Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Przepióra Jan (1898-1980)

Urodził się 8 VI 1898 r. w miejscowości Ryczywół (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim) w rodzinie Macieja (ur. 1874, syn Franciszka i Marianny z d. Zielezińska) i Marianny z d. Bojarska (ur.1871, córka Andrzeja i Marcjanny z d. Jasinek), para pobrała się w 1896 r.
Ukończył szkołę powszechną, następnie pracował jako robotnik. Brak potwierdzenia czy brał udział w I wojnie światowej.
Do Powstania dołączył 5 I 1919 r. jako ochotnik tworzącej się kompanii rogozińskiej pod rozkazami Wiktora Skotarczaka (11 X 1891 - 22 V 1974) i Antoniego Biskupskiego (12 XII 1890 - 29 V 1930). Brał udział w walkach pod Czarnkowem, Chodzieżą, Żninem i Kcynią. W szeregach 1. pułku artylerii polnej (od 27 V 1919 r. pułk ten nosił nazwę 3. Pułk Artylerii Polowej, przemianowany w styczniu 1920 r. na 14. Wielkopolski Pułk Artylerii Polowe) brał udział w walkach na odcinku Leszno - Gostyń. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. 25 III 1922 r. zdemobilizowany z wojska z 30. pułku artylerii polowej w stopniu kaprala. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Wojskowym Biurze Historycznym dokumenty związane z wnioskiem do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (54-16473 i odrzucony 28 II 1938 r. syg. akt 24/19914). Odznaczony Medalem Za Wojnę Za Wojnę 1918–1921.
Zmarł 29 IX 1980 r., pochowany na cmentarzu parafialnym parafii św. Jadwigi w miejscowosci Wilczyna gmina Duszniki powiat szamotulski, Wilczyna, Młynkowska 10A.
To także miejsce pochówku Heleny (9 VIII 1898 - 5 III 1983).
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Ryczywół, wpis 20 / 1896; Parafia katolicka Ryczywół, wpis 9 / 1896; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.2765); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 8 XI 2024 r.; Dokumentacja fot. grobu Martyna Kosakowska
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Ryczywół, wpis 20 / 1896
Matthias Przepiora (ur. 1874)
ojciec: Franz Przepiora , matka: Marie Zielezinska
Marie Bojarska (ur. 1871)
ojciec: Andreas Bojarski , matka: Marzianna Jasinek
Parafia katolicka Ryczywół, wpis 9 / 1896
Matthias Przepiera (22 lat)
Marianna Bojarska (24 lat)

Bryjak Jakub (1896-1985)

