Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Dutkiewicz Antoni (1898 - 1986)

Urodził się 14 V 1898 r. w miejscowości Zduny (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim). Rodzice Wawrzyniec (ur. 9 VIII 1858, syn Michała i Katarzyny z d. Sut) i Weronika z d. Majcher (ur. 6 XII 1857 r., córka Jana i Balbiny z d. Małecka) pobrali się w 1883 r. Z tego związku urodzili się także Ignacy (13 VII 1884), Marianna i Stanisław - bliźnięta ur. 30 V 1886, Wojciech (4 IV 1889), Agnieszka po mężu Kądziela (1893) i Antoni I (1894-1897).

Podczas Powstania Wielkopolskiego walczył od 3 II 1919 r. pod Rzetnią, Kobylą Górą, Kochłową i Zdunami. W trakcie walk został ranny w prawe udo. Trafił do 6. kompanii 12. Pułku Strzelców Wielkopolskich, który wywodził się bezpośrednio z batalionu ostrowskiego (istniejącego od 12 do 21 XI 1919 r.) oraz Batalionu Pogranicznego w Szczypiornie. Rozkazem dziennym DG nr 33 z 6 II 1919 r. formacje wojskowe Okręgu VII zostały połączone w 12. Pułk Strzelców Wielkopolskich (dowódca: ppor. Władysław Wawrzyniak 1890-1940). Pułk wszedł w skład 3. Dywizji Strzelców Wielkopolskich. W styczniu 1920 r. pułk uczestniczył w rewindykacji ziem przyznanych Polsce Traktatem Wersalskim. 1 II 1919 r. przemianowany na 70. Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Tam służył do 1939 r. Odchodząc był szefem jednej z kompanii 8. batalionu strzelców w stopniu sierżanta. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jak podaje WTG Gniazdo w projekcie Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line dwukrotnie awansowany:
– Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72
– Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 15/72.

7 II 1927 r. w Zdunach ożenił się z Jadwigą Anną z d. Grablewicz (18 VII 1907 - 21 V 2000), córką Antoniego i Pelagii z d. Jaks. Para miałą co najmniej jedno dziecko - syna Józefa (13 III 1928 - 23 II 2004).

Antoni Dutkiewicz zmarł 31 VIII 1986 r. w Gnieźnie. Pochowany w jednej z kwater powstańczych, spoczywa na cmentarzu Junikowo w Poznaniu pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120688&name_surname=Dutkiewicz%20Antoni#

To także miejsce pochówku żony Jadwigi (+2000), syna Józefa (+2004) i synowej Zdzisławy (+2016).

źródła: AArchiwum Państwowe w Kaliszu 672/2/5, skan 34 Daniszyn (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Kaliszu 771/1/73, skan 56 Zduny (USC) - akt urodzenia, rok 1898, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Kaliszu 771/2/140, skan 8 Zduny (USC) - akt małżeństwa, rok 1927, [Księga małżeństw]; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 17 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Kaliszu 672/2/5, skan 34 Daniszyn (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, [Księga małżeństw]

Wawrzyn Dudkiewicz (25 lat) , rodzice: Michael Dudkiewicz , Katharina Sut ,
Veronika Majcher (26 lat), rodzice: Johann Majcher , Balbina Małecka,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 771/1/73, skan 56 Zduny (USC) - akt urodzenia, rok 1898, [Księga urodzeń]

Antoni , rodzice: Lorenz Dudkiewicz , Weronika Majcher,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 771/2/140, skan 8 Zduny (USC) - akt małżeństwa, rok 1927, [Księga małżeństw]

Antoni Dutkiewicz (29 lat) , rodzice: Wawrzyn Dutkiewicz , Weronika Majcher,
Jadwiga Anna Groblewicz (20 lat) , rodzice: Antoni Groblewicz , Pelagia Jokś

Radziejewski Czesław (1904-1986)

Urodził się 22 VI 1904 r. we Wrześni w rodzinie Edwarda (6 X 1868 Września - 15 IX 1929 tamże, rodzice Tomasz i Salomea z d. Kurowska) i Marianny z d. Gruszczyńska (2 II 1878 Powidz -3 X 1939 Września, córka Józefa i Antoniny z d. Stranz), para pobrała się w Powidzu w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Stefania (1899-1900), Anna (1900), Stanisława (*+1902), Zofia po mężu Zamysłowska (1903-1952), Janina Antonina (1907-1992), Kazimiera (1909-1986), Wacława (1910), Edmund (1912) i Powstaniec Wielkopolski Marian (21 X 1905 Września - 4 I 1986 Kalisz).

