Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Koszczyński Aleksander (1895 - 1964)

Urodził się 15 X 1895 r. w Poznaniu w rodzinie Ignacego (19 I 1862 - 3 VI 1932, syn Jana i Marii Zygarłowskiej) i Zofia z d. Stürmer (36 IV 1872 - 26 II 1936, córka Józefa i Otylii z d. Gantzke), para pobrała się w Poznaniu w 1892 r. Z tego związku urodzili się także: Mieczysław (29 XII 1897), Jerzy (11 II 1899 - 25 VI 1962) oraz
– Tadeusz Władysław urodził się 25 IX 1893 r. w Poznaniu. od 12 XII 1914 do grudnia 1918 r. w armii pruskiej, od 13 I 1919 r. do 4 IV 1919 r. w 2. kompanii Eskadry Wielkopolskiej, rozkazem I GLW od 5 IV 1919 r. przydzielony do III Eskadry Wielkopolskiej, werkmistrz, mechanik dyplomowany, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA. Ponadto w Wojskowym Biurze Historycznym 2 teczki o syg. akt 30310 i 16327. 30 IV 1930 r. ożenił się z Władysławą z d. Szczepaniak (ur. 16 VI 1905). Zmarł 17 XII 1941 r. w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera III-E rząd 30 miejsce 13 GPS: 52.374581, 16.916239;
– Kazimierz (1901-?) Urodził się 7 II 1901 r. w Poznaniu. Z zawodu dentysta. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line na dzień 14 IX 2024 r. został wymieniony na podstawie Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 (Wydział Wywiadowczo-Wykonawczy POW). Natomiast w WBH znajduje się odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (115415). Od 30 V 1919 r. w III Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA (obsługa maszyn). Zwolniony z wojska 15 III 1923 r. 29 VII 1925 r. ożenił się w Poznaniu z Kazimierą Rymer ur. 13 I 1902 r. w Rogowie w powiecie żnińskim. Zmarł prawdopodobnie (w trakcie ustalania) 20 II 1989 r. i pochowany na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach, spoczywa kwatera L rząd 16 miejsce 35 GPS: 52.415316, 16.879814
O Aleksandrze wiemy tylko tyle, że w Wojskowym Biurze Historycznym jest wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, syg. akt 93-27609 i teczka o nr 202389.
Zmarł w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej. Spoczywa kwatera I-BD miejsce 1 GPS: 52.375578, 16.911549
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892
Ignatz Koszczynski (ur. 1862)
ojciec: Johann Koszczynski , matka: Marie Zygarlowska
Sophie Stürmer (ur. 1872)
ojciec: Joseph Stürmer , matka: Ottilie Gantzke
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892
Ignatius Koszczyński (30 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Zygarłowska
Sophia Sturmer (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Ottilia Gantz

Koszczyński Tadeusz Władysław (1893 - 1941)

Urodził się 25 IX 1893 r. w Poznaniu w rodzinie Ignacego (19 I 1862 - 3 VI 1932, syn Jana i Marii Zygarłowskiej) i Zofia z d. Stürmer (36 IV 1872 - 26 II 1936, córka Józefa i Otylii z d. Gantzke), para pobrała się w Poznaniu w 1892 r. Z tego związku urodzili się także: Mieczysław (29 XII 1897), Jerzy (11 II 1899 - 25 VI 1962) oraz
– Kazimierz (1901-?) Urodził się 7 II 1901 r. w Poznaniu. Z zawodu dentysta. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line na dzień 14 IX 2024 r. został wymieniony na podstawie Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 (Wydział Wywiadowczo-Wykonawczy POW). Natomiast w WBH znajduje się odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (115415). Od 30 V 1919 r. w III Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA (obsługa maszyn). Zwolniony z wojska 15 III 1923 r. 29 VII 1925 r. ożenił się w Poznaniu z Kazimierą Rymer ur. 13 I 1902 r. w Rogowie w powiecie żnińskim. Zmarł prawdopodobnie (w trakcie ustalania) 20 II 1989 r. i pochowany na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach, spoczywa kwatera L rząd 16 miejsce 35 GPS: 52.415316, 16.879814
– Aleksander (15 X 1895 - 9 IX 1964), w Wojskowym Biurze Historycznym wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, syg. akt 93-27609 i teczka o nr 202389. Zmarł w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej.
Tadeusz Władysław Kaszczyński od 12 XII 1914 do grudnia 1918 r. w armii pruskiej, od 13 I 1919 r. do 4 IV 1919 r. w 2. kompanii Eskadry Wielkopolskiej, rozkazem I GLW od 5 IV 1919 r. przydzielony do III Eskadry Wielkopolskiej, werkmistrz, mechanik dyplomowany, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA. Ponadto w Wojskowym Biurze Historycznym 2 teczki o syg. akt 30310 i 16327.
30 IV 1930 r. ożenił się z Władysławą z d. Szczepaniak (ur. 16 VI 1905).
Zmarł 17 XII 1941 r. w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera III-E rząd 30 miejsce 13 GPS: 52.374581, 16.916239
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../Tadeusz-Koszczy%C5.../20210327
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 168 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892
Ignatz Koszczynski (ur. 1862)
ojciec: Johann Koszczynski , matka: Marie Zygarlowska
Sophie Stürmer (ur. 1872)
ojciec: Joseph Stürmer , matka: Ottilie Gantzke
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892
Ignatius Koszczyński (30 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Zygarłowska
Sophia Sturmer (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Ottilia Gantz
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 168 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV
Tadeusz Władysław , rodzice: Ifn Koszczyński, Sofia Stürmer

