Zygmunt Stanisław Kostka (1895 - 1954)
Zygmunt Stanisław Kostka (1895 - 1954)
Urodził się 3 XI 1895 roku w miejscowości Zdziętawy (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Kobylin) w rodzinie Józefa (ur.1868, syn Filipa i Apolonii z d. Manka)i Jadwigi Migasiewicz(ur. 1873, córka Stanisława i Wiktorii z d. Tyczyńska), para pobrała się w roku 1892 r. w miejscowości Pępowo. Z tego związku urodzili się także Pelagia (1897- 1960), Franciszek Ksawery (1898), NN - dziecko martwo urodzone w 1900, Michał (1902), Anastazja (1904), Zofia (1905-1906), Marianna (1906), Walenty (1908) i Agnieszka (1909).
Był zawodowym żołnierzem.
Uczestnik I wojny światowej, walczył m.in. pod Verdun, w czasie działań wojennych został ranny co potwierdzają listy strat armii pruskiej Preußen 1156 z dn. 6 VI 1918 roku.
W Powstaniu Wielkopolskim od chwili wybuchu w walkach na terenie miasta Poznania, następnie pod Krotoszynem i Rawiczem. Oddelegowany do Wielkopolskiej Szkoły Oficerskiej w Poznaniu. Następnie w szeregach 57. pułku piechoty brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ranny w lipcu pod Żabinką i urlopowany, za udział i bohaterstwo odznaczony odznaczony Virtuti Militari. Po wyleczeniu ponownie w wojsku jako chorąży, w 1924 r. awansowany na podporucznika, od 1939 r. kapitan. Następnie skierowany do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza. W latach 30. przeniesiony do służby w 69. pułku piechoty, wchodzącym w skład 17. Wielkopolskiej Dywizji Piechoty, który stacjonował w Gnieźnie.
W Centralnym Archiwum Wojskowym z dnia 8 IX 1977 potwierdzające udział Stanisława Zygmunta w Powstaniu Wielkopolskim z przywołaniem podstawy: sygn. akt CAW, MNo 25 IV 1938 r. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony dn. 25 VI 1938 roku wniosek o Medal Niepodległości.
Brał udział w Kampanii Wrześniowej (w stopniu kapitana pełnił w 69 p.p. funkcję adiutanta pułku. Wzięty do niewoli podczas bitwy nad Bzurą), przebywał w Oflagu II C Woldenberg numer jeniecki 48602 i w Prenzlau do 2 V 1945 r..
Po uwolnieniu z oflagu podjął służbę wojskową jako komendant Rejonowych Komend Uzupełnień kolejno w Ostrowi Mazowieckiej, Włocławku i Gdyni. Na początku lat 50. najpierw awansowany do stopnia majora a następnie jako "sanacyjny oficer" odesłany przymusowo do cywila.
Ożeniony z Bronisławą Józefą z d. Górnicką (7 II 1897 - 24 I 1979), nauczycielką, urodzoną w Wielopolu Skrzyńskim pow. Ropczyce. Ślub wzięli w trakcie jego służby w KOP w kościele w Równem. Mieli jedną córkę Danutę (1926 - 1988), urodzoną w Rokitnie Wołyńskim, po mężu Stępa.
Stanisław Zygmunt zmarł 24 I 1954 roku, spoczywa z małżonką na cmentarzu komunalnym w Gdyni Witominie: Sektor / Rząd / Numer 61 / 59 / 17
źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 410/2.1/57, skan 42 Pępowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Lesznie 410/1.1/78, skan 199 Pępowo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, [Księga urodzeń]. Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24109: Zygmunt Stanislaus (Zdzietawy, Gostyn). WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa. Wyszukiwarka grobów na cm. komunalnych w Gdyni. Relacja wnuka p. Marką Stępy.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023/2025
Archiwum Państwowe w Lesznie 410/2.1/57, skan 42 Pępowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]
Joseph Zygmunt (24 lat), rodzice: Philipp Zygmunt , Apolonia zd Manka ,
Hedwig Migasiewicz (19 lat) , rodzice: Stanislaus Migasiewicz , Voctoria zd Tyczynska ,
Archiwum Państwowe w Lesznie 410/1.1/78, skan 199 Pępowo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, [Księga urodzeń]
Stanislaus, rodzice: Joseph Zygmunt , Hedwig Zygmunt zd Migaszewicz