Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Jabłoński Ignacy (1894-1970)

Urodził się 1 VII 1894 r. w miejscowości Mądre (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl), w rodzinie Mikołaja (1855 - 1913, syn Kacpra i Katarzyny z d. Staniszewska) i Franciszki z d. Kaczmarek (1864-1897, córka Marcina i Heleny z d. Staszak), para pobrała się w 1883 r. Z tego związku urodzili się także Apolonia (1884-1886), Franciszka (1886, po mężu Nowicka), Wiktoria (1887, po mężu Kujawa), Michalina (1889, po mężu Kołodziejczak), Antonina (1889, po mężu Mikulska), Michał (1892 - 1895) i Franciszek (*+1897).

Według Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. brał czynny udział w powstaniu od dnia jego wybuchu do 20 II 1919 r. na terenie miasta Poznania o miasto, dworzec i w Starołęce. “Dowódca por. Mielewski” (po raz kolejny mamy do czynienia z przekręceniem nazwiska dowódcy, powinno być Jan Kanty Maria Milewski 20 X 1894 - 2 IV 1964, weteran bitwy pod Verdun i Powstania Wielkopolskiego). W wyżej cytowanej Uchwale pominięto także Jabłońskiego jako powstańca w szeregach 1. kompanii średzkiej. Od połowy stycznia 1919 r. do końca powstania walczył na froncie zachodnim pod Zbąszyniem. Po zakończonych działaniach wojennych zgłosił się ochotniczo do formującego się dyonu wielkopolskiej artylerii konnej (14. pułk art. Sołacz, przemianowany następnie po połączeniu 14. i 17. dywizjonów artylerii ciężkiej na 7. pułk artylerii ciężkiej (7 pac)). We wrześniu 1919 r. 14 dac skierowano na front północny, gdzie wziął udział w działaniach w okolicach Płocka. 19 X dywizjon wspierał piechotę w obronie Berezyny i przedmościa w Bobrujsku. Walczył tam do VII 1920 r. Od 9 VII wspierał działania opóźniające 14 DP. 16 VIII wspierał natarcie 14 DP w ramach bitwy warszawskiej. Jabłoński służył do 1927 r. jako podoficer zawodowy (sierżant).
Nie figuruje wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków czy towarzystw w okresie międzywojennym.

Przed 1921 r. ożenił się z Marianną z d. Łapatka (27 VIII 1893 Orkowo - 16 XI 1991 Poznań, córka Marcina i Marianny z d. Kaczmarek), z tego związku urodzili się Urszula (1921), Halina (1923), Tadeusz (1926) i Henryk (1932 - 2020).

Zmarł 8 VIII 1970 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 1 rząd 14 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Kórnik, wpis 36 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 70 / 1883; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 11 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Kórnik, wpis 36 / 1883

Nicolaus Jabłoński (27 lat)
Francisca Kaczmarek (19 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 70 / 1883

Nikolaus Jabłonski (ur. 1855)
ojciec: Kaspar Jabłonski + , matka: Catharine Staniszewska
Franziska Kaczmarek (ur. 1864)
ojciec: Martin Kaczmarek , matka: Helene Stasza

Wiemann Andrzej (1901 - 1984)

Urodził się 17 VIII 1901 r. w miejscowości Brzeźno Polskie (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim) w rodzinie Andrzeja (ur. 22 VIII 1856) i Marcjanny z d. Sobczak (ur. 12 II 1863), para pobrała się w 1885 r. Z tego związku urodzili się Franciszek (5 X 1887) i Powstańcy wielkopolscy Józef (20 I 1890, zmarł w Częstochowie, grób zlikwidowany), Michał (24 VIII 1898 - 13 I 1964, po zmianie nazwiska Sobczak) i Antoni (10 I 1893, zmarł w Gubinie. Ekshumowany do Żywca).

