• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
27 28 29 30 31 01 02
03 04 05 06 07 08 09
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 01 02 03 04 05 06

Strony

  • Strona główna

Archiwum

  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Wrzesień 2023
  • Czerwiec 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Maj 2022
  • Kwiecień 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Marzec 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020

Archiwum sierpień 2020


< 1 2 3 >

Bracia Ostachowie Antoni, Franciszek i Leon...

Bracia Ostachowie Antoni, Franciszek i Leon oraz KAzimierz, Stanisława, Jan i Józef urodzili się w rodzinie Stanisława i Jadwigi z dom. HIRSE (w materiałach źródłowych spotkać można także nazwisko Hyza), rodzice pobrali się w roku 1891 w Jarocinie

Urząd Stanu Cywilnego Jarocin, wpis 47 / 1891

Stanislaus Ostach (ur. 1867)
ojciec: Thomas Ostach + , matka: Thekla Furmaniak +
Hedwig Hirse (ur. 1866)
ojciec: Joseph Hirse + , matka: Caroline Wittenberg

ANTONI OSTACH urodził się 08 stycznia 1892 roku w Jarocinie, zmarł 07 marca 1924 roku w Poznaniu, spoczął na cmentarzu garnizonowym, spoczywa: kwatera:5 miejsce:296

Antoni ożenił się z Kazimierą Donaj urodzoną w Obornikach w roku 1896, zmarła w Poznaniu w roku 1927. Para miała syna Henryka urodzonego 9 grudnia 1924 w Poznaniu, a zmarłego w Gorlicach, księdza katolickiego, znanego społecznika i … pszczelarza.

ANTONI w Powstaniu Wielkopolskim wymieniony został w Jajor Jan, Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919. Materiały do słownika biograficznego ziemi jarocińskiej, Kalisz 2005

FRANCISZEK OSTACH urodził się 26 grudnia 1893 roku w Jarocinie, mieszkał w Poznaniu - zupełnie nie znamy Jego losów, wymieniony podobnie jak bracia w Jajor Jan, Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919. Materiały do słownika biograficznego ziemi jarocińskiej, Kalisz 2005

JEŚLI MASZ INFORMACJE o tym PW - napisz do nas!

LEON OSTACH urodził się 08 kwietnia 1898 roku w Jarocinie, zmarł pomiędzy 1939 a 1940 na terenie ZSRR, inne źródła podają także, że zmarł będąc już w I Armii Polskiej.

Zwolniony z armii niemieckiej jako inwalida w październiku 1918 r. wstępuje 14.11.1918 r. do oddziału powstańczego w Jarocinie i bierze udział w walkach o wyzwolenie Krotoszyna.. Następnie na froncie pod Nakłem i Mroczą, gdzie zostaje ranny, jako d-ca oddziału należał do wybitnie dzielnych żołnierzy. On właśnie pod Mroczą z trzema innymi Powstańcami zatrzymał i zdobył samochód ciężarowy z ciężkim karabinem maszynowym, granatami i amunicją oraz oficera z całą obsługa niemiecką. Za zasługi w tych walkach zostaje mianowany sierżantem. W WP pozostaje do lipca 1921 r. Do 1939 r. prowadzi własny salon fryzjerski w Jarocinie.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, miejsce pochówku nie jest znane.

Dokumentacja fotograficzna dotycząca braci Ostachów - Paweł Skrzypalik

Zebrała Ewa A. Slomska

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Polskie_Si%C5%82y_Zbrojne_w_ZSRR_(1941%E2%80%931942)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Ostach
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/
http://jarocin.systkom.pl/

31 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Bracia Ostachowie Antoni   Franciszek i Leon   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

ALBIN WALENTY RAK - LESIŃSKI, POWSTANIEC...

ALBIN WALENTY RAK - LESIŃSKI, POWSTANIEC WIELKOPOLSKI I WARSZAWSKI, ŻOŁNIERZ

urodził się 13 lutego 1898 w Krotoszynie
zmarł 31 maja 1960 w Ostrowie Wielkopolskim, spoczywa na cmentarzu we wsi Cieszyn

Albin Walenty i Helena, Jan, Maria Kazimiera, Jadwiga, Antoni, Franciszek i Teresa urodzili się w rodzinie Józefa i Marii Leisńskiej, rodzice pobrali się w Krotoszynie w roku 1890:

Joseph Rak (25 lat) - rodzice: Adam Rak , Marianna Werblinska ,

Marianna Lesinska (20 lat) , rodzice: Johann Lesinski , Constantia Barglinska

W roku 1921 Albin poślubił Jadwigę Zielińską, ich dzieci - Albin i Józef.

notka i zdjęcie za stroną: http://wlkp24.info/wspomnienie/w-rak-0005d/

Albin #Rak był kierownikiem wiejskiej szkoły w Cieszynie, ale jego życiorys pełen był patriotycznych zrywów. Urodził się 13 lutego 1898 roku w Krotoszynie. Od 1915 roku uczył się w seminarium nauczycielskim w Rawiczu, a rok później został powołany do armii niemieckiej i trafił na front rosyjski. W marcu 1917 roku został przerzucony na front francuski, gdzie walczył m.in. pod Verdun. W grudniu 1918 roku zdezerterował i przyłączył się do Powstania Wielkopolskiego. Uczestniczył w walkach w rejonie Krotoszyna.

