Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Szefler Edmund (1899-1996)

Urodził się 28 X 1899 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (1857 - 1912, syn Marcina i Katarzyny z d. Skowrońska) i Michaliny z d. Kijak (ur. 1862, córka Tomasza i Marianny Przepióra), para pobrała się w Poznaniu w 1893 r. Para miała jeszcze co najmniej troje dzieci Magdalena (1897-1912), Wojciech (1905-1907) i Joanna (*+1908).

Brał udział w powstaniu od 28 XII 1918 r. przy zajmowaniu koszar w Poznaniu i jako patrol porządkowy na ulicach m. Poznania. Od 7 I 1919 r. jako żołnierz 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich na froncie północnym powstania, walczył pod Szubinem. 15 I 1919 r. - 3 I 1922 r. w Oddziale Łączności na Cytadeli w Poznaniu. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 1758, Nr Referatu Historycznego 9337. Za udział w powstaniu odznaczony w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 13 I 1996 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 11

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041998&name_surname=Szefler%20Edmund#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 88 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 293 / 1893; APP, Archiwum Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 92; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 8 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 88 / 1893

Joannes Szefler (36 lat)
ojciec: Martinus , matka: Catharina Skowrońska
Dodatkowe informacje: wdowiec
Michalina Kijak (30 lat)
ojciec: Thomas , matka: Marianna Przepiera

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 293 / 1893

Johann Szefler (ur. 1857)
ojciec: Martin Szefler , matka: Catharine Skowronska
Michalina Kijak (ur. 1862)
ojciec: Thomas Kijak , matka: Marie Przepiora

Spychała Jan (1900-1993)

Urodził się 14 VIII 1900 r. na poznańskim Sołaczu w rodzinie Józefa (ur. 27 II 1861, rodzice Michał i Józefa Wiela) i Joanny z d. Pacholczak (ur. 5 III 1866, córka Marianny z d. Pacholczak po mężu Szymańska, żona Jana, którego poślubiła w 1866 r. już po urodzeniu Joanny i który przysposobił Joannę, dlatego też w większości dokumentów Joanna występuje pod nazwiskiem Szymańska). Józef Spychała i Joanna Pacholczak pobrali się w 1888 r. w Maniewie. Z tego związku urodzili się także Antonina po mężu Gondecka (8 V 1889), Anna (10 VIII 1892), Marianna (21 III 1895) i Franciszka (7 X 1897).
Około 1927 r. Jan Spychała poślubił Eleonorę z d. Stachowska (24 III 1905 Luboń - 12 XII 1990 Poznań, córkę Jakuba i Katarzyny z Wojciechowskich. Eleonora pochowana została na poznańskim Junikowie, spoczywa ze swoją matką i najmłodszym synem Jerzym). Ze związku Jana i Eleonory urodziło się co najmniej pięcioro dzieci, których znamy imiona - Czesława po mężu Tyczyńska (1 VII 1927 - 21 I 2021), Stanisław (6 XI 1928 - 2 VIII 1993), Aleksandra (4 VII 1930), Bogusław (2 II 1938) i Jerzy (7 II 1944 - 20 VI 2016).

27 XII 1918 r. wstąpił do Straży i Bezpieczeństwa dzielnicy Stare Miasto pod dowództwem Jana Kloze (1896-1940) i brał udział w walkach na terenie Starego Miasta. 12 II 1919 r. przeniesiony został do służby na Cytadeli Poznańskiej. Dalszą służbę pełnił w 7. baonie telegrafistów do sierpnia 1921 r. Za udział w powstaniu w 1974 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Po II wojnie światowej członek ZBoWiD i wówczas zweryfikowany.

