• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
28 29 30 31 01 02 03
04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 01

Strony

  • Strona główna

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Wrzesień 2023
  • Czerwiec 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Maj 2022
  • Kwiecień 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Marzec 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020

Najnowsze wpisy, strona 32


< 1 2 ... 31 32 33 34 35 ... 340 341 >

Wachowski Franciszek (1894-1970)

Wachowski Franciszek (1894-1970)

Urodził się 29 I 1894 r. w miejscowości Trzeciewnica (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Nakło nad Notecią) w rodzinie Wojciecha (ur. 1865, syn Szymona i Marianny z d. Borek) i Józefy z d. Paczkowska (ur. 1869, córka Wojciecha i Józefy z d. Poklonowska), para pobrała się w Nakle nad Notecią w 1891 r. Z tego związku urodziły się także Antonina (1901), Katarzyna (1904), Joanna (1907) i Zofia (1912). W 1913 r. rodzina przeprowadziła się do Poznania.

Franciszek ukończył szkołę ludową, z zawodu był robotnikiem.

Powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Grenadier - Regiment 7 został ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskiej liście strat Preußen 157 z 23 II 1915 r. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił do Poznania i tu wstąpił do Rady Robotniczo - Żołnierskiej 23 XI 1918 r. Przystąpił do Powstania Wielkopolskiego w dzielnicy Wilda w Poznaniu pod rozkazami Franciszka Józefa Masadyńskiego (10 X 1885 - 19 VII 1956), w mieszkaniu którego znajdowało się biuro werbunkowe ochotników Straży Ludowej i tajny magazyn broni. Brał czynny udział decydującym momencie podczas walk powstańczych o Prezydium Policji, w walkach ulicznych na terenie miasta Poznania, a także w przejęciu Stacji Lotniczej na Ławicy. 16 III 1920 r. zwolniony z wojska w stopniu szeregowego. Za udział w powstaniu odznaczony w 1919 r. Pamiątkowym Krzyżem ZA WALECZNOŚĆ Rady Ludowej Miasta Poznania. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Od 25 VIII 1935 r. w Towarzystwie Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 19224, Nr Referatu Historycznego 26500. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 r.

18 VIII 1920 r. ożenił się w Poznaniu z Agnieszką z d. Gawronek (25 I 1895 - 8 VII 1985), z tego związku urodzili się Joanna Hanna (1921 - 2015, po mężu Szczeszek), Władysława (1923), Józef (1925), Florian (1924) i Zenon (1936).

Zmarł 6 III 1970 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 12 miejsce 3 GPS: 52.36213, 16.936494

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Agnieszki (+1985) i córki Joanny Hanny (+2015).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Nakło nad Notecią, wpis L-32 / 1891; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 4967: Wachowski Franz (Tszeciewnica, Wirsitz); WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.6594 ); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 26 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Nakło nad Notecią, wpis 33 / 1891

Adalbertus Wachowski (26 1/2 lat)
Josepha Paczkowska (20 3/4 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Nakło nad Notecią, wpis L-32 / 1891

Adalbert Wachowski (ur. 1865)
ojciec: Simon Wachowski + , matka: Marie Borek
Josephine Paczkowska (ur. 1870)
ojciec: Adalbert Paczkowski + , matka: Josephine Poklenkowska

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Wachowski Franciszek (1894-1970)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Tomczak Andrzej (1896 - 1970)

Tomczak Andrzej (1896 - 1970)

Urodził się 4 XI 1896 r. w miejscowości Waldau, (Kassel-Waldau, okręg administracyjny Kassel, w Niemczech, w kraju związkowym Hesja) w rodzinie Stanisława (ur. 1869, syn Wawrzyńca i Marianny Markiewicz) i Marianny z d. Stawicka (ur. 1873, córka Mikołaja i Anny z d. Łachaj II voto Nowak), para pobrała się w 1896 r. Młodzi małżonkowie po ślubie wyjechali za pracą do Waldau, a po 4 latach wrócili na tereny wielkopolskie, zamieszkali we wsi Siedlików w powiecie ostrzeszowskim, gdzie urodziły się siostry Andrzeja - Katarzyna (1898), Marianna (1900-1987), Pelagia (*+1903) i Genowefa (1905).

Andrzej po ukończeniu szkoły powszechnej wyjechał do Linden i pracował od 1912 r. do 1917 r. jako górnik. Tu należał do Towarzystwa SOKÓŁ i Towarzystwa Śpiewaczego LUTNIA.

