Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Ernsdorff Marian Aleksander (1880-1947)

Urodził się 16 VII 1880 r. w Poznaniu. Rodzice Wojciech edward (13 X 1849 - 15 VI 1890, syn Augusta i Emilii z d. Schulz) i Anna Sosnowska (ur. 24 II 1857, zm. 1897, córka Floriana i Franciszki z d. Kasprzak) pobrali się w 1879 r. w Poznaniu. Jego siostrą była Marianna ur. 30 VI 1889 r.
19 XI 1909 r. Marian Aleksander ożenił się w Poznaniu z Praksedą z d. Siewert (11 VI 1885 - 2 X 1958, pochowana z córkami Heleną i Moniką na cm. komunalnym na Junikowie. Córka Władysława i Teodozji z d. Nowak). Z tego związku urodzili się Helena Wanda po mężu Krusche (12 V 1910 - 16 II 1977), Zdzisław Florian (1912-1917), Bożena Maria (*+1915), Marianna Leokadia (1919-1920) i Monika Izabela po mężu Luks (13 IV 1922 - 20 III 2003).

Powołany do armii pruskiej dwukrotnie, w 1900 i 1914. Brał udział w I wojnie światowej. Po wybuchu rewolucji w Niemczech wrócił do Poznania i tu jako członek Straży Ludowej dzielnicy Wilda z Franciszkiem Masadyńskim (Franciszek Józef Masadyński 1885 - 1956) zorganizował oddział ochotników. Od 27 XII 1918 r. brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu oraz przy zdobywaniu i zajmowaniu gmachu policji, dworca głównego, koszar saperów na Wildzie, koszar przy ul. Solnej i Bukowskiej. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o przejęcie Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy. Za męstwo wykazane podczas walki odznaczony Krzyżem Walecznych (WBH, podporucznik rezerwy, I.481.E.757). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19, koło Wilda, zweryfikowany 1 XI 1934 r. Po II wojnie wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy został odrzucony (prawdopodobnie złożony już po śmierci Mariana Aleksandra).

Zmarł 25 VI 1947 r. Pochowany na cm. par. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu, spoczywa kwatera J rząd 5 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Pochowana jest tu także Józefa Maślana (20 II 1946 - 30 XI 2007 i tylko jej imię i nazwisko zostało wymienione na nagrobku).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 388 / 1879; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 123 / 1879; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 297; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line, stan na 30 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Markwitz Antoni Leon (1896 - 1967)

Urodził się 2 VI 1896 w miejscowości Lipno (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Lipno). Rodzice Antoni (ur. 25 IV 1857, syn Wojciecha i Barbary z d. Friedrichowska) i Marianna z d. Matyjaszczyk (ur. 14 VII 189, córka Ludwika i Moniki z d. Andrzejczak) pobrali się w 1882 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej sześcioro dzieci, których znamy imiona: Mieczysław (4 VI 1886 Lipno - 7 VII 1949 Wrocław), Helena (1885-1886), Helena (1889), Gertruda (1899), Maria Barbara po mężu Macioła - Körner (1900) i Pelagia po mężu Liebelt oraz Powstaniec Wielkopolski Władysław Hieronim Wilhelm (14 IX 1893 Lipno - 4 IV 1967 Poznań).
Według Kart meldunkowych miasta Poznania kupiec (sierżant) Antoni przeprowadził się z Leszna do Poznania. 24 XI 1920 r. we Wronkach ożenił się z Salomeą Nadolną (28 XII 1897 Szwederowo koło Bydgoszczy - 24 I 1978 Poznań). Małżeństwo było bezdzietne. Kolejny zapis w Kartach meldunkowych dotyczy przeprowadzki Antoniego z ul. Skośnej do koszar 57. pułku piechoty przy ul. Grunwaldzkiej (od 13 XII 1921 r.), następnie od 4 IV 1922 do 20 X 1922 r. na Koziej, i dalej w koszarach strzelców.
Niestety w przeciwieństwie do brata Władysława nie potwierdzono udziału Antoniego w Powstaniu Wielkopolskim, natomiast w zbiorze Wojskowego Biura Historycznego znajduje się odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/34802), ewentualna kwerenda w WBH mogłaby potwierdzić udział Antoniego w insurekcji wielkopolskiej. W nekrologu zamieszczonym w Głosie Wielkopolskim (1967.04.30-05.01 R.23 nr 101 Wyd. AB) rodzina poinformowała o śmierci Antoniego, zaznaczając, że był m.in. Powstańcem Wielkopolskim.
Antoni zmarł 28 IV 1967 r. Został pochowany w Poznaniu na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie. Spoczywa pole 11, kwatera B, rząd 9, miejsce 25
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1053667&name_surname=Markwitz%20Salomea#
To także miejsce pochówku żony Salomei oraz Barbary (4 XII 1936 - 8 VI 2011) i Mieczysława (2 V 1919 - 12 III 2004) Krzysztofików. Ze względu na udział Mieczysława Krzysztofika w Armii Krajowej miejsce pochówku jest już ujęte w Ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski, wpis jednakże dotyczy tylko wspomnianego Krzysztofa. Warto zatem przeprowadzić ponowną kwerendę aby potwierdzic lub zaprzeczyc udziałowi Antoniego w walkach o Niepodległą.
Za zwrócenie uwagi na Antoniego dziękuję p. Jarosławowi Dębskiemu.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kluczewo (Śmigiel), wpis 14 / 1882; Parafia katolicka Przemęt, wpis 10 / 1882; Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/36, skan 131 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1896, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/32, skan 456 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1903, [Księga urodzeń]; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt odznaczeniowo - personalnych; Głos Wielkopolski. 1967.04.30-05.01 R.23 nr 101 Wyd. AB; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Urząd Stanu Cywilnego Kluczewo (Śmigiel), wpis 14 / 1882
Anton Markwitz
ojciec: Adalbert Markwitz matka: Barbara Friedrichowska
Marie Matyaszczyk
ojciec: Ludwig Matyaszczyk matka: Monika Andrzejczak
Parafia katolicka Przemęt, wpis 10 / 1882
Antonius Markwicz (25 lat)
Marianna Matyjaszczyk (23 lat)
Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/36, skan 131 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1896, [Księga urodzeń]
Anton Leo , rodzice: Anton Markwitz, Marianna Matyaszczyk,
Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/32, skan 456 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1903, [Księga urodzeń]
Ladislaus Hieronimus (Wilhelm) , rodzice: Anton Markwitz, Marianna Matyaszczyk

