Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Jaźwik Michał (1882 - 1945)

Urodził się 9 IX 1882 r. w miejscowości Edmundowo (obecnie część wsi Jankowice, położonej w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Rodzice Stanisław i Rozalia z domu Nastaga pobrali się w roku 1864 w Ceradzu Kościelnym.

Ukończył szkołę ludową, a następnie kształcił się w zawodzie ogrodnika. Pracował jako pomocnik w rozmaitych firmach ogrodniczych w Berlinie, Nadrenii i Westfalii. W 1901 r. powrócił do Poznania i jako ogrodnik rozpoczął pracę w tamtejszym magistracie.

W okresie zaborów należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz do „Towarzystwa Konspiracyjnego”.

W latach 1902-1904 odbył zasadniczą służbę wojskową w szeregach niemieckiego Infanterie-Regiment Nr 46 w Poznaniu. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii pruskiej. Od 24 IV 1915 do 19 VIII 1916 r. walczył w szeregach 46. pułku piechoty na froncie wschodnim. Jego nazwisko widnieje na liście strat Preußen 277 z 17 VII 1915 r. Podczas walk został dwukrotnie ranny – 28 VI 1915 i 27 I 1916 r. 19 VII 1916 r. na wniosek Magistratu Poznańskiego został zwolniony z wojska pod warunkiem podjęcia pracy tamże. Później odznaczony pruską Odznaką za Rany.

25 XI 1918 r. wstąpił jako ochotnik do Straży Ludowej w dzielnicy III – Zamek. Służył w kompanii dowodzonej przez Wiktora Kociałkowskiego (1887-1954), dowódcą sekcji był Wincenty Knij (1877-?). W tym czasie m.in. pełnił nocne patrole. Po wybuchu powstania brał udział w walkach na terenie Poznania, m.in. w okolicy Hotelu Bazar, Placu Wolności, Zamku, Prezydium Policji i Arsenału. Później brał udział w rewizjach i internowaniu Niemców. W służbie pozostawał do 26 II 1919 r., zwolniony został na własna prośbę. Służbę wojskową zakończył w stopniu szeregowca. Zweryfikowany dyplomem nr 19889, nr Ref. Hist. 27081.
Jaźwik działał w kilku organizacjach kombatanckich, od 16 VII 1924 r. w Związku Powstańców i Wojaków, od 3 IV 1938 r. w Towarzystwie Powstańców Wielkopolskich 1918/19, a następnie w Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, jako członek koła Poznań – Dzielnica III Zamek. Był również członkiem innych organizacji – Ligi Obrony Przeciwgazowej i Przeciwlotniczej, Ligi Morskiej oraz Związku Urzędników Miejskich. Został odznaczony Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 - 1921.

Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną została Zofia z d. Tulecka (3 I 1890 - 19 VI 1919). Z tego związku urodziły się Klara (1909), Teresa (1912, po mężu Wilhelm) i dziecko zm. przy porodzie w 1919 r. Po śmierci pierwszej żony Jaźwik ożenił się powtórnie z Heleną Dobicką (10 III 1888 - 4 VI 1952). Z tego związku urodzili się Maria (1926 - 1945), Henryk (1927 - 2014) i Edward Marian (1930 - 2003).
Michał Jaźwik zmarł 9 VI 1945 r. i został pochowany w Poznaniu na cmentarzu przy ul. Nowina, spoczywa kwatera L rząd 30 miejsce 7 GPS: 52.415217, 16.878942
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Micha%C5%82-Ja%C5.../17415202

To także miejsce pochówku obu żon i dzieci - Marii, Henryka i jego żony Anny i syna Edwarda.

