Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Tuliszka Stanisław (1899 - 1984)

urodził się 29 kwietnia 1899 roku w Poznaniu w rodzinie Józefa (2.02.1863 - 27.12.1906) i Stanisławy z dom. Böttcher (15.11.1865 - 17.12.1944), para pobrała się w roku 1890. Z tego związku urodzili się także Marianna (1891-1892), Franciszek (1892 - 1901), Stefan (26.08.1895 - 22.9.1916 - zginął podczas działań I wojny światowej służąc w Reserve-Infanterie-Regiment 207), Leon (27.03.1897), Władysław (18.04.1902) i Władysława (*+1905).

Członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) – tajna organizacja wojskowa działająca w latach 1914–1921. Do powstania przystąpił 28.12.1918 r. walczył na terenie miasta Poznania, następnie w 2 kompanii baonu Garnizonowego II Poznań - (9 komp. 7 pułku Strz. Wlkp. II 61 p.p.), następnie brał udział w walkach Nowa Wieś - Grójec - Jaromierz i Kopanica pod Zbąszyniem. W roku 1958 za udział w powstaniu odznaczony WKP.

Ożenił się z Marią (Marianną) Lecham (16.07.1899 - 14.11.1984, małżonka spoczywa na cm. komunalnym na Miłostowie pole:10 rząd:4 miejsce:132).

Tuliszka Stanisław zmarł 19 stycznia 1984 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym Miłostowo
pole 8
rząd 8 miejsce 386
GPS: 52.422863, 16.998
https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../25573777

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=927987&name_surname=Tuliszka%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce spoczynku jego matki Stanisławy z dom. Böttcher (15.11.1865 - 17.12.1944).

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Małgorzaty, wpis 42 / 1890. Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 443 / 1890. Archiwum Państwowe w Poznaniu Urząd Stanu Cywilnego Poznań - obwód miejski, Księga urodzeń tom II 1899. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. WTG Gniazdo - projekt Odznaczeni WKP. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Tuliszka Stanisław (1894 - 1984)

urodził się 17 lutego 1894 roku w miejscowości Góra – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, w rodzinie Stanisława i Teresy Pawlicka, para pobrała się w roku 1890.

Do powstania przystąpił 27.12.1918 roku w oddziałach poznańskich dowództwem porucznika Maksymiliana Ciesielskiego (23.09.1890 - 19.10.1967) i porucznika Ludwika Piechowiaka (14.08.1889 - 30.05.1920) brał udział w walkach o wyzwolenie miasta Poznania, między innymi brał udział w zdobywaniu koszar 6 Pułku Grenadierów. Pod dowództwem kapitana Pniewskiego brał udział w zdobyciu lotniska Ławica pod Poznaniem.
Po zdobyciu tego lotniska został przydzielony do 7 Baonu Wartowniczego, skąd następnie został przydzielony do tworzącego się 57 Pułku Piechoty w Poznaniu, w którym służył do 1921, do rezerwy przeszedł w stopniu kaprala. Za udział w powstaniu odznaczony w 1973 Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Ożenił się z Gertrudą z dom. Czarnecka (ur.7.11.1896, zm. 12.5.1958) córką Stanisława i Rozalii z dom. Wieczorek, para miała siedmioro dzieci Zdzisław ur.1919, Regina Maria 1921, Jadwiga - 1917, Gertruda Helena (20.05.1926 - 1.01.1993 - spoczywa z rodzicami), Zofia 1927, Walerian 1929 i Balbina 1931.

Stanisław zmarł 11 kwietnia 1984 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie
kwatera IVL
rząd 4 miejsce 33
GPS: 52.385568, 16.876018
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../26720718

To także miejsce spoczynku żony Gertrudy (+1958) i córki także Gertrudy (+1993), w wyszukiwarce miejskiej grobów obie panie są błędnie scalone.

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/3/50, skan 18 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1890, Księga małżeństw. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/61, skan 29 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.. WTG Gniazdo - projekt Odznaczeni WKP. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Tomaszewski Michał (1900 - 1984)

urodził się 13 IX 1900 roku w miejscowości Sławoszew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Kotlin, w rodzinie Wojciecha i Stanisławy z dom. Biegańska, para pobrała się w roku 1885. Z tego związku urodzili się także Franciszek (1886), Stanisław (1888), Józefa (1891), Piotr (1893) i Wiktoria (1894).