We wspomnieniach brata Mariana Powstańcem był także ich ojciec Edward.

Czesław był członkiem skautingu wielkopolskiego, gdzie wraz z bratem przeszedł częściowe przeszkolenie wojskowe we wrzesińskim hufcu harcerskim im. Kazimierza Wielkiego. 28 XI 1918 r. wstąpił ochotniczo do wrzesińskiego baonu powstańczego we Wrześni pod dowództwem Władysława Wiewiórowskiego - Grzymały (1883 - 1919). Brał czynny udział w rozbrajaniu Niemców i zabezpieczaniu obiektów wojskowych na terenie Wrześni. Pełnił również funkcję gońca bojowego. Za udział w powstaniu w 1974 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika. Członek ZBoWiD. Nie był zweryfikowanym członkiem międzywojennych związków i towarzystw powstańczych.

Po powstaniu rozpoczął naukę w szkole handlowej a po jej ukończeniu pracował w domu towarowym w Swarzędzu, skad 19 XI 1923 r. przeprowadził się do Poznania. W roku 1926/27 odbył zasadniczą służbę wojskową jako poborowy. Do 1939 r. pracował w formie "Bławat Polski" w Poznaniu na St. Rynku.

W czasie okupacji wysiedlony do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie pracował w Spółce Handlowej.

Po wyzwoleniu wrócił do Poznania i pracował w Wojewódzkiej Centrali Odzieżowej, skąd przeszedł na emeryturę.

Zmarł 19 VIII 1986 r. Pochowany w jednej z kwater powstańczych, spoczywa na cmentarzu Junikowo w Poznaniu pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120686&name_surname=Radziejewski%20Czes%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku Ireny z d. Bukalskiej (30 VIII 1920 - 21 V 2006).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 2027/3/155, skan 33 Powidz (USC) - akt małżeństwa, rok 1898, Heirats-Hauptregister; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1984/1/194, skan 121 Września (USC) - akt urodzenia, rok 1904, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 17 II 2025 r.; http://krotoszyn.naszemiasto.pl/nasi-powstancy-marian...; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Poznaniu 2027/3/155, skan 33 Powidz (USC) - akt małżeństwa, rok 1898, Heirats-Hauptregister

Eduard Radziejewski (30 lat), rodzice: Thomas Radziejewski , Salomea Kurowska,
Marianna Gruszczyńska (20 lat) , rodzice: Joseph Gruszczyński , Antonina Stranz,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1984/1/194, skan 121 Września (USC) - akt urodzenia, rok 1904, Księga urodzeń
Czesław , rodzice: Eduard Radziejewski, Marianna Gruszczynska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1984/1/200, skan 187 Września (USC) - akt urodzenia, rok 1905, Rejestr urodzeń

Marian , rodzice: Edward Radziejewski, Marianna Gruszczynska

Po tak rozlicznych problemach z tabliczkomanią na cmentarzach w Poznaniu przyznam, że mimo tylu dokumentów, nie wiem już - pan Jan był naszym czy też nie.

