Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kaczmarek Stefan (1895 - 1956)

Urodził się 16 VIII 1895 r. w miejscowości Kocanowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska). Rodzice Stanisław (ur. 1869, syn Michała i Józefy z d. Dębińska) i Katarzyna z d. Białożyńska (ur. 1862, córka Bartłomieja i Teofilii z d. Stankowska) pobrali się w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Leokadia (1905 - 1985), Zofia (1897-1948), Michalina (1892-1968), Jadwiga (1899), Józefa (1902-1907), Jan (1903-1904) i Marianna (*+1898).

Stefan z zawodu był fryzjerem.

Nie ustalono czy został powołany do armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej.

Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył na terenie Pobiedzisk, brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. Dalej brał udział w oddziałach pod dowództwem Stanisława Czerwińskiego (24 III 1894 - 20 XII 1972) w walkach w okolicach Inowrocławia. Miał być zwolniony z wojska 30 VII 1919 r. w stopniu szeregowego. Jego wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy został odrzucony.

Uwaga: w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie fiszki dot. Stefana Kaczmarka, pod syg. akt 4031 jako podoficer, ur. 16 VIII 1895 r., syn Stanisława, i dwukrotnie odrzucony 12 VI 1935 i 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medali Niepodległości, figuruje jako Stefan Kaczmarek starszy sierżant, służący w 68. p.p., stacjonującym we Wrześni (niezbędna kwerenda w WBH aby potwierdzić lub zaprzeczyć, że to jedna lub dwie osoby, wg aktów urodzenia drugim Stefanem może być ADAM Stefan, ur. w Komornikach 16 VIII 1895 r., syn Stanisława i Konstancji z d. Kasztelan).

Ożenił się z Marianną (Maria) z d. Wiśniewska (13 VIII 1897 - 15 III 1989, córka Piotra i Anny z d. Godeska). Z tego związku urodzili się Aniela (1920), Stefan (1921), Irena (1923-2016), Eugeniusz (1927 - 2006) i Czesław (1932).

Stefan Kaczmarek zmarł 21 V 1956 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka, Minikowo), kwatera 2 rząd 21 miejsce 27 GPS: 52.362376, 16.936149

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891; Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 17 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (ur. 1869)
ojciec: Michael Kaczmarek + , matka: Josephine Dębinska
Catharine Białożynska (ur. 1862)
ojciec: Bartholomaeus Białożynski , matka: Theophila Stankowska

Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (24 lat)
Catharina Białożyńska (28 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Stephan , rodzice: Stanislaus Kaczmarek, Catharina Bialozynska

Walczak Stanisław (1897-1985)

Urodził się 3 IV 1897 r. w miejscowości Graby (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz). Jego rodzice Franciszek (ur.1855, syn Piotra i Małgorzaty z d. Czapla) i Katarzyna Waligórska (ur. 1857, córka Szymona i Franciszki Kozłowskiej) pobrali się w 1880 r. Z tego związku urodzili się także Antoni (1881), Tomasz (*+1882), Józefa (1884-1949), Adam (1886-1890), Magdalena (1889, po mężu Grzempa), Wiktoria (1891), Michalina (1894-1897) i Stanisława (1901).

Nie mamy żadnych informacji o Stanisławie sprzed Powstania Wielkopolskiego, do którego dołączył dopiero 4 II 1919 r. jako ochotnik 1. pułku rezerwowego strzelców wielkopolskich pod rozkazami Andrzeja Kopy. 4 II 1919 r. oddział (czyli od daty wstąpienia Walczaka do jednostki), w składzie na razie dwóch batalionów został zaprzysiężony na chorągiew „macierzystego” oddziału A. Kopy. 17 II 1919 r. I batalion przeszedł pod Zbąszyń, zaś II batalion między 7 II a 11 IV 1919 r. walczył na froncie północnym. 15 III 1919 r. 1. pułk rezerwowy rozkazem DG nr 70 został przemianowany na 10. Pułk Strzelców Wielkopolskich. W Uchwale z 1971 r. odnotowane zostało, że Walczak od 6 IV 1919 r. do 3 XI 1919 r. w 1. Kompanii Baonu Garnizonowego Poznań. Od 4 XI 1919 r. do 10 XI 1920 r. w 7. Baonie Wartowniczym w Poznaniu. Od 11 XI 1920 r. do 7 VII 1921 r.w 18 Baonie Celnym. Zwolniony 7 VII 1921 r. jako szeregowiec. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 25 X 1937 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.