Wstąpił jako ochotnik do oddziału powstańczego 04.01.1919 r. Rankiem 6 stycznia 1919 roku dowodzone przez ppłk. Andrzeja Kopę (16 X 1879 - 11 VI 1956 roku, spoczął w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Konarzewie) oddziały powstańcze opanowały niemieckie lotnisko Ławica pod Poznaniem. Zdobyto tam sprzęt wojskowy wart blisko 200 mln marek niemieckich.

Po zdobyciu lotniska przydzielony został do tworzącego się oddziału lotniczego, gdzie pełnił służbę jako mechanik pod dow. por. Franciszka Gruszkiewicza (ur.3.01.1890 w Lwówku, zm. 24.12.1977, spoczywa Gdynia Oliwa). Zwolniony został z wojska przez 3 pułk lotniczy dnia 16.08.1921 r. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w roku 1958. Zweryfikowany dyplomem nr 15121, Nr Ref. Historycznego 23396. W roku 1958 za udział w powstaniu został odznaczony WKP.

26.11.1923 roku ożenił się z Teodozją Anną Michalską (ur. 9.11.1902 w Jutrosinie) z którą miał dwóch synów Mieczysława (1925) i Jana (1927). Drugą żoną została Klara z dom. Maćkowiak (6.08.1912 w Berlinie - 21.5.1977 w Poznaniu), córka Ludwika i Katarzyny z dom. Kaźmierska.

Tomaszewski Michał zmarł 25 października 1984 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie
pole 16
rząd 50 miejsce 1
GPS: 52.390611, 16.82161
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1170466&name_surname=Tomaszewski%20Micha%C5%82#

https://billiongraves.com/.../Micha%C5%82.../30207888

To także miejsce spoczynku II żony Klary.

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość.

źródła: Parafia katolicka Jedlec, wpis 5 / 1885. Urząd Stanu Cywilnego Kucharki, wpis 20 / 1885. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.. WBH - Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Parafia katolicka Jedlec, wpis 5 / 1885

Adalbertus Tomaszewski (20 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Josepha
Stanislava Biegańska (21 lat)
ojciec: Martinus , matka: Marianna

Urząd Stanu Cywilnego Kucharki, wpis 20 / 1885

Adalbert Tomaszewski (20 lat)
ojciec: Adalbert Tomaszewski , matka: Josephine Kołodziej
Stanislava Bieganska (22 lat)
ojciec: Martin Biegański , matka: Marie Grochowicka

Tomalka Stanisław (1900 - 1943) Powstaniec czy nie?

urodził się 8 kwietnia 1900 roku w miejscowości Psarskie w rodzinie Marcina i Jadwigi z dom. Fabiś (Fabisch, Fabisz), para pobrała się w roku 1898. Z tego zwiazku urodzili się także Katarzyna w 1898, Cecylia w 1902, Jan w 1904 i Marianna w 1907.

Nie ustalono na dzień sporządzenia notatki kiedy i gdzie brał udział w powstaniu, ale w Wykaz podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 figuruje jako wstępujący do Wojska Polskiego z dniem 20 stycznia 1919 roku, biorąc pod uwagę, że służył na lotnisku Ławica w tym okresie można przypuszczać, że było to wynikiem udziału w Powstaniu Wielkopolskim. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 28 lutego 1938 roku wniosek o Medal lub Krzyż Niepodległości (niezbędna jest kwerenda).

Ożenił się z Władysławą Czarnecką (ur. 27.07.1904 w Rokietnicy, zm.25.09.1985 w Poznaniu), z tego związku urodziły się Aniela w 1923, Janina 1925 i Genowefa w 1928.