Miejsce jest opłacone, zadbane, nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.Zostanie zgłoszony do Wydziału Kultury UM Poznań w celu dopisania w wyszukiwarce miejskiej grobów - jako weteran PW.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 3257/6.1/80, skan 9 Ceradz Kościelny (par. rzymskokatolicka) - akt małżeństwa, rok 1864, Duplikat baptisatorum, copulatorum, mortuorum; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/25, skan 69 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 7659: Jazwik Michael (Edmundowo, Posen); Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
================================

Jarczyński Stefan (1899 - 1961)
Urodził się 21 VIII 1899 r. w Swarzędzu w rodzinie Stanisława i Agnieszki z d. Szułkiewicz, para pobrała się we Wronkach w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Joanna (1902) i Franciszek (1906) oraz zmarli w niemowlęctwie Zofia i Kazimierz.
Od III 1917 do XI 1918 r. w armii pruskiej, służył na lotnisku Ławica pod Poznaniem. dołączył do konspiratorów, biorąc udział w zdobyciu stacji przez powstańców w nocy z 5 na 6 I 1919 r. Wymieniony w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1.12.1919 r. Brak dokumentów w WBH, brak na listach zweryfikowanych powstańców.
Od 1915 r. z przerwami mieszkał w Poznaniu, z zawodu stolarz.
Żona Aleksandra (1909-1998).
Zmarł 18 I 1961 r. w Świdwinie, spoczywa na tamtejszym cm. komunalnym Sektor / Rząd / Numer 1 / 26 / 5

Pawłowski Jan (1893 - 1965)

urodził się 8 III 1893 roku w Krotoszynie w rodzinie Jana i Rozalii z dom. Kukiełczyńska, para pobrała się roku 1886. Z tego związku urodzili się także Władysław (*+1886), Helena (1888), Stefan (29 VIII 1890), Antoni (*+1895), Ignacy (*+1899), Marianna (*+1901), Marianna II (1903) i Stanisław (1905-1929).

Po ukończeniu szkoły powszechnej w Krotoszynie podjął naukę w zawodzie murarz - cieśla.
W 1913 roku powołany do armii pruskiej, jako żołnierz 29 Pułku Pionierów służył w Poznaniu do 1918 roku.

Po wybuchu powstania został przydzielony do tworzącego się 1 Pułku Saperów (był jednym z jego organizatorów), wraz ze swoim pułkiem walczył między innymi na linii Jutrosin - Rawicz. Za udział w Powstaniu wielkopolskim w roku 1957 odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, za swoje męstwo został odznaczony Virtuti Militari. Zwolniony z wojska w marcu 1923 roku. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 28 II 1938 roku.

Po demobilizacji zatrudniony w Izbie Skarbowej w Poznaniu, gdzie z przerwami pracował do wybuchu II wojny światowej. Aresztowany przez Gestapo został osadzony w Chełmnie, skąd został wydostany staraniem żony (Ireny) i jej rodziny. Zamieszkał w Warszawie, gdzie działał w konspiracji.

Uczestnik Powstania Warszawskiego - jak napisał w swoim życiorysie sporządzonym w latach 60 był członkiem Armii Ludowej a jego dowódcą był porucznik Piotrowski, walczył na terenie miasta Warszawy aż do kapitulacji powstania.

Jego pierwszą żoną 16 VI 1921 roku została Zofia z dom. Zawidzka I voto Strzemkowska, z którą rozwiódł się około 1936 roku. II żoną została Irena z dom. Ellman urodzona 20 X 1893 roku w Kórniku, córka Powstańca Wielkopolskiego Leonarda i siostra Alfonsa zamordowanego przez hitlerowców w Kórniku w 1939 roku.

Jan Pawłowski zmarł w Poznaniu 24 V 1965 roku, spoczywa z małżonką Ireną na cmentarzu komunalnym na Junikowie
pole 17
rząd C miejsce 22
GPS: 52.38986, 16.823623
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1066373&name_surname=Paw%C5%82owski%20Jan#OpenMap

To także miejsce spoczynku żony Ireny zm.25 VIII 1972 roku.