19 VI 1917 r. powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej na froncie francuskim. W wyniku ciężkiej choroby został odesłany z frontu i skierowany na leczenie w październiku 1918 r. do Gniezna, skąd skierowany na urlop zdrowotny. W wyniku zakończenia I wojny światowej wrócił do domu rodzinnego w Siedlikowie. W Ostrzeszowie wstąpił do Rady Robotniczo - Żołnierskiej, która została utworzona między innymi przez Witolda Celestyna Prusinkiewicza (15 VII 1896 - 15 IV 1974), następnie w oddziale powstańczym w Ostrzeszowie, brał udział w walkach o Kobylą Górę, Szklarkę Myśniewską, Szklarkę Śląską. Przydzielony do 1. pluton 10. kompanii 12. Pułku Strzelców Wielkopolskich. 7 VII 1921 r. zwolniony z wojska. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 21 VI 1938 r. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony w 1958 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Po przejściu do rezerwy w sierpniu 1921 r. rozpoczął kurs celny w Wieluniu, po czym został skierowany do pracy na zachodniej granicy do Pawłowa w powiecie ostrowskim. Pracował tam aż do wybuchu II wojny światowej. Brał udział w Kampanii Wrześniowej 1939 r. 21 IX 1939 r. wzięty do niewoli, kolejno więziony w Rawie Ruskiej i Kanau do listopada 1939 r. Zwolniony do domu. 4 XII 1939 r. aresztowany przez Gestapo osadzony kolejno w więzieniach w Pleszewie, Ostrowie Wielkopolskim, Poznaniu i Rawiczu, zwolniony 1 III 1942 r. Kaźnia niemiecka doprowadziła go do inwalidztwa.

6 V 1922 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Czaska (23 XI 1898 - 25 II 1969, córka Antoniego i Józefy Krzyżańskiej), z tego związku urodziło się dwóch synów Bronisław (1927-2010, kolejarz we Wrocławiu) i Stefan (1924 - 2008, mieszkał w Poznaniu, pracował w Centrali Chemicznej). Ostatnie lata życia, przenosząc się z Pleszewa małżonkowie spędzili w Poznaniu.

Andrzej Tomczak zmarł 17 IX 1970 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 11 miejsce 4 GPS: 52.362108, 16.936458

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony MArianny (Marii, +1969), syna stefana (+2008) i jego żony Janiny (1930-2016).

źródła: Parafia katolicka Ostrzeszów, wpis 16 / 1896; Urząd Stanu Cywilnego Ostrzeszów, wpis 21 / 1896; Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. IX, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2012; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 486: Życiorysy powstańców wielkopolskich: T - tom l (Tabaka Antoni - Tomczak Franciszek; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Ostrzeszów, wpis 16 / 1896

Stanislaus Tomczak (26 lat)
ojciec: Laurentius Tomczak , matka: Marianna Markiewicz
Marianna Stawicka (22 lat)
ojciec: Nicolaus Stawicki + , matka: Anna Łachaj

Urząd Stanu Cywilnego Ostrzeszów, wpis 21 / 1896

Stanislaus Tomczak (ur. 1869)
ojciec: Lorenz Tomczak , matka: Marie Markiewicz
Marie Stawicka (ur. 1873)
ojciec: Nikolaus Stawicki , matka: Anna Lachaj wieder verehel. Nowak

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Tomczak Andrzej (1896 - 1970)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Jędrzejczak Józef (1895 - 1968)

Jędrzejczak Józef (1895 - 1968)

Urodził się 4 III 1895 r. w miejscowości Łubnica (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Wielichowo), w rodzinie Marcina (ur. 1868, syn Walentego i Jadwigi z d. Nowak) i Jadwigi z d. Ciesielska (ur. 1872, córka Jakuba i Konstancji z d. Machalińska II voto Gbur), para pobrała się w 1892 r. Z tego związku urodzili się także Bolesława (1893), Franciszek (18 XII 1898), Marianna (1900-1969), Matylda (1900-1984), Wiktoria (1903), Antonina (1906 - 1977), Marta (1910-2004) i Czesława (1911).

Nie znamy losów Józefa sprzed wybuchu Powstania Wielkopolskiego. 4 I 1919 r. w rodzinnej miejscowości zorganizował drużynę, która następnie została włączona do kompanii wielichowskiej i walczyła pod rozkazami Kazimierza Szcześniaka (20 II 1885 - 22 X 1945). Walczył o Wielichowo i Rakoniewice. 10 I zdobył z kompanią wielichowską Kopanicę. Brał udział w obronie Kargowy (11 i 12 II 1919), a od 15 II z kompanią obsadził odcinek w Widzimie, następnie 18 II w Wielkim Grójcu. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 3 X 1935 r. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 20 IX 1937 r. (24/11828). W 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Ożenił się z Marianną z d. Drgas (9 VIII 1901 W Zielęcinie - 13 V 1970 Poznań, córka Jana i Józefy z d. Michalska). Z tego związku w Łubnicy urodziła się Łucja (24 IV 1923). W 1924 r. na krótko zamieszkali w Poznaniu, następnie w Dopiewie, gdzie urodziła się Irena (30 V 1924). Następnie ponownie w rodzinnej miejscowości, którą ze względów finansowych (zadłużenie, w 1927 r. rodzinne gospodarstwo zostało zlicytowane) musiał opuścić, i tak z rodziną zamieszkał w Jabłonnej, gdzie urodziła się Krystyna 14 X 1929 r. Rodzina ponownie przeniosła się do Łubnicy, gdzie 28 V 1930 r. urodziła się Marta. 10 VII 1932 r. z Jabłonnej rodzina przeniosła się do Poznania. Na akcie urodzenia Józefa znajdują się dopiski o zawarciu małżeństw I akt 431/1918 USC Berlin, II małż. 6 XI 1943 r. (akt 1606/1943 USC Berlin Tiergarten), co nie do końca jest jasne, zwłaszcza przy II małżeństwie, bo do końca życia jego żoną była wspomniana Marianna.