Ożenił się z Katarzyną z d. Plewa (29 IX 1898 - 19 V 1959). Z tego związku urodzili się Marian (7 III 1923), Franciszek (8 VIII 1924), Irena (8 V 1926 - 20 II 1990, po mężu Klemens) i Genowefa (1927-1928).

Podczas II wojny światowej Stanisław był robotnikiem przymusowym Continental Gummiwerke AG w okupowanym Poznaniu.

Zmarł 8 II 1985 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 23 miejsce 16 GPS: 52.362401, 16.936358

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Katarzyny (+1959), córki Irena (+1990) i jej męża Stefana (+2010) Klemensów.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 8 / 1880; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1955/1/67, skan 71 Swarzędz (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, baza on-line stan na 18 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 8 / 1880

Franz Walczak (ur. 1855)
ojciec: Peter Walczak , matka: Margarethe Czapla
Catharine Waligórska (ur. 1857)
ojciec: Simon Waligórski , matka: Franziska Kozłowska

Parafia katolicka Spławie, wpis 3 / 1880

Franciscus Walczak (26 lat)
Catharina Waligórska (23 lat)

Parafia katolicka Tulce, wpis 6 / 1880

Franciscus Walczak (26 lat)
Catharina Waligórska (23 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1955/1/67, skan 71 Swarzędz (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Franz Walczak, Katharina Waligórska

Pieczyński Tomasz (1895 - 1978)

Urodził się 7 XII 1895 r. na podpoznańskiej wówczas Starołęce w rodzinie Macieja (ur.1859, syn Szymona i Agnieszki z d. Andrzejewska) i Marianny z d. Czekaj (ur. 1868, córka Jana i Magdaleny z d. Skrzypczak), para pobrała się w 1888 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dwóch braci, których znamy imiona Jan (19 XII 1888) i Maciej (20 II 1901).
Jedyna informacja o Tomaszu jako o ewentualnym uczestniku Powstania Wielkopolskiego to zapis w Ewidencji członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966], nr ewidencji 14613, z datą wstąpienia do Związku 16 XII 1934 r. (Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 279). Tu należy zauważyć, że nie ma absolutnej pewności czy był uczestnikiem zrywu wielkopolskiego, czy też wstąpił do organizacji jako weteran np. I wojny światowej lub powstań śląskich, ewentualnie uczestnik wojny polsko - bolszewickiej, mógł być także żołnierzem Armii Hallera. Niestety innych dokumentów nie ma aby potwierdzić lub zaprzeczyć udziałowi Pieczyńskiego w Powstaniu Wielkopolskim.
Jego żoną była Marianna z Kozłowskich(8 VII 1903 - 20 VII 1987), para miała dwoje dzieci Józefa (1924-1995) i Zofię (1925-1980, po mężu Hantys).
Zmarł 21 I 1978 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2A rząd 3 miejsce 10 GPS: 52.362457, 16.936516
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 7 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1888; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line stan na 18 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 7 / 1888
Matthias Pieczyński (28 lat)
Marianna Czekaj (20 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1888
Matthias Pieczynski (ur. 1859)
ojciec: Simon Pieczynski , matka: Agnes Andrzejewska
Marie Czekaj (ur. 1868)
ojciec: Johann Czekaj , matka: Magdalena Skrzypczak

Ławniczak Edmund (1901 - 1983)

Urodził się 28 IX 1901 r. w Poznaniu w rodzinie Marcina (23 X 1876 - 17 III 1923) i Stanisławy Nowak (ur. 20 IV 1877), para pobrała się 9 V 1901 r., z tego związku urodzili się także Stefan (30 VIII 1903), Sylwester (1904-1905), Florian (19 IV 1906), Wanda (1909) i Marian (1911).