Szczepański Jan (1901-1986)

Urodził się 28 II 1901 r. w Warszawie w rodzinie Walentego i Marii z d. Barańska. 5 VI 1927 r. w Warszawie ożenił się z Marią z d. Srodzińską, córką Franciszka i Kamili z d. Sawicka. Jego drugą żona została Tekla z d. Wintrowicz ur. w Łodzi 15 I 1911 r. córka Franciszka i Małgorzaty z d. Sobarczyk. Według Kart meldunkowych miasta Poznania Jan i Tekla zamieszkali w Poznaniu po przeprowadzce z Łodzi 15 I 1930 r. Tu też 1 IV 1930 r. urodziła się ich córka Wioletta Maria.
Jan z zawodu był ślusarzem.
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line wymieniony na podstawie źródeł Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 236 i Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 391, gdzie Szczepański występuje w stopniu sierżanta. Do Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej wstąpił 12 V 1935 r., a zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich został 3 X 1935 r. (nr dyplomu 8828, Nr Referatu Historycznego 16542). Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 V 1938 r. I pozornie wszystko by się zgadzało, gdyby nie dwa elementy - data zamieszkania w Poznaniu oraz zapis na nagrobku “Powstaniec Śląski”. Po lewej stronie nagrobka została ustawiona tabliczka pamiątkowa albo na zlecenie Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego (do 2008 r.) albo przez Muzeum Powstania Wielkopolskiego (po 2008 r.). Dlatego też niezbędna jest kwerenda w WBH aby na podstawie złożonego wniosku sprawdzić czy Szczepański brał udział zarówno w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919 i którymś ze Śląskich czy był tylko Powstańcem Śląskim.
Jan Szczepański zmarł 6 XI 1986 r. i został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120697&name_surname=Szczepa%C5%84ski%20Jan#OpenMap
To także miejsce pochówku jego II żony Tekli pochowanej 10 V 1991 r.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 19 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Olszewski Florian (1885-1967)

Urodził się w Trzemesznie 13 III 1885 r. w rodzinie Wojciecha i Nimfy z d. Borowska. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w zawodzie murarza.
W 1907 r. ożenił się po raz pierwszy, ale imienia pierwszej żony nie znamy. Jego drugą żoną została Józefa (17 III 1899 - 5 I 1987).

W 1914 r. powołany do armii pruskiej brał udział w walkach na froncie francuskim w I wojnie światowej. Po powrocie z frontu wstąpił do oddziału Straży Ludowej utworzonej w Trzemesznie przez Władysława Wleklińskiego (1886 Trzemeszno -1964 Poznań). Oddział 28 XII zajął Trzemeszno, następnie 30-31 XII 1918 r. przemaszerowali do Zdziechowej, a 1 I 1919 r. już z oddziałami Pawła Cymsa do Mogilna. Po zajęciu miasta kompania z Trzemeszna została włączona do oddziałów gnieźnieńsko - wrzesińskich. Brał udział w walkach o Strzelno, Kruszwicę, Inowrocław, Żnin, Łabiszyn, Olędry, Antoniewo, Rynarzewo, Florentynowo. Następnie wcielony do 9. Pułku strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 10 PSW). 16 VI 1920 r. skierowany do 57. pułku piechoty. Zwolniony z wojska 20 XI 1920 r. z 56. pułku piechoty. Udziału Olszewskiego w wojnie polsko - bolszewickiej nie potwierdzono, ale może to wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 28 II 1928 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/19637; 97915). 19 XII 1935 r. wstąpił do Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej (Koło w Trzemesznie). W 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Po demobilizacji rozpoczął pracę w urzędzie pocztowym w Trzemesznie jako listonosz, w 1935 r. skierowany do pracy w Poznaniu.

Zmarł 20 XII 1967 r. Nie jest znane miejsce pierwszego pochówku, po utworzeniu w latach 80. XX wieku kwater powstańczych pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2572861&name_surname=Olszewski%20Florian#OpenMap

To także miejsce pochówku jego II żony Józefy (+1987).

źródła: WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 353; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 459: Życiorysy powstańców wielkopolskich: O (Obsada Jan - Oźga Florian) ; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Lipiak Władysław (1899-1985)

Urodził się 22 VI 1899 r. w miejscowości Wojciechowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jaraczewo) w rodzinie Michała (ur. 15 IX 1869 r., syn Wawrzyńca i Magdaleny z d. Sikora) i Katarzyny z d. Piątka (ur. 24 XI 1873 r., córka Franciszka i Marianny Kramarczyk), para pobrała się w 1895 r. Z tego związku urodził się także Powstaniec Wielkopolski - brat bliźniak Władysława - Ludwik (zmarł 14 VI 1982 r., pochowany na cm. parafialnym w Mosinie) oraz Stanisław (*+1905), Józef (*+1909) i Marianna (1913-2006).