—----------------------------
źródła: Parafia katolicka Krotoszyn, wpis 8 / 1886. Urząd Stanu Cywilnego Krotoszyn, wpis 6 / 1886. Archiwum Państwowe w Kaliszu Krotoszyn (USC) - akt urodzenia, rok 1893, [Księga urodzeń]. WBH - kartoteka personalno - odznaczeniowa. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Życiorysy powstańców wielkopolskich: P - tom ll /Pater Stanisław - Pawłowski Marcin/. Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

—----------------------------------------------

Ratajczak Władysław (1900 - 1963)

oraz jego rodzeństwo Ignacy ur. 29 I 1897, Stanisław 1898 - 1905, Teodor 1901 - 1902, Walentyna 1903 po mężu Trzybińska, Stefan 1905 - 1912 i Bronisława 1909, urodzili się w rodzinie Antoniego i Antoniny Wiktorii Stefaniak. Para pobrała się w roku 1896 w Poznaniu.

------------------------------------------------

Władysław Ratajczak urodził się w Poznaniu 14 czerwca 1900 roku.

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania i.in. w zajęciu koszar przy ul. Solnej i zdobyciu Stacji Lotniczej na Ławicy ⅚ I 1919 roku, następnie przydzielony do 1 Pułku Strzelców Wielkopolskich, brał udział także w walkach o Szubin. Zwolniony z wojska w 1921 roku w stopniu szeregowego. Zweryfikowany 15 I 1934 - nr Ref. Historycznego 8622, Koło Jeżyce. Za udział w powstaniu odznaczony WKP w roku 1958, jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r.

Ożenił się z Heleną (25 XII 1902 - 25 V 1985), para miała syna Franciszka (1945-2007).

Zmarł 12 I 1963 roku, 15 I spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa:
pole 17 kwatera 3
rząd 3 miejsce 107
GPS: 52.389775, 16.822902
https://billiongraves.pl/.../W%C5%82adys%C5%82aw.../27814630

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1051780&name_surname=Ratajczak%20W%C5%82adys%C5%82aw#

Grób Weterana Powstania Wielkopolskiego niestety jest w opłakanym stanie.

—----------------------------
źródła: Parafia katolicka Poznań - par. Najśw. Serca, wpis 24 / 1896. Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 37 / 1896. WBH - kartoteka personalno - odznaczeniowa. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 47. Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Ratajczak Władysław (1899 - 1995)

urodził się 1 VI 1899 w miejscowości Kamieniec – obecnie wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec, w rodzinie Hieronima i Agnieszki z dom. Rybicka, para pobrała się w roku 1899, z tego związku urodziły się także Bronisława (1900), Franciszka (*+1901), Franciszka Ksawera (*+1904) i Marianna (1906).

Do powstania dołączył w Parzęczewie do organizowanego Batalionu Parzęczewskiego dowodzonego przez Władysława Wolniewicza. W jego skład wchodziła kompania Franciszka Rybarczyka z Lubiechowa w liczbie 22 powstańców i kompania Stanisława Szeszuły (ur. w Puszczykowie, zamieszkały w Trzcinicy) w sile 230 powstańców. Oddział brał następnie udział w walkach pod Kopanicą i pod Chwalimiem.
Od 16 III 1919 roku w 2 Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 56 Pułk Piechoty), w którym służył do XI 1921, zdemobilizowany 23 I 1922 (data za kartą meldunkową miasta Poznaia) w randze kaprala. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w roku 1958, mianowany podporucznikiem w 1972 r. Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 roku.

31 X 1929 roku w Poznaniu ożenił się z Józefą Borecką ur. 17 III 1903 roku w Kotlinie, z którą miał syna Henryka władysława ur. 19 I 1930 roku w Poznaniu.

Władysław zmarł 19 I 1995 roku, spoczywa na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie
pole 6 kwatera 1
rząd 1 miejsce 12
GPS: 52.38494, 16.835529
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119395&name_surname=Ratajczak%20W%C5%82adys%C5%82aw#OpenMap

https://billiongraves.com/.../W%C5%82adys%C5.../26372175

Od 21 IX 1990 roku to także miejsce spoczynku jego małżonki Józefy. Miejsce zadbane, opłacone. Zostanie złożony wniosek o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.

