KUCHARCZYK WOJCIECH i JAN
KOSTRZEWA ANTONI
CIELUCH JAN
KUCHARCZYK WOJCIECH i JAN
oraz ich rodzeństwo:
– 1887 - Marianna, w roku 1910 poślubiła Walentego Kucharczyka,
– 1889 - 1895 - Kazimierz,
– 1900 - 1902 - Stefan,
– 20.05.1902 - 29.03.1942 - Auschwitz - Leon - Źródło:
Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
Księgi Pamięci
rodzaj uwięzienia obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia Auschwitz
numer 12405
data śmierci 1942-03-29
miejsce śmierci Auschwitz
Źródło:
Księga zgonów Auschwitz
miejsce zamieszkania przed zatrzymaniem Warschau-Bielany
miejsce osadzenia Auschwitz
data śmierci 1942-03-29
miejsce śmierci Auschwitz
– 1895 - Agnieszka, w roku 1921 poślubiła POWSTAŃCA WIELKOPOLSKIEGO - ANTONIEGO KOSTRZEWĘ,
– 1896 - Zofia, w roku 1924 poślubiła POWSTAŃCA WIELKOPOLSKIEGO JANA CIELUCHA
—----------- urodzili się w rodzinie Kazimierza i Jadwigi Kulas, małżonkowie pobrali się w roku 1886, zapis w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Orpiszew, wpis 4 / 1886
Casimir Kucharczyk (ur. 1861)
ojciec: Matthaeus Kucharczyk , matka: Susanne Robinska
Hedwig Kulas (ur. 1865)
ojciec: Ignatz Kulas , matka: Margarethe Czubak
akt ślubu: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11956031...
—--------------------------------------------
KUCHARCZYK WOJCIECH urodził się 13 marca 1891 roku w miejscowości Kołątajew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski. akt urodzenia
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11947396...
Sporne daty śmierci Powstańca
– Olszewski Wiesław, Jastrząb Łukasz, Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27.12.1918 r. do 8.03.1920 r. Monografie Politechniki Koszalińskiej nr 157, Koszalin 2009 podaje datę 13.04.1919 zmarł z ran Olszą,
– w przypisach do w/w podaje się, że dnia 09.04.1919 r., już w stopniu podporucznika, poprowadził atak na niemiecką placówkę w Białym Kole. Placówkę zdobyto, ale przyczajony na dachu Niemiec rzucił granat ręczny trafiając wprost w dowódcę. Z 42 ranami zmarł w Ostrowie Wielkopolskim,
– – Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918–1919, redakcja naukowa A. Czubiński, B. Polak, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2002, s. 180 – (...) poległ w boju patrolowym 9 kwietnia 1919 r. (...),
– CAW – Ostrów, APK sygn. 190 – szpital w Ostrowie, patrz komentarz do nazwiska.
– na Liście strat z 1936 roku - luty 1919 - Rawicz,
– spis sporządzony przez WTG Gniazdo - 1919.07.03.
Wojciech Kucharczyk spoczywa w Ostrowie wielkopolskim w mogile zbiorowej Powstańców, spoczywają tu
1. Władysław Krysiak,
2. Stefan Miśkiewicz,
3. Jan Głodek,
4. Antoni Jenchen,
5. Franciszek Kaczmarek,
6. Władysław Kaczmarek,
7. Michał Kalupa,
8. Antoni Kryjom (Kryjon wg LS),
9. Wojciech Kucharczyk,
10. Seweryn Maeusel (Mencel wg LS),
11. Jan Mertka,
12. Władysław Krysiak,
13. Wojciech Popłonyk (Popłomyk wg LS),
14. A. Rudzki (Romuald Ruczki wg LS),
15. J. Weiss ( Jan Weis wg LS) —--- za https://www.poznan.uw.gov.pl/.../karta_ewidencyjna_ostrow...
— odnowiony https://upload.wikimedia.org/.../Ostr%C3%B3w_Wielkopolski...
W zasobie WBH dwie teczki personalne dotyczące Wojciecha nr 5568 i nadanie Krzyża Niepodległości - pośmiertnie dnia 20 grudnia 1937 roku, syg. akt 24/13728.
—-------------------------------------------
KUCHARCZYK JAN
urodził się 20 czerwca 1899 roku w miejscowości Korytnica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków.
Akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11953350...
Nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek, w wyszukiwarkach grobów Ostrowa - nie odnaleziono.