Urodził się 22 VIII 1896 r. w miejscowości Podrzewie (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki). Jego rodzice Jan (ur. ok. 1850, syn Marcina i Elżbiety) i Franciszka z d. Kubiak (ur. ok. 1853, córka Franciszka i Marianny) pobrali się w 1873 r. Z tego związku urodzili się także Michał (16 VIII 1878), Ignacy (13 I 1881), Antonina (1883-1884), Józef (4 VIII 1885), Weronika (1888), Jadwiga (1890), Marcin (1 X 1892 - 12 VIII 1942), Bronisław (1894-1916 - poległ podczas I wojny światowej) i Walerian (1899-1905).
Jakub Bryjak ukończył szkołę powszechną, a następnie do 1916 r. pracował w rolnictwie. Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, trzykrotnie ranny, jako żołnierz Infanterie-Regiment 46, co potwierdza pruska lista strat Preußen 643 z 26 IX 1916 r., II raz znajdujemy jego nazwisko na Preußen 1035 z 11 I 1918 r., i trzeci jako żołnierz Infanterie-Regiment 154 na liście Preußen 1381 z 5 III 1919 r. Za odniesione rany został odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Po wybuchy rewolucji w Niemczech powrócił w rodzinne strony 11 XI 1918 r.
4 I 1919 r. wstąpił do Straży Ludowej w Pniewach, której twórcami byli między innymi Wincenty Biniaś (1880 - 1953), Antoni Flieger (1873-1943), Szramkiewicz (?), Bolesław Kałdowski (1888-1932) i Andrzej Degórski (ur.1888) a która następnie została przekształcona w kompanię pniewską. Między 5 a 16 I 1919 r. oddziały powstańcze z Pniew organizowały się, gromadziły broń, stoczyły szereg potyczek (m.in. pod Gralewem, Gorzyniem, Gorzyckiem, przyczyniły się do wyzwolenia Sierakowa). Do największych batalii, w jakich uczestniczyły pniewskie oddziały, należy zaliczyć boje na odcinku międzychodzkim: w dniu 16 I 1919 r. pod Kamionną i w dniach między 1-7 II 1919 r. pod Kolnem. Pniewianie odznaczyli się również na froncie zbąszyńskim. Udział Bryjaka w/w potwierdza Uchwała z 1958 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego. Natomiast w życiorysie sporządzonym w latach 60. XX wieku Bryjak wspomina, że najpierw udał się do Poznania, a następnie w okolice Międzychodu. Wyjaśnieniem jest zapewne wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych), bowiem 27 VI 1938 r. Medalem Niepodległości został odznaczony. Po Powstaniu Wielkopolskim wstąpił do Wojsk Wielkopolskich z przydziałem do 61. pułku piechoty (utworzony 6 II 1919 r. jako pułk zapasowy Grupy Zachodniej. Przemianowany 15 III 1919 r. na 7. Pułk Strzelców Wielkopolskich, a 7 I 1920 r. na 61. pułk piechoty. „Grupa Zachodnia” powstała z zorganizowanego wcześniej 2. batalionu Garnizonu Poznań i kilku kompanii pochodzących z wielkopolskich drużyn powstańczych ze Zbąszynia, Bukowca, Dusznik, Lwówka i Pniew), istniejących od listopada 1918 r. Zwolniony z wojska w 1921 r. Niestety w Deklaracji z 1937 r. do Towarzystwa Powstańców wielkopolskich 1918/1919 nie wspomina o ewentualnym udziale w wojnie polsko - bolszewickiej, tym bardziej mogło to być pominięte w w Uchwale z 1958 r., być może więcej szczegółów zawiera wspomniany powyżej wniosek o Krzyż lub Medal Niepodległości.
W 1921 r. poślubił Salomea z d. Wikaryjusz (29 X 1898 - 25 II 1983, córkę Ignacego i Petroneli z d. Banos). Z tego związku urodzili się: Maria po mężu Woźniak, Helena po mężu Dzierzgowska, Bronisław, Jadwiga po mężu Rój, Stanisław, Bernard, Barbara i prawdopodobnie Leon, jednak zmarł jako kilkulatek.
Jakub Bryjak zmarł 5 VIII 1985 r., pochowany na cmentarzu parafialnym parafii św. Jadwigi w miejscowosci Wilczyna gmina Duszniki powiat szamotulski, Wilczyna, Młynkowska 10A.
źródła: Parafia katolicka Pniewy, wpis 23 / 1873; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/75, skan 279 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń;Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 15072: Bryjak Jakob (Podrzewie, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 22407: Bryjak Jakob (Podrzewie, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 29465: Bryjak Jakob (Podrzewie, Samter); WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.10421); Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 398: Życiorysy powstańców wielkopolskich: B - tom V (Brandecki Michał - Brzozowski Jan); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 8 XI 2024 r.; Dokumentacja fot. grobu Martyna Kosakowska
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Pniewy, wpis 23 / 1873
Joannes Bryjak (23 lat)
ojciec: Martinus , matka: Elisabeth
Francisca Kubiak (20 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Marianna
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/75, skan 279 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń
Jakob , rodzice: Johann Bryjak, Franziska Kubiak

Lange Kazimierz (1900 - 1982)

