Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Stróżniak Feliks (1898-1989)

Urodził się 20 XI 1896 r. w Szamotułach - Zamek (obecnie Szamotuły-Zamek – część miasta Szamotuły, położona na północ od szamotulskiej starówki, w rejonie Zamku w Szamotułach. Dawniej samodzielna miejscowość). Rodzice Bartłomiej (ur. 15 VIII 1866 r., syn Wawrzyńca i Katarzyny Misterskiej) i Stanisława Przewoźna (ur. 7 IV 1870 r., córka Jana i Anny z d. Pracharczyk) pobrali się w 1888 r. Z tego związku urodzili się także Tekla po mężu Błaszyk (1889-1974), Marianna po mężu Tomaszewska (1891-1968), Agnieszka (1893), Franciszek (28 VIII 1894), NN (1898), Jan (3 V 1901- 3 VIII 1963), Stanisław (6 V 1903) i Roman (21 XII 1904 - 17 V 1980) oraz domniemany powstaniec Władysław (28 V 1899 - 18 X 1971. Na listach zweryfikowanych powstańców i członków związków i towarzystw weteranów brak imienia Władysława, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie teczki - odznaczony Krzyżem Walecznych (bombardier, 116/S-3895) i odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (sygn. akt 107517, szofer, zam. Urbanowo w powiecie obornickim). Ponadto w WBH - Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948).

Feliks Stróżniak zgłosił się jako ochotnik do oddziału powstańczego w Szamotułach i brał udział w walkach na odcinku Czarnków i okolicy pod rozkazami Zygmunta Galińskiego (1888 - 1933). Następnie przydzielony do 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 57. pułk piechoty). Odznaczony Krzyżem Walecznych (sierżant, sygn. akt 116/S - 3893). Natomiast 20 IX 1937 r. nadano mu Medal Niepodległości. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 34/83, mianowany do stopnia podporucznika.
Uczestnik Kampanii Wrześniowej w szeregach 14. Dywizji Piechoty w Poznaniu w składzie Armii „Poznań”.

Ożenił się 15 VII 1922 r. z Marianną z d. Kandulska (ur. w Doktorowie 5 I 1899 r., córka MArcina i Józefy z d. Churot). Z tego związku do 1932 r. urodziły się dwie córki - Aleksandra (25 X 1927) i Irena (14 III 1932).

Zmarł 26 IV 1898 r. Pochowany na cm. komunalnym Poznań - Junikowo w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119949&name_surname=Str%C3%B3%C5%BCniak%20Feliks#OpenMap

To także miejsce pochówku żony zm. 30 VII 1989.

źródła: Parafia katolicka Bytyń, wpis 4 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Młodasko, wpis 8 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/122, skan 177 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Geburts-Haupt-Register; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/67, skan 387 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 18 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Bytyń, wpis 4 / 1888

Bartholomaeus Strożniak (22 lat)
ojciec: Laurentius Stróżniak , matka: Catharina Misterska
Stanislava Przewoźna (18 lat)
ojciec: Joannes Przewoźniak , matka: Anna Prachuczyk

Urząd Stanu Cywilnego Młodasko, wpis 8 / 1888

Bartholomaeus Stróżniak
ojciec: Lorenz Stróżniak , matka: Catharine Michalak
Stanislava Przewoźna
ojciec: Johann Przewoźny , matka: Anna Pracharczyk

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/122, skan 177 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Geburts-Haupt-Register

Wladislaus , rodzice: Bartholomeus Stróżniak, Stanislawa Przewoźna

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/67, skan 387 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Felix , rodzice: Bartholomeus Strużniak, Stanislawa Przewoźny

Biber Marcin (1898-1989)

