Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Burdelski Stefan (1873-1945)

Urodził się 4 VIII 1873 r. w miejscowości Podlesie Kościelne (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Jego rodzice Wojciech (ur.1824) i Józefa z d. Plucińska (1844) pobrali się w 1864 r. w parafii Łęgowo-Tarnowo. Z tego związku urodzili się także Pelagia po mężu Wegenke (1865), Anna po mężu Wiśniewska (1877), Stanisława (1886), Stanisław (*+1884), Franciszek (1871) i Jan (1875).

Niestety niewiele wiemy o jego losach przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego, w deklaracji z 1 V 1938 r. napisał, że ma wykształcenie podstawowe z zawodu był kołodziejem.

30 IV 1899 r. w Bochum (Nadrenia Północna-Westfalia) ożenił się z Józefą z d. Krakowiak (7 II 1871 w Lubaszu), z tego związku urodzili się Ludwika (1899), Emilia (1900), Maria (1903), Elżbieta (1904), Franciszka (1906), Anna (1909) i Powstaniec Wielkopolski Franciszek (12 I 1902 Bochum -?).

Brał udział w I wojnie światowej, podczas walk został ranny (brak adnotacji na pruskich listach strat, ale z tego tytułu należał później do Związku Inwalidów Wojennych).

Do powstania przystąpił 3 I 1919 r. w oddziale z Rokietnicy, którego dowódcą był Franciszek Grześkowiak (ur. 28 IX 1889 r. w podpoznańskim Żegrzu). W powstaniu do 29 III 1919 r., kiedy to został zdemobilizowany w stopniu szeregowego z 1. Pułku Rezerwowego Strzelców Wielkopolskich. Od stycznia 1924 r. w Związku Uczestników Powstania Wielkopolskiego, od czerwca 1933 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919, od stycznia 1936 r. w Towarzystwie Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany przez zarząd Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 377, nr Ref. Historycznego 7446. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r.

1 XI 1920 r. z rodzina zamieszkał w Poznaniu przy ul. Skrytej 4 przeprowadzając się z Kuszewa.

Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej.

Zmarł 2 XII 1945 r. i został pochowany na cm. parafialnym na Górczynie, spoczywa kwatera IIP rząd 39 miejsce 26 GPS: 52.38722, 16.876428.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego córki Anny zm. 29 X 1983.

źródła: Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.10590; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki maj 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Swojak Piotr (1882 - 1940)

Urodził się 24 VI 1882 r. w miejscowości Brzoza (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki). Rodzice Ignacy (1844) i Antonina z d. Drozdowska (1847) pobrali się w parafii Lusowo w 1868 r. Z tego związku urodziło się także dwóch Powstańców Wielkopolskich Józef (1875 - 1936) i Stanisław (ur.1876, którego syn Stanisław ur.1901 był także powstańcem) a także Ignacy (1872), Pelagia (*+1880), trojaczki Marianna i dwoje zmarłych przy porodzie bez nadania imienia w 1881, Zuzanna (1884-1885), Katarzyna (1885), Wincenty (1888-1890).

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie stolarza - kołodzieja. Powołany 12 X 1903 r. do odbycia służby w armii pruskiej wrócił 23 IX 1905. r. i pracował w zawodzie, a także udzielał się społecznie, był członkiem Towarzystwa Sportowego SOKÓŁ i Towarzystwa Śpiewaczego HALKA.

Ponownie powołany do armii pruskiej podczas I wojny światowej walczył na froncie zachodnim, jak podaje lista strat Preußen 1123 z 26 IV 1918 r. odniósł rany, został skierowany na urlop, z którego już do wojska nie powrócił, jako dezerter ukrywał się w Wielkopolsce.

12 XI 1918 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) zaboru pruskiego. Od 16 XII 1918 r. w szeregach Straży Ludowej w Poznaniu, od wybuchu powstania walczył na terenie miasta Poznania do 2 III 1919 r., kiedy został z wojska zwolniony z 2. batalionu pułku wartowniczego, na własną prośbę. 25 X 1937 r. został odznaczony Medalem Niepodległości. W spisanym przez siebie życiorysie w 1938 r. podał także inne odznaczenia - Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Krzyż Naczelnej Komendy Straży Ludowej i Krzyż Rady Ludowej Miasta Poznania.

