Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Skupin Jan (1900-1989)

Urodził się 14 XI 1900 r. w miejscowości Łubowo (obecnie wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Łubowo). Rodzice Jan senior (ur. 1855, syn Karola i Józefy z d. Kabus) i Jadwiga z d. Cieślińska (ur. 1870, córka Piotra i Anastazji z d. Godziewicz) pobrali się w 1896 r. Bratem Jana był Powstaniec Wielkopolski - Marian (ur. 22 VII 1901).

11 I 1931 r. ożenił się z Pelagią z d. Kubasik (26 XII 1900 - 5 II 1993, córka Walentego i Walentyny z d. Ołtarzewska). Para miała dwoje dzieci - Alinę po mężu Linecka (ur.21 IX 1931) i Janusz (27 I 1934).

Przed wybuchem powstania był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Do powstania przystąpił jako ochotnik w Gnieźnie, następnie walczył w 4. kompanii gnieźnieńskiej pod rozkazami Mariana Wachtela (1892-1919), brał udział w walkach pod Zdziechową, Szubinem i Rynarzewem. Następnie jako członek Straży Ludowej pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Zwolniony z wojska 15 XII 1919 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu i Związku Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany dyplomem nr 6565, Nr Referatu Historycznego 6968. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 I 1937 r. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałami mianowany na kolejne stopnie wojskowe: Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72 i Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72.

W czasie II wojny światowej w 1943 r. aresztowany wraz z żoną za przynależność do tajnej organizacji, skazany na 3 miesiące obozu koncentracyjnego (IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945).

Zmarł 13 X 1989 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119970&name_surname=Skupin%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896; Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.4420); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 12 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896

Johann Skupin (ur. 1855)
ojciec: Carl Skupin , matka: Josephine Kabus
Hedwig Cieslinska (ur. 1870)
ojciec: Peter Cieslinski , matka: Anastasia Godziewicz

Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896

Joannes Skupin (40 lat)
ojciec: Carolus + , matka: Josepha Kobus +
Hedvigis Cieślińska (23 lat)
ojciec: Petrus + , matka: Anastasia Goździewicz

Karnabol Stanisław (1891 - 1968)

Karnabol Stanisław urodził się 23 IV 1891 r. w miejscowości Gorszewice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz) w rodzinie Wojciecha (ur. 18 III 1858, syn Wojciecha i Magdaleny z d. Płotniak) i Marii z d. Ratajczak (ur. 12 I 1865, córka Franciszka i Marianny z d. Ferfet). Z tego związku urodzili się także Franciszek (1884), Wawrzyniec (1886), Wincenty (1889-1917 - poległ podcza I wojny światowej), Jan (1894 - 1918 - poległ podcza I wojny światowej), NN (1896 - dziecko zmarłe przy porodzie bez nadania imienia), Józefa po mężu Piechowiak (1900), Franciszka (1904) i Antoni (1906) oraz Powstaniec Wielkopolski - Michał (16 VIII 1897 - 6 II 1974).

Jako żołnierz w armii pruskiej w Garde - Grenadier - Regiment 4 został ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat z 9 VIII 1916 r. (Preußen 602).
W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. czytamy: “(...) brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1818 do końca lutego 1919, a następnie pozostał w wojsku i przydzielony do 24 kompanii 16 Pułku Wojsk Kolejowych brał udział w walkach ulicznych miasta Poznania przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach oraz lotniska w Ławicy pod dowództwem ppor. Krausego. Następnie z tą samą kompanią wyruszył na odcinek frontowy pod Zbąszyń. Podstawa: wyciąg z książeczki wojskowej oraz zaświadczenie dwóch świadków, zweryfikowanych członków ZBoWiD.”. Trzeba niestety to uporządkować. Karnabol jako ochotnik brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu od 27 XII 1918 r., m.in. przy przejmowaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy w szeregach 1. kompanii Poznańskiego Batalionu Garnizonowego pod rozkazami Edmunda Krause (Krauze, 1879-1919). Brał udział w walkach na odcinku zbąszyńskim. Po powstaniu przydzielony do 3. Pułku Wojsk Kolejowych, który został sformowany w 1921 r. z połączenia Batalionu Zapasowego 3 Pułku Wojsk Kolejowych, V, VI i XII Batalionu Kolejowego. Nie potwierdzono jego udziału w wojnie polsko - bolszewickiej, ale więcej informacji może zawierać wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, 24/1477), bowiem Stanisławowi został nadany 25 X 1932 r. Medal Niepodległości. Po II wojnie światowej był członkiem ZBoWiD.