Zmarł 15 X 1993 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042006&name_surname=Spycha%C5%82a%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Maniewo, wpis 5 / 1888; Parafia katolicka Żydowo (Poznań), wpis 1 / 1888; APP, Archiwum Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 7 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Maniewo, wpis 5 / 1888

Joseph Spychała (ur. 1861)
ojciec: Michael Spychała , matka: Josephine Wiela
Johanna Pacholczak (ur. 1866)
matka: Marie Pacholczak

Parafia katolicka Żydowo (Poznań), wpis 1 / 1888

Joseph Spychała (27 lat)
ojciec: Michael , matka: Josepha Wiela
Joanna Pacholczak (20 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Szymańska

Sroka Michał (1900-1991)

Urodził się 14 IX 1900 r. w miejscowości Próchnowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim, w gminie Margonin) w rodzinie Tomasza i Magdaleny Gągorek vel Gongorek. Jego bratem był Powstaniec Wielkopolski Antoni (ur. 7 X 1895 r.).
Michał był dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną od 18 II 1928 r. była Walentyna Waśkowiak (22 XI 1914 - 16 II 1951), z którą miał synów Olgierda (ur. 21 III 1930) i Lucjana (1934-1952). Drugą żoną była Gertruda (22 XII 1917 - 30 X 1992).
Nie ma na dzień dzisiejszy żadnego potwierdzenia, że Michał był Powstańcem Wielkopolskim. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 8 V 2025 r. został wymieniony na podstawie Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań a jak już wiemy to źródło nie jest rzetelne. Spis bowiem został zrobiony na podstawie pochowanych między innymi w kwaterach powstańczych na poznańskim Junikowie, a tam chowani byli także inni weterani nie mający nic wspólnego z insurekcją wielkopolską 1918/1919. Natomiast w Wojskowym Biurze Historycznym w Kolekcja Wojskowej Komisji Archiwalnej VIII.801.50.738 Sroka występuje jako kapral i prawdopodobnie dokumenty te dotyczą już okresu po powstaniu, biorąc pod uwagę jego wiek w chwili wybuchu powstania i stopień wojskowy. Być może brał udział w walkach powstańczych razem z bratem Antonim, który za udział w powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1957 r. (od 5 I 1919 r. do 20 II 1919 r. brał udział w oswobodzeniu Budzynia a później po połączeniu się z kompanią rogozińską w walkach o Chodzież. Następnie walczył o Margonin, Szamocin i ponownie Chodzież).
Michał sroka zmarł 27 II 1995 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120117&name_surname=Sroka%20Micha%C5%82#

Andrzejewski Antoni Marian (1903 - 1990)

Urodził się 16 I 1903 r. w Poznaniu w rodzinie Seweryna (ur. 1 X 1871, syn Stanisława i Augusty d. Pajewska) i jego II żony Marii Kazimiery z d. Zielińskiej (ur. 15 I 1876, córka Stanisława i Marianny Ofierzyńskiej), para pobrała się w 1896 r. Pierwszą żoną Seweryna była Władysława z d. Duszewska (1873-1895, z którą miał córkę Adelajdę 1893-1896). Z małżeństwa Seweryna i Marii Kazimiery urodziło się ośmioro dzieci - Powstaniec Wielkopolski - Ludwik (24 VII 1897 Mieszków - 4 X 1972 Poznań, pochowany na cm. komunalnym Junikowo w Poznaniu), Joanna po mężu Podeszwa (3 X 1898), Seweryna (1899-1905), Emilia Wanda po mężu Jarosz (31 V 1904), Wacław (25 IX 1905), Marian Józef (*+1909), Henryk Antoni (14 VI 1913) i Antoni Marian.
Antoni Marian ożenił się z Władysławą (?Hutnik vel Hurtowiak ur. 29 VII 1907, zm. 14 VIII 2000). Z tego związku urodziło się co najmniej trzech synów - Roman (28 VII 1929 - 29 XII 1990), Mieczysław (20 XII 1931) i Marian (10 XII 1936 - 11 V 2005).