Markwitz Władysław Hieronim Wilhelm (1893 - 1967)

Urodził się 14 IX 1893 r. w miejscowości Lipno (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Lipno). Rodzice Antoni (ur. 25 IV 1857, syn Wojciecha i Barbary z d. Friedrichowska) i Marianna z d. Matyjaszczyk (ur. 14 VII 189, córka Ludwika i Moniki z d. Andrzejczak) pobrali się w 1882 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej sześcioro dzieci, których znamy imiona: Mieczysław (4 VI 1886 Lipno - 7 VII 1949 Wrocław), Helena (1885-1886), Helena (1889), Gertruda (1899), Maria Barbara po mężu Macioła - Körner (1900) i Pelagia po mężu Liebelt oraz domniemany Powstaniec Wielkopolski Antoni Leon (1896 - 1967).
Markwitz Władysław był trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Anna Kuczewska, którą poślubił w 1919 r. (małżeństwo zakończone rozwodem), drugą żoną od 20 III 1926 r.była Gertruda z d. Rosenberg I voto Kulas (ur. 1 X 1889 we Wrocławiu), żeniąc się z nią uznał za swoje dwie córki Gertrudy - Urszulę Irenę (ur. 14 VII 1922 r. w Poznaniu) i Ewę Marię (ur. 4 I 1924 r.). Trzecią żonę Zofię z d. Wisniewska I voto Twardowska poślubił 20 X 1952 r.

Urodzony jako Władysław Hieronim 23 VIII 1916 r. zmienił imię na Wilhelm, następnie po I wojnie światowej powrócił do imion zapisanych w akcie urodzenia nr 67 sporządzonego w USC Radomicko 16 IX 1893 r. Możemy jedynie domniemywać, że zmiana imienia na niemiecko brzmiące miała ułatwić Markwitzowi szybszą karierę w armii pruskiej, do której został powołany po ukończeniu 18 roku życia. Podczas I wojny światowej służył w lotnictwie. Jak zostało napisane w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego nadanego w 1958 r. “w pierwszych dniach stycznia 1919 zabrał Niemcom samolot wojskowy z kompletnym uzbrojeniem z lotniska niemieckiego w Królewcu, gdzie wówczas stacjonował. Przybył do Poznania i oddał samolot do dyspozycji Wojsk Powstańczych Powstania Wlkp. 10.01.1919 wstąpił w szeregi powstańcze Wojsk Powstańczych w Poznaniu i brał czynny udział jako zastępca oficera z bronią w ręku przy oczyszczeniu terenu Poznania, Ławicy i okolicy, a po uporządkowaniu terenu lotniczego wespół z innymi kolegami przystąpił do organizacji tworzącego się pułku lotniczego”. Prawdopodobnie w szeregach I Wielkopolskiej eskadry polnej, która została sformowana w 1919 r. na lotnisku Ławica brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, co może potwierdzić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym - Markwitz bowiem został odznaczony Medalem Niepodległości (Monitor Polski nr 140/1938).
Pod koniec sierpnia 1939 r. został zmobilizowany i brał w Kampanii Wrześniowej. W 1940 r. przedostał się do Francji a następnie do Afryki i do Anglii, gdzie służył w lotnictwie RAF jako pilot instruktor w stopniu kapitana (nr służbowy RAF 793907).