Urodził się 28 II 1900 r. w miejscowości Wola Skorzęcka (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Gniezno) w rodzinie Jana (ur. 2 IX 1856, syn Józefa i Konstancji z d. Barc) i Franciszki z d. Trudzińska (ur. 27 XII 1865, córka Marcina i Anastazji z d. Chmiel), para pobrała się w parafii katolickiej Ostrowite Prymasowskie w 1884 r. Z tego związku urodzili się także w 1891 r. Maria Marta (w 1907 r. poślubiła Rocha Braneckiego), 1893-1899 Pelagia, w 1896 - Bronisława, 1898 - 1902 Teodora, 1903 r. - NN (dziecko zmarłe bez nadania imienia), w 1904 r. - Elżbieta, w 1906 r. - Anastazja Stanisława.
Kazmierz z zawodu był murarzem. Dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Franciszka Gaca, drugą została Pelagia z d. Plucińska (6 II 1915 - 17 XII 2001, córka Jana i Michaliny z d. Walkowska), z którą miał córkę Elżbietę.
Przystąpił do Powstania Wielkopolskiego jako ochotnik do 4. kompanii gnieźnieńskiej pod rozkazami Mariana Józefa Wachtela (1892-1919), brał udział w walkach o Kcynię, Szubin, Samoklęski, Paterek i Rynarzewo. W wyniku choroby skierowany na leczenie do szpitala w Gnieźnie a następnie w Poznaniu. Żołnierz 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich (1. kompania szturmowa, następnie w kompani ozdrowieńców). Zwolniony z wojska w 1921 r. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim Uchwałą W 3/77 mianowany do stopnia podporucznika.
Uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 r., brał udział jako żołnierz Armii Poznań w walkach nad Bzurą, następnie w niewoli. Odznaczony w 1977 r. Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.
Zmarł w strzyżewie 8 V 1982 r., pochowany na cm. parafii św. Wawrzyńca w Gnieźnie, spoczywa sektor K nr rzędu 7 nr grobu 23
https://www.ememento.pl/searchone/15113
To także miejsce pochówku jego II żony Pelagii (+2001).
źródła: Parafia katolicka Ostrowite Prymasowskie, wpis 2 / 1884; Urząd Stanu Cywilnego Witkowo, wpis L-9 / 1884; Archiwum Państwowe w Poznaniu 3233/1/81, skan 8 Szczytniki Duchowne (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 9 XI 2024 r.; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 3/77; Wyszukiwarka grobów dla Cmentarz św. Wawrzyńca w Gnieźnie; Dokumentacja - archiwum rodzinne Elżbieta Kwinecka
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Ostrowite Prymasowskie, wpis 2 / 1884
Joannes Lange (27 lat)
Francisca Trudzińska (18 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Witkowo, wpis L-9 / 1884
Johann Lange (ur. 1856)
ojciec: Joseph Lange , matka: Konstanze Barc
Franziska Trudzinska (ur. 1865)
ojciec: Martin Trudzinski , matka: Anastasia Chmiel
Archiwum Państwowe w Poznaniu 3233/1/81, skan 8 Szczytniki Duchowne (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga urodzeń
Kasimir , rodzice: Johann Lange , Franziska Trudzińska

W 2017 r. Muzeum Powstania Wielkopolskiego - zapewne na wniosek rodziny przy grobie ustawiło tabliczkę Powstaniec

STACHOWIAK FRANCISZEK (1898 - 1973)

Muzeum chętnie przyjmuje informacje od nas, ale jeśli chce się od nich uzyskać to trzeba pisać pismo do dyrektora i tu niestety kolejna dziura, bo na kilkanaście wysłanych pism - zero odpowiedzi. Pan Ratajczak z UM Poznania - nieoceniony w pomocy i tym razem rozłożył bezradnie ręce. Kartki zostawione w różnych terminach na grobie - bez odpowiedzi. Chciałam - co widać po wcześniejszych postach - uporządkować Franciszków, pomyślałam, "może gdzieś wypłynie", ale niestety - nic. Dzięki uprzejmości Monika Bijpost wiemy, że w Wojskowym Biurze Historycznym także z takimi danymi nie występuje. Nekrologi nie zostały znalezione 🙁
Co wiemy zatem o Franciszku?

