Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Schneider Roman (1890 - 1967)

Urodził się 5 V 1890 r.* w Poznaniu w rodzinie Wawrzyńca (ur. 1865, syn Wojciecha i Barbary z d. Ulatowska) i Magdaleny z d. Nowak (1868-1928, córka Antoniego i Agnieszki z d. Kuźniewska), para pobrała się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (4 IV 1892), Zofia (1894, po mężu Andrzejewska), Teodora (1896), Jan (3 I 1898), Marianna (1900), Weronika (1902 - 1964, po mężu Dybizbanska) i Rozalia (1904).
*UWAGA co do dnia urodzin Romana, wg Kart meldunkowych miasta Poznania, Listy zweryfikowanych PW urodził się 5 II 1890 r., natomiast wg Książeczki ZPW i Deklaracji członkowskiej ur. 5 V 1890 r.

Z zawodu murarz.

25 VI 1915 r. w Poznaniu poślubił Stanisławę z d. Sroka (20 X 1893 - 20 V 1976, córka Tomasza i Józefy z d. Grabiak). Z tego związku urodzili się Albin (4 XII 1915 - 5 III 1982), Henryk (14 I 1918 - 10 VIII 1975), Stanisława (13 XI 1919), Irena (24 III 1926) i Sabina (14 XI 1930 - 11 VIII 2011, po mężu Daracz).

Powołany 2 III 1916 r. do armii pruskiej służył w marynarce wojennej.

Od listopada 1918 r. jako ochotnik W Batalionie Służby Straży i Bezpieczeństwa na terenie Poznania pod rozkazami Adama Białoszyńskiego (Białaszyński, 18 XII 1890 - 12 VII 1949). 5 XII 1918 r. marynarze zebrali się w kawiarni „Zielona” przy ul. Wrocławskiej 18 w Poznaniu, tworząc z myślą o spodziewanej walce o zjednoczenie ziem polskich Oddział Marynarzy Powstańców. Marynarze w granatowych mundurach byli elitą sił powstańczych, m.in.: stanowili osobistą ochronę I. J. Paderewskiego podczas jego pobytu w Poznaniu. 27 XII 1918 r. IV Kompania Białoszyńskiego (tak w skrócie ich nazywano) zdobyła koszary 47. pułku piechoty niemieckiej, ogniem zaporowym ostrzeliwała kolejne koszary tym razem 6. pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli Fort VII z zaopatrzeniem wojskowym oraz Dworzec Główny i 6 I 1919 r. lotnisko Ławica w Poznaniu. Marynarze po wyzwoleniu miasta chronili przed kradzieżą magazyny z umundurowaniem, żywnością oraz bronią. Wszystko to służyło następnie poznańskim pułkom, które podczas wojny polsko-bolszewickiej udały się w okolice Lwowa. Po akcji powstańczej w Poznaniu bosman Adam Białoszyński wyruszył na czele kompanii marynarzy w styczniu 1919 r. na odcinek frontu północnego pod Szubin, Łabiszyn, Żnin, Tury, Rynarzewo, Brońsko, Samoklęski. Schneider Roman Od 7 II 1919 r. służył w 7. dyonie taboru. Zwolniony z wojska 10 X 1920 r. Od 6 VII 1933 r. członek Związku Weteranów Powstań NArodowych RP 1914/1919. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 1274, Nr Referatu Historycznego 8903. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi w okresie międzywojennym.

Zmarł 9 III 1967 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 8 miejsce 12

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Stanisławy, córki Sabiny i jej męża Stanisława Daraczów.

Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 5 / 1890

Lorenz Schneider (ur. 1865)
ojciec: Adalbert + , matka: Barbara Ulatowska +
Magdalena Nowak (ur. 1868)
ojciec: Anton + , matka: Agnes Kuźniewska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 36 / 1890

Laurentius Szneider (24 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Barbara
Magdalena Nowak (21 lat)
ojciec: Antonius , matka: Agnes

Stachowiak Józef (1901-1973)

Urodził się 13 III 1901 r. w podpoznańskim Żegrzu (obecnie część miasta Poznań) w rodzinie Michała (ur. 2 IX 1875, syn Stefana i Rozalii) i Antoniny z d. Bernacka (ur. 16 VI 1872, córka Kacpra i Katarzyny z d. Kaczmarek). Jego bratem był Stanisław ur. 3 V 1904.

