Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Świątkowski Stanisław (1901-1942)

Urodził się 1 XI 1901 r. w miejscowości Szczodrzykowo (osada w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik) w rodzinie Tomasza (1872-1904, syn Stanisława i Konstancji z d. Małecka) i Jadwigi z d. Wyzuj (1874, córka Wojciecha i Wiktorii z d. Cielczyk), para pobrała się w Kórniku w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Franciszek (3 IX 1899 - 9 XI 1966), Rozalia (1900-1916), Józef (1904-1905) i Zofia (1906).

24 III 1927 r. ożenił się w Poznaniu z Anną z d. Rogalczyk (29 VI 1898 - 3 IV 1980, córka Marianny). z tego związku urodzili się Kazimierz (11 I 1929 - 27 III 1948) i Józef (8 III 1931 - 30 IV 2004).

Nie potwierdzono udziału Stanisława w Powstaniu Wielkopolskim, brak jego imienia wśród członków związków i towarzystw weteranów, brak na listach zweryfikowanych powstańców. W Wojskowym Biurze Historycznym brak akt.

Na podstawie zapisu z Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945 - Oddziałowe Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu IPN Po 3/300/koperta 4; Instytut Pamięci Narodowej - Archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce Oberlandesgericht Posen IPN GK/74/6 wyrokiem wydanym przez Senat Karny Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu (miejsce rozprawy Głogów) Stanisław został skazany na karę śmierci 17 VI 1942 r. Na akcie urodzenia zapisano datę śmierci 15 VII 1942 r. Wrocław (Breslau, akt zgonu 1287/42).

Anna, Kazimierz, Józef oraz Ałła (27 III 1937 - 27 IV 2003) zostali wymienieni w wyszukiwarce miejskiej grobów miasta Poznania, (Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) kwatera 4 rząd 14 miejsce 11 GPS: 52.362221, 16.935598) podobnie jest na zdjęciu starego nagrobka (billiongraves.com). Na podstawie sporządzonej dokumentacji fotograficznej grobu przez Katarzynę Krüger 7 X 2024 r. na nowym nagrobku został wymieniony także Stanisław, a przy grobie została ustawiona tabliczka pamiątkowa dot. Stanisława jako Powstańca Wielkopolskiego. Należy ustalić kiedy i na jakiej podstawie ustawiono powyższą tabliczkę (jeśli do 2010 r. tabliczki stawiało miast Poznań na zlecenie Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego, po 2010 r. Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu). Należy także ustalić czy Niemcy faktycznie oddali ciało Stanisława po wykonaniu wyroku rodzinie czy został on tylko symbolicznie wymieniony na nagrobku). Jeśli jest to tylko grób symboliczny, to nie może być zgłoszony o wpis do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski prowadzonej przez Instytut Pamięci Narodowej.

Mikołajczak Walenty (1898-1979)

Urodził się 31 I 1898 r. w miejscowości Koninko (osada w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik). Jego rodzice Franciszek (1870, syn Franciszka i Jadwigi z d. Poślednia) i Katarzyna z d. Jaskuła (1875, córka Stefana i Reginy z d. Śmigaj) pobrali się w 1895 r., z tego związku urodzili się także Marianna (1895-1982), Franciszka (*+1900), Józefa (1901), Angelika (1904) i Kazimierz (1907).

Nie są znane losy Walentego sprzed wybuchu Powstania Wielkopolskiego, mylnie przypisuje mu się służbę w armii pruskiej w Leib-Grenadier-Regiment 8 i śmierć podczas I wojny światowej, dotyczy innego Walentego urodzonego 3 II 1895 r. w tej samej miejscowości, syn Tomasza i Anastazji Hoffmann, który zginął 10 VIII 1916 r.

Walenty Mikołajczak do Powstania Wielkopolskiego dołączył w oddziałach zorganizowanych przez Józefa Szyftera (26 II 1893 Stęszew - kwiecień 1940 Lasy Katyńskie). Szyfter był organizatorem kompanii powstańczej, która rozbroiła Niemców w Stęszewie, a 27 XII 1918 r. wyruszyła do Poznania i tu brała udział w walkach ulicznych. Po zdobyciu lotniska Ławica, kompanię Szyftera (jako 3. kompanię wartowniczą) przydzielono do Stacji Lotniczej Ławica. Mikołajczak brał udział przy zdobywaniu Zbąszynia, Nakła, Chodzieży, Rawicza i Leszna. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej w Wojsku Polskim do 14 VII 1921 r. (zwolniony z wojska w stopniu kaprala). Niewykluczone zatem, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym nie wspomina Uchwała z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 2 IV 1935 r. wniosek do Komitety Krzyza i Medalu Niepodległości (syg. akt 58992). W okresie międzywojennym członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Zweryfikowany 10 I 1935 r. dyplomem nr 6342, nr Referatu Historycznego 14247.

