Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Osiński Jakub Antoni (1901-1989)

Urodził się 2 VII 1901 r. na podpoznańskich Winiarach w rodzinie Antoniego (ur. 30 IX 1877) i Józefy z d. Konieczna (ur. 2 XI 1881). Z tego związku urodzili się także Stanisław (8 IV 1904), Edmund (22 IX 1908), Marianna (4 VIII 1914) i Bolesław (16 VI 1919).
19 XII 1924 r. ożenił się z Ewą z d. Olejniczak (18 XII 1904 - 1 XII 1989), z którą miał co najmniej dwoje dzieci, NN (dziecka zmarłe bez nadania imienia w 1925) i Zbigniewa Mariana (ur. 20 III 1927).
Z zawodu był ślusarzem.

Od 10 XI 1918 r. należał do drużyny harcerskiej im. Jana III Sobieskiego na poznańskich Winiarach. Od 27 XII 1918 r. pełnił funkcję gońca w oddziale Kazimierza Krauze (Krause, 15 II 1898 - 25 X 1937). Brał udział w walkach na terenie miasta Poznania i zdobywaniu fortu Grolmana, podczas walk - ranny. Służył w straży Ludowej, a następnie w 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Z wojska zwolniony 18 I 1921 r. Istnieje zatem przypuszczenie, że mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej, a odpowiedź może znajdować się w odrzuconym 31 I 1938 r. wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, 24/17342). Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.
Zmarł 1 II 1989 r. został pochowany w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119939&name_surname=Osi%C5%84ski%20Jakub#OpenMap

To także miejsce pochówku małżonki Ewy zmarłej w 1898 r.

źródła: APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

SZUKAMY INFORMACJI O DOMNIEMANYM POWSTAŃCU WIELKOPOLSKIM

Krause vel Krauze Kazimierz Aleksander (1898-1937)

Co do pisowni nazwiska Krause vel Krauze w dostępnych dokumentach metrykalnych - akcie ślubu rodziców i urodzenia rodzeństwa nazwisko zapisywane było jako Krause, pod takim też występują w Kartach meldunkowych miasta Poznania, w akcie zgonu Kazimierza i nekrologu nazwisko zapisano jako Krauze. W Ewidencji grobów pochowanych na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej w Poznaniu Kazimierz i matka występują jako Krause, tak też jest zapisane w wyszukiwarce miejskiej grobów.
Urodził się 14 II 1898 r. w Poznaniu w rodzinie Aleksandra Krause (20 II 1860 - 17 III 1912, syn Adama i Marcjanny z d. Wojciechowska) i Michaliny Woźniak (25 IX 1857 - 1 V 1934, córka Antoniego i Apolonii Nowak), para pobrała się w Poznaniu w 1886 r. Z tego związku urodzili się także Mieczysława (1887-1972), Bolesława (1889-1892), Władysław (1891-1892), Leokadia (1894-1900), Antoni (1896) i Zygmunt (1900).
Z zawodu był kupcem. Własnej rodziny nie założył.
W 1916 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Prawdopodobnie po wybuchu rewolucji w Niemczech wrócił do Poznania i tu brał udział w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego Jakubowi Antoniemu Osińskiemu (1901-1989) napisane zostało, że tenże brał udział w powstaniu jako goniec w oddziale K. Krauzego. Natomiast w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, baza on line stan na 23 IV 2025 r. wymieniony został Kazimierz Krauze na podstawie zapisu “w Referacie Historycznym D.O.K. VII znajduje się zaświadczenie o udziale w powstaniu, którego z powodu braku adresu nie można wysłać”; źródła: Głos Powstańca Wielkopolskiego. Organ Zw. Powstańców Wielkopolskich - Niezależny tygodnik chrześcijański i narodowy 1938, R. 1, nr 1-48; R. 2, nr 1-32. W żaden sposób nie jest pewne, że chodzi o opisywanego przez nas Kazimierza. W Kartach meldunkowych miasta Poznania znajduje się jednak wzmianka, że z Wojska Polskiego został zwolniony 1 XI 1921 r. czyli mógł również brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej.
Kazimierz zmarł 24 X 1937 r. Został pochowany w grobie matki zmarłej w 1934 r. na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej w Poznaniu, spoczywa pole 13 rząd 13 grób 1_2 (Ewidencja sporządzona przez p. Janinę Król). Po przeprowadzonej inwentaryzacji przez GEOPOZ w wyszukiwarce miejskiej miejsce spoczynku przypisano do kwatery wspólnej wszystkich pochowanych na tymże cmentarzu, a grobów których fizycznie nie odnaleziono.

