Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Alejski Jan Nepomuk (1882-1934)

Urodził się 24 IV 1882 r. w Stęszewie jako syn Salomei Alejskiej (córka Jana i Marianny z d. Krzyżagórska).

Przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego Alejski był naczelnikiem Okręgu V Towarzystwa Gimnastycznego w Berlinie i Okręgu Poznań. Nie ustalono czy brał udział w powstaniu, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucony 20 IX 1937 r. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 18 XII 2024 r. występuje jako członek Okręgu Nadwiślańskiego Sokoła, na podstawie źródła Gomolec Ludwik (wybór), Na froncie północnym powstania wielkopolskiego 1918-1919. Wspomnienia, wybór i wstęp Ludwik Gomolec, Poznań 1973. Na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania ustalono natomiast, że w mieście zamieszkał z rodziną 21 V 1919 r.

Jego żoną była Stanisława Prałat (ur. 20 XI 1883 r. w Jerce, córka Franciszka i Teodory z d. Latuszewska), para miała syna Witymira (ur.27 IV 1910 r. w Berlinie).

Jan Alejski zmarł w Poznaniu 17 II 1934 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera P rząd 19 miejsce 50
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/25, skan 80 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Kurier Poznański 1934; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; dokumentacja fot. grobu Rafał Ratajczak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/25, skan 80 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń

Johann Nepomuk , rodzice: Salomea Alejska

Borowicz Antoni (1884-1964)

Urodził się 9 VI 1884 r. w Czempiniu w rodzinie Jana (ur. 19 X 1856, syn Kazimierza i Marianny z d. Kaczor) i Józefy z d. Dywisz (ur. 13 III 1857, zm. 1929, córka Tadeusza i Doroty z d. Matelska), para pobrała się w 1883, z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dwoje dzieci, których znamy imiona - Ludwik w 1885 i Kazimiera w 1890 r.

W 1904 r. zamieszkał w Poznaniu, w Kartach meldunkowych miasta Poznania zaznaczono wówczas, że był robotnikiem. Bardzo często zmieniał miejsce swojego pobytu przenosząc się z Poznania do rodzinnego Czempinia i w druga stronę. Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej. Przed Powstaniem Wielkopolskim pracował na terenie Nadrenii - Westfalii, gdzie był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ i organizacji pod nazwą “Wyzwolenie”. Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił w styczniu 1919 r. (za Deklaracją do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich z 24 IV 1938) i brał udział w walkach na odcinku Leszno - wolsztyn w kompani pod rozkazami Żakowskiego (imienia dowódcy nie ustalono). 20 V 1919 r. wstąpił do 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (2. kompania zapasowa). 11 VI 1920 r. urlopowany. Od 16 III 1935 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919. Zweryfikowany członek Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem 7881, Nr Referatu Historycznego 15597.

Po zwolnieniu z wojska na stałe zamieszkał w Poznaniu, pracował jako zwrotniczy w PKP a następnie jako urzędnik kolejowy.

29 IV 1924 r. poślubił w Poznaniu Antoninę z d. Jezierska (ur. 14 I 1899 r. na poznańskich Jeżycach, córka Andrzeja i Michaliny z d. Pawłowska. Antonina zmarła 19 III 1978). Po ślubie przysposobił córkę Antoniny - Irenę (ur. 15 IV 1917), a ze związku małżeńskiego urodzili się Wacław (20 IX 1925), Krystyna po mężu Skwierzyńska (11 VII 1928) i bliźniaczki Janina i Felicja (5 IX 1930).

Zmarł 14 XII 1964 r., pochowany na cm. parafialnym Sołackim (św. Jana Vianneya), spoczywa kwatera św.Michała rząd 7 miejsce 23
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Antoniny, córki Krystyny i jej męża Alojzego Skwierzyńskich.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu; Czempiń (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, Księga małżeństw 1842/3/29, skan 35; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1842/1/31, skan 82 Czempiń (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.10263); dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt, listopad 2024.