Kotecki Marian (1896-1996)

Urodził się 2 VII 1896 r. w miejscowości Czerniejewo (miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim), jego rodzice Wincenty (1869, syn Wojciecha i Franciszki z d. Włodarczak) i Helena z d. Cyraniak (1873, córka Marcina i Zuzanny z d. Pałczyńska) pobrali się w 1895 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej 4 dzieci, których znamy imiona Bolesław (1903), Edmund (1906), Aniela (1911) i Stanisław (1915).

Marian Kotecki brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim, ale trzeba tu naprostować to, co błędnie zostało zapisane w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1966 r., gdzie napisano:
(...) od 27 XII 1918 r. w 2 komp.średzkiej pod dowódz.por dr. Rządkowskiego na odcinku północnym pod Szubinem Rynarzewem i Paterkiem do końca stycznia 1919 r. - nie mógł wstąpić do czegoś co jeszcze nie istniało, bowiem dnia następnego 28 XII 1918 r. zorganizowano dopiero 1. kompanię średzką, która jeszcze tego samego dnia, pojechała do Poznania na pomoc walczącym powstańcom. Następnie doszło do formowania Batalionu Średzkiego (baon średzki). W jego skład weszły 4 kompanie. Były formowane od początku miesiąca stycznia 1919 roku, prawie do końca powstania (rozejmu w Trewirze), pod dowództwem Janusza Witolda Milewskiego (1887-1953). Natomiast Ludwik Rządkowski (1885 - 1939) został komendantem wojskowym na powiat średzki i Wojskowej Komendy Uzupełnień w Środzie dopiero po jego udziale 8 I 1919 r., w przegranej bitwie o Szubin. A 2. kompanię batalionu średzką uformowano na początku stycznia 1919 r. pierwszym jej dowódcą mianowano Antoniego Pospieszlskiego (1885-1953), a później Leona Kasprowiaka (1896-1932). I to właśnie ta kompania walczyła 11 I 1919 r.na froncie północnym, w zwycięskiej bitwie o Szubin. Stanowiąc lewe skrzydło natarcia polskiego zdobyła najpierw Szubińską Wieś, a następnie wraz z kompanią nakielsko-wrzesińską dworzec kolejowy w Szubinie. Prawdopodobnie Kotecki brał także w dalszych walkach w szeregach 2. kompanii średzkiej, która na początku lutego ruszyła w kierunku Nakła nad Notecią i wzięła udział w natarciu na wsie Studzienki i Sipory.
29 III 1919 r. wstąpił do 3. pułku lotniczego w Ławicy i służył w tej jednostce do września 1939 r. (tu znowu błędnie w Uchwale podano, że do końca września 1939 r. ponieważ już po pierwszych bombardowaniach jednostki na Ławicy przestały istnieć a 10 IX 1939 r. oddziały niemieckie wkroczyły do Poznania).
Na podstawie Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945 ustalono, że w styczniu 1940 r. Kotecki dostał się do niewoli i został osadzony w Stalagu XVII A w Moosburgu (Moosburg an der Isar, Moosburg a.d. Isar – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Monachium), z którego został zwolniony w styczniu 1945 r. W Uchwale o nadanie WKP napisano natomiast, że “W okresie okupacji przebywał w niewoli niemieckiej a później na robotach przymusowych w Poznaniu”. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 21 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24 - 23938). W okresie międzywojennym nie należał do żadnego związku weteranów czy powstańców, nie został też zweryfikowany, dopiero po II wojnie światowej członek ZBoWiD. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

4 XI 1926 r. w Poznaniu ożenił się z pochodzącą z Czerniejewa Stanisławą z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba). Z tego związku urodzili się Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018).

Kotecki zmarł 31 III 1996 r., pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#

To także miejsce pochówku żony Stanisławy z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983) oraz dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018), jego małżonka Maria Magdalena (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny), Maria (Marianna, 1898-1965 z d. Szalbierz) i Feliks (1898-1973) Eltmannowie (Powstaniec Wielkopolski).

źródła: Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; Stowarzyszenie Rodzin Powstańców Wielkopolskich w Środzie Wlkp. - strona internetowa stan na 14 IX 2024; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.

Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895

Vincentius Kotecki (26 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Francisca Włodarczak
Helena Cyraniak (22 lat)
ojciec: Martinus , matka: Susanna Pałczyńska

Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895

Vincenz Kotecki (ur. 1869)
ojciec: Adalbert Kotecki , matka: Franziska Włodarczak
Helene Cyraniak (ur. 1873)
ojciec: Martin Cyraniak , matka: Susanne Palczynska
—-------------------------------------------------------------------

Eltmann Feliks (1898-1973)

Urodził się 18 IV 1898 r. w Kurniku (obecnie Kórnik), rodzice Piotr (1857 - 1906, syn Jana i Marianny z Michałowskich) i Filomena z d. Jeżewska (1860-1936, córka Marcelego i Marianny Raczkiewicz) pobrali się w 1882 r. z tego związku urodzili się także Władysław (3 VI 1882), Stanisława (*+1883), Waleria (1884-1965, I voto Królikowska, II voto Leśna), Jan (*+1887), Franciszek (1888-1891), Stanisław (22 X 1892 - 13 V 1977, żołnierz armii pruskiej, trzykrotnie wymieniony na pruskich listach strat), Leon (7 IV 1895 - 11 XII 1962) i Wincenta (*+1896).