W maju 1916 r. Edmund wstąpił do 6. Drużyny Harcerskiej im. Henryka Dąbrowskiego w Poznaniu, a w październiku 1918 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego pod rozkazy Franciszka Piechockiego, jako członek tajnej organizacji brał udział w gromadzeniu mundurów i broni oraz pracował w biurze werbunkowym. 27 XII 1918 r., z członków 6. Drużyny Skautowej im. Gen. Henryka Dąbrowskiego sformowano w Poznaniu kompanię skautową. Jej dowódcą został Józef Ratajczak (24 II 1897 - 28 V 1942), który w trakcie powstania awansował na stopień porucznika i dowodził kolejno 3. oraz 7. kompanią 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich, w którego skład wszedł też wspomniany pododdział harcerski. W walkach o lotnisko w Ławicy, w nocy z 5 na 6 I 1919 r., udział wziął drugi oddział skautowy, z poznańskiego Fortu Grolmana. Jak napisał Ławniczak w Deklaracji do Zarządu Okręgu Poznańskiego Związku Powstańców Wielkopolskich z 9 VII 1937 r. Ławniczak do powstania wyruszył z kwatery głównej POW na Piekarach. Udział w walkach Ławniczaka precyzuje Uchwała z 1969 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego: ”(...) brał czynny udział przy zdobywaniu fortu Grollman oraz obiektów dworca towarowego, dyrekcji kolei i przy zabezpieczaniu mienia składnic wojskowych. Poza tym pełnił służbę odwachową i patrolową do dnia 18 II 1919 r.” (zwolniony został na własną prośbę z szeregów powstańczych). Ponownie powołany do wojska 29 IX 1919 r. służył do 16 VII 1921 r., niewykluczone jest zatem, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym z wiadomych względów Uchwała z 1969 r. nie wspomina, a co może potwierdzić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/16292). Odznaczony: Pamiątkowy Krzyż „Za waleczność” Rady Ludowej Miasta Poznania, Medal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości i Odznaka Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny tzw. Odznaka Pamiątkowa II Stopnia. Po II wojnie światowej członek ZBoWiDu. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

3 XI 1923 r. ożenił się z Czesławą Anną Sliwińską (5 IX 1900 - 5 II 1928), z którą miał córkę Aldonę Marię (ur. 3 XII 1926 r. , po mężu Domagała). Drugą żoną została Antonina z d. Talarczyk (ur. 21 XII 1902, zm. 13 V 1990), z tego związku urodziła się Władysława (28 I 1931, po mężu Bartczak).

Ławniczak Edmund zmarł 22 V 1983 r., został pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2A rząd 3 miejsce 30 GPS: 52.362492, 16.936176

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku II żony Antoniny.

źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.18393); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 679; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, baza on-line stan na 19 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Kubicki Stanisław Bronisław (1871 - 1953)