Z zawodu kowal. W Poznaniu zamieszkał przeprowadzając się z Bruszkowa 28 IX 1921 r.

Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną została Marianna Piątka (ur. 17 VIII 1896 r. w miejscowości Herne, córka Walentego i Marianny). Jego przysposobionym synem był Tadeusz Edward (syn Marianny, ur. 20 VIII 1918 r. w Poznaniu), a dziećmi z małżeństwa byli Irena (ur. 4 VI 1923 w Katowicach) i Bogdan (ur. 28 IX 1928 r. w Mosinie). Drugą żoną została 27 III 1951 r. Agnieszka (22 XII 1907 - 7 II 1988).

Do powstania wstąpił jako ochotnik i brał udział w walkach na terenie miasta Poznania oraz przy zdobywaniu Stacji Lotniczej na Ławicy w nocy z 5 na 6 I 1919 r. pod rozkazami Wiktora Nepomucena Pniewskiego (1891-1974). Od 4 I 1919 r. do 2. kompanii powstańczej na terenie Poznania. Po zakończeniu działań powstańczych został, w charakterze ślusarza, wcielony do 3. pułku lotniczego ale jego nazwisko nie figuruje w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51, czyli mógł służyć od 1920 r. Zdemobilizowany w 1921 r. W 1976 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą Uchwała W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika. Członek ZBoWiD. Nie był zweryfikowanym członkiem żadnego związku czy towarzystwa weteranów w okresie międzywojennym, w WBH - brak. UWAGA! W Uchwale o WKP podano datę wstąpienia 14 I co należy uznać za omyłkę pisarską, ponieważ 14 I nie było już walk w mieście i jeśli by wstąpił z tą datą to nie brałby udziału w zdobyciu Ławicy.

Po opuszczeniu wojska podjął pracę w fabryce maszyn górniczych w Katowicach. Od 1926 r. do wybuchu II wojny światowej prowadził własny warsztat na terenie Poznania. W czasie okupacji był zatrudniony w swoim zawodzie w różnych firmach na Górnym Śląsku. Po wyzwoleniu, aż do przejścia na emeryturę pracował w firmach budowlanych na terenie Poznania.

Zmarł 24 XII 1986 r. Został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120699&name_surname=Lipiak%20W%C5%82adys%C5%82aw#

To także miejsce pochówku jego II żony Agnieszki (22 XII 1907 - 7 II 1988).

źródła: Jaraczewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Kaliszu 688/3/65, skan 11 Jaraczewo (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Poznaniu Kartoteka mieszkańców miasta Poznania;; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Jaraczewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, [Księga małżeństw]

Michael Lipiak (26 lat), rodzice: Lorenz Lipiak , Magdalena zd Sikora
Catharina Piątka (22 lat) , rodzice: Franz Piątka , Marianna zd Kramarczyk ,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 688/3/65, skan 11 Jaraczewo (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]
Ladislaus , rodzice: Michael Lipiak, Catharina Lipiak zd Piątka ,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 688/3/65, skan 10 Jaraczewo (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]
Ludwig , rodzice: Michael Lipiak, Catharina Lipiak zd Piątka

Książkowski Stanisław (1899-1995)

Urodził się w Poznaniu 23 XI 1899 r. w rodzinie Wojciecha Książka vel Książkowskiego (25 III 1872 - 1 VI 1950, syn Konstantego i Barbary z d. Kubalak) i Michaliny z d. Lechna (22 IX 1875 - 6 X 1932, córka Józefa i Agnieszki z d. Bińkowska), para pobrała się w Konarzewie w 1897 r. Z tego związku urodziło się co najmniej 9 dzieci, których znamy imiona, i tak oprócz Stanisława z tej rodziny pochodzi także Powstaniec Wielkopolski - Feliks (3 II 1901 - 23 II 1980, pochowany na poznańskim Junikowie), Ludwik (*+1898), Zofia po mężu Bździel (1903 - 1985, żona Powstańca Wielkopolskiego Nikodema 1895-1987), Magdalena po mężu Brojerska (1904-1965), Kazimierz (1 VI 1906 - 16 IX 1939 r. poległ w Kampanii Wrześniowej, pochówek - Jeziorki), Cecylia (1909), Joanna (1910) i Marian (1911).