Ożenił się z Wiktorią Skałecką (12 V 1896 Słopanowo w powiecie szamotulskim - 26 I 1987 Poznań, spoczywa cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) kwatera:4 rząd:12 miejsce:1, córka Józefa i Agnieszki z d. Jarlaczyk), z tego związku na podpoznańskiej Starołęce urodziły się ich dzieci Janina (1922-2012, po mężu Miller), Leokadia (1925-2016, po mężu Teper) i Franciszek (1937 - 2003).

Nie ustalono losów Walentego podczas II wojny światowej.

Zmarł 14 V 1979 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 13 miejsce 1 GPS: 52.362173, 16.935763

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku córki Leokadii i zięcia Jerzego (1928-1986) Teperów.

Uwaga! W wyszukiwarce miejskiej grobów błędnie wpisany został rok urodzenia jest 1897, powinno być 1898. Przy znakowaniu grobów pamiątkowymi tabliczkami marmurowymi z wizerunkiem orła i napisem Powstaniec Wielkopolski błędnie oznakowano groby, tabliczkę ustawiono przy grobie Walentego (21 I 1907 - 24 XII 1949, pochowany na tym samym cmentarzu kwatera 4 rząd 17 miejsce 10 GPS:52.362279, 16.935645). Należy ustalić kiedy ustawiono powyższą tabliczkę (jeśli do 2010 r. tabliczki stawiało miasto Poznań na zlecenie Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego, po 2010 r. Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu) i tabliczkę przenieść we właściwe miejsce, tj. na grób Walentego - Powstańca.

źródła: Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 1 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Kórnik, wpis 1 / 1895; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 28 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.Strona/karta: 98; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 158; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 8 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 1 / 1895

Franciscus Mikołajczak (24 lat)
Catharina Jaskuła (19 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kórnik, wpis 1 / 1895

Franz Mikołajczak (ur. 1870)
ojciec: Franz Mikołajczak , matka: Hedwig Poślednia
Catharine Jaskuła (ur. 1875)
ojciec: Stephan Jaskuła , matka: Regina Smigaj

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 28 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Valentin , rodzice: Franz Mikołajczak, Katharina Jaskuła

A tu ... to już niestety chyba "zbitek" wszystkich Wojciechów Anioła, którzy nie zmieścili się w projekcie WTG Gniazdo w "osobnych kategoriach".
Wojciech Anioła
urodzenie: 1884.03.25 Minikowo, pow. Poznań
rodzice: Florian, Barbara
jednostka: Kompania Nekielska, Kompania Obornicka
status/stopień: dowódca
uwagi: z Zegrza
źródła: Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939 (2 razy to samo źródło)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.) - jedyne prawidłowe źródło
Kucner Alfred, Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939 (2 razy to samo źródło)
Wojcięgowska Danuta, Jarosz Bogdan, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 z ówczesnych granic powiatu średzkiego, Dominowo 2017 (???)

Ale od początku.

