Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Koralewski Franciszek (1895-1966)

Urodził się 7 IX 1895 r. w pod poznańskiej Starołęce (Wielka Starołęka) w rodzinie Marcina i Jadwigi.

Koralewski Franciszek pod koniec listopada 1918 r. wstąpił do 2. kompanii Straży Ludowej pod dowództwem Wacława Józefa Leitgebera (29 VII 1880 - IV 1940). Po wybuchu powstania brał udział w walkach ulicznych na terenie Poznania, m.in. budynku poczty, koszar przy ul. Koszarowej, koszar saperów na Wildzie. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w zdobywaniu Stacji Lotniczej na Ławicy. Następnie w walkach pod Zbąszyniem pod dowództwem Andrzeja Kopy (16 X 1879 - 11 VI 1956). Zwolniony z wojska 15 II 1921 r. zatem istnieje prawdopodobieństwo, że brał także udział w walkach na Wschodzie. W 1958 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. (syg. akt 24/31854). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 19 I 1937 r. dyplomem nr 13299, Nr Referatu Historycznego 5806. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line wymieniony dwukrotnie
1/ Franciszek Koralewski
urodzenie: 1895.09.07 Poznań
data śmierci: 1966.03.24
miejsce pochówku: Poznań Minikowo (Starołęka)
rodzice: Marcin, Jadwiga
jednostka: 2 Kompania Straży Ludowej, Front Zachodni, Wojsko Polskie do 02.1921
status/stopień: szeregowiec
uwagi: Minikowo, pow. Poznań, kolejarz, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
2/ Franciszek Koralewski
uwagi: I.487.16532
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich

Ożeniony z Józefą (zm. 24 V 1964), para miałą co najmniej dwoje dzieci Leona (1926-2017) i Stanisławę po mężu Wojtczak (+1986).

Zmarł 24 III 1966 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 2 miejsce 10
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Józefy (+1964), syna Leona (+2017) i córki Stanisławy (+1989) z mężem Walentym (+1986) Wojtczakami.

źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 13 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.16532) i Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 234; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302] Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 477;Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Filejski Feliks Marian (1896-1940)

Urodził się 8 XIII 1896 r. w miejscowości Kamionka (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko - trzcianeckim, w gminie Lubasz) w rodzinie Stanisława (1861-1921, syn Franciszka i Agnieszki) i Heleny z d. Wienke (ur. 1876, córka Fryderyka i Reginy), z tego związku urodziły się także Wanda (1898), Elwira (1900) i Irena (1901).
Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. W 1919 r. wstąpił ochotniczo do Wojsk Wielkopolskich, został skierowany na siódmy odcinek - czarnkowski pod rozkazy Michała Zenktelera (15 IX 1890 - 21 I 1936), tu należy wyjaśnić, że w źródłach błędnie podawany jest jako 8. odcinek, odcinków obrony przed armią pruską było w tym rejonie siedem, pod dowództwem całości Kazimierza Grudzielskiego (9 V 1856 - 31 III 1921) i tak pierwszy odcinek inowrocławski – dowódca Paweł Cyms, drugi odcinek - łabiszyński oraz trzeci odcinek szubiński pod wspólnym dowództwem kapitana Jana Tomaszewskiego, czwarty odcinek, kcyński – dowódca Konrad Golniewicz, piąty odcinek margoniński – dowódca Maksymilian Bartsch, szósty odcinek, chodzieski – dowódca Włodzimierz Kowalski i siódmy, gdzie służył Filejski. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze 16 II 1919 r. Filejski został skierowany na front wschodni wojny polsko - bolszewickiej, podczas walk dostał się do niewoli bolszewickiej. Po powrocie z niewoli przeniesiony w 1920 r. do 17. pułku artylerii polowej, który utworzono 23 I 1920 r. (po przemianowaniu 2. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej na 17. pal). 23 XII 1920 r. 17. pap transportem kolejowym wrócił z frontu do Wielkopolski. Początkowo stacjonował w Biedrusku a następnie w Poznaniu i w Mogilnie następnie w Gnieźnie. 31 XII 1931 r. pułk przemianowany z 17. pap na 17. Pułk Artylerii Lekkiej (17. pal).
W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się teczki Wniosek do Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari (97 - 9731 - porucznik), Krzyż Walecznych (29/F - 267, podporucznik), 368/969 (przekreślony) i Odrzucony 30 V 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/25367; 106367, kapitan z ówczesnym adresem w Toruniu).
1 VII 1923 r. awansowany do stopnia kapitana, był oficerem w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. W 1936 r. przeniesiony z 17. pal do Szkoły Podoficerów Zawodowych Artylerii w Toruniu na stanowisko dowódcy 4. baterii szkolnej. Był także autorem „Podręcznika podoficera zaprzęgowego artylerii. Pielęgnacja koni wojskowych cz. I.”, wydanego w 1939 r. przez Wojskowy Instytut Naukowo - Oświatowy w Warszawie.
Po wybuchu II wojny światowej i wkroczeniu wojsk sowieckich na wschodnio - polskie terytorium Filejski został osadzony w Starobielsku, a w kwietniu 1940 r. zamordowany przez sowietów, co znajduje potwierdzenie w Wykaz akt ewidencyjnych jeńców wojennych, którzy opuścili obóz NKWD w Starobielsku, kopia w Archiwum IPN (daw. sygn. STAR/pozycja). STAR - 384 - 3442 IPN BU 2904/509; Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003 KC 114 zamordowany w Charkowie.
Został pośmiertnie awansowany na stopień majora.
Żona Margarete Minna Heinrich (1895-1974, córka Leona i Weroniki z d. Bloch).
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Garsteccy - bracia Powstańcy Wielkopolscy z Poznania
—----------------------------------------------------------------