W niepodległej ojczyźnie podjął ochotniczą służbę w Wojsku Polskim. Początkowo przydzielono go do Szkoły Podoficerów Artylerii w Toruniu. W 1926 roku, już jako instruktor, został przeniesiony do 7. Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu, gdzie spędził kolejne cztery lata. Jednocześnie w latach 1928–1930 studiował jako wolny słuchacz na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Poznańskiego. Potem trafił do Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie był instruktorem baterii. W ciągu 5 lat awansował do stopnia majora i został dowódcą dywizjonu. Wybuch wojny zastał go w 16 Pułku Artylerii Lekkiej w Grudziądzu, gdzie był dowódcą dywizjonu. Wzięty do niewoli i osadzony w Oflagu II B w Arnswalde (Choszczno), został zwolniony w roku 1942 ze względu na stan zdrowia. Zamieszkał w Skierniewicach, pracując jako tłumacz w urzędzie melioracyjnym starostwa łowickiego. W marcu 1943 roku, przyjmując pseudonim ,,Lesiński’’, zaangażował się w działalność konspiracyjną w Narodowych Siłach Zbrojnych, gdzie go mianowano zastępcą szefa sztabu Komendy Głównej NSZ. Po podpisaniu 7 marca 1944 roku umowy scaleniowej między NSZ i AK podporządkował się tej decyzji. Zgodnie z jej warunkami Komendant Główny AK gen. Tadeusz Bór-Komorowski zatwierdził mu stopień podpułkownika.

Wziął udział w powstaniu warszawskim, a po kapitulacji opuścił miasto wraz z ludnością cywilną. W listopadzie 1944 roku został wyznaczony na komendanta głównego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Funkcję tę pełnił do końca maja 1945 roku. Jednocześnie w lutym 1945 zgłosił się do służby w LWP, ale nie został przyjęty.

Postanowił rozpocząć drugie życie w cywilu. Zamieszkał wówczas we wsi Cieszyn w powiecie ostrowskim, podejmując pracę jako nauczyciel w miejscowej szkole powszechnej. Uczył języka polskiego, języka francuskiego, matematyki, śpiewu, rysunków, prac ręcznych i wychowania fizycznego. Już po kilku miesiącach, 18 sierpnia 1945 roku, został aresztowany przez UB i osadzony w więzieniu w Poznaniu. Po poręczeniu zwolniono go 16 maja 1946 roku. Powrócił do Cieszyna, gdzie dalej pracował jako nauczyciel. Przez kilka lat był kierownikiem szkoły. Prowadził chór szkolny i chór kościelny, grał na skrzypcach lub organach, upiększając uroczystości kościelne. Prowadził zajęcia z młodzieżą, organizował barwne przedstawienia. Jego grupa aktorska dawała występy nie tylko w Cieszynie, ale również po okolicznych wioskach. W lawinie represji stalinowskich został aresztowany po raz drugi, tym razem w Ostrowie. Po wyjściu pozbawiono go funkcji kierownika szkoły, by ponownie mu ją przywrócić w roku 1958. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Zmarł na zapalenie płuc w ostrowskim szpitalu 31 maja 1960 roku. Pochowany został na cmentarzu w Cieszynie. Po latach staraniem szkoły i mieszkańców zebrano środki i postawiono mu pomnik.

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Rak-Albin-Walenty;3965822.html
https://krotoszyn.pl/aktualnosc-26979-mieszkancy_ziemi_krotoszynskiej_w.html
https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/albin-rak,37045.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Albin_Walenty_Rak
https://bliskopolski.pl/leksykon/albin-walenty-rak/
https://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/7028

31 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
ALBIN WALENTY RAK - LESIŃSKI   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Aleksy Konarski

Aleksy Konarski oraz Wacław (1896 - 1970), Jakub 1901, Anna po mężu Meller 1907 i Maria po mężu Stempiewicz 1894 urodzili się w rodzinie Franciszka i Jadwigi z dom. Połomska, rodzice pobrali się w Ostrzeszowie w roku 1890
Urząd Stanu Cywilnego Ostrzeszów, wpis 78 / 1890

Franz Konarski (ur. 1865) 100%
ojciec: Chrysostomus Konarski + , matka: Marie Trąbczynska
Hedwig Połomska (ur. 1869) 100%
ojciec: Andreas Połomski + , matka: Ursula Kinastowska +

Parafia katolicka Ostrzeszów, wpis 55 / 1890

Franciscus Konarski (26 lat) 100%
ojciec: Joannes Konarski , matka: Marianna Trapczyńska
Hedvigis Połomska (21 lat) 100%
ojciec: Andreas Połomski + , matka: Ursula Kinastowska +

Aleksy Konarski urodził się 09 lipca 1891 roku w Ostrzeszowie, co znajduje potwierdzenie m.im w E-kartotece i na nagrobku, a nie w roku 1890 jak podają niektóre źródła, zmarł w Poznaniu 13 maja 1938 roku, został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym, spoczywa kwatera:2 miejsce:72

27 sierpnia 1921 roku w Poznaniu poślubił Martę z dom. Schulz urodzoną 14.12.1889 roku, para miała córkę Helenę, ur. 18.03.1928 roku.