Anioła Wojciech (1884 - 1955)
Urodził się 25 III 1884 r. w podpoznańskim Minikowie w rodzinie Floriana (1848-1921) i Barbary z d. Frankenberg I voto Hirsch (1845-1929), para pobrała się w 1873 r. Z tego związku urodzili się także Florian (1874-1875), Magdalena (1876) i Józefa (1881) oraz Stanisława (1887). Z pierwszego małżeństwa matki z Andrzejem Hirschem (1836-1872) urodziło się przyrodnie rodzeństwo Wojciecha Józef (1866), Marianna po mężu Karłowicz (1867), Katarzyna (1868), Andrzej (1869-1925) i Agnieszka (ur. po śmierci ojca 1873).
Informacji o samym Wojciechu mamy niewiele, był robotnikiem. Odbył zasadniczą służbę wojskową w armii pruskiej, wrócił do Poznania 15 VI 1906 r. W 1909 r. ożenił się z Apolonia z d. Jankowiak (2 II 1884 - 18 VIII 1949, córką Stanisława i Marcjanny z d. Teschner), z tego związku urodziło się sześcioro dzieci Zofia (6 III 1909), Helena (23 III 1910), Antoni (13 V 1911), Stanisława (20 IV 1913), Kazimiera (23 II 1922) i Henryk (15 I 1926 - 9 V 1927).
Zmarł 25 VIII 1955 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 2 miejsce 9 GPS: 52.362021, 16.935181. W sąsiednim grobie pochowano w 1949 r. żonę Apolonię. Niestety oba groby już nie istnieją, od 2001 r. na miejscu pochówku Wojciecha został pochowany Ireneusz Witczak (1916-2001) związków z rodziną Anioła nie odszukano.
Jedynym wiarygodnym źródłem potwierdzającym udział Wojciecha w Powstaniu Wielkopolskim jest Imienny spis powstańców frontu zachodniego, gdzie występuje w spisie żołnierzy, którzy złożyli przysięgę w V kompanii Batalionu Garnizonu Poznań (stary żołnierz, robotnik). Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”).Strona/karta: 84.
Natomiast do wyjaśnienia jest udział Anioły w jednostka: kompanii nekielskiej i kompanii obornickiej jako dowódcy, prawdopodobnie chodzi tu o zupełnie inna osobę o tym imieniu i nazwisku. Jak wyjaśnia pan Michał Pawełczyk “nekielską kompanią podczas wyruszenia na front dowodził Zdzisław Beutler. W Szubinie objął komendę Szubina, a dowodzenie kompanią nekielską przejął Kowalczyk (Franciszek). Wg wspomnień Beutlera w Kurierze Średzkim: "Potyczka pod Szaradowem. Na 1 lutego 1919 zostałem zawezwany do sztabu frontu północnego, do Wągrowca, dokąd wyjechałem samochodem hr. Ignacego Mielżyńskiego, aby omówić z szefem sztabu ppor. Paluchem i ppłk. Grudzielskim sytuację na III odcinku frontu, zdać sprawę z zapasów amunicji itd. Podczas obiadu o godz. 12:30 zawiadomiono dowództwo frontu z odcinka szubińskiego, że Niemcy zajęli Rynarzewo i że uderzają bardzo wielką siłą na Szubin. W sztabie początkowo nie uwierzono tej wiadomości i konferowaliśmy spokojnie dalej. Dopiero, gdy o godzinie 4:00 po południu nadszedł dalszy raport, że Niemcy znajdują się tuż pod Szubinem i ostrzeliwują miasto, udałem się tam niezwłocznie. Przybywszy do Szubina, zastałem tu tylko Wojciecha Aniołę [podoficer kompanii poznańskiej] i mego ordynansa z końmi. Anioła mi zaraportował, że wojsko opuściło Szubin w popłochu. (...)", czyli podoficer, a Anioła urodzony w 1884 r. w momencie spisu był starszym żołnierzem.
Zakwestionować także należy “z Zegrza”, Powstańcem Wielkopolskim urodzonym w podpoznańskim wówczas Zegrzu był Wojciech Anioła urodzony 15 IV 1897 r. syn Wincentego i Petroneli z d. Bakoś, później ksiądz katolicki, zamordowany przez Niemców w 1940 r.
—----------
Zatem poprawnie w projekcie WTG Gniazdo powinno być:
Wojciech Anioła
urodzenie: 1884.03.25 Minikowo, pow. Poznań
zmarł 25 VIII 1955, spoczywa na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), grób zlikwidowany
rodzice: Florian, Barbara z d. Frankenberg I voto Hirsch
jednostka V kompania Batalionu Garnizonu Poznań (stary żołnierz, robotnik)
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.); Archiwum Państwowe w Poznaniu 3290/4.1/158, skan 5 Głuszyna (par. rzymskokatolicka) - akt małżeństwa, rok 1873 , Duplicat copulatorum; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/1/46, skan 100 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń t. I; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/282, skan 44 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1909, Księga miejscowa małżeństw [Rejestr główny małżeństw]; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 8 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
—-------------------------------------------
Archiwum Państwowe w Poznaniu 3290/4.1/158, skan 5 Głuszyna (par. rzymskokatolicka) - akt małżeństwa, rok 1873 , Duplicat copulatorum
Florianus Anioła (25 lat)
Barbara Hirsch (27 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/1/46, skan 100 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń t. I
Woyciech , rodzice: Florian Anioła, Barbara Frankenberg
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/282, skan 44 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1909, Księga miejscowa małżeństw [Rejestr główny małżeństw]
Adalbert Anioła (25 lat) , rodzice: Florian Anioła, Barbara Frankenberg ,
Apollonia Jankowiak (25 lat) , rodzice: Stanislaus Jankowiak, Marzianna Teschner

Myszkowiak Stanisław (1892-1969)

Urodził się 6 IV 1892 r. (Karty meldunkowe miasta Poznania podają błędną datę 30 IV 1892 r.) w rodzinie Wawrzyńca (1863, syn Józefa i Katarzyny z d. Bagroska) i Marianny z d. Brukwicka (1865, córka Walentego i Rozalii z d. Kubiak), para pobrała się w 1888 r.