Zmarł 4 IV 1967 r. w Poznaniu. Pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 9 kwatera 1 rząd A miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1128391&name_surname=Markwitz%20W%C5%82adys%C5%82aw#OpenMap
To także miejsce pochówku III żony Zofii (+1991), jej córki z I małżeństwa - Hanny Twardowskiej po mężu Ludwiczak (1940-2005) i jej męża Romana Ludwiczaka (1932-1995).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kluczewo (Śmigiel), wpis 14 / 1882; Parafia katolicka Przemęt, wpis 10 / 1882; Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/36, skan 131 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1896, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Lesznie 438/1.1/32, skan 456 Radomicko (USC) - akt urodzenia, rok 1903, [Księga urodzeń]; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt odznaczeniowo - personalnych; /listakrzystka.pl; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 2 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Monitor Polski nr 140/1938; Głos Wielkopolski. 1967.04.30-05.01 R.23 nr 101 Wyd. AB; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Drążkiewicz Kazimierz (1899-1992)

Urodził się 29 I 1899 r. w Opalenicy. Rodzice Franciszek (ur. 24 IX 1872, syn Antoniego i Marianny z d. Komorowska) i Marianna Weber (13 I 1874 - 15 VIII 1940, córka Kazimierza i Cecylii z d. Witajewska) pobrali się w 1898 r. w Opalenicy. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej siedmioro dzieci, których znamy imiona Pelagia (*+1900), Helena (1901-1902), Wacław (1902-1948), Weronika (+1904), Władysław (1905), Jan (1907) i Wanda (1909).
Przed 1926 r. w Opalenicy poślubił Mieczysławę Rajewicz (1 I 1900 - 1 VIII 1978, Powstańca Wielkopolskiego i córkę Powstańców Kazimierza i Aleksandry z d. Gierlińska). Para miała co najmniej trzy córki - Bogumiłę po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Marię po mężu Rożanek (1 VI 1927 - 7 V 1998) oraz Kazimierę po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

Po ukończeniu 18. roku życia powołany do armii pruskiej brał udział w ostatniej fazie I wojny światowej na froncie zachodnim. Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z wojska. Podczas ucieczki 7 I 1919 r. w miejscowości Krzyż Wielkopolski w ręce Grenzschutzu. Pobity i pozbawiony broni i munduru, dotarł do Wronek, gdzie w komendzie powstańczej udzielił informacji rozmieszczeniu Grenzschutzu na trasie Krzyż - Wronki. 9 I 1919 r. dotarł do Opalenicy, gdzie jako ochotnik wstąpił do kompanii opalenickich powstańców, którą dowodził Edmund Klemczak (1886 - 1939). Brał udział w walkach pod Zbąszyniem - o Nową Wieś Zbąską. W skutek chorby nerek - spowodowanej urazami odniesionymi w Krzyżu - zostaje przez lekarza doktora Kazimierza Brossa (1894 - ok. 1939, zaginął podczas wojny) skierowany na leczenie do szpitala w Opalenicy, po wyleczeniu pełnił służbę w Oddziale Straży i Bezpieczeństwa do 20 II 1919 r. W marcu 1919 r. zgłosił się ochotniczo do I Batalionu Saperów Wielkopolskich, uformowanego 19 I 1919 r. Brał udział w walkach na froncie południowym Zduny - Rawicz oraz północnym Szubin - Rynarzewo. Zwolniony z wojska 15 VI 1922 r., zatem istnieje realne przypuszczenie, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym ze zrozumiałych względów nie wspomniano w Uchwale z lat 50. XX wieku nadającej Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Podczas okupacji 7 XII 1939 r. wysiedlony do Generalnej Guberni. W lutym 1945 r. rodzina wróciła do Opalenicy.