Około 1911 r. ożenił się z Joanna z d. Schubert (ur. 18 V 1891 r. w miejscowości Główna (obecnie część Poznania). Z tego związku urodziło się pięcioro dzieci Zofia (13 I 1913), Wanda (22 II 1915), Edward (1916-1917), Janina (19 XII 1920) i Lidia (28 VI 1928).

1 III 1940 r. został z rodzina wysiedlony z Poznania, co potwierdza lista transportowa 22 str 22 w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań. Niestety nie wiemy dokąd zostali wysiedleni i jakie były ich losy.

Zmarł 6 IX 1940 r., nie ustalono pierwotnego miejsca pochówku, obecnie spoczywa na cm. komunalnym na Junikowie pole 17 kwatera 6 rząd 3 miejsce 120 GPS: 52.389716, 16.822404

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=997440&name_surname=Swojak%20Joanna#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Piotr-Swojak.../35475613

Pochowana tu także jest małżonka Joanna zm. 26 IX 1967.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1975/1/25, skan 89 Wierzeja (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń;
Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 23276: Swojak Peter (Brzoza, Samter); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sprawy odznaczeń.; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Swojak Józef (1875 - 1936)

Urodził się 15 II 1875 r. w miejscowości Lisówki (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo, co znajduje potwierdzenie w akcie ślubu nr 29 spisanym w USC Pawłowice z dn. 18 XI 1899 r.). Rodzice Ignacy (1844) i Antonina z d. Drozdowska (1847) pobrali się w parafii Lusowa w 1868 r. Z tego związku urodziło się także dwóch Powstańców Wielkopolskich Piotr (1882) i Stanisław (ur.1876, którego syn Stanisław ur.1901 był także powstańcem) a także Ignacy (1872), Pelagia (*+1880), trojaczki Marianna i dwoje zmarłych przy porodzie bez nadania imienia w 1881, Zuzanna (1884-1885), Katarzyna (1885), Wincenty (1888-1890).

18 XI 1899 r. ożenił się z Marianną Perz ur. 28 VIII 1878 r. w Pawłowicach, córką Stanisława i Katarzyny z d. Wojtkowiak. Z tego związku w Pawłowicach urodziła się córka Leokadia (po mężu Nowak, ur. 7 XII 1900 r.). 15 VII 1901 r. rodzina zamieszkała w Poznaniu i tu urodziły się kolejne dzieci Maria (po mężu Dominiczak, ur. 22 VIII 1902), Michalina (1903-1904), Kazimiera (12 II 1905), Helena (24 III 1907), Anna Angelika (23 VII 1910), Józefa (po mężu Kabat 5 I 1913 - 19 X 1995) i Henryk Marian (23 IV 1918 - 30 XII 1973).

Józef został powołany do armii pruskiej 31 V 1917 r, brał udział w I wojnie światowej. Po wybuchu rewolucji w Niemczech 20 XI 1918 r. wrócił do Poznania i to właśnie tu najprawdopodobniej wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. Służbę wojskową zakończył w stopniu sierżanta. Działał w Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej 1914-1919 r. oraz w Związku Powstańców Wielkopolskich (nr 2288, nr Ref. Hist. 9829, Koło Łazarz, Spis zweryfikowanych 101 - 4621). Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony już po jego śmierci 20 IX 1937 r. (emerytowany urzędnik PKP, zam. Poznań, św. Wojciecha 21/29).

Zmarł 14 V 1936 r., o czym poinformowano w Kurierze Poznańskim 1936.05.16 R.31 nr 228. Nie ustalono pierwotnego miejsca pochówku. Od 24 X 1966 r. spoczywa na cm. komunalnym na Junikowie pole 11 rząd 17 miejsce 3 GPS: 52.387918, 16.832416.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1050746&name_surname=Swojak%20J%C3%B3zef#

https://billiongraves.com/grave/J%C3%B3zef-Swojak/25547582

To także miejsce pochówku od 13 XI 1973 r. żony Marianny, córki Marii po mężu Dominiczek (pochówek 24 X 1966), syna Henryka zm. w 1973 r., zięcia Franciszka Kabata (1912-1984), wnuka Jerzego Kabata (+2006) i Jerzego Guzikowskiego (1947-2015).