Zmarł 23 III 1968 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Chojnickiej w Poznaniu (Kiekrz), spoczywa kwatera P rząd 18 miejsce 13-14

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Franciszki z d. Fabiś (16 IX 1898 - 2 VI 1968), jej rodziców Marianny (1872-1954) i Franciszka (1869-1937) Fabisiów, syna Edmunda (1924-1989) i synowej Elżbiety (1932-2018).

źródła: Parafia katolicka Ostroróg, wpis 22 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Ostroróg, wpis 26 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/70, skan 253 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/52, skan 146 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 426: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom lIl (Karaszkiewicz Ignacy - Kaucha Józef); WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 8 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Julita Rackowiak, 7-4-2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Sawiński Antoni (1899 - 1971)

Urodził się 17 V 1899 r. w Inowrocławiu w rodzinie Marcelego (ur. 1863, syn Andrzeja i Wiktorii z d. Wrocińska) i Ewy (Eweliny) z d. Gostyniewicz (ur. 1864, córka Marcina i Marianny z d. Janicka), para pobrała się w 1893 r. w Poznaniu.
Szkołę powszechną i gimnazjum ukończył w Inowrocławiu, tam też był członkiem Towarzystwa Tomasza Zana.
W maju 1918 r. powołany do armii pruskiej, zwolniony z wojska w listopadzie 1918 r. wrócił do Inowrocławia. Tu 5 I 1919 r. jako ochotnik dołączył do oddziałów powstańczych biorących udział w walkach o miasto a później o inne miejscowości frontu północnego. Po insurekcji wielkopolskiej wstąpił w szeregi Wojsk Wielkopolskich do 15. pułku artylerii lekkiej. Jako artylerzysta brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, za swoje męstwo na polu walki odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Za udział w powstaniu w 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Wojskowym Biurze Historycznym - Krzyż Walecznych (105/S - 694). Odznaczony Medalem Niepodległości nadanym 28 VI 1932 r.

Po wyjściu z wojska rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Życie zawodowe związał z ubezpieczeniami społecznymi.

Podczas II wojny światowej wywieziony z Poznania, zamieszkał w Warszawie. Więzień na Pawiaku (źródło: Muzeum Więzienia Pawiak).

Zmarł 26 IX 1971 r. Pochowany cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Józefa rząd 12 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 86 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 457 / 1893; Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń Księga urodzeń - pierwopis T. II, nr 391-743; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych I.482.54-4604, VM; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 9 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 86 / 1893

Marcellus Sawiński (30 lat)
Eva Gostyniewicz (27 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 457 / 1893

Marcel Sawinski (ur. 1863)
ojciec: Andreas Sawinski , matka: Viktoria Wocinska
Eva Gostyniewicz (ur. 1864)
ojciec: Martin Gostyniewicz , matka: Marie Janicka

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń Księga urodzeń - pierwopis T. II, nr 391-743

Tuchowski Wincenty (1890 - 1974)