Klimowicz Józef (1898-1989)

Urodził się 25 II 1898 r. w miejscowości Kopaszyn (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec). Rodzice Michał (ur. 1866, syn Teofila i Katarzyny z d. Martinowska) i Katarzyna z d. Tokarzewska (ur. 1863, córka Stanisława i Julianny Ziętek) pobrali się w 1888 r.

31 VIII 1921 r. Józef ożenił się z Anną z d. Zygulska (19 IX 1901 - 1 X 1994). Do 1938 r. para miała sześcioro dzieci - Helena (1922), Tadeusz (1923), Edmund (1924), Irena Maria (1926), Janina Kazimiera (1927) i Halina Kunegunda (1930).

Józef zawodowo związał się z kolejami państwowymi.

Od 1916 r. do listopada 1918 r. żołnierz armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Przed wybuchem powstania brał udział w pracach konspiracyjnych w Tarnowie Pruskim. 3 I 1919 r. dołączył do 1. kompanii wągrowieckiej (po reorganizacji 1. kompania 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich). Brał udział w walkach o Chodzież, Rynarzewo, Nakło, Margonin i Ujście. Uczestnik wojny - polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 31 XII 1920 r. Odznaczony Medalem Za Wojnę 1918/1921, Odznaką Pamiątkową 58. pułku piechoty i 14. Dywizji Piechoty, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 20 IX 1937 r. (WBH, sygn. akt 24/11999). Uchwała W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. W okresie międzywojennym członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, przez zarząd Główny ZPW zweryfikowany 19 X 1934 r. dyplomem nr 4845, Nr Referatu Historycznego 11661.

Zmarł 1 I 1989 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119935&name_surname=Klimowicz%20J%C3%B3zef#
To także miejsce pochówku jego żony Anny.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Wągrowiec, wpis 51 / 1888; Parafia katolicka Wągrowiec, wpis 19 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 15; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 49; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 24 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Wągrowiec, wpis 51 / 1888

Michael Klimowicz (ur. 1866)
ojciec: Theophil Klimowicz + , matka: Catharine Martinowska
Catharine Torzewska (ur. 1863)
ojciec: Stanislaus Torzewski , matka: Julianne Ziętek

Parafia katolicka Wągrowiec, wpis 19 / 1888

Michael Klimowicz (22 lat)
Catharina Torzewska (25 lat)

Mintura Józef (1899-1991)

Urodził się 20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo ( wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:
– Antoni (15 X 1889 Gnuszyn - 22 II 1971 Gniezno, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202)
– Stefan (5 XII 1894 Konin - 19 VI 1971 Poznań, pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113).
Józef Mintura był mężem Marianny (Marii) z d. Jankowska (22 VIII 1905 Zbrudzewo - 22 X 1957 Poznań).