źródła: Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.5046.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Swojak Stanisław sr. (1876 - 1943)

Urodził się 18 VIII 1876 r. (data z Kart meldunkowych miasta Poznania) lub 18 IX 1876 r. (data zapisana na fiszce WBH) w miejscowości Lisówki (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo). Rodzice Ignacy (1844) i Antonina z d. Drozdowska (1847) pobrali się w parafii Lusowo w 1868 r. Z tego związku urodziło się także dwóch Powstańców Wielkopolskich Józef (1875 - 1936) i Piotr (1882 - 1940), a także Ignacy (1872), Pelagia (*+1880), trojaczki Marianna i dwoje zmarłych przy porodzie bez nadania imienia w 1881, Zuzanna (1884-1885), Katarzyna (1885), Wincenty (1888-1890).

Nie mamy zbyt wielu informacji o losach Stanisława. Z zawodu był kołodziejem. 4 I 1894 r. zamieszkał w Poznaniu. Tu też 3 V 1900 r. ożenił się z Józefą z d. Meissner (ur. 20 I 1875 r. w miejscowości Wieszczeszyn). Z tego związku urodziło się czworo dzieci - Powstaniec Wielkopolski Stanisław jr., Marianna po mężu Nitschke (22 I 1903), Wacław (1905-1906) i Stefan (1 VIII 1914).

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, prawdopodobnie jak jego bracia i syn walczył na terenie miasta Poznania. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.

Zmarł 18 VI 1943 r., pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu, spoczywa kwatera ND rząd 7 miejsce 5 GPS: 52.375408, 16.912862.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw-Swojak/20996805

To także miejsce pochówku jego syna Stanisława i wnuka Zdzisława.

—-----------------------------------------------------------------------------------

Swojak Stanisław jr. (1901 - 1967)

Urodził się w Poznaniu 28 III 1901 r. Jego rodzice Stanisław sr. (1876 - 1943, syn Ignacego i Antoniny z d. Drozdowska) i Józefa z d. Meissner (ur. 20 I 1875 r.) pobrali się 3 V 1900 r.. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Nitschke (22 I 1903), Wacław (1905-1906) i Stefan (1 VIII 1914).

Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 1 I 1919 r. jako sanitariusz na terenie miasta Poznania, w 1. kompanii dowodzonej przez por. Józefa Boguckiego, na tym stanowisku pozostał do maja 1919 r., następnie przydzielony do 2. ochotniczej kompanii jadącej na odsiecz do Lwowa. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem 7261, nr. Ref. Historycznego 14903.

8 IV 1926 r. ożenił się z Martyną Heleną Adam (ur. 10 XI 1906 r. Charlotenburg, zm. 24 V 1953 r., pochowana na cm. paraf. na Chrobrego w Poznaniu), z którą miał syna Zdzisława Mariana ur. w Poznaniu 23 VI 1930 r.

W Poznaniu pracował w Polskich Kolejach Państwowych.

W czasie okupacji niemieckiej 1 III 1940 r. został wysiedlony, co potwierdza lista transportowa 22 str 22 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań).

Zmarł 23 IX 1967 r., pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu, spoczywa z ojcem Stanisławem sr i synem Zdzisławem.

źródła: Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych WKP; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Spis zweryfikowanych 4622 - 9099; Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966], Akta kolejarzy - Powstańców Wielkopolskich, AP Poznań, zesp. 884, sygn. 98; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Bzyl Ignacy Władysław (1898-1941)

Urodził się 22 VII 1898 r. w miejscowości Krobia (obecnie miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krobia). Jego rodzice Leon (29 III 1862 - 25 X 1913, syn Józefa i Weroniki z d. Kosicka) i Klara z d. Gembalska (8 VIII 1863 - 1 I 1904, córka Józefa i Marianny Anieli z d. Ziemlińska) pobrali się w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Cecylia (1886), Stanisław (15 XI 1888), Józefa Helena (1891), Franciszek (2 X 1893, ranny jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej), NN - dziecko zmarło przy porodzie w 1896 r., Marianna Weronika (1897), Roman (1901-1902) i Jan (*+1903). Po śmierci I żony Klary ojciec Leon ożenił się powtórnie z Urszulą z d. Czerwińską z tego związku urodziło się sześcioro dzieci ale zmarły w niemowlęctwie.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jego nazwisko dwukrotnie występuje na pruskich listach strat z 7 VI 1918 r. Preußen 1157 - jako zaginiony i na liście Preußen 1205 z 2 VIII 1918 r. jako powracający.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wiemy natomiast, że został zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 1426, nr Ref. Hist. 9006 (plutonowy). W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.