Niewiele mamy niestety informacji o Stanisławie, wiedzę możemy czerpać na podstawie Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. i uzupełnić po ewentualnej kwerendzie w Wojskowym Biurze Historycznych, gdzie znajduje się odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 24/32173; 130378).

Książkowski Stanisław wstąpił jako ochotnik do oddziału powstańczego pod dowództwem Stanisława Nogaja (1897-1971), który to oddział 27 XII 1918 r. przejął gmach prezydium policji, gmach muzeum, opanował sztab 20. Brygady przy ul. skarbowej, aresztował w Komendzie Głównej V KA dowództwa oraz władz administracyjnych rejencji i prowincji. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walce o stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy. Następnie pełnił służbę wartowniczą. 15 II 1919 r. z powodu choroby przekazany został do szpitala wojskowego, skąd zwolniony został 15 I 1920 r. jako inwalida wojenny 50%. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Jego I żoną była Helena Neja (4 VI 1900-17 VII 1987), z którą miał trzy córki Helenę po mężu Jankowską - Kaczmarek (1924-2015) Reginę po mężu Ruszczyńską (1926-2021) i Cecylię po mężu Durkalec (1923-2008). Po rozwodzie z Heleną, Książkowski 17 XI 1981 r. ożenił się z Genowefą z d. Roszyk (12 X 1927 - 2 VI 2007).

Książkowski zmarł 27 VI 1995 r. w Puszczykowie, został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120703&name_surname=Ksi%C4%85%C5%BCkowski%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku jego II żony Genowefy zm. w 2007 r.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/3/71, skan 62 Konarzewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 216 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniwa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024. Zdjecie Stanisława ze zbiorów prywatnych Genowefa Szulc

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/3/71, skan 62 Konarzewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw

Adalbert Książkiewicz alias Książek (25 lat), rodzice: Constantin Książek alias Książkiewicz , Barbara Kubalak ,
Michalina Lechna (22 lat) , rodzice: Joseph Lechna , Agnes Bińkowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 216 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Adalbert Kasiążkowski, Michalina Lechna

Mejziński Jan (1903-1987)

Urodził się 21 VI 1903 r. w Kościanie w rodzinie Franciszka i Marianny Pawlak. Jego rodzeństwem byli Marianna (1901), Franciszek (1906-1909), Helena (1909), Stanisław (1911), Salomea (1915) i zenon (1913).

