Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kowalewski Jan (1896-1988)

Urodził się 12 X 1896 r. w miejscowości Drzązgowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn) w rodzinie Jakuba (ur. 11 VII 1872 r., syn Szymona i Marianny z d. Mielcarek) i Agnieszki z d. Kołecka (ur. 11 I 1878 r., córka Kacpra i Franciszki z d. Pałtyn), para pobrała się w 1895 r.

Powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 206 na Liście Preußen 677 z 4 XI 1916 i na liście Preußen 1166 z 18 VI 1918. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił w rodzinne strony, gdzie listopadzie 1918 r. ze zdemobilizowanych żołnierzy pochodzących z Wrześni i Miłosławia Władysław Wiewiórowski (1883-1919) utworzył oddziały Służby Straży i Bezpieczeństwa. Z tychże ochotników na polecenie ppłk. Kazimierza Grudzielskiego zorganizowano wrzesiński baon powstańczy. 28 XII 1918 r. kompania rozbroiła baon niemieckiego 46. pp. stacjonujący we Wrześni, zdobywając broń i amunicję – umożliwiło to uzbrojenie powstańców. Brał udział w przejęciu Witkowa, a 31 XII w zdobyciu Zdziechowy wraz ze składem broni i amunicji. Następnie w Żninie na Pałukach. 6 II 1919 r. z powodu odnowienia się rany z okresu I wojny światowej odesłany do szpitala w Bydgoszczy. Zwolniony z wojska w 1920 r. Za udział w powstaniu w 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r.

Jego żoną została Marianna z d. Sundryk (19 III 1902 - 22 VIII 1984).

Zmarł 26 XI 1988 r., pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa w jednej z Kwater Powstańców pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 1

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119389&name_surname=Kowalewski%20Jan#OpenMap

źródła: Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 16051: Kowalewski Johann (Drzonzgowo, Schroda); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24373: Kowalewski Johann (Dzraskowo, Schroda); Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/3/65, skan 38 Wysławice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/1/67, skan 99 Wysławice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/3/65, skan 38 Wysławice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw;
Jacob Kowalewski (23 lat), rodzice: Simon Kowalewski , Marianna Mielcarek ,
Agnes Kolecka (17 lat) , rodzice: Kasper Kolecki , Franziska Pałtyn,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/1/67, skan 99 Wysławice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Jan , rodzice: Jacob Kowalewski, Agnes Kolecka

Abramowicz Bronisław (1895 - 1972)

Urodził się 2 VI 1895 r. w Berlinie w rodzinie Wiktora i Michaliny z d. Stachecka.

Na podstawie Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a. ustalono, że Abramowicz brał udział w 2. Powstaniu Górnośląskim od 19/20 sierpnia do 25 sierpnia 1920 r. Natomiast w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line występuje pod imieniem Przemysław:
urodzenie: 1895.06.02 Berlin (Niemcy)
jednostka: 3 Powstanie Śląskie. Oddział Powstańców Poznań Wilda - błąd
uwagi: Zamieszkały Poznań, ul.Wierzbięcice 66
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 43: Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a
Należy tu wyjaśnić, że Abramowicz był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, który w swoich szeregach zrzeszał weteranów także innych walk narodowo - wyzwoleńczych, którzy nie mieli swoich związków i tym samym był członkiem w/w związku, Koło Wilda. W Poznaniu zamieszkał dopiero 2 XI 1921 r. W Wojskowym Biurze Historycznym - Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych odznaczony 21 IV 1937 r., Medalem Niepodległości i Referencja 2, OPWI.

18 IV 1922 r. w Kościanie ożenił się z Heleną z d. Dzięcielewska (ur. 26 I 1896 r. w Berlinie, córka Ignacego i Antoniny z d. Rutkowska), para miała córkę Irenę (ur.13 X 1923 r.).

Podczas II wojny światowej Abramowicz zmuszony był do ukrywania się, co zostało odnotowane w IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, „Sonderfahndungsbuch Polen”, Herausgegeben vom Reichskriminalpolizeiamt Berlin C2, Wederscher Mark ⅚, 1939, Berlin.