Zmarł 7 VII 1968 r. w Poznaniu, pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 10 miejsce 17 GPS: 52.36211, 16.936221

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
UWAGA na nagrobku błędnie przypisano lata życia, zamieniono daty Józefa z Marianną.

To także miejsce pochówku żony Marianny.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1973/3/59, skan 88 Wielichowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1973/1/67, skan 60 Wielichowo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 233; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 420; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 28 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

 

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1973/3/59, skan 88 Wielichowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, Księga małżeństw

Martin Jędrzejczak (24 lat), rodzice: Walentin Jędrzejczak , Hedwig Nowak ,
Hedwig Ciesielska (20 lat) , rodzice: Jacob Ciesielski , Konstantia Machlinska


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1973/1/67, skan 60 Wielichowo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Joseph , rodzice: Martin Jędrzejczak, Hedwig Ciesielska,

zawarł I małż. (akt 431/1918 USC Berlin), II małż. 06.11.1943 (akt 1606/1943 USC Berlin Tiergarten), zm. 07.07.1968 Poznań

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Jędrzejczak Józef (1895 - 1968)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Szpulecki Czesław (1897 - 1969)

Szpulecki Czesław (1897 - 1969)

Urodził się 7 VII 1897 r. w miejscowości Ciencisko (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Strzelno). Rodzice Ksawery (ur.1866, syn Antoniego i Józefy Kurek) i Kazimiera z d. Janowska (ur.1874, córka Mikołaja i Franciszki Barteckiej), pobrali się w 1893 r. w miejscowości Miradz (Strzelno). Jego braćmi byli Stanisław (ur. 28 IV 1900 r.) i Wacław (ur. 6 IX 1894, zm. 20 XI 1957 r., pochowany cmentarz parafialny św. Wawrzyńca we Wrocławiu), Powstańcy Wielkopolscy.
.

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie ślusarza, był też spawaczem.

Czesław odbył służbę wojskową w armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz tejże, odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. 3 I 1919 r. przyłączył się jako ochotnik do luźnych oddziałów, które brały udział w walkach o Strzelno i okolice. Następnie brał udział w walkach o Inowrocław. 5 I 1919 r. wstąpił do 2 kompanii 1. Pułku Grenadierów Kujawskich pod rozkazami Pawła Cymsa. 1. Pułk podobnie jak 2. Pułk Grenadierów Kujawskich oraz Szwadron Nadgoplański odegrał niezwykle ważną rolę w kształtowaniu się frontu północnego podczas trwającego powstania. Wszystkie trzy formacje 8 II 1919 r. zostały przemianowane w 5. Pułk Strzelców Wielkopolskich, a następnie 19 II 1920 r. w 59. Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Trzeba tu zaznaczyć, że po raz kolejny Uchwała z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego mija się z tym, co sam Powstaniec napisał w Deklaracji z 13 III 1938 r. do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich. We wspomnianej Uchwale napisano bowiem “Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. jako ochotnik od 28.12.1918 do 18.02.1919. W dniach 28-29.12.1918 zdobywał Strzelno i rozbrajał Niemców w okolicy Strzelna pod dowództwem Antczaka. Od 3 do 6.01.1919 brał udział w zdobywaniu Inowrocławia pod dowództwem kpt. Cymsa i Lewandowskiego. Dnia 10 i 11 01.1919 brał udział w zdobywaniu Złotnik Kujawskich a 20 i 21 tego miesiąca w zdobywaniu Chmielnik pod dowództwem Lewandowskiego. Od 01.02 do 07.02.1919 w walce o Duże Opoki i zajęcie Ośniestrzewa, Ośnietrzywka, Wonorzy, pod dowództwem por. Jakubowskiego. Brał udział w walkach o Pszczółczyn, Rynarzewo i Tarkowo oraz na froncie południowym. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej w W.P. do dnia 10.07.1921 r.” W cytowanej Uchwale (z oczywistych przyczyn) nie wspomniano także o tym, że Szpulecki brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej od 4 IV 1920 r. do 19 XI 1920 r. w walkach na Ukrainie i na froncie polsko - bolszewickim. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala 10 VII 1921 r. z 15. Wielkopolskiego pułk artylerii ciężkiej (15 pac). Od 14 VII 1923 r. w Związku Powstańców i wojaków, od 1 V 1935 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919. Zweryfikowany członek Związku Powstańców Wielkopolskich nr dyplomu 9058, Nr Referatu Historycznego 16684. 25 VI 1938 r. został odznaczony Medalem Niepodległości (WBH dwie teczki dotyczące tego samego 155 46307 i fiszka z datą nadania).