Urodził się 23 IX 1871 r. w Ostrowie Wielkopolskim w rodzinie Franciszka (1840) i Marianny z d. Bera (1845), para pobrała się w 1870 r. w Ostrowie Wielkopolskim.
Z zawodu był kupcem.
W 1891 r. przeprowadził się z Ostrowa do Poznania. 8 X 1900 r. ożenił się z Klementyną Teresą Sobecką (6 IX 1879 - 1967). Z tego związku urodzili się Stefania Maria Józefa (17 VIII 1901 - 1991, po mężu Rogala Machcińska), Janina Anna (*+1903), Zbigniew Wit (31 III 1904), Halina Stanisława (30 X 1906) i Bogdan Klemens (7 XI 1908).
Nie mamy żadnych informacji o udziale w Powstaniu Wielkopolskim, kiedy i gdzie brał udział, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Kubicki został odznaczony Medalem Niepodległości 10 X 1932 r. (24/1187), niezbędna jest zatem kwerenda. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line został wymieniony na podstawie spisu grobów sporządzonych przez GEOPOZ. Przy grobie ustawiono tabliczkę pamiątkową (do 2010 r. znakowane na wniosek Towarzystwa Powstania Wielkopolskiego Miasto Poznań, po 2010 r. na wniosek rodziny Muzeum Powstania Wielkopolskiego). Prawdopodobnie drugim źródłem dotyczącym Kubickiego jest Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007.
Zmarł 4 V 1953 r., pochowany na cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 16 miejsce 32 GPS: 52.36226, 16.936026
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku żony Klementyny Teresy (+1967), córki Stefani Rogala Machcińska (+1991) i jej syna Andrzeja (+2002).
źródła: Parafia katolicka Ostrów Wielkopolski, wpis 8a / 1870; Archiwum Państwowe w Poznaniu 3434/6/83, skan 16 Ostrów Wielkopolski (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1871, Duplikat Gebornen, Getrauten, Verstorbenen; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 20 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Ostrów Wielkopolski, wpis 8a / 1870
Franciscus Kubicki (30 lat)
Marianna Bera (25 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 3434/6/83, skan 16 Ostrów Wielkopolski (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1871 , Duplikat Gebornen, Getrauten, Verstorbenen
Stanislaus, Bronislaus , rodzice: Franciscus Kubicki, Marianna Bera

Borkowski Jan (1897 - 1984)

Urodził się 14 XII 1897 r. na podpoznańskiej wówczas Starołęce (Starołęka Wielka) w rodzinie Kazimierza (1874, syn Walentego i Katarzyny z d. Mieloch) i Marianny (Marii) z d. Tomczak (ur. 1871, córka Marcina i Magdaleny z d. Wagner) I voto Chudziak (wdowa po Józefie, ślub w 1888), II voto Górniczyk (wdowa po Janie, ślub 1895). Kazimierz i Marianna (Maria) pobrali się w 1897 r.

Z zawodu robotnik fabryczny.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, został ranny z końcem listopada 1918 r., 23 XII 1918 r. po wyleczeniu skierowany na urlop do domu. Tu 27 XII przyłączył się do Powstania Wielkopolskiego odbierając broń z Bazaru, pełniąc służbę patrolową i biorąc udział w walkach. Przerwał swój udział w powstaniu ze względu na zmęczenie, zapewne wynikające z odniesionych ran. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1957 r. został rozszerzony udział Borkowskiego w powstaniu, napisano tam: “W okresie od dnia 27 XII 1918 do 27 I 1919 w komp. Bazar. Brał udział w zdobywaniu Pl. Wolności, Prezydium Policji, Zbrojowni na ul.Garbary i pułku artylerii na ul. Solnej, pułku saperów na ul. Rolnej a następnie przeprowadzał rewizje na Żabikowie i Krzesinach”. 28 I 1919 r. wstąpił do 3. kompanii I Batalion Saperów Wielkopolskich pod rozkazy Józefa Kazimierza Sulerzyskiego (8 I 1888 - 17 IV 1975), następnie brał udział w walkach o Szkaradowo, Sady, Zaorle i Jeziora, walki pod Zdunami, Rawiczem, Kąkolewem oraz Szubinem i Łabiszynem. Od 3 I 1920 r. do 19 XI 1920 r. na froncie litewsko - białoruskim, o czym z wiadomych względów Uchwała oz 1957 r. nie wspomina. zwolniony z 7. Pułku Saperów 23 VII 1921 r. Od 3 IV 1936 r. członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919. Zweryfikowany członek Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 16498, Nr Referatu Historycznego 24159. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 15 III 1937 r.

4 XI 1923 r. ożenił się ze Stanisławą z d. Rybarczyk (22 lub 24 IV 1900 - 21 IX 1983), z tego związku urodzili się Kazimierz (14 II 1926), Danuta (27 V 1928), Zdzisława (10 X 1930) i Monika (26 III 1933).

W czasie II wojny światowej wywieziony do Rzeszy (Rejestry ubezpieczenia społecznego, urzędów ds. społecznych i urzędów pracy dot. akt i procesów 70482347/2.1.1.1/2376/181 ITS Bad Arolsen).