Urodził się 21 XI 1898 r. w Owińskach, syn Szczepana/Stefana (ur. 1868, syn Rocha i Petroneli z d. Juba) i Katarzyny z d. Chudziak (ur. 1863, córka Piotra i Katarzyny z d. Kosmowska), para pobrała się w 1894 r. w Murowanej Goślinie. Z tego związku urodzili się także Jan (*+1895), Marianna (1896), Władysław (1900), Jadwiga (1901-1949) i Józefa (1906).
Franciszek zamieszkał w Poznaniu 24 VIII 1918 r.
Wg zapisu na karcie meldunkowej miasta Poznania - 1 II 1919 r. został powołany do Wojsk Wielkopolskich (czyli jeszcze w trakcie trwania Powstania Wielkopolskiego), ale nie wiemy gdzie służył, gdzie walczył, nic.
30 I 1925 r. w Poznaniu poślubił Stanisławę Jurgę (ur. 4 X 1897 r. w Krzesinkach koło Poznania, zm. 9 XII 1996), z tego związku urodziło się do 1933 r. czworo dzieci Tadeusz (1925-1926), Antoni (11 I 1927) i dziecko zmarłe przy porodzie NN w 1929 r. i Jerzy (230 III 1933 - 7 VII 2006).
Zmarł 3 XI 1973 r., został pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 25 kwatera 2 rząd 15 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1086084&name_surname=Stachowiak%20Franciszek#
To także miejsce pochówku żony i syna Jerzego.

Rutkiewicz Antoni (1898 - 1964)

Urodził się 11 I 1896 r. w miejscowości Kostrzyn (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim) w rodzinie Stanisława (ur.1871, syn Jakuba i Łucji z d. Bednarek) i Marianny z d. Kominowska (ur. 1868, córka Stefana i Salomei z d. Wierzcholska), para pobrała się w 1894 r. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski Jan (5 VI 1896), Zofia (*+1895), Walenty (1900-1919), Marianna (1901-1902), Pelagia (1903), Józef (1905) i Rozalia (*+1908).

Członek POW zaboru pruskiego, od listopada 1918 r. w 1. baonie Straży Bezpieczeństwa dowodzonym przez Stanisława Grabianowskiego (1891-1977), pod bezpośrednim dowództwem Władysława Tomczaka (ur. 14 V 1896). Od 27 XII 1918 r. m.in. udział w zajęciu Cytadeli i Hali Balonowej. Przydzielony do 5. kompanii poznańskiej dowodzonej przez ppor. Henryka Kocimskiego (1897-1947). W styczniu 1919 r. skierowany pod Szubin i powrót z transportem jeńców na Cytadelę. Z początkiem lutego 1919 r. transport jeńców do obozu w Szczypiornie. Brał udział w walkach pod Krotoszynem i o Zduny. Następnie przeniesiony do 1. Pułku Strzelców (pułk rezerwowy), następnie służba w 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich brał udział w walkach pod Czarnkowem, Szubinem i Rynarzewem. Od 22 VI 1919 r. brał udział w walkach o Lwów, dalej w wojnie polsko - bolszewickiej. Został w służbie czynnej w Wojsku Polskim do 17 IX 1939 r. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

22 XII 1930 r. ożenił się w Poznaniu z Anną z d. Kubiak (14 V 1911 - 12 IV 1992, córką Szczepana i Wiktorii z d. Kubiak). Para miała dwoje dzieci Seweryna (1931-2006) i Władysława (1935 - 2014).