Zmarł 27 II 1972 r., został pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 9 kwatera 5 rząd 15 miejsce 594

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1046949&name_surname=Abramowicz%20Bronis%C5%82aw#OpenMap

źródła: 34 - Archiwum Państwowe w Lesznie 424/2.1/308, skan 33 Kościan (USC) - akt małżeństwa, rok 1922, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 43 / Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 163; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

34 - Archiwum Państwowe w Lesznie 424/2.1/308, skan 33 Kościan (USC) - akt małżeństwa, rok 1922, [Księga małżeństw]

Bronisław Aleksy Abramowicz (27 lat) , rodzice: Wiktor Abramowicz, Michalina Stachecka ,
Helena Dzięcielewska (26 lat) , rodzice: Ignacy Dzięcielewski , Antonina Rutkowska

Kaczmarek Michał (1900-1995)

Urodził się 14 IX 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Antoniego (7 V 1890 - 8 VIII 1906, syn Piotra i Katarzyny Stencel) i Franciszki z d. Ratajczak (I voto Tatka, III voto Szafrańska, ur. 30 III 1860, córka Ignacego i Marianny Gawron). Z tego związku urodzili się także Julianna (1885, po mężu Andrzejczak), Rozalia (1887), Marcin (1888), Stanisław (24 IV 1890), Piotr (25 XI 1891), Ignacy (9 II 1894 - 4 VII 1918), Józef (1898-1904), Magdalena (*+1899), Władysław (1903) i Leon (1914) oraz Powstaniec Wielkopolski Antoni (28 IV 1896 - 2 III 1992, pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 2 miejsce 1).

Po ukończeniu 18 roku życia powołany do armii pruskiej, służył w Forcie Grolman w Poznaniu, zwolniony 28 XI 1918 r., po czym wstąpił do Straży Ludowej dzielnicy Grunwald, po wybuchu Powstania Wielkopolskiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. w zdobyciu Fortu VIII (dawna nazwa Grolman, obecnie Kazimierza Grudzielskiego) pod dowództwem sierżanta Kazimierza Kapturskiego (14 II 1891, zmarł po 1946 r. repatriowany z ZSRR). W połowie stycznia 1919 r. zgłosił się do służby w 1. Batalionie Saperów w Poznaniu i brał udział w walkach na odcinku Rynarzewo, Szubin i Czarnków pod dowództwem porucznika Ignacego Dworeckiego (25 I 1897 - 21 III 1971). Po powstaniu został w Batalionie Saperów (7. Batalion) do czerwca 1921 r., skąd został zwolniony w stopniu kaprala, istnieje zatem przypuszczenie, że mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej o czym Uchwała o nadanie WKP z oczywistych względów nie wspomina. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 r. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożeniony ze Stanisławą z d. Kosmalska (24 X 1899 - 2 IX 1995), mieli córkę Janinę ur.20 VI 1929 r.

Michał Kaczmarek zmarł 21 IX 1995 r., pierwotne miejsce pochówku nie jest znane, 20 V 2014 r. powtórnie pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2573634&name_surname=Kaczmarek%20Micha%C5%82#OpenMap

To także miejsce spoczynku jego żony Stanisławy.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883; Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 200 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883

Anton Kaczmarek (ur. 1860)
ojciec: Peter Kaczmarek , matka: Catharine Sternal
Franziska Tatka z domu Ratajczak (ur. 1860)
ojciec: Ignatz Ratajczak + , matka: Marie Gawron +

Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883

Antonius Kaczmarek (23 lat)
ojciec: Petrus , matka: Catharina +
Francisca Tatka z domu Ratajszczak (23 lat, wdowa)
Dodatkowe informacje: vidua post Franciscum Tatka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 200 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Michał , rodzice: Anton Kaczmarek, Franciszka Ratajczak ,

Komentarz indeksującego:
zmarł 21.09.1995

Potrawiak Wawrzyniec (1893-1984)

Urodził się 13 VIII 1893 r. w miejscowości Komorniki (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim) w rodzinie Stanisława (ur. 17 IV 1865, syn Jana i Nepomuceny z d. Waleńska) i Katarzyny z d. Sobkowiak (ur. 19 XI 1865 r., córka Marcina i Reginy z d. Anioła), para pobrała się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1890), Nepomucena (1891), Jadwiga (1899-1908) i bliźnięta Helena (1904-1972) i Stefan (1904-1935).