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1842/1/31, skan 82 Czempiń (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń

Antoni , rodzice: Jan Borowicz, Józefa Dywisz

Anioła Wawrzyn (Wawrzyniec) (1884-1954)

Urodził się 6 VI 1884 r. w miejscowości Plewiska (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki) w rodzinie Stanisława (5 III 1840 - 8 V 1916), syn Wawrzyna i Magdaleny z d. Peja) i Józefy z d. Kozak (1 II 1850 - 6 XI 1913, córka Michała i Jadwigi z d. Żakowska), para pobrała się w 1877 r. Z tego związku urodzili się także Michał (1878), Stanisław (*+1880), Stanisław (10 XI 1881), Wojciech (*+1883), Józefa (1887), Zofia (1889), Wiktoria (1890), Marianna (1893) i Stefan (1900).

Z Zawodu był robotnikiem.

W 1915 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej na obu frontach walk, służył w artylerii. Po wybuchu rewolucji w Niemczech wstąpił 18 XII 1918 r. do Straży Bezpieczeństwa w Poznaniu. W Powstaniu wielkopolskim brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, zwolniony w 1919 r. ze służby ze względu na stan zdrowia. Odznaczony Krzyżem Straży Ludowej (odznaczenie nr 10). Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919, zweryfikowany w 1936 r.

5 II 1921 r. ożenił się z Marianną Pietruszyńską (ur. 5 I 1887) Z tego związku urodzili się Stanisław (26 X 1921), Henryk (*+1928) i Władysław (28 V 1929).

4 XII 1939 r. wraz z rodziną znalazł się w obozie przesiedleńczym, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria; Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Zmarł 22 VI 1954 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera P rząd 62 miejsce 30
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku syna Stanisława (1921 - 1995) i synowej Heleny (1928-2016).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 12 / 1877; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-24 / 1877; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1846/1/31, skan 42 Dąbrówka (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.9270; dokumentacja fot. grobu Rafał Ratajczak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 12 / 1877

Stanislaus Anioła (36 lat)
Dodatkowe informacje: wdowiec
Josepha Kozak (17 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-24 / 1877

Stanislaus Anioła (ur. 1840)
ojciec: Lorenz Anioła , matka: Magdalena Peja
Josephine Kozak (ur. 1850)
ojciec: Michael Kozak , matka: Hedwig Żakowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1846/1/31, skan 42 Dąbrówka (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń

Lorenz , rodzice: Stanislaus Anioła, Josepha Kozak

Zenkteler Edmund (1886 - 1956)

Urodził się 7 XI 1886 r. w Buku, w rodzinie Walentego (12 II 1838 – 1892, syn Konstantego i Marianny z d. Hortkowska) i jego II żony Franciszki z Siuchnińskich (11 III 1859 – 11 I 1936, córki Macieja i Marianny z d. Żakowskiej). Para pobrała się w Szubinie w 1884 r. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Jagodzińska (1885) i Apolonia (1888 - 1918) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Michał (15 IX 1890 - 21 I 1936 roku w Krakowie. Pochowany 26 I 1936 r. na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, spoczywa kwatera IVP rząd 26 miejsce 49) i Roman (9 VIII 1889 w Buku - 19 VII 1975 pochowany w Poznaniu, Cmentarz parafialny Lutycka kwatera św. Michała rząd 7 miejsce 1).
Po zdanej maturze rozpoczął studia w zakresie prawa i filozofii w Berlinie i Halle, gdzie należał do Towarzystwa Tomasza Zana (młodzieżowa organizacja niepodległościowa działająca w Wielkopolsce, a później obejmująca cały obszar zaboru pruskiego oraz pruskiego Śląska). Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Infanterie - Regiment 46 został ranny, co potwierdza pruska lista strat Preußen 320 z 6 IX 1915 r. Zwolniony powrócił do Wielkopolski. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego skierowany do Grodziska, gdzie pełnił funkcję oficera sądowego. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska w 1920 r. W Wojskowym Biurze Historycznym teczki o syg. akt 418 i 2789; Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 170-50876. Odznaczony Krzyżem Niepodległości 28 VI 1932 r.
Po wyjściu z wojska rozpoczął praktykę w administracji państwowej, pracował w starostwach w Szamotułach. Gostynii i Obornikach, następnie został powołany na urząd starosty w Nowym Tomyślu, od 1923 r. starosta leszczyński, w 1935 r. został przeniesiony do Wągrowca, gdzie funkcję sprawował do wybuchu II wojny światowej. Ewakuowany do Rawy Ruskiej, przekroczył granicę i następnie przedostał się na Węgry. Od ówczesnego Konsula Generalnego RP w Jerozolimie został skierowany do Rodezji Północnej, w miejscowosci Livingstone, gdzie kierował jednym z obozów dla polskich uchodźców. Do Polski wrócił w 1947 r. i rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu.
W 1922 roku poślubił Jadwigę z d. Glabisz (9 X 1895 Odolanów - 27 I 1985 w Poznaniu, córkę Mieczysława i Bolesławy z d. Bobowska), z tego związku urodzili się Stanisław (8 IV 1923 - 16 VI 2007), Michał (15 II 1924 - 18 III 2011) i Teresa (7 V 1926 - 29 IV 1991).
Edmund zmarł 26 II 1956 r., pochowany w Poznaniu Cmentarz parafialny zabytkowy Jeżycki kwatera L rząd 4 miejsce 49),
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku jego żony Jadwigi i córki Teresy.
źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Szubin Miasto. Akta małżeństw - pierwopis nr 1-19 / 1884; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2021; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Monika Bijpost 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Gensler Witold (1900-1985)

