Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Andrzejewski Stanisław (1901-1985)

Urodził się 12 IX 1901 r. w miejscowości Stary Sielec (osada w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Jutrosin) w rodzinie Piotra (ur. 1861, syn Kazimierza i Marianny Jankowiak) i Marcjanny z d. Wozignój (ur. 1861, córka Ignacego i Józefy z d. Gołębecka). Para pobrała się w 1887 r.

8 I 1919 r. przystąpił jako ochotnik do Straży Ludowej w rodzinnej miejscowości, a następnie do kompani jutrosińskiej, gdzie służył pod rozkazami Marcelego Szymanowskiego (1872-1964). Brał udział w przejęciu 7 I 1919 r. Jutrosina oraz wszystkich okolicznych miejscowości przez powstańców. Następnie na odcinku Jutrosin - Dubin - Szkaradowo i później w walkach o Zduny. W nocy z 3 na 4 II 1919 r. brał udział w przegranej I bitwie o Rawicz pod rozkazami Feliksa Nadolskiego (1892-1943).Po podpisaniu rozejmu w Trewirze, z uwagi na brak doświadczenia wojskowego Andrzejewski w marcu 1919 r. został zwolniony z wojska, do którego został ponownie powołany w czerwcu 1919 r. i skierowany do służby w 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich (przemianowany następnie na 66 pułk piechoty), następnie przydzielony do 70 p.p. w Pleszewie. W 1920 r. został skierowany do Szkoły Podoficerskiej w Biedrusku. 1 VII 1920 r. jako żołnierz 101 p.p. skierowany na front wojny polsko - bolszewickiej. W lutym 1921 r. skierowano go do odbycia kursu dla telefonistów (już jako kaprala). 10 VII 1921 r. z 69 p.p. bezterminowo urlopowany. Do wojska powraca w kwietniu 1922 r. i do 23 III 1923 r. służył w 7. Dywizjonie Artylerii Konnej. Andrzejewski był także żołnierzem Kampanii Wrześniowej 1939 r., w szeregach 3. kompanii Obrony Narodowej w Dobrzycy brał udział w walkach na linii Kutno - Łęczyca, 25 IX 1939 r. pod Sochaczewem dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w obozach w Kutnie, Zgierzu i Kaliszu, zwolniony do domu w październiku 1939 r. Za udział w powstaniu w 1974 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a w roku następnym mianowany do stopnia podporucznika. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 4 IV 1938 r. Po II wojnie światowej należał do ZBoWiD.

Zawodowo jego życie było związane z pracą w majątku w Sielcu Starym, gdzie rozpoczął pracę jako stajenny, następnie powozowy, a po ukończeniu kursu samochodowego jako kierowca.

29 IX 1925 r. poślubił w Lutyni Mariannę Sworowską (1902-1939), z którą miał troje dzieci Helenę po mężu Balcerek, Bolesława i Zbigniewa. Jego II żoną została Stanisława Kasprzak (1911-1999) z którą miał dwóch synów Andrzeja i Ryszarda.

Andrzejewski zmarł 20 VII 1985 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120479&name_surname=Andrzejewski%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

UWAGA, w wyszukiwarce miejskiej grobów podano błędną datę urodzenia.

To także miejsce pochówku II żony Stanisławy (31 III 1911 - 24 VIII 1999).

źródła: Parafia katolicka Jutrosin, wpis 13 / 1887; Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. VIII, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2011; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024, Zdjęcie portretowe Andrzejewskiego ze zbiorów p. Rafała Krauwickiego.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Jutrosin, wpis 13 / 1887

Petrus Andrzejewski (26 lat)
ojciec: Casimirus Andrzejewski , matka: Marianna Jankowiak
Martianna Wozignój (26 lat)
ojciec: Ignatius Wozignój , matka: Josepha Gołębecka