W powstaniu od dnia jego wybuchu, brał udział w walkach ulicznych na terenie miasta Poznania oraz o garnizon w Biedrusku. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zwolniony z wojska 13 XI 1921 r. istnieje zatem prawdopodobieństwo, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej. 26 VIII 1939 r. powołany do 9 Pułk Piechoty Legionów w Zamościu. W Kampanii Wrześniowej pułk (bez I batalionu) walczył w składzie 39. Dywizji Piechoty (Rezerwowej). Skład jednostki uzupełniony został III batalionem 8. pułku piechoty Legionów, mjr. Wacława Smolińskiego i batalionem marszowym tego pułku pod dowództwem por. rez. Tadeusza Andrzeja Moszyńskiego. I batalion 9 pp Leg. walczył w składzie 12 Dywizji Piechoty. 19 IX 1939 r. Mintura został wzięty do niewoli, osadzony w stalagu II A w Neubrandenburgu (nr jeńca 16759). Zwolniony z niewoli 18 XI 1940 r. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 19 IV 1991 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590173&name_surname=Mintura%20J%C3%B3zef#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 25 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887

Joseph Mintura (21 lat)
ojciec: Felix , matka: Regina Stanisławiak
Marianna Olejniczak (21 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Apollonia Armata

Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887

Joseph Mintura (ur. 1866) 1
ojciec: Felix Mintura , matka: Regina Stachowiak
Marie Olejniczak (ur. 1866)
ojciec: Lorenz Olejniczak , matka: Apollonie Harmata

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń
Anton , rodzice: Jozef Mintura, Marianna Olejniczak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń
Stefan , rodzice: Josef Mintura, Marianna Olejniczak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń
Josef , rodzice: Josef Mintura, Marie Olejniczak

Mintura Stefan (1894-1971)

Urodził się 5 XII 1894 r. w miejscowości Konin (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:
– Antoni (15 X 1889 Gnuszyn - 22 II 1971 Gniezno, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202)
– Józef (20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo, 19 IV 1991 r. w Poznaniu, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych).

Stefan był żonaty trzykrotnie, jego I żoną 17 X 1919 r. została Marianna Helena Ceglarek (24 II 1898 - 13 IX 1923), z którą miał dwoje dzieci - Mariana (ur. 2 II 1920) i Leona Stefana (8 III 1922). II żoną została Katarzyna z d. Ormińska (ur. 24 IV 1903), z tego związku urodzili się Helena (*+22 I 1925), Henryk Józef (19 I 1926 - 1 II 2017) i Felicja (31 XII 1928). Trzecią żonę poślubił 7 III 1950 r. ale nie znamy jej imienia.

Powołany do armii pruskiej walczył podczas I wojny światowej. dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 7 lista z 10 V 1916 (Preußen 526) i lista z 8 X 1918 r. (Preußen 1262).
Do powstania przystąpił jako ochotnik na początku stycznia 1919 r. do oddziału pniewskiego, którego dowódcą był Stanisław Bolesław Szymendera (15 IV 1890 - 1 XII 1923). Brał udział w walkach o Kwilcz, Prusim, Kamienną, Międzychód i Zatom pod rozkazami Stefana Fliegera (15 VI 1888 - 16 I 1919). Za udział w powstaniu Mintura został odznaczony w 1970 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 19 IV 1991 r. w Poznaniu. Pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=902226&name_surname=Mintura%20Stefan#

To także miejsce pochówku jego syna Henryka Józefa (1926 - 2017).

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12396: Mintura Stefan (Konin, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26818: Mintura Stefan (Konin, Samter); APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 26 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Mintura Antoni (1889 - 1971)

Urodził się 15 X 1889 r. w miejscowości Gnuszyn (dawniej w powiecie szamotulskim, obecnie wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie). Rodzice Józef senior (ur. 1866, syn Feliksa i Reginy z d. Stachowiak) i Marianna Olejniczak (ur. 1866, córka Wawrzyńca i Apolonii z d. Harmata) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Andrzej (*+1888), Stanisława (*+1891), Stanisław (1892), Marianna (1896), Jan (1897-1904), Antonina (1901-1904), Władysław (*+1903), Ignacy (1904-1906), Franciszek (*+1908), Franciszka (1910) oraz dwóch Powstańców Wielkopolskich:

– Józef (20 XII 1899 r. w miejscowości Koszanowo - 19 IV 1991 r. w Poznaniu na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych)

– Stefan (5 XII 1894 Konin - 19 VI 1971 Poznań, pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie w Poznaniu, spoczywa pole: 12; kwatera: PD; rząd: 6; miejsce: 113).