12 XII 1919 r. zamieszkał w Poznaniu, na podstawie Kart meldunkowych wiemy, że został powołany do Wojska Polskiego 20 XII 1920 r., zwolniony 14 IX 1921 r.

27 VI 1925 r. w Poznaniu ożenił się z Zofią z d. Szymańska (5 VIII 1902 Berlin - 24 V 1995 Poznań). Do 1931 r. z tego związku urodziły się trzy córki Jadwiga Klara po mężu Budzyń (22 IX 1926), Klara Maria po mężu Glinkowska (21 III 1928) i Stefania po mężu Prętka (1 VIII 1932).

Podczas okupacji niemieckiej przebywał w obozie przesiedleńczym Poznań Główna od 28 II 1940 r., jego nazwisko znajduje się na liście transportowej 21 str 2 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań). Rodzina została wywieziona do Radomia, tam córka Jadwiga Klara pracowała przymusowo w Heeresstandortverwaltung do 1945 r. Prawdopodobnie po zakończonej II wojnie światowej żona z córkami wróciły do Poznania.

Wg informacji z drzew genealogicznych Ignacy zmarł w radomiu 26 IX 1941 r. Wyjaśnić należy czy po śmierci szczątki zostały przeniesione do Poznania i pochowane na cm. par. na Górczynie czy jest to miejsce symbolicznego pochówku. Zofia zmarła 25 V 1995 r., pochowana na w/w cm. kwatera IIIP rząd 4 miejsce 28 GPS: 52.386181, 16.876595. Tu także spoczywa jej brat Michał Szymański (1902-1937). W wyszukiwarce miejskiej grobów odnotowano jako tu spoczywającego Ignacego.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Ignacy-Bzyl.../34324973

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 425/2.1/69, skan 10 Krobia (USC) - akt małżeństwa, rok 1885, [Księga małżeństw - miasto]; Archiwum Państwowe w Lesznie 425/1.1/137, skan 257 Krobia (USC) - akt urodzenia, rok 1898, [Księga urodzeń] Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24118: Bzyl Ignatz (Kräben, Gostyn); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 25405: Bzyl Ignatz (Kräben); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Spis zweryfikowanych 101 - 4621; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki, maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

 Szczepański Franciszek (1857 - ?)

Urodził się 25 IX 1857 r. w miejscowości Kokoszczyn (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Jego rodzice Jakub (ur. 1828, syn Józefa i Marianny) i Katarzyna z d. Pawłowska (ur. 1831, córka Piotra i Marianny) pobrali się w 1850 r.

W 1882 r. w Konojadzie poślubił Marię z d. Dominiczak (ur. 2 II 1858 r., córka Nepomucena i Weroniki Jarocińskiej). Z tego związku urodzili się Stanisława (14 IV 1883), Jan (25 III 1885 w miejscowości Jankowo, w WBH odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 21 VI 1938 r., zm. 7 XII 1974 r., spoczywa na cm. parafialnym w Wirach), Marta (4 VII 1889), Anna (16 VII 1890), Walentyna (1894-1897), Marian (23 I 1897 r. urodzony na poznańskiej Wildzie, w WBH dwie teczki 12639+5713, zginął w KL Auschwitz 27 X 1942 r., nr więźnia 21762) i Joanna Franciszka (13 VIII 1900, wyszła za Antoniego Beyma).

Na podstawie Kart meldunkowym miasta Poznania rodzice z żyjącymi już wówczas dziećmi zamieszkali w Poznaniu 1 X 1894 r.

Nie są znane szczegółowe informacje na temat udziału w powstaniu. Służbę wojskową zakończył w stopniu szeregowca. Widnieje w ewidencji członków Związku Weteranów Rzeczypospolitej Polskiej pod numerem 14989. Działał w Kole Górczyn, do którego wstąpił 28 II 1935 r. W tamtym czasie przy ul. Ogrodowej 5 w Poznaniu, pracował jako cieśla.

Data śmierci oraz miejsce pochówku pozostają nieznane.

