Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Lemke Stefan (1899-1968)

Urodził się 17 X 1899 r. w miejscowości Sipiory (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia) w rodzinie Teodora (ur. 1875, rodzice Gottfried, i Anna Teske) i Władysławy z d. Celichowska (ur. 1879) rodzice Franciszek i Magdalena Nowak), para pobrała się w 1896 r. Z tego związku urodził się także Powstaniec Wielkopolski Jan (13 X 1898 r. w miejscowości Sipiory. Zmarł 15 III 1978 w miejscowości Gorzeń, USC Nakło).

Uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Od 6 I 1919 r. służył w kompanii powidzkiej. Brał udział w walkach pod Kcynią, Nakłem, Paterkiem, Kaźmierzowem, Dębogórą, Smogólcem i Margoninem. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej od 8 V 1934 r. i Związku Powstańców Wielkopolskich, zweryfikowany dyplomem nr 3139, Nr Referatu Historycznego 10560, koło Czwartaków. 28 II 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
W niepodległej Polsce mieszkał w Poznaniu. Pracował jako sekretarz adwokata. 4 X 1927 r. poślubił w Poznaniu Zofię z d. Żurkiewicz (1 V 1905 - 19 II 1998), para miała syna Tadeusza ur. 1932 w Poznaniu.
Podczas II wojny światowej w kwietniu 1940 r. aresztowany przez Niemców. Był więziony w obozie w Forcie VII, a następnie w obozach koncentracyjnych w Dachau, Gusen, Mauthausen i Dora-Nordhausen, co znajduje potwierdzenie na listach strat, (Baza danych ITS Arolsen, Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie). W 1945 r. został uwolniony.

Zmarł w Poznaniu 1 V 1968 r., spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo, pole:18 rząd:9 miejsce:19
https://billiongraves.pl/grave/Stefan-Lemke/32577885

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2562577&name_surname=Lemke%20Stefan#OpenMap

źródła: APP, Akta Miasta Poznania Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 169; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 1; Wyszukiwarka grobów billiongraves .com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 13 XII 2024; dokumentacja grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Żarczyn, wpis 16 / 1896 Theodor Lemke (ur. 1875) ojciec: Gottfried, matka: Anna Teske Ladislava Celichowska (ur. 1879) ojciec: Franz, matka: Magdalena Nowak Parafia katolicka Dziewierzewo, wpis 11 / 1896 Theodorus Lemke (21 lat) Ladislava Celichowska (17 lat)

Snopkowski Aleksander (1902 - 1966)