Woderski Teofil i Stanisław

oraz ich rodzeństwo :
-- 1887 - Władysław, ożeniony z Barbarą z dom. Szeszuła,
-- Marianna ur. 1889 - wyszła za Józefa Jerzaka vel Jeżaka,
-- Pelagia,
-- Helena ur. 1895 - wyszła za Zdzisława Piotrowskiego,
-- Jadwiga ur. 1903 - żona Józefa Banaszyńskiego - spoczywają z Maria Jeżak (siostra Jadwigi, córka Jana) ur. 1889 i ojcem Janem Woderskim na Cm. Sołacki (św. Jana Vianneya) Szczawnicka 2, https://billiongraves.pl/grave/JAN-WODERSKI/11207240
urodzili się w rodzinie Jana i Pelagii z Grabowskich, para pobrała się w Buku w roku 1886:
Urząd Stanu Cywilnego Buk, wpis 2 / 1886
Johann Woderski (ur. 1857,zm. 1941) ojciec: Joseph matka: Marie Jaworowicz
Pelagia Grabowska (ur. 1862) ojciec: Joseph matka: Catharine Dybizbanska
---------------------------------------------------------
WODERSKI TEOFIL z zawodu ślusarz, urodził się 15 kwietnia 1900 roku w Buku, zmarł w Poznaniu, 19 stycznia 1991 spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu, spoczywa z małżonką Pelagią 18.10.1908 - 17.05.2001 - data pochówku)
pole:6 kwatera:1 rząd:3 miejsce:10
grób opłacony: tak
https://billiongraves.pl/grave/Teofil-Woderski/26388235
Teofil Woderski wymieniony został w spisie WTG GNIAZDO jako Powstaniec:
jednostka: 4 Kompania Marynarzy
status/stopień: starszy szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 8/72, I.487.7664
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04
Opis:
Woderski Teofil brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim w czasie od 27-12-1918 do 18-02-1919 pod dowództwem porucznika Adama Białoszyńskiego, przy zdobywaniu Prezydium Policji oraz Dworca Głównego, a w dniu 5 na 6 stycznia 1919 przy zdobywaniu lotniska Ławica w Poznaniu. Dnia 16-01-1919 wyruszył na front północny z 4 Kompanią Marynarzy do Szubina, gdzie w walkach w Turach powiat Szubin został ranny. Przebywa w szpitalu do kwietnia 1919, skąd przeniesiony został jako rusznikarz do 59 Pułku Piechoty. Zwolniony dnia 23-12-1921 w stopniu starszego szeregowca. Podstawa: Książeczka Inwalidzka nr 1903 wystawiona przez Starostwo Powiatowe Poznań, w której na stronie 5 wpisany jest dokładny przebieg służby wojskowej. Data wystawienia książeczki 25-03-1933.
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../-/jednostka/1194198 skan nr 8
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Wielkopolski Powstaniec, R. 2004
Kościański Zdzisław, Tomkowiak Eligiusz, Bukowianie w Powstaniu Wielkopolskim 1918 - 1919, Buk 2008
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
W zbiorze Wojskowego Biura Historycznego znajduje się teczka personalna z nadanym w dniu 28 maja 1932 roku Medalem Niepodległości.
Podczas kwerendy źródeł ustalono także, że Teofil został odznaczony Honorową odznaką Miasta Poznania: Brązowa odznaka - Teofil Woderski - Zakł. Gazown. Okr. Poznań -. brygadzista (patrz https://wbc.macbre.net/.../odznaka-honorowa-miasta... )
i Uchwałą Rady Państwa z dnia 9 lutego 1955 r. nr 0/276 - na wniosek Ministra Hutnictwa "Medalem 10-lecia Polski Ludowej" - patrz https://sip.lex.pl/.../lista-osob-odznaczonych-medalem-10...
-----------------------------------------------------------------
WODERSKI STANISŁAW urodził się 27 stycznia 1898 roku w Buku, zmarł w Poznaniu, 19 czerwca 1985 roku spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu, spoczywa z małżonką Kazimierą 1902-02-07 – 1986-04-18 - data pochówku)
pole:6 kwatera:1 rząd:5 miejsce:5
grób opłacony: tak
https://billiongraves.pl/.../Stanis%C5%82aw.../30075840
Stanisław Woderski wymieniony został w spisie WTG GNIAZDO jako Powstaniec:
jednostka: 4 Kompania Bezpieczeństwa
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 8/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.18-0.1054 z dnia 1958-12-18
Opis:
Woderski Stanisław brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1918 do 04.02.1919 w 4 Kompanii Bezpieczeństwa pod dow. kpt. Adama Białoszyńskiego przy oswobodzeniu zbrojowni, cytadeli oraz dworca głównego. Poza tym był czynnym przy rozbrajaniu wojska niemieckiego. Po ukończeniu Powstania Wlkp. na terenie Poznania został jako inwalida wojenny z wojska zwolniony. Podstawa: zaśw. Centralnego Archiwum Wojskowego nr 2330 z 12.06.1958.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../-/jednostka/1194198 skan nr 8
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
W zbiorze Wojskowego Biura Historycznego znajduje się teczka personalna z nadanym w dniu 18 października 1932 roku Medalem Niepodległości.

Meller (Müller) Kazimierz (1890-1980)

Urodził się 15 I 1890 r. w Poznaniu w rodzinie Stanisława (2 XI 1862 - 1939, syn Jana i Marianny z d. Kazimierska) i Marianny z d. Jankowska (7 VIII 1866 - 13 XI 1929, córka Łukasza i Nepomuceny z d. Lulka). Para pobrała się w 1886 r. w miejscowości Dalewo. W 1887 r. małżonkowie Stanisław i Marianna zamieszkali na poznańskich Jeżycach. Od 1909 r. używali nazwiska Meller. Z tego związku urodzili się także Weronika (1887), Marianna (1892), Józefa (1896-1898), dwóch Stanisławów zmarłych w niemowlęctwie (1899 i 1900-1902) i Pelagia (*+1903) oraz

– Meller Władysław (3 VI 1894 Poznań - 17 VII 1930 tamże, pochowany na nieistniejącym już cm. farnym w Poznaniu, o czym powiadomiono w nekrologach zamieszczonych w Kurier Poznański 18, 19 i 22 VIII 1930 r., z zawodu zegarmistrz. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 25 VI 1938 r. (syg. akt 24/34919) wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (pośmiertny). Zweryfikowany dyplomem nr 10701, Nr Referatu Historycznego 18363 koło Pl. Kolegiacki z datą 7 V 1936 - Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 89. Żona Bronisława z d. Litkowska I voto Tomaszewska 27 XII 1885 - 30 V 1954 pochowana została na zabytkowym cmentarzu na poznańskich Jeżycach, obecnie na nagrobku wymieniony tylko Andrzej Drej Lemański 1995-2014);