Zmarł 17 VII 1992 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie w jeden z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042003&name_surname=Dr%C4%85%C5%BCkiewicz%20Kazimierz#OpenMap

—-----------------------------------------------------------------------

Drążkiewicz z d. Rajewicz Mieczysława (1900 - 1978)

Urodziła się 1 I 1900 r. w Opalenicy w rodzinie Powstańców Wielkopolskich - Kazimierza (ur. 23 II 1870 r. w Opalenicy, zm. przed 1932, co wynika z aktu ślubu syna Stefana, gdzie Kazimierz występuje jako zmarły. Syn Nepomucena i Praksedy Freitag) i Aleksandry z d. Gierlińska (ur. 10 VII 1866 r. w Opalenicy, córka Józefa i Konstancji z d. Chojnacka), para pobrała się 24 II 1895 r. w Opalenicy. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dziewięcioro dzieci z czego czworo (w tym c. Mieczysława) dożyło pełnoletności, i tak Antoni (*+1896), Stanisław (*+1897), bliźnięta Wojciech i Marianna (*+1898), Józef (*+1901), Stafan (30 VI 1902 - 11 VII 1962), Franciszek (1903-1905), Wanda (1906-1940) i Michalina (1908-1909).

Przed 1926 r. w Opalenicy wyszła za Kazimierza Drążkiewicza (29 I 1899 Opalenica - 17 VII 1992 Poznań. Rodzice Franciszek i Marianna Weber). Para miała co najmniej trzy córki - Bogumiłę po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Marię po mężu Rożanek (1 VI 1927 - 7 V 1998) oraz Kazimierę po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

Razem z matką Aleksandrą i ciotką Władysławą z d. Pląkowska po mężu Rajewicz (ur. 17 IX 1879 w Opalenicy, żona Antoniego - brat Kazimierza, córka Walentego i Marianny z d. Śmiłowicz vel Szmytowicz. Zm. 10. IV 1964 w Opalenicy) przyłączyły się do organizowanego przez doktor Janinę z d. Panieńską po mężu Bross (1896 - 1983, żona Kazimierza) zaplecza sanitarno - aprowizacyjnego. Małżonkowie Bross przeprowadzili w jednym z mieszkań tajne przeszkolenie sanitarne a następnie założyli już podczas Powstania szpital pomocniczy. Mieczysława została przydzielona 5 I 1919 r. jako sanitariuszka kompanii Edmunda Klemczaka i wysłana na front pod Chrośnicę i Łomnicę, gdzie opiekowała się rannymi powstańcami. Była również czynna przy transporcie rannych do szpitali. Służbę pełniła do początku lutego 1919 r. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczona Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 33/72 mianowana do stopnia podporucznika.

Zmarła 1 VIII 1978 r., pochowana na par. św. Stanisława Kostki (Cm. Winiarski / os. B. Chrobrego), spoczywa kwatera P rząd 24 miejsce 40
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=15&id=1152639&surname=Dr%C4%85%C5%BCkiewicz&name=Mieczys%C5%82awa%20#OpenMap

To także miejsce pochówku jej dwóch córek Bogumiły po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Kazimiery po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

źródła: Parafia katolicka Opalenica, wpis 8 / 1898; Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 8 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/151, skan 29 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/3/65, skan 26 Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/157, skan 7 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Rejestr urodzenia; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 3 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja grobu Kazimierza - Tomek Konwicki, grobu Mieczysławy - Jakub Nieboj

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Opalenica, wpis 8 / 1898

Franciscus Drążkiewicz (ur. 1872)
ojciec: Antonius Drązkiewicz , matka: Marianna Komorowska
Marianna Weber (ur. 1871)
ojciec: Casimirus Weber , matka: Caecilia Witajewska

Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 8 / 1898

Franz Drążkiewicz (ur. 1872)
ojciec: Anton Drążkiewicz , matka: Marie Komorowska
Marie Weber (ur. 1871)
ojciec: Casimir Weber , matka: Caecilie Witajewska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/151, skan 29 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Casimir , rodzice: Franz Drążkiewicz, Marianna Weber,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/3/65, skan 26 Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw

Casimir Rajewicz (25 lat), rodzice: Nepomucen Rajewicz , Praxeda Freitag ,
Alexandra Gierlińska (29 lat) , rodzice: Joseph Gierliński , Constantia Chojnacka,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/157, skan 7 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Rejestr urodzenia

Mieczysława , rodzice: Kazimierz Rajewicz, Alexandra Gierlinska

Drążkiewicz z d. Rajewicz Mieczysława (1900 - 1978)

Urodziła się 1 I 1900 r. w Opalenicy w rodzinie Powstańców Wielkopolskich - Kazimierza (ur. 23 II 1870 r. w Opalenicy, zm. przed 1932, co wynika z aktu ślubu syna Stefana, gdzie Kazimierz występuje jako zmarły. Syn Nepomucena i Praksedy Freitag) i Aleksandry z d. Gierlińska (ur. 10 VII 1866 r. w Opalenicy, córka Józefa i Konstancji z d. Chojnacka), para pobrała się 24 II 1895 r. w Opalenicy. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dziewięcioro dzieci z czego czworo (w tym c. Mieczysława) dożyło pełnoletności, i tak Antoni (*+1896), Stanisław (*+1897), bliźnięta Wojciech i Marianna (*+1898), Józef (*+1901), Stafan (30 VI 1902 - 11 VII 1962), Franciszek (1903-1905), Wanda (1906-1940) i Michalina (1908-1909).