9 II 1919 r. jako ochotnik wstąpił do I Batalionu Saperów Wielkopolskich, 19 I 1919 r. na stanowisko dowódcy tego batalionu został wyznaczony kapitan Witold Butler (1899-1936). Organizacja batalionu została zakończona w końcu lutego 1919 r. (czyli już po podpisaniu rozejmu w Trewirze). Batalion miał on w swoim składzie cztery kompanie polowe, kompanię reflektorów i szkołę podoficerską. Nie ustalono niestety w jakich walkach podczas Powstania Wielkopolskiego brał udział Stachowiak.

Po zakończeniu powstania brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej m.in. w okolicach Bobrujska. Po wojnie polsko - bolszewickiej i reformie wojskowej 22 VII 1921 r. utworzono 7. Pułk Saperów Wielkopolskich (od 1929 roku do wybuchu II wojny światowej funkcjonujący jako 7. Batalion Saperów), w którym Stachowiak miał służyć od 1 I 1921 r. Ukończył szkołę podoficerską i Centralną szkołę Strzelecką w Toruniu. Przeniesiony do rezerwy 29 XI 1922 r. W czasie Kampanii Wrześniowej 1939 r. w szeregach Armii Pomorze, wzięty do niewoli 11 IX 1939 r., z której został zwolniony 1 IV 1940 r. Na Listach strat II wojny światowej, wg Polski Czerwony Krzyż księga jeniecka Stalag I A figuruje wśród poległych żołnierzy, ale i wg tego samego źródła 10 IX 1939 r. miał zostać wzięty do niewoli i osadzony w Stalagu IA w Neuenburg (Verneuburg). Nie był zweryfikowanym powstańcem. W Wojskowym Biurze Historycznym fiszka dotycząca Krzyża Zasługi (10-529).

Ożenił się z Janiną z d. Zaradkiewicz (30 VII 1905 - 6 I 1983), z którą miał trzech synów Zenona (1928-1986), Teofila (1929) i Jerzego (1938-2015).

Zmarł 11 III 1974 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 3 rząd 9 miejsce 46

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Janiny i syna Zenona oraz synowej Marii.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 20 / 1898; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-29 / 1898; APP, Akta urodzeń 1874 - 1921, Poznań wieś; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 22 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; Zdjęcie Józef Stachowiak, żołnierz 7. Pułku Saperów Wielkopolskich, w mundurze Wojsk Wielkopolskich z zasobu cyryl.poznan.pl archiwum Bożeny i Włodzimierza Beckerów; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 20 / 1898

Michael Stachowiak (ur. 1875)
ojciec: Stephanus , matka: Rosalia
Antonina Bernacka (ur. 1872)
ojciec: Casparus , matka: Catharina

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-29 / 1898

Michael Stachowiak (ur. 1875)
ojciec: Stephan Stachowiak , matka: Rosalie Tomczak
Antonie Bernacka (ur. 1872)
ojciec: Kaspar Bernacki , matka: Catharine Kaczmarek

Strugała Jan (1897-1980)

Urodził się 28 VIII 1897 r. w miejscowości Roszkowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Miejska Górka) w rodzinie Antoniego (ur. 27 VIII 1871, syn Jana i Krystyny z d. Szymendera) i Antoniny z d. Wójcik (ur. 5 XII 1873, córka Jana i Nepomuceny z d. Spychaj). Z tego związku urodzili się także Mikołaj (1895), Katarzyna (1901-1902), Leon (1903-1970), Marcin (1905), Jóżef (1908-1990), Agnieszka (1913) i Franciszek (1 X 1898 Roszkowo - 4 VIII 1965 Szczecin, na chwilę sporządzenia notatki nie potwierdzono udziału Franciszka w Powstaniu Wielkopolskim, w Wojskowym Biurze Historycznym Odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 21 VI 1938; Krzyż Zasługi - sierżant, 19-513; teczka o syg. akt 278 - sierżant; dokumenty z Księgi Ewidencji żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie powracających do kraju w latach 1946-1947, (sygnatura CAW IV.501.2)).