4 X 1884 r. w Poznaniu małżeństwo zawarli Marcin Garstecki (w akcie ślubu jako Garztecki, 10 XI 1856 - 29 X 1904, syn Andrzeja i Katarzyny z d. Mądrowska) i Stanisława z d. Maniewska (ur. 19 IV 1865, córka Ignacego i Katarzyny z d. Muszyńska). Z tego związku urodzili się Powstańcy Wielkopolscy - Stanisław (ur. 19 IV 1886), Maksymilian (19 I 1888 - 26 II 1959), Wincenty Tadeusz (25 XI 1892 - 25 X 1973) oraz Czesław Bolesław (14 VI 1896 - 20 V 1953) a także Marianna (1887), Marian Mieczysław (9 IX 1889 - 14 XII 1937, adwokat), Jadwiga (1891-1892), Kazimiera (1894), Władysława (1895-1896), Angelika (1897), Anna (1900), Stefan (1901-1904), Helena (1903-1910), Zdzisław (1903-1926) i Stefania (1905-1907).
—-------------------------------------

Garstecki Stanisław (1886 - ?)

Urodził się 19 IV 1886 r. w Poznaniu. Ukończył szkołę powszechną a następnie gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Z zawodu był kupcem.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie teczki - syg. akt 4400 (z błędnym miesiącem urodzenia, podano luty, nie kwiecień) i odrzucony 12 VI 1935 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 24/4485). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, 30 VIII 1934 r. zweryfikowany dyplomem nr 3679, Nr Referatu Historycznego 11071 (porucznik rezerwy, zamieszkały w Nakle). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 13 XI 2024 r.

urodzenie: 1886.04.19 Poznań
status/stopień: porucznik
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621

Jego żoną została Zofia Heinricht (13 VI 1888 - 16 VI 1977), para miała troje dzieci - Zenon (1919-1939), Zbigniew (1921-1996) i Wiesławę po mężu Cisek (1922 - 2011).

Wg niepotwierdzonych źródeł zmarł w 30 III 1939 r., ale niestety ta data jest tożsama z datą śmierci jego wuja Stanisława, który jest pochowany w Poznaniu, na cm. górczyńskim.
—-------------------------------------

Garstecki Maksymilian (1888 - 1959)

Urodził się 19 I 1888 r. w Poznaniu. Ukończył szkołę powszechną, ukończył kursy sanitarne i pożarnicze a następnie podjął naukę w Królewskiej Szkole Budowlanej, a po niej rozpoczął studia w zakresie budownictwa i inżynierii. Członek organizacji “OGNIWO” (założona w 1910 r. dla młodzieży kupieckiej i bankowej przez Seweryna Krzyżaniaka i Stanisława Szulca) i Towarzystwa Gimnastycznego “SOKÓŁ”.