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 1198 z 25 VII 1918 r. i Preußen 1308 z 4 XII 1918 r.

W Powstaniu Wielkopolskim od chwili wybuchy brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. 3 I 1919 r. wstąpił do I Baonu Wartowniczego przy Garnizonie Poznań. W wojsku pozostał jako sierżant do września 1925 r. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. W 1971 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 od 26 IX 1936 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 3340, Nr Referatu Historycznego 10743. Uchwałą W 8/72 mianowany na podporucznika.

14 IX 1921 r. w Poznaniu poślubił Joannę z d. Litke (ur. 11 VII 1897, zm. 14 VII 1985). Z tego związku urodzili się Henryk (31 XII 1922 - 24 III 2001 - żołnierz AK), Edward (13 X 1925 - 12 X 2008- żołnierz AK), Brunon (15 V 1927-18 VI 1981) i Teresa Jadwiga po mężu Okoniewska (10 VIII 1935 - 27 III 2003).

W czasie okupacji niemieckiej osadzony 13 II 1940 r. w obozie Poznań Glowna, co znajduje potwierdzenie na liście transportowej 19 str 19 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008 Instytut Zachodni Poznań), wywieziony do Częstochowy (Oddziałowe Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach 40-145 Katowice, ul. Józefowska 102 32 207 05 00 Akta Prokuratury Sądu Okręgowego w Częstochowie IPN Ka 574/149 OA IPN w Katowicach).

Zmarł 1 IX 1984 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 3
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119398&name_surname=Potrawiak%20Wawrzyniec#

To także miejsce spoczynku jego żony Joanny.

źródła: Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 4 / 1889; Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 7 / 1889; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 25234: Potrawiak Lorenz (Plewisk, Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28074: Potrawiak Lorenz (Plewisk, Posen-W.);; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych i Kolekcja Powstańców Wielkopolskich I.487.2677; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 180; Archiwum Państwowe w Poznaniu; Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 84; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 4 / 1889

Stanislaus Potrowiak (24 lat)
ojciec: + , matka: Nepomucena z domu Falencka
Catharina Sobkowiak (23 lat)
ojciec: Martinus + , matka: Regina +

Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 7 / 1889

Stanislaus Potrowiak (ur. 1865)
ojciec: Johann Potrowiak , matka: Nepomuzena Walenska
Catharine Sobkowiak (ur. 1865)
ojciec: Martin Sobkowiak , matka: Regina Anioła

Kaczmarek Antoni (1896-1992)

Urodził się 28 IV 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Antoniego (7 V 1890 - 8 VIII 1906, syn Piotra i Katarzyny Stencel) i Franciszki z d. Ratajczak (I voto Tatka, III voto Szafrańska, ur. 30 III 1860, córka Ignacego i Marianny Gawron). Z tego związku urodzili się także Julianna (1885, po mężu Andrzejczak), Rozalia (1887), Marcin (1888), Stanisław (24 IV 1890), Piotr (25 XI 1891), Ignacy (9 II 1894 - 4 VII 1918), Józef (1898-1904), Magdalena (*+1899), Władysław (1903) i Leon (1914) oraz Powstaniec Wielkopolski Michał (ur. 14 IX 1900, zmarł 21 IX 1995 r., pierwotne miejsce pochówku nie jest znane, 20 V 2014 r. powtórnie pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 2).