Urodził się 29 XII 1902 r. w miejscowości Targowisko (dziś już nieistniejąca, w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Nowa Wieś Wielka) w rodzinie Władysława (ur. 1872, syn Jana i Rozalii z d. Mizerska) i Anny z d. Damska (ur. 1874, córka Franciszka i Marianny Olszewskiej), para pobrała się w 1899 r. w Rynarzewie.
Wstąpił do kompanii łabiszyńskiej, której organizatorami byli Franciszek Tadeusz Fabian (1885 - 1943) i Jan Aleksander Klein (1892 - 1940), bezpośrednio służył pod rozkazami por. Zielińskiego (?), później por. Feliksa Jesionowskiego (ur.1888) i kpt. Jerzego Chrzanowskiego (1889 - 1944). Od 11 I 1919 r. brał udział w walkach pod Antoninem, Rudą i Rynarzewem, dwukrotnie zdobywając Szubin. Był jednym z powstańców, którzy zdobyli pociąg pancerny Panzerzug 22 w Zamościu pod Rynarzewem. Dalej w walkach o Osiek, Paterek i Nakło. W 1957 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zweryfikowany Powstaniec Wlkp. w Biurze Historycznym w Poznaniu pod numerem 8225 z dnia 15.06.1947 r.
Od 1939 r. w konspiracji a po utworzeniu Armii Krajowej wstępuje w jej szeregi, na terenie województwa białostockiego pod pseudonimem "Dzik". Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Łomży z 4 XII 1948 r. stwierdzono jego działalność jako "zasłużony działacz".
Pod koniec 1945 r. mieszka już w Słupsku i jest jednym z organizatorów Związku Osadników Wojskowych w powiecie słupskim (członkowie założyciele: Konstanty Mikucki (1911-1983), Marian Krasnowski, Józef Skibiński (1925-1973) i Aleksander Snopkowski. Praca związku koncentrowała się głównie na pomocy osadnikom- rolnikom oraz wdowom i dzieciom po poległych żołnierzach. Osadnikom zamieszkałym w mieście załatwiono przydziały mieszkań i domków jednorodzinnych, pomagano w uzyskaniu koncesji na prowadzenie własnej działalności gospodarczej w tym m.in. kiosków i sprzedaży wyrobów tytoniowych, zakładów rzemieślniczych itp. Wielu byłych żołnierzy nie posiadało żadnego wyuczonego zawodu. Tych, szczególnie młodych, ZOW kierował do szkół rzemieślniczych, które wówczas organizowano w Słupsku. W latach 50. XX wieku wstąpił do ZBoWiDu, został wiceprezesem Komisji Powstańców Wielkopolskich i Śląskich, której przewodniczył Tadeusz Wolski (1897-1983), a Franciszek Waliński (1885-1964) sekretarzem.
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Anna (8 XI 1908 - 14 III 1946), z tego związku urodziło się co najmniej jedno dziecko - syn Zbigniew (18 I 1934 - 11 II 1999). Drugą żoną była Krystyna (15 I 1914 - 27 VI 2009).
Zmarł 24 VI 1966 r., pochowany na starym Cmentarzu w Słupsku, spoczywa z I żoną Anną i synem Zbigniewem Sektor 7A Rząd 18 Nr grobu 4
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899; Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 14 XII 2024; Obecny Andrzej, Ruch kombatancki w Słupsku 1945 - 2005, Słupsk 2016; Wyszukiwarka grobów dla miasta Słupska.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899
Ladislaus Snopkowski (ur. 1872)
ojciec: Johann Snopkowski , matka: Rosalie Mizerska
Anna Damska (ur. 1874)
ojciec: Franz Damski , matka: Marie Olszewska
Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899
Ladislaus Snopkowski (27 lat)
ojciec: Joannes , matka: Rosalia
Anna Damska (24 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Marianna

Ślaziński Bolesław (1892-1963)

Urodził się 19 XII 1892 r. w miejscowości Popowo Kościelne (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Rodzice Franciszek (9 X 1866 - 22 XI 1921, syn Stanisława i Anny z d. Patelska) i Marianna z d. Podolna (30 V 1867 - 18 III 1923, córka Marcina i Michaliny z d. Górna) pobrali się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Władysława (1890-1916), Joanna (1898), Józef (12 III 1902), Helena (1903), Władysław (27 VI 1904), Konstanty (1906), Zofia (1909-1915), Marian (1911) i Powstaniec Wielkopolski Stanisław (1 V 1896 - 27 I 1954). Rodzina zamieszkała w Poznaniu w 1906 r.

Nie ustalono czy Bolesław brał udział w I wojnie światowej. Od 25 XI 1918 r. należał do Straży Ludowej w Poznaniu, dzielnica Wilda. Od 27 XII 1918 r. brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na terenie miasta Poznania, brał udział m.in. przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego w Poznaniu, Dowództwa Okręgu Korpusu w Poznaniu przy kościele Św. Wojciecha, przy zdobywaniu koszar saperów przy ul. Rolnej. Następnie pełnił służbę wartowniczą na terenie miasta (zaświadczenie wystawione przez DOK VII Poznań. Ref. Historyczny dnia 16 XI 1938 nr 276-I/19189/38). Od 12 I 1935 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 8507, Nr Referatu Historycznego 6112. Za udział w powstaniu w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

24 X 1922 r. poślubił w Poznaniu Zofię z d. Noy (24 IV 1890 - 25 VII 1975, córkę Aleksandra i Konstancji z d. Różankiewicz). Para miała syna Bogdana Karola ur. 22 II 1925 r., zm. 25 II 1995 r., pochowany z matką na cm. komunalnym na Junikowie.

Bolesław zmarł 16 VII 1963 r., pochowany na cm. parafialnym parafii Bożego Ciała (ul. Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 19 miejsce ½

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego teściów Aleksandra (26 VI 1856 - 29 X 1929) i Konstancji z d. Różankiewicz (30 X 1861 - 19 III 1939).