O jego udziale w Powstaniu Wielkopolskim wiemy tylko tyle, że był łącznikiem a następnie pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Odznaczony w 1974 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a W 49/73 mianowany do stopnia podporucznika. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line, stan na 9 V 2025 r.
Antoni Andrzejewski
urodzenie: 1903.01.16 Poznań
data śmierci: 1990.03.06 – błąd, zmarł 8 marca
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Seweryn, Kazimiera Zielińska, poprawnie Maria Kazimiera
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 49/73, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu —-- błąd - dotyczy Antoniego ur. 24 kwietnia 1900 r. w Lubiniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Anders Paweł (oprac.), Miejsca pamięci Powstania Wielkopolskiego, Poznań 1993 (wyd. III) - błąd, dotyczy Antoniego rannego podczas walk w Poznaniu, ur. 3 czerwca 1900 r. w Stęszewie pow. Poznań. Syn Jana i Wiktorii z Walewskich
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 49/73
Billongraves - wyszukiwarka cmentarzy, https://billiongraves.com/

Antoni zmarł 8 III 1990 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120112&name_surname=Andrzejewski%20Antoni#

To także miejsce pochówku żony Władysławy i syna Mariana.

źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 9 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Piątyszek vel Piątek Wiktor (1898 - 1992)

Urodził się 10 IX 1898 r. w Zbąszyniu w rodzinie Michała Piątyszka (ur. 28 IX 1871, syn Aleksandra i Weroniki z d. Śmiałek) i Marianny z d. Śledź (ur. 9 XII 1873, córka Jana i Konstancji z d. Brychczyńska), para pobrała się w Zbąszyniu w 1897 r. Nie ustalono kiedy i w jakich okolicznościach nazwiską Piątyszek zostało zmienione na Piątek, dziadek Wiktora - Aleksander w akcie ślubu z Weroniką występuje jako Piątyszek alias Piątek, natomiast ojciec zarówno w zapisie aktu cywilnego jak i kościelnego ślubu zapisany został jako Piątyszek. Michał i Marianna z d. Śledź oraz ich dzieci - Helena (ur. 24 V 1900), Bronisława (27 XI 1901), Kazimiera (22 IX 1909), Marianna (11 IX 1912) i Florian (8 X 1903) oraz wiktor w Kartach meldunkowych miasta Poznania i późniejszych dokumentach występują od 27 VIII 1919 r. jako Piątek.
Wiktor 2 III 1924 r. ożenił się z Władysławą z d. Kuffel (ur. 18 VI 1902 r., córka Michała i Władysławy z d. Liszkowska). Z tego związku urodzili się Marianna (29 IX 1924), Henryk Kazimierz (5 I 1927), Jerzy Kazimierz (4 III 130) i Barbara (17 XI 1931).

Powołany w 1916 r. do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych został ranny, odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Po powrocie w rodzinne strony 6 I 1919 r. wstąpił do kompanii opalenickiej i walczył pod rozkazami Edmunda Klemczaka (1886-1939). Piątek brał udział w walkach o Zbąszyń i Kopanicę, Nowy Dwór, Łomnicę, Nowej Wsi Zbąskiej, Wielkiego Grójca i Perzyny. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 12/74 mianowany do stopnia podporucznika. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej jako żołnierz 62. pułku piechoty. Zwolniony z wojska 20 VII 1921 r. w stopniu kaprala. W okresie międzywojennym członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.
W czasie II wojny światowej wysiedlony przez Niemców do Ostrowca Świętokrzyskiego i Iwaniska k. Opatowa. Po 1945 r. wrócił do Poznania.

Zmarł 10 IX 1992 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119973&name_surname=Pi%C4%85tek%20Wiktor#

To także miejsce pochówku żony Władysławy.