Przed 1926 r. w Opalenicy wyszła za Kazimierza Drążkiewicza (29 I 1899 Opalenica - 17 VII 1992 Poznań. Rodzice Franciszek i Marianna Weber). Para miała co najmniej trzy córki - Bogumiłę po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Marię po mężu Rożanek (1 VI 1927 - 7 V 1998) oraz Kazimierę po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

Razem z matką Aleksandrą i ciotką Władysławą z d. Pląkowska po mężu Rajewicz (ur. 17 IX 1879 w Opalenicy, żona Antoniego - brat Kazimierza, córka Walentego i Marianny z d. Śmiłowicz vel Szmytowicz. Zm. 10. IV 1964 w Opalenicy) przyłączyły się do organizowanego przez doktor Janinę z d. Panieńską po mężu Bross (1896 - 1983, żona Kazimierza) zaplecza sanitarno - aprowizacyjnego. Małżonkowie Bross przeprowadzili w jednym z mieszkań tajne przeszkolenie sanitarne a następnie założyli już podczas Powstania szpital pomocniczy. Mieczysława została przydzielona 5 I 1919 r. jako sanitariuszka kompanii Edmunda Klemczaka i wysłana na front pod Chrośnicę i Łomnicę, gdzie opiekowała się rannymi powstańcami. Była również czynna przy transporcie rannych do szpitali. Służbę pełniła do początku lutego 1919 r. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczona Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 33/72 mianowana do stopnia podporucznika.

Zmarła 1 VIII 1978 r., pochowana na par. św. Stanisława Kostki (Cm. Winiarski / os. B. Chrobrego), spoczywa kwatera P rząd 24 miejsce 40
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=15&id=1152639&surname=Dr%C4%85%C5%BCkiewicz&name=Mieczys%C5%82awa%20#OpenMap

To także miejsce pochówku jej dwóch córek Bogumiły po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Kazimiery po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

Drążkiewicz Kazimierz (1899-1992)

Urodził się 29 I 1899 r. w Opalenicy. Rodzice Franciszek (ur. 24 IX 1872, syn Antoniego i Marianny z d. Komorowska) i Marianna Weber (13 I 1874 - 15 VIII 1940, córka Kazimierza i Cecylii z d. Witajewska) pobrali się w 1898 r. w Opalenicy. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej siedmioro dzieci, których znamy imiona Pelagia (*+1900), Helena (1901-1902), Wacław (1902-1948), Weronika (+1904), Władysław (1905), Jan (1907) i Wanda (1909).
Przed 1926 r. w Opalenicy poślubił Mieczysławę Rajewicz (1 I 1900 - 1 VIII 1978, Powstańca Wielkopolskiego i córkę Powstańców Kazimierza i Aleksandry z d. Gierlińska). Para miała co najmniej trzy córki - Bogumiłę po mężu Chojnacka (24 V 1926 - 18 V 2013) i Marię po mężu Rożanek (1 VI 1927 - 7 V 1998) oraz Kazimierę po mężu Maćkowiak (27 V 1931 - 25 VIII 1987).

Po ukończeniu 18. roku życia powołany do armii pruskiej brał udział w ostatniej fazie I wojny światowej na froncie zachodnim. Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z wojska. Podczas ucieczki 7 I 1919 r. w miejscowości Krzyż Wielkopolski w ręce Grenzschutzu. Pobity i pozbawiony broni i munduru, dotarł do Wronek, gdzie w komendzie powstańczej udzielił informacji rozmieszczeniu Grenzschutzu na trasie Krzyż - Wronki. 9 I 1919 r. dotarł do Opalenicy, gdzie jako ochotnik wstąpił do kompanii opalenickich powstańców, którą dowodził Edmund Klemczak (1886 - 1939). Brał udział w walkach pod Zbąszyniem - o Nową Wieś Zbąską. W skutek chorby nerek - spowodowanej urazami odniesionymi w Krzyżu - zostaje przez lekarza doktora Kazimierza Brossa (1894 - ok. 1939, zaginął podczas wojny) skierowany na leczenie do szpitala w Opalenicy, po wyleczeniu pełnił służbę w Oddziale Straży i Bezpieczeństwa do 20 II 1919 r. W marcu 1919 r. zgłosił się ochotniczo do I Batalionu Saperów Wielkopolskich, uformowanego 19 I 1919 r. Brał udział w walkach na froncie południowym Zduny - Rawicz oraz północnym Szubin - Rynarzewo. Zwolniony z wojska 15 VI 1922 r., zatem istnieje realne przypuszczenie, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym ze zrozumiałych względów nie wspomniano w Uchwale z lat 50. XX wieku nadającej Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Podczas okupacji 7 XII 1939 r. wysiedlony do Generalnej Guberni. W lutym 1945 r. rodzina wróciła do Opalenicy.

