Frankowski Walenty (1901-1987), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Frankowski Walenty (1901-1987)

Urodził się 26 I 1901 r. we wsi Mylin (w powiecie międzychodzkim) w rodzinie Antoniego (ur. 16 V 1870, syn Wojciecha i Agnieszki z d. Dzadziń) i Anny z d. Sottek (vel Sołek, ur.1877, córka Antoniego i Marianny z d. Cadon). Para pobrała się we wronkach w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1899-1900), bliźnięta Andrzej i Jan (1902-1903), Anastazja (1904), Maria Magdalena (1905), Stanisław (1906) i Zofia Agnieszka (1908).
Ukończył cztero klasową szkołę powszechną. Następnie pod okiem ojca uczył się zawodu rybaka.
6 I 1919 r. w Chrzypsku Wielkim przystąpił do powstania jako ochotnik, walczył pod dowództwem ppłk. Konstantego Chłapowskiego i kpt. Leona Napierały na froncie zachodnim w okolicach Sierakowa i pod Kolnem oraz na froncie południowym pod Odolanowem i Zdunami. Po zakończeniu walk powstańczych w składzie 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich wziął udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W 1921 r. wziął udział w III Powstaniu Śląskim. Służbę wojskową pełnił w garnizonie Poznań do 12 XI 1922 r. Wstąpił do ZBoWiD. Uchwałą Rady Państwa w 1973 r. za udział w Powstaniu Wielkopolskim został mianowany na stopień podporucznika, a w 1974 r. otrzymał Wielkopolski Krzyż Powstańczy.
Około 1928 r. ożenił się z Anielą d. Wdowczyk (córka Ignacego i Elżbiety z d. Marzyńskiej, ur.18 VI 1907 na statku płynącym do Ameryki, zm. 8 IX 1997 w Poznaniu). Para miała syna Henryka Antoniego (ur. 19 V 1929, wyjechał do Kanady i zamieszkał w Montréalu) oraz córkę Marię Helenę po mężu Pawlaczyk (27 II 1930 - 29 III 2024).
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do 7. Batalionu Saperów, podoficer, walczył w Kampanii Wrześniowej. Pod Wyszogrodem trafił do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Stalagu I-A, nr. jeńca 8044. Następnie według Archiv des Landschaftsverbandes Rheinland zatrzymany w miejscowości Surth, obecnej dzielnicy Kolonii, 29 VII 1944 r. został osadzony w więzieniu Gestapo Köln Abteilung IV D 2 Sonderkommando Bethke w miejscowości Brauweiler. Stamtąd dnia 3 VIII 1944 r. przewieziony do M-Stammlager VI G w Bonn nad Renem, nr. jeńca 76580. Tam przebywał do wyzwolenia. Po wyzwoleniu Stalagu VI G Walenty Frankowski wrócił do Polski w maju 1945 r.
Zmarł 20 X 1987 r. w Poznaniu. Spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 13 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119745&name_surname=Frankowski%20Walenty#
To także miejsce pochówku żony Anieli (+1997), córki Marii Heleny (+2024) i zięcia Czesława Pawlaczyka (1925-2008).

źródła: Parafia katolicka Wronki, wpis 3 / 1898; Urząd Stanu Cywilnego Wronki, wpis 12 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1837/1/82, skan 52 Chrzypsko Wielkie (USC) - akt urodzenia, rok 1901, Geburts-Haupt-Register; Archiv des Landschaftsverbandes Rheinland; Polski Czerwony Krzyż 20398 - oryginalna kartoteka jeniecka; Polski Czerwony Krzyż kartoteka jeniecka II; Polski Czerwony Krzyż księga jeniecka Stalag I A; Wielki Almanach powstańców wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921, pod red. Romana Chalasza, tom I A- F, uzupełniony przez Witolda Borowskiego; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 26 III 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; WBH, APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców Poznania; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki październik 2024.

Strony