źródła: Parafia katolicka Zbąszyń, wpis 65 / 1897; Urząd Stanu Cywilnego Zbąszyń, wpis 69 / 1897; APP, Akta Miasta Poznania; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.2002); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 11 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Zbąszyń, wpis 65 / 1897

Michael Piątyszek (26 lat)
Marianna Śledź (24 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Zbąszyń, wpis 69 / 1897

Michael Piątyszek (ur. 1871)
ojciec: Alexander Piątyszek , matka: Veronika Smialek
Marie Sledz (ur. 1873)
ojciec: Johann Sledz , matka: Konstanze Brychczynska

Skupin Jan (1900-1989)

Urodził się 14 XI 1900 r. w miejscowości Łubowo (obecnie wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Łubowo). Rodzice Jan senior (ur. 1855, syn Karola i Józefy z d. Kabus) i Jadwiga z d. Cieślińska (ur. 1870, córka Piotra i Anastazji z d. Godziewicz) pobrali się w 1896 r. Bratem Jana był Powstaniec Wielkopolski - Marian (ur. 22 VII 1901).

11 I 1931 r. ożenił się z Pelagią z d. Kubasik (26 XII 1900 - 5 II 1993, córka Walentego i Walentyny z d. Ołtarzewska). Para miała dwoje dzieci - Alinę po mężu Linecka (ur.21 IX 1931) i Janusz (27 I 1934).

Przed wybuchem powstania był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Do powstania przystąpił jako ochotnik w Gnieźnie, następnie walczył w 4. kompanii gnieźnieńskiej pod rozkazami Mariana Wachtela (1892-1919), brał udział w walkach pod Zdziechową, Szubinem i Rynarzewem. Następnie jako członek Straży Ludowej pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Zwolniony z wojska 15 XII 1919 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu i Związku Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany dyplomem nr 6565, Nr Referatu Historycznego 6968. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 I 1937 r. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałami mianowany na kolejne stopnie wojskowe: Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72 i Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72.

W czasie II wojny światowej w 1943 r. aresztowany wraz z żoną za przynależność do tajnej organizacji, skazany na 3 miesiące obozu koncentracyjnego (IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945).

Zmarł 13 X 1989 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119970&name_surname=Skupin%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896; Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.4420); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 12 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896

Johann Skupin (ur. 1855)
ojciec: Carl Skupin , matka: Josephine Kabus
Hedwig Cieslinska (ur. 1870)
ojciec: Peter Cieslinski , matka: Anastasia Godziewicz

Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896

Joannes Skupin (40 lat)
ojciec: Carolus + , matka: Josepha Kobus +
Hedvigis Cieślińska (23 lat)
ojciec: Petrus + , matka: Anastasia Goździewicz

Karnabol Stanisław (1891 - 1968)

Karnabol Stanisław urodził się 23 IV 1891 r. w miejscowości Gorszewice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz) w rodzinie Wojciecha (ur. 18 III 1858, syn Wojciecha i Magdaleny z d. Płotniak) i Marii z d. Ratajczak (ur. 12 I 1865, córka Franciszka i Marianny z d. Ferfet). Z tego związku urodzili się także Franciszek (1884), Wawrzyniec (1886), Wincenty (1889-1917 - poległ podcza I wojny światowej), Jan (1894 - 1918 - poległ podcza I wojny światowej), NN (1896 - dziecko zmarłe przy porodzie bez nadania imienia), Józefa po mężu Piechowiak (1900), Franciszka (1904) i Antoni (1906) oraz Powstaniec Wielkopolski - Michał (16 VIII 1897 - 6 II 1974).

Jako żołnierz w armii pruskiej w Garde - Grenadier - Regiment 4 został ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat z 9 VIII 1916 r. (Preußen 602).
W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. czytamy: “(...) brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1818 do końca lutego 1919, a następnie pozostał w wojsku i przydzielony do 24 kompanii 16 Pułku Wojsk Kolejowych brał udział w walkach ulicznych miasta Poznania przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach oraz lotniska w Ławicy pod dowództwem ppor. Krausego. Następnie z tą samą kompanią wyruszył na odcinek frontowy pod Zbąszyń. Podstawa: wyciąg z książeczki wojskowej oraz zaświadczenie dwóch świadków, zweryfikowanych członków ZBoWiD.”. Trzeba niestety to uporządkować. Karnabol jako ochotnik brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu od 27 XII 1918 r., m.in. przy przejmowaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy w szeregach 1. kompanii Poznańskiego Batalionu Garnizonowego pod rozkazami Edmunda Krause (Krauze, 1879-1919). Brał udział w walkach na odcinku zbąszyńskim. Po powstaniu przydzielony do 3. Pułku Wojsk Kolejowych, który został sformowany w 1921 r. z połączenia Batalionu Zapasowego 3 Pułku Wojsk Kolejowych, V, VI i XII Batalionu Kolejowego. Nie potwierdzono jego udziału w wojnie polsko - bolszewickiej, ale więcej informacji może zawierać wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, 24/1477), bowiem Stanisławowi został nadany 25 X 1932 r. Medal Niepodległości. Po II wojnie światowej był członkiem ZBoWiD.