–Meller Stefan (ur. 1 IX 1897 r. w Poznaniu, zmarł w 1969 r., wymieniony na nagrobku Konstancji (1912-2002) i Seweryna (1911-1989) Kleczewskich pochowanych na cm. górczyńskim w Poznaniu kwatera VPf rząd 26 miejsce 7. Tu także w 1939 r. pochowano ojca Powstańców Stanisława. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 25 VI 1938 r. (syg. akt 147332) wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej, pozycja 16454, plutonowy, Koło 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich, zweryfikowany 3 VI 1935 r. (Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 394). 3 I 1930 r. poślubił pochodzącą ze świecia Mariannę z d. Bona (ur. 16 II 1901 r.). Prawdopodobnie to on został wymieniony w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line:
Stefan Meller
urodzenie: 1897.09.01
jednostka: Kompania Gołaszyńska
status/stopień: plutonowy
uwagi: z Gołębowa
źródła:
Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966].

Meller Kazimierz ukończył szkołę powszechną i rozpoczął naukę w zawodzie ślusarza. W 1908 r. wyjechał do nadrenii, gdzie wstąpił do Towarzystwa Gimnastycznego, którym członkiem pozostał po powrocie do Poznania. Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Infanterie-Regiment 131 został ranny, co potwierdza pruska lista strat Preußen 222 z 12 V 1915 r. W wyniku odniesionego inwalidztwa został reklamowany z armii i wrócił do Poznania, gdzie pracował jako ślusarz. W listopadzie 1918 r. wstąpił do Straży Ludowej w dzielnicy Łazarz. Według życiorysu napisanego w latach 60. XX wieku przed wybuchem powstania zajmował się konfiskatą broni w Poznaniu i okolicznych miejscowościach oraz był łącznikiem pomiędzy sztabami Straży Ludowej Górczyn - Łazarz. Po wybuchu powstania brał udział w walkach w mieście m.in. przy przejęciu prezydium policji, dworca głównego i na Górczynie, poczty oraz fortu VIII. Brał udział w przejęciu magazynu broni i umundurowania w Żabikowie. Następnie pełnił służbę odwachu. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 38/74 mianowany do stopnia podporucznika. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 V 1938 r. (syg. akt 24/24137). Członek Związku Powstańców i Wojaków od 1922 r., Związku Uczestników Powstania Wielkopolskiego od 8 II 1924 r., Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919 od maja 1934 r. Zweryfikowany przez zarząd Główny związku Powstańców Wielkopolskich 30 V 1934 r. dyplomem nr 3184, Nr Referatu Historycznego 10624. Członek ZBoWiD. Członek PPR i później PZPR. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 22 I 2025 r. wymieniony dwukrotnie:

1/ Kazimierz Meller
urodzenie: 1890.01.15 Poznań
rodzice: Stanisław, Marianna Jankowska
jednostka: Straż Ludowa
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: 1.487.19481; Uchwała W 38/74, kolejarz, w pierwotnym akcie urodzenia nazwisko jako Müller a w 1906 zmienione na Meller, Usc Poznań Jeżyce 1890/110
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy

2/ Kazimierz Meller
urodzenie: 1900.01.01- błąd w dacie urodzenia
data śmierci: 1986.11.29 - błąd, data pogrzebu
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
źródła: Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

20 V 1919 r. w Poznaniu poślubił Franciszkę z d. Krystek (3 X 1896 - 13 VI 1985), z którą miał dwoje dzieci Felicję Marię po mężu Leśna (18 XI 1920 - 14 III 1946) i dziecko zmarłe przy porodzie bez nadania imienia (*+28 XII 1922).

Po wyjściu z wojska jak i później pracował w Polskich Kolejach Państwowych jako ślusarz.

Zmarł 20 I 1980 r. (pierwotnie pochowany na poznańskim Górczynie). Został pochowany 29 XI 1986 r. na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120491&name_surname=Meller%20Kazimierz#

źródła: Parafia katolicka Dalewo, wpis 7 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Dalewo, wpis 12 / 1886; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/5, skan 18 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 6329: Meller Kasimir (Posen); Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 448: Życiorysy powstańców wielkopolskich: M - tom V (Matyjasik Adam - Mertyn [Józef]); Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72; Akta kolejarzy - Powstańców Wielkopolskich, AP Poznań, zesp. 884, sygn. 98; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 172; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.19481; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Dalewo, wpis 7 / 1886

Stanislaus Meller (24 lat)
Marianna Jankowska (20 1/2 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Dalewo, wpis 12 / 1886

Stanislaus Meller (ur. 1862)
ojciec: Johann , matka: Marie Kazimierska
Marie Jankowska (ur. 1866)
ojciec: Lukas , matka: Nepomuzena Lulka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/5, skan 18 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń

Casimir , rodzice: Stanislaus Meller, Marianna Jankowska ,

Wojtkowiak Kazimierz (1900-1985)

Urodził się 29 I 1900 r. w Poznaniu. Rodzice Stanisław (13 III 1872, syn Michała i Ewy z d. Rura) i Katarzyna z d. Konys (12 X 1879, córka Mateusza i Franciszki z d. Gajdzińska) pobrali się w 1899 r. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski Stanisław (26 III 1901 Lusówko - 25 I 1967 Poznań), Rozalia po mężu Maciejewska (1902), Helena po mężu Owczarzak (1905), Joanna (1907-1924), Marcin (1912) i Józefa (1913).

Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego uczestniczył w przejmowaniu koszar artylerii przy ul. Solnej, koszar 6. pułku grenadierów w Poznaniu, a później także kompleksu wojskowego w Biedrusku. Następnie zgłosił się do formowanego 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich i skierowany na leszczyński front powstania pod rozkazy Gustawa Paszkiewicza (1893-1955). Nie ustalono czy brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się fiszka odnośnie przyznanego 9 V 1938 r. Medalu Niepodległości oraz Krzyża Walecznych (135/W - 2377), kwerenda zapewne da odpowiedź czy Wojtkowiak był także uczestnikiem powyższego. 30 V 1934 r. został zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich (kapral), nr dyplomu 3562, Nr Referatu Historycznego 10951. W 1966 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

14 VIII 1926 r. w Poznaniu ożenił się z Marianną z d. Jezierską (14 VII 1907 - 1979), z którą miał dwoje dzieci - Janina Maria (ur. 22 XII 1927) i Eugeniusz Antoni (ur. 14 IX 1931).

Zmarł 14 V 1985 r. Został pochowany 20 V 1985 r. na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 9

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120495&name_surname=Wojtkowiak%20Kazimierz#

To także miejsce pochówku jego małżonki Marianny z d. Jezierska (14 VII 1907 - 1979).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/3/77, skan 16 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/557, skan 209 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 193; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WBH, Kartoteka personalno - odzanczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.7477; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line i Lista odznaczony WKP, stan na 24 I 2025; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/557, skan 209 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Kasimir, rodzice: Stanislaus Wojtkowiak, Catharina Konis ,

—-------------------------------------------------

Wojtkowiak Stanisław (1901 - 1967)

Urodzony 26 III 1901 r. w Lusówku. Rodzice Stanisław (13 III 1872, syn Michała i Ewy z d. Rura) i Katarzyna z d. Konys (12 X 1879, córka Mateusza i Franciszki z d. Gajdzińska) pobrali się w 1899 r. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski Kazimierz (29 I 1900 Poznań - 17 V 1985), Rozalia po mężu Maciejewska (1902), Helena po mężu Owczarzak (1905), Joanna (1907-1924), Marcin (1912) i Józefa (1913).

Stanisław jr ukończył 7 klas szkoły powszechnej. Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej oraz w jej trakcie działał w polskich drużynach skautowych – najpierw w drużynie im. Mieszka I, a później im. Henryka Dąbrowskiego. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego uczestniczył w przejmowaniu koszar artylerii przy ul. Solnej, koszar 6. pułku grenadierów w Poznaniu, a później także kompleksu wojskowego w Biedrusku. 3 I 1919 r. zgłosił się do formowanego w koszarach przy ul. Grunwaldzkiej 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich (późniejszy 15. pułk ułanów). Wiadomo, że w późniejszym czasie służył też w 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Od 8 V do 27 XII 1920 r. służył przy Dowództwie 17. Dywizji Piechoty, biorąc udział w walkach podczas wojny polsko - bolszewickiej. Zdemobilizowany został 5 I 1921 r. z oddziału taborów. Służbę wojskową zakończył w stopniu szeregowego. Od 24 I 1934 r. działał w Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 r., a od 20 V 1938 r. w Związku Powstańców Wielkopolskich. Początkowo należał do Koła b. żołnierzy 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich, a następnie przeniósł się do Koła w przy Zakładach Hipolita Cegielskiego. Zweryfikowany jako powstaniec 20 XII 1934 r. (nr dyplomu 5911, nr Referatu Historycznego 14218). Działał również w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny oraz w Towarzystwie Byłych Żołnierzy 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Został odznaczony Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Odznaką Pamiątkową 55. pułku piechoty oraz „Krzyżem Powstania Wielkopolskiego” (w domniemaniu Krzyżem Rady Ludowej m. Poznania lub Naczelnej Komendy Straży Ludowej). 9 V 1938 r. jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony.

W okresie międzywojennym mieszkał najpierw przy ul. Kopernika 10, a później przy ul. Pasieka 16 w Poznaniu. Pracował jako blacharz w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu.
30 VIII 1936 r. ożenił się z Anną Zawadzką (6 III 1909-20 XII 1994). Z ich małżeństwa urodził się syn Stefan (ur. 30 VIII 1937).

Jego dalsze losy nie są znane.