Mintura Antoni ożenił się ze Stanisławą z d. Rembasz (13 XI 1893 - 13 VII 1954, pochowana na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach), z którą miał troje dzieci Stefanię ( 1 IX 1919 - 25 X 1988), bliźnięta - Aleksander Kazimierz (3 II 1922 - 15 IX 1987) i Henryk Józef (3 II 1922 - 9 XI 1924).

Do powstania przystąpił jako ochotnik na początku stycznia 1919 r. do oddziału pniewskiego, którego dowódcą był Stanisław Bolesław Szymendera (15 IV 1890 - 1 XII 1923). Brał udział w walkach o Kwilcz, Prusim, Kamienną, Międzychód i Zatom pod rozkazami Stefana Fliegera (15 VI 1888 - 16 I 1919). Za udział w powstaniu Mintura został odznaczony w 1973 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Zmarł 22 II 1971 r. w Gnieźnie, pochowany na cm. komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole: 21; kwatera: 5; rząd: 7; miejsce: 202
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1001113&name_surname=Mintura%20Antoni#

To także miejsce pochówku zięcia Władysława Kramera (1918-1992).

źródła: Parafia katolicka Otorowo, wpis 29 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Otorowo, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/52, skan 368 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/69, skan 452 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1894, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 529 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12396: Mintura Stefan (Konin, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26818: Mintura Stefan (Konin, Samter); APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 27 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Derdziński Władysław (1887-1970)

Urodził się 7 V 1887 r. w miejscowości Brzoza (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki). Rodzice Stanisław (ur. 20 IX 1857 w Grabówku, syn Adama i Julianny z d. Chrzanowska) i Maria z d. Mencfel (ur. 13 VIII 1865 r. w Brzozie, córka Kazimierza i Franciszki z d. Mazurek I voto Guderska) pobrali się w 1885 r. w Wierzei. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej troje dzieci, których znamy imiona - Józef (*+1889, żył 6 dni), Józefa (1890) i Zofia (ur. 1896).

Władysław z zawodu był kowalem.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej (odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy). Do Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 przystąpił jako ochotnik do tworzących się oddziałów w Szamotułach, walczył pod rozkazami Franciszka Ferfeta (1890-1960) o Szamotuły i Wronki. Zwolniony z wojska jako rocznik niepodborowy. Za udział w powstaniu w 1957 r. został odznaczony wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Zweryfikowany 20 XII 1938 r. dyplomem nr 18310.

13 X 1919 r. ożenił się z Katarzyną z d. Szukałą (9 IV 1898 Binino - 6 I 1975 Szczecin, córka Wincentego i Małgorzaty z d. Szukała, siostrą Powstańca Wielkopolskiego - Chryzostoma (6 IX 1900 - 18 XI 1979)).

Małżonkowie Władysław i Katarzyna mieli dziewięcioro dzieci: Edward (27 IX 1920 - 13 V 1974), Stanisława po mężu Raczyńska (22 X 1921), Joanna po mężu Kuźmienko (18 VIII 1923), Leokadia po mężu Siuda (9 XI 1924), Stanisław (3 V 1926 - 4 VI 1992), Jadwiga po mężu Kamińska (3 X 1927), Stefan (25 VIII 1930 - 20 VII 2024), Eugenia po mężu Aftyk (10 XI 1932 - 1977) i Tadeusz (10 VII 1935).

Po II wojnie światowej rodzina zamieszkała w Siemianicach (położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo), gdzie Władysław prowadził kuźnię.