Podczas I wojny światowej był powołany do armii pruskiej do służby w Wojskowym Urzędzie Budowlanym nr 1 w Poznaniu. Skąd udało mu się wynieść ważne dokumenty obiektów wojskowych.

Jako powstaniec był członkiem Starzy Ludowej Poznań Wilda, brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. przy przejęciu fortu Grolman (obecnie Fort VIII, Kazimierza Grudzielskiego) i dworca głównego, pełnił także służbę wartowniczą i w administracji, jego dowódcami w tym czasie byli Antoni Wysocki (1884-1940) i Franciszek Józef Masadyński (1885-1956).

Po powstaniu założył firmę budowlana w Poznaniu, która w 1950 r. została przejęta przez państwo.

Ożenił się z Wiesławą Emilią Nowacką (15 XI 1912 - 4 V 2008, córką Wacława i Aleksandry Zofii Weber), para miała czterech synów.

Zmarł 26 II 1959 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym Bożego Ciała (Bluszczowa), spoczywa kwatera I-GBC miejsce 24
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=20&id=2037394&surname=Garstecki&name=Maksymilian#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Maksymilian-Garstecki--Powstaniec-Wielkopolski-1918%E2%80%931919/16435224

To także miejsce pochówku jego żony.

Grób został wpisany do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski prowadzonej przez Instytut Pamięci Narodowej.

—-------------------------------------

Garstecki Wincenty Tadeusz (25 XI 1892 - 25 X 1973)

Urodził się 25 XI 1892 r. w Poznaniu. Ukończył szkołę powszechną, a następnie podjął naukę w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie też należał do tajnego Towarzystwa Tomasza Zana. Po ukończeniu szkoły zaczął pracować w aptece Tadeusza Wituskiego, zdał egzamin na pomocnika farmaceutycznego. Podobnie jak brat Maksymilian był członkiem organizacji “OGNIWO” (założona w 1910 r. dla młodzieży kupieckiej i bankowej przez Seweryna Krzyżaniaka i Stanisława Szulca).
Nie służył w armii pruskiej, dzięki fałszywemu dokumentowi został zwolniony, wyjechał do Berlina, Monachium i do Würzburga gdzie podjął studiował farmację. Członek delegat Naczelnej Rady Ludowej - agitował studentów narodowości polskiej w Berlinie i we Wrocławiu aby zawiesili studia i powrotu na ziemie polskie. Po wykonaniu misji powrócił do Poznania, gdzie po przeszkoleniu został skierowany na front północny Powstania Wielkopolskiego.Walczył pod Szubinem, Nakłem, Kcynią, Paterkiem i Chodzieżą. Jako żołnierz 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich brał udział w kampanii lwowskiej, walczył o Lwów, Brzeżanami i Husiatynem nad Zbruczem. Odznaczony Medalem Niepodległości i Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

15 XI 1919 r. zdał egzaminy końcowe i uzyskał uprawnienia farmaceuty. Pracował w Poznaniu i w Sierakowie, gdzie był m.in. prezesem związku Powstańców i Wojaków.

14 X 1920 r. w Poznaniu poślubił Zofię Józefę Adamską (ur.16 III 1896 w Poznaniu, zm. 13 V 1949 r. w Sierakowie, córka Włodzimierza i Jadwigi z d. Luzińska). Z tego związku urodzili się Jan (1921-10 VIII 1944 - zamordowany podczas egzekucji, żołnierz AK), Hanna po mężu Szulc (1923-2005), Jadwiga po mężu Dankiewicz (1925-2014).

W latach 1923-1928 pełnił w Sierakowie funkcje zastępcy burmistrza. We wrześniu 1939 r. został aresztowany przez Niemców, torturowany i skazany na śmierć. Wywieziony wraz z innymi najpierw do Międzychodu, a stamtąd do obozu przejściowego w Szymanowie pod Sochaczewem. Z niewiadomych przyczyn zatrzymani zostali zwolnieni. Garstecki z rodziną udał się do Milanówka pod Warszawą. Z nakazu władz podjął pracę w Białej Podlaskiej, a w 1941 r. założył własną aptekę w Milanówku. 12 II 1945 r. wrócił do Sierakowa.

Zmarł 25 X 1973 r. podczas pobytu w Poznaniu. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Sierakowie. To także miejsce pochówku jego żony.