Strugała brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 1 do 10 II 1919 r. uczestniczył w walkach o Rawicz i okolicę pod rozkazami Ignacego Busza (1880-1920) i Władysława Wawrzyniaka (1890-1940); od 11 do 18 II walczył o Kępno i Balin pod dowództwem Stanisława Celichowskiego (1885-1947). Od 19 X 1919 r. był w szeregach Wojsk Wielkopolskich. W 1957 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 28 II 1938 r. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Marianna z d. Hałas (5 VII 1904 - 6 VI 1928) z którą miał syna Bogdana Mariana (ur. 28 XI 1924). Drugą żoną była Bronisława z d. Witkowska (30 XI 1908 - 11 VI 1984).

Zmarł 2 XI 1980 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 9 miejsce 6

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego dwóch żon - Marianny (Maria) i Bronisławy.

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 430/2.1/107, skan 18 Miejska Górka (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Lesznie 430/1.1/112, skan 220 Miejska Górka (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 24 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Lesznie 430/2.1/107, skan 18 Miejska Górka (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, [Księga małżeństw]

Antoni Strugała (24 lat), rodzice: Jan Strrugała , Krystyna Szemendera (Szymandera?) ,
Antonina Wójcik (22 lat) , rodzice: Jan Wójcik , Nepomucena Spychaj ,

Archiwum Państwowe w Lesznie 430/1.1/112, skan 220 Miejska Górka (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]
Jan , rodzice: Antoni Strugała, Antonina Wójcik

Grudniak Władysław (1878-1966)

Urodził się 21 XI 1878 r. w Poznaniu (Głuszyna) w rodzinie Wojciecha (ur. 4 X 1854, syn Wojciecha i Nepomuceny z d. Szwajkowska) i Apolonii z d. Socha - Sosnowska (ur. 24 I 1839, córka Franciszka Sochy i Józefy z d. Przybylska). Para pobrała się w 1878 r. Z tego związku urodzili się także Józef (25 IX 1881-13 XI 1918) i Antonina (1884, po mężu Kędziora).

Pierwszą żoną Władysława 16 X 1902 r. została Józefa Latosi (11 III 1884 Poznań Starołęka - 9 IV 1924 Lusowo, córka Józefa Latosi i Jadwigi z d. Dworecka), z tego związku urodzili się Kazimierz (12 IX 1906 - 20 VI 1976), Cecylia (1909-1920) i Władysław (29 XI 1910) i Weronika (17 XII 1920). Drugą żoną była Maria Kluczyk (2 II 1894 Lusowo - 8 XI 1964 Poznań, córka Szymona i Emilii z d. Martini). Z tego związku urodzili się Genowefa (8 XII 1925- 21 VII 2021) i Józef (*+1929).

Grudniak Władysław jako żołnierz armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, wg listy strat Preußen 776 z 6 III w 1914 r. przebywał w niewoli.

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim jako ochotnik w kompanii poznańskiej. Po zakończonym powstaniu pozostał w Wojskach Wielkopolskich do 1921 r. , zdemobilizowany w stopniu sierżanta. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem 2948, Nr Ref. Historycznego 10390. W 1958 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

17 II 1925 r. rodzina przeprowadziła się do Lusowa. W 1928 r. z Batorowa do Poznania, następnie w 1932 r. do Dobieszyna w powiecie nowotomyskim. Dalsze losy nie są znane.

Zmarł 15 II 1966 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 1 miejsce 9

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego II żony Marii i córki Genowefy oraz wnuka Pawła (1953-2022).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/1/13, skan 107 Piotrowo (USC) - akt urodzenia, rok 1878, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/3/14, skan 5 Piotrowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1878, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/237, skan 45 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1903, Księga małżeństw; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 17785: Grudniak Wladislaus (Gluschin, Posen); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 159; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 43 / Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 161; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 25 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.13502; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/1/13, skan 107 Piotrowo (USC) - akt urodzenia, rok 1878, Księga urodzeń

Wladislaus , rodzice: Adalbert Grudniak, Apolonia Sosnowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/3/14, skan 5 Piotrowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1878, Księga małżeństw

Wojciech Grudniak (24 lat), rodzice: Wojciech Grudniak , Nepomucena Szwajkowska ,
Apolonia Socha alias Sosnowska (39 lat) , rodzice: Franciszek Socha , Josefa Przybylska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/237, skan 45 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1903, Księga małżeństw

