Kotecki Marian (1896-1996) i Eltmann Feliks...
Kotecki Marian (1896-1996)
Urodził się 2 VII 1896 r. w miejscowości Czerniejewo (miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim), jego rodzice Wincenty (1869, syn Wojciecha i Franciszki z d. Włodarczak) i Helena z d. Cyraniak (1873, córka Marcina i Zuzanny z d. Pałczyńska) pobrali się w 1895 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej 4 dzieci, których znamy imiona Bolesław (1903), Edmund (1906), Aniela (1911) i Stanisław (1915).
Marian Kotecki brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim, ale trzeba tu naprostować to, co błędnie zostało zapisane w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1966 r., gdzie napisano:
(...) od 27 XII 1918 r. w 2 komp.średzkiej pod dowódz.por dr. Rządkowskiego na odcinku północnym pod Szubinem Rynarzewem i Paterkiem do końca stycznia 1919 r. - nie mógł wstąpić do czegoś co jeszcze nie istniało, bowiem dnia następnego 28 XII 1918 r. zorganizowano dopiero 1. kompanię średzką, która jeszcze tego samego dnia, pojechała do Poznania na pomoc walczącym powstańcom. Następnie doszło do formowania Batalionu Średzkiego (baon średzki). W jego skład weszły 4 kompanie. Były formowane od początku miesiąca stycznia 1919 roku, prawie do końca powstania (rozejmu w Trewirze), pod dowództwem Janusza Witolda Milewskiego (1887-1953). Natomiast Ludwik Rządkowski (1885 - 1939) został komendantem wojskowym na powiat średzki i Wojskowej Komendy Uzupełnień w Środzie dopiero po jego udziale 8 I 1919 r., w przegranej bitwie o Szubin. A 2. kompanię batalionu średzką uformowano na początku stycznia 1919 r. pierwszym jej dowódcą mianowano Antoniego Pospieszlskiego (1885-1953), a później Leona Kasprowiaka (1896-1932). I to właśnie ta kompania walczyła 11 I 1919 r.na froncie północnym, w zwycięskiej bitwie o Szubin. Stanowiąc lewe skrzydło natarcia polskiego zdobyła najpierw Szubińską Wieś, a następnie wraz z kompanią nakielsko-wrzesińską dworzec kolejowy w Szubinie. Prawdopodobnie Kotecki brał także w dalszych walkach w szeregach 2. kompanii średzkiej, która na początku lutego ruszyła w kierunku Nakła nad Notecią i wzięła udział w natarciu na wsie Studzienki i Sipory.
29 III 1919 r. wstąpił do 3. pułku lotniczego w Ławicy i służył w tej jednostce do września 1939 r. (tu znowu błędnie w Uchwale podano, że do końca września 1939 r. ponieważ już po pierwszych bombardowaniach jednostki na Ławicy przestały istnieć a 10 IX 1939 r. oddziały niemieckie wkroczyły do Poznania).
Na podstawie Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945 ustalono, że w styczniu 1940 r. Kotecki dostał się do niewoli i został osadzony w Stalagu XVII A w Moosburgu (Moosburg an der Isar, Moosburg a.d. Isar – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Monachium), z którego został zwolniony w styczniu 1945 r. W Uchwale o nadanie WKP napisano natomiast, że “W okresie okupacji przebywał w niewoli niemieckiej a później na robotach przymusowych w Poznaniu”. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 21 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24 - 23938). W okresie międzywojennym nie należał do żadnego związku weteranów czy powstańców, nie został też zweryfikowany, dopiero po II wojnie światowej członek ZBoWiD. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.
4 XI 1926 r. w Poznaniu ożenił się z pochodzącą z Czerniejewa Stanisławą z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba). Z tego związku urodzili się Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018).
Kotecki zmarł 31 III 1996 r., pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#
To także miejsce pochówku żony Stanisławy z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983) oraz dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018), jego małżonka Maria Magdalena (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny), Maria (Marianna, 1898-1965 z d. Szalbierz) i Feliks (1898-1973) Eltmannowie (Powstaniec Wielkopolski).
źródła: Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; Stowarzyszenie Rodzin Powstańców Wielkopolskich w Środzie Wlkp. - strona internetowa stan na 14 IX 2024; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.
Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895
Vincentius Kotecki (26 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Francisca Włodarczak
Helena Cyraniak (22 lat)
ojciec: Martinus , matka: Susanna Pałczyńska
Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895
Vincenz Kotecki (ur. 1869)
ojciec: Adalbert Kotecki , matka: Franziska Włodarczak
Helene Cyraniak (ur. 1873)
ojciec: Martin Cyraniak , matka: Susanne Palczynska
—-------------------------------------------------------------------
Eltmann Feliks (1898-1973)
Urodził się 18 IV 1898 r. w Kurniku (obecnie Kórnik), rodzice Piotr (1857 - 1906, syn Jana i Marianny z Michałowskich) i Filomena z d. Jeżewska (1860-1936, córka Marcelego i Marianny Raczkiewicz) pobrali się w 1882 r. z tego związku urodzili się także Władysław (3 VI 1882), Stanisława (*+1883), Waleria (1884-1965, I voto Królikowska, II voto Leśna), Jan (*+1887), Franciszek (1888-1891), Stanisław (22 X 1892 - 13 V 1977, żołnierz armii pruskiej, trzykrotnie wymieniony na pruskich listach strat), Leon (7 IV 1895 - 11 XII 1962) i Wincenta (*+1896).