źródła: Parafia katolicka Białcz Stary, wpis 3 / 1850; Urząd Stanu Cywilnego Konojad, wpis 26 / 1882; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Antoni (1901 - 1977)

Urodził się 18 V 1901 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stefan (25 VII 1894 - 1949) i Stanisław (8 X 1892 - 15 V 1968).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Niewiele wiemy o życiu Antoniego przed wybuchem powstania, w którym brał udział z bronią w 1. kompanii 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich pod dowództwem por. Wincentego Wierzejewskiego i Jana Tomaszewskiego w walkach o zdobycie fortu Grolmana, a pod dowództwem por. Stanisława Rybki o przejęcie Prezydium Policji. Dnia 5/6 stycznia jako drogista został wcielony do kolumny sanitarnej pod dowództwem por. Ireneusza Wierzejewskiego. Na polecenie por. dr. Leona Sturzyńskiego został przydzielony do Oddziału Bakteriologicznego szpitala wojskowego. Za udział w powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1971 r., a Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożenił się z Weronika z d. Cebulską (31 X 1903 - 20 II 1950), córką Jana (14 V 1877 - 1958) i Magdaleny z d. Sołtysiak (6 VII 1877 - 1933).

W czasie okupacji został przez gestapo zabrany do Domu Żołnierza, gdzie był bity i katowany za udział w powstaniu.

Zmarł 21 X 1977 r., pochowany na cmentarzu parafialnym na w Poznaniu na osiedlu Chrobrego, spoczywa kwatera P rząd 32 miejsce 27 GPS: 52.448366, 16.915422

https://billiongraves.com/grave/Antoni-Sobczak/26148369

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=15&id=1153343&surname=Sobczak&name=Antoni#OpenMap

To także miejsce spoczynku jego żony weroniki i jej rodziców Magdaleny i Jana Cebulskich oraz Katarzyny i Andrzeja Kasprzaków.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Jakub Niebój 19-5-2024 r.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Stefan (1894 - 1948)

Urodził się 25 VII 1894 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stanisław (8 X 1892 - 14 V 1968) i Antoni (18 V 1901 - 21 X 1977).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Stefan Sobczak 10 VI 1915 r. powołany do armii pruskiej, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 205 został ranny co potwierdza lisa strat Preußen 604 z 11 VIII 1916 r., zwolniony 21 XIII 1918 r.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, w zbiorze dokumentów Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koła w Poznaniu występuje w stopniu starszego sierżanta, biorąc pod uwagę, że jego bracia Stanisław i Antoni brali udział w walkach na terenie miasta Poznania to prawdopodobnie i Stefan walczył w mieście.

24 IV 1920 r. w Grodzisku Wielkopolskim ożenił się z Jadwigą z d. Kęsicka (ur. 4 X 1891 r. w Kąkolewie, zm. 5 IV 1988), z tego związku do 1931 r. urodzili się Henryk Stefan (*+1921), Zygmunt Marian (4 V 1923 - 22 XIII 2014) i Mirosława Maria po mężu Laskowska (1926-2018).

11 XII 1939 r. rodzina została wysiedlona z Poznania, co znajduje potwierdzenie na liście transportowej 8 str 34 w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Stefan zmarł w 1949 r., nie jest znane pierwotne miejsce pochówku. 9 IV 1988 r. jego szczątki spoczęły w grobie rodzinnym na cm. komunalnym na Junikowie, obecnie spoczywa pole 31 kwatera 3 rząd 5 miejsce 118 GPS: 52.391005, 16.82791.

Spoczywają tu także żona Jadwiga, córka Mirosława, jej mąż Zdzisław (1923-2010), oraz rodzice Zdzisława Józef i Józefa Laskowscy.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1020020&name_surname=Sobczak%20Stefan#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Stefan-Sobczak.../33066078

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 13967: Sobczak Stefan (Siegersdorf, Adelnau); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja grobu Stefana - Tomek Konwicki maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Stanisław (1892 - 1968)

Urodził się 8 X 1892 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stefan (25 VII 1894 - 1949) i Antoni (18 V 1901 - 21 X 1977).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Ukończył szkołę powszechną a następnie podjął naukę w zawodzie rzeźnik.