Zmarł 6 VI 1970 r. Pochowany na starym cmentarzu w Słupsku, spoczywa Sektor 9B Rząd 1 Nr grobu 7
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Wierzeja, wpis 7 / 1885; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1975/1/40, skan 65 Wierzeja (USC) - akt urodzenia, rok 1887, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.1513); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 97 / Spis członków różnych kół Związku Powstańców Wielkopolskich. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 72; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym - stan projektów na 28 IV 2025; Wyszukiwarka grobów - Cmentarze komunalne w Słupsku; informacje pozyskana od wnuczki p. Agnieszki Derdzińskiej.

Urząd Stanu Cywilnego Wierzeja, wpis 7 / 1885

Stanislaus Derdziński (ur. 1857)
ojciec: Adam Derdziński , matka: Julianne Chrzanowska
Marie Mencfel (ur. 1865)
ojciec: Casimir Mencfel + , matka: Franziska Guderska geb. Mazurek

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1975/1/40, skan 65 Wierzeja (USC) - akt urodzenia, rok 1887, Księga urodzeń

Wladislaus , rodzice: Stanislaus Derdzinski, Marie Mensfelt

Iciachowski vel Iciakowski Andrzej (1888 -1957)

Uwaga co do pisowni nazwiska i daty urodzenia:
Zarówno w akcie ślubu rodziców sporządzonego w Szamotułach pod nr 30 z 4 VII 1884 r., akcie urodzenia Andrzeja nr 384 z 30 XI 1888 (USC Szamotuły) oraz akcie ślubu Andrzeja i jego pierwszej żony nr 6 z 11 II 1910 r. (USC Kaźmierz) i ich dzieci nazwisko zapisane zostało jako Iciakowski. Natomiast w późniejszych dokumentach i akcie zgonu Andrzej występuje już jako Iciachowski. Co do daty urodzenia - we wspomnianych powyżej dokumentach, tj. akcie urodzenia i pierwszego małżeństwa Andrzeja data ur. to 29 XI 1888 r., a w innych dokumentach podawano błędnie datę 30 XI 1888 r. (czyli datę sporządzenia aktu urodzenia).

Urodził się 29 XI 1888 r. w miejscowości Gałowo (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły). Rodzice Jakub Iciakowski (ur. 13 V 1861 r., syn Nepomuka i Marianny z d. Libera) i Agnieszka z d. Frąckowiak (15 IV 1863 - 21 I 1941, córka Andrzeja i Jadwigi z d. Konieczna) pobrali się 1884 r. Z tego związku urodzili się także Stanisława (1885-1971), Marianna (*+1887), Wincenty (*+1892), Michał (*+1893), Michalina (1893), Józefa (1898-1982) i Władysława (1904-1908).

Iciachowski vel Iciakowski żenił się dwukrotnie. Jego pierwszą żoną została Anna Piasecka (ur. 14 VII 1883 r., córka Andrzeja i Józefy z d. Spychała). Andrzej i Anna mieli co najmniej czworo dzieci: Franciszka (ur. 14 III 1910), Marianna (1911-1913), Stanisław (13 IV 1913 - 24 IX 1946) i Irena po mężu Tomaszewska (20 VIII 1929 - 24 IX 2023). Drugą żoną została Stanisława z d. Kęsa (21 IV 1908 - 23 IV 1967, córka Jakuba i Anny Banoś), którą poślubił w Ryczewie pod Słupskiem 19 IV 1947 r.

Andrzej jako ochotnik wstąpił do 1. kompanii szamotulskiej i walczył pod rozkazami Franciszka Przybylskiego (1889-1979). Brał udział w zajmowaniu Szamotuł i Wronek oraz dalej Ryczywołu i w okolicach Czarnkowa - Gulcz, Rosko, Wrzeszczyna. Po powstaniu skierowany do straży obywatelskiej, w której służył do czerwca 1921 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Zweryfikowany przez zarząd Główny związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 13068, Nr Referatu Historycznego 20374. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Jego losy podczas II wojny nie są znane.

Po drugiej wojnie światowej w 1945 r. Andrzej zamieszkał w podsłupskim Ryczewie, gdzie pracował jako stróż w cegielni.