Członek Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Powołany do armii pruskiej 21 IX 1915 r. brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 21 XI 1918 r. Wstąpił do Straży Ludowej Poznań - Łazarz, w szeregach której brał udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania, m.in. w rozbrajaniu Niemców i w walkach o zdobycie fortu VII oraz zajęciu magazynu sanitarnego na Łazarzu ul. Niegolewskich. Od 17 I 1919 r. w 1. baterii 1. pułku artylerii ciężkiej wielkopolskiej ppor. Jana Chylewskiego i brał udział w walkach o Szubin, a następnie w rejonie Nakła. 3 II 1919 r. 1. bateria zniszczyła pociąg pancerny, a następnie wspierała piechotę podczas odpierania ofensywy pruskiej na Kcynię. W kolejnych dniach ponownie działa pod Nakłem, a potem w rejonie Kołaczkowa, Gołańczy, Rybowa, Połajewa, Gerabic, Przybychowa, Bukowca i Ryczywołu. Bateria 24 VI została przewieziona do Małopolski Wschodniej na front ukraiński. Tu wzięła udział w ofensywie polskiej walcząc pod Biłką, Janczynem i Husiatynem. Od stycznia 1920 r. po reorganizacji w 17. pułku artylerii ciężkiej brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 11 VII 1921 r. jako plutonowy. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 od 1 XI 1936 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 12727, Nr Referatu Historycznego 20165. Za udział w powstaniu 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

28 IV 1919 r. ożenił się w Poznaniu z Antoniną z d. Mikołajczak (21 IX 1897 - 10 XI 1984), z tego związku urodziło się dwoje dzieci Tadeusz (18 I 1920) i Kazimiera (8 XII 1921).

Zmarł 2 III 1992 r., w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 2 miejsce 1

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120119&name_surname=Kaczmarek%20Antoni#

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883; Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.15096; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883

Anton Kaczmarek (ur. 1860)
ojciec: Peter Kaczmarek , matka: Catharine Sternal
Franziska Tatka z domu Ratajczak (ur. 1860)
ojciec: Ignatz Ratajczak + , matka: Marie Gawron +

Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883

Antonius Kaczmarek (23 lat)
ojciec: Petrus , matka: Catharina +
Francisca Tatka z domu Ratajszczak (23 lat, wdowa)
Dodatkowe informacje: vidua post Franciscum Tatka

Borowicz Czesław (1892 - 1984)

Urodził się 10 VII 1892 r. w Obornikach Wielkopolskich w rodzinie Franciszka (ur. 29 XII 1874, syn Stanisława i Pauliny z d. Tietz) i Wiktorii z d. Kowal (ur. 19 XII 1877, córka Michała i Marianny z d. Pięta), para pobrała się w Szamotułach w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław Kostka (12 XI 1893 - 13 V 1956), Piotr (1 XII 1895), Kazimierz (5 III 1897), Ludwika (1898), Władysław (12 IV 1900 - 22 XII 1976) i Marianna (1901).

W Powstaniu Wielkopolskim od 30 XII 1918 r. kiedy wstąpił jako ochotnik do w kompanii obornickiej pod dowództwem Seweryna Skrzetuskiego (1891-1932), następnie pod rozkazami Antoniego Biskupskiego (1890-1930), brał udział w walkach o Chodzież i Czarnków. 19 II 1919 r. wstąpił do Wojsk Wielkopolskich. Służył do 30 XI 1938 r. jako starszy sierżant, co stanowi przesłankę do tego, że mógł brać także udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dokumenty złożone do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, wnioski zostały dwukrotnie odrzucone 9 XII 1935 r. i 25 VI 1938 r. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu zweryfikowany dyplomem nr 3668, Nr Referatu Historycznego 11034. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 38/74 mianowany do stopnia podporucznika.
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line wymieniony dwukrotnie:
1/ urodzenie: 1892.07.10 Oborniki
data śmierci: 1984.09.19
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Franciszek, Wiktoria Kowal
jednostka: Kompania Obornicka, Front Połnocny, Wojsko Polskie
status/stopień: ochotnik, starszy sierżant, podporucznik mianowany
uwagi: USC Oborniki 144/1892, Uchwała W 38/74, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy

2/ uwagi: I.487.10264
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich

27 X 1921 r. poślubił w Poznaniu Mariannę (Marię) z d. Włóczewska ur. w Trzemesznie 16 VIII 1894 r. Z tego związku urodzili się Halina Jadwiga po mężu Furmaniak (16 IX 1922 - 28 IV 2021 ) i Stanisław (13 XI 1927 - 2 I 2010).

W sierpniu 1939 r. ponownie powołany do wojska, brał udział w Kampanii Wrześniowej 1939 r., podczas walk dostał się do niewoli.