źródła: Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890; Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 16 XII 2024; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 218; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 247; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890

Franciscus Ślaziński (24 lat)
Marianna Podolna (22 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890

Franz Slaziński (ur. 1866)
ojciec: Stanislaus Slaziński , matka: Anna Patelska
Marie Podolska (ur. 1867)
ojciec: Martin Poldolski , matka: Michalina Górna

Ślaziński Stanisław (1896 - 1954)

Urodził się 1 V 1896 r. w miejscowości Jabłkowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Skoki). Rodzice Franciszek (9 X 1866 - 22 XI 1921, syn Stanisława i Anny z d. Patelska) i Marianna z d. Podolna (30 V 1867 - 18 III 1923, córka Marcina i Michaliny z d. Górna) pobrali się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Władysława (1890-1916), Joanna (1898), Józef (12 III 1902), Helena (1903), Władysław (27 VI 1904), Konstanty (1906), Zofia (1909-1915), Marian (1911) i Powstaniec Wielkopolski - Bolesław ( 19 XII 1892 - 16 VII 1963). Rodzina zamieszkała w Poznaniu w 1906 r.

Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. Od 25 XI 1918 r. należał do Straży Ludowej w Poznaniu, dzielnica Wilda. Od 27 XII 1918 r. brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na terenie miasta Poznania, brał udział m.in. przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego w Poznaniu, Dowództwa Okręgu Korpusu w Poznaniu przy kościele Św. Wojciecha, przy zdobywaniu koszar saperów przy ul. Rolnej. Od 8 II 1919 r. w szeregach 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie białorusko - litewskim, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych, odznaką Orlęta Lwowskie i Odznaką Frontu Litewsko - Białoruski. Zwolniony z wojska 4 VIII 1921 r. jako kapral z 55 p.p. Od 4 VII 1921 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 4474, Nr Referatu Historycznego 12041.

19 III 1931 r. poślubił w Poznaniu Władysławę z d. Korbik (ur. 4 VIII 1891 w miejscowości Jezierzyce w powiecie śmigielskim, córkę Stanisława i Wiktorii Matyaszczyk).

Zmarł 27 I 1954 r., pochowany na cm. parafialnym parafii Bożego Ciała (ul. Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 18 miejsce 2

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890; Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/64, skan 45 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.6296; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 16 XII 2024; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 243; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 4; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890

Franciscus Ślaziński (24 lat)
Marianna Podolna (22 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890

Franz Slaziński (ur. 1866)
ojciec: Stanislaus Slaziński , matka: Anna Patelska
Marie Podolska (ur. 1867)
ojciec: Martin Poldolski , matka: Michalina Górna

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/64, skan 45 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Franz Slazinski, Marie Podolny

Wojciechowski Kazimierz (1887 - 1955)

Urodził się 18 II 1887 r. w Śmiglu. Rodzice Marcin (ur.19 XI 1852 r., syn Marcina Woyta i Marianny z d. Pacholska) i Michalina Seweryna z d. Miodowicz (ur. 25 IX 1852 r., córka Walentego i Magdaleny z d. Kargen) pobrali się w 1876 r. Z tego związku urodzili się także Piotr (1877 - 1915 - poległ jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej - Preußen 381), Władysław (30 V 1878), Helena (1880), Józefa po mężu Kujawa (1882), Michał (13 IX 1883), Stanisław (1885-1890), Edward (15 X 1888), Adam (5 XII 1891), Stanisława (1894 - 1955) i Ignacy (1895 - 1896).

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie drogerzysta, później pracował jako inkasent Gazowni Miejskiej. W latach 1908-1910 odbył zasadniczą służbę wojskową w armii pruskiej. Należał do śmigielskiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego ,,Sokół''. Ponownie powołany do wojska podczas I wojny światowej, m.in. walczył pod pod Verdun. Po wybuchu rewolucji zdezerterował z wojska i wrócił w rodzinne strony.

Jan Pawicki napisał, iż “15 XI 1918 r. powstała w Śmiglu Powiatowa Rada Ludowa, której przewodniczył właściciel ziemski z Popowa Starego Ksawery Speichert. Organowi temu podlegała Straż Ludowa, która dbała o sprawy bezpieczeństwa w powiecie. Na jej czele stał Bolesław Płócieniak, a następnie Bronisław Steinmetz ze Śmigla”. Po wybuchu powstania w Śmiglu władzę przejęli Polacy, którzy systematycznie usuwali ze stanowisk Prusaków i zastępowali ich swoimi urzędnikami. Od 30 XII 1918 r. oddziały Straży Ludowej systematycznie patrolowały miasto i okolice.