—----------------------------
źródła: Parafia katolicka Kamieniec (Śmigiel), wpis 3 / 1899. Urząd Stanu Cywilnego Kamieniec (Śmigiel), wpis 5 / 1899. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1864/1/151, skan 80 Kamieniec (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń. WBH - kartoteka personalno - odznaczeniowa. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania.Wyszukiwarka grobów billiongraves WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Maćkowiak Franciszek (1894-1971)

urodził się w Strzeszynie, obecnie część Poznania 27 września 1894 roku w rodzinie Michała i Józefy z dom. Przybyszewska. Ślub rodziców miał miejsce w Poznaniu w roku 1889. Z tego związku urodzili się także Szczepan 1889 i Andrzej 1890.

Maćkowiak Franciszek 29 stycznia 1921 roku poślubił w Poznaniu Ludwikę z domu Polewską (1900.05.05 - pog. 1977.09.06), Franciszek i Ludwika mieli dwoje dzieci - Helenę ur. 1921 i Tadeusza ur. 1923.
Powołany do armii pruskiej walczył w I wojnie światowej. Po rewolucji w Niemczech zdezerterował z wojska i powrócił do Poznania. Jako ochotnik z bronią w ręku wziął udział w powstaniu w walkach na terenie miasta Poznania oraz Stacji Lotniczej na Ławicy. Od dnia 14 I 1919 r. pełnił służbę wartowniczą w 3 kompanii 1 baonu garnizonowego (57 Pułku Piechoty Wlkp). W ciągu dalszej służby wojskowej pełnił służbę wartowniczą w jenieckich obozach w Strzałkowie i Szczypiornie jako dowódca warty w stopniu plutonowego. Dnia 6 II 1922 r. został zwolniony ze służby wojskowej. Za udział w powstaniu w roku 1958 otrzymał Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 30 V 1938 roku.
Zmarł 12 IX 1971 roku. Spoczywa na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie pole 17 kwatera B
rząd 8 miejsce 19
GPS: 52.390128, 16.820957

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

Miejsce spoczynku Weterana oraz jego małżonki nie jest opłacone, wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek o wpis do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.

—--------------------------------

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 30 / 1889. Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 7 / 1889. WBH - kartoteka personalno - odznaczeniowa. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP. Dokumentacja fotograficzna grobu Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Gaca Franciszek (1899-1974)

urodził się 21 IX 1899 roku w miejscowości Bógwidze – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Pleszew, w rodzinie Ignacego i Apolonii z dom. Talarczyk, para pobrała się w roku 1887, tego związku urodziły się także Pelagia (1897-1899) i Marianna (1895-1899).

Uczestnik I wojny światowej - rozmontowywał Fokkera D.VII na froncie.
Nie ustalono od kiedy dokładnie brał udział i gdzie w Powstaniu Wielkopolskim, w dokumentach wymienia się datę 21 I 1919 roku w Wykazie podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 jako ślusarz, monter (mechanik samolotowy), następnie w Stacji Lotniczej Ławica był zastępcą szefa mechaników II Eskadry. W 1968 roku został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, w Uchwale o nadanie odznaczenia zapisane zostało “Gaca Franciszek brał czynny udział z bronią w Powstaniu Wlkp. od 21 I 1919 r. w 2 Eskadrze Lotniczej (...)”. Wg kart meldunkowych miasta Poznania zwolniony z wojska jako starszy mistrz wojskowy 9 IX 1925 roku. W 1972 roku mianowany do stopnia podporucznika.
4 X 1925 roku w Żydowie ożenił się z pochodzącą z Cielinowa Pelagią Szymczak (21 I 1902 - 25 III 1992).
W czasie II wojny światowej służył w Polskich Siłach Powietrznych na Zachodzie od 1939 r. do 1946 r. co znajduje potwierdzenie w dokumentach w Wojskowym Biurze Historycznym - Kolekcja akt żołnierzy PSW na Zachodzie powracających do Polski - IV.501.2.577 k. 46, II.53.13634.
Zmarł 25 XII 1974 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie
pole 26 kwatera A
rząd 8 miejsce 5
GPS: 52.386911, 16.822773
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1090576&name_surname=Gaca%20Franciszek#OpenMap
https://billiongraves.com/.../Franciszek-Gaca.../32008785
To także miejsce spoczynku jego żony Pelagii.
Miejsce nie jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN w celu dokonania wpisu do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kucharki, wpis 39 / 1887. Archiwum Państwowe w Kaliszu 712/1/76, skan 31 Kuczków (USC) - akt urodzenia, rok 1899, [Księga urodzeń]. WBH - Kolekcja akt żołnierzy PSW na Zachodzie powracających do Polski. Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Poszukiwany, poszukiwana... Rodzina Gadacz…