W Powstaniu Wielkopolskim:
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: Ostrów, rzeźnik, Uchwała W 8/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.977 z dnia 1957-12-28
Opis:
Kucharczyk Jan brał udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku. 31.12.1918 brał udział przy odbiorze koszar Kościuszki w Ostrowie Wlkp. pod dowództwem por. Modrzejewskiego, następnie brał udział w walkach na odcinku pod Kobylą Górą, pow. Ostrzeszów, pod dowództwem porucznika Szreybrowskiego. 02.02.1919 na odcinek frontowy pod Sulmierzycami pow. Krotoszyn, pod dowództwem por. Janiaka. Podstawa: Książeczka wojskowa P.K.U. Ostrów Wlkp. z 14.06.1927. Po wyzwoleniu z uwagi na słaby wzrok pracuje dorywczo w swoim zawodzie rzeźnickim.
W WBH wniosek nr 40-12153.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302] https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194200... skan nr 88
Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
—---------------------------------------------------------------------------------------------------------
KOSTRZEWA ANTONI urodził się 16 kwietnia 1892 roku w miejscowości Augustynów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Zagórów, akt urodzenia USC Dobrzyca:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11948356...
Urodził się w rodzinie Piotra i Ewy z dom. Kozmińska, para pobrała się w roku 1876, zapis ślubu w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Czarnuszka, wpis 12 / 1876
Peter Kostrzewa (ur. 1854)
ojciec: Jacob Kostrzewa , matka: Marie Bandura
Eva Koźminska (ur. 1858)
ojciec: Joseph Kozminski , matka: Julianne Marciniak
akt ślubu:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11946984...
Ze związku Piotra i Ewy urodzili się:
– 1880 - Marianna,
– 1883 - Michał,
– 1886 - Jan,
– 1889 - Marcin,
– 1894 - Józef,
– 1896 - Stanisława,
– 1898 - Helena.
—---------------------------------
Kostrzewa Antoni zmarł we Wrocławiu 21 stycznia 1972 roku, spoczywa na cmentarzu grabiszyńskim Pole/Grób/Rząd: 17P/549/30 (3 od p.18)
https://groby.cui.wroclaw.pl/
Tu spoczywa z Franciszką z dom. Kulas I voto Skrzypczak (I mąż Franciszek skrzypczak 1892 - 1933, ślub 1929, dwoje dzieci). Franciszka 02.04.1906 - 23.07.1990, wyszła za Antoniego Kostrzewę w roku 1945.
Pierwszą zona Antoniego - co zostało wspomniane powyżej była Agnieszka Kucharczyk ur. 04.01.1895, którą poślubił 23 kwietnia 1921,
akt ślubu:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11956602...
Antoni Kostrzewa od października 1912 roku służył jako poborowy w wojsku pruskim, a po wybuchu w 1914 roku I wojny światowej, został zmobilizowany i walczył na froncie zachodnim we Francji, gdzie został ranny. Na leczenie i rekonwalescencję odesłano go do Ostrowa, gdzie doczekał końca wojny i wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
W listopadzie 1918 roku wstępuje ochotniczo do tworzącego się w Ostrowie oddziału polskiego – 1. Pułku Piechoty Polskiej, gdzie w stopniu sierżanta zostaje dowódcą kompanii, a po jego rozformowaniu przedziera się przez granicę prusko-polską do Kalisza, gdzie rozpoczęto formowanie poznańskiego I Batalionu Pogranicznego.
W końcowej fazie Powstania Wielkopolskiego, 6 lutego 1919 roku, z batalionów: ostrowskiego, ostrzeszowskiego i krotoszyńskiego został sformowany 12 Pułk Strzelców Wielkopolskich, który 10 lutego 1920 roku przemianowano na 70 Pułk Piechoty. Pułk wchodził w skład 3 Dywizji Strzelców Wielkopolskich, przemianowanej później na 17 Wielkopolską Dywizję Piechoty. Znaczne zasługi przy tej organizacji położył sierżant Antoni Kostrzewa.
W Powstaniu Wielkopolskim brał czynny udział w walkach o Skalmierzyce, Ostrów Wielkopolski i Zduny. Walczył na odcinku kępińskim, pod Rogaszycami i Korzeniem.
Po zakończeniu powstania, Antoni Kostrzewa zdał egzamin dojrzałości i kontynuował czynną służbę wojskową z przydziałem do 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich w Jarocinie, Środzie Wielkopolskiej i w późniejszym 70 Pułku Piechoty w Pleszewie, w którym służył do 1939 roku.
Antoni Kostrzewa przeszedł z pułkiem całą kampanię wschodnią w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie pułk okrył się chwałą w ciężkiej trzydniowej bitwie pod Białobrzegami nad Bugiem (4-6 sierpnia 1920). Żołnierze 70 Pułku Piechoty brali również udział w Bitwie Warszawskiej i czynnie przyczynili się do „Cudu nad Wisłą”, odnosząc wielkie zwycięstwo w bitwie pod Przemiarowem 19 sierpnia 1920 roku.