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 14 XI 2024 r.
Wincenty Garstecki
urodzenie: 1892.11.25 Poznań
data śmierci: 1973.10.30
miejsce pochówku: Sieraków, pow. Międzychód
rodzice: Marcin, Bronisława Maniewska (błąd w imieniu matki)
jednostka: Straż Ludowa
uwagi: Zmarł w Poznaniu - Wilda
źródła:
Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Basiński Jan, Organizacja i znaczenie służby sanitarno-medycznej w przebiegu powstania wielkopolskiego i organizacja Wojska Wielkopolskiego 1918-1919, Koszalin 2010
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. I, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2005
Archiwum WTG Gniazdo
Sierakowskie Zeszyty Historyczne 2009, nr 3 [Zeszyt poświęcony Powstaniu Wielkopolskiemu]
Chalasz Roman, Wielki Almanach Powstańczy Powiatu Międzychodzkiego (maszyn.). — Wielki Almanach Powstańców Wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921, pod redakcją Chalasza Romana, tom II

—-------------------------------------

Garstecki Czesław Bolesław (1896 - 1953)

Urodził się 14 VI 1896 r. w Poznaniu. Uczył się w gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, w którym w 1918 r. uzyskał maturę. Należał wówczas do Towarzystwa Tomasza Zana.
Członek Polskich Drużyn Strzeleckich w Poznaniu. Należał do tajnej I Drużyny Skautowej „Piast” w Poznaniu. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego. W Powstaniu Wielkopolskim służył w oddziale wywiadowczo-wykonawczym Straży Ludowej w Poznaniu, a następnie w 1. ochotniczej kompanii średzkiej, w szeregach której brał udział w walkach między innymi pod Zbąszyniem.
W VII 1919 r. wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu i Gnieźnie. Po jego ukończeniu 26 V 1926 r. w Gnieźnie został wyświęcony na kapłana. Pracował jako wikariusz w kościele farnym pw. św. Mikołaja w Inowrocławiu. Z dniem 1 V 1927 r. mianowany kapelanem (kapitanem) rezerwy. Wysłany do Francji, od 1926 r. był duszpasterzem polskich emigrantów w Lens. Sprawował tam funkcję sekretarza generalnego Zjednoczenia Polskich Towarzystw Katolickich we Francji z siedzibą w Lens oraz kapelana Związku Sokołów Polskich. W listopadzie 1934 r. powrócił do Polski. Objął stanowisko administratora parafii w Baszkowie. 1 I 1937 r. został proboszczem parafii pw. św. Stanisława Kostki w Poznaniu. Podczas II wojny światowej 4 III 1940 r. aresztowany przez Niemców, po czym wysiedlony do Generalnej Guberni. Osiadł w Nałęczowie, należał do Tajnej Organizacji Niepodległościowej. W 1945 r. powrócił na stanowisko proboszcza parafii pw. św. Stanisława Kostki w Poznaniu. Odnowił zniszczoną podczas wojny świątynię.
Zmarł 20 V 1953 r. w Poznaniu i został pochowany Cmentarzu Parafialnym pw. św. Stanisława Kostki, spoczywa kwatera P rząd 15 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=15&id=1151984&surname=Ks-%20Garstecki&name=Czes%C5%82aw#OpenMap
https://billiongraves.com/grave/Ks-Czes%C5%82aw-Garstecki--Powstaniec-Wielkopolski/10765757
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Jego nazwisko znajduje się na tablicy poświęconej proboszczom parafii pw. św. Stanisława Kostki z lat 1928-1940 i 1945-1979.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 73 / 1884; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-79 / 1884; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/163, skan 272 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1886, Księga urodzeń t. II; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-193, Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 199; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/197, skan 180 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń t. IV; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/263, skan 275 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń t. V; Wielki Almanach Powstańców Wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921, pod redakcją Chalasza Romana, tom II; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 14 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 73 / 1884

Martinus Garztecki (28 lat)
ojciec: Andreas , matka: Catharina Mądrowska
Stanislava Maniewska (19 lat)
ojciec: Ignatius , matka: Catharina Muszyńska

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-79 / 1884

Martin Garztecki (ur. 1856)
ojciec: Andreas Garztecki , matka: Catharine Mądrowska
Stanislava Maniewska (ur. 1865)
ojciec: Ignatz Maniewski , matka: Catharine Muszyńska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/163, skan 272 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1886, Księga urodzeń t. II