Stanisław zmarł 4 sierpnia 1943 roku w Poznaniu, co potwierdza zapis na akcie urodzenia, spoczywa w grobie rodzinnym z żoną Władysławą i Franciszkiem Maszkiem na cmentarzu parafialnym na poznańskim Górczynie:
kwatera IPc
rząd 8 miejsce 23
GPS: 52.38695, 16.877591
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o kwerendę a po niej o ewentualny wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Miejsce spoczynku Weterana zostanie także zgłoszone do UM Poznań w celu uzupełnienia w wyszukiwarce grobów dla miasta Poznania.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/74, skan 5 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1898, Księga małżeństw. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/1/134, skan 35, Złotniki (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Urząd Stanu Cywilnego Złotniki, wpis 3 / 1898
Martin Tomalka (23 lat)
ojciec: Joseph Tomalka , matka: Catharine Teissner
Hedwig Fabisz (20 lat)
ojciec: Carl Fabisz , matka: Franziska Jahns

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/74, skan 5 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1898, Księga małżeństw

Martin Tomalka (23 lat), rodzice: Joseph Tomalka , Catharina Teissner ,
Hedwig Fabisz (20 lat) , rodzice: Carl Fabisz , Franziska Jahns ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/1/134, skan 35, Złotniki (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]

Stanislaus , rodzice: Martin Tomalka, Hedwig Fabiś

Taborski Roman (1889 - 1943)

Urodził się 19 lutego 1889 roku w miejscowości Potarzyca – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin w rodzinie Jana Nepomuka (1854 - 1911) i Bronisławy z dom. Szubert (1853 - 1937), para pobrała się w roku 1876. Z tego związku urodzili się także Florian (1877 - 1960), Lidwika (1879), Marianna (1881 - 1901), Zofia (1887 - 1970), Anna (1891) oraz WŁADYSŁAW (1898 - 19 (20) czerwca 1919 roku, zginął jako żołnierz 1.p.a.c. w stopniu podporucznika w walkach pod Brzeżanami – miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim. Za swoje męstwo Władysław został odznaczony Virtuti Militarii).

Taborski Roman uczęszczał do gimnazjum w Gnieźnie, gdzie w 1908 otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował medycynę na uniwersytecie berlińskim. Na podstawie pracy pt. Über künstlichen Leistenbrüche uzyskał 12 III 1937 dyplom doktorski.

Wcielony 21 IX 1914 do armii niemieckiej był (do 13 X 1915) lek. baonu w 6 i 37 pp, następnie pracował w Głogowie i Poznaniu (do 15 VI 1917) oraz w szpitalu zapasowym w Jaworze. 10 V 1916 został mianowany podporucznikiem.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, potwierdzone jest, że od 15 III 1919 miał przydział do służby w jednostce na Ławicy w Poznaniu.

1 V 1919 awansował do stopnia kapitana. Przeniesiony do rezerwy 21 XII 1921. Następnie pracował w szpitalu położniczym w Poznaniu. W 1924 przeniósł się do Opalenicy, gdzie praktykował do grudnia 1935.

W sierpniu 1939 został zmobilizowany do wojska. Po walkach wrześniowych powrócił do Opalenicy. Aresztowany przez Niemców 7 XII 1939, został następnie wysiedlony do Leszna k. Błonia pod Warszawą, gdzie pracował w szpit. oraz udzielał pomocy partyzantom z pobliskiego Kampinosu. Był członiem AK.

Ożenił się z Józefą z domu Pawela (9 III 1893 - 20 VIII 1973), z tego związku urodziło się dwoje dzieci Jadwiga (1918) i Andrzej (1921).

Taborski Roman zmarł 24 XII 1943 w Lesznie w wieku 52 lat. Pochowany na miejscowym cmentarzu. W roku 2015 jego szczątki zostały przeniesione na poznański cmentarz na Junikowie, spoczywa z małżonką Józefą:

pole 30 kwatera 3
rząd 6 miejsce 155
GPS: 52.391037, 16.826359
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2550322&name_surname=Taborski%20Roman#OpenMap

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Miejsce spoczynku Weterana zostanie także zgłoszone do UM Poznań w celu uzupełnienia w wyszukiwarce grobów dla miasta Poznania.

