Górny Teofil (1903-1992), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Górny Teofil (1903-1992)

Urodził się 18 IV 1903 r. w miejscowości Zaniemyśl (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl) w rodzinie Stanisława (9 IX 1872 - 9 II 1948, syn Kacpra i Franciszki z d. Lesińska) i Jadwigi z d. Zaworska (23 IX 1883 - 29 V 1948, córka Marcina i Anny z d. Dopierała), para pobrała się w 1901. W akcie urodzenia z 24 IV 1903 r. sporządzonego w USC w Zaniemyślu nazwisko zapisano jako Gurny, w 1954 r. sprostowano omyłkę pisarska w nazwisku i poprawiono na Górny, co jest zgodne z aktem ślubu rodziców i aktami urodzeń pozostałych dzieci z tego związku.

Wstąpił do 2. kompanii Batalionu Średzkiego na początku stycznia 1919 r. Pierwszym jej dowódcą mianowano ppor. Antoniego Pospieszalskiego (1885-1953). Kompania walczyła od 11 I 1919 r. na froncie północnym, w zwycięskiej bitwie o Szubin. Stanowiąc lewe skrzydło natarcia polskiego zdobyła najpierw Szubińską Wieś, a następnie wraz z kompanią nakielsko-wrzesińską dworzec kolejowy w Szubinie. Walczył także pod Kcynią, Nakłem i Chodzieżą oraz Rawiczem. Po zakończeniu działań powstańczych wrócił do garnizonu w Bydgoszczy do 62. pułku piechoty i pełnił służbę garnizonową. 5 IX 1920 r. został zwolniony z wojska. Za udział w powstaniu odznaczony w 1974 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Pracował w Elektrowni Miejskiej w Poznaniu, od 1925 r. w Krakowie w Firmie Franka aż do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji był zatrudniony jako magazynier w Poznaniu, po wyzwoleniu pracował w stoczniach rzecznych w Poznaniu do 1955 r. Od roku 1956 w WZSP w Poznaniu skąd przeszedł na emeryturę.

Ożenił się z Franciszką z d. Biernat (7 II 1908 - 26 XII 1994), para miała syna Andrzeja (7 XI 1933 - 4 XI 2021), uczestnika Poznańskiego Czerwca 1956 r. (postrzelony podczas starć na ulicach Poznania. Swoje doświadczenia z tamtego czasu opisał w wydanej w 1991 r. powieści »Krew«. Należał do Związku Powstańców Poznańskiego Czerwca ’56 »NIEPOKONANI«).

Górny Teofil zmarł 20 VIII 1992 r., Pochowany w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 3 miejsce 12
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120150&name_surname=G%C3%B3rny%20Teofil#OpenMap

To takze miejsce pochówku żony Franciszki i syna Andrzeja.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1987/3/150, skan 16 Zaniemyśl (USC) - akt małżeństwa, rok 1901, Heiraths-Haupt-Register; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1987/1/162, skan 42 Zaniemyśl (USC) - akt urodzenia, rok 1903, Rejestr urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 10 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024. Zdjęcie Teofila ze zbiorów wnuka Piotra „Donguralesko” Górnego.

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1987/3/150, skan 16 Zaniemyśl (USC) - akt małżeństwa, rok 1901, Heiraths-Haupt-Register

Stanislaus Górny (29 lat), rodzice: Kaspar Górny , Franziska Lesinski ,
Hedwig Zaworski (18 lat) , rodzice: Martin Zaworski + , Anna Dopierala ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1987/1/162, skan 42 Zaniemyśl (USC) - akt urodzenia, rok 1903, Rejestr urodzeń

Theofil , rodzice: Stanislaus Gurny / Górny, Hedwig Zaworski

Strony