Stanislaus , rodzice: Martin Garstecki, Stanislawa Maniewska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/197, skan 180 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń t. IV

Maximilian , rodzice: Martin Garstecki, Stanislawa Maniewska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/263, skan 275 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń t. V

Wincenty Tadeusz , rodzice: Marcin Garstecki, Stanislawa Maniews ,

Stachowiak Andrzej (1895 - 1966)

Urodził się 22 XI 1895 r. w miejscowości Tuczno (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska) w rodzinie Jana (ur.1859, syn Michała i Józefy z d. Kosmaczewska) i Józefy z d. Jarosz (ur. 1861, zm.1941, córka Jakuba i Anny Szymkowskiej), para pobrała się w 1882 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (1884-1885), Wiktoria (1890), Rozalia (1893-1898), Józefa (*+1902), Władysław (1903-1904) i Michalina (1904) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Stefan (ur. 7 XII 1897 w Pobiedziskach, zm. 11 V 1938 r. w Poznaniu, domniemany powstaniec, odznaczony Medalem Niepodległości) i Wacław (ur. 11 VIII 1899 r. w miejscowości Skorzęcin, zm. 14 VII 1955 w Poznaniu).

Stachowiak Andrzej jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 207 brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych został ranny, co potwierdza lista strat armii pruskiej Preußen 545 z 2 VI 1916 r. Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił jako ochotnik II baonu garnizonowego 2. kompanii Straży i Bezpieczeństwa, brał udział w walkach w Poznaniu i na froncie zbąszyńskim. W Uchwale z 1958 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego zapisano “28 XII 1918 do 18 II 1919 r. w walkach o Poznań, zamek, Dworzec Główny, koszary przy ul. Grunwaldzkiej, Ławicę pod dowództwem por. Krauze. Początek lutego odcinek Zbąszyń, Kopanica, Jaromierz, Grójec Wielki, Babimost i przyczółek mostowy Jeziora Chobienickiego, pod dowództwem por. Manna. Dnia 17 II 1919 r. został zabrany do niewoli niemieckiej, skąd 4 VI 1919 r. uciekł”. Zwolniony z wojska 10 IV 1934 r. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918–1921. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 20 XII 1934 r. dyplomem nr 5834, Nr Referatu Historycznego 5277. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został dwukrotnie odrzucony 29 IX 1937 r. i 25 VI 1938 r.

26 XI 1921 r. poślubił w Poznaniu Monikę z d. Kaczmarek ur. 24 IV 1895 r. w Młynkowie. Para miała sześcioro dzieci Zofia (10 V 1922), Tadeusz Edward (16 XI 1923 - 27 XII 1926), Eugenia (8 IX 1927), Aleksandra (26 I 1929), Czesława (30 V 1931) i Mieczysław (17 V 1937 - 27 VII 2012, uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956 r., został aresztowany 29 VI 1956 r. Objęty śledztwem prowadzonym przez Wydział Śledczy WUdsBP w Poznaniu. Był podejrzany m.in. o to, że „28 VI 1956 r. w Poznaniu i na terenie województwa poznańskiego wraz z innymi sprawcami dopuścili się gwałtownych zamachów na funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej” oraz „29 VI 1956 r. na terenie powiatu kościańskiego wspólnie z innymi dopuścili się gwałtownego zamachu na ścigających ich funkcjonariuszy MO w ten sposób, że strzelali do nich z posiadanej broni palnej usiłując zmusić funkcjonariuszy do zaniechania pościgu”. Zwolniony z aresztu 23 X 1956. Postanowieniem Prokuratury Wojewódzkiej w Poznaniu z 7 XI 1956 śledztwo umorzono „wobec znikomego niebezpieczeństwa społecznego czynu”).