20 IX 1924 r. ożenił się w Poznaniu z Marianną (Maria) z d. Dobierzyńska (ur.11 VII 1903 - 10 VI 1994), z tego związku urodziło się troje dzieci Marian (*+1925), Henryk Antoni (1927-2000) i Krystyna (1931).

Zmarł 19 VI 1969 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 11 miejsce 16 GPS: 52.362131, 16.936245

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku żony Marianny zm.1994 i wnuka Pawła (1958-2008, syn Henryka, pochowanego po lewej stronie rodziców).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Miradz, wpis 20 / 1893; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5740); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 27 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Miradz, wpis 20 / 1893

Xaver Szpulecki (ur. 1866)
ojciec: Anton Szpulecki , matka: Josephine Kurek
Casimira Janowska (ur. 1874)
ojciec: Nikolaus Janowski , matka: Franziska Bartecka

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Szpulecki Czesław (1897 - 1969)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Dziekański Andrzej (1903 - 1983)

Dziekański Andrzej (1903 - 1983)

Urodził się 26 X 1903 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Michała (1881-1956) i Nepomuceny z d. Olejniczak (1877-1978). Z tego związku urodzili się także Czesław (1905-1967) i Bronisława (1909).

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie cieśli.

Według Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. brał udział w walkach od 27 XII 1918 r. do 18 II 1919 r. w walkach przy zdobywaniu Placu Wolności, Al. Marcinkowskiego w Poznaniu. 27 XII 1918 r. ranny w brzuch i rękę, leczony w Szpitalu Nr 1 ul. Różana do 5 II 1919 r. Natomiast w życiorysie napisanym w latach 60. XX wieku napisał, że w powstaniu brał udział od 7 II 1919 r., kiedy to wstąpił w szeregi powstańcze do oddziałów Straży Ludowej pod rozkazami Andrzeja Pokrywki (17 X 1888 - 16 VI 1971). 20 IV 1919 r. jako żołnierz kompanii zapasowej 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich i skierowany do Rydzyny i Rawicza (dowódca kompanii Marian Rogalski, Szef kompanii Stefan Kmieciak). W 1920 r. zwolniony z wojska. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. Uczestnik Kampani Wrześniowej 1939 r.

17 V 1929 r. w Poznaniu ożenił się z Jadwigą z d. Witczak (26 lub 16 X 1896 - 26 XI 1966). Z tego związku urodziło się dwoje dzieci Kazimierz Andrzej (1930) i Gertruda (1935-2004, po mężu Pietrzak).

Zmarł 16 IX 1983 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 6 miejsce 15 GPS: 52.362021, 16.936216

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Jadwigi i córki Gertrudy.

źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 406: Życiorysy powstańców wielkopolskich: D - tom IV (Dworczak Ludwik - Dziudzia Jan); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 29 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Dziekański Andrzej (1903 - 1983)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Waligóra Józef (1882-1965)

Waligóra Józef (1882-1965)

Urodził się 1 I 1882 r. w Kostrzynie w rodzinie Antoniego )1845-1885) i Marianny z d. Lipiecka (1850), para pobrała się w 1869 r. w Kostrzynie, z tego związku urodzili się także Marcin (*+1871), Franciszek (1 VIII 1872), Rozalia (1874), Wiktoria (1875) i Antonina (1878-1884) oraz Marianna (*+1880).

Ukończył szkołę powszechną, następnie pracował jako robotnik. 8 V 1904 r. ożenił się w Kostrzynie z Marianną z d. Skałecka (12 VII 1883 - 25 XII 1963, córka Józefa i Agnieszki z d. Jarolczyk). Ze związku Józefa i Marianny urodziło się co najmniej ośmioro dzieci, znamy imiona Stanisław (1905), Stefan (*+1906), Kazimierz (1909-1980), Ignacy (1912), Stefan (1917), Helena (1923), Monika (1926) i NN w 1929 (dziecko zmarło bez nadania imienia tuż po porodzie).

Od 8 I 1919 r. brał udział w Powstaniu Wielkopolskim jako członek Straży Ludowej I Komendy na Starołęce. Od 20 VIII 1919 r. w strukturach Obrony Krajowej, pełnił funkcję wartownika na dworcu kolejowym na Starołęce. Następnie w 3. baonie 1. Pułku Garnizonowego w Warszawie (I i IX warownia). Od 17 V 1936 r. członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich, następnie w Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 24 VII 1936 r. dyplomem 16502, Nr Referatu Historycznego 23654. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 I 1937 r. (brak pracy niepodległościowej).