W kwietniu 2020 roku na moim blogu (jeszcze wówczas powstancywielkopolscy.blogi.pl/) zamieściłam materiał dotyczący rodziny Gadacz, minęły prawie 4 lata i czas uzupełnić chociaż szczątkową wiedzę i ponowić poszukiwania, zwłaszcza, że żaden z braci Gadaczów nie został odnaleziony a dwóch braci to Powstańcy Wielkopolscy.

Antoni Gadacz (17 I 1856 - 31 XII 1899) i Franciszka z Gibkowskich (12 VIII 1867-1960) pobrali się w roku 1887 w Strzałkowie, z tego związku urodzili się Czesław (*+1892), Władysława (1888 -1890), Helena (1890), Julian, Edmund i Kazimierz. W roku 1899 umiera Antoni Gadacz, po śmierci Antoniego Franciszka wyszła powtórnie za mąż, jej mężem został Stanisław Liberkowski, z tego związku urodziło się czworo dzieci Tadeusz, Kazimiera, Franciszka i Stefan.

Julian Gadacz urodzony 25 stycznia 1894 w Strzałkowie, zmarł 1 października 1958 roku w Kluczborku, miejsce pochówku nie jest znane. w swoim życiorysie do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości napisał:
„… W międzyczasie otrzymałem listy od mych braci powstańców – lotników (wypierających armię niemiecką z Strzałkowa i Ławicy pod Poznaniem) – w których to pismach informowali mnie o przebiegu akcji wojenno – rozbrojeniowej na rzecz Polski (pośrednie potwierdzenie udziału braci Gadacz). Z powodu późnego przyjazdu z frontu niemieckiego, położonego nad rzeką Donem i Morzem Azowskim na Ukrainie, oraz obsadzeniem granicy przez „Grezschutz” niemiecki nie mogłem wcześniej przekroczyć granicy, aż dopiero w początkach maja 1919. Mimo usilnych starań u władz niemieckich, które na mocy przepustki zezwoliły mi na przekroczenie granicy przez stację kolejową Krzyż. Jednakowoż zostałem tam przez władze wojskowe niemieckie „Grenschutz” internowany, a po upływie kilku dni zwolniony w Głogowie. Stąd mimo pisemnego zobowiązania pod przysięgą, że nie będę brał czynnego udziału w orężnej walce przeciwko Niemcom i świadom skutków schwytania mnie z bronią w ręku przez władze niemieckie, za co groziłoby mi rozstrzelanie, przedostałem się przez front niemiecki i zaraz wstąpiłem do Kompanii Kościańskiej w Śmiglu. Z Kościańskiej Kompanii przydzielono mnie do 7 Pułku Saperów w Poznaniu, a stąd w dniu 28 V 1919 jako pierwszego z kursem podkuwania koni przydzielono mnie do taboru artylerii 7 Dyonu. W dywizji tej walczyłem w stopniu kaprala na froncie bolszewickim.” — zatem biorąc pod uwagę, że za koniec Powstania uważa się datę podpisania rozejmu 16 II 1919 roku Julian powstańcem nie był a był uczestnikiem wojny polsko - bolszewickiej.

- Edmund urodził się 17 października 1896 roku w miejscowości Strzałkowo, nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek.
Na początku lutego 1919 r. wstąpił do Ochotniczego Oddziału Gnieźnieńskiego i brał udział w walkach pod Szubinem, a w marcu 1919 r. wstąpił jako ochotnik do wojsk lotniczych na Ławicy. Dalszy przebieg służby, do 1920 roku to Ławica, później Lotnicze Warsztaty Automobilowe w Warszawie na Mokotowie. Zwolniony z wojska po zakończeniu działań wojennych w stopniu starszego sierżanta.

