Kaczmarek Antoni (1896-1992)

Kaczmarek Antoni (1896-1992)

Urodził się 28 IV 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Antoniego (7 V 1890 - 8 VIII 1906, syn Piotra i Katarzyny Stencel) i Franciszki z d. Ratajczak (I voto Tatka, III voto Szafrańska, ur. 30 III 1860, córka Ignacego i Marianny Gawron). Z tego związku urodzili się także Julianna (1885, po mężu Andrzejczak), Rozalia (1887), Marcin (1888), Stanisław (24 IV 1890), Piotr (25 XI 1891), Ignacy (9 II 1894 - 4 VII 1918), Józef (1898-1904), Magdalena (*+1899), Władysław (1903) i Leon (1914) oraz Powstaniec Wielkopolski Michał (ur. 14 IX 1900, zmarł 21 IX 1995 r., pierwotne miejsce pochówku nie jest znane, 20 V 2014 r. powtórnie pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 2).

Członek Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Powołany do armii pruskiej 21 IX 1915 r. brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 21 XI 1918 r. Wstąpił do Straży Ludowej Poznań - Łazarz, w szeregach której brał udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania, m.in. w rozbrajaniu Niemców i w walkach o zdobycie fortu VII oraz zajęciu magazynu sanitarnego na Łazarzu ul. Niegolewskich. Od 17 I 1919 r. w 1. baterii 1. pułku artylerii ciężkiej wielkopolskiej ppor. Jana Chylewskiego i brał udział w walkach o Szubin, a następnie w rejonie Nakła. 3 II 1919 r. 1. bateria zniszczyła pociąg pancerny, a następnie wspierała piechotę podczas odpierania ofensywy pruskiej na Kcynię. W kolejnych dniach ponownie działa pod Nakłem, a potem w rejonie Kołaczkowa, Gołańczy, Rybowa, Połajewa, Gerabic, Przybychowa, Bukowca i Ryczywołu. Bateria 24 VI została przewieziona do Małopolski Wschodniej na front ukraiński. Tu wzięła udział w ofensywie polskiej walcząc pod Biłką, Janczynem i Husiatynem. Od stycznia 1920 r. po reorganizacji w 17. pułku artylerii ciężkiej brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 11 VII 1921 r. jako plutonowy. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 od 1 XI 1936 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 12727, Nr Referatu Historycznego 20165. Za udział w powstaniu 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

28 IV 1919 r. ożenił się w Poznaniu z Antoniną z d. Mikołajczak (21 IX 1897 - 10 XI 1984), z tego związku urodziło się dwoje dzieci Tadeusz (18 I 1920) i Kazimiera (8 XII 1921).

Zmarł 2 III 1992 r., w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 2 miejsce 1

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120119&name_surname=Kaczmarek%20Antoni#

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883; Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.15096; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883

Anton Kaczmarek (ur. 1860)
ojciec: Peter Kaczmarek , matka: Catharine Sternal
Franziska Tatka z domu Ratajczak (ur. 1860)
ojciec: Ignatz Ratajczak + , matka: Marie Gawron +

Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883

Antonius Kaczmarek (23 lat)
ojciec: Petrus , matka: Catharina +
Francisca Tatka z domu Ratajszczak (23 lat, wdowa)
Dodatkowe informacje: vidua post Franciscum Tatka