Wladislaus Grudniak (25 lat) , rodzice: Adalbert Grudniak, Apolonia Sosnowski ,
Josefa Latosi (19 lat) , rodzice: Josef Latosi , Hedwig Dworecki

Rybarczyk Józef (1900-1967)

Urodził się 12 III 1900 r. w Poznaniu (Starołęka) w rodzinie Walentego (13 II 1860, syn Jana i Marianny z d. Brzóska) i Agnieszki z d. Olejniczak (19 XII 1864 - 13 IV 1943, córka Walentego i Agnieszki z d. Grabarczyk), para pobrała się w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1887), Franciszka (1889), Stanisław (1891), Marianna (1894), Apolonia (1903), Franciszek (1905), Anna (1907) i Antoni (1909).

Józef był robotnikiem.

Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił jako ochotnik. Brał udział w walkach na terenie miasta Poznania m.in. przy zdobywaniu Muzeum, Poczty Głównej, Placu Wolności. Następnie brał udział w walkach o Zbąszyń, Grójec, Babimost i Margonin. Służył w 3. kompanii II Baonu Garnizonu Poznań. Następnie od 5 III 1920 r. brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej walcząc w szeregach 17. pułku ułanów pod Kijowem, Berezyną i w obronie Warszawy. Zwolniony z wojska do rezerwy 7 XII 1921 r. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 10974, Nr Referatu Historycznego 18520.

27 VIII 1927 r. ożenił się ze Stanisławą z d. Kędziora (26 III 1905 - 21 IX 1969). Z tego związku urodzili się Władysław (20 VI 1928 - 9 III 1991), Genowefa (24 XII 1929 - 10 VII 1991, po mężu Czerniak) i Mieczysław (24 XI 1935 - 16 VI 1987).

Zmarł 15 XII 1967 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 4 miejsce 26

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Stanisławy, synów Władysława i Mieczysława oraz synowej Czesławy.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/3/36, skan 22 Piotrowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1885, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 104; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 37; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 251; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 25 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.3719; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1932/3/36, skan 22 Piotrowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1885, Księga małżeństw

Valentin Rybarczyk (25 lat), rodzice: Johann Rybarczyk , Marie Brzóska ,
Agnes Olejniczak (21 lat) , rodzice: Valentin Olejniczak , Agnes Grabarczyk

Jeneralczyk Ignacy (1899-1960)

Urodził się 22 VII 1899 r. w Poznaniu Minikowie w rodzinie Walentego (ur. 4 I 1871 w Głuszynie) i Magdaleny z d. Maserak (19 V 1873 w Głuszynie - 1 I 1924), para pobrała się w 1894 r. Z tego związku urodzili się Jakub (16 VII 1895 - 27 IV 1916 - poległ podczas I wojny światowej), Marianna (1897-1921), Stefan (1902-1940), Helena (1906, po mężu Grochowska), Roman (1908-1938), Emilia (1909), Bronisława (1911), Leokadia (1912), Stefania (1913) i Janina (1917) oraz Józef (11 III 1901 - 1921 - pochowany w kwaterze wojennej na cm. parafialnym w Kościanie).

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Na podstawie Imienny spis powstańców frontu zachodniego ustalono, że był żołnierzem 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, który został utworzony z powstańców m.in. drużyn: pniewskiej, dusznickiej, podrzewieckiej, kwileckiej, sierakowskiej, wronieckiej, lwóweckiej i opalenickiej, które następnie weszły w skład jednostek grupy Zachodniej. 12 II 1919 r. rozkazem L.dz. 232/19 Dowództwa Okręgu Wojskowego I na odcinek pod Wolsztynem został skierowany II batalion garnizonowy z Poznania, dowodzony przez ppor. Pawła Hądzlika (ur. 1 VI 1896 r. w Charlottenburgu, data i miejsce śmierci nie są znane). W marcu 1919 r. z jednostek tych został sformowany Pułk Zapasowy Grupy Zachodniej. 15 III 1919 r. rozkazem dziennym nr 76 DG nakazało dowódcy Grupy Zachodniej sformowanie 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Rozkazem Dowództwa Głównego z 10 VIII 1919 r. 7. PSW wchodził w skład 1. Dywizji Strzelców Wielkopolskich. W styczniu 1920 r. oddział uczestniczył w akcji rewindykacji Pomorza. 17 I 1920 r. przemianowany na 61. Pułk Piechoty Wielkopolskiej.