Urodził się 31 X 1898 r. w miejscowości Skórzewo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo). Rodzice Andrzej (ur. 1873, syn Tomasza i Antoniny z d. Owczarzak) i Agnieszka z d. Olejniczak I voto Małecka (ur. 1872, wdowa po Stanisławie Małeckim, córka Marcina i Agnieszki z d. Augustyniak) pobrali się w 1896 r.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas walk został ranny co potwierdza pruska lista strat Preußen 1268 z 15 X 1918 r.
Do powstania przystąpił jako ochotnik, najpierw w luźnych oddziałach na terenie miasta Poznania brał udział w walkach ulicznych. Następnie przydzielony do oddziału Józefa Skotarka (1897-1968) brał udział w walkach na froncie północnym powstania na odcinku Gołańcz, Moraczewo, Smogulec i Bydgoszcz. Po powstaniu w szeregach 3. batalionu 15. pułku artylerii ciężkiej. Zdemobilizowany 12 VII 1920 r. w stopniu starszego szeregowego. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 26 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. W 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 38/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożeniony z pochodzącą z chojnic Jadwigą Napierałą (26 IX 1899 - 9 II 1994), para do 1932 r. miała co najmniej dwoje dzieci - Irenę (ur. 26 XI 1922) i Bronisława (17 VIII 1927 - 3 III 2021). Rodzina w lipcu 1928 r. ze Strzeszyna przeprowadziła się do Poznania.

Marcin zmarł 14 IV 1989 r., został pochowany w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 6

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119947&name_surname=Biber%20Marcin#

To także miejsce pochówku żony Jadwigi i syna Bronisława.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 20 / 1896; Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 67 / 1896; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26978: Biber Martin (Skorzewo, Posen); APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 65; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 67; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 20 / 1896

Andreas Biber (ur. 1873)
ojciec: Thomas , matka: Antonie Owczarczak
Agnes Małecka z domu Olejniczak (ur. 1872)
ojciec: Martin Olejniczak , matka: Agnes Augustyniak

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 67 / 1896

Andreas Biber
Agnes Małecka

Grzegorczyk Antoni (1898-1989)

Urodził się 11 I 1898 r. w miejscowości Boguszyn (obecnie wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Nowe Miasto nad Wartą). Rodzice Ignacy (ur. 1868, syn Michała i Jadwigi z d. Błaszczyk) i Felicja z d. Malucha (ur. 1871, córka Stanisława i Marianny z d. Gawrońska) pobrali się w 1895 r. Rodzeństwem Antoniego byli m.in Marianna ur. 1896, Stanisław ur. 1906 i Ludwik 1910-1931.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej. Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z wojska. w Dolsku koło Gostynia i pod dowództwem Tomasza Paula (1880-1939), który przyjechał do Dolska i czynnie włączył się w organizację kompanii powstańczej, sformowanej w krótkim czasie z ochotników, mieszkańców miasta i okolicznych miejscowości. W sile ok. 120 ludzi kompania wyruszyła na pomoc w oswobodzeniu Śremu. Powstańcy z Dolska czekali na rozkaz do działania w pobliskim Wójtostwie. Jednak garnizon niemiecki bez oporu poddał się 30 XII i do walki zbrojnej o miasto nie doszło. Następnie oddział włączono jako 3. kompanię do batalionu śremskiego. Część batalionu śremskiego w tym 3. kompania dolska skierowana została na front południowy powstania w rejonie Rawicza. Grzegorczyk walczył pod Zielona Wsią, Miejską Górką i Słupia Kapitulną. Przydzielony do 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich brał dalej udział w walkach na froncie południowym. Za udział w powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1974 r. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 4 IV 1938 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Odznaczony Krzyżem Walecznych (WBH, 37/G - 2234).

5 XI 1927 r. poślubił Gertrudę z d. Nawrot (11 III 1902 - 22 II 1963), z którą miał syna Stefana Ludwika (ur. 1931). Jego II żoną była Marta (1910-1999).