Powołany do armii pruskiej w 1916 r. brał udział w I wojnie światowej. Po powrocie z frontu zgłosił się jako ochotnik do kompanii kórnickiej. 27 XII 1918 r., po otrzymaniu sygnału przekazanego przez członków rady robotniczej i żołnierskiej z Kórnika Sylwestra Gawrych i Mariana Trawińskiego 120 wyszkolonych i uzbrojonych powstańców wyruszyło wozami konnymi do Poznania. Dotarli tam jako pierwszy oddział z prowincji i podjęli służbę w ochronie Bazaru, gdzie przebywał Ignacy Jan Paderewski. W kolejnych dniach kompania została uzupełniona przybyłym do Poznania plutonem rezerwowym (tzw. bnińskim). W dniach od 27 do 29 XII 1918 r. w Poznaniu mniejsze części kompanii kórnickiej poza ochroną hotelu obsadzały i zabezpieczały pocztę i arsenał oraz uczestniczyły w potyczkach z prusakami w obrębie Starego Rynku, Wielkich Garbar i pod Zamkiem. Ponadto kórniczanie brali udział w zajęciu koszar taborów na Łazarzu i wsławili się przejęciem na Dworcu Głównym i rozbrojeniem przyjeżdżającego z Gniezna pociągu z 600-osobowym batalionem niemieckiej piechoty zdobywając 37 karabinów maszynowych i batalionową kasę w kwocie 180 tys. marek. W dniu 29 XII 1918 r. powróciła do Kórnika. Następnie 4. kompania batalionu śremskiego, w szeregach której służył Eltmann, dowodzona przez sierż. Stanisława Celichowskiego, 6 I 1919 r. ruszyła na front zachodni i walczyła m. in. pod Strzyżewem, Zbąszyniem i Łomnicą. Przeniesiony z jednostką na front południowy powstania pod Rawicz. 10 II 1919 r. bierze udział w walkach o Zieloną Wieś. W dniu 23 II 1919 roku batalion śremski a wraz z nim 4. kompania (kórnicka), wchodzą w skład nowej jednostki tj. 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Prawdopodobnie w szeregach tej jednostki brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co zostało z wiadomych względów pominięte w Uchwale o nadanie WKP. Zwolniony z wojska w lipcu 1921 do rezerwy jako kapral. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Kolekcji akt personalnych i odznaczeniowych figuruje jako starszy saper (I.481.E.499). Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika, i jak wspomniano powyżej w 1958 r. odznaczony WKP. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 14 IX 2024 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ miejsce pochówku: Poznań
jednostka: 4 Kompania Kórnicka
uwagi: mieszkał w Kórniku
źródła: Uczestnicy walk [z Kórnika];
2/ urodzenie: 1898.04.18 Kórnik pow. Śrem
data śmierci: 1973.04.10
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Piotr, Filomena Jeżewska
jednostka: Kompania Kórnicka; 11 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: szeregowiec karabinowy, podporucznik mianowany
uwagi: USC Kórnik 102/1898, krawiec, Kórnik, Uchwała W 4/72, Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 366: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego na terenie Kórnika - Bnina, powiat Śrem, województwo poznańskie; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72.

1 VIII 1924 r. w Poznaniu poślubił Mariannę z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba, siostra Stanisławy po mężu Kotecka).

Żołnierz Kampanii Wrześniowej, pod koniec sierpnia 1939 r. dostał powołanie do 5. Batalionu Saperów na Dąbiu w Krakowie, brał udział w walkach na linii Lwów - Tarnów. Pod Lwowem dostał się do niewoli niemieckiej, osadzony w Stalagu 11a w Magdeburgu. Z powodu choroby w 1940 r. został zwolniony do Poznania i pracował w browarze Huggera jako pracownik fizyczny.

Zmarł 7 IV 1973 r. pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#

To także miejsce pochówku żony Marii (Marianny, z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965), jej siostry Stanisławy z d. Szalbierz (1901 - 1983) i szwagra Powstańca Wielkopolskiego - Mariana (1896-1996) Koteckich oraz ich dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018) z żoną Marią Magdaleną (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw

Peter Eltmann (25 lat), rodzice: Johann Eltmann , Marianna Michałowska ,
Philomena Jeżewska (23 lat) , rodzice: Marcell Jeżewski , Marianna Raczkiewicz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Felix , rodzice: Peter Eltmann, Philomena Jeżewska ,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Tabert Stefan (1891 - 1964)

Uwaga co do pisowni nazwiska, zarówno w akcie małżeństwa rodziców z 1877 r. Andrzeja i Franciszki, aktach urodzenia dzieci z tego związku, w akcie zgonu Andrzeja z 1912 r., w Kartach meldunkowych miasta Poznania, w wyszukiwarce miejskiej grobów nazwisko zostało zapisane jako TABERT. Natomiast tylko w Kolekcji akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.7889) odczytano z rękopisu i zapisano nazwisko jako TABORT, co należy uznać za oczywistą omyłkę pisarską i przyjąć za poprawne nazwisko funkcjonujące we wszystkich innych dokumentach czyli TABERT.