Zmarł 17 VII 1992 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie w jeden z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042003&name_surname=Dr%C4%85%C5%BCkiewicz%20Kazimierz#OpenMap

—-----------------------------------------------------------------------

źródła: Parafia katolicka Opalenica, wpis 8 / 1898; Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 8 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/151, skan 29 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/3/65, skan 26 Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/157, skan 7 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Rejestr urodzenia; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 3 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja grobu Kazimierza - Tomek Konwicki, grobu Mieczysławy - Jakub Nieboj

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Opalenica, wpis 8 / 1898

Franciscus Drążkiewicz (ur. 1872)
ojciec: Antonius Drązkiewicz , matka: Marianna Komorowska
Marianna Weber (ur. 1871)
ojciec: Casimirus Weber , matka: Caecilia Witajewska

Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 8 / 1898

Franz Drążkiewicz (ur. 1872)
ojciec: Anton Drążkiewicz , matka: Marie Komorowska
Marie Weber (ur. 1871)
ojciec: Casimir Weber , matka: Caecilie Witajewska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/151, skan 29 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Casimir , rodzice: Franz Drążkiewicz, Marianna Weber,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/3/65, skan 26 Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw

Casimir Rajewicz (25 lat), rodzice: Nepomucen Rajewicz , Praxeda Freitag ,
Alexandra Gierlińska (29 lat) , rodzice: Joseph Gierliński , Constantia Chojnacka,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/1/157, skan 7 Opalenica (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Rejestr urodzenia

Mieczysława , rodzice: Kazimierz Rajewicz, Alexandra Gierlinska

Woźniak Mieczysław (1899-1992)

Urodził się 21 IX 1899 r. w miejscowości Popowo Kościelne (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Rodzice Jan (ur. 23 XII 1859, syn Wawrzyńca i Michaliny z d. Pospychała) i Franciszka z d. Kośmicka (ur. 12 VIII 1863, córka Tomasza i Marianny z d. Chudzicka) pobrali się w Skokach w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Stefan (1887), Pelagia (1889), Władysława (1891), Bronisława (1893), Stefania (1895), Leokadia (1896), Cecylia (1898), Roman (1901), Leonard (1903) i Bernard (1907).

Członek Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego. Pod dowództwem Michała Przybeckiego (1886-1965) brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu, m.in. w zdobywaniu Starego Rynku, Placu Wolności i Koszar 6. i 47. pułku piechoty. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach na stacji Lotniczej Ławica. Następnie na froncie pod Lesznem i Sławą. Za udział w powstaniu w 1964 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Jego dalszych losów nie ustalono.

Zmarł 3 IV 1992 r. Został pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa z jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 7

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590203&name_surname=Wo%C5%BAniak%20Mieczys%C5%82aw#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Skoki, wpis 2 / 1885; Parafia katolicka Skoki, wpis 1 / 1885; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/73, skan 122 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 4 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja grobu- Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Skoki, wpis 2 / 1885

Johann Woźniak (ur. 1859)
ojciec: Lorenz Woźniak , matka: Michalina Pospychała
Franziska Kośmicka (ur. 1863)
ojciec: Thomas Kośmicki , matka: Marie Chudzicka

Parafia katolicka Skoki, wpis 1 / 1885

Joannes Woźniak (26 lat)
ojciec: Laurentius Woźniak , matka: Michalina Przybychała
Francisca Woźniacka (21 lat)
ojciec: Thomas Woźnicki , matka: Marianna Chudzicka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/73, skan 122 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Mieczyslaus , rodzice: Johann Woźniak, Franciska Kośmicka

Woźniak Mieczysław Antoni (1900-1960)

Urodził się 15 XII 1900 r. w Poznaniu. Rodzice Stanisław ( 17 IV 1865 - 19 IX 1942), syn Antoniego i Apolonii z d. Nowak) i Anastazja z d. Zydorczyk ( 31 I 1859 - 14 II 1925, córka Mikołaja i Florentyny z d. Wojciechowska) pobrali się w Poznaniu w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Bronisława (1888-1962), Halina (1890), Aniela (1895), Bolesław (12 VIII 1897 - 7 V 1917 - poległ jako żołnierz armii pruskiej, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 861) i Irena (1899-1900) oraz Powstaniec Wielkopolski Tadeusz (19 V 1892 Poznań - 28 VI 1957 tamże, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Miłostowie).