Borowicz Czesław zmarł 15 IX 1984 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 5

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119402&name_surname=Borowicz%20Czes%C5%82aw#

Tu spoczywa również: żona Maria Borowicz z d. Włóczewska (+1974), jej siostry Joanna (+1998) i Józefa (+1973), córka Halina (+2021) i jej mąż Stanisław (1961) Furmaniak, syn Stanisław Borowicz (+2010), Hanna Małgorzata Filipiak (+2018) i Agnieszka Filipiak (1983-1984).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1957/3/54, skan 16 Szamotuły (USC) - akt małżeństwa, rok 1891, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1916/1/55, skan 147 Oborniki (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych i Kolekcja Powstańców Wielkopolskich I.487.10264; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 199; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1957/3/54, skan 16 Szamotuły (USC) - akt małżeństwa, rok 1891, Księga małżeństw

Franz Borowicz (27 lat), rodzice: Stanislaus Borowicz , Pauline Starosta geb. Tietz ,
Victoria Kowal (24 lat) , rodzice: Michael Kowal , Marianna Piątek ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1916/1/55, skan 147 Oborniki (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń

Czesław , rodzice: Franz Borowicz, Victoria Kowal

Golczak Józef (1899-1984)

Urodził się 13 III 1899 r. w miejscowości Januszewice (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Granowo) w rodzinie Franciszka (ur. 1865, syn Pawła i Wiktorii z d. Ciesielska) i Marianny z d. Balcerek (ur. 1868, córka Jana i Jadwigi z d. Czub), para pobrała się w 1888 r. Z tego związku urodzili się także Franciszek (1889-1892), Jan (1891-1893), Jadwiga (1893-1970), Katarzyna po mężu Kowalczyk (1895-1990), w latach 1900-1911 urodziło się jeszcze 6 dzieci, które zmarły bez nadania imienia. Z tego związku urodził się także Powstaniec Wielkopolski - Franciszek (ur. 25 I 1897 Januszewice, zginął 9 I 1919 r. pod Zbąszyniem).

Józef Golczak powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, walczył na obu frontach. Po wybuchu rewolucji w Niemczech zdezerterował z wojska i powrócił w rodzinne strony. Tu też 5 I 1919 r. wstąpił do kompanii z Buku utworzonej przez Franciszka Schulza (w źródłach także jako Szulc) i dowodzonej przez Witolda Wegnera (1894-1920). Pod rozkazami głównodowodzącego płk. Kazimierza Zenktellera bukowianie brali udział w walkach na froncie zachodnim powstania. Golczak brał udział w walkach pod Zbąszyniem, Łomnicą, Nowym Dworem. Jak napisano w Uchwale o nadanie wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1957 r. “Dalej brał udział z bronią w ręku w walkach z patrolami niemieckimi na odcinkach tor kolejowy Leszno, mały dworzec, na szosie do Wolsztyna i majątek niemiecki Perzyny. Kilkakrotnie zgłaszał się ochotniczo na nocne patrole w kierunku Zbąszyń - Babimost“. Następnie wcielony do 1. baterii zapasowej 1. pułku artylerii ciężkiej na Sołaczu w Poznaniu. Skierowany do walki pod Lwów, następnie brał udział w przejmowaniu Pomorza, aby w końcu brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W 1920 r. pod Łomżą został ranny w nogę. Za udział i męstwo w wojnie polsko - bolszewickiej odznaczony Krzyżem Walecznych (WBH, 34/G - 1186, kanonier). Zwolniony z wojska 15 X 1921 r. z 15. pułku artylerii do rezerwy powrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie z kolegami weteranami założył Towarzystwo Gimnastyczne SOKÓŁ, w którym działał do września 1939 r. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się fiszka dotycząca wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (Kolekcja Wojskowej Komisji Archiwalnej syg. akt 95-28127), niestety nie udało się ustalić czy wniosek został rozpatrzony i z jakim wynikiem. Członek członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Niejasne są jego losy w dniu wybuchu II wojny światowej. Wiadomo, że 18 IX 1939 r. został aresztowany w Łucku. 9 X 1939 r. osadzony w obozie Równe-Lwów, 2 IX 1941 r. w Tockoje wstąpił do Armii Andersa, w szeregach 2. Korpusu (2 KP) brał udział m.in. w walkach pod Monte Cassino (kapral 9. Pułku Artylerii Ciężkiej) odznaczony medalem MC nr 33242. W 1947 r. powrócił przez Anglię do Polski.