W grudniu 1920 roku za wybitne czyny bojowe w Bitwie Warszawskiej, dowódca dywizji gen. por. Osiński, w zastępstwie Naczelnego Wodza, dokonał nominacji Antoniego Kostrzewy na stopień podporucznika. W 1923 roku awansował na stopień porucznika, a w 1930 – na stopień kapitana.
Do 1938 roku służył w 70 Pułku Piechoty w Pleszewie jako dowódca plutonu, a następnie kompanii. W tym samym roku został komendantem 70 Obwodu PW w Pleszewie przy 70 Pułku Piechoty.
W maju 1939 roku kapitan Kostrzewa został wyznaczony na dowódcę Batalionu Obrony Narodowej „Jarocin” .
Antoni Kostrzewa brał udział w Kampanii Wrześniowej w grupie Armii „Poznań”. Ze swoim batalionem obsadził linię obronna na rz. Warcie w rejonie Nowego Miasta. Jego batalion od 9 września wchodził w skład złożonego pułku Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Po 7– dniowej bitwie nad Bzurą, jednostka Kostrzewy nieudanie przebijała się do Warszawy. 17 września 1939 roku, w końcowej fazie Bitwy nad Bzurą, kpt. Antoni Kostrzewa dostał się do niemieckiej niewoli.
Do końca wojny przebywał w obozach jenieckich w: Prenzlau, Neubrandenburg i Gross-Born. Po oswobodzeniu obozu przez Armię Czerwoną wrócił do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie zamieszkał z córką.
Pośmiertnie 4 stycznia 1973 roku został awansowany do stopnia majora. (źródło: nota biograficzna kpt. Antoniego Kostrzewy w opracowaniu p. Edwarda Sobczaka,„Major Antoni Kostrzewa – prekursor Powstania Wielkopolskiego, bohater wojny polsko-bolszewickiej, uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939”
Odznaczony Medalem Niepodległości 06 grudnia 1932 roku.
Antoni w spisie WTG Gniazdo:
jednostka: Oddziały powstańcze w Ostrowie Wlkp., 1 Kompania 12 Pułk Strzelców Wielkopolskich, 4 Kompania 12 Pułk Strzelców Wielkopolskich (70 Pułk Piechoty), Polska Rada Żołnierska w Ostrowie
status/stopień: ochotnik w stopniu sierżanta, dowódca kompanii, oficer służby stałej, porucznik, kapitan
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.977 z dnia 1957-12-28
Opis:
W listopadzie 1918 wstępuje ochotniczo w stopniu sierżanta do tworzących się oddziałów powstańczych w Ostrowie Wielkopolskim, następnie w Szczypiornie. Brał czynny udział w walkach o Skalmierzyce, Ostrów Wielkopolski i Zduny. Walczy na odcinku kępińskim, pod Rogaszycami i Korzeniem.
Po zakończeniu powstania zdaje egzamin dojrzałości i wstępuje do czynnej służby wojskowej, jako podporucznik z przydziałem do 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich, późniejszy 70 Pułk Piechoty w Pleszewie, w którym służy do 1939 roku.
W 1939 dostaje się do niewoli niemieckiej i osadzony w obozie Prenzlau, Neubrandenburg i Gross-Born - co znajduje potwierdzenia na Listach strat - patrz poniżej.
Po powrocie z niewoli pracował w Starostwie Powiatowym w Krotoszynie.
Zostaje burmistrzem miasta Zduny.
Od 1951 do 1957 pracował w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni w Krotoszynie.
Od 1957 osiedla się we Wrocławiu, gdzie pracuje we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Skupu Surowców Wtórnych i Skórzanych, jako kierownik punktu skupu.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 432: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom IX (Kościelniak Wacław - Kozierowski Ignacy)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 431: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom VIII (Kiełbasiewicz Antoni - Klupś Bronisław)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]
Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III
Kubiak Stanisław, Łozowski Franciszek, Rady robotniczo-żołnierskie w Wielkopolsce 1918-1919, Poznań 1959
Notatki Dobrzyckie 2018, nr 57
https://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=159&t=133837...
http://obronanarodowa1939.pl/bryg.../kaliska-brygada-on.html
https://pl.wikipedia.org/.../Kaliska_Brygada_Obrony...
Biogramy Powstańców Warszawskich - syn Romuald.
KOSTRZEWA Antoni
data urodzenia 1892-04-16
miejsce urodzenia Augustynów
Informacje o prześladowaniach
Źródło:
Polski Czerwony Krzyż 20398 - oryginalna kartoteka jeniecka
przydział wojskowy 70 pułk piechoty
stopień wojskowy kapitan
jeniec wojenny
dodatkowe informacje
jeniec wojenny Oflagu II - A, nr jeńca 1364. Od 22.02.1941r. Oflag II - E
Na karcie jest stempel z datą 21.03.1940r.
