Wojciechowski Franciszek (1897 - 1986)

Wojciechowski Franciszek (1897 - 1986)

Urodził się 14 XI 1897 r. w miejscowości Zajączkowo (wieś sołecka w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy) w rodzinie Wojciecha (ur. 1860, syn Stanisława i Zuzanny z d. Kaźmierczak) i Zuzanny z d. Brzozowska (ur. 1864, córka Piotra i Antoniny z d. Mięcikowska), para pobrała się w 1887 r. Z tego związku urodziło się ogółem jedenaścioro dzieci, z czego pięcioro zmarło w niemowlęctwie: Stanisław, troje bez nadania imienia, Marianna i Jan. Wieku dojrzałego dożyli Walentyna (1895), Franciszka (1902), Józefa (1905), Aleksander (1907) i Franciszek.
Nie mamy żadnych informacji o Franciszku przed jego powołaniem do służby w armii pruskiej. Jako żołnierz Jäger - Bataillon 5 został lekko ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 648 z 2 X 1916 r. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił w rodzinne strony. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył jako ochotnik 3 I 1919 r. do oddziałów tworzonych przez Stefana Adama Kowalczyka (używał imion Adam Stefan 22 XII 1896 – 22 V 1978) w Sierakowie. Batalion sierakowski liczył w lutym 1919 r. 600 żołnie­rzy. Adamowi Kowalczykowi, zostało powierzone dowództwo „Załogi Ławickiej”. Oddział w sile półkompanii piechoty i kilkudziesięciu strzelców konnych stacjonował w majątku Napoleona hr. Rutkowskiego w Ławicy, Majątek Ławica, choć położony w pewnym oddaleniu od frontu, był świetną bazą dla oddziałów rezerwowych wspierających obrońców na dość długim odcinku frontu od Kamionny po Kolno. Pododdział pod dowództwem Kowalczyka stał się swoistą siłą „szybkiego reagowania”, gdyż na odgłosy walki jego żołnierze, w większości weterani z wieloletnim stażem frontowym, zjawiali się zawsze w odpowiednim miejscu i czasie, by rozstrzygać bój na korzyść powstańców. Kolejne tygodnie pokazały, że walczą pod dowództwem doskonałego taktyka o bezbłędnej intuicji i doskonałych predyspozycjach oficerskich. Tak było zarówno w boju o Zatom Stary i Kolno 11 I 1919 r., jak i o Kamionnę 16 I 1919 r. Ponownie 7 II 1919 r., o Kolno. Wojciechowski lutym 1919 r. wstąpił do 2. kompanii 7. Strzelców Wielkopolskich (następnie przemianowany na 61. pp.). W ramach tej jednostki uczestniczył w działaniach początkowo na froncie poznańskim, a następnie w kampanii kijowskiej 1920 r. O udziale w walkach na Wschodzie nie wspomina Uchwała z 1966 r. nadająca Wojciechowskiemu Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.
Niestety dalsze losy Wojciechowskiego nie są znane.
Zmarł 8 II 1986 r., został pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 4 rząd 12 miejsce 5 GPS: 52.362151, 16.935752
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku Genowefy (1931 - 2017) i Piotra (1928-2001) Kowalczyków.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 10 / 1887; Parafia katolicka Psarskie, wpis 3 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/78, skan 470 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 15229: Wojciechowski Franz (Zajontschkowo, Samter); Wielki Almanach powstańców wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921 tom III K; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 10 / 1887
Adalbert Wojciechowski (ur. 1860)
ojciec: Stanislaus Wojciechowski , matka: Susanne Kazmierczak
Susanne Brzozowska (ur. 1864)
ojciec: Peter Brzozowski , matka: Antonie Mięcikoska
Parafia katolicka Psarskie, wpis 3 / 1887
Adalbertus Wojciechowski (26 lat)
Susanna Brzozowska (22 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/78, skan 470 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń
Franz , rodzice: Wojciech Wojciechowski, Susanna Brzozowska