Urodził się 14 VII 1890 r. w Inowrocławiu w rodzinie Nepomucena (31 III 1861 - 21 X 1911, syn Klemensa i Julianny z d. Szrajbrowska) i Marii z d. Grocholska (29 VI 1855 - 1937, córka Marcjana i Franciszki z d. Wendkowska), para pobrała się w Inowrocławiu w 1889. Wincenty miał dwie siostry - Pelagię (ur. 12 XII 1893 i Leokadię (ur. 29 X 1897 ). Rodzice z dziećmi przeprowadzili się z Inowrocławia do Poznania w 1902 r. 20 IV 1920 r. w Poznaniu ożenił się z Barbarą z d. Bulczyńska (26 XI 1894 - 5 VIII 1977, córka Jana i Józefy z d. Niechciałowska. Barbara była siostrą dwóch Powstańców Wielkopolskich - Franciszka (26 XI 1877 - 11 XI 1968) i Stanisława (31 X 1886 - 2 X 1974). Wincenty i Barbara mieli dwóch synów bliźniaków ur. w 1919 r. i obu zmarło w niemowlęctwie.
Powołany do armii pruskiej 7 III 1915 r., służył do 6 X 1918 r. Do powstania dołączył jako ochotnik i walczył w luźnych oddziałach z poznańskich Jeżyc pod rozkazami Franciszka Laufera (1886-1966). Następnie pod rozkazami Adama Białoszyńskiego (Białaszyński, 1890-1949) brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy (w nocy z 5 na 6 I 1919 r.). Służył w kompanii garnizonowej do 15 V 1919 r. W 1974 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.
Zmarł 30 V 1974 r. Pochowany cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Łukasza rząd 18 miejsce 65
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
Obok w grobie nr 64 pochowana została jego żona Barbara, niestety to miejsce przeznaczone zostało już do kolejnego pochówku, a grób Wincentego jest bezimienny.

źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta małżeństw, Księga małżeństw - pierwopis nr 1-91; Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń, Księga urodzeń - pierwopis T. I, nr 1-372; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 9 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta małżeństw, Księga małżeństw - pierwopis nr 1-91

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń, Księga urodzeń - pierwopis T. I, nr 1-372

Brózda Stefan (1896 - 1974)

Urodził się 7 XII 1896 r. w Tarnowie Podgórnym. Rodzice Tomasz (ur. 6 XII 1854, syn Antoniego i Małgorzaty z d. Głacińska) i Zofia z d. Kortus (ur. 8 V 1859, córka Jakuba i Katarzyny z d. Wojka) pobrali się w 1880 r. Z tego związku urodzili się także Michał (1882 - 1883), Ignacy (1884-1885), Tomasz (1885-1886), Stanisława (1887), Rozalia (1888-1889), Józef (8 III 1890, żołnierz Wielkiej Wojny, ranny w 1915 r.), Józefa (1892), Marianna (1893-1894), Ludwik (*+1895), Jan (*+1899) i Pelagia (1901).

Stefan ukończył szkołę powszechną w Krzyżownikach.Później kształcił się w zawodzie mleczarza w Mleczarni Spółkowej w Strzeszynie.

Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii pruskiej w 1915 r., wcielony do 28. pułku saperów. Po przeszkoleniu, wysłany na front zachodni w szeregach 31. pułku saperów. 18 III 1916 r. został lekko ranny w lewą rękę podczas walk pod Verdun. Wymieniony jako przebywający w lazarecie po odniesieniu lekkiej rany na niemieckiej liście strat z 25 X 1916 r. Po wyleczeniu w oddziałowej izbie chorych wysłany na urlop do Strzeszynka, gdzie zachorował na chorobę skórną nóg, która trwała do początku 1917 r.. Po jej wyleczeniu wcielony do 6. pułku saperów i wysłany na front macedoński. Tam przebywał do listopada 1918 roku i podczas wydarzeń rewolucyjnych zdezerterował i powrócił do Strzeszyna, gdzie mieszkała jego rodzina.