O udziale w Powstaniu Wielkopolskim:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Powstańcy Wielkopolscy z Ziemi Ostrzeszowskiej. Słowniczek biograficzny, pod red. Marka Makieły, Marka Rezlera, Zygmunta Wierusza, T. 1, Poznań 2001

Podczas renowacji nagrobka około 2014 roku zamieszczono informacje: “Tutaj spoczywa żołnierz 7. Dywizjonu Artylerii Konnej Wielkopolskiej Wojska Polskiego, który oddał życie w służbie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Uszanuj miejsce Jego spoczynku. 7 DAK”
Niestety, w dniu dzisiejszym, jak i inne groby Powstańców spoczywających na Cmentarzu Garnizonowym, i ten wymaga natychmiastowej rewitalizacji i społecznego opiekuna grobu.

dokumentacja zgromadzona przez - Pawła Skrzypalika
opr. EAS
źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl
http://poznan-project.psnc.pl/
https://www.myheritage.pl/
https://billiongraves.pl
Kurier Poznański -- 1938.05.15 R 33 nr 220
Kurier Poznański -- 1938.05.17 R 33 nr 222
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

31 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Aleksy Konarski   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Andersz Franciszek

Wspólnie z panem dr Rafałem SIERCHULĄ z Biura Badań Historycznych IPN Oddział w Poznaniu chcielibyśmy Państwu przedstawić sylwetki 102 Powstańców Wielkopolskich związanych z Narodową Organizacją Wojskową.

Oczywiście robimy to w sposób dotąd Państwu znany w oparciu o genealogię rodziny z rozszerzonym wpisem o działalność w czasie II Wojny Światowej. W przypadku, gdy sylwetka Powstańca Wielkopolskiego była przez nas już prezentowana - będziemy edytować notatkę, post czy album o nowe informacje.

Zapraszamy także do kontaktu jeśli posiadacie Państwo informacje, a brak wymienionego PW. Jesteśmy do Państwa dyspozycji pod adresem maila
genealogia.powstancow@gmail.com

Andersz Franciszek oraz Jan ur.24.07.1895, Wiktoria, ur. 28.08.1902, poślubiła Jana Paterskiego oraz Czesława ur. 10.07.1906, zm 04.08.1906 urodzili się w rodzinie Walentego i Balbiny z dom, Lasik, rodzice pobrali się:

Parafia katolicka Świerczyna, wpis 30 / 1892

Valentinus Andersz (23 3/4 lat)
Balbina Lasik (25 1/2 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Osieczna, wpis 50 / 1892

Valentin Andersz (ur. 1869) ojciec: Adalbert + , matka: Antonie Jozefiak +
Balbina Lasik (ur. 1867) ojciec: Jacob + , matka: Josephine Golembka +

#Andersz Franciszek  urodził się 2 grudnia 1899 roku w Poznaniu, zmarł 27 grudnia 1942 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen. Podofic. rez. WP

Franciszek 30 kwietnia 1921 roku ożenił się z Cyrylą Grabarczyk, ur. 11.06.1903 roku, zm. 14.06.1966 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu, kwatera:NA rząd:I miejsce:12

Franciszek i Cyryla doczekali się potomstwa -
Antoni 1923-1950
Czesław Marian 1926 - 2004
Ireneusz Franciszek 1928-1946 - spoczywa z matką
Urszula Teresa 1931
Narcyz 1938-2005

O udziale Franciszka w Powstaniu Wielkopolskim bardzo mało, wymieniony jest w 2 źródłach Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.) i Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu. Niestety nie wiemy nic o tym gdzie brał udział w walkach.

Po Powstaniu był zatrudniony jako ślusarz w Warsztatach Kolejowych w Poznaniu.

W czasie II wojny światowej - komendant „piątki” NOB w Wydzielonym Obwodzie Warsztaty Kolejowe. Brał udział w kolportażu „Polski Narodowej” i wiadomości z nasłuchów radiowych. Zbierał składki organizacyjne.
Aresztowany przez Gestapo 27 listopada 1941 r. i osadzony w Forcie VII w Poznaniu i w więzieniu w Elbing (obecnie Elbląg). Skazany wyrokiem OLGA Posen 3 czerwca 1942 r. na sesji wyjazdowej w Tremessen (Trzemeszno) na 6 lat obozu karnego. Osadzony 16 grudnia 1942 r. w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen, gdzie zmarł 27 grudnia.

źródła:

    Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
    Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://billiongraves.pl
http://www.straty.pl/pl/szukaj
https://www.myheritage.pl/

30 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Andersz Franciszek   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

BEDNAREK ANTONI

Antoni #Bednarek - uczestnik Powstania Wielkopolskiego, podporucznik rezerwy, podinspektor pożarnictwa

Antoni Bednarek urodził się 17 maja 1879 roku w miejscowości Kołybki, powiat wągrowiecki w rodzinie Józefa i Józefy z dom. Horka.