Nie ustalono czy służył w armii pruskiej.

W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. podano, że walczył od 27 XII 1918 r. do 18 II 1919 r. w walkach o Poznań (Prezydium Policji, Zbrojownię, Małe Garbary, pod dowództwem sierż. Walczaka. 31 XII 1918 r. został ranny w nogę.). Natomiast on sam w deklaracji do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich napisał, że brał udział w Powstaniu od 3 I 1919 r. w straży Ludowej z Chwaliczewa i Głównej (obecnie Poznań). W lipcu 1920 r. zwolniony w stopniu kaprala z baonu zapasowego. Od 8 II 1933 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Następnie w Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 11 IV 1934 r. dyplomem nr 2731, Nr Referatu Historycznego 10198. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 4 IV 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 24/22241).

11 XI 1919 r. w Poznaniu poślubił Jadwigę z d. Strugarek (8 X 1895 - 27 II 1969, córka Michała i weroniki z d. Michalska, siostra Powstańca Wielkopolskiego Stanisława ur.20 IV 1900 r., zm.2 IV 1950). Ze związku Stanisława i Jadwigi urodziło się siedmioro dzieci: Halina (1927), Henryk (1923), Salomea (1920), Marian (1929-1997), Jolenta Maria (1932), Krystyna (1935) i Zdzisław Jarosław (1937).

Jego dalsze losy nie zostały ustalone.

Zmarł 17 XI 1969 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 12 miejsce 9 GPS: 52.362164, 16.935681

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Jadwigi i syna Zdzisława.

źródła: Parafia katolicka Spławie, wpis 5 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-13 / 1888; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.424) i Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line o Lista odznaczonych WKP stan na 9 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger 7- 10-2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Spławie, wpis 5 / 1888
Laurentius Myszkowiak (24 lat) ojciec: Joseph , matka: Catharina Bagroska
Marianna Brukwicka (22 lat) ojciec: Valentinus , matka: Rosalia

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-13 / 1888
Lorenz Myszkowiak (ur. 1863) ojciec: Joseph Myszkowiak , matka: Catharine Bagroska
Marie Brukwicka (ur. 1865) ojciec: Valentin Brukwicki , matka: Rosalie Kubiak

Mikołajczak Wojciech (1898 - 1974)

Urodził się 18 IV 1898 r. w miejscowości Nowe Szczepankowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel), w rodzinie Wincentego (ur.1871, syn Wojciecha i Jadwigi z d. Stachowiak) i Marianny z d. Welz (ur.1872, córka Wojciecha i Katarzyny z d. Smrowińska) para pobrała się w 1895 r.. Jego bratem był Powstaniec Wielkopolski Wincenty (30 V 1900 - 1968, spoczywa w Kwaterze Powstańców wielkopolskich w Lesznie).

Powołany do armii pruskiej 6 IV 1917 r. brał udział w I wojnie światowej, po wybuchu rewolucji w Niemczech wrócił w rodzinne strony, gdzie 1 I 1919 r. wstąpił w szeregi w kompanii śmigielskiej dowodzonej przez Kazimierza Wojciechowskiego (18 II 1887 Śmigiel - 30 IV 1955 Poznań, spoczywa na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej). Brał udział w walkach o Lipno, Bukowiec, Włoszakowice, Klonówiec i Brenno. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1957 r. Następnie wcielony do 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich, w szeregach którego brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, walczył pod Kijowem i Mińskiem, co oczywiście zostało pominięte w Uchwale o nadanie WKP. 26 VI 1920 r. przeszedł do do II dyonu polowego samochodowego (kierowca). 15 III 1922 r. został urlopowany z wojska. Od 1 X 1933 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 30 V 1934 r. dyplomem nr 3183, Nr Referatu Historycznego 10642. Uchwałą W 26/75 mianowany do stopnia podporucznika. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 22 II 1937 r. (syg. akt 24/9773). Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918–1921.

W 1922 r. zamieszkał w Poznaniu.

26 XII 1927 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Dworczak (6 VIII 1901 - 28 IV 1983), para miała syna Edwarda (ur. 12 X 1928).

Zmarł 15 I 1974 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 7 miejsce 24 GPS: 52.362124, 16.935209

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Dłużyna, wpis 17 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Sokołowice, wpis 31 / 1895; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931;Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 172; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.33) i Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 9 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Dłużyna, wpis 17 / 1895

Vincentius Mikołajczak (24 lat)
Marianna Welz (23 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Sokołowice, wpis 31 / 1895

Vincenz Mikołajczak (ur. 1871)
ojciec: Adalbert , matka: Hedwig Stachowiak
Marie Welz (ur. 1872)
ojciec: Adalbert , matka: Catharine Smrowinska

Bartkowiak Marcin (1899-1970)

Urodził się 11 X 1899 r. w podpoznańskim Spławiu w rodzinie Antoniego (ur.1865, syn Józefa i Józefy z d. Frąckowiak) i Józefy z d. Kowalska (ur.1873, córka Szymona i Marianny z d. Zięta II voto Heigelmann), para pobrała się w 1892 r.