Rutkiewicz Antoni zmarł 12 X 1964 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 1 miejsce 11

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 51 / 1894; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1894; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/73, skan 13 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 11 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 51 / 1894

Stanislaus Rutkiewicz (23 lat)
Marianna Kominowska (26 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1894

Stanislaus Rutkiewicz (ur. 1871)
ojciec: Jacob Rutkiewicz , matka: Luzia Bednarek
Marie Kuminowska (ur. 1868)
ojciec: Stephan Kuminowski , matka: Salomea Wierzcholska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/73, skan 13 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Antoni , rodzice: Stanisław Rutkiewicz, Maryanna Kominowska

Wojtyczka Czesław (1891-1950)

Urodził się 16 VII 1891 r. w miejscowości Kobylin (miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim) w rodzinie Walentego (ur.1860, syn Wawrzyńca i Julianny z d. Jarmuszkiewicz) i Pauliny z d. Zamiejska (1865 - 1900, córka Jana i Brygidy z d. Pawlak), para pobrała się w 1888 r. Z tego związku urodzili się także Hipolit (1888 - 1916- poległ podczas I wojny światowej), Cecylia (1893, po mężu Bilecka), Teresa (*+1896) i Powstaniec Wielkopolski - Antoni (ur. 2 VI 1898).

Wg Deklaracji złożonej do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich w 1932 r. Czesław brał udział w powstaniu na terenie miasta Poznania. 17 I 1919 r. dostał przydział do będącego w organizacji 1. Pułku Artylerii Polowej (od 27 V 1919 r. pułk ten nosił nazwę 3. Pułk Artylerii Polowej, przemianowany w styczniu 1920 r. na 14. Wielkopolski Pułk Artylerii Polowej). Następnie w walkach o Lwów. Wg Kart meldunkowych miasta Poznania, zwolniony z wojska 30 X 1920 r. Członek wspomnianego powyżej Związku Powstańców Wielkopolskich, zweryfikowany 31 III 1938 r. dyplomem nr 16080, Nr Referatu Historycznego 24516.

Z zawodu kowal. Pracował w Zakładach Cegielskiego.
Dwukrotnie żonaty, jego I żoną była Jadwiga z d. Pohl, ur. 14 X 1895 r., córka Jana i Teodozji z d. Dopierałą). Drugą żoną została Cecylia z d. Kulka (ur. 2 XI 1895 r. w miejscowości Tarnówko, córka Wawrzyńca i Zuzanny z d. Czekała. Zm. 21 X 1979). Z tego związku urodziło się dwoje dzieci Bolesław (1931-1984) i Irena (1932).

Wojtyczka Czesław zmarł 28 I 1950 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 4 rząd 16 miejsce 21
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Cecylii.

źródła: Parafia katolicka Szkaradowo, wpis 6 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Dubin, wpis 10 / 1888; Archiwum Państwowe w Lesznie 423/1.2/64, skan 59 Kobylin (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 11 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Szkaradowo, wpis 6 / 1888
Valentinus Wojtyczka (27 lat)
ojciec: Laurentius
Paulina Zamiejska (23 lat)
ojciec: Joannes

Urząd Stanu Cywilnego Dubin, wpis 10 / 1888

Valentin Wojtyczka (ur. 1860)
ojciec: Lorenz Wojtyczka , matka: Julianne Jarmuszkiewicz
Pauline Zamiejska (ur. 1865)
ojciec: Johann Zamiejski , matka: Brigitta Pawlak

Archiwum Państwowe w Lesznie 423/1.2/64, skan 59 Kobylin (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]

Czesław , rodzice: Walenty Wojtynski, Pauline Zamiejska

Kubiś Marceli (1888-1968)

Urodził się 11 I 1888 r. w miejscowości Tarnówko (pow. czarnkowsko - trzcianecki, woj. wielkopolskie) w rodzinie Andrzeja (1847-1919) i Apolonii z d. Powlęta (ur. 1850), para pobrała się w Obrzycku w 1872 r. z tego związku urodzili się Powstaniec Wielkopolski Andrzej (30 IV 1899 - 10 XI 1978), Józef (16 II 1873), Wiktoria (1874), Jadwiga (1876-1877), Jan (1 IX 1878 - 1981), Marcin (17 X 1880), Ignacy (1883), Stefan (*+1885), Stanisława (1886), Sylwester (15 XII 1890) i Antoni (13 V 1894).