źródła: Parafia katolicka Trzcinica, wpis 9 / 1876. Urząd Stanu Cywilnego Laski, wpis 10 / 1876. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

—------------------------------------------------------

Parafia katolicka Trzcinica, wpis 9 / 1876

Joannes Taborski (22 lat)
ojciec: Antonius Taborski , matka: Catharina Janicka
Bronislava Szubert (23 lat)
ojciec: Joannes Szubert , matka: Fabrowska

Urząd Stanu Cywilnego Laski, wpis 10 / 1876

Johann Taborski (ur. 1854)
ojciec: Anton Taborski , matka: Catharine Janicka
Bronislava Johanna Schubert (ur. 1853)
ojciec: Johann Schubert , matka: Marie Fabrowska

Taberski Stanisław (1898 - 1965)

urodził się 2 września 1898 roku w Poznaniu w rodzinie Józefa (6.10.187 - 12.08.1925) i Marianny z dom. Wower (4.08.1870 - 25.01.1907), z tego związku urodzili się Marta (1897), Cecylia (1900-1902) i Nikodem (9.09.1902).
Po śmierci Marianny ojciec ożenił się powtórnie, jego żoną została Jadwiga z dom. Czajka, z tego związku urodzili się Ludwika (*+1907), Bronisława (1909) i Helena (1910).

Ukończył szkołę powszechną w Poznaniu, po czym podjął naukę w zawodzie kotlarza (1913-1915), po wybuchu I wojny światowej nie został wcielony do armii pruskiej a wywieziony do pracy przy budowie okrętów, na początku 1918 roku zbiegł i powrócił do Poznania.

27.12.1918 roku przyłączył się do powstania, w kwestionariuszu osobowym z roku 1948 napisał, że był drużynowym w oddziale poznańskim walczącym w Poznaniu, brał udział w zdobywaniu Ławicy, dalej brał udział w walkach o Rynarzewo i Kcynię oraz inne miejscowości.

W 1919 roku w 58 Pułku Piechoty, z którym bierze udział w wojnie polsko - bolszewickiej do 1920 roku. W 1921 ukończył kurs podoficerski, a w latach 1924 - 1939 służył w pułku Korpusu Ochrony Pogranicza Głębokie (wcześniejsza nazwa 3 Półbrygada Ochrony Pogranicza).

Za Wikipedią: Od 17 września 1939, po agresji ZSRR na Polskę, pułk w uszczuplonym składzie dwóch batalionów, prowadził działania opóźniające. 17 września na rozwinięty wzdłuż granicy pułk KOP „Głębokie” mający w II linii podporządkowaną Dziśnieńską Półbrygadę ON, uderzyła Grupa Połocka komdiwa Aleksiejewa wraz z podporządkowanymi jej oddziałami Wojsk Pogranicznych NKWD. Na jego lewym skrzydle baon KOP „Łużki” mjr. Franciszka Benrota przyjął na siebie uderzenie pododdziałów 12 oddziału ochrony pogranicza NKWD płk. Busarowa, wspieranych przez pociąg pancerny oraz dywersantów. Wszystkie strażnice zostały zaatakowane z powodzeniem przez zaskoczenie. Nieliczne z nich, przez krótki czas, broniły się i zadały straty atakującym. Na rozkaz dowódcy pułku „Głębokie” resztki 1. i 2 kompanii granicznej, odwód i dowództwo batalionu „Łużki” we wczesnych godzinach południowych 17 września opuściły Łużki i maszerowały w kierunku Wilna. Podobnie rzecz się miała na kierunku batalionu „Podświle”. W trakcie obrony strażnic pułk KOP „Głębokie” poniósł ciężkie straty. Baon KOP „Łużki” utracił 3 kompanię. Zginęli w niej wszyscy dowódcy strażnic. 1 i 2 kompania straciły około połowy żołnierzy. Mniejsze straty miał baon KOP „Podświle”.