Zmarł 25 I 1967 r. i został pochowany na cmentarzu w Poznaniu przy ul. Bluszczowej. Spoczywa kwatera IV-E rząd 15 miejsce 14/15 GPS: 52.375, 16.915818
https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../20955650
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku jego żony Anny.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/3/77, skan 16 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/110, skan 198 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1901, [Księga urodzeń] APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; WBH, Kartoteka personalno - odzanczeniowa i Kolekcja akt PW; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Zysnarski Wiktor Edward (1899 - 1961)

Wiktor urodził się 9 X 1899 r. w Poznaniu.
Od 1916 r. należał do bojówki wojskowo - wywiadowczej POW Zaboru Pruskiego, której kierownikiem był Stanisław Nogaj (8 XI 1897 - 27 I 1971), poświadczający w latach 60. XX wieku udział Wiktora w powstaniu. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego w oddziale Nogaja brał udział w zdobyciu gmachu prezydium policji, gmachu Sztabu V Korpusu, koszary Kernwerk. Brał udział w walce pod Ławicą. Następnie brał udział w oddziałach Stanisława Jana Śliwińskiego (14 VII 1890 - 19 V 1948) pod Szubinem, i Szamocinem a następnie na odcinku Paterek – Ludwikowo. Niestety z oczywistych względów Nogaj nie wspomina o ewentualnym udziale Zysnarskiego w wojnie polsko - bolszewickiej, a w Wojskowym Biurze Historycznym nie znaleziono w wyszukiwarce personalno - odznaczeniowej nazwiska Wiktora.
Ożenił się z Pelagia z d. Kwiecińską (23 III 1901 - 5 VI 1969), z którą miał dwoje dzieci - Zbigniewa (1922 - 1979) i Danutę po mężu Prędka (1926-1997).
Po zakończeniu służby wojskowej pracował w Policji Państwowej w Toruniu. Rodzina zamieszkała w miejscowości Lubicz Dolny (wieś w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie toruńskim).
Wiktor zmarł 7 IV 1961 r. Pochowany na cmentarzu administrowanym przez parafię św. św. Piotra i Pawła przy ulicy Poznańskiej 146 w Toruniu. Spoczywa z żoną Pelagią i jej bratem Leonem Kwiecińskim (1903-1989), uczestnikiem walk o Monte Cassino (plutonowy, nr Krzyża 26907, jednostka 6. kompania sanitarna. Na Listach represjonowanych przez ZSRR - aresztowany w 1939 r., 16 X 1939 r. osadzony w obozie Równe-Lwów, w Tockoje 2 IX 1942 r. wstąpił do Armii Andersa. źródło: Księgi Ewidencji żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie powracających do kraju w latach 1946-1947, (sygnatura CAW IV.501.2) Centralne Archiwum Wojskowe IV/W376 -573-3493)

Lemke Stefan (1899-1968)

Urodził się 17 X 1899 r. w miejscowości Sipiory (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia) w rodzinie Teodora (ur. 1875, rodzice Gottfried, i Anna Teske) i Władysławy z d. Celichowska (ur. 1879) rodzice Franciszek i Magdalena Nowak), para pobrała się w 1896 r. Z tego związku urodził się także Powstaniec Wielkopolski Jan (13 X 1898 r. w miejscowości Sipiory. Zmarł 15 III 1978 w miejscowości Gorzeń, USC Nakło).

Uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Od 6 I 1919 r. służył w kompanii powidzkiej. Brał udział w walkach pod Kcynią, Nakłem, Paterkiem, Kaźmierzowem, Dębogórą, Smogólcem i Margoninem. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej od 8 V 1934 r. i Związku Powstańców Wielkopolskich, zweryfikowany dyplomem nr 3139, Nr Referatu Historycznego 10560, koło Czwartaków. 28 II 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
W niepodległej Polsce mieszkał w Poznaniu. Pracował jako sekretarz adwokata. 4 X 1927 r. poślubił w Poznaniu Zofię z d. Żurkiewicz (1 V 1905 - 19 II 1998), para miała syna Tadeusza ur. 1932 w Poznaniu.
Podczas II wojny światowej w kwietniu 1940 r. aresztowany przez Niemców. Był więziony w obozie w Forcie VII, a następnie w obozach koncentracyjnych w Dachau, Gusen, Mauthausen i Dora-Nordhausen, co znajduje potwierdzenie na listach strat, (Baza danych ITS Arolsen, Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie). W 1945 r. został uwolniony.

Zmarł w Poznaniu 1 V 1968 r., spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo, pole:18 rząd:9 miejsce:19
https://billiongraves.pl/grave/Stefan-Lemke/32577885

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2562577&name_surname=Lemke%20Stefan#OpenMap

źródła: APP, Akta Miasta Poznania Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 169; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 1; Wyszukiwarka grobów billiongraves .com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 13 XII 2024; dokumentacja grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Żarczyn, wpis 16 / 1896 Theodor Lemke (ur. 1875) ojciec: Gottfried, matka: Anna Teske Ladislava Celichowska (ur. 1879) ojciec: Franz, matka: Magdalena Nowak Parafia katolicka Dziewierzewo, wpis 11 / 1896 Theodorus Lemke (21 lat) Ladislava Celichowska (17 lat)

Snopkowski Aleksander (1902 - 1966)

