Zenkteler Edmund (1886 - 1956), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Zenkteler Edmund (1886 - 1956)

Urodził się 7 XI 1886 r. w Buku, w rodzinie Walentego (12 II 1838 – 1892, syn Konstantego i Marianny z d. Hortkowska) i jego II żony Franciszki z Siuchnińskich (11 III 1859 – 11 I 1936, córki Macieja i Marianny z d. Żakowskiej). Para pobrała się w Szubinie w 1884 r. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Jagodzińska (1885) i Apolonia (1888 - 1918) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Michał (15 IX 1890 - 21 I 1936 roku w Krakowie. Pochowany 26 I 1936 r. na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, spoczywa kwatera IVP rząd 26 miejsce 49) i Roman (9 VIII 1889 w Buku - 19 VII 1975 pochowany w Poznaniu, Cmentarz parafialny Lutycka kwatera św. Michała rząd 7 miejsce 1).
Po zdanej maturze rozpoczął studia w zakresie prawa i filozofii w Berlinie i Halle, gdzie należał do Towarzystwa Tomasza Zana (młodzieżowa organizacja niepodległościowa działająca w Wielkopolsce, a później obejmująca cały obszar zaboru pruskiego oraz pruskiego Śląska). Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Infanterie - Regiment 46 został ranny, co potwierdza pruska lista strat Preußen 320 z 6 IX 1915 r. Zwolniony powrócił do Wielkopolski. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego skierowany do Grodziska, gdzie pełnił funkcję oficera sądowego. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska w 1920 r. W Wojskowym Biurze Historycznym teczki o syg. akt 418 i 2789; Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 170-50876. Odznaczony Krzyżem Niepodległości 28 VI 1932 r.
Po wyjściu z wojska rozpoczął praktykę w administracji państwowej, pracował w starostwach w Szamotułach. Gostynii i Obornikach, następnie został powołany na urząd starosty w Nowym Tomyślu, od 1923 r. starosta leszczyński, w 1935 r. został przeniesiony do Wągrowca, gdzie funkcję sprawował do wybuchu II wojny światowej. Ewakuowany do Rawy Ruskiej, przekroczył granicę i następnie przedostał się na Węgry. Od ówczesnego Konsula Generalnego RP w Jerozolimie został skierowany do Rodezji Północnej, w miejscowosci Livingstone, gdzie kierował jednym z obozów dla polskich uchodźców. Do Polski wrócił w 1947 r. i rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu.
W 1922 roku poślubił Jadwigę z d. Glabisz (9 X 1895 Odolanów - 27 I 1985 w Poznaniu, córkę Mieczysława i Bolesławy z d. Bobowska), z tego związku urodzili się Stanisław (8 IV 1923 - 16 VI 2007), Michał (15 II 1924 - 18 III 2011) i Teresa (7 V 1926 - 29 IV 1991).
Edmund zmarł 26 II 1956 r., pochowany w Poznaniu Cmentarz parafialny zabytkowy Jeżycki kwatera L rząd 4 miejsce 49),
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku jego żony Jadwigi i córki Teresy.
źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Szubin Miasto. Akta małżeństw - pierwopis nr 1-19 / 1884; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2021; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Monika Bijpost 2024.

Strony