5 XI 1928 r. ożenił się z Moniką z d. Ruszczyńską (14 IV 1909 - 17 III 1987), z tego związku urodziło się co najmniej dwoje dzieci - córki Irena Maria (*+1930) i Wanda po mężu Węcławiak (1933-2016).
Jako harcerz wstąpił do Kompanii Rezerwy Skautowej w Kościanie, był to ochotniczy oddział utworzony 14 XII 1918 r. w Kościanie w oparciu o Drużynę Skautową im. Jana Sobieskiego, założoną w 1912 r. Brał czynny udział z bronią w ręku w powstaniu pod dowództwem Józefa Kamińskiego (1895-1962). Prawdopodobnie w nocy z 29 na 30 XII 1918 r. brał udział w akcji pod kryptonimem “Wolność”, w wyniku której z magazynów niemieckiego II batalionu zapasowego 37. pułku piechoty wykradziono broń m. in. 6 ciężkich i 12 lekkich karabinów maszynowych, ok. 800 karabinów i 107 pistoletów. Zdobyta broń została wykorzystana m.in. przez oddziały powstańcze z Bukówca Górnego, Kościana, Krzywiń i Śmigla. 4 I 1919 r. kompania ruszyła do Rakoniewic, później walczyła na poszczególnych odcinkach frontu południowo - zachodniego w ramach Grupy „Leszno”, wchodząc następnie w skład formowanego w tym rejonie 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Swoje życie zawodowe związał z wojskiem. Po powstaniu wstąpił do batalionu piechoty w Śremie, (późniejszy 66. pułk piechoty), w którym służył do XII 1920 r. Następnie służył w 57. pułku piechoty jako podoficer zawodowy do 1939 r.
Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej, po wojnie od 1945 do 1953 r. służył w Ludowym Wojsku Polskim, zwolniony w stopniu kapitana.
W Wojskowym Biurze Historycznym teczki o syg. akt 3176 (sierżant) i Krzyż Zasługi (sierżant, 5-73). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line stan na 22 II 2025 r. występuje
1/ Jan Mejziński
urodzenie: 1900.01.01
data śmierci: 1987.10.05
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
źródła: Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
2/ z błędem w nazwisku jako Jan Mejżyński
urodzenie: 1903.06.21 Kościan
ojciec: Franciszek
jednostka: Kompania Kościańska
status/stopień: szeregowiec
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, tu także z błędem w nazwisku Mejżyński, Jan, Rodzice: Franciszek, Ur.: 1903-06-21, Kościan
Mejziński Jan zmarł 1 X 1987 r., Został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 10 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119570&name_surname=Mejzi%C5%84ski%20Jan#

To także miejsce pochówku żony Moniki i córki Wandy.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu Kartoteka mieszkańców miasta Poznania;WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Stefaniak Antoni (1899-1986)

Urodził się 22 VII 1899 r. w miejscowości Wysoka (obecnie w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim) w rodzinie Pawła (ur. 1864 r., syn Rozalii) i Katarzyny z d. Wnuk (ur. 1867, córka Jana i Justyny z d. Kurkowska), para pobrała się w 1891 r.

2 I 1919 r. wstąpił do 60-osobowego oddziału Straży Ludowej, który został zorganizowany w Wysokiej. 4 I 1919 r. do Wysokiej wtargnął silnie uzbrojony oddział Grenzschutzu z Piły. Niemcy rozbroili wystawioną straż, a następnie opanowali główną kwaterę powstańców. Przebywający po domach członkowie Straży Ludowej zostali zaalarmowani sygnałem trąbki, ale wobec braków w uzbrojeniu ewentualne starcie uznano za z góry przegrane. W zaistniałej sytuacji po zapadnięciu zmroku około 150 ochotników opuściło miasto, w wsi Czajcze przegrupowano siły i ustalono plan szybkiej akcji, mającej na celu odzyskanie Wysokiej. Miało to polegać na okrążeniu miejscowości i jednoczesnym natarciu z kilku stron. Niestety, zamysł się nie powiódł, bo powstańcy nie mogli doczekać się wyznaczonego na godzinę 1 w nocy terminu akcji i rozpoczęli chaotyczny szturm na własną rękę. Niemcy szybko zorientowali się w sytuacji i ostrzałem z karabinów maszynowych skutecznie zablokowali wszystkie ulice prowadzące do rynku. Część powstańców powróciła więc do domów, a większość wycofała się do odległego o 12 km Wyrzyska i tam rozpoczęła przygotowania do kolejnego szturmu. 7 I 1919 r. dowodzący oddziałami z Wyrzyska Teodor Górski wydał rozkaz ponownego zajęcia Wysokiej, niestety siły pruskie były zbyt silne, a polskie oddziały zmuszone zostały do cofnięcia się do Wyrzyska. Po kolejnej nieudanej próbie odzyskania Wysokiej przez powstańców i zagrożeniu dla Wyrzyska oddziały wycofały się do Kcyni. Stefaniak dalej brał udział w walkach na froncie północnym o Szubin, Żnin i Nakło. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Z wojska został zwolniony 23 XI 1921 r. zatem niewykluczone jest, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej. 12 VI 1935 r. został odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, zawarte we wniosku informacje mogą potwierdzić lub zaprzeczyć udziałowi Stefaniaka w walkach na Wschodzie. Uchwałą W 2/72 został mianowany do stopnia podporucznika.