Po wybuchu powstania od 28 XII 1918 r. brał udział w walkach w Poznaniu jako ochotnik. Następnie trafił w szeregi pułku pod dowództwem Andrzeja Kopy (16 X 1897 - 11 VI 1956) w szeregach 1. rezerwowego Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 10 psw.). Służył w 5. kompanii dowodzonej przez por. Stanisława Śliwińskiego (14 VII 1890 - 19 V 1948). Walczył na odcinku Kcynia – Nakło do 27 I 1919 r. Stefan Brózda był dowódcą plutonu, który podczas walk zdobył trzy karabiny maszynowe i dużą ilość amunicji oraz czterech jeńców. 28 I 1919 r. został ranny w lewą rękę w walkach pod Paterkiem. Na skutek rany leżał w Szpitalu nr 18 w Poznaniu do 28 II 1919 r. 6 V 1919 r. awansowany na kaprala. Później brał również udział w wojnie polsko - bolszewickiej, na froncie litewsko - białoruskim w szeregach 68. pułku piechoty (do 3 VI 1920), a następnie przeniesiony do 73. pułku piechoty (od 4 VI 1920) skierowany na Śląsk, gdzie uczestniczył w walkach w rejonie Kluczborka. Po zakończeniu działań na Śląsku trafił z powrotem do 68. pp i walczył na froncie wschodnim do 15 IX 1920 r. Został zdemobilizowany 29 VII 1921 r. W lipcu lub sierpniu 1937 r. złożył wniosek o odznaczenie Krzyżem lub Medalem Niepodległości. 17 III 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości „za waleczność i rany odniesione w powstaniu wielkopolskim”. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. 28 XII 1957 r. odznaczony został Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 11 IV 2025 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ z błędem w nazwisku jako Stefan Brozda
urodzenie: 1896.12.07 Tarnowo Podgórne
rodzice: Tomasz, Zofia
jednostka: 5 Kompania
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
2/ Stefan Brózda
urodzenie: 1896.12.07 Tarnowo, pow. Poznań
jednostka: 2 Kompania Poznańska
status/stopień: plutonowy
uwagi: ranny 1919.02.07

Po zwolnieniu z wojska pracował jako urzędnik gospodarczy w majątku Strzeszyn.

Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną od 25 IV 1922 r. była Katarzyna Pawlak (1900-1970, córka Jana i Marii), z którą miał co najmniej jedno dziecko, syna Leona (1920-1949). Drugą żoną została Michalina (1897-1980).

W 1929 r. wydzierżawił i prowadził karczmę w Pianówce w powiecie czarnkowskim. Później, do stycznia 1938 r. mieszkał we wsi Ciszkowo w powiecie czarnkowskim i pracował w zawodzie kupieckim. W marcu 1938 r. mieszkał już w Rożnowie w powiecie obornickim.

Nie są znane jego losy w trakcie II wojny światowej.

Zmarł 8 X 1974 r. i pochowany został w Poznaniu na cmentarzu przy ul. Lutyckiej. Spoczywa kwatera grobowce rząd 1 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#
To także miejsce pochówku I żony Katarzyny i syna Leona, rodziców Katarzyny - Jana i Marii, oraz Jana i Marii Pawlak - brata i bratowej Katarzyny, II żona Stefana - Michalina (1897-1980) została pochowana po prawej stronie i do tego miejsca przypisane jest miejsce pochówku Stefana, ale nie został wymieniony na nagrobku II żony a na grobowcu Pawlaków.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 28 / 1880; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/67, skan 122 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 60; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 136; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 11 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt.

Biogram zamieszczony w W walce o Niepodległość. Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne. Opracowanie Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon i Michał Krzyżaniak, uzupełniony GPW.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 28 / 1880
Thomas Brózda (ur. 1854) ojciec: Anton Brózda , matka: Margarethe Głacińska
Sophie Kortus (ur. 1859) ojciec: Jacob Kortus , matka: Catharine Wojka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/67, skan 122 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń
Stephan , rodzice: Tomas Brózda, Sophia Brózda geb.Kortus

Wróblewska z d. Stefańska Józefa (1902-1978)