Niestety nie posiadamy informacji o jego szlaku bojowym podczas Powstania Wielkopolskiego, nie jest także wpisany na "listy powstańcze", źródłem informacji o udziale w PW jest nekrolog, który ukazał się w Dzienniku Poznańskim z 1935 Nr 287.

Antoni Bednarek 06 października 1904 roku w Poznaniu poślubił Juliannę Powalę (ur.30.12.1877) , z tego związku urodzili się

- Leo 1906,
- Ludwina 1913,
- Joanna 1918.

Antoni Bednarek zmarł w Bydgoszczy podczas kursu pożarnictwa w dniu 10 grudnia 1935r., został pochowany na cmentarzu św. Wojciecha w Poznaniu, spoczywa kwatera:3 miejsce:39 . Miejsce pochówku jest dość charakterystyczne nagrobek to rzeźba św. Floriana - patrona strażaków.

fot. nagrobka - Franek Łączny
dokumentacja Paweł Skrzypalik, Ewa A. Slomska

źródła:
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
https://www.zgzeirp.pl/…/1448-inspektor-pozarniczy-podpulko…
Dziennik Poznański -- Nr 287
http://e-kartoteka.net/pl/search#show

30 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
BEDNAREK ANTONI   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Powstańcza rodzina Bartoszewskich

Antoni, Józef i Franciszek Bartoszewscy - ojciec i synowie, to nie jest nasz pierwszy przypadek, gdy do Powstania poszli i ojciec i synowie, ale ciekawe jest to, że Antoni był już dość mocno “leciwym” w porównaniu z innymi uczestnikami. Owszem bywali i starsi, ale przeważnie w radach lub jako dobrodzieje, a Antoni brał czynny udział jako … żołnierz w stopniu szeregowca!

Antoni, Józef i Franciszek Bartoszewscy - ojciec i synowie, to nie jest nasz pierwszy przypadek, gdy do Powstania poszli i ojciec i synowie, ale ciekawe jest to, że Antoni był już dość mocno “leciwym” w porównaniu z innymi uczestnikami. Owszem bywali i starsia, ale przeważnie w radach lub jako dobrodzieje, a Antoni brał czynny udział jako … żołnierz w stopniu szeregowca!

Ale od początku.

ANTONI BARTOSZEWSKI oraz Marianna - 1868 po mężu Kolasińska, Magdalena 1871 - 1882, Stanisław 1874 - 1877, Józefa 1877 i Piotr 1881 urodzili się w rodzinie FRANCISZKA i PETRONELI z dom. Kowalska, rodzice pobrali się w roku 1859 w Głuszynie, dziś to już dzielnica Poznania.

ANTONI Bartoszewski urodził się 04 stycznia 1866 roku w Czerwonaku, parafia Kicin, zmarł 10 sierpnia 1943 roku w Poznaniu, nie mamy informacji, gdzie został pochowany.
27 września 1891 roku w Poznaniu (Górczyn) poślubił Mariannę z dom. Sobisiak ur. 07.12.1866 roku.

Ze związku Antoniego i Marianny urodzili się:
Rozalia 1893 po mężu Boguszewska
Stanisław 1895 - 1909
JÓZEF
Apollonia 1899 po mężu Kaźmierczak
FRANCISZEK
Maksymilian 1902
Marianna 1904
Edmund 1906 - 1992
Antoni 1911

UDZIAŁ ANTONIEGO w Powstaniu Wielkopolskim został odnotowany:
status/stopień: szeregowiec
    uwagi: I.487.9661
              źródła:     
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

JÓZEF BARTOSZEWSKI urodził się 23 lutego 1897 roku w Poznaniu, gdzie zmarł 15 stycznia 1937 roku, spoczął na cmentarzu garnizonowym kwatera:3 miejsce:308 .
24 września 1924 roku poślubił Mariannę Kędziorę ur. 11.11.1902 w Daszewicach, z tego związku urodzili się
Florian 1925
Joanna 1926
Józef Franciszek 1932
Czy znajdziemy Józefa w spisie bazy online? Otóż nie … Figuruje tylko w miejskiej wyszukiwarce grobów z informacją: “na podstawie danych spisu z 1.01.1936r. Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu”
Dlatego też nie mamy żadnych informacji - pomimo, że szukaliśmy - o jego służbie w PW. Jeśli macie Państwo informacje w tym temacie - bardzo prosimy o kontakt!

FRANCISZEK BARTOSZEWSKI urodził się w Poznaniu 19 września 1900 roku, zmarł także w Poznaniu 06 stycznia 1975 roku, spoczywa kwatera:VLb rząd:16 miejsce:32, z małżonką Agnieszką Czajką (ur.02.04.1901 roku).
Agnieszka i FRANCISZEK pobrali się 31.04.1923 roku w Poznaniu, z tego związku urodzili się
Maurycy 1925-1926
Sabina Pelagia 1928
Bogdan 1931
Franciszek Bartoszewski w Powstaniu:
jednostka: Oddział Powstańców Poznań Łazarz
    status/stopień: szeregowiec
    uwagi: Zamieszkały Poznań, Promienista
    odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.956 z dnia 1957-12-06
                                                                                                                                                                                                                                                           