Urodził się 29 XII 1902 r. w miejscowości Targowisko (dziś już nieistniejąca, w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Nowa Wieś Wielka) w rodzinie Władysława (ur. 1872, syn Jana i Rozalii z d. Mizerska) i Anny z d. Damska (ur. 1874, córka Franciszka i Marianny Olszewskiej), para pobrała się w 1899 r. w Rynarzewie.
Wstąpił do kompanii łabiszyńskiej, której organizatorami byli Franciszek Tadeusz Fabian (1885 - 1943) i Jan Aleksander Klein (1892 - 1940), bezpośrednio służył pod rozkazami por. Zielińskiego (?), później por. Feliksa Jesionowskiego (ur.1888) i kpt. Jerzego Chrzanowskiego (1889 - 1944). Od 11 I 1919 r. brał udział w walkach pod Antoninem, Rudą i Rynarzewem, dwukrotnie zdobywając Szubin. Był jednym z powstańców, którzy zdobyli pociąg pancerny Panzerzug 22 w Zamościu pod Rynarzewem. Dalej w walkach o Osiek, Paterek i Nakło. W 1957 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zweryfikowany Powstaniec Wlkp. w Biurze Historycznym w Poznaniu pod numerem 8225 z dnia 15.06.1947 r.
Od 1939 r. w konspiracji a po utworzeniu Armii Krajowej wstępuje w jej szeregi, na terenie województwa białostockiego pod pseudonimem "Dzik". Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Łomży z 4 XII 1948 r. stwierdzono jego działalność jako "zasłużony działacz".
Pod koniec 1945 r. mieszka już w Słupsku i jest jednym z organizatorów Związku Osadników Wojskowych w powiecie słupskim (członkowie założyciele: Konstanty Mikucki (1911-1983), Marian Krasnowski, Józef Skibiński (1925-1973) i Aleksander Snopkowski. Praca związku koncentrowała się głównie na pomocy osadnikom- rolnikom oraz wdowom i dzieciom po poległych żołnierzach. Osadnikom zamieszkałym w mieście załatwiono przydziały mieszkań i domków jednorodzinnych, pomagano w uzyskaniu koncesji na prowadzenie własnej działalności gospodarczej w tym m.in. kiosków i sprzedaży wyrobów tytoniowych, zakładów rzemieślniczych itp. Wielu byłych żołnierzy nie posiadało żadnego wyuczonego zawodu. Tych, szczególnie młodych, ZOW kierował do szkół rzemieślniczych, które wówczas organizowano w Słupsku. W latach 50. XX wieku wstąpił do ZBoWiDu, został wiceprezesem Komisji Powstańców Wielkopolskich i Śląskich, której przewodniczył Tadeusz Wolski (1897-1983), a Franciszek Waliński (1885-1964) sekretarzem.
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Anna (8 XI 1908 - 14 III 1946), z tego związku urodziło się co najmniej jedno dziecko - syn Zbigniew (18 I 1934 - 11 II 1999). Drugą żoną była Krystyna (15 I 1914 - 27 VI 2009).
Zmarł 24 VI 1966 r., pochowany na starym Cmentarzu w Słupsku, spoczywa z I żoną Anną i synem Zbigniewem Sektor 7A Rząd 18 Nr grobu 4
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899; Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 14 XII 2024; Obecny Andrzej, Ruch kombatancki w Słupsku 1945 - 2005, Słupsk 2016; Wyszukiwarka grobów dla miasta Słupska.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Rynarzewo, wpis 13 / 1899
Ladislaus Snopkowski (ur. 1872)
ojciec: Johann Snopkowski , matka: Rosalie Mizerska
Anna Damska (ur. 1874)
ojciec: Franz Damski , matka: Marie Olszewska
Parafia katolicka Rynarzewo, wpis 8 / 1899
Ladislaus Snopkowski (27 lat)
ojciec: Joannes , matka: Rosalia
Anna Damska (24 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Marianna

Ślaziński Stanisław (1896 - 1954)

Urodził się 1 V 1896 r. w miejscowości Jabłkowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Skoki). Rodzice Franciszek (9 X 1866 - 22 XI 1921, syn Stanisława i Anny z d. Patelska) i Marianna z d. Podolna (30 V 1867 - 18 III 1923, córka Marcina i Michaliny z d. Górna) pobrali się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Władysława (1890-1916), Joanna (1898), Józef (12 III 1902), Helena (1903), Władysław (27 VI 1904), Konstanty (1906), Zofia (1909-1915), Marian (1911) i Powstaniec Wielkopolski - Bolesław ( 19 XII 1892 - 16 VII 1963). Rodzina zamieszkała w Poznaniu w 1906 r.

Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. Od 25 XI 1918 r. należał do Straży Ludowej w Poznaniu, dzielnica Wilda. Od 27 XII 1918 r. brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na terenie miasta Poznania, brał udział m.in. przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego w Poznaniu, Dowództwa Okręgu Korpusu w Poznaniu przy kościele Św. Wojciecha, przy zdobywaniu koszar saperów przy ul. Rolnej. Od 8 II 1919 r. w szeregach 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie białorusko - litewskim, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych, odznaką Orlęta Lwowskie i Odznaką Frontu Litewsko - Białoruski. Zwolniony z wojska 4 VIII 1921 r. jako kapral z 55 p.p. Od 4 VII 1921 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 4474, Nr Referatu Historycznego 12041.