Urodziła się 30 VII 1902 r. w miejscowości Orpiszew (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn) w rodzinie Jana Szczepańskiego vel Stefańskiego (ur. 18 II 1857, syn Jana i Barbary z d. Jagła) i Marianny z d. Kierzkowska (ur. 27 I 1863, córka Józefa i Marianny Kokot), jej rodzeństwem byli Powstaniec Wielkopolski - Stanisław (17 IX 1890 - 16 V 1968), Elżbieta po mężu Algusiewicz (26 X 1884 - 21 IV 1961), Jan (4 V 1893), Marianna (29 IX 1895), Jadwiga (21 X 1897) i Bolesław (*+1900).
Przed powstaniem należała do skautingu, jako harcerka brała udział w powstaniu jako siostra Czerwonego Krzyża pod kierownictwem Józefy Sychmöller z d. Opielińskiej w szpitalu w Krotoszynie oraz przy kuchni. Zajmowała się dostarczanie żywności powstańcom, szyciem odzieży i opieką nad rannymi powstańcami. Za udział w powstaniu w 1971 r. została odznaczona Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
30 XI 1923 r. zamieszkała w Poznaniu. Około roku 1930 r. Józefa poślubiła Tadeusza Wróblewskiego (4 IV 1900 - 8 I 1962, syna Zygmunta i Zofii z d. Andrzejewska), z tego związku urodziło się co najmniej troje dzieci, znamy imiona trzech synów - Andrzej (1930 - 1989), Jacek (1936-1999) i Maciej (1938 - 2019).
Zmarła 10 VIII 1978 r. Pochowana cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Anny rząd 7 miejsce 14
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku syna Macieja (1938-2019).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Orpiszew, wpis 18 / 1883; Parafia katolicka Janków Zaleśny, wpis 38 / 1883; Archiwum Państwowe w Kaliszu 729/1/49, skan 73 Orpiszew (USC) - akt urodzenia, rok 1890, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Kaliszu 729/1/86, skan 40 Orpiszew (USC) - akt urodzenia, rok 1902, [Księga urodzeń]; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 10 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Orpiszew, wpis 18 / 1883

Johann Szczepanski alias Stefanski (ur. 1857)ojciec: Johann Szczepanski , matka: Barbara Iagla
Marie Kierzkoska (ur. 1863) ojciec: Joseph Kierzkoski , matka: Marie Kokot

Parafia katolicka Janków Zaleśny, wpis 38 / 1883

Joannes Stefański (27 lat)
ojciec: Joannes , matka: Barbara Jagła
Marianna Kierzkoska (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Marianna Kokot

Archiwum Państwowe w Kaliszu 729/1/49, skan 73 Orpiszew (USC) - akt urodzenia, rok 1890, [Księga urodzeń]

Stanislaus , rodzice: Johann Stefanski, Marianna Kierzkowska,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 729/1/86, skan 40 Orpiszew (USC) - akt urodzenia, rok 1902, [Księga urodzeń]

Josepha , rodzice: Johann Stefański, Marianna Kierzkowska

Iwański Ignacy (1893-1958)

Urodził się 30 I 1893 r. w miejscowości Rogalin (wieś w województwie wielkopolskim, powiecie poznańskim, gminie Mosina). Rodzice Michał (ur. 1865, syn Walentego i Katarzyny z d. Przybylak) i Agnieszka z d. Zdarta (1866-1950, córka Jakuba i Antoniny Karaś) pobrali się w 1889 r. w Bninie. Z tego związku urodzili się także Mieczysław (16 VI 1890 - 21 IX 1941), Antoni (1900-1974), Wawrzyniec (4 VIII 1902 - 16 VI 1932) i Jadwiga (1907-1988).

Do powstania przystąpił jako ochotnik w luźnych oddziałach walczących na terenie miasta Poznania, jak sam napisał wraz z niewielką grupą ochotników z Rogalina pod dowództwem Czesława Kokorniaka (20 V 1874 - 25 IV 1932) brał udział w walkach o pocztę, więzienie przy ul. Młyńskiej i Frot Grolmana. Brał także pod rozkazami Wiktora Kociałkowskiego (14 X 1887 - 17 VII 1954) w szeregach kompania bezpieczeństwa Dzielnicy III Zamek w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. Następnie przydzielony do batalionu wojsk wartowniczych i etapowych, skąd został zwolniony 26 IV 1920 r. w stopniu szeregowego. W 1958 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Zweryfikowany dyplomem nr 1952, Nr Referatu Historycznego 9505. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r. (WBH 24/3044).

27 IX 1920 r. poślubił Władysławę z d. Wojtkiewicz (21 VI 1897 - 28 I 1969, córka Marcina i Franciszki z d. Kowalczyk). Para miała dwoje dzieci Czesława (29 VI 1921) i Antoninę (7 I 1923).