Opis:
Bartoszewski Franciszek brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. 1918/19, a mianowicie: od 27.12.1918 do 20.02.1919 przy zdobywaniu broni w Poznaniu, zdobyciu Prezydium Policji, Zamku, fortu Grollman i lotniska w Ławicy, dowódca Wieczorek. Od 21.02.1919 w walkach o miejscowości: Kcynia, Zalewie, Słynawa, Szubin, d-ca Sempinski. Od 21.03.1921 3 Powstanie Śląskie w kompanii szturmowej w walkach o Wielkie Strzelce, Góra Św. Anny i Tarnowskie Góry, d-ca Gawlik /4 pułk piechoty/. Po powstaniu przekazany do 14 pułku saperów.
                                                                                                       
Dodatkowe informacje:
3 Powstanie Śląskie Bartoszewski Franciszek, Gawlik, Wielkie Strzelce, Góra Św. Anny, Tarnowskie Góry,

         źródła:     
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 43: Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a
http://e-kartoteka.net/pl/search
http\://powstancywielkopolscy.pl/
https\://www.myheritage.pl/
http\://poznan-project.psnc.pl/
http\://www.basia.famula.pl/
https\://szukajwarchiwach.pl/
#Powstańcy #Lub_Wielkopolskę #Lub_Lubuskie #Poznań #powstańMY #genealogia_Powstańców_Wielkopolskich

30 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Adam Antoniewicz

Adam Antoniewicz
Adam Antoniewicz oraz Maria ur. 1876 po mężu Nowak, Ludwik 1877, Franciszka 1879, Magdalena *+ 1881, Ignacy 1882, Katarzyna 1884 i Stanisław 1891 urodzili się w rodzinie Macieja (w metrykach dzieci podawany także jako Mateusz) i Franciszki ze Szcześniaków, rodzice pobrali się w parafii Panienka, USC Mieszków w roku 1875:
Parafia katolicka Panienka, wpis 8 / 1875

Matthias Antoniewicz (25 lat)
Francisca Szcześniak (22 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Mieszków, wpis 16 / 1875

Matthias Antoniewicz (25 lat)
ojciec: Martin Antoniewicz , matka: Luzia Mackowiak
Franziska Szczesniak (22 lat)
ojciec: Andreas Szczesniak , matka: Hedwig Szczesniak

Adam Antoniewicz urodził się 12 grudnia 1888 roku w Bielejewie, zamordowany w więzieniu w Rawiczu przez Niemców 13 stycznia 1944 roku, po wojnie szczątki przeniesiono na cmentarz parafialny w Panience.

W roku 1920 Adam poślubił Agnieszkę z dom. Wojtkowiak (01.11.1897 - 21.03.1983), z tego związku urodzili się:
Bolesław,
Zofia
Kazimierz,
Helena,
Barbara

W czasie I wojny światowej został, jako rezerwista, powołany do armii niemieckiej.

Bezpośrednio po wojnie wstąpił do oddziałów Powstania Wielkopolskiego. Walczył z 3. Kompania Jarocińska m.in. pod Rawiczem.

Wrócił do domu jako inwalida wojenny.

W roku 1936 Antoniewiczowie kupili od Ernesta Fischera von Mollard z parcelacji 12,5 ha ziemi. Parcele te odebrał im Fischer na przełomie 1939/40 roku, natomiast ich własną ziemię na wiosnę 1940 roku.

W czasie II wojny światowej Adam brał czynny udział w ruchu oporu. Był komendantem „piątki” NOB, kolportaż pisma „Dla Ciebie Polsko”. Komendant Placówki ZWZ w Panience. Prowadził punkt rozdzielczy prasy konspiracyjnej przekazywanej z pow. średzkiego do jarocińskim. W jego domu ukryty był aparat radiowy dla prowadzenia nasłuchów. Udzielał także schronienia ukrywającym się konspiratorom.

Aresztowany przez Gestapo 12 sierpnia 1942 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań). Po przewiezieniu Adama do Fortu VII brutalnymi metodami wymuszano zeznania. W Forcie VII był więziony 5 miesięcy, następnie w więzieniu na terenie Niemiec w Zwickau oraz we Wrocławiu i Zgorzelcu (Görlitz).

Adam Antoniewicz współpracował m.in. z członkami Tajnej Organizacji Wojskowej - Alojzym Gryglem (straconym przez
Niemców 5 maja 1943 r. w Dreźnie) i Stanisławem Banaszakiem (straconym 3 maja 1943 r. w Poznaniu w więzieniu na ul. Młyńskiej 1) oraz Janem Parowaczem (straconym 20 maja 1943 r. we Wrocławiu).

Wyrokiem Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu (OLG) na sesji wyjazdowej w Rawiczu w dniach 16 - 17 marca 1943 r.
otrzymał 6 lat obozu karnego. Wyrok uzasadniono następująco: "Antoniewicz był właścicielem gospodarstwa rolnego aż do swojego aresztowania 68 dni temu w Panience (Klarahof) powiat Jarocin. Gdy wiosna 1941 r. wyjechał (kilka razy) do Jarocina, rozmawiał z podróżnym, który przysiadł się do jego wozu. Oboje rozmawiali o wojnie i wydarzeniach politycznych.
Podróżny powiedział do oskarżonego, że musi czytać więcej polskich gazet i dał mu adres kolejarza Jana Krystkowiaka w Falkstadt, powiat Jarocin, o którym wiadomo,
że posiadał polskie broszury. Antoniewicz poszedł następnego dnia do Krystkowiaka i otrzymał od niego ulotkę "Dla Ciebie Polsko", którą zabrał ze sobą do domu.

