Przybylski Stanisław (1895 - 1972), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Przybylski Stanisław (1895 - 1972)

Urodzony 22 kwietnia 1895 roku w Tarnowie Podgórnym w rodzinie Tomasza (ur. 15 XII 1870, syn Marcina i Franciszki Kruk) i Katarzyny z d. Leszczyńska (29 X 1874, córka Stanisława i Magdaleny z Mańkowskich), rodzice pobrali się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1893), Jan (1897 - 1899), Franciszka (po mężu Białas 1899 - 1968), Józefa (1901), Joanna (po mężu Kilanowska 1903-1975), Władysława (po mężu Urbańska 1905-1980), Leon (1907-1957), Czesław (1915 - 1993 - Powstaniec Warszawski), Stanisława (po mężu Młodzikowska 1912-1998) i Władysław (1921 - 2008).

Po ukończeniu szkoły powszechnej pomagał rodzicom w gospodarstwie rolnym.

3 V 1915 r. powołany do armii pruskiej, walczył na froncie zachodnim.

We własnoręcznie napisanym życiorysie z dn. 9 VII 1963 r. zapisał, że do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 28 I 1919 r. Natomiast w Uchwale o nadanie WKP z 6 XII 1958 r. podano, że brał udział w powstaniu z bronią w ręku od 28 XII 1918 r. Od 5 I 1919 r. walczył w składzie 1. kompanii karabinów maszynowych jako dowódca plutonu m.in. o zdobycie Wolsztyna, następnie pod Zbąszyniem, Margoninem i Rynarzewem. W walkach pod Rynarzewem unieszkodliwił kilka nieprzyjacielskich gniazd karabinów maszynowych, za co został w drodze wyjątku mianowany z kaprala na sierżanta. Po zakończeniu powstania służył w 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 68. pułk piechoty). Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, podczas walk został ranny 16 VIII 1920 r.

Po wojnie polsko-bolszewickiej pozostał jako żołnierz zawodowy w Wojsku Polskim.
W 1928 r. przeniesiony na własną prośbę do 21. Warszawskiego Pułku Piechoty. W szeregach tego pułku walczył w Kampanii Wrześniowej w 1939 r. w obronie Warszawy (szef kompanii 6. c.k.m.). Po kapitulacji stolicy 18 IX 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Po zwolnieniu z niewoli pracował w Warszawie na lotnisku Bielany w firmie Körner.

Brał również udział w Powstaniu Warszawskim (jak wspomina w swoim życiorysie do powstania poszedł ze swoim kolegą Feliksem Stammem), walcząc na Żoliborzu i w rejonie Cytadeli . W Ewidencji Żołnierzy Zgrupowania AK "Żaglowiec" Przybylski ps. "Przybór" widnieje przypisany do Dowództwa Zgrupowania (str.14, poz.18) więc mógł być przydzielony do każdego z plutonów Zgrupowania Żaglowiec. Wspomniany "Topór" czyli Władysław Jasiński był zastępcą dowódcy plutonu 206. Po upadku Powstania Warszawskiego ponownie w niewoli niemieckiej.

28 V 1932 r. został odznaczony Medalem Niepodległości. Za udział w powstaniu odznaczony WKP w 1958 r.

W okresie międzywojennym ożenił się z Marianną Dybizbańską (18 III 1899 - 30 VI 1984, córka Jana (1861-1919) i Katarzyny z d. Budna (1865-1935). Stanisław i Marianna mieli córkę Irenę (5 XII 1921 - 14 VI 1991, po mężu Zalisz).

Zmarł 12 VII 1972 r. i został pochowany na cmentarzu Poznań Junikowo, spoczywa pole 27 kwatera A rząd 2 miejsce 16 GPS: 52.388226, 16.824475
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2544574&name_surname=Przybylski%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku żony Marianny, a po prawej stronie pochowana została Irena, po jej śmierci nagrobek rodziców został zmieniony.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 4 / 1893; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/64, skan 54 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 469: Życiorysy powstańców wielkopolskich: P - tom VII (Przeniczny Franciszek - Pyszkowski Feliks); Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

Strony