20 VII 1918 r. w miejscowości Boruszyn poślubił Wiktorię z d. Figiel (23 II 1891 - 11 V 1965, córkę Walentego i Wiktorii z d. Tuszyńska). Z tego związku urodzili się Kazimierz (1911-1996), Elżbieta po mężu Barczewska (1922-1982), Klemens (1923-1944 w KL Buchenwald) i Marta po mężu Banachowicz - Stróżyk (1930-1991).

Nie są znane losy Kubisia w Powstaniu Wielkopolskim, jedyne co wiadomo, to to, że był członkiem Straży Ludowej w Boruszynie, w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 12 XI 2024 r. podano za Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939 - Straż Obwodu Boruszyńskiego, a dokładnie na podstawie Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim (...) strona 114-117, pluton 4 Tarnówko.

Zmarł 9 I 1968 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 1 miejsce 12
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Wiktorii zm. w 1965, córki Elżbiety, jej męża Pawła (1916-1985) i wnuka Romana (1951-2005).

Miejsce pochówku Powstańca zostało wpisane do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, prowadzonej przez IPN.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Czarnków, wpis L-30 / 1884; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 11 XI 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Czarnków, wpis L-30 / 1884

Matthias Biedziak (ur. 1856)
ojciec: Franz Biedziak , matka: Marzianna Kaszórka
Apollonie Rybarczyk (ur. 1865)
ojciec: Valentin Rybarczyk , matka: Antonie Nowak

Parafia katolicka Lubasz, wpis 55 / 1884

Matthias Biedziak (28 lat)
Apollonia Rybarczyk (19 lat)

Koralewski Franciszek (1895-1966)

Urodził się 7 IX 1895 r. w pod poznańskiej Starołęce (Wielka Starołęka) w rodzinie Marcina i Jadwigi.

Koralewski Franciszek pod koniec listopada 1918 r. wstąpił do 2. kompanii Straży Ludowej pod dowództwem Wacława Józefa Leitgebera (29 VII 1880 - IV 1940). Po wybuchu powstania brał udział w walkach ulicznych na terenie Poznania, m.in. budynku poczty, koszar przy ul. Koszarowej, koszar saperów na Wildzie. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w zdobywaniu Stacji Lotniczej na Ławicy. Następnie w walkach pod Zbąszyniem pod dowództwem Andrzeja Kopy (16 X 1879 - 11 VI 1956). Zwolniony z wojska 15 II 1921 r. zatem istnieje prawdopodobieństwo, że brał także udział w walkach na Wschodzie. W 1958 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. (syg. akt 24/31854). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 19 I 1937 r. dyplomem nr 13299, Nr Referatu Historycznego 5806. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line wymieniony dwukrotnie
1/ Franciszek Koralewski
urodzenie: 1895.09.07 Poznań
data śmierci: 1966.03.24
miejsce pochówku: Poznań Minikowo (Starołęka)
rodzice: Marcin, Jadwiga
jednostka: 2 Kompania Straży Ludowej, Front Zachodni, Wojsko Polskie do 02.1921
status/stopień: szeregowiec
uwagi: Minikowo, pow. Poznań, kolejarz, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
2/ Franciszek Koralewski
uwagi: I.487.16532
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich

Ożeniony z Józefą (zm. 24 V 1964), para miałą co najmniej dwoje dzieci Leona (1926-2017) i Stanisławę po mężu Wojtczak (+1986).

Zmarł 24 III 1966 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 2 miejsce 10
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Józefy (+1964), syna Leona (+2017) i córki Stanisławy (+1989) z mężem Walentym (+1986) Wojtczakami.

źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 13 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.16532) i Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 234; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302] Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 477;Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Filejski Feliks Marian (1896-1940)

Urodził się 8 XIII 1896 r. w miejscowości Kamionka (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko - trzcianeckim, w gminie Lubasz) w rodzinie Stanisława (1861-1921, syn Franciszka i Agnieszki) i Heleny z d. Wienke (ur. 1876, córka Fryderyka i Reginy), z tego związku urodziły się także Wanda (1898), Elwira (1900) i Irena (1901).
Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. W 1919 r. wstąpił ochotniczo do Wojsk Wielkopolskich, został skierowany na siódmy odcinek - czarnkowski pod rozkazy Michała Zenktelera (15 IX 1890 - 21 I 1936), tu należy wyjaśnić, że w źródłach błędnie podawany jest jako 8. odcinek, odcinków obrony przed armią pruską było w tym rejonie siedem, pod dowództwem całości Kazimierza Grudzielskiego (9 V 1856 - 31 III 1921) i tak pierwszy odcinek inowrocławski – dowódca Paweł Cyms, drugi odcinek - łabiszyński oraz trzeci odcinek szubiński pod wspólnym dowództwem kapitana Jana Tomaszewskiego, czwarty odcinek, kcyński – dowódca Konrad Golniewicz, piąty odcinek margoniński – dowódca Maksymilian Bartsch, szósty odcinek, chodzieski – dowódca Włodzimierz Kowalski i siódmy, gdzie służył Filejski. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze 16 II 1919 r. Filejski został skierowany na front wschodni wojny polsko - bolszewickiej, podczas walk dostał się do niewoli bolszewickiej. Po powrocie z niewoli przeniesiony w 1920 r. do 17. pułku artylerii polowej, który utworzono 23 I 1920 r. (po przemianowaniu 2. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej na 17. pal). 23 XII 1920 r. 17. pap transportem kolejowym wrócił z frontu do Wielkopolski. Początkowo stacjonował w Biedrusku a następnie w Poznaniu i w Mogilnie następnie w Gnieźnie. 31 XII 1931 r. pułk przemianowany z 17. pap na 17. Pułk Artylerii Lekkiej (17. pal).
W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się teczki Wniosek do Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari (97 - 9731 - porucznik), Krzyż Walecznych (29/F - 267, podporucznik), 368/969 (przekreślony) i Odrzucony 30 V 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/25367; 106367, kapitan z ówczesnym adresem w Toruniu).
1 VII 1923 r. awansowany do stopnia kapitana, był oficerem w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. W 1936 r. przeniesiony z 17. pal do Szkoły Podoficerów Zawodowych Artylerii w Toruniu na stanowisko dowódcy 4. baterii szkolnej. Był także autorem „Podręcznika podoficera zaprzęgowego artylerii. Pielęgnacja koni wojskowych cz. I.”, wydanego w 1939 r. przez Wojskowy Instytut Naukowo - Oświatowy w Warszawie.
Po wybuchu II wojny światowej i wkroczeniu wojsk sowieckich na wschodnio - polskie terytorium Filejski został osadzony w Starobielsku, a w kwietniu 1940 r. zamordowany przez sowietów, co znajduje potwierdzenie w Wykaz akt ewidencyjnych jeńców wojennych, którzy opuścili obóz NKWD w Starobielsku, kopia w Archiwum IPN (daw. sygn. STAR/pozycja). STAR - 384 - 3442 IPN BU 2904/509; Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003 KC 114 zamordowany w Charkowie.
Został pośmiertnie awansowany na stopień majora.
Żona Margarete Minna Heinrich (1895-1974, córka Leona i Weroniki z d. Bloch).
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Stachowiak Andrzej (1895 - 1966)

Urodził się 22 XI 1895 r. w miejscowości Tuczno (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska) w rodzinie Jana (ur.1859, syn Michała i Józefy z d. Kosmaczewska) i Józefy z d. Jarosz (ur. 1861, zm.1941, córka Jakuba i Anny Szymkowskiej), para pobrała się w 1882 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (1884-1885), Wiktoria (1890), Rozalia (1893-1898), Józefa (*+1902), Władysław (1903-1904) i Michalina (1904) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Stefan (ur. 7 XII 1897 w Pobiedziskach, zm. 11 V 1938 r. w Poznaniu, domniemany powstaniec, odznaczony Medalem Niepodległości) i Wacław (ur. 11 VIII 1899 r. w miejscowości Skorzęcin, zm. 14 VII 1955 w Poznaniu).