Tabert Stefan urodził się 23 VII 1891 r. we wsi Dębiec (wówczas USC Komorniki, obecnie dzielnica Poznania) w rodzinie Andrzeja (1848-1912, syn Józefa i Marianny Pokrywki) i Franciszki z d. Hoffmann (1852-1930, córka Marcina i Honoraty z d. Koperska), para pobrała się w 1877 r. Z tego związku urodzili się także Aniela (1878), Jan (14 VIII 1880 - 4 XI 1962, żołnierz armii pruskiej, występuje trzykrotnie na pruskich listach strat), Franciszka (1882, po mężu Grześkowiak) i Wiktoria (1883).

Stefan z zawodu drogerzysta.
Nie ustalono czy został powołany do armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej. Jak podał w Deklaracji z 7 IX 1938 r. do zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich w Powstaniu wielkopolskim od 20 XII 1918 r. (prawdopodobnie wstąpił do Straży Ludowej lub Straży Bezpieczeństwa) a faktycznie brał udział w walkach dopiero od 27 XII 1918 r. na terenie miasta Poznania i w okolicy. Od 3 VI 1919 r. w baonie kolejowym, z którym brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, po wojnie polsko - bolszewickiej baon został włączony do 7. Pułku Saperów Wielkopolskich i z tej jednostki w stopniu starszego sierżanta został z wojska zwolniony do rezerwy 1 IV 1927 r. Od 5 II 192 r. w Związku Powstańców i Wojaków, Od 1934 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1918. Zweryfikowany 16 IX 1937 r., dyplomem 15286, nr Referatu Historycznego 23592, członek Związku Powstańców Wielkopolskich. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line na dzień 15 IX 2024 r. występuje:
Stefan Tabort (Tabert)
urodzenie: 1891.07.23 Poznań
ojciec: Andrzej
status/stopień: starszy sierżant
uwagi: I.487.7889
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Jego dalsze losy nie są znane.

Zmarł 6 I 1964 r., został pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 17 kwatera 3 rząd 1 miejsce 14 GPS: 52.389657, 16.823139

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=994449&name_surname=Tabert%20Stefan#OpenMap

Miejsce spoczynku weterana jest w katastrofalnym stanie, nagrobek się rozpadł, płyta imienna przewalona, grób zarośnięty, dokumentacja fotograficzna 14 IX 2024 r. Tomasz Konwicki. Miejsce pochówku zostanie zgłoszone do UM Poznania Wydział Kultury w celu uzupełnienia danych w wyszukiwarce miejskiej grobów oraz zostaje złożony wniosek do Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Centrali IPN przy ul. Janusza Kurtyki 1 w Warszawie o wpis do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, po wpisie będę wnioskować o przeniesienie Szczątków do Kolumbarium w Kwaterze Powstańczej na cm. junikowskim. Grób nie jest opłacony.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 23 / 1877; Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 42 / 1877; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1979/1/52, skan 163 Wiry (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7889; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 15 IX 2024 r. Dokumentacja fotograficzna grobu - Tomasz Konwicki, 14-09-2024.

Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 23 / 1877

Andreas Tabert (ur. 1848)
ojciec: Joseph Tabert + , matka: Marie Pokrywka +
Franziska Hoffmann (ur. 1852)
ojciec: Martin Hoffmann , matka: Honorata Koperska +

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 42 / 1877

Andreas Tabert (29 lat)
Francisca Hoffmann (25 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1979/1/52, skan 163 Wiry (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń

Stefan , rodzice: Andreas Tabert, Franciska Hoffmann

Kowalczyk Władysław (1899 - 1975)

Urodził się 26 III 1899 r. w miejscowości Janocin (wieś w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Kruszwica) w rodzinie Józefa(ur. 1863, syn andrzeja i Józefy Józefiak) i Anastazji Agaty z d. Misiak (ur, 1864, córka Michała i Zuzanny z d. Grabska), para pobrała się w 1886 r. w Sobótce (parafia Doroszew). Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej czworo dzieci, których znamy imiona Franciszek (28 XII 1888 Kotowiecko - 30 IX 1966 Gniezno, ranny jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej), Marianna (*+1890), Antoni (30 IV 1892) i Ignacy (24 VIII 1894 ranny jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej).