5 I 1919 r. do Budzynia weszły oddziały powstańcze z Rogoźna. Do godzin południowych Polacy opanowali niemieckie urzędy: pocztę, magistrat, komisariat policji oraz dworzec kolejowy. Zorganizowano Straż Ludową, która wieczorem liczyła już 56 osób. 6 I do Budzynia przybył z Wągrowca podporucznik Włodzimierz Kowalski z 34 żołnierzami. Z oddziałów budzyńskiego, rogozińskiego i wągrowieckiego zaczęto tworzyć kompanię budzyńską pod dowództwem Czesława Hamlinga, do której wstąpił Andrzej Wiemann. Jako powstaniec tej kompanii brał udział 8 I 1919 r. w walkach o zdobycie Chodzieży. Następnie od połowy stycznia 1919 r. w Budzyniu rozpoczęto formowanie batalionu budzyńskiego wchodzącego w skład 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich, w jego składzie Wiemann brał udział 2 II 1919 r. w walkach pod Radwankami, następnie na Froncie Północnym powstania walczył o Kcynię i Szubin. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze zwolniony do cywila jako nieletni. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 4 VI 1936 r. dyplomem nr 11006, Nr Referatu Historycznego 18551. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

29 I 1925 r. poślubił Annę Korcz (20 VII 1898 - 10 X 1981), z tego związku urodziły się dwie córki Stanisława (1928) i Władysława (1929).

W czasie okupacji niemieckiej od 1940 do 1945 r. robotnik przymusowy w Continental Gummiwerke AG w Poznaniu (Oddziałowe Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu Akta śledcze IPN Po 76/346).

Zmarł 4 III 1984 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 7 rząd 7 miejsce 7 GPS: 52.362043, 16.934371

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Anny zm. w 1981 r.

źródła:Parafia katolicka Potulice (Wągrowiec), wpis 15 / 1885; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 106; WBH, Kolekcja odznaczonych VM I.482.39-3053, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.6982); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 12 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Potulice (Wągrowiec), wpis 15 / 1885

Andreas Wieman (28 lat)
Martianna Sobozak (22 lat)

Przybylski Bernard (1892-1959)

Urodził się 15 IX 1892 r. w Gnieźnie w rodzinie Józefa (1859, syn Melchiora i Marianny z d. Florecka) i Antoniny z d. Janicka (1854, córka Stanisława i Teofili z d. Marchwicka) para pobrała się w 1886 r. w Lesznie. Z tego związku urodzili się także Władysław (21 III 1887) i Bolesław (4 IX 1890). Rodzina bardzo często się przeprowadzała, mieszkali w okolicach Leszna, w Szamotułach, Gnieźnie, Nowym Tomyślu. Bernard w 1912 r. przeprowadził się do Poznania, skąd okazjonalnie wyjeżdżał do Gniezna i Berlina.

10 VII 1917 r. Bernard został powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Gniezna, gdzie przyłączył się do Straży Ludowej, brał udział w walkach pod dowództwem Stanisława Józefa Szalińskiego (23 IV 1896 - 27 IX 1951) w szeregach utworzonej 1. kompanii gnieźnieńskiej. Zwolniony z wojska 19 X 1920 r., zatem istnieje prawdopodobieństwo, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co może potwierdzić kwerenda w WBH, gdzie znajduje się odrzucony 12 VI 1936 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. W 1957 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W okresie międzywojennym nie należał do związków czy towarzystw powstańczych czy weteranów (brak nazwiska na listach weryfikacyjnych i członkowskich).

30 X 1920 r. ożenił się z Teresą Chojnacką (ur. 24 IX 1893, córką Szczepana i Rozali z d. Kosmowska). Z tego związku urodzili się Zbigniew (10 IX 1925), Cecylia (23 XI 1918), Eligiusz (18 XI 1923 - 17 VI 1992), Jan (31 VIII 1925) i Sylwester (30 XII 1929 - 10 XI 1986).

Zmarł 12 VI 1959 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 5 miejsce 7 GPS: 52.361928, 16.934798

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego syna Eligiusza (+1992) i jego żony Łucji (+2018).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Leszno, wpis 126 / 1886; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 14 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Leszno, wpis 126 / 1886

Joseph Przybylski (ur. 1859)
ojciec: Melchior , matka: Marie Florecka
Antonie Janicka (ur. 1854)
ojciec: Stanislaus , matka: Theophila Marchwick

Soboczyński Edmund (1900 - 1963)

Urodził się 14 IX 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Hipolita (13 VIII 1878, syn Andrzeja i Marii z d. Horst) i Antoniny z d. Górska (29 XII 1877 - 22 V 1959, córka Jana i Agnieszki z d. Heltmanowicz). Z tego związku urodzili się także Klemens (21 XI 1905), Zygmunt (21 XI 1910 - 13 II 1971) i Władysław (24 V 1913 - 14 VII 1974) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Leon (29 IV 1902 - 1 V 1973) i Marian (6 IV 1904).