Zmarł 19 X 1984 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 16 miejsce 25 GPS: 52.362251, 16.936146

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Stanisławy (+1983) i jej matki Antoniny (1872-1953).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/110, skan 10 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.10231); IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945”; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/110, skan 10 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw

Kasimir Borkowski (23 lat), rodzice: Valentin Borkowski , Katharina Mieloch
Marianna Górniaczyk geb. Tomczak (26 lat) , rodzice: Martin Tomczak Magdalena Wagner

Czarnecki Piotr (1897-1953)

Urodził się 4 VI 1897 r. w podpoznańskim Spławiu w rodzinie Józefa (1870, syn Piotra i Katarzyny Drzewieckiej) i Agnieszki Rozmiarek (ur. 1875, córka Wojciecha i Jadwigi z d. Michałek), para pobrała się w 1894 r. Jego bratem był Powstaniec Wielkopolski Franciszek (ur. 1 XII 1900).

Ukończył szkołę powszechną, następnie pracował jako robotnik fabryczny.

Od 6 VI 1916 r. do 9 XI 1918 r. służył w armii pruskiej, walczył początkowo na froncie wschodnim, w Rosji a następnie przerzucony na front zachodni, do Francji. Po zwolnieniu z wojska wrócił do rodziców. 27 XII 1918 r. dołączył do powstania na terenie miasta Poznania, biorąc czynny udział w walkach ulicznych, m.in. o Prezydium Policji, koszary, stację kolejową na Sołaczu, następnie w nocy z 5 na 6 I 1919 r. w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. 16 I 1919 r. wstąpił do 1. batalionu artylerii ciężkiej wielkopolskiej(14. pułku artylerii ciężkiej), służąc najpierw pod rozkazami ppor. Stefana Springera (30 VII 1891 Pleszew - 8 IV 1953 Gniezno, spoczywa na poznańskim Junikowie) a następnie mjr Bronisława Kluczewskiego (21 VII/2 VIII 1884 w Butrynie - 1940 Charków. Jako żołnierz II dyonu pod rozkazami por. Stanisława Przyweckiego (27 IV 1889 w Poznaniu) skierowany na front Lwówek - Zbąszyń - Wolsztyn i Leszno (stacjonował do września 1919 r.). Następnie skierowany na front litewsko - białoruski. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala 11 VII 1921 r. 26 IV 1936 r. wstąpił do Towarzystwa Powstańców wielkopolskich 1918/1919. Do Związku Powstańców Wielkopolskich wstąpił 5 I 1939 r. (Nr Referatu Historycznego 20240).

Po powrocie z wojska jako bezrobotny wyjechał jeszcze tego samego roku do Francji w poszukiwaniu pracy. Tam też 24 VII 1925 r. poślubił Stanisławę z d. Jagiełło (1899 - 1941). Z tego związku urodziło się we Francji dwóch synów Józef (1926) i Stanisław (1929-1945).

Zmarł 4 V 1953 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 16 miejsce 24 GPS: 52.362249, 16.936163

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Stanisławy (+ luty 1941), syna Stanisława (+ luty 1945) i na nagrobku wymieniona została także Leonarda Iwańska (pochówek 1987).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kleszczewo, wpis 7 / 1894; Parafia katolicka Tulce, wpis 5 / 1894; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.11239 ); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 21 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Kleszczewo, wpis 7 / 1894

Joseph Czarnecki (ur. 1870)
ojciec: Peter Czarnecki , matka: Catharine Drzewiecka
Agnes Rozmiarek (ur. 1875)
ojciec: Adalbert Rozmiarek , matka: Hedwig Michalak

Parafia katolicka Tulce, wpis 5 / 1894

Joseph Czarnecki (24 lat)
Agnes Rozmiarek (19 lat)

Kanoniczak Stanisław (1899 - 1984)