(Jan Krystkowiak aresztowany przez Niemców 28.09.1942. Przez OLG w Poznaniu na sesji wyjazdowej w Budziszynie 31.05.1943 skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 8.07.1943 w więzieniu w Dreźnie).

Jednocześnie wręczono mu kopertę z 15-25 sztukami zakazanych broszur, które powinien przewieźć dla polskiego duchownego w Książu Wielkopolskim (Tiefenbach), powiat Śrem (Schrimm). Oskarżony wykonał te misje, mimo swojej wiedzy o zawartości koperty.
Przekazał duchownemu, wiodącemu działaczowi nielegalnego stowarzyszenia SL, ulotki w sieni plebanii. Latem 1941 r. Antoniewicz znów poprosił Krystkowiaka o ulotki.
Ten wyjaśnił jednak, że nie będzie więcej zajmował się kolportażem nielegalnych ulotek. Oskarżony przyznał się do winy".

Żona Agnieszka nie otrzymywała od Niemców przez dłuższy
czas żadnej informacji o losach męża. Według płk. Stanisława Przybylskiego otrzymała z Zwickau list z dnia 31.01.1943 r., z Rawicza 3.10.1943 r. i 1 .04.1944 r.
Szczegółowo o pobycie w kolejnych więzieniach, skazaniu, osadzeniu w Rawiczu poinformował Agnieszkę Antoniewicz brat ks. Wacława Kłuskowskiego, proboszcza parafii Góra,
także więziony w Rawiczu. Wrócił stamtąd szczęśliwie i skontaktował się z żona Adama Antoniewicza. Od męża otrzymała także jeden gryps z Frontu VII.
Pisał m. in. że gdy przeżyje to zabierze żonę i dzieci do Poznania i pokaże im mury, na których jest także jego krew.

Adam Antoniewicz zmarł w nocy 13 stycznia 1944 roku. W wieczór poprzedzający śmierć był torturowany za współpracę ze współwięźniem.
Zmarł po północy.
Oficjalny powód śmierci to "zapalenie płuc".

źródła
Jajor Jan, Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919. Materiały do słownika biograficznego ziemi jarocińskiej, Kalisz 2005
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. II, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2006
Horyza Pachciarz Kazimiera, Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Jaraczewskiej, Jaraczewo 2015
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/460408/edition/463479/content
https://billiongraves.p/
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/
http://poznan-project.psnc.pl/

30 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Adam Antoniewicz   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Konstanty #Gwizdała

Konstanty #Gwizdała

oraz Zuzanna, Józef, Anastazja, Julianna, Antonina, Feliks, Dominik, Filip, Maria, Albrecht, Józef II i Wincenty urodzili się w rodzinie Szymona i Katarzyny z dom. Holtz, rodzice pobrali się w parafii ŚLIWICE na Pomorzu w roku 1851.

Konstanty GWIZDAŁA urodził się 19 września 1877 roku w parafii Śliwice, konkretnej miejscowości nie ustalono, zmarł 25 maja 1941 roku w Poznaniu, spoczywa obecnie na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej, 4 rząd:1 miejsce:26.

Konstanty GWIZDAŁA prawdopodobnie w Koźminie Wielkopolskim poślubił MARTĘ z dom. Wyrwicką (06-04-1880 Dobcz - 02-08-1961 Poznań, spoczywa na cmentarzu parafialnym - ul. Bluszczowa)

Z tego małżeństwa urodzili się:
Marian 1905 - muzyk, ożeniony z Janiną
Klara Władysława 1906 - 1938
Janina Zofia 1907-1997
Ildefons 1908-1959 - w czasie II wojny światowej w stalagu
Izabela 1911
Sławosz 1912 - od 1931 mieszkał w Wilnie, w czasie II WŚ w stalagu
Bolesław 1914 - 1932
Hilary 1916 - 1991 - malarz, w czasie II WŚ w stalagu
Henryk 1917
Lech Kazimierz 1922 - 2006

Niestety mamy bardzo znikome informacje o życiu Konstantego i jego udziale w Powstaniu Wielkopolskim, wiemy, że był dyrygentem w Koźminie a później w Poznaniu organistą w kościele pw. św. MArcina, Jego udział w PW został odnotowany w Jajor Jan, Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919. Materiały do słownika biograficznego ziemi jarocińskiej, Kalisz 2005

Dlatego zwracamy się do Państwa - być może wśród waszych znajomych a może w Rodzinie występuje nazwisko GWIZDAŁA i moglibyście Państwo pomóc uzupełnić nam biogram Konstantego.

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://krotoszyn.naszemiasto.pl/xxxii-przegla…/…/c1-7359651
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hilary_Gwizda%C5%82a
https://www.geni.com/…/Konstanty-Gwizda…/6000000140311133846
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://www.myheritage.pl
http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.ptg.gda.pl/index.php/certificate/action/listD/…
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
https://billiongraves.pl/search

24 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Konstanty #Gwizdała   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Stasik Piotr

SZUKAMY RODZINY PIOTRA!!!