Nie są znane szczegóły Marcina sprzed wybuchu Powstania Wielkopolskiego. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1957 r. napisano ”(...) brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 27 XII 1918 do 18 II 1919 roku w Kompanii Bazar”, należy tu jednak zaznaczyć, że taka kompania nie istniała, owszem była utworzona eskorta z członków Straży Ludowej i Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w celu ochrony I. J. Paderewskiego, ale nie stanowiła ona kompanii. Dalej w cytowanej Uchwale podano, że Bartkowiak brał udział w zdobywaniu koszar wojskowych (na Sołaczu, koszary 20. pułku na Solnej, koszary na Jeżycach), przeprowadzał rewizje domow na Żabikowie i odbierał broń pod dowództwem por. Jeżochowskiego (tu niestety nazwisko dowódcy zostało przekręcone, nikt o takim nazwisku nie brał udziału w walkach w Poznaniu). Po zakończeniu powstania pozostawał w służbie czynnej w Wojsku Polskim do 21 X 1921 r., zatem istnieje prawdopodobieństwo, że Bartkowiak brał także w walkach na Wschodzie, o czym w Uchwale o nadanie WKP przemilczano. Niestety, nazwisko Bartkowiaka nie występuje w dokumentach z okresu międzywojennego, nic nie wskazuje na to, że był zweryfikowanym powstańcem przed 1939 r. Jego losy podczas II wojny światowej nie są znane.

Zmarł w czerwcu 1970 r., 9 VI 1970 r. został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 8 miejsce 15 GPS: 52.362111, 16.93542

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku Zdzisława (+1990), Moniki (+2017), Mieczysława (2018) i Grzegorza (2018) Bartkowiaków.

źródła: Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 18 / 1892; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1892; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 9 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 18 / 1892

Antonius Bartkowiak (26 lat)
Josepha Kowalska (19 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1892

Anton Bartkowiak (ur. 1865)
ojciec: Joseph Bartkowiak , matka: Josephine Frąckowiak
Josephine Kowalska (ur. 1873)
ojciec: Simon Kowalski + , matka: Marie Zięta jetzt Heigelmann

Anioła Wojciech (1897 - 1940)

Urodził się 15 IV 1897 r. w Poznaniu rodzinie Wincentego i Petroneli z d. Bakoś.

Po maturze został powołany do wojska niemieckiego. Po wybuchu powstania wstępuje ochotniczo do oddziałów, walczy między innymi pod Żninem. Jego udział w powstaniu został opisany w pamiętnikach kpt. Jana Tomaszewskiego. Służył w 9. Dywizji Piechoty (podchorąży). Następnie jako ułan. Za zasługi oraz odniesione w Powstaniu Wielkopolskim rany 14 VII 1920 r. zostaje odznaczony Krzyżem Powstańczym (przedwojenne odznaczenie Krzyż Rady Ludowej Miasta Poznania Za zasługi).
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line wymieniony trzykrotnie:
1/ Wojciech Anioła
urodzenie: 1897
data śmierci: 1940.10.10
status/stopień: ksiądz
uwagi: Łubowo
źródła: Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
2/ Wojciech Anioła
jednostka: Front Północny, Oddział Jana Tomaszewskiego
źródła:Tomaszewski Jan, Walki o Noteć (Żnin-Łabiszyn-Szubin-Rynarzewo) Rok 1918/19. Rok 1918/1919. Poprzedzone przygotowaniem i wybuchem Powstania w Wielkopolsce, Poznań 1930
3/ Wojciech Anioła
jednostka: Kompania Żnińska, Grupa Wschodnia Oddział Ochotników ze Żnina
status/stopień: podchorąży
uwagi: dowódca oddziału ze Żnina, walki o Żnin
źródła:Wspomnienia Powstańców Wielkopolskich, wyboru dokonali i wstępem opatrzyli Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek, Poznań 1970
Czubiński Antoni, Grot Zdzisław, Miśkiewicz Benon, Powstanie wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, Warszawa – Poznań 1983
Wielkopolski Powstaniec, 2008, R. 14
Walki Powstania Wielkopolskiego 1918 – 1919, red. nauk. Bogusław Polak, Marek Rezler, Koszalin 2010
Wrzosek Mieczysław, Wojny o granice Polski Odrodzonej 1918-1921, Biblioteka Wiedzy Historycznej, Warszawa 1992
Bydgoszcz w dobie Powstania Wielkopolskiego, pod red. Zdzisława Grota, Bydgoszcz 1970
Polak Irmina, Polak Bogusław, Wielkopolska w dobie powstania 1918-1919 (Kronika wydarzeń), Koszalin 1989
Polak Bogusław, Powstanie Wielkopolskie 1919, Zwycięskie Bitwy Polaków, tom 43, Warszawa 2015