Zmarł 5 IV 1958 r. Pochowany cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Michała rząd 5 miejsce 24
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Władysławy (+28 I 1969), syna Czesława (+1987), synowej Marianny (1921-202) i Michała (1950-2005).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Bnin, wpis 58 / 1889; Parafia katolicka Rogalinek, wpis 18 / 1889; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1828/3/229, skan 45 Bnin (USC) - akt małżeństwa, rok 1920, [Rejestr główny małżeństw]; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Archiwum Państwowe w Poznaniu; Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.Strona/karta: 103; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.14196; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 11 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Bnin, wpis 58 / 1889

Michael Iwanski (ur. 1865)
ojciec: Valentin Iwanski , matka: Catharine Przybylak
Agnes Zdarta (ur. 1866)
ojciec: Jacob Zdarta , matka: Antonie Karas

Parafia katolicka Rogalinek, wpis 18 / 1889

Michael Iwański (24 lat)
Agnes Zdorta (22 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1828/3/229, skan 45 Bnin (USC) - akt małżeństwa, rok 1920, [Rejestr główny małżeństw]

Ignacy Iwanski (27 lat) , rodzice: Michał Iwanski , Agnieszka Zdarta,
Władysława Wojkiewicz (23 lat) , rodzice: Marcin Wojkiewicz , Franciszka Kowalczyk

Borucki Stanisław (1881-1941)

Urodził się 9 V 1881 r. w Poznaniu w rodzinie Wincentego (27 III 1844 - 19 XII 1907) i Marii z d. Walewska (1845 - 28 VI 1926), para pobrała się w Poznaniu w 1869 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1875 - 1907), Wacława (*+1877), Prakseda (1883 - 1886) i Władysława po mężu Silecińska (1888).
W grudniu 1918 r. wstąpił do Straży Ludowej Dzielnicy Śródmieście, jako dowódca oddziału, brał w walkach ulicznych, rozbrajaniu pruskich żołnierzy, przy zdobywaniu i zajmowaniu urzędów (potwierdzenie w Uchwale o nadanie WKP Hieronimowi Szulcowi). W Wojskowym Biurze Historycznym, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych występuje jako podporucznik pospolitego ruszenia (I.481.B.11352). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line stan na 14 IV 2025 r. Stanisław Borucki
jednostka: Straż Ludowa Poznań Śródmieście
status/stopień: podporucznik
uwagi: wymieniony w zaśwadczeniu dot. Michała Imielińskiego (1898-1982) (patrz https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../-/jednostka/1332919 )
Ożenił się z Teodorą Krajewską (27 II 1880 - 20 VI 1948).
Zmarł 18 V 1941 r. Pochowany na cm. parafialnym Bożego Ciała przy ul. Bluszczowej w Poznaniu, spoczywa kwatera II-E rząd 5 miejsce 24
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/91, skan 164 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1881, Księga urodzeń t. II; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 14 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania i wymienione w tekście.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/91, skan 164 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1881, Księga urodzeń t. II
Stanislaus , rodzice: Vincent Borucki, Marie Walewska

Schulz vel Szulc Hieronim (1903-1990)

Co do pisowni nazwiska, wg aktów ślubu i urodzeń dzieci rodowe nazwisko to Schulz, na podstawie Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów z 1953 r. pisownię zmieniono na polsko brzmiące Szulc, ale w okresie międzywojennym w dokumentach WBH Hieronim występuje już jako Szulc.
Urodził się 5 X 1903 r. w miejscowości Zębowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Lwówek). Rodzice Ignacy Schulz (ur. 1867, syn Józefa i Agnieszki z d. Nowak) i Florentyna z d. Trojanowska (ur. 1869, córka Marianny z d. Trojanowska następnie zamężna Korbanek) pobrali się w 1890 r. w Zębowie. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Freir (1890), Ludwika (1891), Stanisław (2 V 1893, dwukrotnie wymieniony na pruskich listach strat jako ranny), Franciszek (27 X 1896, zaginął podczas I wojny światowej), Karol (10 XI 1905 - 4 IV 1979) i Leonard (ur. 1907).