Kowalczyk Władysław ukończył szkołę powszechną i zawodową - był ślusarzem. W czerwcu 1917 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej (1. Pułk Pionierów Kolejowych). Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z wojska z pełnym ekwipunkiem i dołączył do oddziałów powstańczych tworzonych przez księdza Kazimierza Stankowskiego (1878-1929), walczył na pograniczu niemiecko - rosyjskim, o Kruszwicę, dalej w oddziałach Pawła Cymsa o Inowrocław aż po Szubin, gdzie zaczęto werbować mechaników i ślusarzy do tworzących się oddziałów lotnictwa na Stacji Lotniczej Ławica pod Poznaniem. 19 I 1919 r. wstąpił do II Eskadry Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51. Już w siłach lotniczych brał udział w walkach na froncie zachodnim powstania pod Zbąszyniem i Nowym Miastem nad Wartą. Po zakończonym powstaniu pozostaje na Ławicy, gdzie kończy szkołę lotniczą i zostaje pilotem - mechanikiem (plutonowy). Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej, odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918–1921. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 (od 24 X 1935) i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu (od 14 XI 1935), zweryfikowany dyplomem nr 9733, Nr Referatu Historycznego 17330. Za udział w Powstaniu wielkopolskim odznaczony w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.

19 I 1928 r. ożenił się z Poznaniu z Bronisławą Konieczną (26 VI 1905 - 15 VII 1988, pochowana na cm. komunalnym na Miłostowie pole:15 rząd:2 miejsce:42 , po prawej stronie grobu męża). Para miała syna Andrzeja Włodzimierza (ur. 18 VII 1929 r. w Poznaniu, zm. 9 V 2020 r. w Poznaniu, pochowany w grobie matki).

Brał udział w Kampanii Wrześniowej 1939 r., dostał się do niewoli niemieckiej, osadzony w Stalagu IV - B, nr jeńca 4838, następnie Stalag XXI - A. 18 VII 1940 r. zwolniony powrócił do Poznania.

Zmarł 29 XII 1975 r., pochowany 2 I 1976 r. na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Miłostowie, spoczywa pole 15 rząd 2 miejsce 43 GPS: 52.422535, 16.998339

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=902398&name_surname=Kowalczyk%20W%C5%82adys%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku jego synowej Barbary. Żona Bronisława i syn Andrzej spoczywają po prawej stronie w sąsiadującym grobie.

źródła: Parafia katolicka Droszew, wpis 43 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Sobótka (Pleszew), wpis 60 / 1886; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 36; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 29; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.16748; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 432: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom IX (Kościelniak Wacław - Kozierowski Ignacy); Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 16 IX 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Droszew, wpis 43 / 1886

Joseph Kowalczyk (23 lat)
ojciec: Andreas , matka: Josepha Józefiak
Anastasia Misiak (23 lat)
ojciec: Michael , matka: Susanna Grabowska

Urząd Stanu Cywilnego Sobótka (Pleszew), wpis 60 / 1886

Joseph Kowalczyk (23 lat)
ojciec: Andreas Kowalczyk , matka: Josephine Józefiak
Anastasia Misiak (22 lat)
ojciec: Michael Misiak , matka: Susanne Grabowska

Biegański Franciszek (1890 - 1955)

Urodził się 4 XII 1890 r. w miejscowości Gołanice (niem. Gollmitz, wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Święciechowa) w rodzinie Teofila (ur.1864, syn Franciszka i Rozalii z d. Kamieniarz) i Magdaleny z d. Białas (1868-1896, córka Józefa i Franciszki z d. Kwaśniewska), para pobrała się w 1890 r. w miejscowości Włoszakowice. Z tego związku urodzili się także Teofil (17 IV 1892 r., żołnierz armii pruskiej, podczas I wojny światowej lekko ranny) oraz troje dzieci zmarłych po porodzie Monika, Helena i NN.

Po śmierci I żony - Magdaleny, ojciec ożenił się w 1897 r. z Józefą z d. Kamieniarz, córką Stanisława i Eufrozyny z d. Schönknecht, z tego związku urodziło się przyrodnie rodzeństwo Franciszka Stanisław (*+1898), Jan (1899), Andrzej (1901), Józef (1903), Adam (1904), Jadwiga (*+1906) i Bronisław (1909).

Jako 20 latek powołany po raz pierwszy do armii pruskiej do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Ponownie powołany w czasie I wojny światowej, służył do 20 XII 1918 r. (prawdopodobnie służył wówczas w 1. Pułku Konnych Strzelców Królewskich Cesarstwa Niemieckiego, który stacjonował w Poznaniu), po wybuchu Powstania Wielkopolskiego brał udział w przejęciu koszar tegoż pułku. Od 13 I 1919 r. w Konnych Strzelcach Straży Poznania (przemianowany następnie na 15. Pułk Ułanów Poznańskich). Prawdopodobnie w szeregach tego pułku brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W okresie międzywojennym mieszkał w koszarach pułkowych, następnie na Matejki 64, następnie kilkukrotnie zmieniał adres, ostatecznie 18 VIII 1932 r. sprowadził się na Dąbrowskiego. Posiadał odznakę 15. Pułku Ułanów Poznańskich. Stopień starszy wachmistrz. Jego udział w Powstaniu Wielkopolskim został potwierdzony w Raporcie z 10 VII 1926 r. sporządzonym przez macierzysta jednostkę (SRI DOK VII WBH CAW I.371.7/A.45). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line na dzień 15 IX 2024 r. występuje :
Franciszek Biegański
status/stopień: kawalerzysta
źródła: Wolność. Organ Związku Towarzystw Powstańców i Wojaków na Województwo Poznańskie, R. 1922 i 1923
Brak informacji o członkostwie w związkach weteranów i powstańców w okresie międzywojennym.
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żona była Stanisława z d. Wrzesińska (ur. 16 XI 1891 w Łukowie w powiecie obornickim, zm. 7 VII 1952 r. w Poznaniu, córka Władysława i Marianny z d. Maternowska). 24 VII 1953 r. ożenił się powtórnie, prawdopodobnie ze spoczywającą z nim Stanisławą (6 VI 1894 - 3 IV 1977), której nazwisko na nagrobku zapisane zostało jako Olech.