Stefaniak Antoni zmarł 10 V 1986 r., został pochowany 15 V 1986 r. w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120341&name_surname=Stefaniak%20Antoni#

To także miejsce pochówku Kazimiery (24 II 1907 - 10 XI 1990), Elżbiety (1956-1963) i Mieczysława (zmarł mając lat 21).

źródła: Parafia katolicka Gromadno (Wyrzysk), wpis 8 / 1891; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Gromadno (Wyrzysk), wpis 8 / 1891

Paulus Stefaniak (27 lat)
matka: Rosalia z d. Depta
Catharina Wnuk (24 lat)
ojciec: Joannes Wnuk , matka: Justina Kurkowska

Antkowski Tadeusz (1891-1985)

Urodził się 28 X 1891 r. w miejscowości Pląskowo (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Rodzice Stanisław (ur. 9 II 1864, syn Wawrzyńca i Stefanii Chaust) i Marianna z d. Janiszewska (3 VIII 1867 - 21 III 1932, córka Marcina i Rozalii z d. Bojarska) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Zofia (*+1890), Elżbieta (1892), Anna (1896) i Marianna (*+1897).

Informacji o Tadeuszu mamy niewiele. Brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz armii pruskiej, następnie został przyjęty do armii polskiej, co potwierdza dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Wojsku Polskim, dekret o nadaniu oficerom starszeństwa w stopniach i na tej podstawie też został przez WTG Gniazdo umieszczony w projekcie Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego. Wiele wyjaśnić tu może kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznych, w Kolekcji akt personalno - odznaczeniowych akta o syg. I.481.A.1804, gdzie Antkowski występuje jako porucznik rezerwy. Nazwisko Tadeusza zostało także zapisane w Muzeum Martyrologii Wielkopolan - Fort VII Oddział Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości, Powstańcy w Forcie VII, oprac. Muzeum Martyrologii Wielkopolan - Fort VII.

Zmarł 19 VIII 1985 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 25 kwatera 3 rząd 17 miejsce 8

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1084190&name_surname=Antkowski%20Tadeusz#

Wg wyszukiwarki miejskiej grobów spoczywają tu także Anna Antkowska (25 III 1896 - pogrzeb 3 VIII 1973 i Maria Janik (19 IX 1905 - pogrzeb 28 IV 1984) i jest to jedno miejsce grzebalne. Wg dokumentacji fotograficznej grobu sporządzonej 25 I 2024 r. przez Tomasza Konwickiego są to dwa nagrobki jeden, na którym wymieniono Annę, i drugi poświęcony Tadeuszowi. Oba groby przeznaczone są do likwidacji.

źródła: Parafia katolicka Kłecko, wpis 12 / 1889; Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 3 / 1889; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/49, skan 142 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 27 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2025,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Kłecko, wpis 12 / 1889

Stanislaus Antkowski (25 lat)
Marianna Janiszewska (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 3 / 1889

Stanislaus Antkowski (ur. 1864)
ojciec: Lorenz Antkowski , matka: Stephanie Chaust
Marie Janiczewska (ur. 1867)
ojciec: Martin Janiczewski , matka: Rosalie Bojarska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/49, skan 142 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń

Thaddaeus , rodzice: Stanislaus Antkowski, Marie Janiszewska ,

Watschon Paweł Wilhelm (1885-1965)