Po utracie linii strażnic, dowódca pułku KOP „Głębokie” nie dysponując odwodami, zdecydował wycofać pułk do Wilna. 17 września o 10:20 sztab pułku, grupy żołnierzy z rozbitych pododdziałów, grupa członków Związku Strzeleckiego i Przysposobienia Wojskowego oraz policja opuściły Berezwecz i skierowały się do Wilna. Około 10:00 3 batalion czołgów mjr. Rieszczina z 25 BPanc zajął Łużki. Do niewoli dostał się jeden oficer i 16 szeregowych. Ten sam batalion w godzinach popołudniowych zajął bez walki Głębokie.
Bataliony pułku KOP „Głębokie” po utracie strażnic rozpoczęły odwrót w kierunku Głębokiego. Dowództwo pułku jeszcze przed południem opuściło Berezwecz i wycofywało się po osi Mosarz-Widze. Około 19:00 dowództwo pułku i baon KOP „Podświle” połączyły się w Mosarzu z resztkami baonu KOP „Łużki”. W nocy po napotkaniu czołgów wroga, od baonu KOP „Podświle” odłączyli: kwatermistrz – kpt. Mikołaj Właszczyk, adiutant – ppor. rez. Nawrocki, płatnik – por. st. sp. Józef Beltowski i dowódca kompanii ckm – por. rez. Leon Kuliga. Oficerowie ci 18 września dostali się do sowieckiej niewoli. Po koncentracji w Mosarzu, 18 września pułk kontynuował marsz w kierunku granicy z Łotwą. Batalion „Podświle” na przedpolach Głębokiego stoczył potyczkę z pododdziałami 5 Dywizji Strzeleckiej płk. Kuźmy Galickiego. W wyniku walk batalion uległ rozproszeniu. Trzydziestu żołnierzy polskich dostało się do niewoli.
19 września pozostałości pułku dotarły do granicy. Rano, 20 września przekroczyły granicę z Łotwą w miejscowości Turmont i zostały internowane.

We wspomnianym powyżej kwestionariuszu Taberski napisał, że został internowany na Łotwie 24 września 1939, w roku 1940 wywieziony do ZSRR. Na podstawie Indeksy represjonowanych przez ZSRR ustalono, że aresztowany został 20.09.1939 w miejscowości Zemgały na Łotwie, dalej od 6.09.1940 w obozach Juchnów i Griazowiec na terenie ZSRR.

Od 3.09.1941 roku w armii Andersa, a od 7.06.1942 roku w Polskich Siłach Powietrznych w Anglii (chorąży lotnik). Do Polski wrócił w czerwcu 1948 roku.
Odznaczony Krzyżem Zasługi, Medalem za wojnę 1918-1920, Medalami 10 i 20 lecia, Medalem za wojnę 1939 - 1945 (odznaczenie angielskie).

21.04.1925 roku w Poznaniu poślubił Ludwikę z dom. Szufla (14.08.1896 - 13.06.1973 - pogrzeb, spoczywa na poznańskim Junikowie 22/2/12/454), przysposobił córkę Ludwiki - Bronisławę ur. 1922, para miała też syna Romana ur. 1927.

Taberski Stanisław 6 grudnia 1965 roku spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie (data zgonu jest ustalana), spoczywa
pole 15 kwatera 7
rząd 4 miejsce 74
GPS: 52.390848, 16.823863
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=991553&name_surname=Taberski%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, wymaga drobnej renowacji Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Dokumentacja fotograficzna Tomasz Konwicki lipiec 2023. Miejsce spoczynku Weterana zostanie także zgłoszone do UM Poznań w celu uzupełnienia w wyszukiwarce grobów dla miasta Poznania.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 12 / 1896. Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 57 / 1896. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa. Kolekcja akt żołnierzy powracających z Zachodu. Wikipedia. Lista Krzystka stan na 06.09.2023. IPN - „Indeks Represjonowanych”. Dokumentacja fotograficzna grobu p. Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Mikołajczak Kazimierz (1900-1969)

oraz jego rodzeństwo Szczepan (Stefan) (8.12.1890), Barbara (*+1892), Wiktoria (1894), Antonina (1897), Wincenty (10.1.1903) i Adam (21.12.1905) urodzili się w rodzinie Ignacego (17.1.1862 - 17.12.1908) i Elżbiety z dom. Nowicka.

Mikołajczak Kazimierz urodził się 17.02.1900 roku w Poznaniu.

Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27.12.1918 r. do 18.02.1919 r. na terenie Poznania pod dow. Adama Białoszyńskiego* w walkach ulicznych, internowaniu oficerów niemieckich, patrole uliczne oraz straż bezpieczeństwa przy obiektach wojskowych. Od 07.02.1919 r. w 13. oddziale ckm przy DOW Poznań pod dow. kpt. Walentego Świechockiego** do 18.02.1919 r. Następnie przeniesiony do 4 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W roku 1958 został odznaczony WKP.