Synem Antoniego i Agnieszki z Kucharczyków był Powstaniec Warszawski - Romuald Kostrzewa ur. 25.01.1925 w Jarocinie, zmarł w Anglii 25.04.2021, biogram https://www.1944.pl/powstanc.../romuald-kostrzewa,22963.html
Para miała jeszcze córkę, dane w trakcie ustalania.
—-------------------------------------------------------------------------
CIELUCH JAN
oraz jego rodzeństwo:
– 1879 - Marianna,
– 1882 - 1890 - Jadwiga,
– 1885 - Barbara,
– 1888 - Anna,-- 1891 - Bronisława,
– 1894-1895 - Jan I,
– 1896 - Józef
—----- urodzili się w rodzinie Józefa i Magdaleny z dom. Bałamącek, para pobrała się w roku 1878, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Odolanów, wpis 63 / 1878
Joseph Cieluch (28 lat)
Magdalena Bałamącek (20 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Odolanów, wpis 88 / 1878
Joseph Cieluch (27 lat)
ojciec: Valentin Cieluch , matka: Catharine Rudowicz
Magdalena Bałamącek (20 lat)
ojciec: Martin Bałamącek , matka: Anna Ratajek
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11955511...
—----------------------------
Jan Cieluch urodził się 17 czerwca 1899 r. we wsi Świeca w powiecie Ostrów Wielkopolski.
akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11955444...
24 czerwca 1924 roku poślubił w Ostrowie Wielkopolskim Zofię z dom. Kucharczyk ur. 08.04.1896, akt ślubu:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11956605...
Para miała dwie córki: Grażynę Zofię, ur. 31 III 1925 r. w Ostrowie Wielkopolskim i Alinę Magdalenę, ur. 16 czerwca 1928 r. w Pleszewie.
Jan Cieluch od 1919 roku uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim, pełniąc służbę frontową i w administracji wojskowej, w intendenturach 12 pułku strzelców wielkopolskich w Ostrowie Wielkopolskim i Okręgu Wojskowego w Jarocinie.
W spisie WTG Gniazdo figuruje tylko: Jan Cieluch
źródła:
Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III
W 1920 walczył w polskiej armii w wojnie bolszewickiej.
W 1923 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Poznaniu.
W latach 1924-1926 odbywał aplikację sędziowską. Po egzaminie sędziowskim pełnił urząd asesora, a następnie sędziego grodzkiego w Pleszewie. Karierę w tym sądzie zakończył jako naczelnik. W 1930 roku postanowił zmienić togę sędziowską na adwokacką. Został dopuszczony do wykonywania zawodu w Bydgoszczy. Chwilę później zawiesił jednak wykonywanie zawodu ze względu na objęcie stanowiska wiceprezydenta Torunia. Do praktyki adwokackiej wrócił po kilku miesiącach. W dwudziestoleciu międzywojennym zaangażował się również w działalność polityczną. Był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”.
W kwietniu 1940 roku został aresztowany przez gestapo, a następnie osadzony w obozie koncentracyjnym Oranienburg-Sachsenhausen, później w Mauthausen - Gusen, co znajduje potwierdzenie na Listach strat:
Źródło:
PCK
PCK 4941 KL Mauthausen-Gusen transport do Gusen (461-529)_0001
rodzaj uwięzienia obóz koncentracyjny
numer 43015
miejsce osadzenia Gusen
data osadzenia 1944-01-23
dodatkowe informacje
Figuruje na listach transportowych KL Mauthausen Gusen
Działał w obozowym ruchu oporu. W obozie przebywał do maja 1945 r.
Po wojnie został wpisany na listę adwokatów Apelacji Toruńskiej. Od 1951 roku wchodził w skład organów Wojewódzkiej Izby Adwokackiej. W roku 1967 został wybrany na dziekana izby bydgoskiej. Funkcję tę pełnił do roku 1973. Był jednym z założycieli Zespołu Adwokackiego nr 2 w Bydgoszczy.
Po wojnie kontynuował swoją działalność społeczną. W latach 1946-1954 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Bydgoszczy, w latach 1949-1954 wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego ZBoWiD, członkiem Miejskiego Komitetu Obrońców Pokoju (1950), Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich (1966), czy też Związku Prawników Polskich. Był też autorem opracowań w zakresie adwokatury na Pomorzu Gdańskim.
Zmarł w Bydgoszczy, 13 grudnia 1983 r., pochowany został na cmentarzu przy alei Stefana Kardynała Wyszyńskiego na Bielawkach w Bydgoszczy.
sporządzono na podstawie:
https://niepodleglosc.dysank.pl/index.php/muzeum/kucharczyk
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
https://www.straty.pl/szukaj-osoby.php
https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/
https://e-wietor.pl/cieluch-jan/
https://www.adwokatura.pl/.../odsloniecie-tablicy-adw.../