9 XI 1971 r. ożenił się w Poznaniu z Marią Wrotkowską (9 I 1904 - 17 X 1993).

Zmarł 7 IX 1984 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119400&name_surname=Golczak%20J%C3%B3zef#

To także miejsce pochówku jego żony Marii.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Separowo, wpis 21 / 1888; Parafia katolicka Słupia (Poznań), wpis 19 / 1888; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 679; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 XII 2024 r.; Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. VII, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2010; IPN, Indeks represjonowanych; http://krzyz.montecassino.eu; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Separowo, wpis 21 / 1888

Franz Golczak (ur. 1865)
ojciec: Paul Golczak + , matka: Viktoria Ciesielska
Marie Balcerek (ur. 1868)
ojciec: Johann Balcerek , matka: Hedwig Czub

Parafia katolicka Słupia (Poznań), wpis 19 / 1888

Franciscus Golczak (23 lat)
ojciec: Paulus , matka: Victoria Ciesielska
Marianna Balcerek (20 lat)
ojciec: Joannes , matka: Hedvigis Czub

Piotrowski Stanisław (1888-1984)

Urodził się 4 V 1888 r. w Środzie wielkopolskiej w rodzinie Michała (1839-1889) i Agnieszki z d. Waligóra (ur. 1847). Z tego związku urodzili sie także Franciszek (1870-1890), Marianna (1875-1876), Katarzyna po mężu Przybył (1876), Rozalia (1878), bliźnięta Stanisław (1880-1885) i Jadwiga (1880), Zofia (1883-1887).

Przed 1909 r. ożenił się z Klarą Brunczkowską (23 VIII 1890 - 16 XI 1965), z tego związku urodziło się dwoje dzieci - Bernard (14 X 1909) i Elżbieta (24 IX 1916).W 1917 r. rodzina zamieszkała w Poznaniu.

Powołany do armii pruskiej jako żołnierz Reserve - Infanterie - Regiment Metz podczas I wojny światowej został ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 83 z 22 XI 1914 r.

Niewiele wiemy o udziale Stanisława w Powstaniu Wielkopolskim, jedyne potwierdzone Uchwałą z 1965 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego informacje dotyczą udziału w walkach na terenie miasta Poznania. Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika. Po II wojnie światowej wstąpił do ZBoWiD, w okresie międzywojennym brak jego nazwiska wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków weteranów.

Zmarł 10 X 1984 r. pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 7

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119408&name_surname=Piotrowski%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku jego żony Klary.

źródła: Parafia katolicka Środa Wielkopolska, wpis 71 / 1867; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/43, skan 142 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 2835: Piotrowski Stanisl. (Schroda) Verlustlisten 1. Weltkrieg; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 23 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Środa Wielkopolska, wpis 71 / 1867

Michael Pietrowski alias Piotrowski (28 lat)
Agnes Waligóra (20 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/43, skan 142 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1888, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Michael Pietrowski, Agnes Waligóra

Frąckowiak Władysław (1900-1992)

Urodził się 13 VI 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Piotra (ur. 6 VI 1876) i Małgorzaty z d. Leusner (ur. 7 VI 1872), para pobrała się 1 II 1900 r. w Poznaniu. Z tego związku urodzili się także Stefan (1 IX 1902), Józef (13 III 1905), Jan (9 VI 1907), Stanisław (22 IV 1909) i Ludwik (*+1916).