19 III 1931 r. poślubił w Poznaniu Władysławę z d. Korbik (ur. 4 VIII 1891 w miejscowości Jezierzyce w powiecie śmigielskim, córkę Stanisława i Wiktorii Matyaszczyk).

Zmarł 27 I 1954 r., pochowany na cm. parafialnym parafii Bożego Ciała (ul. Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 18 miejsce 2

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890; Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/64, skan 45 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.6296; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 16 XII 2024; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 243; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 4; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890

Franciscus Ślaziński (24 lat)
Marianna Podolna (22 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890

Franz Slaziński (ur. 1866)
ojciec: Stanislaus Slaziński , matka: Anna Patelska
Marie Podolska (ur. 1867)
ojciec: Martin Poldolski , matka: Michalina Górna

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/64, skan 45 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Franz Slazinski, Marie Podolny

Ślaziński Bolesław (1892-1963)

Urodził się 19 XII 1892 r. w miejscowości Popowo Kościelne (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Rodzice Franciszek (9 X 1866 - 22 XI 1921, syn Stanisława i Anny z d. Patelska) i Marianna z d. Podolna (30 V 1867 - 18 III 1923, córka Marcina i Michaliny z d. Górna) pobrali się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Władysława (1890-1916), Joanna (1898), Józef (12 III 1902), Helena (1903), Władysław (27 VI 1904), Konstanty (1906), Zofia (1909-1915), Marian (1911) i Powstaniec Wielkopolski Stanisław (1 V 1896 - 27 I 1954). Rodzina zamieszkała w Poznaniu w 1906 r.

Nie ustalono czy Bolesław brał udział w I wojnie światowej. Od 25 XI 1918 r. należał do Straży Ludowej w Poznaniu, dzielnica Wilda. Od 27 XII 1918 r. brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na terenie miasta Poznania, brał udział m.in. przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego w Poznaniu, Dowództwa Okręgu Korpusu w Poznaniu przy kościele Św. Wojciecha, przy zdobywaniu koszar saperów przy ul. Rolnej. Następnie pełnił służbę wartowniczą na terenie miasta (zaświadczenie wystawione przez DOK VII Poznań. Ref. Historyczny dnia 16 XI 1938 nr 276-I/19189/38). Od 12 I 1935 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 8507, Nr Referatu Historycznego 6112. Za udział w powstaniu w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

24 X 1922 r. poślubił w Poznaniu Zofię z d. Noy (24 IV 1890 - 25 VII 1975, córkę Aleksandra i Konstancji z d. Różankiewicz). Para miała syna Bogdana Karola ur. 22 II 1925 r., zm. 25 II 1995 r., pochowany z matką na cm. komunalnym na Junikowie.

Bolesław zmarł 16 VII 1963 r., pochowany na cm. parafialnym parafii Bożego Ciała (ul. Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 19 miejsce ½

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego teściów Aleksandra (26 VI 1856 - 29 X 1929) i Konstancji z d. Różankiewicz (30 X 1861 - 19 III 1939).

źródła: Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890; Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP baza on-line stan na 16 XII 2024; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 218; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 247; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Popowo Kościelne, wpis 2 / 1890

Franciscus Ślaziński (24 lat)
Marianna Podolna (22 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kuszewo, wpis 5 / 1890

Franz Slaziński (ur. 1866)
ojciec: Stanislaus Slaziński , matka: Anna Patelska
Marie Podolska (ur. 1867)
ojciec: Martin Poldolski , matka: Michalina Górna

Wojciechowski Kazimierz (1887 - 1955)

Urodził się 18 II 1887 r. w Śmiglu. Rodzice Marcin (ur.19 XI 1852 r., syn Marcina Woyta i Marianny z d. Pacholska) i Michalina Seweryna z d. Miodowicz (ur. 25 IX 1852 r., córka Walentego i Magdaleny z d. Kargen) pobrali się w 1876 r. Z tego związku urodzili się także Piotr (1877 - 1915 - poległ jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej - Preußen 381), Władysław (30 V 1878), Helena (1880), Józefa po mężu Kujawa (1882), Michał (13 IX 1883), Stanisław (1885-1890), Edward (15 X 1888), Adam (5 XII 1891), Stanisława (1894 - 1955) i Ignacy (1895 - 1896).

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w zawodzie drogerzysta, później pracował jako inkasent Gazowni Miejskiej. W latach 1908-1910 odbył zasadniczą służbę wojskową w armii pruskiej. Należał do śmigielskiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego ,,Sokół''. Ponownie powołany do wojska podczas I wojny światowej, m.in. walczył pod pod Verdun. Po wybuchu rewolucji zdezerterował z wojska i wrócił w rodzinne strony.