Odznaczony Krzyżem Niepodległości 9 XI 1932 r., w WBH akta o syg. I.481.A.1687 (podporucznik pospolitego ruszenia).

Po powrocie z wojska wstępuje w wieku 24 lat do Seminarium Duchownego w Poznaniu. 5 VII 1927 r. w kościele św. Wojciecha w Poznaniu odprawił mszę św. prymicyjną. Następnie trafia na Pałuki, do Żnina. Tu daje się rozpoznać jako uczestnik walk o miasto. Z wielkim zapałem pełni posługę kapłańską dla środowiska weteranów powstania, które zawiązało się w Żninie. Szczególnie bliskie były dla ks. Anioły obchody rocznic powstańczych, np. 1 I 1928 r. odbyły się obchody rocznicowe w Żninie, a nabożeństwo za poległych powstańców, które odprawił ks. wikariusz Wojciech Anioła. Kazanie zostało określone jako wzniosłe i stosowne do chwili. W następnym roku, 1929 r. ks. Wojciech udał się wraz z uczestnikami na cmentarz i po złożeniu wieńców nad grobem poległych w walkach o Żnin przemawiał ks. wikariusz Wojciech Anioła. Podczas nabożeństwa w kolejną rocznicę powstańczych walk o Żnin w 1931 r. okolicznościowe kazanie wygłosił także ks. wik. Wojciech Anioła. Podczas bytności historyków i byłych dowódców 18 III 1928 r. w Żninie celebrował mszę św. i wygłosił patriotyczne kazanie. „Ksiądz-powstaniec, oficer kawalerii, w ciepłych słowach przemówił od ołtarza do swoich dawniejszych towarzyszy broni, wskazując na to, jak miecz i różaniec w dziejach Polski się zawsze wspierały i pięknie uzupełniały”- zanotował korespondent „Dziennik Bydgoskiego”.
W początku lat 30. opuszcza Żnin i obejmuje probostwo w Pakości,
W październiku 1940 r. zostaje ciężko pobity przez Niemców i wezwany na przesłuchanie do siedziby policji w Poznaniu. Po aresztowaniu został zamordowany i pochowany na poznańskim Miłostowie. Rodzina otrzymuje akt zgonu z informacją o przyczynie - atak serca.

Obecnie spoczywa na Cm. par. św. Andrzeja Apostoła (Spławie) w Poznaniu
pole 2 kwatera 5 rząd 2 miejsce 60 GPS: 52.34451, 17.030669

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców i członków rodziny, Wincentego +1944, Petronela +1960, Janina +1947, Edmund +2000, Irena +2010.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1891; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-5 / 1891; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger 9-10-2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1891

Vincentius Anioła (ur. 1864)
ojciec: Matthias , matka: Elisabeth
Petronella Bakoś (ur. 1870)
ojciec: Andreas , matka: Catharina

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-5 / 1891

Vincenz Anioła (ur. 1864)
ojciec: Matthias Anioła , matka: Elisabeth Sobkowiak
Petronella Bakoś (ur. 1870)
ojciec: Andreas Bakoś , matka: Catharine Plote

Wiśniewski Ignacy Roman (1898-1981)

Urodził się 4 II 1898 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Jana (10 VI 1864 - 16 VIII 1918, syn Jakuba i Marcjanny z d. Wilk) i Marianny z d. Łabęcka (18 VI 1862, córka Stanisława i Agnieszki z d. Malinowska), para pobrała się w 1889 r. Miał brata Ludwika (ur. 20 VIII 1894) i siostrę Stanisławę (1889).

Ukończył szkołę powszechną, a następnie uczył się w szkole handlowej. Od IX 1914 r. zatrudniony w poczcie pruskiej jako listonosz. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół”.