Jego losy podczas II wojny światowej nie zostały ustalone.

Zmarł 28 VIII 1955 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 5 rząd B miejsce 4 GPS: 52.385705, 16.83443

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1043942&name_surname=Biega%C5%84ski%20Franciszek#OpenMap

Miejsce spoczynku weterana jest w złym stanie, grób zarośnięty, dokumentacja fotograficzna 14 IX 2024 r. Tomasz Konwicki. Miejsce pochówku zostanie zgłoszone do UM Poznania Wydział Kultury w celu uzupełnienia danych w wyszukiwarce miejskiej grobów oraz zostaje złożony wniosek do Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Centrali IPN przy ul. Janusza Kurtyki 1 w Warszawie o wpis do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Grób nie jest opłacony.

źródła: Parafia katolicka Gołanice, wpis 3 / 1890; Urząd Stanu Cywilnego Włoszakowice, wpis 10 / 1890; Archiwum Państwowe w Lesznie 453/1.1/49, skan 90 Włoszakowice (USC) - akt urodzenia, rok 1890, [Księga urodzeń]; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 15 IX 2024 r. Dokumentacja fotograficzna grobu - Tomasz Konwicki, 14-09-2024. Kwerenda w WBH Tomasz Poniewierka (SRI DOK VII WBH CAW I.371.7/A.45).

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Gołanice, wpis 3 / 1890

Theophilus Biegański (26 lat)
Magdalena Białas (22 lat)
ojciec: Joseph , matka: Francisca

Urząd Stanu Cywilnego Włoszakowice, wpis 10 / 1890

Theophil Bieganski (ur. 1864)
ojciec: Franz Bieganski , matka: Rosalie Kaminiarz
Magdalena Białas (ur. 1868)
ojciec: Joseph Białas , matka: Franziska Kwasniewska

Archiwum Państwowe w Lesznie 453/1.1/49, skan 90 Włoszakowice (USC) - akt urodzenia, rok 1890, [Księga urodzeń]

Franz, rodzice: Theophil Buganski , Magdalena Białas

Krajewicz Tadeusz (1899 - 1976)

Urodził się 20 VI 1899 r. w miejscowości Lipiny (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim, w gminie Margonin) w rodzinie Walentego i Zofii z d. Ostrowska. Jego brat Stefan (1897-1976) był także Powstańcem Wielkopolskim.

Z zawodu spawacz.

Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej.

Do Powstania Wielkopolskiego dołączył 27 XIII 1918 r. w szeregach kompanii z Gołańczy dowodzonej przez Włodzimierza Mieczysława Kowalskiego (1889-1969). Walczył z bronią w ręku przy zajmowaniu dworca w Gralewie, następnie pod Kcynią, Margoninem, Nakłem, Ślesinem i Mroczą, brał udział w walkach i przejęciu Szubina, Chodzieży i Wyrzyska. 21 III 1919 r. wstąpił do 3. Pułku Lotniczego na Ławicy jako instruktor. 5 IV 1919 r. przydzielony do Stacji Lotniczej w Ławicy, skąd został zwolniony z wojska 28 XI 1921 r. w stopniu kaprala. Odznaczony Medalem Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 od 23 VIII 1934 r. i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 30 VIII 1934 r. dyplomem nr 4140, Nr Referatu Historycznego 11692. Jego wiosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 r. (24/17270). Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1971 r. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

18 X 1930 r. w Poznaniu poślubił Pelagię z d. Stawicką (12 III 1904 - 11 VI 1984).

Po zwolnieniu z wojska pracował w H.C.P. do 1950 r., następnie podjął pracę w Technikum Mechanicznym jako nauczyciel zawodu do 1961 r.

Zmarł 13 XII 1976 r., został pochowany na cm. komunalnym Junikowo w Poznaniu, spoczywa pole 6 kwatera 5 miejsce 16 GPS: 52.385512, 16.8347
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120185&name_surname=Krajewicz%20Tadeusz#

Pochowani tu także zostali żona Pelagia, Irena Piszczorowicz (1925-2006), Franciszka Dylawerska (1898-1952) i Marian Piszczorowicz (1923 - 1976).