W projekcie WTG Gniazdo dopisano Kazimierzowi nr 1.487.21 (I.487.21 - WBH Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich), przypis ten powinien dotyczyć innego Kazimierza ur. 30.01.1901 roku w Helbra (Niemcy) a zamieszkałemu w Bydgoszczy, syna Andrzeja i Korduły z dom. Kortylewicz.

Mikołajczak Kazimierz 18 III 1926 roku poślubił w Poznaniu Walerię z dom. Owczarzak (ur. 18.11.1906), z którą miał dwoje dzieci Janinę Walerię (1926) i Kazimierza (1928). Waleria zmarła 1.09.1931 roku i spoczywa w Poznaniu na cm. prawosławnym.
Drugą żoną Kazimierza została Aniela z dom. Braun (1912-1964), z którą miał syna Edwarda (1935-2017).

Do 1939 roku Mikołajczak pozostawał w czynnej służbie wojskowej, po Kampanii Wrześniowej kierował się w stronę granicy z Rumunią, został internowany na Węgrzech w mieście Ostrzyhom (węg. Esztergom).

Zmarł 26.06.1969 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu
pole 11 kwatera A
rząd 2 miejsce 5
GPS: 52.387828, 16.830663
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1053958&name_surname=Miko%C5%82ajczak%20Kazimierz#OpenMap
To także miejsce spoczynku II żony Anieli, syna Edwarda i synowej Alicji Marii.

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, nie wymaga renowacji Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Dokumentacja fotograficzna Tomasz Konwicki lipiec 2023.

*IV Kompania batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa, pod wodzą bosmana Adama Białoszyńskiego (wg akt metrykalnych urodził się jako Białaszyński, sam używał nazwiska Białoszyński),
** Walenty Świechocki, syn Franciszka i Konstancji z dom. Templin ur. 06-02-1892 r. w Toruniu, ślad po nim urywa się w latach 50 XX wieku, kiedy przebywał w szpitalu więziennym w Grudziądzu (Okręgowy Szpital Więzienny Nr 1).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 27 / 1890. Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 35 / 1890. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Urząd Stanu Cywilnego Poznań - Jeżyce, Księga miejscowa urodzeń 1900 53/1930/0/1/47. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Odznaczeni WKP. WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa. Dokumentacja fotograficzna grobu p. Tomasz Konwicki.

Za pomoc dziękuję Izabeli Walkowiak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Wawrzyniak Józef (1890-1954)

urodził się w Poznaniu 24 II 1890 roku w rodzinie Michała )1862) i Marcjanny z dom. Michałowicz (1862), para pobrała się w roku 1888. Z tego związku urodzili się także Franciszek (17 XI 1891), Edmund (1893 - 1895), Marian (14 VII 1895 - 20 X 1981), Marianna (1897-1898), Stanisława (1899), Adam (11 XII 1901), Zofia (1904) i Stanisław (1906 - 1910).

Józef Wawrzyniak od 2 VIII do 15 IX 1914 roku w Infanterie-Regiment Nr 46 w Poznaniu, następnie w Fliegerstation Posen. Od 9 X 1914 roku na froncie. Otrzymał Eisernes Kreuz II. Klasse.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, w projekcie WTG Gniazdo znajdujemy Józefa z następującymi danymi:
Józef Wawrzyniak
urodzenie: 1890.02.24
jednostka: Oddział Powstańczy w Poznaniu
źródła: Pańczakowa Janina, Cichoń Małgorzata, Powstańcy Wielkopolscy w grobach katyńskich, Poznań 2010

Na podstawie Listy Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) ustalono, iż od 14 I 1919 Józef Wawrzyniak był II kompanii Stacji Lotniczej Ławica, następnie od 6 VII 1919 roku w IV Eskadrze Wielkopolskiej. 30 IX 1919 r. mianowany sierżantem. W Zeszyt Rozkazów Szefa Lotnictwa napisane zostało: “sierż. Józef Wawrzyniak sprawdzenia wiedzy i umiejętności z najwyższej I kategorii”.