10 III 1916 r. powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, walczył we Francji. Podczas walk został ranny.

Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do Poznania, a po wybuchu powstania dołączył do ochotników walczących w mieście. 27 I 1919 r. wstąpił do tworzącej się 1. kompanii saperów wielkopolskich na poznańskiej Wildzie (od 30 I 1920 r. XV Batalion Saperów (XV bsap)), pod rozkazami kapitana Witolda Butlera (8 I 1889 - 28 IX 1936) w szeregach, której następnie walczył dalej na froncie północnym powstania. Pierwszoplanowe znaczenie miało sparaliżowanie działalności niemieckich pociągów pancernych. Zadanie to saperzy realizowali poprzez zniszczenie lub zdobycie pociągu, niszczenie torów kolejowych w miejscach strategicznych oraz wysadzanie mostów. Przykładem tego typu działań było zdobycie 17 lutego 1919 pociągu pancernego pod Rynarzewem. Dowódcą dziewięcioosobowego patrolu minerskiego był plut. Józef Grzesiak (2 III 1891 - 18 II 1919), a członkami saperzy: Stanisław Banaszak, Władysław Filipiak, Jakub Floryszczak, Feliks Grzyl, Wojciech Leśniewski, Marian Murawski, Stefan Sroka i Ignacy Roman Wiśniewski. W czasie walki poległ plutonowy Grzesiak i saper Banaszak, a ranni zostali saperzy: Floryszczak, Grzyl, Murawski i Sroka. Plutonowy Grzesiak został pochowany na cmentarzu parafialnym w Cerekwicy. Uczestnicy boju, jako jedni z pierwszych powstańców wielkopolskich, zostali odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Głównodowodzący Sił Zbrojnych generał porucznik Józef Dowbor Muśnicki w rozkazie nr 65 z 9 marca 1919 napisał: „cała ta dziewiątka, po wysadzeniu toru kolejowego, nie zważając na znaczną przewagę załogi pociągu mężnie rzuciła się do ataku i walcząc aż do przybycia posiłków, nie dała wrogowi wycofać pociągu. W nierównej walce tylko trzech ocalało. Ten czyn bohaterski stawiam za wzór. Poległym niech ziemia rodzinna da wieczny pokój. Reszcie – szczycąc się, że dowodzę nimi – składam podziękowanie” (opis za Wikipedią). W szeregach już przemianowanej jednostki na XV Batalion Saperów Wiśniewski brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, przechodząc cały szlak bojowy. 21 VIII 1921 r. zwolniony z wojska w stopniu kaprala. W 1934 r. wstąpił do Związku Powstańców i Wojaków, w tym samym roku był także członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, przez który został zweryfikowany dyplomem nr 5905, Nr Referatu Historycznego 14212. Z członkostwa w organizacjach zrezygnował, bo nie było go stać na opłacenie składek członkowskich. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 V 1938 r. (brak pracy niepodległościowej). Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. otrzymał Wielkopolski Krzyża Powstańcz, Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

W okresie międzywojennym przez 7 lat przebywał za granicą w celach zarobkowych do 1927 r. Po powrocie podjął pracę w urzędzie miejskim w Poznaniu jako biurowy.

19 VIII 1930 r. ożenił się z Wandą Ławniczak (8 IX 1909 - 26 V 1979, córką Marcina i Stanisławy z d. Nowak, siostrą Powstańca Wielkopolskiego Edmunda 28 IX 1901 - 28 V 1983), z tego związku urodził się Jan Zygmunt (26 I 1936) i Zbigniew (1944).

W czasie okupacji niemieckiej z żoną, matką i synem Janem zostali umieszczeni w obozie dla wysiedleńców Główna w Poznaniu, dzięki staraniom ze strony pracodawcy Ignacego zwolnieni. Okupacje spędzili w Poznaniu.

Zmarł 14 VI 1981 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 6 rząd 8 miejsce 22 GPS: 52.362238, 16.934682

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Wandy, syna Jana (+30 V 2016) i jego żony Bożeny (+2024).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889; Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889 APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 74; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 146; WBH, Kolekcja odznaczonych VM I.482.39-3053, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.7189); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889

Johann Wiśniewski (ur. 1864)
ojciec: Jacob Wiśniewski , matka: Marzianna Wilk
Marie Łabędzka (ur. 1862)
ojciec: Stanislaus Łabędzki , matka: Agnes Malinowska

Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889

Joannes Wiśniewski (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Martianna Wilk
Marianna Łabędzka (25 lat)
ojciec: Stanislaus , matka: Agnes Malinowsk

Szałamacha Franciszek (1896 - 1977)

Urodził się 13 IX 1896 r. w miejscowości Mrowino (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Rokietnica). Jego rodzice Józef (1871-1950, syn Jana i Agnieszki z d. Urbaniak) i Katarzyna z d. Sołtysiak (1872-1951, córka Andrzeja i Agnieszki z d. Krystofiak) pobrali się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Władysław (1894-1981), Stanisława (1898-1976, po mężu Stanicka) i Czesław (1905-1978).