Urodził się 3 XI 1899 r. w Poznaniu w rodzinie Kazimierza (26 II 1852 - 18 VI 1931, syn Sebastiana i Marianny z d. Woźniak) i jego II żony Katarzyny z d. Pięta (22 III 1870 - 26 IX 1942, córka Władysława i Katarzyny z d. Chwirot), para pobrała się w 1889 r. Z tego związku urodziło się jeszcze dziesięcioro dzieci: Jadwiga (1890), Franciszek (7 X 1891-14 III 1966), Władysław (6 VI 1895 - 2 VI 1973), Ignacy (22 I 1901), Andrzej (28 X 1902 - 7 VII 1990), Bolesław (1907-1980), Wanda (1909-1939), Halina (1911-1990), Tadeusz (4 X 1912 - 15 IX 1993) i Władysława (1915-1991). Z pierwszego związku ojca z Katarzyną z d. Jankowiak (1854-1887) urodziło się przyrodnie rodzeństwo Stanisława Tomasz (*+1876), Jadwiga (1878-1882), Wiktoria (1879-1880), NN (*+1880), Ewa (1880, po mężu Frąckowiak), Michał (1882) i Cecylia (*+1883).

13 I 1919 r. wstąpił jako ochotnik w koszarach na Sołaczu w Poznaniu do 1. baterii I Dywizjonu Artylerii Ciężkiej pod rozkazami Jana Władysława Chylewskiego (ur. 27 czerwca 1891 w Łękach Wielkich, zm. wiosną 1940 w Charkowie, podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej). Kanoniczak brał udział w walkach na froncie północnym powstania, pod Kcynią, Nakłem i Rynarzewem od 18 I 1919 r. do 28 V 1919 r. Od 24 VI 1919 r. do 15 IX 1919 r. brał udział w drugiej ekspedycji gen. Daniela Konarzewskiego (ur. 21 sierpnia 1871 w Petersburgu, zm. 3 kwietnia 1935 w Warszawie) na Lwów. Od 28 IV 1920 r. do 15 VIII 1920 r. brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. zupełnie pominięto udział Kanoniczaka w walkach na Wschodzie. Zwolniony 21 XII 1921 r. z wojska w stopniu kaprala. 26 IV 1936 r. wstąpił do Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919. Uchwałą W 60/76 mianowany do stopnia podporucznika.

Brał udział w Kampanii Wrześniowej, 18 IX 1939 r. pod Sochaczewem wzięty do niewoli niemieckiej, osadzony w Fürstenberg Stalag III B, nr jeńca 8861, zwolniony 10 VII 1940 r. i przeniesiony na status robotnika cywilnego do Stennewitz, pow. Landsberg (Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu WAST-St.IIIB,l.96).

Zmarł w styczniu 1984 r., 11 I 1984 r. został pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 8 miejsce 32 GPS: 52.362098, 16.935951

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Marianny (Marii) z d. Sobolewska (1902-1993), z którą miał córkę Helenę (ur. 30 III 1930). Centralne miejsce na nagrobku poświęcone zostało pochowanemu tu Andrzejowi Hermannowi (1949-2013).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-109 / 1889; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.15430); IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945”; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Wojciechowski Franciszek (1897 - 1986)