W WBH znajdują się 4 teczki o sygnaturze akt 4717, 21-104 - Krzyż Zasługi, Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (174-51623) i odrzucony wniosek KKiMN 2 IV 1936 roku, gdzie Józef występuje jako porucznik.

15 IX 1921 roku ożenił się w Poznaniu z Weroniką z dom. Strohecker (30 XII 1889, pogrzeb 29 IX 1961), córką Andrzeja i Gertrudy z dom. Hirsch. Józef i Weronika mieli dwóch synów - Zygmunta Alojzego (10 III 1923 - 11 X 1945, zmarł w Poznaniu w wyniku odniesionych ran, spoczywa w kwaterze żołnierskiej na Miłostowie, na krzyżu roku urodzenia podano z błędem 1922) i Kazimierza (ur. 4 II 1925), którego losy nie są znane.

Wawrzyniak Józef zmarł w Poznaniu pod koniec lutego, od 1 III 1954 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 6 kwatera 8
rząd 7 miejsce 252
GPS: 52.386394, 16.834114
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1045491&name_surname=Wawrzyniak%20J%C3%B3zef#OpenMap

Małżonka Weronika spoczywa także na cm. junikowskim:
pole 6 kwatera 8
rząd 9 miejsce 340
GPS: 52.386494, 16.834037
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155458&name_surname=Wawrzyniak%20Weronika#OpenMap

Miejsce spoczynku Weterana nie jest opłacone, jest w katastrofalnym stanie, z miejsca pochówku wyrósł krzew, który uniemożliwił sprawdzenie czy jest to grób ziemny czy jest jakaś płyta czy obudowa, grób odnaleziony poprzez sprawdzenie osób spoczywających obok. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość, wymagane jest także przeniesienie do Kolumbarium w Kwaterze Powstańców lub postawienie nowego nagrobka. Dokumentacja fotograficzna Tomasz Konwicki lipiec 2023.

źródła: Parafia katolicka Zakrzewo (Rawicz), wpis 3 / 1888. Urząd Stanu Cywilnego Miejska Górka, wpis 26 / 1888. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/226, skan 411 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń t. I.Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego. WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa. Dokumentacja fotograficzna grobu p. Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

—------------------------------------------------------

Parafia katolicka Zakrzewo (Rawicz), wpis 3 / 1888

Michael Wawrzyniak (25 lat)
ojciec: Melchior , matka: Elisabeth Kortylewska
Martianna Michałowicz (21 lat)
ojciec: Ludovicus , matka: Marianna Ratajczak

Urząd Stanu Cywilnego Miejska Górka, wpis 26 / 1888
Michael Wawrzyniak (ur. 1862)
ojciec: Melchior Wawrzyniak , matka: Elisabeth Kortylak jetzt Stachowiak
Marzianna Michalowicz (ur. 1866)
ojciec: Ludwig Michalowicz , matka: Marie Ratajczak

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/226, skan 411 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń t. I

Josef, rodzice: Michael Wawrzyniak, Marcianna Michałowicz

Olszewski Józef (1896 - 1972)

urodził się w Poznaniu 29 XI 1896 roku w rodzinie Józefa (23 II 1867 - 9 XII 1925) i Anastazji z dom. Bytońska (10 II 1868 - 24 XII 1928), para pobrała się w roku 1896. Z tego związku urodziły się także Kazimiera (1898), Helena (1900) i Teresa (1902).

Ochotnik w powstaniu, walczył na terenie miasta Poznania, następnie brał udział w zdobywaniu lotniska Ławica pod Poznaniem pod dowództwem por. Jakuba Hęćki (Jakub Hęćka 23 VII 1892 - 7 XII 1974, spoczywa na poznańskim Junikowie) a następnie jako specjalista obsługi samolotów został z dniem 16 I 1919 odkomenderowany do tworzącego się Pułku Lotniczego na Ławicy. W Wojsku Polskim służył do 7 VII 1921. Za udział w powstaniu w roku 1968 odznaczony WKP. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 25 I 1937 roku.

17 XI 1920 roku ożenił się w Poznaniu z Marianną z dom. Jankowiak (12 VIII 1893 - 15 V 1985), z tego związku urodziły się Stefania 1921 i Łucja 1926.