Sobczyński Edmund w Powstaniu Wielkopolskim brał udział od dnia jego wybuchu, w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. o Prezydium Policji, Zamek, Fort Grolmana. Brał także udział w nocy z 5 na 6 I 1919 r. w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. Następnie w walkach Leszno i Stare Bojanowo. Brał również udział w Powstaniu Śląskim od 15 IX 1921 r. do 20 X 1921 r. na Górze Św. Anny. Zwolniony do rezerwy 30 X 1921 r. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu (Koło w Kościanie), zweryfikowany dyplomem nr 308, Nr Referatu Historycznego 7906. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Ożenił się z Zofią (28 IV 1900 - 4 VI 1974) z którą miał co najmniej trzy córki - Teresę (1926-2006), Krystynę (1927 - 2006) i Jadwigę (1932).

Zmarł 3 V 1963 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 3 miejsce 12 GPS: 52.361897, 16.934706

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Zofii i córki Krystyny.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 236 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 12; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.4982) WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 13 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 236 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń
Edmund , rodzice: Hipolit Soboczyński, Antonina Górska ,

—-------------------------------
Co do Hipolita Sobczyńskiego i jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim - występuje w dokumentach przedwojennych tylko raz, w zbiorze akt Związku Powstańców Wielkopolskich, koło w Kościanie (Kościan - akta koła tom I). W piśmie z dnia 3 IV 1933 r. do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, w treści “nowo przyjęty do związku”. Hipolit zamieszkał w Poznaniu (przeniósł się z Inowrocławia) 9 XII 1899 r., 9 IV 1900 r. poślubił Antoninę, a w roku 1922 rodzina z Poznania przeprowadziła się do Kościana (na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania). Jego grób symboliczny znajduje się w Poznaniu, na cmentarzu komunalnym na Junikowie w Kwaterze Poznańskiego Czerwca 1956 r., pole 42 rząd 0 miejsce 7B gdzie miejsce pochówku zarezerwowali sobie jeszcze za życia Mirosław (ur. 5 VI 1944 - 31 VII 2023, ) i Alicja (ur. 28 V 1947), w formie zdjęć na tym nagrobku zostali wymienieni rodzice Mirosława - Zygmunt (21 XI 1910 - 13 II 1971, syn Hipolita) i Anna (3 VII 1912 - 3 IX 1974), którzy faktycznie spoczywają na cm. junikowskim pole 9 kwatera 2 rząd 6 miejsce 2 GPS: 52.388683, 16.831633 (to także miejsce pochówku żony Hipolita, matki Zygmunta - Antoniny z d. Górska (29 XII 1877 - 22 V 1959). Na owym symbolicznym grobie jako powstaniec został także wymieniony Klemens (ur.21 XI 1905), co do którego brak jakichkolwiek dokumentów potwierdzających udział w insurekcji wielkopolskiej. Tu także wymieniony został Leon Marian (29 IV 1902 - 1 V 1973) ale nie jako Powstaniec Wielkopolski a jako żołnierz AK i żołnierz Armii Andersa (walczący o Monte Cassino). Leon faktycznie spoczywa ze swoją żoną Anną z d. Pilińska (26 VII 1904 - 25 VIII 1974) także na cm. junikowskim: pole 22 kwatera A rząd 2 miejsce 39 GPS: 52.389007, 16.821924, a miejsce ich spoczynku zrównane jest z ziemią.

Siwczak Władysław (1900 - 1959)

Urodził się 27 V 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Józefa (ur. 1866, syn Walentego i Marianny z d. Pudliszak) i Katarzyny z d. Bandurska (ur. 1870, córka Wincentego i Małgorzaty z d. Cichocka), para pobrała się w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Jan (3 XII 1894), Antoni (8 VI 1897) i Stefan (27 XII 1905).

W czasie Powstania Wielkopolskiego od 27 do 29 XII 1918 r. brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu w oddziałach przybyłych do Poznania z Kórnika, w kolejnych dniach brał udział w walkach o Śrem, walkach pod Zbąszyniem, Strzyżewem, Łomnicą, Rawiczem (ranny w piersi i w rękę). Jako żołnierz 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich brał udział w obronie odcinka Jutrosin – Krotoszyn – Odolanów pod rozkazami Stanisława Jana Celichowskiego (25 IV 1885 - 29 III 1947). W wojsku do 20 VIII 1922 r. istnieje więc prawdopodobieństwo, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, niestety Uchwała z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z wiadomych przyczyn to pomija. Nazwisko władysława nie występuje wśród członków związków i towarzystw weteranów i powstańców w okresie międzywojennym. w WBH brak.