Władysław po ukończeniu 18. roku życia został powołany do armii pruskiej (16 VI 1900 - 30 XI 1918). Przystąpił do Powstania Wielkopolskiego jako ochotnik. Wstąpił 12 XII 1918 r. 2. kompanii Służby Straży i Bezpieczeństwa pod rozkazami Edmunda Krauzego (1879-1919). Od 27 XII 1918 r. brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, w nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o zajęcie Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy, następnie w walkach pod Zbąszyniem i okolicy. 17 XII 1921 r. zwolniony z wojska w stopniu kaprala, istnieje przypuszczenie, że mógł brać także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, niestety w Wojskowym Biurze Historycznym brak dokumentów na podstawie, których można byłoby to sprawdzić a Uchwała z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z wiadomych przyczyn o tym nie wspomina. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. 30 VII 1922 r. ponownie w wojsku aż do wybuchu II wojny światowej. Uchwałą W38/74 mianowany na podporucznika.

18 XII 1922 r. ożenił się w Poznaniu z Walerią z d. Frąckowiak (ur. 5 II 1898 r., córka Walentego Frąckowiaka i Stanisławy z d. Brzezińska. Waleria zmarła w Poznaniu 30 XI 1984 r.).Władysław uznał za swoją córkę Walerii Janinę ur. 23 X 1919 r.

Zmarł 7 III 1992 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119413&name_surname=Fr%C4%85ckowiak%20W%C5%82adys%C5%82aw#

To także miejsce pochówku jego żony Walerii.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 249 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 271; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 24 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 249 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Władysław , rodzice: Peter Frąckowiak, Margaretha Leusner

Lamperski Kazimierz (1897-1986)

Urodził się 1 III 1897 r. w miejscowości Sulmierzyce (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim) w rodzinie Michała (ur. 13 VIII 1861, syn Tomasza i Marianny Mazurkiewicz) i Katarzyny z d. Sionkiewicz (ur. 8 V 1867, córka Jana i Salomei Marszałkiewicz), para pobrała się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Powstańcy Wielkopolscy Jan (22 VIII 1891 - ?) i Feliks (25 VII 1901 - 5 III 1989) oraz Franciszek (1894), Roman (*+1905) i Jadwiga (1910-1991).

Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. w połowie listopada 1918 r. powstała Rada Robotniczo-Żołnierską z ks. Witoldem Sędłakiem, sulmierzyckim proboszczem na czele. Później powstała tam Straż Ludowa, której członkiem był Lamperski, a następnie wstąpił w szeregi kompanii sulmierzyckiej pod dowództwem chorążego Stanisława Kamińskiego (7 V 1890 - 23 IX 1950). 14 I 1919 r. oddział brał udział w walkach o Granowiec. W nocy z 17 na 18 I kompania broniła Sulmierzyc, a w kolejną noc - Chwaliszewa. 2 II 1919 r. kompania złożyła uroczystą przysięgę. Od 19 II 1919 r. przeniesiony do 3. pułku lotniczego na podpoznańskiej Ławicy, gdzie został awansowany do stopnia kaprala obserwatora.Prawdopodobnie z pułkiem brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ale niestety Uchwała o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego o tym z wiadomych względów nie wspomina, a w Wojskowym Biurze Historycznym brak dokumentów dotyczących Kazimierza, które mogłyby potwierdzić jego udział w walkach. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala. w okresie międzywojennym brak jego nazwiska wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków weteranów. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

25 V 1921 r. ze Sulmierzyc przeprowadził się do Poznania. Tu pracował jako ślusarz.

16 VIII 1946 r. ożenił się z Heleną (9 IV 1909 - 15 XI 1984).

Zmarł 30 I 1986 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 8

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119411&name_surname=Lamperski%20Kazimierz#

To także miejsce pochówku żony Heleny.

źródła: Archiwum Państwowe w Kaliszu 757/2/62, skan 52; Archiwum Państwowe w Kaliszu 757/1/82, skan 20 Sulmierzyce (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 23 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Kaliszu 757/2/62, skan 52
Sulmierzyce (USC) - akt małżeństwa, rok 1890, [Księga małżeństw]

Michael Lamperski (29 lat), rodzice: Thomas Lamperski, Marie zd Mazurkiewicz,
Catharina Sionkiewicz (22 lat), rodzice: Johann Sionkiewicz, Salomea zd Marszałkiewicz,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 757/1/82, skan 20 Sulmierzyce (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]

Kasimir, rodzice: Michael / Michał / Lamperski, Katharina Lamperski zd Sionkiewicz