Urodził się 28 XII 1885 r. w Poznaniu jako syn Karla Josepha Watschona (ur. 22 XI 1832, syn Franza i Jadwigi z d. Laszyńska) i jego II żony Katarzyny z d. Romanowska (ur. 8 X 1841, córka Tomasza i Marianny z d. Kędzierska), para pobrała się w 1880 r. Z tego związku urodziła się także córka Maria (30 VII 1881). Z pierwszego związku ojca z Friederike Johanną Raehlke urodzili się przyrodni bracia Pawła - Adolf (1859) i Karl (1863-1881). Nazwisko na polsko - brzmiące zostało zmienione w dokumentach w latach 50. XX wieku.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, służył m.in. w kompanii garnizonowej w Gnieźnie, Watszon odpowiadał za składnicę broni, dzięki czemu udało mu się ukryć około 300 karabinów z amunicją, które następnie przenieśli z Józefem Politowiczem (ur. 3 VIII 1878 r. w Pobiedziskach) do prywatnych domów lub zakopali w pobliżu fabryki obuwia. W wyniku donosu Niemki zostali aresztowani osadzeni w areszcie pułkowym. Powołany doraźnie sąd skazał obu na karę śmierci. Po interwencji B. Kasprowicza i Z. Karpińskiego sprawę skierowano do sądu w Szczecinie gdzie ją umorzono. Dzięki kontaktom ze swoim następcą w składnicy sierżantem Gotschlingiem udało mu się 27 XII uchylić okiennice, umożliwiając zajęcie obiektu przez powstańców (za Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, wydanie 2. Poznań 2021). Po wybuchu powstania brał udział w walkach w kompanii gnieźnieńskiej, następnie w wojnie polsko - bolszewickiej jako porucznik saperów. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości. W 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

8 VI 1910 r. w Poznaniu ożenił się z Franciszką z d. Jakszewska (ur. 2 III 1888 r. w Pleszewie, córka Antoniego i Łucji z d. Stanisławska). Z tego związku urodzili się Maria Janina (10 III 1913 r. Gniezno) i Jan Janusz (13 VI 1920 r. Gniezno). Rodzina na stałe zamieszkała w Poznaniu, po przeprowadzce z Gniezna, w 1934 r.

Po wybuchu II wojny światowej przekroczył granicę z Rumunią, internowany przebywał do 1940 r. w Targu Jiu. Następnie w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie (WBH, II.56.12006, porucznik w st.spoczynku).

Zmarł 16 VI 1965 r. Na obecne miejsce pochówku szczątki zostały przeniesione 20 X 1997 r., spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie kwatera IILno1 rząd 3 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku małżonki Franciszki (+25 I 1985), córki Marii Janiny (+1950), syna Jana Janusza (13 VI 1920 - 24 I 2002; w czasie II wojny światowej żołnierz 1 Dywizja Pancerna, następnie w PSZ w Anglii, dokumenty WBH II.56.13567 ) oraz jego żony Aliny z d. Kulig (10 XI 1925 Bestwina - 30 VII 2000 Poznań, córka Stanisława i Anny. Powstaniec warszawski 1944 r. Pseudonimy "Lala", "Alina", "Hajduczek". II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żubr" - poczet dowódcy. Lekko ranna we wrześniu 1944 r. Osadzona po powstaniu w obozie przejściowym (Dulag-121) w Pruszkowie, następnie w Stalag Gross-Lübars (filia Stalagu XI A Altengrabow), Stalag VI C Oberlangen/Emsland).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1880; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 53 / 1880; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 26 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Rejonowe Komendy Uzupełnień- Watszon Paweł; Rejonowe Komendy Uzupełnień- Watszon Janusz; Wojskowe Biuro Badań Historycznych II_52_1 ewidencja imienna oficerów i szeregowych jeńców polskich w obozach dla oficerów w Dorsten VIE i Dossel pod Wartburgiem VIB; Muzeum Powstania Warszawskiego; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 26-01- 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia ewangelicka Poznań - par. św. Krzyża, wpis 33 / 1859

Carl Joseph Watschon (26 lat) 100%
Johanna Friederike Rühlicke (23 lat)

Parafia ewangelicka Poznań - par. św. Pawła, wpis 5a / 1859

Carl Joseph Watschon
Johanna Friederike Rulicke

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1880

Carl Joseph Watschon (ur. 1832)
ojciec: Franz Watschon , matka: Hedwig Laschinska
Catharine Romanowska (ur. 1841)
ojciec: Thomas Romanowski , matka: Marie Kędzierska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 53 / 1880

Carolus Joseph Watschon (48 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Hedvigis Laschimke alias Zaschimke
Dodatkowe informacje: wdowiec
Catharina Romanowska (39 lat)
ojciec: Thomas , matka: Marianna Kędzierska