Ożenił się z Antoniną Nowak (12 V 1896 Szczytniki - 21 XII 1966 Poznań, córka Wojciecha i Rozalii z d. Karalus). Z tego związku urodziły się dwie córki - Ludmiła (3 VIII 1923) i Genowefa (20 VI 1925 - 25 X 2019, po mężu Jędrusiak).

Zmarł 5 X 1960 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 2 miejsce 13
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego żony Antoniny, córki Genowefy oraz jej męża Jana Tadeusza (1924-2015), jego matki Konstancji z d. Łuczak - Jędrusiak (1894-1932), siostry Ignacego - Marii (Marianna 1897-1921), symbolicznie wymieniono poległego w I wojnie światowej brata Jakuba (+1916) i pochowanego w Kościanie brata Józefa (1901-1921).

źródła: Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 14 / 1894; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 26 XI 2024 r.; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego.Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 14 i Strona/karta: 113; Biskupski Antoni, Historja 61 Pułku Piechoty Wielkopolskiej (7 Pułku Strzelców Wlkp.) T 1. Walki powstańcze na froncie zachodnim i północnym Wielkopolski. Organizacja pułku, Bydgoszcz 1925; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 14 / 1894

Valentinus Jeneralczyk (23 lat)
Magdalena Maserak (21 lat)

Barański Józef (1897-1970)

Urodził się 26 VI 1897 r. w miejscowości Błażejewo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk) w rodzinie Józefa (ur.1864, syn Wojciecha i Katarzyny Talarczyk) i Antoniny z d. Socha voto Kłak (ur. 1863, córka Andrzeja Sochy i Franciszki z d. Zaniecka). Rodzice pobrali się w 1892 r., z tego związku urodzili się także Marianna (1893, po mężu Wolska) i Jan (1903). Z pierwszego małżeństwa matki z Antonim Kłakiem urodziło się przyrodnie rodzeństwo Józefa - Wiktoria (1885, po mężu Grądzielewska), Agnieszka (1890, po mężu Perdoch) i Walenty (1888-1924, który był I mężem Marianny z d. Koralewska - później żony Józefa Barańskiego. Walenty i Marianna byli rodzicami Jadwigi 1919-2016, po mężu Napierała). Natomiast Józef i Marianna z d. Koralewska I voto Kłak pobrali się po śmierci Walentego Kłaka, 16 VI 1926 r. urodził się im syn Leon (+6 XI 1999).

Józef Barański do Powstania Wielkopolskiego przystąpił w szeregach 4. kompanii batalionu śremskiego dowodzonej przez Stanisława Celichowskiego (1885-1947). 6 I 1919 r. kompania ruszyła na front zachodni i walczyła pod Strzyżewem, Zbąszyniem i Łomnicą. Na początku lutego 1919 r. batalion śremski z 4. kompanią kórnicką został skierowany na front południowy powstania pod Rawicz. 10 II 1919 r. brał udział w walkach o Zieloną Wieś, 23 II 1919 r. batalion śremski a wraz z nim 4. kompanią kórnicką, wszedł w skład nowej jednostki tj. 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. W 1968 r. Barański za udział w Powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r.

Zmarł 4 VII 1970 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 6 miejsce 14
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego syna Leona (1926-1999) i synowej Kazimiery (1928-2022).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Bnin, wpis 38 / 1892; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP stan na 27 XI 2024 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Bnin, wpis 38 / 1892

Joseph Baranski (ur. 1864)
ojciec: Adalbert Baranski , matka: Catharine Talarczyk
Antonie Kłak z domu Socha (ur. 1863)
ojciec: Andreas Socha , matka: Franziska Zandecka