Jan Pawicki napisał, iż “15 XI 1918 r. powstała w Śmiglu Powiatowa Rada Ludowa, której przewodniczył właściciel ziemski z Popowa Starego Ksawery Speichert. Organowi temu podlegała Straż Ludowa, która dbała o sprawy bezpieczeństwa w powiecie. Na jej czele stał Bolesław Płócieniak, a następnie Bronisław Steinmetz ze Śmigla”. Po wybuchu powstania w Śmiglu władzę przejęli Polacy, którzy systematycznie usuwali ze stanowisk Prusaków i zastępowali ich swoimi urzędnikami. Od 30 XII 1918 r. oddziały Straży Ludowej systematycznie patrolowały miasto i okolice.

Wojciechowski Kazimierz w połowie grudnia 1918 r. podjął się wraz z innymi zorganizowania oddziałów Straży Ludowej w Śmiglu i okolicy. W Deklaracji z 15 IX 1937 r. napisał, że udało mu się zorganizować 2 kompanie, nad pierwszą dowództwo objął Józef Łukomski (1895-1975, późniejszy dowódca odcinka “Osieczna”, generał brygady, jego rodzice, wuj oraz bracia także brali udział w powstaniu), a Wojciechowski objął dowództwo kolejnej z kompanii. Brał udział w walkach na linii Bukowiec - Lipno - Włoszakowice, Krzycko Wielkie i Małe - Gołańcami, Jezierzycami i Wilkowicami. 15 III 1919 r. awansowany na sierżanta liniowego. Od 15 V 1919 r. w 4. Batalionie 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 60 p.p. w Ostrowie wielkopolskim), gdzie służył do 10 V 1919 r. Od 15 V 1919 r. pełnił obowiązki zastępcy dowódcy szkoły podoficerskiej w Osiecznej, a od XII 1919 r. szefa szkoły podoficerskiej i dowódcy kompanii rekrutów przy baonie zapasowym 60 p.p. Odznaczony przez Naczelną Komendę Straży Ludowych Odznaką ,,Za Waleczność". Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej (o czym nie wspomina w deklaracji do zarządu Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919), brał udział w walkach pod Warszawą, Baranowiczami i Mińskiem.Odznaczony Medalem Niepodległości (6555 - 24/550). W lipcu 1920 r. zwolniony z wojska. Zweryfikowany 18 XI 1937 r. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego stan na 16 XII 2024 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ urodzenie: 1887.02.18 Śmigiel
data śmierci: 1955.04.30
miejsce pochówku: Poznań ul. Bluszczowa
rodzice: Marcin, Serafina Miodowicz
jednostka: 2 Kompania Śmigielska, Grupa Leszno Wojsko Polskie do 06.1921
status/stopień: sierżant, dowódca kompanii
uwagi: USC Śmigiel 83/1887, I.487.7845, organizator i dowódca oddziałów powstańczych w powiecie śmigielskim, prowadził szkolenie powstańców, organizator, wymieniany przez Mariana Grzelczaka, naczelnik

2/ Wojciechowski
jednostka: Kompania Śmigielska
status/stopień: sierżant
uwagi: dowódca Kompanii Śmigielskiej, wymieniony przez Antoniego Stróżyka
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 481: Życiorysy powstańców wielkopolskich: S - tom VIII (Stor Franciszek - Susicki Stefan).
Jego wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy z niewiadomych przyczyn został odrzucony, w uzasadnieniu wniosku napisano “Kol. Wojciechowski Kazimierz brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim jako dowódca kompanii na odcinku Śmigiel - Leszno od dnia 25.12.1918 r. do dnia 18.2.1919 r. Następnie pozostał w Wojsku Polskim do 1.6.1921 r.”.

Ożenił się z Marianną Ziegler (ur. 27 V 1898 r. w Śmiglu, zm. w Poznaniu 3 I 1993 r., pochowana na cmentarzu komunalnym Junikowo, córka Marcina i Marianny z d. Schwarz), z tego związku urodziło się troje dzieci - Serafina Zefiryna (8 VI 1922), Rufin Kazimierz (28 III 1924 - 11 II 1995), Teresa Anna po mężu Ignasiak (21 XII 1928 - 22 IX 2020).

Zmarł 30 IV 1955 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym Bożego Ciała (Bluszczowa) w Poznaniu, spoczywa kwatera III-A rząd 19 miejsce 3/4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego córki Teresy (21 XII 1928 - 22 IX 2020) i jej męża Mariana (1929-2014).

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 447/1.1/55, skan 45 Śmigiel (USC) - akt urodzenia, rok 1887, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Lesznie 447/2.1/16, skan 76 Śmigiel (USC) - akt małżeństwa, rok 1876, [Księga małżeństw - wieś]; ; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7845; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line stan na 16 XII 2024; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com.; Dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Lesznie 447/2.1/16, skan 76 Śmigiel (USC) - akt małżeństwa, rok 1876, [Księga małżeństw - wieś]

Martin Wojciechowski, rodzice: Woyt Martin, Marianna Pacholska,
Michalina Seraphina Miodowicz, rodzice: Valentin Miodowicz, Magdalena,

Archiwum Państwowe w Lesznie 447/1.1/55, skan 45 Śmigiel (USC) - akt urodzenia, rok 1887, [Księga urodzeń]

Casimir , rodzice: Martin Wojciechowski, Miodowicz