Wojciechowski Kazimierz w połowie grudnia 1918 r. podjął się wraz z innymi zorganizowania oddziałów Straży Ludowej w Śmiglu i okolicy. W Deklaracji z 15 IX 1937 r. napisał, że udało mu się zorganizować 2 kompanie, nad pierwszą dowództwo objął Józef Łukomski (1895-1975, późniejszy dowódca odcinka “Osieczna”, generał brygady, jego rodzice, wuj oraz bracia także brali udział w powstaniu), a Wojciechowski objął dowództwo kolejnej z kompanii. Brał udział w walkach na linii Bukowiec - Lipno - Włoszakowice, Krzycko Wielkie i Małe - Gołańcami, Jezierzycami i Wilkowicami. 15 III 1919 r. awansowany na sierżanta liniowego. Od 15 V 1919 r. w 4. Batalionie 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 60 p.p. w Ostrowie wielkopolskim), gdzie służył do 10 V 1919 r. Od 15 V 1919 r. pełnił obowiązki zastępcy dowódcy szkoły podoficerskiej w Osiecznej, a od XII 1919 r. szefa szkoły podoficerskiej i dowódcy kompanii rekrutów przy baonie zapasowym 60 p.p. Odznaczony przez Naczelną Komendę Straży Ludowych Odznaką ,,Za Waleczność". Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej (o czym nie wspomina w deklaracji do zarządu Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919), brał udział w walkach pod Warszawą, Baranowiczami i Mińskiem.Odznaczony Medalem Niepodległości (6555 - 24/550). W lipcu 1920 r. zwolniony z wojska. Zweryfikowany 18 XI 1937 r. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego stan na 16 XII 2024 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ urodzenie: 1887.02.18 Śmigiel
data śmierci: 1955.04.30
miejsce pochówku: Poznań ul. Bluszczowa
rodzice: Marcin, Serafina Miodowicz
jednostka: 2 Kompania Śmigielska, Grupa Leszno Wojsko Polskie do 06.1921
status/stopień: sierżant, dowódca kompanii
uwagi: USC Śmigiel 83/1887, I.487.7845, organizator i dowódca oddziałów powstańczych w powiecie śmigielskim, prowadził szkolenie powstańców, organizator, wymieniany przez Mariana Grzelczaka, naczelnik

2/ Wojciechowski
jednostka: Kompania Śmigielska
status/stopień: sierżant
uwagi: dowódca Kompanii Śmigielskiej, wymieniony przez Antoniego Stróżyka
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 481: Życiorysy powstańców wielkopolskich: S - tom VIII (Stor Franciszek - Susicki Stefan).
Jego wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy z niewiadomych przyczyn został odrzucony, w uzasadnieniu wniosku napisano “Kol. Wojciechowski Kazimierz brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim jako dowódca kompanii na odcinku Śmigiel - Leszno od dnia 25.12.1918 r. do dnia 18.2.1919 r. Następnie pozostał w Wojsku Polskim do 1.6.1921 r.”.

Ożenił się z Marianną Ziegler (ur. 27 V 1898 r. w Śmiglu, zm. w Poznaniu 3 I 1993 r., pochowana na cmentarzu komunalnym Junikowo, córka Marcina i Marianny z d. Schwarz), z tego związku urodziło się troje dzieci - Serafina Zefiryna (8 VI 1922), Rufin Kazimierz (28 III 1924 - 11 II 1995), Teresa Anna po mężu Ignasiak (21 XII 1928 - 22 IX 2020).

Zmarł 30 IV 1955 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym Bożego Ciała (Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 19 miejsce 3/4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego córki Teresy (21 XII 1928 - 22 IX 2020) i jej męża Mariana (1929-2014).