Ożenił się z Marianną z d. Nowicka (12 I 1895 - 14 IV 1978), z tego związku urodzili się Kazimiera (4 III 1924), Franciszek (5 III 1925 - 19 XI 1989) i Leokadia (22 III 1929).

Zmarł 15 IV 1959 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 5 miejsce 6 GPS: 52.361926, 16.934818

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Marianny (+1978) i syna Franciszka (+1989).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 3 / 1891; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 117 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 14 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 3 / 1891

Joseph Siwczak (ur. 1866)
ojciec: Valentin Siwczak , matka: Marie Pudliszak
Catharine Bandurska (ur. 1870)
ojciec: Vincenz Bandurski , matka: Margarethe Cichocka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 117 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Władysław , rodzice: Josef Siwczak, Katharina Bandurska

Kowalski Władysław (1896 - 1972)

Urodził się 30 V 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (ur. 1 IX 1871, syn Jana i Jadwigi z d. Wnuk) i Magdaleny z d. Ślamerska (ur. 4 IV 1870, córka Stanisława i Marianny z d. Nowak), para pobrała się w 1895 r. Z tego związku urodziło się jeszcze ośmioro dzieci Stanisław (28 X 1897 - 25 XI 1919), Florian (1900-1914), Aleksander (*+1902), Helena (1903-1908), Marianna (1905 - 1924), Marta (1907-1908), Jadwiga (1909) i Czesław (1911 - 1912).

Władysław ukończył szkołę powszechną w Poznaniu. Następnie wyjechał do Nadrenii, gdzie pracował jako górnik.

9 X 1915 r. został powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat: Preußen 638 z 20 IX 1916 r. żołnierz Reserve - Infanterie - Regiment 273 Preußen 1041 z 18 I 1918 r., Preußen 1174 z 27 VI 1918 r., Preußen 1313 z 10 XII 1918 r. jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 56.

Po wybuchu rewolucji w Niemczech wraca do Poznania, gdzie przyłącza się do powstania, walcząc w mieście Poznaniu, brał także udział w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. W styczniu 1919 r. wstąpił do 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich i został awansowany na stopień kaprala, następnie w szeregach 3. Pułku Strzelców Wielkopolskich od 10 III 1919 r. w stopniu chorążego, bierze udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Jako sierżant ze swoim oddziałem (57 pułk piechoty)w walkach nad Wołczanką wziął do niewoli 70 osób, zdobywając 2 kulomioty. Podczas wojny na Wschodzie wielokrotnie przeprowadzał samodzielne akcje wywiadowcze. Za te czyny został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari 5 klasy. Od 1927 r. służył w Korpusie Ochrony Pogranicza (27. Baon). Z wojska zwolniony w stan spoczynku 30 XI 1937 r.

Ożenił się z Martą Hermann (19 III 1903 - 20 II 1989), z którą miał dwoje dzieci Jana (18 XI 1923) i Urszulę (27 II 1919, po mężu Grajzer).
Zmarł 11 VIII 1972 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 18 miejsce

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Marty (+1989).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Owińska, wpis 19 / 1895; Parafia katolicka Owińska, wpis 21 / 1895; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/29, skan 202 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. I; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28168: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24619: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 22490: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 14944: Kowalski Wladislaus (Posen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja odznaczonych I.482.35-2600, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.7189); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Owińska, wpis 19 / 1895

Johann Kowalski (ur. 1871)
ojciec: Johann Kowalski , matka: Hedwig Wnuk
Magdalena Slamerska (ur. 1870)
ojciec: Stanislaus Slamerski , matka: Marie Nowak

Parafia katolicka Owińska, wpis 21 / 1895

Joannes Kowalski (24 lat)
Magdalena Starszewska (25 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/29, skan 202 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. I

Władysław , rodzice: Jan Kowalski, Magdalena Plamerska

Mielcarek Stanisław (1899-1972)

Urodził się 16 XI 1899 r. w miejscowości Włościejewki (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski) w rodzinie Michała (ur. 1862, syn Jakuba i Marianny z d. Makulawska) i Katarzyny z d. Gorlas (ur. 1864, córka Wawrzyńca i Agnieszki z d. Marciniak), para pobrała się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Tomasz (9 XII 1887 - 1929), Franciszek (5 IV 1889), Jan (19 XII 1890 - 7 XI 1957), Antonina (1890-1977, po mężu Sikorska), Stefan (7 XII 1894), Marcin (12 XI 1895), Michalina (1897-1983, po mężu Drop), Stanisława (*+1898), Feliks (14 XI 1901 - 8 VII 1949), Jadwiga (1903-1976, po mężu Łączna) i Michał (6 X 1905 - 14 VII 1980).