Zmarł 24 XII 1957 r. Pochowany na starym słupskim cmentarzu, spoczywa Sektor 13 Rząd 5 Nr grobu 17_17
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...

To także miejsce pochówku córki Ireny i jej męża Edwarda Tomaszewskich.

źródła: Parafia katolicka Szamotuły, wpis 24 / 1884; Urząd Stanu Cywilnego Szamotuły, wpis L-30 / 1884; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/43, skan 389 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 5409/3/34, skan 59 Kaźmierz (USC) - akt małżeństwa, rok 1910, [Rejestr główny małżeństw]; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 🙂 I.487.14146); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 221; WTG Gniazdo, projekt Uczestnicy Powstania wielkopolskiego, baza on - line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (stan na 29 IV 2025); Wyszukiwarka grobów dla miasta Słupska.

Parafia katolicka Szamotuły, wpis 24 / 1884

Jacobus Iciakowski (23 lat)
Agnes Frąckowiak (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Szamotuły, wpis L-30 / 1884

Jacob Iciakowski (23 lat)
ojciec: Nepomuk Iciakowski , matka: Marie Libera
Agnes Frąckowiak (21 lat)
ojciec: Andreas Frąckowiak , matka: Hedwig Konieczny

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/43, skan 389 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń

Andreas , rodzice: Jacob Iciakowski, Agnes Frąckowiak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 5409/3/34, skan 59 Kaźmierz (USC) - akt małżeństwa, rok 1910, [Rejestr główny małżeństw]

Andreas Iciakowski (22 lat) , rodzice: Jakob Iciakowski, Agnes Frąckowiak ,
Anna Piasecka (27 lat) , rodzice: Andreas Piasecki , Josepha Spychała

Kubicki Jerzy Witalis (1892 - 1973)

Urodził się 19 VII 1892 r. w Cassel (miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, siedziba rejencji Kassel oraz powiatu Kassel), w rodzinie Witalisa (28 IV 1851 - 20 IX 1915, syn Karola i Teofilii z d. Żurawska) i Marii z d. Stark (28 I 1858 - 1 III 1921, córka Karola i Marianny z d. Sypniewska), para pobrała się w 1886 r. w Poznaniu. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej pięcioro dzieci, których znamy imiona: Jadwiga (1887-1889), Stanisław (1889-1942, artysta plastyk, zamęczony w więzieniu na Pawiaku w Warszawie), Tadeusz Teofil (1891-1946), Jan (1894-1917, poległ jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej), Witold Marian (1895) i Hanna zofia po mężu Alkiewicz (1898-1961).

Jerzy Witalis ukończył gimnazjum humanistyczne w Eberswalde w Brandenburgii. Następnie odbywał 3 letnią praktykę w majątkach gospodarczych, a po jej ukończeniu rozpoczął studia rolnicze w Berlinie w 1912 r. Po ukończeniu Akademii Rolniczej w Berlinie został asystentem na tejże uczelni. W tym czasie należał do Towarzystwa Tomasza Zana.

Jego pierwszą żoną została Felicja* z d. Szyfner (4 XII 1897 - 17 IX 1941) - Powstaniec Wielkopolski, z którą miał dwoje dzieci - Marię (ur. 3 I 1925) i Krzysztofa (ur. 11 X 1930).