Zmarł 18 IV 1965 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 2 rząd 5 miejsce 18

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony - Marianny (+1963), syna Kazimierza (1980) i synowej Pelagii (+2000) oraz Kazimierza Chuchraka.

źródła: Parafia katolicka Krerowo, wpis 10 / 1869; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/25, skan 2 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/3/178, skan 38 Kostrzyn (USC) - akt małżeństwa, rok 1904, Heiraths-Haupt-Registe; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.6840); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 30 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Krerowo, wpis 10 / 1869

Antonius Waligorski (24 lat)
Marianna Lipiecka (19 lat)


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/25, skan 2 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń

Joseph , rodzice: Anton Waligóra, Marianna Lipiecka ,


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/3/178, skan 38 Kostrzyn (USC) - akt małżeństwa, rok 1904, Heiraths-Haupt-Register

Joseph Waligóra (22 lat), rodzice: Anton Waligóra , Marie Lipiecka ,
Marie Skałecka (21 lat) , rodzice: Joseph Skałecki , Agnes Jarlaczyk

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Waligóra Józef (1882-1965)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Muth Edmund (1896-1930)

Muth Edmund (1896-1930)

Urodził się 25 VII 1896 r. na podpoznańskich Jeżycach w rodzinie Wojciecha (15 III 1872 - 23 VII 1920, syn Jana i Marianny z d. Łagoda) i Marii z d. Drozdowska (21 XI 1873 - 11 IV 1934, córka Józefa i Katarzyny z d. Jagodzińska), para pobrała się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Maria (1894), Władysława (1898), Joanna Stefania (1900), Tadeusz Marian (1904-1905) i Marian (1907).

Niewiele wiemy na temat Edmunda, brak potwierdzenia czy brał udział w I wojnie światowej. Niejasne też jest kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wszystkie informacje jakie posiadamy zaczerpnięte są z trzech nekrologów zamieszczonych w Kurierze Poznańskim z 27 i 28 IX 1930 r. (nr 445 i 445), gdzie napisane zostało, że Edmund był Powstańcem Wielkopolskim, podporucznikiem Wojska Polskiego (rezerwa) i żołnierzem 15 pułku ułanów i tylko na tej podstawie możemy domniemywać przebiegu służby w Wojskach Wielkopolskich Mutha. oddział ułanów powstał 30 XII 1918 r. (podawana jest także data 27 XII, czyli wybuchu powstania, ale tu trzeba podkreślić, że w dniu wybuchu insurekcji wielkopolskiej tak sprecyzowane jednostki nie miały kiedy się utworzyć) pod komendą ppor. Kazimierza Ciążyńskiego (2 III 1894 - 11 IX 1951), jako „Konni Strzelcy Straży Poznania”. 29 I 1919 1. pułk strzelców konnych wielkopolskich otrzymał nazwę „1. pułk ułanów Wielkopolskich”, a jego dowódcą został Aleksander Pajewski (5 I 1879 - 1 IX 1926). W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział udział w walkach o stację Lotniczą na Ławicy. W nocy z 9 na 10 I 1919 r. przewieziony został do Gniezna, a w dniu 11 I 1919 r. wziął udział w walkach o Szubin. W następnym czasie służył na różnych odcinkach frontu powstańczego. Po powstaniu, 5 VIII 1920 r. pułk otrzymał nazwę „15. pułk ułanów poznańskich”. Następnie oddziały zostały skierowane do walki na Wschodzie na front litewsko-białoruski w ramach 14 Dywizji Piechoty. 2 I 1921 r. pułk wrócił do Poznania. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się fiszka o syg. akt 314 dotycząca Mutha.

Zmarł 26 IX 1930 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 4 rząd GG miejsce 19

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

UWAGA, na nagrobku błędnie zapisano miesiąc urodzenia - podano grudzień, powinno być lipiec.

To także miejsce pochówku jego rodziców.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/59, skan 18 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1893, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/30, skan 48 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. II; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Kurier Poznański z 27 i 28 IX 1930 r. (nr 445 i 445) WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/59, skan 18 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1893, Księga małżeństw

Adalbert Muth (21 lat), rodzice: Johann Muth , Marie Łagoda ,
Marie Drozdowska (20 lat) , rodzice: Joseph Drozdowski , Katharina Jagodzinska ,


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/30, skan 48 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. II

Edmund , rodzice: Wojciech Muth, Marianna Drozdowska

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Muth Edmund (1896-1930)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Stefański Stanisław (1890 - 1968)

Stefański Stanisław (1890 - 1968)


