Kaczmarek Jan Stanisław (1894 - 1981) -...

Kaczmarek Jan Stanisław (1894 - 1981) - pułkownik

Urodził się 21 XII 1894 r. w miejscowości Stęgosz (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków) w rodzinie Michała (20 VIII 1864 - 18 XII 1928, syn Tomasza i Marianny Izydorczyk) i Heleny z d. Sołtysiak (14 V 1871 - 15 IX 1946, córka Jakuba i Marianny Wawrzyniak), para pobrała się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Jan (15 X 1891 - 10 VII 1894), Kazimierz (16 I 1898), Józefa (1901), bliźnięta Szczepan (16 XII 1905 - 28 II 1966) i Janina (1905), Marian (1908) i Marianna (1911).
Naukę rozpoczął w szkole powszechnej w rodzinnej miejscowości, prywatnie przygotowywał się do egzaminów do gimnazjum. W latach 1905–1914 uczęszczał do Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie został członkiem Towarzystwo Tomasza Zana.
W sierpniu 1914 r. ochotniczo zgłosił się do armii pruskiej do fortecznego oddziału telefonicznego w Poznaniu (Fort Winiary). Następnie służył w Metz (Lotaryngia), gdzie służył do wiosny 1915 r. awansując na kaprala, następnie służył w Koblencji i w Verdun. Tam objął dowództwo drużyny telegraficznej, z którą został przeniesiony na front wschodni, do Baranowicz. Po rocznej służbie razem ze swoją drużyną został przeniesiony do zachodniej Flandrii. W 1917 r. ukończył kurs oficerów łączności w Königs Wusterhausen. Po ukończeniu kursu został przydzielony do kompanii telegraficznej w rejonie Metz. Na początku 1918 r. awansował na podporucznika i objął dowództwo plutonu. W sierpniu 1918 r. objął w zastępstwie obowiązki dowódcy kompanii. W listopadzie 1918 z linii frontu do Lotaryngii, a następnie do Gießen w Hesji. Tam przeprowadził demobilizację kompanii po czym został urlopowany do czasu oficjalnego zwolnienia ze służby wojskowej.
W grudniu 1918 r. powrócił do Jarocina i wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. 8 I 1919 r. objął dowództwo fortecznego oddziału telegraficznego, późniejszego I Batalionu Telegraficznego Wielkopolskiego. 22 I 1919 r. przekazał dowództwo oddziału kpt. Andrzejowi Miączyńskiemu (1876-1937), a sam objął dowództwo 3. kompanii telegraficznej w nowo powstałym batalionie.
Na początku 1920 r. został skierowany na front wojny polsko - bolszewickiej jako oficer telegraficzny 7. armii a następnie jako szef łączności 4. armii do Mińska Litewskiego, za udział w wojnie polsko - bolszewickiej został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (WBH I.482.39 - 3067, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych). Od 1 VI 1921 r. pełnił służbę w Inspektoracie Armii Nr IV w Krakowie przez co brał pośredni udział w Powstaniu Śląskim, za co otrzymał Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I klasy (6 III 1931 r.). Ponadto odznaczony został Krzyżem Niepodległości (1932), Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi (1929), Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921 (1928), Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928).
Jako dowódca łączności Armii „Pomorze” walczył w Kampanii Wrześniowej. 22 IX 1939 w czasie bitwy pod Łomiankami został ranny i dostał się do niemieckiej niewoli. W niewoli przebywał od zimy 1940 do wiosny 1945, kolejno w obozach oficerskich : XII A Hadamar, II E Neubrandenburg i II D Gross-Born. Od 28 III 1945 r. w Stalagu X B w Sandbostel skąd 29 IV 1945 został wyzwolony.
9 IV 1946 r. powrócił do kraju.
3 III 1924 r. ożenił się z Ireną Anną Walczyńską (3 I 1904 w Poznaniu - 18 V 1948 tamże, pochowana na cm. jeżyckim w Poznaniu, spoczywa ze swoją matką kwatera L rząd 5 miejsce 38, córka Józefa i Anny z Karczyńskich). Jan i Irena mieli dwie córki - Teresę po mężu Sacha (5 VI 1927 - 8 III 1980) i Annę po mężu Mencel (1931-2021).
Jan Stanisław zmarł 25 IV 1981 r. w Poznaniu. Pochowany 30 IV 1981 r. na cmentarzu Miłostowo, spoczywa pole 3 kwatera C miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=932409&name_surname=Kaczmarek%20Jan#

To także miejsce pochówku córki Teresy Sacha, jej męża Bolesława Antoniego (1925-1989), jego matki Zofii (1899-1986) i Anny Dąbrowskiej (1890-1898).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mieszków, wpis 40 / 1890; Parafia katolicka Wilkowyja, wpis 14 / 1890; Archiwum Państwowe w Kaliszu 720/1/63, skan 126 Mieszków (USC) - akt urodzenia, rok 1894, [Księga urodzeń]; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WBH, KArtoteka odznaczeniowo - personalna; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 30 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. Wikipedia; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 25 I 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mieszków, wpis 40 / 1890

Michael Kaczmarek (ur. 1864)
ojciec: Thomas Kaczmarek , matka: Marie Izydorczyk
Helene Sołtysiak (ur. 1871)
ojciec: Jacob Sołtysiak , matka: Marie Wawrzyniak

Parafia katolicka Wilkowyja, wpis 14 / 1890

Michael Kaczmarek (26 lat)
Helena Sołtysiak (19 lat)

Archiwum Państwowe w Kaliszu 720/1/63, skan 126 Mieszków (USC) - akt urodzenia, rok 1894, [Księga urodzeń]

Johann , rodzice: Michael Kaczmarek, Helena Sołtysiak