Urodził się 14 XI 1897 r. w miejscowości Zajączkowo (wieś sołecka w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy) w rodzinie Wojciecha (ur. 1860, syn Stanisława i Zuzanny z d. Kaźmierczak) i Zuzanny z d. Brzozowska (ur. 1864, córka Piotra i Antoniny z d. Mięcikowska), para pobrała się w 1887 r. Z tego związku urodziło się ogółem jedenaścioro dzieci, z czego pięcioro zmarło w niemowlęctwie: Stanisław, troje bez nadania imienia, Marianna i Jan. Wieku dojrzałego dożyli Walentyna (1895), Franciszka (1902), Józefa (1905), Aleksander (1907) i Franciszek.
Nie mamy żadnych informacji o Franciszku przed jego powołaniem do służby w armii pruskiej. Jako żołnierz Jäger - Bataillon 5 został lekko ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 648 z 2 X 1916 r. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił w rodzinne strony. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył jako ochotnik 3 I 1919 r. do oddziałów tworzonych przez Stefana Adama Kowalczyka (używał imion Adam Stefan 22 XII 1896 – 22 V 1978) w Sierakowie. Batalion sierakowski liczył w lutym 1919 r. 600 żołnie­rzy. Adamowi Kowalczykowi, zostało powierzone dowództwo „Załogi Ławickiej”. Oddział w sile półkompanii piechoty i kilkudziesięciu strzelców konnych stacjonował w majątku Napoleona hr. Rutkowskiego w Ławicy, Majątek Ławica, choć położony w pewnym oddaleniu od frontu, był świetną bazą dla oddziałów rezerwowych wspierających obrońców na dość długim odcinku frontu od Kamionny po Kolno. Pododdział pod dowództwem Kowalczyka stał się swoistą siłą „szybkiego reagowania”, gdyż na odgłosy walki jego żołnierze, w większości weterani z wieloletnim stażem frontowym, zjawiali się zawsze w odpowiednim miejscu i czasie, by rozstrzygać bój na korzyść powstańców. Kolejne tygodnie pokazały, że walczą pod dowództwem doskonałego taktyka o bezbłędnej intuicji i doskonałych predyspozycjach oficerskich. Tak było zarówno w boju o Zatom Stary i Kolno 11 I 1919 r., jak i o Kamionnę 16 I 1919 r. Ponownie 7 II 1919 r., o Kolno. Wojciechowski lutym 1919 r. wstąpił do 2. kompanii 7. Strzelców Wielkopolskich (następnie przemianowany na 61. pp.). W ramach tej jednostki uczestniczył w działaniach początkowo na froncie poznańskim, a następnie w kampanii kijowskiej 1920 r. O udziale w walkach na Wschodzie nie wspomina Uchwała z 1966 r. nadająca Wojciechowskiemu Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.
Niestety dalsze losy Wojciechowskiego nie są znane.
Zmarł 8 II 1986 r., został pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 4 rząd 12 miejsce 5 GPS: 52.362151, 16.935752
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku Genowefy (1931 - 2017) i Piotra (1928-2001) Kowalczyków.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 10 / 1887; Parafia katolicka Psarskie, wpis 3 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/78, skan 470 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 15229: Wojciechowski Franz (Zajontschkowo, Samter); Wielki Almanach powstańców wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921 tom III K; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 10 / 1887
Adalbert Wojciechowski (ur. 1860)
ojciec: Stanislaus Wojciechowski , matka: Susanne Kazmierczak
Susanne Brzozowska (ur. 1864)
ojciec: Peter Brzozowski , matka: Antonie Mięcikoska
Parafia katolicka Psarskie, wpis 3 / 1887
Adalbertus Wojciechowski (26 lat)
Susanna Brzozowska (22 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/78, skan 470 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń
Franz , rodzice: Wojciech Wojciechowski, Susanna Brzozowska

Lewandowicz Franciszek i z d. Kaczmarek - Lewandowicz Marianna

—--------------------------------------------------------------------------------------

Lewandowicz Franciszek (1899-1982)

Urodził się 8 XI 1899 r. w Poznaniu w rodzinie Ludwika (29 VII 1890 - 26 XII 1931, syn Teofila i Jadwigi Warol) i Cecylii z d. Zwierzyńska (14 XI 1866 - 9 VIII 1949, córka Franciszka i Agnieszki Robińskiej), para pobrała się w 1886 r. Z tego związku urodzili się także Jan (23 X 1886 - 11 IX 1954), Stanisława (1888), Bronisław (22 VIII 1891), Wacław (7 IX 1893), Marianna (1895-1898), Stanisław (1908-1977) i Powstaniec Wielkopolski - Józef (13 III 1897 - 17 XII 1967).

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie kowala, z zawodu był kowalem - spawaczem.