28 XII 1918 r. wstąpił w szeregi powstańcze w Poznaniu i walczył na terenie miasta Poznania oraz brał udział w przejęciu Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy (szwadron konnych strzelców pod dowództwem ppor. Kazimierza Ciążyńskiego (2 III 1894 - 11 IX 1951)). Następnie w szeregach 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich od 16 I 1919 r. na froncie pod Zbąszyniem pod rozkazami Aleksandra Pajewskiego (5 I 1879 - 1 IX 1926). Walczył także na froncie północnym, m.in. o Szubin. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze wrócił do Poznania i służył w 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich do 1921 r. (od stycznia 1920 r. pod nazwą 15. Pułk Ułanów Wielkopolskich, od sierpnia tego roku pod nazwą 15. Pułk Ułanów Poznańskich). W 1921 r. został zdemobilizowany, zatem mógł brać udział także w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym Uchwała o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1957 r. z oczywistych przyczyn nie wspomina, ale potwierdzenie może znajdować się w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 30 V 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/21222). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej 1914/1918. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożeniony z Franciszką (5 I 1906 - 2 XI 1986), para miała pięcioro dzieci: Czesława (1927-1966 po mężu Mikołajewska), Antoni (1930-1993), Bronisława (1935-2016), Klara (1941-2017, po mężu Sicińska) i Maria (po mężu Skrzypalik).

Mielcarek zmarł 24 IX 1972 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 3 miejsce 2 GPS: 52.362057, 16.935092.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Franciszki, córki Klary i jej męża MArianna Sicińskich.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1879/1/79, skan 298 Książ Wielkopolski (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 671; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.19699); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887

Michael Mielcarek (ur. 1862)
ojciec: Jacob Mielcarek , matka: Marie Makulawska
Catharine Gorlas (ur. 1864)
ojciec: Lorenz Gorlas , matka: Agnes Marciniak

Parafia katolicka Mchy, wpis 7 / 1887

Michael Mielcarek (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Marianna Makałowska
Catharina Gorlas (23 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Agnes Marciniak
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1879/1/79, skan 298 Książ Wielkopolski (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Michael Mielcarek, Katharina Gorlas

Augustyniak Walenty (1893-1986)

Urodził się 6 I 1893 r. w miejscowości Dymaczewo Nowe (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina) w rodzinie Franciszka (ur. 1855, syn Jana i Marcjanny z d. Degórska) i Wiktorii z d. Michalak (1857-1941, córka Mikołaja i Katarzyny z d. Urbaniak), para pobrała się w 1880 r. Z tego związku urodziły się także Józefa (1881), Marianna (1882), Stanisława (1884-1975), Antonina (1891), Franciszka (1895) i Anna (1897-1990).

Walenty z rodzinnej wsi przeprowadził się do Poznania w 1913 r.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych jako żołnierz Feldartillerie-Regiment 5 został ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 194 z 9 IV 1915 r.