W 1914 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, zwolniony w stopniu podporucznika. Od 11 XI 1918 r. prowadził Biuro Werbunkowe dla Straży Bezpieczeństwa w Poznaniu. 27 XII brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu (m.in. o Plac Wolności i Prezydium Policji, którego został następnie komendantem). W nocy z 5 na 6 I 1919 r. wziął udział w walkach o Stację Lotniczą w pod poznańskiej Ławicy. Skierowany na front północny powstania 10 i 11 I 1919 r. uczestniczył w bitwie o Szubin (walczył w okolicach Kołaczkowa). Następnie wstąpił do organizowanego 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich (komendant koszar). Dowodził następnie szwadronem zapasowym i 2. szwadronem. Za udział w powstaniu 6 XII 1957 r. odznaczony został Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Walczył w wojnie polsko - bolszewickiej. W nocy z 4 na 5 IV 1920 r., wziął udział w brawurowym wypadzie z twierdzy w Bobrujsku, podczas którego rozbił placówki nieprzyjaciela i wziął jeńców. Za wykazane męstwo odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W walkach pod Iwachnowiczami 29 VII 1920 r. został ranny. Zwolniony z wojska w 1921 r. na własną prośbę. 19 III 1939 r. otrzymał awans do stopnia majora. Brał udział w Kampanii Wrześniowej, walczył m.in. o Warszawę. Po upadku wojny obronnej wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. W 1973 r. awansowany do stopnia podpułkownika.

Zmarł 17 XI 1977 r. w Poznaniu i spoczywa na cmentarzu Junikowo w jednej z kwater powstańczych pole 6, kwatera 1, rząd 18, miejsce 2A.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590201&name_surname=Kubicki%20Jerzy#

Kubicka z d. Szyfter Felicja Barbara Maria (1897 - 1941)

Urodziła się 4 XII 1897 r. w miejscowości Rogaczewo Wielkie (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń) w rodzinie Stanisława (2 V 1868 w Stęszewie - 5 V 1948 w Żerkowie, syn Piotra i Marianny z d. Wejchan, majora Wojsk Wielkopolskich, Powstańca Wielkopolskiego, organizatora intendentury polowej Wojsk Wielkopolskich, działacza społecznego) i jego małżonki Jadwigi Honoraty z d. Szablikowska (ur. 27 VIII 1873 w w Pniewach, córka Michała i Heleny z d. Suszyńska, działaczki organizacji kobiecych). Para pobrała się w 1897 r. w Wielichowie. Z tego związku urodzili się także Helena Stanisława Jadwiga (5 VI 1899 Rogaczewo Wielkie), Maria Józefa Zofia (17 III 1902 Wielki Gaj), Bronisław Piotr Michał (19 V 1905 Koszkowo) i Janina Agnieszka Walentyna (20 I 1907 Koszkowo - 16 XII 1985 Koszalin). Rodzina Szyfter przeprowadziła się z Koszkowa do Poznania, prawdopodobnie tu Felicja ukończyła naukę. Wg Kart meldunkowych miasta Poznania ponownie zamieszkała w Poznaniu 15 III 1917 r.
Niestety nie mamy żadnych dokumentów potwierdzających jej udział w Powstaniu Wielkopolskim, nasza cała wiedza opiera się na napisie wyrytym na nagrobku, który brzmi “siostra Czerwonego Krzyża w Powstaniu Wielkopolskim”. Biorąc pod uwagę, że ojciec brał czynnie udział w powstaniu (mimo wieku) istnieje zatem przypuszczenie, że i jego starsze córki (Felicja i Helena) służyły jako pomoc medyczna (sanitariuszki).
Felicja zmarła 17 IX 1941 r. (prawdopodobnie podczas wysiedlenia jej i męża Jerzego Witalisa do Generalnej Guberni. 31 III 2008 r. jej szczątki zostały złożone w grobie męża na poznańskim Junikowie; spoczywa na cmentarzu Junikowo w jednej z kwater powstańczych pole 6, kwatera 1, rząd 18, miejsce 2A.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590201&name_surname=Kubicki%20Jerzy#

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 100 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 438 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Wielichowo, wpis 23 / 1897; Parafia katolicka Wielichowo, wpis 11 / 1897; Archiwum Państwowe w Lesznie 456/1.1/62, skan 68 Wyskoć (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja odznaczonych Krzyżem Virtuti Militari; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 29 IV 2025; APP, Archiwum Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki.