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 447/1.1/55, skan 45 Śmigiel (USC) - akt urodzenia, rok 1887, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Lesznie 447/2.1/16, skan 76 Śmigiel (USC) - akt małżeństwa, rok 1876, [Księga małżeństw - wieś]; ; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7845; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line stan na 16 XII 2024; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Lesznie 447/2.1/16, skan 76 Śmigiel (USC) - akt małżeństwa, rok 1876, [Księga małżeństw - wieś]

Martin Wojciechowski, rodzice: Woyt Martin, Marianna Pacholska,
Michalina Seraphina Miodowicz, rodzice: Valentin Miodowicz, Magdalena,

Archiwum Państwowe w Lesznie 447/1.1/55, skan 45 Śmigiel (USC) - akt urodzenia, rok 1887, [Księga urodzeń]

Casimir , rodzice: Martin Wojciechowski, Miodowicz

Borowicz Antoni (1884-1964)

Urodził się 9 VI 1884 r. w Czempiniu w rodzinie Jana (ur. 19 X 1856, syn Kazimierza i Marianny z d. Kaczor) i Józefy z d. Dywisz (ur. 13 III 1857, zm. 1929, córka Tadeusza i Doroty z d. Matelska), para pobrała się w 1883, z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dwoje dzieci, których znamy imiona - Ludwik w 1885 i Kazimiera w 1890 r.

W 1904 r. zamieszkał w Poznaniu, w Kartach meldunkowych miasta Poznania zaznaczono wówczas, że był robotnikiem. Bardzo często zmieniał miejsce swojego pobytu przenosząc się z Poznania do rodzinnego Czempinia i w druga stronę. Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. Przed Powstaniem Wielkopolskim pracował na terenie Nadrenii - Westfalii, gdzie był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ i organizacji pod nazwą “Wyzwolenie”. Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił w styczniu 1919 r. (za Deklaracją do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich z 24 IV 1938) i brał udział w walkach na odcinku Leszno - wolsztyn w kompani pod rozkazami Żakowskiego (imienia dowódcy nie ustalono). 20 V 1919 r. wstąpił do 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (2. kompania zapasowa). 11 VI 1920 r. urlopowany. Od 16 III 1935 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919. Zweryfikowany członek Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem 7881, Nr Referatu Historycznego 15597.

Po zwolnieniu z wojska na stałe zamieszkał w Poznaniu, pracował jako zwrotniczy w PKP a następnie jako urzędnik kolejowy.

29 IV 1924 r. poślubił w Poznaniu Antoninę z d. Jezierska (ur. 14 I 1899 r. na poznańskich Jeżycach, córka Andrzeja i Michaliny z d. Pawłowska. Antonina zmarła 19 III 1978). Po ślubie przysposobił córkę Antoniny - Irenę (ur. 15 IV 1917), a ze związku małżeńskiego urodzili się Wacław (20 IX 1925), Krystyna po mężu Skwierzyńska (11 VII 1928) i bliźniaczki Janina i Felicja (5 IX 1930).

Zmarł 14 XII 1964 r., pochowany na cm. parafialnym Sołackim (św. Jana Vianneya), spoczywa kwatera św.Michała rząd 7 miejsce 23
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Antoniny, córki Krystyny i jej męża Alojzego Skwierzyńskich.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu; Czempiń (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, Księga małżeństw 1842/3/29, skan 35; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1842/1/31, skan 82 Czempiń (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.10263); dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt, listopad 2024.

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1842/1/31, skan 82 Czempiń (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń

Antoni , rodzice: Jan Borowicz, Józefa Dywisz

Alejski Jan Nepomuk (1882-1934)

Urodził się 24 IV 1882 r. w Stęszewie jako syn Salomei Alejskiej (córka Jana i Marianny z d. Krzyżagórska).

Przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego Alejski był naczelnikiem Okręgu V Towarzystwa Gimnastycznego w Berlinie i Okręgu Poznań. Nie ustalono czy brał udział w powstaniu, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucony 20 IX 1937 r. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 18 XII 2024 r. występuje jako członek Okręgu Nadwiślańskiego Sokoła, na podstawie źródła Gomolec Ludwik (wybór), Na froncie północnym powstania wielkopolskiego 1918-1919. Wspomnienia, wybór i wstęp Ludwik Gomolec, Poznań 1973. Na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania ustalono natomiast, że w mieście zamieszkał z rodziną 21 V 1919 r.

Jego żoną była Stanisława Prałat (ur. 20 XI 1883 r. w Jerce, córka Franciszka i Teodory z d. Latuszewska), para miała syna Witymira (ur.27 IV 1910 r. w Berlinie).