Zmarł 28 III 1989 r. Został pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119945&name_surname=Grzegorczyk%20Antoni#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Dolsk, wpis 16 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Dolsk, wpis 33 / 1895; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 247; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 719; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Szyszka Stanisław (1898-1989)

Urodził się 25 IV 1899 r. w Środzie Wielkopolskiej w rodzinie Tomasza (19 II 1870, syn Kazimierza i Luizy/Ludwiki z d. Chmiel) i jego I żony Rozalii z d. Walkowiak (13 VIII 1876 - 1 I 1901, córka Szymona i Katarzyny z d. Gwóźdź). Para pobrała się w 1897 r. w miejscowości szlachcin. Z tego związku urodził się także Władysław (30 IV 1898 r., żołnierz armii pruskiej, ranny podczas I wojny światowej). Z drugiego związku ojca - Tomasza z Marianną Nowak (ur. 1882, córka Wojciecha i Marianny Molik) urodziło się przyrodnie rodzeństwo Stanisława - Tadeusz (1903), Helena (1905), Pelagia (*+1907) i Kazimierz (1909).
Stanisław 10 VI 1929 r. w Zdunach poślubił Mariannę z d. Krystek (8 I 1909 Perzyce - 23 III 1993 Poznań, córka Franciszka i Julianny z d. Stanisławska). Z tego związku urodziły się trzy córki - Łucja po mężu Szulc (18 III 1932 - 4 III 2020), Romana Maria (*+1930) i Danuta (1935).
Stanisław z zawodu był kotlarzem, pracował jako kowal - ślusarz.

Do powstania przystąpił dopiero 8 II 1919 r. jako ochotnik do 1. pułku artylerii ciężkiej. Brał udział w walkach na froncie północnym na linii Kcynia - Bydgoszcz. 19 I 1920 r. brał udział w zajęciu Bydgoszczy i Pomorza. Żołnierz wojny polsko - bolszewickiej, brał udział w walkach pod Berezyną, Mińskiem, Bobrujskiem i o Warszawę. 18 XII 1921 r. został bezterminowo urlopowany do domu. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich, zweryfikowany 8 IX 1938 r. dyplomem 17384, Nr referatu Historycznego 25710.

Zmarł 17 II 1989 r. Pochowany na cm. Junikowo w Poznaniu w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 3
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2574036&name_surname=Szyszka%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku żony Marii (Marianny) zm. 1993, córki Łucji (+2020) po mężu Szulc, jej męża - Lecha (1921-2013) oraz jego rodziców Edmunda (1890-1974) i Pelagii (1889-1971).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Szlachcin, wpis 9 / 1897; Parafia katolicka Winnagóra, wpis 5 / 1897; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/76, skan 143 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Szlachcin, wpis 9 / 1897

Thomas Szyszka (ur. 1870)
ojciec: Casimir Szyszka + , matka: Louise Chmiel
Rosalie Walkowiak (ur. 1876)
ojciec: Simon Walkowiak , matka: Catharine Gwoźdź

Parafia katolicka Winnagóra, wpis 5 / 1897

Thomas Szyszka (27 1/2 lat)
ojciec: Casimirus + , matka: Ludovica Chmiel
Rosalia Walkowiak (21 lat)
ojciec: Michael , matka: Catharina Gwoźdź

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/76, skan 143 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanisław , rodzice: Tomasz Szyszka, Rozalia Walkowiak

Osiński Jakub Antoni (1901-1989)

Urodził się 2 VII 1901 r. na podpoznańskich Winiarach w rodzinie Antoniego (ur. 30 IX 1877) i Józefy z d. Konieczna (ur. 2 XI 1881). Z tego związku urodzili się także Stanisław (8 IV 1904), Edmund (22 IX 1908), Marianna (4 VIII 1914) i Bolesław (16 VI 1919).
19 XII 1924 r. ożenił się z Ewą z d. Olejniczak (18 XII 1904 - 1 XII 1989), z którą miał co najmniej dwoje dzieci, NN (dziecka zmarłe bez nadania imienia w 1925) i Zbigniewa Mariana (ur. 20 III 1927).
Z zawodu był ślusarzem.