Zmarł 23 III 1968 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Chojnickiej w Poznaniu (Kiekrz), spoczywa kwatera P rząd 18 miejsce 13-14

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Franciszki z d. Fabiś (16 IX 1898 - 2 VI 1968), jej rodziców Marianny (1872-1954) i Franciszka (1869-1937) Fabisiów, syna Edmunda (1924-1989) i synowej Elżbiety (1932-2018).

źródła: Parafia katolicka Ostroróg, wpis 22 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Ostroróg, wpis 26 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/70, skan 253 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/52, skan 146 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 426: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom lIl (Karaszkiewicz Ignacy - Kaucha Józef); WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 8 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Julita Rackowiak, 7-4-2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Sawiński Antoni (1899 - 1971)

Urodził się 17 V 1899 r. w Inowrocławiu w rodzinie Marcelego (ur. 1863, syn Andrzeja i Wiktorii z d. Wrocińska) i Ewy (Eweliny) z d. Gostyniewicz (ur. 1864, córka Marcina i Marianny z d. Janicka), para pobrała się w 1893 r. w Poznaniu.
Szkołę powszechną i gimnazjum ukończył w Inowrocławiu, tam też był członkiem Towarzystwa Tomasza Zana.
W maju 1918 r. powołany do armii pruskiej, zwolniony z wojska w listopadzie 1918 r. wrócił do Inowrocławia. Tu 5 I 1919 r. jako ochotnik dołączył do oddziałów powstańczych biorących udział w walkach o miasto a później o inne miejscowości frontu północnego. Po insurekcji wielkopolskiej wstąpił w szeregi Wojsk Wielkopolskich do 15. pułku artylerii lekkiej. Jako artylerzysta brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, za swoje męstwo na polu walki odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Za udział w powstaniu w 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Wojskowym Biurze Historycznym - Krzyż Walecznych (105/S - 694). Odznaczony Medalem Niepodległości nadanym 28 VI 1932 r.

Po wyjściu z wojska rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Życie zawodowe związał z ubezpieczeniami społecznymi.

Podczas II wojny światowej wywieziony z Poznania, zamieszkał w Warszawie. Więzień na Pawiaku (źródło: Muzeum Więzienia Pawiak).

Zmarł 26 IX 1971 r. Pochowany cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Józefa rząd 12 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 86 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 457 / 1893; Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń Księga urodzeń - pierwopis T. II, nr 391-743; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych I.482.54-4604, VM; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 9 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 86 / 1893

Marcellus Sawiński (30 lat)
Eva Gostyniewicz (27 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 457 / 1893

Marcel Sawinski (ur. 1863)
ojciec: Andreas Sawinski , matka: Viktoria Wocinska
Eva Gostyniewicz (ur. 1864)
ojciec: Martin Gostyniewicz , matka: Marie Janicka

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń Księga urodzeń - pierwopis T. II, nr 391-743

Tuchowski Wincenty (1890 - 1974)