W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1958 r. napisano:”brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w walkach: Rynarzewo, Nakło, Paterek w II Baterii 15 Pułku Artylerii Polnej pod dow. kpt. Skupskiego“. Biorąc powyższe należy tu wyjaśnić, że mowa w Uchwale o 15. Wielkopolskim pułku artylerii lekkiej (15 pal), który swoimi początkami sięga 30 XII 1918 r. (utworzony w Białych Koszarach przy ul. Magazynowej w Poznaniu. Stąd oddziały wyruszyły na front, gdzie łączono je w baterie i dywizjony. 19 I 1919 r. Dowództwo Główne Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim poleciło podpułkownikowi Anatolowi Kędzierskiemu przystąpić do organizacji 1. pułku artylerii lekkiej Wielkopolskiej. 6 II 1919 r. właśnie te pododdziały artylerii utworzyły pułk. Już po powstaniu, 21 IX 1919 r. jednostka została przemianowana na 1 pułk artylerii polowej Wielkopolskiej). Natomiast wśród powstańców, a także dowódców nie odnajdujemy nazwiska kapitana Skupskiego, prawdopodobnie jest to omyłka pisarska, o czym już niejednokrotnie mogliśmy się przekonać, co do treści Uchwał o nadanie WKP. Należy także przyjąć, że najbardziej wiarygodną datą walk, w których brał udział Augustyniak i dla wymienionych miejscowości Rynarzewo, Nakło i Paterek jest 28 I 1919 r. kiedy to Prusacy podjęli ofensywę na froncie północnym, w rejonie Bydgoszczy i Nakła. W dniach następnych ciężkie walki toczyły się pod Rynarzewem (walki na tym odcinku toczyły się aż do czerwca 1919 r., mimo podpisanego rozejmu w Trewirze 16 II 1919 r.). Jak dalej napisano w Uchwale z 1958 r. Augustyniak został zwolniony z wojska 18 XII 1920 r., czyli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że brał także w przejmowaniu Pomorza a dalej w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym w cytowanej uchwale z oczywistych przyczyn się nie wspomina. (patrz: Zarys historji wojennej 15-go pułku artylerii polowej wielkopolskiej; Panufnik Ładysław).

30 IV 1923 r. ożenił się z Agnieszką z d. Kwocz urodzoną 11 IV 1900 r. w podpoznańskich Krzesinkach, córką Franciszka i Cecylii z d. Nowak. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci Edward (1924 - 2008) i Regina (1930-2011, po mężu Gielniak).

Walenty Augustyniak zmarł 9 V 1986 r., został pochowany na cm. parafialnym św. Andrzeja Apostoła (Spławie) w Poznaniu, spoczywa: pole 2 kwatera 1 rząd 7 miejsce 91 GPS: 52.344102, 17.029838

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Agnieszki zm. 9 VIII 1979, córki Reginy (+2011) i zięcia Bernarda Gielniaka (1925-2007).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1852/3/11, skan 20 Głuchowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1880, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/60, skan 8 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 5785: Augustyniak Valent. (Neusee, Posen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 16 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1852/3/11, skan 20 Głuchowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1880, Księga małżeństw

Franz Augustyniak (25 lat), rodzice: Johann Augustyniak+ , Marcyanna Degórska ,
Victoria Michalak (23 lat) , rodzice: Nicolaus Michalak , Catharina Urbaniak ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/60, skan 8 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń

Valentin , rodzice: Franz Augustyniak, Victoria Michalak

Mycielski Stanisław (1891-1965)

Urodził się 19 V 1891 r. w majątku Wydawy (w gminie Poniec w powiecie gostyńskim), który należał do jego ojca Józefa (25 III 1855 - 10 IV 1918, syn Stanisława i Marii z d. Turno) i Zofii z d. Taczanowska (3 II 1863 - 5 V 1945, córka Władysława i Bogusławy z d. Chłapowska). Rodzice pobrali się w 1883 r., z tego związku urodzili się także Maciej (1 II 1885 - 2 X 1902), Wojciech (4 IX 1892 - 1942 Uchta ZSRR, Powstaniec Wielkopolski, uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 r., był właścicielem dóbr Wydawy), Władysław (28 IV 1894 - 1941 w łagrze nr 47 w Siewuralłag, Powstaniec Wielkopolski, uczestnik wojny polsko - bolszewickiej i Kampanii Wrześniowej, właściciel Spławia) i Katarzyna (1888 - 1955, poślubiła Jerzego Śląskiego 1881-1939, ziemianina, działacza społecznego i gospodarczego na Pomorzu).

Stanisław podobnie jak jego bracia, Władysław i Wojciech, ukończył gimnazjum w Berlinie, gdzie wówczas mieszkała rodzina, a co było związane z mandatem poselskim w sejmie pruskim przez ojca Józefa. Pod koniec I wojny światowej został zmobilizowany do armii pruskiej. Walczył na froncie francuskim. Zwolniony z armii po śmierci ojca wrócił do rodzinnego majątku w Kobylympolu. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego przyłączył się do walk, ale niestety nie ustalono kiedy i gdzie walczył. Wiadomo natomiast, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, za swoje męstwo został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari (Wojskowe Biuro Historyczne I.482.97-9757, VM, podporucznik rezerwy i Kolekcja Akt Personalno i Odznaczeniowych).