22 XII 1932 r. w Poznaniu poślubił Katarzynę z d. Szulc (ur. 13 II 1897 r. w Poznaniu, córka Stanisława i Marianny Barłóg). Z tego związku urodziło się troje dzieci Bolesław (6 II 1934), Halina po mężu Jóźwiak (25 III 1935-10 V 2024) i Henryk (17 V 1936 - 12 VIII 1991).

Mieczysław 14 XII 1918 r. wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa. Woźniak w kompanii pełnił służbę odwachową do wybuchu powstania. Następnie pod dowództwem Grockiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów. 12 I 1919 r. przydzielony został do 1. pułku rezerwowego Strzelców Wielkopolskich i walczył na froncie pod Zbąszyniem i Szubinem. Następnie już jako żołnierz 9. i 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (nazwy po reorganizacji) brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. ponadto odznaczony Medalem za Wojnę 1918/1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, a 20 IX 1937 r. nadano mu Medal Niepodległości. Zwolniony z wojska 28 II 1927 r. jako starszy sierżant. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.

Zmarł w Poznaniu 23 I 1960 r. Pochowany na Cm. par. Bożego Ciała (Bluszczowa), spoczywa kwatera I-P miejsce 11/12
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego żony Katarzyny (+1963), córki Haliny (1935-2024) i jej męża Mariana (1930-2000) Jóźwiaków i syna Henryka (1936-1991).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887; Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/563, skan 461 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 13; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 9; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7690; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 4 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887

Stanislaus Wozniak (22 lat)
ojciec: Anton Wozniak , matka: Apollonie Nowak
Anastasia Zydorczak (28 lat)
ojciec: Nikolaus Zydorczak , matka: Florentine Wojciechowska

Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887

Stanislaus Woźniak (23 lat)
ojciec: Antonius , matka: Apollonia Nowak
Anastasia Zydorczak (18 lat)
ojciec: Nicolaus , matka: Florentina Wojciechowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/563, skan 461 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Mieczysław Antoni , rodzice: Stanislaus Woźniak, Anastasia Zydorczak

Woźniak Tadeusz (1892 - 1957)

Urodził się 19 V 1892 r. w Poznaniu. Rodzice Stanisław (17 IV 1865 - 19 IX 1942), syn Antoniego i Apolonii z d. Nowak) i Anastazja z d. Zydorczyk ( 31 I 1859 - 14 II 1925, córka Mikołaja i Florentyny z d. Wojciechowska) pobrali się w Poznaniu w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Bronisława (1888-1962), Halina (1890), Aniela (1895), Bolesław (12 VIII 1897 - 7 V 1917 - poległ jako żołnierz armii pruskiej, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 861) i Irena (1899-1900) oraz Powstaniec Wielkopolski - Mieczysław Antoni (1900-1960)

Tadeusz był żonaty dwukrotnie, jego pierwszą żoną 28 XI 1916 r. została Jadwiga Witzleben (ur. 11 VI 1896, córka Emila i Weroniki Piechockiej). Z tego związku urodził się syn Henryk (18 X 1918). Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1925 r. Drugie małżeństwo zawarł 8 X 1931 r. z Kazimierą Drzewiecką (14 II 1900 Schalk - 1943 KL Auschwitz, córką Stanisława i Józefy z d. Kubierkiewicz). Po ślubie uznał swoje ojcostwo dwóch synów Kazimiery - Ludwika ( ur. 12 VI 1921) i Tadeusza (21 II 1924). Z tego związku urodził się Jerzy (17 IV 1933).

Powołany do armii pruskiej po ukończeniu 18. roku życia pozostał w niej także w czasie I wojny światowej, brał udział w bitwach pod Verdun i Marną (sierżant). Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z armii i wrócił do rodzinnego Poznania i tu 6 XI 1918 r. wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa pod rozkazami Edmunda Grodzkiego (1892 - 1940). Następnie pod dowództwem Grockiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów. 9 II 1919 r. przydzielony do baonu radiotelegraficznego w Poznaniu. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. zwolniony z wojska w stopniu starszego sierżanta 5 XI 1920 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.

Zmarł 28 VI 1957 r. w Poznaniu, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Miłostowie, spoczywa pole 20 rząd 15 miejsce 442
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=909797&name_surname=Wo%C5%BAniak%20Tadeusz#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887; Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7701; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025 wymieniony został

Grodzki Edmund

status/stopień: podporucznik w piechocie
źródła: Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

Na podstawie dostępnych źródeł możemy przywrócić pamięć o kolejnym Powstańcu Wielkopolskim.