źródła: APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 225; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 74; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.16960; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 17 IX 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Kunegórski Jan (1900-1979)

Urodził się 31 X 1900 r. w miejscowości Szczury (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski). Jego rodzice Edward sr (1846, syn Jana i Katarzyny z d. Beczkiewicz) i Marianna z d. Mielcarkiewicz (1856-1934, córka Filipa i Franciszki z d. Kudrewicz) pobrali się w 1882 r. Z tego związku urodzili się także Anna Aniela (1883), Józefa (1885), Marianna (1889), Kazimierz (1891-1914, zginał podcza I wojny światowej służąc w armii pruskiej, co potwierdza pruska lista strat Preußen 90), Edward (5 X 1892 - 13 IV 1941, ksiądz katolicki, w Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości syg. akt 24/17385, zamordowany przez Niemców w KL Dachau, pochowany na Monachium - Perlacher Forst, symbolicznie upamiętniony na ścianie kościoła w Ptaszkowie), Stefan (30 VI 1894 - 29 VI 1959, spoczywa na cm. zabytkowym na poznańskich Jeżycach, podczas II wojny światowej osadzony w KL Buchenwald).

Nie ustalono jego losów przed Powstaniem Wielkopolskim. Już 10 XI 1918 r. dołączył do I Batalionu Pogranicznego „Poznańskiego” w Ostrowie Wielkopolskim (I Pułk Piechoty). Istnienie tej jawnej polskiej formacji nie było możliwe w ówczesnym położeniu politycznym zaboru pruskiego. Po kilkudniowym życiu nastąpiła stopniowa likwidacja 1 Pułku Piechoty w Ostrowie. Cześć żołnierzy z tego pułku przeszła z bronią w ręku przez granicę, oddając się do dyspozycji polskim władzom wojskowym w Kaliszu. Posiadaną zaś przez 1 Pułk Ostrowski broń i ekwipunek przewożono pod rozmaitymi pozorami przez kordon do Kalisza. Brał udział w walkach z wojskami niemieckimi m.in. przy zdobywaniu obozu w Szczypiornie k/Kalisza oraz w zdobywaniu garnizonu niemieckiego w Ostrowie Wielkopolskim. Brał udział w przejęciu Skalmierzyc, Śliwnik i Boczków. Pod koniec stycznia 1919 r. wstąpił do oddziałów lotniczych na Stacji Lotniczej w Ławicy. Podczas wojny polsko - bolszewickiej zajmował stanowisko pilota - zwiadowcy. Wg fiszki WBH otrzymał Medal Niepodległości 18 X 1932 r. (niestety fiszka jest pokreślona, wymagana kwerenda), stacjonował wówczas w 6. Pułku Lotnictwa we Lwowie. Z Oddziału Służby Lotniczej w Poznaniu został przeniesiony do Szkoły Pilotów w Bydgoszczy.W 1927 r. pełnił funkcję zastępcy komendanta Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1966 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

23 II 1924 r. ożenił się w Poznaniu z Ireną Zofią z d. Gierłowska (ur.30 VI 1900, córka Józefa i Jadwigi z d. Reuda). Z tego związku urodziło się co najmniej troje dzieci Hanna (26 XI 1924) i bliźnięta Teresa (*+1927) oraz Jerzy (29 VIII 1927).

Podczas II żołnierz Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii (kapitan pilot), co znajduje potwierdzenie na Liście Krzystka.

W WBH akta w Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych - 1769/89/2795, AP, 9-341, KZ i Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień 1945-1947 II.56.3844.

Zmarł 17 X 1979 r., pochowany 25 X 1979 r. w Poznaniu na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 34 kwatera 7 rząd 6 miejsce 62 GPS: 52.39329, 16.823804

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1027856&name_surname=Kundeg%C3%B3rski%20Jan#OpenMap
źródła: Parafia katolicka Skrzebowa, wpis 13 / 1882; Urząd Stanu Cywilnego Franklinów, wpis 19 / 1882; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 573; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych - 1769/89/2795, AP, 9-341, KZ i Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień 1945-1947 II.56.3844. ; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 18 IX 2024 r.; Lista Krzystka, strona internetowa, stan na 18 IX 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Skrzebowa, wpis 13 / 1882

Eduardus Kundegorski (35 lat)
Marianna Mielcarkiewicz (26 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Franklinów, wpis 19 / 1882

Eduard Kondegórski (36 lat)
ojciec: Johann Kondegórski , matka: Catharine Beczkiewicz
Marie Mielcarkiewicz (26 lat)
ojciec: Philipp Mielcarkiewicz , matka: Franziska Kudrewicz

Krajewski Stanisław (1900-1992)

Urodził się 3 XI 1900 r. w miejscowości Rakoniewice(miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie grodziskim), jego rodzice Antoni (ur. 1868, syn Konstantego i Katarzyny z d. Bociańska) i Marianna z d. Drążkiewicz (ur. 1863, córka Jana i Franciszki z d. Braniewicz) pobrali się w Opalenicy w 1893 r.

Szkołę powszechną ukończył w Granowie, w Poznaniu uczył się zawodu ślusarza.

21 VI 1918 r. został powołany do armii pruskiej, walczył w I wojnie światowej, zwolniony 11 XI 1918 r. powrócił do Poznania i zamieszkał u rodziny swojej matki.