Jan Alejski zmarł w Poznaniu 17 II 1934 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera P rząd 19 miejsce 50
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/25, skan 80 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Kurier Poznański 1934; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; dokumentacja fot. grobu Rafał Ratajczak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/25, skan 80 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń

Johann Nepomuk , rodzice: Salomea Alejska

Anioła Wawrzyn (Wawrzyniec) (1884-1954)

Urodził się 6 VI 1884 r. w miejscowości Plewiska (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki) w rodzinie Stanisława (5 III 1840 - 8 V 1916), syn Wawrzyna i Magdaleny z d. Peja) i Józefy z d. Kozak (1 II 1850 - 6 XI 1913, córka Michała i Jadwigi z d. Żakowska), para pobrała się w 1877 r. Z tego związku urodzili się także Michał (1878), Stanisław (*+1880), Stanisław (10 XI 1881), Wojciech (*+1883), Józefa (1887), Zofia (1889), Wiktoria (1890), Marianna (1893) i Stefan (1900).

Z Zawodu był robotnikiem.

W 1915 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej na obu frontach walk, służył w artylerii. Po wybuchu rewolucji w Niemczech wstąpił 18 XII 1918 r. do Straży Bezpieczeństwa w Poznaniu. W Powstaniu wielkopolskim brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, zwolniony w 1919 r. ze służby ze względu na stan zdrowia. Odznaczony Krzyżem Straży Ludowej (odznaczenie nr 10). Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919, zweryfikowany w 1936 r.

5 II 1921 r. ożenił się z Marianną Pietruszyńską (ur. 5 I 1887) Z tego związku urodzili się Stanisław (26 X 1921), Henryk (*+1928) i Władysław (28 V 1929).

4 XII 1939 r. wraz z rodziną znalazł się w obozie przesiedleńczym, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria; Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Zmarł 22 VI 1954 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera P rząd 62 miejsce 30
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku syna Stanisława (1921 - 1995) i synowej Heleny (1928-2016).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 12 / 1877; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-24 / 1877; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1846/1/31, skan 42 Dąbrówka (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.9270; dokumentacja fot. grobu Rafał Ratajczak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 12 / 1877

Stanislaus Anioła (36 lat)
Dodatkowe informacje: wdowiec
Josepha Kozak (17 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-24 / 1877

Stanislaus Anioła (ur. 1840)
ojciec: Lorenz Anioła , matka: Magdalena Peja
Josephine Kozak (ur. 1850)
ojciec: Michael Kozak , matka: Hedwig Żakowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1846/1/31, skan 42 Dąbrówka (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń

Lorenz , rodzice: Stanislaus Anioła, Josepha Kozak

Gensler Witold (1900-1985)

Urodził się 17 XI 1900 r. na podpoznańskich wówczas winiarach w rodzinie Józefa (21 I 1854 - 14 VIII 1928, syn Andrzeja i Katarzyny z d. Bejerein) i Katarzyny z d. Bajon (13 XI 1865 - 18 IV 1911, córka Tomasza i Małgorzaty z d. Paul). Z tego związku urodzili się także Bronisław (4 IX 1883 - 3 VII 1921), Marianna po mężu Szczepaniak (1886-1957), Zofia po mężu Zimna (1889-1957), Rozalia (1893) i Wiktoria (1898-1974).

Wg Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego wstąpił 2 II 1919 r. jako ochotnik do 1. pułku ułanów, który został zorganizowany 30 XII 1918 r. pod komendą ppor. Kazimierza Ciążyńskiego (ur. 2 marca 1894 w Pleszewie, zm. 11 września 1951 w Poznaniu), jako „Konni Strzelcy Straży Poznania”. 14 I 1919 r. tymczasowym komendantem konnych strzelców mianowany został ppor. Józef Lossow. 29 I 1919 1. pułk strzelców konnych wielkopolskich otrzymał nazwę „1 pułk ułanów Wielkopolskich”. Dwa dni później płk Aleksander Pajewski został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku. Gensler w składzie 2. szwadronu pod dowództwem Ciążyńskiego brał udział w walkach o Wolsztyn, Międzychód i Wronki. W Wojskowym Biurze Historycznym wniosek o Krzyż Walecznych (33/G 626). Jak wspomniano powyżej odznaczony WKP w 1976 r. Nie był zweryfikowanym powstańcem w okresie międzywojennym, nie należał też do związków powstańczych.
15 IX 1931 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Strykowską ur. w Berlinie 6 IX 1904 r., córką Praksedy zamężnej następnie z Bronisławem Wietrzychowskim. Ze związku Witolda i Marianny (Marii) urodził się syn Witold jr.