Edmund Grodzki urodził się 6 X 1892 r. w Gnieźnie w rodzinie Edmunda Stanisława (ur. 1853, syn Franciszka i Marianny Ziółkowskiej) i Marii z d. Szubert (ur. 1861, córka Józefa i Julianny Kaczorowskiej).
Od 1903 r. mieszkał w Poznaniu. Ukończył Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Po zdanej maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie we Wrocławiu, które przerwał wybuch I wojny światowej. Powołany do armii pruskiej brał udział w Wielkiej Wojnie. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił do Poznania, gdzie w listopadzie wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa, członkowie Straży Ludowej powierzyli mu dowództwo nad tą jednostką. Podczas Powstania Wielkopolskiego walczył na ulicach miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów.
Nie ustalono czy brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ale może to wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się dokumenty związane z nadanym Edmundowi Medalem Niepodległości w 1935 r. Tam też teczka o syggn. akt 4466.

29 XI 1923 r. w Łodzi poślubił Halinę Morawską (ur. 10 I 1899 r. w Łodzi, córka Mariana i Magdaleny z d. Mielczarska. Halina zmarła w 1984 r., pochowana na cm. parafialnym w Puszczykowie). Z tego związku w Poznaniu urodziły się dwie córki - Hanna po mężu Pieńkowska (20 I 1925 - 26 X 1992) i Danuta po mężu Janiszewska (6 IX 1930 - 22 VI 2012).

W 1927 r. uzyskał tytuł doktora praw Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie międzywojennym był dyrektorem Oddziału Banku Związku Spółek Zarobkowych SA we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę Grodzki został osadzony w obozie w Kozielsku. Zamordowany w Lasach Katyńskich w kwietniu 1940 r. Pośmiertnie awansowany 5 XI 2007 r. do stopnia kapitana.

źródła: Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025; metryki.genealodzy.pl; Indeks represjonowanych przez ZSRR; Grodzki Edmund - Lista katyńska Katyń 1940.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883
Edmundus Stanislaus Grodzki (29 3/4 lat)
Marianna Rosalia Szubert (22 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883
Erdmann Stanislaus Grodzki (ur. 1853)
ojciec: Franz Grodzki , matka: Marie Ziolkowska
Marie Rosalie Szubert (ur. 1861)
ojciec: Joseph Szubert , matka: Julianne Kaczorowska

Miedziarek Edmund (1898-1992)

Urodził się 14 XI 1898 r. w miejscowości Pożegowo (obecnie zachodnia część Mosiny w województwie wielkopolskim). Rodzice Andrzej (ur. 13 XI 1862 r., rodzice Józef i Petronela z d. Ratajszczak) i Bronisława z d. Szeszuła (22 X 1866 - 5 XI 1952, córka Jakuba i Barbary z d. Marchalek) pobrali się w 1884 r. w Mosinie. Z tego związku urodzili się także Ludwik (1886-1973), Antonina (1887), Marianna (*+1889), Bolesław (1890-1976), Józefa (1892-1974), Pelagia (1894-1977), Marianna (1897-1985) i Sylwester (1903).

Miedziarek Edmund 7 I 1919 r. wstąpił jako ochotnik do kompanii śremskiej pod dowództwem Tomasza Paula (1880-1939) walczył pod Sarnową, Zieloną Wsią i pod Rawiczem. Po powstaniu wstąpił w czerwcu 1919 r. do 1. plutonu łączności 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r.

22 XI 1927 r. ożenił się z Joanną z d. Heigelmann (18 IV 1907 Poznań Dębiec - 1968 Puszczykowo, córką Michała i Marianny z d. Przybył), z którą miał syna Zdzisława (ur. 20 VIII 1932). Drugą żonę Marię poślubił 7 IX 1972 r.

Zmarł 24 VII 1992 r. pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042005&name_surname=Miedziarek%20Edmund#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 35 / 1884; Parafia katolicka Łódź, wpis 20 / 1884; 53 - Archiwum Państwowe w Poznaniu 1904/1/73, skan 220 Mosina (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 6 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 35 / 1884

Andreas Miedziarek (ur. 1862)
ojciec: Joseph Miedziarek , matka: Petronella Ratajszczak
Bronislava Szeszula (ur. 1866)
ojciec: Jacob Szeszulak , matka: Barbara Marchalek

Parafia katolicka Łódź, wpis 20 / 1884

Andreas Miedziarek (24 lat)
Bronislava Szeszuła (19 lat)

53 - Archiwum Państwowe w Poznaniu 1904/1/73, skan 220 Mosina (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Edmund , rodzice: Andrzej Miedziarek, Bronislawa Szeszula