W grudniu 1918 r. wstąpił do Straży Ludowej w Poznaniu, brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27 XII 1918 r. w walkach ulicznych na terenie miasta Poznania, w nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w zajęciu Stacji Lotniczej na Ławicy. Od 17 I 1919 r. zaszeregowany jako monter III kategorii w I Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 XII 1919 r., CAW I.301.12.51. Brał udział w wojnie polsko- ukraińskiej i polsko - bolszewickiej. 25 XI 1921 r. zwolniony z wojska z 1. Pułku Lotnictwa Warszawskiego w stopniu starszego szeregowego. Odznaczony Gwiazdą Przemyśla i Odznaką Pamiątkową Frontu Litewsko-Białoruskiego. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 8 X 1936 r. dyplomem nr 12183, Nr Ref. Historycznego 19599. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/19397). Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1957 r. Uchwałą W 2/75 mianowany do stopnia podporucznika.

2 V 1925 r. ożenił się z Teodozją z d. Suchowicz (26 V 1903 - 11 I 2004), z tego związku urodziły się dwie córki Krystyna (13 VII 1927) i Lucja (7 I 1936 - 19 III 2023, po mężu Szumińska).

Podczas II wojny światowej (1940-1943) robotnik przymusowy w ślusarz w Deutschewerke na Łotwie, co znajduje potwierdzenie w Oddziałowym Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku IPN Gd 130/3024 w IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945.

Zmarł 26 V 1992 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Gdyni Witominie, spoczywa Sektor / Rząd / Numer 15 / 7 / 3_2
https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...

To także miejsce pochówku jego żony Teodozji, córki Lucji i zięcia Eugeniusza (1929-1989) Szumińskich.

źródła: Parafia katolicka Opalenica, wpis 30 / 1893;Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 30 / 1893; APP, Urząd Stanu Cywilnego Rakoniewice - obwód miejski (pow. wolsztyński), Rejestr urodzeń 1900-1901, 53/1935/0/1/164; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 172; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.16966; Wyszukiwarka grobów na gdyńskich cm. komunalnych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 17 IX 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Opalenica, wpis 30 / 1893

Antonius Krajewski (ur. 1868)
ojciec: Constantinus Krajewski , matka: Catharina Bociańska
Marianna Drążkiewicz (ur. 1863)
ojciec: Joannes Drążkiewicz , matka: Francisca Braniewicz

Urząd Stanu Cywilnego Opalenica, wpis 30 / 1893

Anton Krajewski (ur. 1868)
ojciec: Konstantin Krajewski , matka: Catharine Bociańska
Marie Drążkiewicz (ur. 1863)
ojciec: Johann Drążkiewicz , matka: Franziska Braniewicz

APP, Urząd Stanu Cywilnego Rakoniewice - obwód miejski (pow. wolsztyński), Rejestr urodzeń 1900-1901, 53/1935/0/1/164

Kukucki Jan (1896-1953)

Urodził się 4 I 1896 r. w miejscowości Sieraków (miasto w zachodniej Polsce, w woj. wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim) w rodzinie Jana (ur.1857, syn Franciszka i Rozalii z d. Mikuła) i Józefy z d. Michałek (ur. 1862, córka Marcina i Reginy z d. Dorożała), para pobrała się w Sierakowie w 1886 r. Z tego związku urodzili się także Franciszek (1887-1889). Łucja (1889), Stanisław (30 IV 1892 - 23 III 1970 Bydgoszcz), Marianna (1894) i Powstaniec Wielkopolski - Seweryn (27 X 1890 - 7 XI 1965 Poznań).
Nie wiemy prawie nic o Janie. Z zawodu był kupcem. Nie potwierdzono jego udziału w I wojnie światowej. Nie potwierdzono także jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim. Jedyne co jest pewne to to, że był zarządcą stacji Lotniczej Ławica pod Poznaniem. 22 IX 1919 r. rozkazem dziennym SLŁ nr 253 mianowany st. podoficerem. W Kartach meldunkowych miasta Poznania figuruje jako chorąży, zamieszkał w Poznaniu 1 VIII 1922 r. (dopisek z wojska). 22 XI 1928 r. z koszar saperów wyjeżdża do Sierakowa, aby 20 IX 1930 r. z powrotem zamieszkać w Poznaniu.
29 IX 1928 r. ożenił się z Marianną Kaźmierczak (ur. 3 XI 1901 r. w Wattenscheid obecnie dzielnica Bochum w Niemczech, zm. 21 XII 1993 Poznań).
Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej.
Zmarł 25 III 1953 r. w Poznaniu, pochowany na cmentarzu górczyńskim w Poznaniu, spoczywa kwatera IVP rząd 32 miejsce 40 GPS: 52.386164, 16.875058
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku żony Marii (Marianny) i Michaliny Kaźmierczak (1879 - 1974).
źródła: Parafia katolicka Sieraków, wpis 2 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Sieraków, wpis 5 / 1886; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1945/1/67, skan 6 Sieraków (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Sieraków, wpis 2 / 1886
Joannes Kukucki (29 lat)
ojciec: Franciscus Kukucji , matka: Rosalia Mikuła
Josepha Michałek (24 lat)
ojciec: Martinus Michałek , matka: Regina Dorożała
Urząd Stanu Cywilnego Sieraków, wpis 5 / 1886
Johann Kukucki (ur. 1857)
ojciec: Franz Kukucki , matka: Rosalie Mikuła
Josephine Michałek (ur. 1862)
ojciec: Matthias Michałek , matka: Regina Dorożała
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1945/1/67, skan 6 Sieraków (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń
Johann , rodzice: Johann Kukucki, Josepha Michałek