Powołany do armii pruskiej w 1916 r. brał udział w I wojnie światowej. Po powrocie z frontu zgłosił się jako ochotnik do kompanii kórnickiej. 27 XII 1918 r., po otrzymaniu sygnału przekazanego przez członków rady robotniczej i żołnierskiej z Kórnika Sylwestra Gawrych i Mariana Trawińskiego 120 wyszkolonych i uzbrojonych powstańców wyruszyło wozami konnymi do Poznania. Dotarli tam jako pierwszy oddział z prowincji i podjęli służbę w ochronie Bazaru, gdzie przebywał Ignacy Jan Paderewski. W kolejnych dniach kompania została uzupełniona przybyłym do Poznania plutonem rezerwowym (tzw. bnińskim). W dniach od 27 do 29 XII 1918 r. w Poznaniu mniejsze części kompanii kórnickiej poza ochroną hotelu obsadzały i zabezpieczały pocztę i arsenał oraz uczestniczyły w potyczkach z prusakami w obrębie Starego Rynku, Wielkich Garbar i pod Zamkiem. Ponadto kórniczanie brali udział w zajęciu koszar taborów na Łazarzu i wsławili się przejęciem na Dworcu Głównym i rozbrojeniem przyjeżdżającego z Gniezna pociągu z 600-osobowym batalionem niemieckiej piechoty zdobywając 37 karabinów maszynowych i batalionową kasę w kwocie 180 tys. marek. W dniu 29 XII 1918 r. powróciła do Kórnika. Następnie 4. kompania batalionu śremskiego, w szeregach której służył Eltmann, dowodzona przez sierż. Stanisława Celichowskiego, 6 I 1919 r. ruszyła na front zachodni i walczyła m. in. pod Strzyżewem, Zbąszyniem i Łomnicą. Przeniesiony z jednostką na front południowy powstania pod Rawicz. 10 II 1919 r. bierze udział w walkach o Zieloną Wieś. W dniu 23 II 1919 roku batalion śremski a wraz z nim 4. kompania (kórnicka), wchodzą w skład nowej jednostki tj. 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Prawdopodobnie w szeregach tej jednostki brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co zostało z wiadomych względów pominięte w Uchwale o nadanie WKP. Zwolniony z wojska w lipcu 1921 do rezerwy jako kapral. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Kolekcji akt personalnych i odznaczeniowych figuruje jako starszy saper (I.481.E.499). Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika, i jak wspomniano powyżej w 1958 r. odznaczony WKP. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 14 IX 2024 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ miejsce pochówku: Poznań
jednostka: 4 Kompania Kórnicka
uwagi: mieszkał w Kórniku
źródła: Uczestnicy walk [z Kórnika];
2/ urodzenie: 1898.04.18 Kórnik pow. Śrem
data śmierci: 1973.04.10
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Piotr, Filomena Jeżewska
jednostka: Kompania Kórnicka; 11 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: szeregowiec karabinowy, podporucznik mianowany
uwagi: USC Kórnik 102/1898, krawiec, Kórnik, Uchwała W 4/72, Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 366: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego na terenie Kórnika - Bnina, powiat Śrem, województwo poznańskie; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72.
1 VIII 1924 r. w Poznaniu poślubił Mariannę z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba, siostra Stanisławy po mężu Kotecka).
Żołnierz Kampanii Wrześniowej, pod koniec sierpnia 1939 r. dostał powołanie do 5. Batalionu Saperów na Dąbiu w Krakowie, brał udział w walkach na linii Lwów - Tarnów. Pod Lwowem dostał się do niewoli niemieckiej, osadzony w Stalagu 11a w Magdeburgu. Z powodu choroby w 1940 r. został zwolniony do Poznania i pracował w browarze Huggera jako pracownik fizyczny.
Zmarł 7 IV 1973 r. pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#
To także miejsce pochówku żony Marii (Marianny, z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965), jej siostry Stanisławy z d. Szalbierz (1901 - 1983) i szwagra Powstańca Wielkopolskiego - Mariana (1896-1996) Koteckich oraz ich dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018) z żoną Marią Magdaleną (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny).
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw
Peter Eltmann (25 lat), rodzice: Johann Eltmann , Marianna Michałowska ,
Philomena Jeżewska (23 lat) , rodzice: Marcell Jeżewski , Marianna Raczkiewicz ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń
Felix , rodzice: Peter Eltmann, Philomena Jeżewska ,
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024