Stachowiak Andrzej jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 207 brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych został ranny, co potwierdza lista strat armii pruskiej Preußen 545 z 2 VI 1916 r. Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił jako ochotnik II baonu garnizonowego 2. kompanii Straży i Bezpieczeństwa, brał udział w walkach w Poznaniu i na froncie zbąszyńskim. W Uchwale z 1958 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego zapisano “28 XII 1918 do 18 II 1919 r. w walkach o Poznań, zamek, Dworzec Główny, koszary przy ul. Grunwaldzkiej, Ławicę pod dowództwem por. Krauze. Początek lutego odcinek Zbąszyń, Kopanica, Jaromierz, Grójec Wielki, Babimost i przyczółek mostowy Jeziora Chobienickiego, pod dowództwem por. Manna. Dnia 17 II 1919 r. został zabrany do niewoli niemieckiej, skąd 4 VI 1919 r. uciekł”. Zwolniony z wojska 10 IV 1934 r. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918–1921. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 20 XII 1934 r. dyplomem nr 5834, Nr Referatu Historycznego 5277. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został dwukrotnie odrzucony 29 IX 1937 r. i 25 VI 1938 r.

26 XI 1921 r. poślubił w Poznaniu Monikę z d. Kaczmarek ur. 24 IV 1895 r. w Młynkowie. Para miała sześcioro dzieci Zofia (10 V 1922), Tadeusz Edward (16 XI 1923 - 27 XII 1926), Eugenia (8 IX 1927), Aleksandra (26 I 1929), Czesława (30 V 1931) i Mieczysław (17 V 1937 - 27 VII 2012, uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956 r., został aresztowany 29 VI 1956 r. Objęty śledztwem prowadzonym przez Wydział Śledczy WUdsBP w Poznaniu. Był podejrzany m.in. o to, że „28 VI 1956 r. w Poznaniu i na terenie województwa poznańskiego wraz z innymi sprawcami dopuścili się gwałtownych zamachów na funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej” oraz „29 VI 1956 r. na terenie powiatu kościańskiego wspólnie z innymi dopuścili się gwałtownego zamachu na ścigających ich funkcjonariuszy MO w ten sposób, że strzelali do nich z posiadanej broni palnej usiłując zmusić funkcjonariuszy do zaniechania pościgu”. Zwolniony z aresztu 23 X 1956. Postanowieniem Prokuratury Wojewódzkiej w Poznaniu z 7 XI 1956 śledztwo umorzono „wobec znikomego niebezpieczeństwa społecznego czynu”).

Zmarł 26 III 1966 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 3 miejsce 13

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Moniki zm. w 1984 r., syna Mieczysława - uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956 i jego żony Zofii (1940-2015).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/3/26, skan 36 Jerzykowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/64, skan 70 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12757: Stachowiak Andreas (Trzyn, Posen-Ost); Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 298; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego.Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 30v; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 70; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 15 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5402); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/3/26, skan 36 Jerzykowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw

Johann Stachowiak (23 lat), rodzice: Michael Stachowiak , Josepha Kosmaczewska + ,
Josepha Jarosz (21 lat) , rodzice: Jakob Jarosz , Anna Szymkowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/64, skan 70 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Andreas , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Stachowiak geb.Jarosz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/1/70, skan 153 Jerzykowo (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń

Stephan , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Jarosz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/104, skan 46 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Wenzel , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Jarosz