Stachowiak Franciszek (1880 - 1970)

urodzenie: 1880.03.27 Starołęka, pow. Poznań Wschód
data śmierci: 1970.01.29 - błąd, to data pogrzebu, zmarł 26 I 1970
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Jakub, Marianna Szymańska
jednostka: Straż Bezpieczeństwa, Front Zachodni, Wojsko Polskie do 03.1929
status/stopień: ochotnik
uwagi: USC Poznań 211 /1880, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy :"wstąpił jako ochotnik dnia 27.12.1918 r. do oddziału powstańczego /Straży Bezpieczeństwa/ i pod dow. kpt. Piechockiego brał czynny udział z bronią w ręku w zdobywaniu gmachu prezydium Policji, zbrojowni i koszar artylerii lekkiej. następnie pełnił warty przy różnych obiektach wojskowych. Zwolniony z wojska 17.03.1929 r."
źródła:Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.); Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań BASIA- Baza Systemu Indeksacji Archiwalnej, (basia.famula.pl) Billongraves - wyszukiwarka cmentarzy,
Jego żoną była Marianna z d. Chojnacka I voto Elsner (19 IX 1874 - 7 II 1959), z którą miał dwie córki - Helenę (9 I 1905) i Wandę (11 VII 1906).
Obecnie na tym miejscu dochowano w 2001 r. Kazimierza Reksa, a w 2020 r. Aleksandrę Łucję Reks z d. Matuszak.
Dokumentacja groby listopad 2024 - Tomek Konwicki.

Tatarczewski Makary (1892-1950)

Urodził się 1 I 1892 r. w Chełmży (miasto w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim) w rodzinie Tomasza i Marii z d. Straczewska. Jego siostrą była Rozalia (22 III 1887 Chełmża - 20 IX 1977 Poznań, po mężu Billert).

Zamieszkał w Poznaniu w 1911 r.

Powołany do armii pruskiej podczas I wojny światowej w 1915 r. Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line wymienia go na podstawie źródła Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 24/35905).

5 VIII 1924 r. poślubił w Poznaniu Jadwigę Kosowską (28 IX 1893 - 21 II 1959, córkę Jana i Magdaleny z d. Jakszewska. Jadwiga została pochowana na cm. komunalnym na Junikowie pole 13 kwatera 1 rząd 1 miejsce 4, obecnie pochowany tak jest Bogdan Florczak 1926-2005).

Zmarł 19 XI 1950 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 3 kwatera 4 rząd 2 miejsce 65
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1015609&name_surname=Tatarczewski%20Makary#

To także miejsce pochówku jego siostry Rozalii Billert (1887 - 1977) i to tylko ona została wymieniona na nagrobku.

źródła: Archiwum Państwowe w Toruniu, Urząd Stanu Cywilnego Chełmża
Akta urodzeń Geburts-Neben-Register Culmsee für das Jahr 1892; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 28 XI 2024 r.; WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024; współpraca Marcin Drzewiecki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Soboczyński Leon Marian (1902 - 1 V 1973)

Urodził się 29 IV 1902 r. w Poznaniu w rodzinie Hipolita (13 VIII 1878, syn Andrzeja i Marii z d. Horst) i Antoniny z d. Górska (29 XII 1877 - 22 V 1959, córka Jana i Agnieszki z d. Heltmanowicz). Z tego związku urodzili się także Klemens (21 XI 1905), Zygmunt (21 XI 1910 - 13 II 1971) i Władysław (24 V 1913 - 14 VII 1974) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Soboczyński Edmund (14 IX 1900 - 3 V 1963) i Marian (6 IV 1904).

Sobczyński brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od dnia jego wybuchu, w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. o Prezydium Policji, Zamek, Fort Grolmana pod rozkazami Mieczysława Andrzejewskiego. Brał także udział w nocy z 5 na 6 I 1919 r. w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. Od 15 I 1919 r. przydzielony został do oddziałów powstańczych 1 p.a.p. Wlkp. przy ul. Solnej. Zdemobilizowany - 15 XII 1920 r. - kapral. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. W WBH: Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948.

25 IV 1925 r. w Poznaniu poślubił Annę z d. Pilińska (16 VII 1904 - 28 VIII 1974, córkę Franciszka i Marii z d. Wohlgethan), z tego związku urodziła się córka Krystyna (20 VIII 1929).

Zmarł 1 V 1973 r., został pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 22 kwatera A rząd 2 miejsce 39

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1079408&name_surname=Soboczy%C5%84ski%20Leon#OpenMap

To także miejsce pochówku jego żony Anny (+1974).

źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 27 XI 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024