Snopkowski Aleksander (1902 - 1966)
Snopkowski Aleksander (1902 - 1966)
Urodził się 29 XII 1902 r. w miejscowości Targowisko (dziś już nieistniejąca, w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Nowa Wieś Wielka) w rodzinie Władysława (ur. 1872, syn Jana i Rozalii z d. Mizerska) i Anny z d. Damska (ur. 1874, córka Franciszka i Marianny Olszewskiej), para pobrała się w 1899 r. w Rynarzewie.
Wstąpił do kompanii łabiszyńskiej, której organizatorami byli Franciszek Tadeusz Fabian (1885 - 1943) i Jan Aleksander Klein (1892 - 1940), bezpośrednio służył pod rozkazami por. Zielińskiego (?), później por. Feliksa Jesionowskiego (ur.1888) i kpt. Jerzego Chrzanowskiego (1889 - 1944). Od 11 I 1919 r. brał udział w walkach pod Antoninem, Rudą i Rynarzewem, dwukrotnie zdobywając Szubin. Był jednym z powstańców, którzy zdobyli pociąg pancerny Panzerzug 22 w Zamościu pod Rynarzewem. Dalej w walkach o Osiek, Paterek i Nakło. W 1957 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zweryfikowany Powstaniec Wlkp. w Biurze Historycznym w Poznaniu pod numerem 8225 z dnia 15.06.1947 r.
Od 1939 r. w konspiracji a po utworzeniu Armii Krajowej wstępuje w jej szeregi, na terenie województwa białostockiego pod pseudonimem "Dzik". Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Łomży z 4 XII 1948 r. stwierdzono jego działalność jako "zasłużony działacz".
Pod koniec 1945 r. mieszka już w Słupsku i jest jednym z organizatorów Związku Osadników Wojskowych w powiecie słupskim (członkowie założyciele: Konstanty Mikucki (1911-1983), Marian Krasnowski, Józef Skibiński (1925-1973) i Aleksander Snopkowski. Praca związku koncentrowała się głównie na pomocy osadnikom- rolnikom oraz wdowom i dzieciom po poległych żołnierzach. Osadnikom zamieszkałym w mieście załatwiono przydziały mieszkań i domków jednorodzinnych, pomagano w uzyskaniu koncesji na prowadzenie własnej działalności gospodarczej w tym m.in. kiosków i sprzedaży wyrobów tytoniowych, zakładów rzemieślniczych itp. Wielu byłych żołnierzy nie posiadało żadnego wyuczonego zawodu. Tych, szczególnie młodych, ZOW kierował do szkół rzemieślniczych, które wówczas organizowano w Słupsku. W latach 50. XX wieku wstąpił do ZBoWiDu, został wiceprezesem Komisji Powstańców Wielkopolskich i Śląskich, której przewodniczył Tadeusz Wolski (1897-1983), a Franciszek Waliński (1885-1964) sekretarzem.
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Anna (8 XI 1908 - 14 III 1946), z tego związku urodziło się co najmniej jedno dziecko - syn Zbigniew (18 I 1934 - 11 II 1999). Drugą żoną była Krystyna (15 I 1914 - 27 VI 2009).
Zmarł 24 VI 1966 r., pochowany na starym Cmentarzu w Słupsku, spoczywa z I żoną Anną i synem Zbigniewem Sektor 7A Rząd 18 Nr grobu 4
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899; Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 14 XII 2024; Obecny Andrzej, Ruch kombatancki w Słupsku 1945 - 2005, Słupsk 2016; Wyszukiwarka grobów dla miasta Słupska.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899
Ladislaus Snopkowski (ur. 1872)
ojciec: Johann Snopkowski , matka: Rosalie Mizerska
Anna Damska (ur. 1874)
ojciec: Franz Damski , matka: Marie Olszewska
Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899
Ladislaus Snopkowski (27 lat)
ojciec: Joannes , matka: Rosalia
Anna Damska (24 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Marianna