Urodził się 14 VII 1890 r. w Inowrocławiu w rodzinie Nepomucena (31 III 1861 - 21 X 1911, syn Klemensa i Julianny z d. Szrajbrowska) i Marii z d. Grocholska (29 VI 1855 - 1937, córka Marcjana i Franciszki z d. Wendkowska), para pobrała się w Inowrocławiu w 1889. Wincenty miał dwie siostry - Pelagię (ur. 12 XII 1893 i Leokadię (ur. 29 X 1897 ). Rodzice z dziećmi przeprowadzili się z Inowrocławia do Poznania w 1902 r. 20 IV 1920 r. w Poznaniu ożenił się z Barbarą z d. Bulczyńska (26 XI 1894 - 5 VIII 1977, córka Jana i Józefy z d. Niechciałowska. Barbara była siostrą dwóch Powstańców Wielkopolskich - Franciszka (26 XI 1877 - 11 XI 1968) i Stanisława (31 X 1886 - 2 X 1974). Wincenty i Barbara mieli dwóch synów bliźniaków ur. w 1919 r. i obu zmarło w niemowlęctwie.
Powołany do armii pruskiej 7 III 1915 r., służył do 6 X 1918 r. Do powstania dołączył jako ochotnik i walczył w luźnych oddziałach z poznańskich Jeżyc pod rozkazami Franciszka Laufera (1886-1966). Następnie pod rozkazami Adama Białoszyńskiego (Białaszyński, 1890-1949) brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy (w nocy z 5 na 6 I 1919 r.). Służył w kompanii garnizonowej do 15 V 1919 r. W 1974 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.
Zmarł 30 V 1974 r. Pochowany cm. Sołackim (św. Jana Vianneya), Szczawnicka 2 w Poznaniu, spoczywa kwatera św. Łukasza rząd 18 miejsce 65
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
Obok w grobie nr 64 pochowana została jego żona Barbara, niestety to miejsce przeznaczone zostało już do kolejnego pochówku, a grób Wincentego jest bezimienny.

źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta małżeństw, Księga małżeństw - pierwopis nr 1-91; Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń, Księga urodzeń - pierwopis T. I, nr 1-372; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 9 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta małżeństw, Księga małżeństw - pierwopis nr 1-91

Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, Urząd Stanu Cywilnego Inowrocław - miasto, Akta urodzeń, Księga urodzeń - pierwopis T. I, nr 1-372

Brózda Stefan (1896 - 1974)

Urodził się 7 XII 1896 r. w Tarnowie Podgórnym. Rodzice Tomasz (ur. 6 XII 1854, syn Antoniego i Małgorzaty z d. Głacińska) i Zofia z d. Kortus (ur. 8 V 1859, córka Jakuba i Katarzyny z d. Wojka) pobrali się w 1880 r. Z tego związku urodzili się także Michał (1882 - 1883), Ignacy (1884-1885), Tomasz (1885-1886), Stanisława (1887), Rozalia (1888-1889), Józef (8 III 1890, żołnierz Wielkiej Wojny, ranny w 1915 r.), Józefa (1892), Marianna (1893-1894), Ludwik (*+1895), Jan (*+1899) i Pelagia (1901).

Stefan ukończył szkołę powszechną w Krzyżownikach.Później kształcił się w zawodzie mleczarza w Mleczarni Spółkowej w Strzeszynie.

Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii pruskiej w 1915 r., wcielony do 28. pułku saperów. Po przeszkoleniu, wysłany na front zachodni w szeregach 31. pułku saperów. 18 III 1916 r. został lekko ranny w lewą rękę podczas walk pod Verdun. Wymieniony jako przebywający w lazarecie po odniesieniu lekkiej rany na niemieckiej liście strat z 25 X 1916 r. Po wyleczeniu w oddziałowej izbie chorych wysłany na urlop do Strzeszynka, gdzie zachorował na chorobę skórną nóg, która trwała do początku 1917 r.. Po jej wyleczeniu wcielony do 6. pułku saperów i wysłany na front macedoński. Tam przebywał do listopada 1918 roku i podczas wydarzeń rewolucyjnych zdezerterował i powrócił do Strzeszyna, gdzie mieszkała jego rodzina.