Po zwolnieniu z wojska pracował w Elektrowni Poznańskiej do 1930. Następnie pracował w Radiomechanice aż do wybuchu II wojny światowej.

W czasie okupacji pozostawał w Poznaniu i pracował nadal w Radiomechanice jako pracownik fizyczny. Po oswobodzeniu Poznania zgłosił się do pracy w Dyrekcji Państwowych Gospodarstw Rolnych a ostatnio pracował w Stacji Ochrony Roślin aż do przejścia na rentę w 1961.

Olszewski Józef zmarł 12 XII 1972 roku, od 15 XII spoczywa na cmentarzu junikowskim w Poznaniu
pole 25 kwatera 3
rząd 3 miejsce 11
GPS: 52.387253, 16.819814
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1084563&name_surname=Olszewski%20J%C3%B3zef#OpenMap

https://billiongraves.com/.../J%C3%B3zef.../31531613

To także miejsce spoczynku żony Marianny i Grzegorza Jabłońskiego (1952 - 1997).

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, wymaga drobnej renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Dokumentacja fotograficzna Tomasz Konwicki lipiec 2023.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Urząd Stanu Cywilnego Poznań Obwód Miejski, Księga urodzeń IV tom 1896 , 53/1926/0/1/324. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com. WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa. WTG Gniazdo - projekt Odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Dokumentacja fotograficzna grobu p. Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Dziękuję Izabeli Walkowiak za pomoc.

—---------------------------------------------------

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 98 / 1896

Joseph Olszewski (ur. 1867)
ojciec: Joseph Olszewski , matka: Antonie Matuszewska
Anastasia Bytonska (ur. 1868)
matka: Hedwig Bytonska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 33 / 1896

Joseph Olszewski (ur. 1867)
ojciec: Joseph , matka: Antonina Matuszewska
Anastasia Bytońska (ur. 1868)
matka: Hedvigis Bytońska

Andrzejewski Kazimierz (1898 - 1973)

urodził się 17 II 1898 roku w Poznaniu w rodzinie Antoniego i Julianny z dom. Podwojska, z tego związku urodzili się także Jan (19 VII 1898), Marianna (1893), Helena (*+1900), Czesław (1904-1908).

Brał czynny w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania. Od 20 I 1919 r. w 2 Eskadrze Lotniczej Myśliwskiej 3 pułku Lotniczego w walkach o Kobylniki i Klęski koło Nowego Miasta pod dow. kpt. Norwid Kudło (Edmund Norwid-Kudło ur. 6 X /18 X 1895 w Mińsku, zm. 23 stycznia 1931 w Warszawie). W Wykazie podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 występuje jako ślusarz - monter. W roku 1971 został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Jego żoną była Jadwiga z dom. Koperska (1 X 1903 - 19 III 1973), z którą miał syna Konrada (1925 - 2007).

W 1939 r. walczył w 131 Eskadrze Lotniczej jako mechanik lotniczy (zawodowy majster wojskowy), tego samego roku dostał się do niewoli niemieckiej. Po zwolnieniu z obozu jenieckiego w 1945 r. powrócił do Poznania, gdzie podjął pracę w firmie Hartwig, później w Państwowej Komunikacji Samochodowej.

Andrzejewski zmarł 3 VIII 1973 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie w Poznaniu:
pole 25 kwatera 3
rząd 8 miejsce 16
GPS: 52.387482, 16.81975
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1085615&name_surname=Andrzejewski%20Kazimierz#

To także miejsce spoczynku żony Jadwigi i syna Konrada.
Na nagrobku błędnie zapisany został dzień urodzenia Kazimierza podano 12, powinno być 17 co zgodne jest z aktem urodzenia nr 351 z 19 II 1898 roku.

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, wymaga drobnej renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość. Dokumentacja fotograficzna Tomasz Konwicki lipiec 2023.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Urząd Stanu Cywilnego Poznań Obwód Miejski, Księga urodzeń I tom 1898, 53/1926/0/1/349. Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com. WTG Gniazdo - projekt Odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Dokumentacja fotograficzna grobu p. Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023