W grudniu 1918 r. wstąpił do Straży Ludowej dzielnicy Śródmieście pod rozkazami Stanisława Boruckiego (ur. 9 V 1881), brał w walkach ulicznych, rozbrajaniu pruskich żołnierzy, przy zdobywaniu i zajmowaniu urzędów. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o Stację Lotniczą w Ławicy pod Poznaniem. Następnie w kompanii z Nowego Tomyśla brał udział w walkach o Wolsztyn, Kopanicę, Nowy Tomyśl, Nowy Dwór i Zbąszyń. W 1964 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.
W lutym 1942 r. zatrzymany przez GESTAPO w Warszawie i osadzony w więzieniu na Pawiaku, następnie osadzony w KL Auschwitz i Mauthausen-Gusen, gdzie był poddawany pseudo medycznym eksperymentom.

Zmarł 11 V 1990 r. Pochowany na cm. komunalnym na Junikowie w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 15 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119927&name_surname=Szulc%20Hieronim#
To także miejsce pochówku żony Marii (13 III 1904 - 21 III 1991), córki Jadwigi (24 VII 1923 - 23 IX 2008) i jej męża Walentego (1913-2007) Nowickich.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Zębowo, wpis 2 / 1890; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1989/1/173, skan 91 Zębowo (USC) - akt urodzenia, rok 1903, Księga urodzeń; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 14 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Zębowo, wpis 2 / 1890

Ignatz Schulz (ur. 1867)
ojciec: Joseph Schulz , matka: Agnes Nowak
Florentine Trojanowska (ur. 1869)
matka: Marie Korbanek geb. Trojanowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1989/1/173, skan 91 Zębowo (USC) - akt urodzenia, rok 1903, Księga urodzeń

Hieronymus , rodzice: Ignatz Schulz ( Szulc ), Anna Florentina Trojanowski

Czeszyk Kazimierz (1900 - 1968)

Urodził się w Poznaniu 19 I 1900 r. w rodzinie Mikołaja (ur. 6 XI 1862, syn Wojciecha i Katarzyny z d. Gielniak) i Marty Anny z d. Stefanowska (26 XI 1867 - 27 X 1958, córka Michała i Anny z d. Neumann), para pobrała się w Murowanej Goślinie w 1892 r. Z tego związku urodzili się także Ludwik (13 VIII 1892 - 1915 - poległ podczas I wojny światowej), Franciszek Stanisław (1894-1895), Wincenty (1897-1898), Pelagia po mężu Obecna (1898), stanisław (16 IV 1908 - 25 III 1968) i dwóch Powstańców Wielkopolskich - Edmund ( 1893 - 1960 Katowice) i Leon (1904 - 1992).

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim w oddziale wywiadowczo - wykonawczym pod dowództwem Jana Zdzisława Kąkolewskiego (1893-1977) w walkach na terenie miasta Poznania, następnie na froncie północnym powstania, walczył pod Smogólcem, Kcynią i Nakłem.. W kwietniu 1919 r. jako żołnierz batalionu śmierci (Poznański Ochotniczy Batalion Śmierci) pod rozkazami Feliksa Józefowicza brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie litewsko - białoruskim. Z wojska zwolniony w październiku 1921 r. w stopniu plutonowego. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Zmarł 25 III 1968 r. Pochowany na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 9 kwatera 1 rząd 12 miejsce 3
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2647211&name_surname=Czeszyk%20Kazimierz#OpenMap

To także miejsce pochówku żony Bronisławy z d. Kowalczak (ur. w Obornikach 12 IX 1899, zm. w Poznaniu 2 I 1979), Bogumiły z d. Foryś (14 V 1942 - 10 III 2006), Andrzeja (1940-1998) i Pawła (1962 - 2024) Łobodów

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Murowana Goślina, wpis 14 / 1892; Parafia katolicka Białężyn, wpis 2 / 1892; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 15 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com;

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Murowana Goślina, wpis 14 / 1892

Nikolaus Czeszyk (ur. 1862)
ojciec: Adalbert Czeszyk , matka: Catharine Gielniak
Anna Martha Stefanowska (ur. 1867)
ojciec: Michael Stefanowski , matka: Anna Neumann

Parafia katolicka Białężyn, wpis 2 / 1892

Nicolaus Czyszek (30 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Catharina Gielniak
Martha Stefanowska (25 lat)
ojciec: Michael Stefanowski , matka: Anna Neumann