- Kazimierz urodził się 22 lutego 1899 roku w Strzałkowie, nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek.
Na podstawie Wykazu podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 ustalono, że od 8 II 1919 roku służył na Ławicy - ślusarz monter.

szukamy informacji dotyczących domniemanego PW

Kozłowski Andrzej
co do daty urodzenia - wyszukiwarka grobów dla cm. komunalnych w Gdyni podaje datę urodzenia 1 V 1894, natomiast na podstawie aktu urodzenia sporządzonego 16 X 1894 nr 378 urodził się 11 X 1894 roku.
Ustalono:
urodził się w Grodzisku Wielkopolskim w rodzinie Andrzeja i Pelagii z dom. Buschke I voto Zajączek, ze związku Andrzeja seniora i Pelagii urodzili się także Józef *+1876, Wincenty 10.02.1877 - 8.11.1964, Ludwik 25.08.1878, Wiktoria 1878-1880, Franciszek 18.12.1880, Ignacy 1883-1897, Zofia 1884, Władysława 1892-1965, Pelagia *+1896, Stanisława 1897 - 1982.
3 XII 1949 roku ożenił się w Gdyni z Józefą ?Pawilarus?.
Zmarł 30.01.1961 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym w Gdyni Witominie
Sektor / Rząd / Numer
72 / 3 / 21
https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
Na nagrobku zapisane zostało Powstaniec Wielkopolski, natomiast w nekrologu, który ukazał się w Dzienniku Bałtyckim napisano powstaniec wielkopolski, porucznik rezerwy.
Brak potwierdzenia na listach zweryfikowanych oraz w dokumentach WBH, że Kozłowski był powstańcem wielkopolskim.

SZUKAMY INFORMACJI

Galusik Teofil (1898 -?)

urodził się 29 IV 1898 roku w Chicago (USA) w rodzinie Kazimierza i Józefy z dom. Nizikiewicz (dane ustalone na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania).
W projekcie WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego na podst. źródła Lotnik. Ilustrowany miesięcznik poświęcony lotnictwu i jego technice. Organ Związku Lotników Polskich 1929, nr 2 (107) zapisany został:
Galusik lub Gallus
status/stopień: pilot, oblatywacz parku
uwagi: Szkoła Pilotów w Ławicy
Natomiast ks. Robert Kulczyński SDB w Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. podaje, że Galusik przybył do Stacji Lotniczej na Ławicy 9 I 1919 roku.
Tu należy przede wszystkim oddzielić dwa nazwiska - Gallus to Bolesław (ur. 17 maja 1891 w Jelonku, zm. 2 lutego 1962) – porucznik pilot Wojska Polskiego, żołnierz armii cesarstwa niemieckiego w czasie I wojny światowej, uczestnik powstania wielkopolskiego i wojny z bolszewikami, kawaler Orderu Virtuti Militari, który także został wymieniony w/w cytowanym projekcie WTG Gniazdo z następującymi danymi:
urodzenie: 1891.05.17 Jelonek
rodzice: Franciszek, Leokadia
uwagi: Jelonek, Gniezno
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła:Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
Teofil został wymieniony jako sierżant pilot podczas wojny polsko-bolszewickiej w składzie 5 Eskadry wywiadowczej.
4 VIII 1921 roku został zwolniony z wojska.
27 II 1922 roku w Poznaniu ożenił się z Gertrudą Zofią z dom. Szubert urodzona w Poznaniu 7 II 1903 roku, córką Ludwika i Anny z dom. Matuszkiewicz. 7 XII 1922 Teofilowi i Gertrudzie urodził się syn Grzegorz Ludwik.
Nie ustalono dalszych losów Teofila, brak daty śmierci i miejsca pochówku. W wyszukiwarkach cmentarnych brak także Gertrudy i Grzegorza, być może rodzina opuściła Polskę.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. WTG Gniazdo - projekt Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego. Wikipedia.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024