Za zgodą i na prośbę pani Elżbiety publikujemy notatkę biograficzną przygotowaną przez pana JACKA PIĘTKĘ, Wolsztyński słownik Powstańców Wielkopolskich, Seria Ocalić od zapomnienia, pod red. Arlety Prządki, Wolsztyn 2018

* nasze uzupełnienie - patrz komentarz

Ela Sewohl :

Stasik Piotr ( 1899 - 1979 )

Urodził się dnia 19 lipca 1899 roku w Samostrzelu w dawniejszym powiecie wyrzyskim w leśniczówce Borki. Ojciec Bartłomiej Stasik był kuczerem właściciela Chobienic Macieja hr. Mielżyńskiego, natomiast matka Michalina z domu Buda była pomocą kuchenną w pałacu Mielżyńskich, zawarli związek małżeński w Chobienicach w roku 1888.
Piotr Stasik po ukończeniu szkoły powszechnej w Chobienicach podjął pracę w majątku Mielżyńskich jako robotnik rolny. Powołany w pierwszych dniach grudnia 1918 roku do armii pruskiej w Pile, już 27 grudnia zdezerterował z Piły i przedostał się do rodziny w Chobienicach. W Chobienicach przygotowywał się do walki oddział powstańczy pod dowództwem Józefa Kudlińskiego do którego zaraz Piotr Stasik wstąpił . Już 3 stycznia 1919 roku został wysłany na zwiad do Rady Ludowej w Wolsztynie, do Wincentego Lewandowskiego aby zasięgnąć informacji o nastrojach ludności w Wolsztynie i okolicy, o rozmieszczeniu wojsk niemieckich oraz ich uzbrojeniu. Oddział chobienicki zaalarmowany rano dnia 5 stycznia ruszył na Zbąszyń, z ataku na dworzec oddział był zmuszony rano dnia następnego się wycofać. W początku lutego oddział walczył w Babimoście, Kopanicy i Nowym Kramsku gdzie zdobyto kilka karabinów maszynowych i zabrano do niewoli kilku jeńców. Walczył w oddziale do 20 lutego po czym został wcielony do 2 Pułku Strzelców Wlkp. (późniejszy 56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej) sformowanego z kompanii „Grupy Zachodniej” i brał udział w walkach pozycyjnych na froncie północnym, zachodnim oraz południowym. Pozostał jako żołnierz zawodowy w Wojsku Polskim przydzielony w roku 1922 do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu na Ławicy. Pełnił w stopniu starszego sierżanta – podoficera liniowego funkcję instruktora łączności.
Dnia 16 stycznia 1922 roku w USC we Wrześni zawarł małżeństwo z Heleną Lüdtke (ur. 4.11.1901 Września - zm. 2.9.1939 Słupca), córką Karola Lüdtke i Stanisławy z Lepczyńskich.(1876-1928) Helena nie zamieszkała na stałe u męża, pozostała we Wrześni u rodziców. Z małżeństwa tego rodzą się dzieci : Irena ur.1922, Bożena Krystyna (1923-1941), Marian (1925-1925) Marianna ur.1926. W roku 1925 Helena przeprowadziła się do męża i zamieszkali w Stacji Lotnictwa w Poznaniu na Ławicy, tam też przyszła na świat ostatnia córka.
Kiedy wybucha II wojna światowa Piotr Stasik wyruszył z 3 Pułkiem Lotniczym na wojnę . Dnia 18 września przedostał się do Rumunii gdzie został internowany i osadzony w obozie jenieckim. W styczniu 1940 roku udało mu się zbiec z obozu i przedostać się do Bejrutu w Afryce a stamtąd do Francji gdzie wstąpił do Lotnictwa Polskiego. Po kapitulacji Francji został przeniesiony do Anglii, wyszkolony na telegrafistę i przydzielony do 317 dywizjonu myśliwskiego gdzie objął stanowisko dowódcy sekcji radiotelegraficznej. W roku 1942 został przeniesiony do szkoły lotniczej załóg bombowych na stanowisko dowódcy sekcji elektrycznej a w kwietniu 1943 roku do 304 dywizjonu bombowego. Dywizjon ten patrolował wybrzeże Atlantyku aż do zakończenia wojny w dniu 8 maja 1945 roku.
30 listopada 1946 powrócił do Gdańska i potem odszukał rodzinę we Wrześni gdzie zamieszkał i podjął prace w ZWG Tonsil, pełnił tam stanowisko kierownika kontroli technicznej, opracował kilka wniosków racjonalizatorskich. W roku 1964 przeszedł na emeryturę. Zaangażował się wtedy w prace społeczne, wstąpił 29.05.1957 roku do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację ,w kole miejsko-gminnym we Wrześni przez kilka lat pełnił funkcje przewodniczącego komisji weryfikacyjnej i odznaczeniowej. Zmarł dnia 8 stycznia 1979 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym we Wrześni.
Koledzy z miejscowego Koła ZBoWiD przekazali jego czapkę powstańczą do Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
Został odznaczony w okresie PRL: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Medalem Lotniczym, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Odznaką Grunwaldzką, Odznaka 1000 lecia Państwa Polskiego natomiast w okresie II Rzeczypospolitej: 05.01.1929 Krzyżem Walecznych, w roku 1929 Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Brązowym i Srebrnym Medalem za Długoletnia Służbę, oraz także odznaczeniami i medalami zagranicznymi za walkę w czasie II wojny światowej.