Od 10 XI 1918 r. należał do drużyny harcerskiej im. Jana III Sobieskiego na poznańskich Winiarach. Od 27 XII 1918 r. pełnił funkcję gońca w oddziale Kazimierza Krauze (Krause, 15 II 1898 - 25 X 1937). Brał udział w walkach na terenie miasta Poznania i zdobywaniu fortu Grolmana, podczas walk - ranny. Służył w straży Ludowej, a następnie w 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Z wojska zwolniony 18 I 1921 r. Istnieje zatem przypuszczenie, że mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej, a odpowiedź może znajdować się w odrzuconym 31 I 1938 r. wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, 24/17342). Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.
Zmarł 1 II 1989 r. został pochowany w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119939&name_surname=Osi%C5%84ski%20Jakub#OpenMap

To także miejsce pochówku małżonki Ewy zmarłej w 1898 r.

źródła: APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

SZUKAMY INFORMACJI O DOMNIEMANYM POWSTAŃCU WIELKOPOLSKIM

Krause vel Krauze Kazimierz Aleksander (1898-1937)

Co do pisowni nazwiska Krause vel Krauze w dostępnych dokumentach metrykalnych - akcie ślubu rodziców i urodzenia rodzeństwa nazwisko zapisywane było jako Krause, pod takim też występują w Kartach meldunkowych miasta Poznania, w akcie zgonu Kazimierza i nekrologu nazwisko zapisano jako Krauze. W Ewidencji grobów pochowanych na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej w Poznaniu Kazimierz i matka występują jako Krause, tak też jest zapisane w wyszukiwarce miejskiej grobów.
Urodził się 14 II 1898 r. w Poznaniu w rodzinie Aleksandra Krause (20 II 1860 - 17 III 1912, syn Adama i Marcjanny z d. Wojciechowska) i Michaliny Woźniak (25 IX 1857 - 1 V 1934, córka Antoniego i Apolonii Nowak), para pobrała się w Poznaniu w 1886 r. Z tego związku urodzili się także Mieczysława (1887-1972), Bolesława (1889-1892), Władysław (1891-1892), Leokadia (1894-1900), Antoni (1896) i Zygmunt (1900).
Z zawodu był kupcem. Własnej rodziny nie założył.
W 1916 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Prawdopodobnie po wybuchu rewolucji w Niemczech wrócił do Poznania i tu brał udział w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego Jakubowi Antoniemu Osińskiemu (1901-1989) napisane zostało, że tenże brał udział w powstaniu jako goniec w oddziale K. Krauzego. Natomiast w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, baza on line stan na 23 IV 2025 r. wymieniony został Kazimierz Krauze na podstawie zapisu “w Referacie Historycznym D.O.K. VII znajduje się zaświadczenie o udziale w powstaniu, którego z powodu braku adresu nie można wysłać”; źródła: Głos Powstańca Wielkopolskiego. Organ Zw. Powstańców Wielkopolskich - Niezależny tygodnik chrześcijański i narodowy 1938, R. 1, nr 1-48; R. 2, nr 1-32. W żaden sposób nie jest pewne, że chodzi o opisywanego przez nas Kazimierza. W Kartach meldunkowych miasta Poznania znajduje się jednak wzmianka, że z Wojska Polskiego został zwolniony 1 XI 1921 r. czyli mógł również brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej.
Kazimierz zmarł 24 X 1937 r. Został pochowany w grobie matki zmarłej w 1934 r. na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej w Poznaniu, spoczywa pole 13 rząd 13 grób 1_2 (Ewidencja sporządzona przez p. Janinę Król). Po przeprowadzonej inwentaryzacji przez GEOPOZ w wyszukiwarce miejskiej miejsce spoczynku przypisano do kwatery wspólnej wszystkich pochowanych na tymże cmentarzu, a grobów których fizycznie nie odnaleziono.