Urodził się 15 IX 1890 r. w miejscowości Orpiszew (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn) w rodzinie Jana Stefańskiego vel Szczepańskiego (1857 - 1923, syn Jana Szczepańskiego i Barbary z d. Jagła) i Marianny z d. Kierzkowskiej (1863 - 1928, córka Józefa i Marianny Kokot). Z tego związku urodzili się także Elżbieta (1884-1961, po mężu Algusiewicz), Józef (1883), Jan (1893 - 1970), Marianna (1895 - 1914), Jadwiga (1897, po mężu Skrzypczak), Bolesław (*+1900) i Józefa (1902).
Brał udział w I wojnie światowej w szeregach armii pruskiej, w Füsilier-Regiment 37 (37. Pułku Fizylierów z Krotoszyna). Już w 1914 r. był sierżantem. Na pruskiej liście strat Preußen 31 z 22 IX 1914 r. figuruje jako ranny. Po wybuchu rewolucji w Niemczech zdezerterował i wrócił do Krotoszyna.
Po wybuchu powstania dołączył do walki w Krotoszynie. Razem z grupą pod dowództwem sierżanta Jana Lejdy (6 XI 1891 Orpiszew - 4 IX 1924 Poznań, późniejszy dowódca 1. kompanii krotoszyńskiej) zajmował Chachalnię i Borownicę 3 I 1919 r. Organizował kampanie powstańcze w Krotoszynie. Od 2 do 7 I 1919 r. był dowódcą 2. kompanii krotoszyńskiej, a od 8 do 17 I 1919 r. był adiutantem dowódcy batalionu krotoszyńskiego. Po zakończeniu powstania był oficerem administracji wojskowej w randze podporucznika w Dowództwie Okręgu Korpusu VII w Poznaniu. Porucznikiem został mianowany ze starszeństwem z 1 VI 1919 r. Prawdopodobnie wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (1958), Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1919. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony wniosek 25 X 1937 r. do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (odrzucenie przekreślono, dodano sygnaturę akt 397/S/291). Druga fiszka w WBH dotycząca Stefańskiego opatrzona jest sygnaturą 32007 CAW.
W 1923 r. i w 1924 r. pracował w Kierownictwie Rejonowym Intendentury w Grudziądzu, jednocześnie służąc w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym VII. W 1928 r. służył już w Korpusie Ochrony Pogranicza w dziale gospodarczym. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. przeszedł do rezerwy i osiadł w Gorzycach Wielkich w powiecie ostrowskim.
Jego żoną była Wanda z d. Skrzypczak (29 IX 1903 - 6 X 1974).
Zmarł 16 V 1968 r.
Stefański ma dwa groby, jeden (prawdopodobnie pierwotny) na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, kwatera 2 rząd 7 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
Drugi na cmentarzu w Półwsi w Opolu Sektor / Rząd / Numer 8L / 3 / 25
https://opolepolwies.artlookgallery.com/grob.../start.php...
Tu też na nagrobku została wymieniona żona Wanda i córka Krystyna (1928-2005, po mężu Mikoda).
źródła: Parafia katolicka Janków Zaleśny, wpis 38 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Orpiszew, wpis 18 / 1883; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 306: Stefanski Stanislaus (Orpischewo, Kreis Krotoschin); WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5740); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 30 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024, Wyszukiwarka grobów w Opolu. Cichy Łukasz, NASI POWSTAŃCY: Stanisław Stefański z Orpiszewa. Krotoszyn nasze miasto, witryna internetowa.
.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Janków Zaleśny, wpis 38 / 1883
Joannes Stefański (27 lat)
ojciec: Joannes , matka: Barbara Jagła
Marianna Kierzkoska (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Marianna Kokot
Urząd Stanu Cywilnego Orpiszew, wpis 18 / 1883
Johann Szczepanski alias Stefanski (ur. 1857)
ojciec: Johann Szczepanski , matka: Barbara Iagla
Marie Kierzkoska (ur. 1863)
ojciec: Joseph Kierzkoski , matka: Marie Kokot

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Borowicz Antoni (1900 - 1976)

Borowicz Antoni (1900 - 1976)