Stanisław Mycielski (podobnie jak jego brat Wojciech) nie założył rodziny, mieszkał z owdowiałą matką Zofią z Taczanowskich.

We wrześniu 1939 roku, Mycielski jako ochotnik wziął udział w wojnie obronnej. Dotarł do Warszawy. Podczas walk został ranny, a po kapitulacji trafił do niewoli. Okupację spędził w oflagu Woldenberg (XVIII C, 514).

Po wojnie zamieszkał w Poznaniu (majątek został kompletnie zniszczony, a majątek brata Wojciecha w Wydawach został upaństwowiony). Pracował w Bibliotece Uniwersyteckiej.

Zmarł w 1965 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Andrzeja Apostoła (Spławie), spoczywa pole 2 kwatera 1 rząd 3 miejsce 22 GPS: 52.344, 17.030156

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców Józefa (+1918) i Zofii (+1945) oraz symboliczne upamiętnienie braci Wojciecha i Władysława zmarłych na Wschodzie.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 390 / 1883; Parafia katolicka Nowe Miasto, wpis 11 / 1883; WBH, Kolekcja odznaczonych VM; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 17 X 2024 r.; wielkopolskahistorycznie.pl; naprzekordniom.wordpress.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 390 / 1883

Joseph Mycielski (ur. 1855)
ojciec: Stanislaus Mycielski , matka: Marie Turno
Sophie Taczanowska (ur. 1863)
ojciec: Ladislaus Taczanowski , matka: Boguslava Chłapowska

Parafia katolicka Nowe Miasto, wpis 11 / 1883

Joseph Mycielski
ojciec: Stanislaus , matka: Marianna
Sophia Taczanowska
ojciec: Ladislaus , matka: Boguslava

Kaczmarek Stefan (1895 - 1956)

Urodził się 16 VIII 1895 r. w miejscowości Kocanowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska). Rodzice Stanisław (ur. 1869, syn Michała i Józefy z d. Dębińska) i Katarzyna z d. Białożyńska (ur. 1862, córka Bartłomieja i Teofilii z d. Stankowska) pobrali się w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Leokadia (1905 - 1985), Zofia (1897-1948), Michalina (1892-1968), Jadwiga (1899), Józefa (1902-1907), Jan (1903-1904) i Marianna (*+1898).

Stefan z zawodu był fryzjerem.

Nie ustalono czy został powołany do armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej.

Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył na terenie Pobiedzisk, brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. Dalej brał udział w oddziałach pod dowództwem Stanisława Czerwińskiego (24 III 1894 - 20 XII 1972) w walkach w okolicach Inowrocławia. Miał być zwolniony z wojska 30 VII 1919 r. w stopniu szeregowego. Jego wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy został odrzucony.

Uwaga: w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie fiszki dot. Stefana Kaczmarka, pod syg. akt 4031 jako podoficer, ur. 16 VIII 1895 r., syn Stanisława, i dwukrotnie odrzucony 12 VI 1935 i 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medali Niepodległości, figuruje jako Stefan Kaczmarek starszy sierżant, służący w 68. p.p., stacjonującym we Wrześni (niezbędna kwerenda w WBH aby potwierdzić lub zaprzeczyć, że to jedna lub dwie osoby, wg aktów urodzenia drugim Stefanem może być ADAM Stefan, ur. w Komornikach 16 VIII 1895 r., syn Stanisława i Konstancji z d. Kasztelan).

Ożenił się z Marianną (Maria) z d. Wiśniewska (13 VIII 1897 - 15 III 1989, córka Piotra i Anny z d. Godeska). Z tego związku urodzili się Aniela (1920), Stefan (1921), Irena (1923-2016), Eugeniusz (1927 - 2006) i Czesław (1932).

Stefan Kaczmarek zmarł 21 V 1956 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka, Minikowo), kwatera 2 rząd 21 miejsce 27 GPS: 52.362376, 16.936149

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891; Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 17 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (ur. 1869)
ojciec: Michael Kaczmarek + , matka: Josephine Dębinska
Catharine Białożynska (ur. 1862)
ojciec: Bartholomaeus Białożynski , matka: Theophila Stankowska

Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (24 lat)
Catharina Białożyńska (28 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Stephan , rodzice: Stanislaus Kaczmarek, Catharina Bialozynska