Klimowicz Józef (1898-1989)

Urodził się 25 II 1898 r. w miejscowości Kopaszyn (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec). Rodzice Michał (ur. 1866, syn Teofila i Katarzyny z d. Martinowska) i Katarzyna z d. Tokarzewska (ur. 1863, córka Stanisława i Julianny Ziętek) pobrali się w 1888 r.

31 VIII 1921 r. Józef ożenił się z Anną z d. Zygulska (19 IX 1901 - 1 X 1994). Do 1938 r. para miała sześcioro dzieci - Helena (1922), Tadeusz (1923), Edmund (1924), Irena Maria (1926), Janina Kazimiera (1927) i Halina Kunegunda (1930).

Józef zawodowo związał się z kolejami państwowymi.

Od 1916 r. do listopada 1918 r. żołnierz armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Przed wybuchem powstania brał udział w pracach konspiracyjnych w Tarnowie Pruskim. 3 I 1919 r. dołączył do 1. kompanii wągrowieckiej (po reorganizacji 1. kompania 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich). Brał udział w walkach o Chodzież, Rynarzewo, Nakło, Margonin i Ujście. Uczestnik wojny - polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 31 XII 1920 r. Odznaczony Medalem Za Wojnę 1918/1921, Odznaką Pamiątkową 58. pułku piechoty i 14. Dywizji Piechoty, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 20 IX 1937 r. (WBH, sygn. akt 24/11999). Uchwała W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. W okresie międzywojennym członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, przez zarząd Główny ZPW zweryfikowany 19 X 1934 r. dyplomem nr 4845, Nr Referatu Historycznego 11661.

Zmarł 1 I 1989 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119935&name_surname=Klimowicz%20J%C3%B3zef#
To także miejsce pochówku jego żony Anny.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Wągrowiec, wpis 51 / 1888; Parafia katolicka Wągrowiec, wpis 19 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 15; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 49; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 24 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Wągrowiec, wpis 51 / 1888

Michael Klimowicz (ur. 1866)
ojciec: Theophil Klimowicz + , matka: Catharine Martinowska
Catharine Torzewska (ur. 1863)
ojciec: Stanislaus Torzewski , matka: Julianne Ziętek

Parafia katolicka Wągrowiec, wpis 19 / 1888

Michael Klimowicz (22 lat)
Catharina Torzewska (25 lat)

Mintura Józef (1899-1991)

Urodził się 20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo ( wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:
– Antoni (15 X 1889 Gnuszyn - 22 II 1971 Gniezno, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202)
– Stefan (5 XII 1894 Konin - 19 VI 1971 Poznań, pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113).
Józef Mintura był mężem Marianny (Marii) z d. Jankowska (22 VIII 1905 Zbrudzewo - 22 X 1957 Poznań).

W powstaniu od dnia jego wybuchu, brał udział w walkach ulicznych na terenie miasta Poznania oraz o garnizon w Biedrusku. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zwolniony z wojska 13 XI 1921 r. istnieje zatem prawdopodobieństwo, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej. 26 VIII 1939 r. powołany do 9 Pułk Piechoty Legionów w Zamościu. W Kampanii Wrześniowej pułk (bez I batalionu) walczył w składzie 39. Dywizji Piechoty (Rezerwowej). Skład jednostki uzupełniony został III batalionem 8. pułku piechoty Legionów, mjr. Wacława Smolińskiego i batalionem marszowym tego pułku pod dowództwem por. rez. Tadeusza Andrzeja Moszyńskiego. I batalion 9 pp Leg. walczył w składzie 12 Dywizji Piechoty. 19 IX 1939 r. Mintura został wzięty do niewoli, osadzony w stalagu II A w Neubrandenburgu (nr jeńca 16759). Zwolniony z niewoli 18 XI 1940 r. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 19 IV 1991 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590173&name_surname=Mintura%20J%C3%B3zef#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 25 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887