15 VI 1915 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 22 XI 1918 r. powrócił do Poznania.

Od 28 XI 1918 r. należał do tajnej organizacji zbrojnej w mieście, prawdopodobnie Straż Ludowa, której odznaczenie posiadał (Krzyż Rady Ludowej), w powstaniu od 27 XIII 1918 r. w walkach ulicznych Poznania do 30 XII 1918 pod dowództwem por. Franciszka Laufera przy zdobywaniu obiektów wojskowych. Następnie pełnił służbę wartowniczą w Straży Ludowej Dzielnicy VI Poznań-Jeżyce do końca marca 1919 r. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zweryfikowany dyplomem nr 18445, nr Ref. Hist. 26819. Członek Związku Uczestników Powstania Wielkopolskiego od 1923 r., członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919 od 1932 r.

19 VI 1920 r. w Poznaniu poślubił Zofię z d. Paszkiewicz urodzoną 1 V 1893 r. w Czapurach, z tego związku urodziło się troje dzieci Czesław Stanisław (9 V 1921 - 24 VII 2010), Alojzy Antoni (12 VI 1923 - 19 XI 1997, na listach strat II wojny światowej figuruje na liście osób poszukiwanych przez Gestapo Posen z dnia 18 IX 1941 r.) i Irena Zofia (28 VIII 1923).

Po zwolnieniu z tej służby pracował w zawodzie do 1939 r.
Podczas okupacji przebywał w obozie koncentracyjnym Oranienburg.

Zmarł 15 V 1968 r., pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 18 rząd 3 miejsce 19 GPS: 52.388926, 16.820317

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1070609&name_surname=Sobczak%20Zofia#

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../25099793

To także miejsce pochówku żony Zofii zm. 1973, syna czesława zm. 2010 i synowej Stefanii zm.1993.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; Archiwum Państwowe w Kaliszu 743/1/52, skan 168 Raszków (USC) - akt urodzenia, rok 1892, [Księga urodzeń]; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 476: Życiorysy powstańców wielkopolskich: S - tom IV (Sobański Michał - Sroczyński Jan); WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.4740.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Perz Stanisław (1900-1982)

Urodzony 14 IV 1900 r. w miejscowości Lusówko (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Rodzice Franciszek (10 XII 1869, syn Marcina i Wiktorii Kaczmarek) i Michalina Dolata (29 IX 1872, córka Wincentego i Franciszki z Szymańskich) pobrali się w 1895 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1896) i Stanisława (1898).

14 XII 1918 r. wstąpił do oddziału Straży Ludowej w Lusówku pod dowództwem Zygmunta Plucińskiego. Pełnił służbę patrolową i odwachową, rekwirował broń od kolonistów niemieckich i ćwiczył wstępujących Straży Ludowej rekrutów. Dnia 1 I 1919 r. wraz z całym oddziałem z Lusówka, wszedł w skład oddziału powstańczego pod dowództwem Andrzeja Kopy w Dopiewie, skąd wyruszył na front zachodni. Uczestniczył w oswobadzaniu Rakoniewic i Wolsztyna. Przeniesiony do tworzącego się w Biedrusku 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 55. poznański pułk piechoty). Po powstaniu prawdopodobnie brał też w jego szeregach udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Pozostawał w służbie czynnej w Wojsku Polskim do 31 I 1935 r. 14 VI 1965 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W 1972 r. mianowany na stopień podporucznika. W WBH 2 teczki syg. akt 2800 - plutonowy, 24/3993 (zam. Oświęcim, plutonowy) - odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Figuruje w Imienny spis powstańców frontu zachodniego, str.50.

Ożenił się z Leokadią Toporską (4 X 1913 w miejscowości Murczyn, pow. Żnin - 1 IV 2004 Poznań), z którą miał syna Ireneusza (1938-2023).

10 II 1940 r. wysiedlony z Wielkopolski (lista transportowa 17 str 19 za Rutowska Maria;
Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008 Instytut Zachodni Poznań).

Zmarł 22 listopada 1982 roku i został pochowany na cmentarzu Poznań Junikowo pole 3 kwatera 1 rząd 7 miejsce 5 GPS: 52.384602, 16.835371
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1095875&name_surname=Perz%20Stanis%C5%82aw#

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../26325012

To także miejsce pochówku żony Leokadii i syna Ireneusza.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/3/65, skan 34 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/110, skan 62 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kartoteka personalno-odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024