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 100 / 1886

Vitalis Kubicki (35 lat)
Marianna Sztark (28 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 438 / 1886

Vitalis Kubicki (35 lat)
ojciec: Carl Kubicki , matka: Theophila Zurawska
Marie Sztark (28 lat)
ojciec: Carl Sztark , matka: Marie Sypniewska

Urząd Stanu Cywilnego Wielichowo, wpis 23 / 1897

Stanislaus Szyfter (28 lat)
ojciec: Peter Szyfter , matka: Marie Wegchan
Hedwig Honorata Szablikowska (23 lat)
ojciec: Michael Szablikowski , matka: Helene Suszczynska

Parafia katolicka Wielichowo, wpis 11 / 1897

Stanislaus Szyfter (ur. 1868)
ojciec: Petrus Szyfter , matka: Marianna Wejchan
Hedvigis Szablikowska (ur. 1873)
ojciec: Michael Szablikowski , matka: Helena Suszczyńska

Archiwum Państwowe w Lesznie 456/1.1/62, skan 68 Wyskoć (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]

Felicja Barbara Maria , rodzice: Stanisław Szyfter, Jadwiga Szablikowska

Maćkowiak Antoni (1899-1994)

Urodził się 8 V 1899 r. w miejscowości Wronowo (osada w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan). Rodzice Michał (ur. 20 VIII 1857, syn Tomasza i Reginy z d. Hansch) i Agnieszka z d. Wawrzyniak (ur. 10 I 1861, córka wawrzyńca i Marianny z d. Pawłowska) pobrali się w 1881 r. w Wyskoci. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej pięcioro dzieci, których znamy imiona - Józefa (1883), Stanisław (1885), Marianna po mężu Jankiewicz (1887), Franciszka po mężu Adamska (1890) i Michał (1893-1943).
Antoni ożenił się 23 VIII 1924 r. w Poznaniu z Zofią z d. Maczkowska (15 I 1903 - 11 III 1946, córka Ignacego i Rozalii z d. Balczyńska, Zofia pochowana jest ze swoją matką i córką Aleksandrą na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu). Z tego związku urodziło się co najmniej czworo dzieci, który imiona zostały ustalone na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania - Marianna (8 XII 1925), Medard (2 XII 1927 - 17 I 2012), Aleksandra (19 II 1932 - 25 XI 1942) i Kazimierz (29 X 1929).

28 XII 1918 roku przyłączył się jako ochotnik do oddziały Straży Ludowej Poznań Wilda pod dowództwem Mariana Aleksandra Ernsdorfa (1880-1947) i Franciszka Józefa Masadyńskiego (1885-1956). Brał udział w walkach ulicznych na terenie miasta Poznania w dzielnicy Wilda oraz przy zajęciu koszar saperów przy obecnej ul. Rolnej. Wstąpił do 1. kompanii 7. baonu saperów pod dowództwem Zygmunta Franciszka Antoniego Kaletki (1895-1920) na froncie północnym powstania i dalej w wojnie polsko - bolszewickiej. Uczestnik Kampanii Wrześniowej, walczył nad Bzurą, w puszczy Kampinoskiej oraz w obronie Warszawy (po kapitulacji Warszawy wzięty do niewoli, w której przebywał do października 1939 r.). Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 49/73 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 4 V 1994 r. Pochowany na cm. komunalnym Poznań Junikowo, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042002&name_surname=Ma%C4%87kowiak%20Antoni#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Wyskoć, wpis 31 / 1881; Urząd Stanu Cywilnego Wyskoć, wpis 36 / 1881; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 30 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Wyskoć, wpis 31 / 1881

Michael Maćkowiak (24 lat)
Agnes Wawrzyniak (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Wyskoć, wpis 36 / 1881

Michael Maćkowiak (ur. 1857)
ojciec: Thomas Maćkowiak , matka: Regina Hansch
Agnes Wawrzyniak (ur. 1861)
ojciec: Lorenz Wawrzyniak , matka: Marie Pawłowska