Brał udział w I wojnie światowej. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył jako ochotnik 27 XII 1918 r. na terenie miasta Poznania, brał udział w przejęciu Odwachu, walczył na Małych Garbarach i ul. Grobla, gdzie mieściły się magazyny z bronią, i przejęciu koszar na Wildzie, brał także udział w walkach o przejęcie Stacji Lotniczej na Ławicy. Przeprowadzał rewizje domowe i odbierał broń na Chwaliszewie. Za udział w powstaniu w 1957 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, w Uchwale, którego napisano, że “Po zakończeniu powstania pozostawał w służbie czynnej w Wojsku Polskim do dnia 28 XI 1921”, w Uchwale po raz kolejny pominięty został udział w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym Lewandowicz napisach w Deklaracji z 1936 r. do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich. Napisał tam, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej w walkach o Lwów i Kijowem. Zwolniony z wojska 28 XI 1921 r. w stopniu kaprala. Od 8 I 1936 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919 i od 1936 r. zweryfikowany dyplomem nr 11495, Nr Referatu Historycznego 18966 członek związku Powstańców Wielkopolskich. Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line (stan na 23 X 2024 r.) napisano także, że Franciszek został odznaczony Medalem Niepodległości (1938), Brązowym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, niestety w Wojskowym Biurze Historycznym nie występuje, a relacja pochodzi z wywiadów przeprowadzonych w latach 50 i 60. XX (Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 376: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego: 1. Poznań, część II (autorzy relacji od G - M). Ponadto WTG podaje dwie Uchwały nominacyjne Uchwała W 38/74 i Uchwała W 26/75.

Warto tu także odnotować, że we wspomnianych relacjach Franciszek podał, że do Powstania Wielkopolskiego dołączył z dwoma starszymi braćmi, jednym z nich bez wątpienia był Józef, natomiast trudno odnaleźć potwierdzenie co do drugiego z braci, bo i najstarszy Jan miał przeszłość wojskową jak i Wacław przebywał wówczas w Poznaniu.

6 IX 1924 r. w Poznaniu poślubił Mariannę Kaczmarek urodzoną 14 VIII 1901 r. w rodzinie Michała (1852, syn Walentego i Jadwigi z d. Gummna) i Michaliny Katarzyny z d. Kaczmarek (ur. 1855, córka Stefana i Franciszki z d. Kozłowska), para pobrała się w 1876 r. w Obornikach.

Niestety informacji o Mariannie mamy niewiele. Wiemy, że w 1918 r. podjęła pracę w Okręgowym Szpitalu Wojskowym w Poznaniu - Oddział Dla Nerwowo Chorych, który mieścił się w Collegium Minus w charakterze pielęgniarki. Po wybuchu powstania, służyła w tymże charakterze pod rozkazami ppor. U.W. Korytowskiego (???) aż do 10 XII 1920 r. (Uchwała o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1957 r.).

Lewandowicz Franciszek zmarł 24 II 1982 r., Marianna zmarła 20 IV 1969 r., małżonkowie zostali pochowani na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywają kwatera 4 rząd 10 miejsce 28 GPS: 52.362183, 16.935269

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Pochowano tu także Ewę Lewandowicz 1958-2013.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kórnik, wpis 19 / 1886;Parafia katolicka Kórnik, wpis 10 / 1886; Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 207 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Urząd Stanu Cywilnego Oborniki, wpis 45 / 1876; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.18003); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 133; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 91; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 376: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego: 1. Poznań, część ll (autorzy relacji od G - M); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 23 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Kórnik, wpis 19 / 1886

Ludwig Lewandowicz (ur. 1860)
ojciec: Theophil Lewandowicz , matka: Hedwig Warol
Caecilie Zwierzynska (ur. 1866)
ojciec: Franz Zwierzynski , matka: Agnes Robinska
Wielka Genealogia Minakowskiego:

Parafia katolicka Kórnik, wpis 10 / 1886

Ludovicus Lewandowicz (26 lat)
Caecilia Zwierzyńska (21 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 207 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Franz , rodzice: Ludwig Lewandowicz, Cecilia Zwierzynska ,

Urząd Stanu Cywilnego Oborniki, wpis 45 / 1876

Michael Kaczmarek (ur. 1852)
ojciec: Valentin Kaczmarek , matka: Hedwig Gumma
Michalina Catharine Kaczmarek (ur. 1855)
ojciec: Stephan Kaczmarek , matka: Franziska Kozlowka