Po wybuchu powstania od 28 XII 1918 r. brał udział w walkach w Poznaniu jako ochotnik. Następnie trafił w szeregi pułku pod dowództwem Andrzeja Kopy (16 X 1897 - 11 VI 1956) w szeregach 1. rezerwowego Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 10 psw.). Służył w 5. kompanii dowodzonej przez por. Stanisława Śliwińskiego (14 VII 1890 - 19 V 1948). Walczył na odcinku Kcynia – Nakło do 27 I 1919 r. Stefan Brózda był dowódcą plutonu, który podczas walk zdobył trzy karabiny maszynowe i dużą ilość amunicji oraz czterech jeńców. 28 I 1919 r. został ranny w lewą rękę w walkach pod Paterkiem. Na skutek rany leżał w Szpitalu nr 18 w Poznaniu do 28 II 1919 r. 6 V 1919 r. awansowany na kaprala. Później brał również udział w wojnie polsko - bolszewickiej, na froncie litewsko - białoruskim w szeregach 68. pułku piechoty (do 3 VI 1920), a następnie przeniesiony do 73. pułku piechoty (od 4 VI 1920) skierowany na Śląsk, gdzie uczestniczył w walkach w rejonie Kluczborka. Po zakończeniu działań na Śląsku trafił z powrotem do 68. pp i walczył na froncie wschodnim do 15 IX 1920 r. Został zdemobilizowany 29 VII 1921 r. W lipcu lub sierpniu 1937 r. złożył wniosek o odznaczenie Krzyżem lub Medalem Niepodległości. 17 III 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości „za waleczność i rany odniesione w powstaniu wielkopolskim”. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. 28 XII 1957 r. odznaczony został Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 11 IV 2025 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ z błędem w nazwisku jako Stefan Brozda
urodzenie: 1896.12.07 Tarnowo Podgórne
rodzice: Tomasz, Zofia
jednostka: 5 Kompania
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
2/ Stefan Brózda
urodzenie: 1896.12.07 Tarnowo, pow. Poznań
jednostka: 2 Kompania Poznańska
status/stopień: plutonowy
uwagi: ranny 1919.02.07

Po zwolnieniu z wojska pracował jako urzędnik gospodarczy w majątku Strzeszyn.

Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną od 25 IV 1922 r. była Katarzyna Pawlak (1900-1970, córka Jana i Marii), z którą miał co najmniej jedno dziecko, syna Leona (1920-1949). Drugą żoną została Michalina (1897-1980).

W 1929 r. wydzierżawił i prowadził karczmę w Pianówce w powiecie czarnkowskim. Później, do stycznia 1938 r. mieszkał we wsi Ciszkowo w powiecie czarnkowskim i pracował w zawodzie kupieckim. W marcu 1938 r. mieszkał już w Rożnowie w powiecie obornickim.

Nie są znane jego losy w trakcie II wojny światowej.

Zmarł 8 X 1974 r. i pochowany został w Poznaniu na cmentarzu przy ul. Lutyckiej. Spoczywa kwatera grobowce rząd 1 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#
To także miejsce pochówku I żony Katarzyny i syna Leona, rodziców Katarzyny - Jana i Marii, oraz Jana i Marii Pawlak - brata i bratowej Katarzyny, II żona Stefana - Michalina (1897-1980) została pochowana po prawej stronie i do tego miejsca przypisane jest miejsce pochówku Stefana, ale nie został wymieniony na nagrobku II żony a na grobowcu Pawlaków.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 28 / 1880; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/67, skan 122 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 60; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 136; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 11 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt.

Biogram zamieszczony w W walce o Niepodległość. Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne. Opracowanie Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon i Michał Krzyżaniak, uzupełniony GPW.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 28 / 1880
Thomas Brózda (ur. 1854) ojciec: Anton Brózda , matka: Margarethe Głacińska
Sophie Kortus (ur. 1859) ojciec: Jacob Kortus , matka: Catharine Wojka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/67, skan 122 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń
Stephan , rodzice: Tomas Brózda, Sophia Brózda geb.Kortus