Witold Gensler 10 II 1940 r. został osadzony w obozie przesiedleńczym, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria; Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Zmarł 24 III 1985 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera L rząd 74 miejsce 15

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców Józefa (+1928) i Katarzyny (+1910), żony Marianny (Marii, + 1979) i jej ciotki Jadwigi z d. Strykowska (1885-1958).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 93 / 1882; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-98 / 1882; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 93 / 1882
Joseph Gensler (28 lat)
ojciec: Andreas , matka: Catharina Bajerlein
Catharina Bajon (17 lat)
ojciec: Thomas , matka: Margaretha Paul

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-98 / 1882

Joseph Gensler (ur. 1854)
ojciec: Andreas Gensler , matka: Catharine Beierlein
Catharine Bajon (ur. 1865)
ojciec: Thomas Bajon , matka: Margarethe Paul

Zenkteler Edmund (1886 - 1956)

Urodził się 7 XI 1886 r. w Buku, w rodzinie Walentego (12 II 1838 – 1892, syn Konstantego i Marianny z d. Hortkowska) i jego II żony Franciszki z Siuchnińskich (11 III 1859 – 11 I 1936, córki Macieja i Marianny z d. Żakowskiej). Para pobrała się w Szubinie w 1884 r. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Jagodzińska (1885) i Apolonia (1888 - 1918) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Michał (15 IX 1890 - 21 I 1936 roku w Krakowie. Pochowany 26 I 1936 r. na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, spoczywa kwatera IVP rząd 26 miejsce 49) i Roman (9 VIII 1889 w Buku - 19 VII 1975 pochowany w Poznaniu, Cmentarz parafialny Lutycka kwatera św. Michała rząd 7 miejsce 1).
Po zdanej maturze rozpoczął studia w zakresie prawa i filozofii w Berlinie i Halle, gdzie należał do Towarzystwa Tomasza Zana (młodzieżowa organizacja niepodległościowa działająca w Wielkopolsce, a później obejmująca cały obszar zaboru pruskiego oraz pruskiego Śląska). Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Infanterie - Regiment 46 został ranny, co potwierdza pruska lista strat Preußen 320 z 6 IX 1915 r. Zwolniony powrócił do Wielkopolski. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego skierowany do Grodziska, gdzie pełnił funkcję oficera sądowego. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska w 1920 r. W Wojskowym Biurze Historycznym teczki o syg. akt 418 i 2789; Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 170-50876. Odznaczony Krzyżem Niepodległości 28 VI 1932 r.
Po wyjściu z wojska rozpoczął praktykę w administracji państwowej, pracował w starostwach w Szamotułach. Gostynii i Obornikach, następnie został powołany na urząd starosty w Nowym Tomyślu, od 1923 r. starosta leszczyński, w 1935 r. został przeniesiony do Wągrowca, gdzie funkcję sprawował do wybuchu II wojny światowej. Ewakuowany do Rawy Ruskiej, przekroczył granicę i następnie przedostał się na Węgry. Od ówczesnego Konsula Generalnego RP w Jerozolimie został skierowany do Rodezji Północnej, w miejscowosci Livingstone, gdzie kierował jednym z obozów dla polskich uchodźców. Do Polski wrócił w 1947 r. i rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu.
W 1922 roku poślubił Jadwigę z d. Glabisz (9 X 1895 Odolanów - 27 I 1985 w Poznaniu, córkę Mieczysława i Bolesławy z d. Bobowska), z tego związku urodzili się Stanisław (8 IV 1923 - 16 VI 2007), Michał (15 II 1924 - 18 III 2011) i Teresa (7 V 1926 - 29 IV 1991).
Edmund zmarł 26 II 1956 r., pochowany w Poznaniu Cmentarz parafialny zabytkowy Jeżycki kwatera L rząd 4 miejsce 49),
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku jego żony Jadwigi i córki Teresy.
źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Szubin Miasto. Akta małżeństw - pierwopis nr 1-19 / 1884; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2021; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Monika Bijpost 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024