Urodził się 5 XII 1900 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Michała (ur.29 VIII 1875, syn Katarzyny) i Katarzyny z d. Maciejak (ur. 28 IV 1878, córka Wawrzyńca i Katarzyny z d. Bartkowiak), para pobrała się w 1899 r.
W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1974 r. napisano, że Borowicz brał udział w powstaniu 9 I 1919 r. w 2 baterii artylerii pod dowództwem por. Józefa Muślewskiego (8 III 1893 - 6 IV 1940) w 15. Pułku Artylerii. Co mija się z prawdą przynajmniej w kwestii dowództwa, gdyż Józef Muślewski od grudnia 1918 r. był organizatorem 1. kompanii śremskiej, w ramach Batalionu Śremskiego kompania ta od 6 I 1919 r. walczyła pod Zbąszyniem i Strzyżnem. Od 1 II 1919 r. pod Rawiczem, Muślewski został przydzielony dopiero 22 II 1919 r. do 2. pułku artylerii lekkiej jako dowódca 5. baterii, a 10 III przeniesiony do 1. pułku artylerii lekkiej, gdzie objął dowództwo 2. baterii. Natomiast podczas wojny polsko - bolszewickiej Muślewski był jednym z dowódców 15. pułku artylerii lekkiej (po reorganizacji w X 1919 r.) w grupie gen. D. Konarzewskiego. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że pomylono w Uchwale z 1974 r. dowódców, a okres służby Borowicza pod rozkazami Muślewskiego przypada dopiero na czas po powstaniu i być może dotyczy wojny polsko - bolszewickiej a nie czasu powstania. Warto tu także zwrócić uwagę, że pierwsze jednostki artyleryjskie brały już udział w przejęciu stacji lotniczej na podpoznańskiej Ławicy. Natomiast dopiero 14 I 1919 r. oficjalnie ogłoszono formowanie 1. pułku artylerii lekkiej , z podpułkownikiem Anatolem Kędzierskim jako dowódcą. Obok 1 pal w koszarach na Sołaczu w Poznaniu zaczęto formować I Dywizjon Artylerii Ciężkiej, a w forcie Prittwitz-Gaffron tworzono 2. pułk artylerii polowej. Dalej w Uchwale napisano, że brał udział w walkach na odcinku frontu północnego - Kcynia, Szubin, Rynarzewo, a po powstaniu służył w pułku jako kanonier do 1921 r. (czyli jak najbardziej mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej pod rozkazami Muślewskiego). W ewidencjach członków związków i towarzystw weteranów i powstańców w okresie międzywojennym nie występuje, w WBH brak akt.
Borowicz był także uczestnikiem Kampani Wrześniowej 1939 r.

Zmarł 8 II 1976 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6B rząd 1 miejsce 4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Miejsce pochówku weterana jest już wpisane do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, a nowy nagrobek oznakowany został stosowną tabliczką z IPN. We wspomnianej ewidencji Borowicz występuje jako uczestnik Powstania Wielkopolskiego i wojny obronnej 1939 r.

https://bip.ipn.gov.pl/bip/form/r53940087206,Borowicz.html

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/117, skan 49 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 1 XI 2024 r.; IPN, Ewidencja grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024


Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/117, skan 49 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw

Michael Borowicz (24 lat), rodzice: Katharina Borowicz ,
Katharina Maciejak (31 lat) , rodzice: Lorenz Maciejak , Katharina Bartkowiak

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Borowicz Antoni (1900 - 1976)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  

Kasprzak Józef (1899 - 1977)

Kasprzak Józef (1899 - 1977)

Urodził się 25 II 1899 r. w miejscowości Stężyca (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Gostyń) w rodzinie Wawrzyńca (Lorenc, ur. 16 VII 1867, syn Franciszka i Teodozji z d. Piotrowska) i Karoliny z d. Kaczmarek (ur. 23 X 1865, zm. 28 I 1904, córka Andrzeja i Marianny z d. Komorska), para pobrała się w 1892 r. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski - Józef (26 IX 1896 - 19 XI 1968), Stanisława (1894), Marianna (1901) i Adam (*+1903). Po śmierci Karoliny w 1904 r. Wawrzyniec ożenił się powtórnie, jego żoną została Jadwiga z d. Sołtysiak (ur. 16 VII 1876 r., córka Piotra i Jadwigi z d. Kościańska). Z tego związku urodziło się przyrodnie rodzeństwo Stanisław (1905), Piotr (1908-1976), Jadwiga (1909 - 1966), Wawrzyniec (1911) i Władysława (*+1914).