Franciszek ukończył szkołę powszechną. Z zawodu był robotnikiem.

Został powołany do armii pruskiej, dwukrotnie wymieniony na pruskich listach strat z 2 I 1917 r. Preußen 723 (wzięty do niewoli) i z 4 IX 1918 r. Preußen 1233 (powracający do służby).

Do powstania dołączył dość późno, 28 I 1919 r. w szeregach 10. pułku piechoty, brał udział w walkach na froncie północnym, biorąc udział w walkach o Kcynię, Paterek i Nakło (został raniony w nogę). Jak napisano w Uchwale z 1958 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego 17 V 1919 r. ranny w Wojsku Polskim w głowę, stracił lewe oko. Zwolniony do rezerwy 9 VII 1921 r. w stopniu starszego szeregowego z 57. pułku piechoty. Od 12 XII 1935 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu od 1936 r., zweryfikowany dyplomem nr 11763, Nr Referatu Historycznego 19213.

1 VII 1923 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Toja (ur. 4 VIII 1892 r. w Sobocie, córka Jana i Józefy z d. Nowaczyk). Z tego związku urodziło się troje dzieci - Tadeusz (1924-1998), Henryk (1925-1985) i Irena (1927-2014, po mężu Niciecka).

W czasie okupacji niemieckiej rodzina została wysiedlona z Wielkopolski, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań, lista transportowa 22 str 23.

Zmarł 12 V 1977 r. został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 2 rząd 21 miejsce 7 GPS: 52.362343, 16.936488

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Marianna (Marii) zmarłej 6 I 1958 r.

źródła: Parafia katolicka Cerekwica (Poznań), wpis 16 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Cerekwica (Poznań), wpis 22 / 1893; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 17028: Szalamacha Franz (Mrowino, Posen-W.); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26049: Szalamacha Franz (Mrowino); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931;Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 148; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 77; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5208); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Cerekwica (Poznań), wpis 16 / 1893
Joseph Szałamacha (22 lat) ojciec: Joannes Szałamacha , matka: Agnes Urban
Catharina Sołtysiak (21 lat) ojciec: Andreas Sołtysiak , matka: Agnes Krysztofiak
Urząd Stanu Cywilnego Cerekwica (Poznań), wpis 22 / 1893
Joseph Szałamacha (ur. 1871) ojciec: Johann + , matka: Agnes Urban
Catharine Sołtysiak (ur. 1872) ojciec: Andreas , matka: Agnes Krystofiak

Mikulski Sylwester (1900 - 1983)

Urodził się 31 XII 1900 r. w miejscowości Wylatowo (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno) w rodzinie Andrzeja (ur.1861, syn Wojciecha i Doroty Dudek) i Wiktorii z d. Kaszyńska (ur.1867, córka Jana i Katarzyny z d. Staszewska), para pobrała się w 1887 r. Bratem Sylwestra był Powstaniec Wielkopolski - Ignacy (1894-1977).

Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 1 I 1919 r. jako ochotnik kompanii mogileńskiej pod rozkazami Apolinarego Rachuja (25 V 1887 - 18 XII 1965) i brał udział w walkach o Inowrocław, Szubin, Jaksice i Brzozę. Następnie wcielony 10 II 1919 r. w szeregi 3. Pułku Ułanów Wielkopolskich. (17. Pułk Ułanów Wielkopolskich). Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920. Za udział w Powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1969 r. Plutonowy Mikulski Sylwester brał udział w wojnie obronnej 1939 r. W Wojskowym Biurze Historycznym akta o syg. 538, 2808, Krzyż Zasługi 31-230 podoficer. Nie figuruje wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków czy towarzystw w okresie międzywojennym.

3 II 1925 r. w Trzemesznie ożenił się z Walerią z d. Walczak (27 V 1905 - 12 VIII 1987), z tego związku urodzili się Florian (28 III 1927 - 28 III 2018) i Eugenia (27 I 1931).

Podczas II wojny światowej mieszkał w Poznaniu, pracował w składnicy sanitarnej w Poznaniu jako robotnik. Po wyzwoleniu w 1945 r. pracował w Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” w Poznaniu. Od września 1946 r. do grudnia 1966 pracował w Zakładach Elektrotechnicznych "Alco" w Poznaniu. Przeszedł na emeryturę w styczniu 1967 r.

Zmarł 28 VII 1983 r. został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 8 rząd 3 miejsce 2 GPS: 52.362138, 16.934475

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Walerii (+1987), syna Floriana (+ 2018) i jego małżonki Teresy (+2018).

źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 11 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024