Zmarł 26 III 1966 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6 rząd 3 miejsce 13

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Moniki zm. w 1984 r., syna Mieczysława - uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956 i jego żony Zofii (1940-2015).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/3/26, skan 36 Jerzykowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/64, skan 70 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 12757: Stachowiak Andreas (Trzyn, Posen-Ost); Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 298; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego.Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 30v; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 70; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 15 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5402); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/3/26, skan 36 Jerzykowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw

Johann Stachowiak (23 lat), rodzice: Michael Stachowiak , Josepha Kosmaczewska + ,
Josepha Jarosz (21 lat) , rodzice: Jakob Jarosz , Anna Szymkowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/64, skan 70 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Andreas , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Stachowiak geb.Jarosz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/1/70, skan 153 Jerzykowo (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń

Stephan , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Jarosz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/104, skan 46 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Wenzel , rodzice: Johann Stachowiak, Josepha Jarosz

Stachowiak Stefan (1897 - 1938)

Urodził się 7 XII 1897 w Pobiedziskach w rodzinie Jana (ur. 1859, syn Michała i Józefy z d. Kosmaczewska) i Józefy z d. Jarosz (ur. 1861, zm.1941, córka Jakuba i Anny Szymkowskiej), para pobrała się w 1882 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (1884-1885), Wiktoria (1890), Rozalia (1893-1898), Józefa (*+1902), Władysław (1903-1904) i Michalina (1904) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Stachowiak Andrzej (22 XI 1895 Tuczno - 26 III 1966 Poznań) i Wacław (ur. 11 VIII 1899 r. w miejscowości Skorzęcin, zm. 14 VII 1955 w Poznaniu).
Na chwilę obecną wiemy, że Stefan został powołany do armii pruskiej w 1916 r., do Poznania wrócił 27 XII 1918 r. Nie wiemy gdzie i kiedy brał udział w Powstaniu, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się fiszka dotycząca jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Został odznaczony Medalem Niepodległości pośmiertnie 26 VI 1938 r., odznaczenie wysłano matce - Józefie.
Zmarł w Poznaniu 11 V 1938 r. (Kurier Poznański -- 1938.05.12 R 33 nr 214 ). Miejsce pochówku nie jest znane.

Stachowiak Wacław (1899 - 1955)

Urodził się 11 VIII 1899 r. (uwaga, w źródłach - także tych pisanych przez Wacława błędnie podawany jest dzień ur. 12, wg aktu urodzenia nr 43 wystawionego przez USC Kicin data urodzenia to 11, a data wystawienia aktu 12) w miejscowości Skorzęcin (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz) w rodzinie Jana (ur.1859, syn Michała i Józefy z d. Kosmaczewska) i Józefy z d. Jarosz (ur. 1861, zm.1941, córka Jakuba i Anny Szymkowskiej), para pobrała się w 1882 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (1884-1885), Wiktoria (1890), Rozalia (1893-1898), Józefa (*+1902), Władysław (1903-1904) i Michalina (1904) oraz Stefan (ur. 7 XII 1897 w Pobiedziskach, zm. 11 V 1938 r. w Poznaniu, odznaczony Medalem Niepodległości) i Powstaniec Wielkopolski Andrzej (22 XI 1895 r. w miejscowości Tuczno - 26 III 1966 r. w Poznaniu).

Od 18 XI 1918 r. w Starzy Bezpieczeństwa, w szeregach której przystąpił do Powstania Wielkopolskiego.Walczył na froncie zbąszyńskim. 7 II 1919 r. dostał się do pruskiej niewoli. 6 VI 1919 r. wstąpił do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, od 6 VIII 1919 r. do 24 XI 1919 r. w baonie garnizonowym w Inowrocławiu. Od 25 XI 1919 r. do 9 X 1920 r. w 15. pułku artylerii polowej. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 28 II 1938 r. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 3431, Nr Referatu Historycznego 6825.

Żołnierz Kampani Wrześniowej 1939 r., dostał się do niemieckiej niewoli pod Włodzimierzem 19 IX 1939 r., osadzony w Stalagu II A w Neubrandenburgu 29 V 1941 r. (nr jeńca 22008).

18 XI 1933 r. ożenił się z Haliną z d. Wencka (23 V 1903 - 5 VIII 1966), para miała córkę Danutę ur. 18 I 1937 r.

Zmarł 14 VII 1955 r. w Poznaniu. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 4 kwatera 4 rząd 6 miejsce 176
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1037618&name_surname=Stachowiak%20Wac%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku żony Haliny.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1863/3/26, skan 36 Jerzykowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1977/1/104, skan 46 Wierzonka (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 30v; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 185; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 16 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5611) i Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024