„Powstanie Wielkopolskie 1918-1919” Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Grota Wydawnictwo Poznańskie 1968, „Chobienice zarys dziejów” Marian Springer Wolsztyn 2001, „Wrzesiński słownik biograficzny” Waldemar Śliwczyński Wydawnictwo Kropka Września 2002, Wniosek odznaczeniowy Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego http://www.powstancy-wielkopolscy.pl/ dost. 12.01.2015, AP Poznań – Zespół 53/1415/0 Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, AP Poznań - Zespół 53/474/0 Akta miasta Poznania Seria 193 Kartoteka ewidencji ludności /1870-1931/,AP Poznań - Zespół 53/1984/0/1/179 USC Września akt ur.Heleny Ludtke nr 399/1901, USC Słupca nr 34/1952 Akt zgonu Heleny Stasik, Karta repatriacyjna z 1946 r. Gdańsk nr 767526. . Pismo Zarządu Koła ZBoWiD z Wrześni z dnia 14 IX 1979r. Nr 650/216/79, adresowane do Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, WBC Księga pamiątkowa 3-go Pułku Lotniczego 1918-1928 ,dost.12.01.2015

24 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Stasik Piotr   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Franciszek Maisel

Franciszek Maisel

 

wyjaśnienie co do pisowni nazwiska - w toku przeprowadzonej kwerendy źródłowej spotkaliśmy się z zapisem nazwiska Maisel, Meisel i Majzel

 

Franciszek Maisel oraz Józefa (1874-1907, wyszła za mąż za Tomasza Dutkowskiego), Pelagia 1882, Weronika (1878, po mężu Kubecka), Stanisława 1880, Teodora (1870, wyszła za mąż za Józefa Dutkowskiego) urodzili się w rodzinie Teodora i Katarzyny z dom. Skarbecka, ślub rodziców:

 

Parafia katolicka Rososzyca, wpis 9 / 1869

 

Theodorus Majzel (25 lat)

Catharina Skarbecka (27 lat)




Franciszek Maisel urodził się 27 marca 1872 roku w miejscowości Rosoczyca, powiat ostrowski, zmarł 30 maja 1937 roku w Poznaniu, jak czytamy w nekrologu pierwotnie został pochowany na cmentarzu farnym, po likwidacji którego doczesne szczątki Franciszka zostały przeniesione na cmentarz parafialny przy ul. Samotnej, obecnie spoczywa: kwatera:1 rząd:1 miejsce:25 . Niestety nagrobka nie odnaleziono.



Franciszek Maisel 30 października 1907 roku poślubił Teklę z dom. Friedrich ur.29.11.1882 roku,  według E - kartoteki para miała dwóch synów:

Witold Maisel (ur. 8 kwietnia 1914 w Poznaniu, zm. 17 sierpnia 1993 tamże) – prawnik, historyk prawa, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizował się w historii państwa i prawa. Twórca polskiej archeologii prawnej

Henryk Stanisław (ur. 27 lutego 1916, poległ w roku 1939, spoczywa we wspólnej mogile w miejscowości Główno)

 

UDZIAŁ FRANCISZKA w POWSTANIU:

 

jednostka: Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego - tajna organizacja wojskowa w Wielkopolsce której celem była walka o przyłączenie zaboru pruskiego do odzyskującej niepodległość Polski.

 

Powstała z inicjatywy Wincentego Wierzejewskiego jesienią 1917 r. w Poznaniu[2], była odrębna od Polskiej Organizacji Wojskowej w Królestwie Polskim, mimo że utrzymywała z nią kontakty. Wywodziła się z tajnych i półtajnych organizacji harcerskich, jednak dążyła do wcielenia w swoje szeregi dezerterów z armii zaborczych oraz innych członków. Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego opierała się na dziesiątkach (zastępach), szeregowi członkowie poszczególnych oddziałów nie znali się, co miało chronić organizację przed infiltracją

 

    status/stopień: uczestnik walk w Poznaniu - w chwili wybuchu PW Franciszek miał 46 lat, był przemysłowcem i kupcem, czy brał udział z bronią w ręku czy wspierał Powstanie np. finansowo? 

   

źródła:    

Kandziora Karol, Działalność P.O.W. w Poznaniu. Przyczynek do historii Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego w latach 1918/19, Warszawa 1939 

Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, red. nauk. Antoni Czubiński, Polak Bogusław, Poznań 2002

Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III

Karwat Janusz, Rezler Marek, Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018

 

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

Kurier Poznański -- 1937.06.01 R 32 nr 240 

http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,maisel,henryk,3303.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska_Organizacja_Wojskowa_Zaboru_Pruskiego

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Maisel

 

       



 

24 sierpnia 2020   Dodaj komentarz
Franciszek Maisel   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  
< 1 2 3 >
Ewa1974 | Blogi