Niewiele wiemy o życiu Józefa. Na nagrobku umieszczone zostały np. daty 1914 - 1918 co sugeruje, że brał udział w I wojnie światowej, ale na pewno nie od dnia i roku jej wybuchu, ponieważ w 1914 r. miał lat 15, więc na pewno nie został w tym czasie powołany do armii pruskiej (najwcześniejsze powołania to ukończone 17 lat). Kolejną datą na nagrobku jest okres Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 i tu na podstawie Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1957 r.: ”Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w czasie od 27 grudnia 1918 r. do 18 lutego 1919 r. Werbował ochotników w pow. gostyńskim. Z grupą zwerbowanych ochotników wyjechał do Poznania. Niewyszkolonych przekazał do Oddziału stacjonującego na Cytadeli, a sam wraz z resztą wyszkolonych zgłosił się do jednostki formujący się w koszarach I Pułku Strzelców Wlkp. przy ul. Grunwaldzkiej. Skąd około połowy stycznia 1919 r. wyruszył z 5 kompanią II baonu na front pod Kcynię pod dowództwem druha Śliwińskiego (Stanisław Bernard Śliwiński 5 VII 1883 - 18 XI 1941). W walkach nad Notecią został ranny w dniu 09.02.1919 r. (przestrzał prawej nogi), przebywał w szpitalu najpierw w Szubinie a następnie w szpitalu św. Jana w Gnieźnie. Po wyleczeniu pozostał w wojsku jako narybek tworzącej się kadry podoficerów i służył jako podoficer zawodowy do 26 września 1939 r., w którym to dniu dostał się do niewoli niemieckiej z Armią gen Gleberga.”. Na nagrobku zaznaczono, a co zostało pominięte w wyżej cytowanej Uchwale, że Kasprzak był rotmistrzem w 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich czyli jest to już czas po podpisaniu rozejmu w Trewirze (16 II 1919 r.), 4. Pułk Strzelców Wielkopolskich został utworzony rozkazem dziennym DG nr 61 z 6 III 1919 r., z oddziałów powstańczych działających w okolicach Wągrowca, Gniezna i Wrześni, pod rozkazami Oskara Brezany. I batalion pułku to dawny batalion wągrowiecki i kompania powidzka, II batalion powstał w dawnego batalionu budzyńskiego, III – z oddziałów powstańczych walczących w okolicach Gniezna. Batalion III formowany był na froncie, baony I i II – w kwietniu 1919 r., w Gnieźnie. Całkowicie sformowany 4 PSW od 5 V 1919 r. uczestniczył w walkach granicznych na froncie północnym, na odcinku od Kowalewa do Dąbrówki. Po raz pierwszy jako całość pułk został zgrupowany 6 VI 1919 r. pod Nininem. Od 27 V do 20 VI 1919 r. oddział stanowił odwód 2. Dywizji Strzelców Wielkopolskich, 1 VIII skierowany do grupy gen. Daniela Konarzewskiego. 7 I 1920 r. przemianowany na 58. Pułk Piechoty Wielkopolskiej, istnieje zatem tu wytłumaczenie kolejnej z dat na nagrobku tj. rok 1920, czyli wojna polsko - bolszewicka. Odpowiedz czy jest to prawda może znajdować się w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się dokumenty o nadanie Medalu Niepodległości (odznaczony 20 XII 1937 r. syg. akt 24/7137). Kolejnymi datami jest okres II wojny światowej, 1939-1945, z zapisu w Uchwale wiemy, że służył pod rozkazami Franciszka Kleeberga (1888-1941, w Uchwale przekręcono nazwisko), czyli Grupie Operacyjnej „Polesie" (od 27 IX 1939 r. SGO „Polesie”), jednostka miała za zadanie obronę Polesia od Brześcia do granicy polsko-sowieckiej. Po agresji ZSRS na Polskę oraz przekroczeniu granicy rumuńskiej przez Naczelnego Wodza i rząd RP gen. Kleeberg wydał rozkaz marszu w kierunku oblężonej Warszawy. Pod Jabłonią (19 IX) i Milanowem (30 IX) dowodzone przez niego jednostki pobiły wysunięte kolumny oddziałów Armii Czerwonej. 5 X 1939 r., po pięciodniowych walkach z Wehrmachtem pod Kockiem, gen. Kleeberg podjął decyzję o kapitulacji. Należy tu zaznaczyć, że w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej IPN GK 132/8 Kasprzak figuruje jako osadzony w Konzentrationslager Mittelbau - Dora (stan personalny obozu na dzień 16 II 1945, nr więźnia 116401), a obóz ten funkcjonował od sierpnia 1943 r. do końca II wojny światowej i został założony w celu dostarczenia niewolniczej siły roboczej dla pobliskiej podziemnej fabryki zbrojeniowej Mittelwerk.Prawdopodobne jest także, że zapis na Listach strat II wojny światowej - Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu WAST-St.IA,l.1 (Data na dokumencie - 4 VIII 1943 - lista zawiera nazwiska zwolnionych i zmarłych polskich jeńców wojennych ze Stalagu IA, nr jeńca 17558) może dotyczyć Kasprzaka, niestety jest to domniemanie, nie podano tam daty urodzenia, co utrudnia weryfikację. Jako Powstaniec Wielkopolski został zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu dyplomem nr 8092, Nr Referatu Historycznego 15807 - 9 VII 1935 r. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 18 II 1977 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6B rząd 2 miejsce 4

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku Józefy (5 III 1912 - 26 II 1996) i Jerzego (1948 - 2006).

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 429/2.1/56, skan 60 Lubiń (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Lesznie 429/1.1/82, skan 46 Lubiń (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 195; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 2 XI 2024 r.; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024


Archiwum Państwowe w Lesznie 429/2.1/56, skan 60 Lubiń (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]

Wawrzyn Kasprzak (25 lat), rodzice: Franciszek Kasprzak , Teofila Piotrowska ,
Karoline Karczmarek (27 lat) , rodzice: Andrzej Karczmarek , Marianna Komorska ,

 

Archiwum Państwowe w Lesznie 429/1.1/82, skan 46 Lubiń (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]

Józef , rodzice: Wawrzyn Kasprzak, Karoline Kaczmarek

16 listopada 2024   Dodaj komentarz
Kasprzak Józef (1899 - 1977)   genealogia   Ewa A. Slomska   powstanie_wielkopolskie  
< 1 2 ... 31 32 33 34 35 ... 340 341 >
Ewa1974 | Blogi