Joseph Mintura (21 lat)
ojciec: Felix , matka: Regina Stanisławiak
Marianna Olejniczak (21 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Apollonia Armata

Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887

Joseph Mintura (ur. 1866) 1
ojciec: Felix Mintura , matka: Regina Stachowiak
Marie Olejniczak (ur. 1866)
ojciec: Lorenz Olejniczak , matka: Apollonie Harmata

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń
Anton , rodzice: Jozef Mintura, Marianna Olejniczak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń
Stefan , rodzice: Josef Mintura, Marianna Olejniczak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń
Josef , rodzice: Josef Mintura, Marie Olejniczak

Mintura Stefan (1894-1971)

Urodził się 5 XII 1894 r. w miejscowości Konin (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:
– Antoni (15 X 1889 Gnuszyn - 22 II 1971 Gniezno, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202)
– Józef (20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo, 19 IV 1991 r. w Poznaniu, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych).

Stefan był żonaty trzykrotnie, jego I żoną 17 X 1919 r. została Marianna Helena Ceglarek (24 II 1898 - 13 IX 1923), z którą miał dwoje dzieci - Mariana (ur. 2 II 1920) i Leona Stefana (8 III 1922). II żoną została Katarzyna z d. Ormińska (ur. 24 IV 1903), z tego związku urodzili się Helena (*+22 I 1925), Henryk Józef (19 I 1926 - 1 II 2017) i Felicja (31 XII 1928). Trzecią żonę poślubił 7 III 1950 r. ale nie znamy jej imienia.

Powołany do armii pruskiej walczył podczas I wojny światowej. dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 7 lista z 10 V 1916 (Preußen 526) i lista z 8 X 1918 r. (Preußen 1262).
Do powstania przystąpił jako ochotnik na początku stycznia 1919 r. do oddziału pniewskiego, którego dowódcą był Stanisław Bolesław Szymendera (15 IV 1890 - 1 XII 1923). Brał udział w walkach o Kwilcz, Prusim, Kamienną, Międzychód i Zatom pod rozkazami Stefana Fliegera (15 VI 1888 - 16 I 1919). Za udział w powstaniu Mintura został odznaczony w 1970 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 19 IV 1991 r. w Poznaniu. Pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=902226&name_surname=Mintura%20Stefan#

To także miejsce pochówku jego syna Henryka Józefa (1926 - 2017).

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12396: Mintura Stefan (Konin, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26818: Mintura Stefan (Konin, Samter); APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 26 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Mintura Antoni (1889 - 1971)

Urodził się 15 X 1889 r. w miejscowości Gnuszyn (dawniej w powiecie szamotulskim, obecnie wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:

– Józef (20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo - 19 IV 1991 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych)

– Stefan (5 XII 1894 Konin - 19 VI 1971 Poznań, pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113).

Mintura Antoni ożenił się ze Stanisławą z d. Rembasz (13 XI 1893 - 13 VII 1954, pochowana na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach), z którą miał troje dzieci Stefanię ( 1 IX 1919 - 25 X 1988), bliźnięta - Aleksander Kazimierz (3 II 1922 - 15 IX 1987) i Henryk Józef (3 II 1922 - 9 XI 1924).

Do powstania przystąpił jako ochotnik na początku stycznia 1919 r. do oddziału pniewskiego, którego dowódcą był Stanisław Bolesław Szymendera (15 IV 1890 - 1 XII 1923). Brał udział w walkach o Kwilcz, Prusim, Kamienną, Międzychód i Zatom pod rozkazami Stefana Fliegera (15 VI 1888 - 16 I 1919). Za udział w powstaniu Mintura został odznaczony w 1973 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Zmarł 22 II 1971 r. w Gnieźnie, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1001113&name_surname=Mintura%20Antoni#

To także miejsce pochówku zięcia Władysława Kramera (1918-1992).

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12396: Mintura Stefan (Konin, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26818: Mintura Stefan (Konin, Samter); APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 27 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025