Urodził się 17 XI 1900 r. na podpoznańskich wówczas winiarach w rodzinie Józefa (21 I 1854 - 14 VIII 1928, syn Andrzeja i Katarzyny z d. Bejerein) i Katarzyny z d. Bajon (13 XI 1865 - 18 IV 1911, córka Tomasza i Małgorzaty z d. Paul). Z tego związku urodzili się także Bronisław (4 IX 1883 - 3 VII 1921), Marianna po mężu Szczepaniak (1886-1957), Zofia po mężu Zimna (1889-1957), Rozalia (1893) i Wiktoria (1898-1974).

Wg Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego wstąpił 2 II 1919 r. jako ochotnik do 1. pułku ułanów, który został zorganizowany 30 XII 1918 r. pod komendą ppor. Kazimierza Ciążyńskiego (ur. 2 marca 1894 w Pleszewie, zm. 11 września 1951 w Poznaniu), jako „Konni Strzelcy Straży Poznania”. 14 I 1919 r. tymczasowym komendantem konnych strzelców mianowany został ppor. Józef Lossow. 29 I 1919 1. pułk strzelców konnych wielkopolskich otrzymał nazwę „1 pułk ułanów Wielkopolskich”. Dwa dni później płk Aleksander Pajewski został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku. Gensler w składzie 2. szwadronu pod dowództwem Ciążyńskiego brał udział w walkach o Wolsztyn, Międzychód i Wronki. W Wojskowym Biurze Historycznym wniosek o Krzyż Walecznych (33/G 626). Jak wspomniano powyżej odznaczony WKP w 1976 r. Nie był zweryfikowanym powstańcem w okresie międzywojennym, nie należał też do związków powstańczych.
15 IX 1931 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Strykowską ur. w Berlinie 6 IX 1904 r., córką Praksedy zamężnej następnie z Bronisławem Wietrzychowskim. Ze związku Witolda i Marianny (Marii) urodził się syn Witold jr.

Witold Gensler 10 II 1940 r. został osadzony w obozie przesiedleńczym, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria; Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Zmarł 24 III 1985 r., pochowany na cm. parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu (Nowina), spoczywa kwatera L rząd 74 miejsce 15

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców Józefa (+1928) i Katarzyny (+1910), żony Marianny (Marii, + 1979) i jej ciotki Jadwigi z d. Strykowska (1885-1958).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 93 / 1882; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-98 / 1882; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; dokumentacja fot. grobu Monika Bijpost

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 93 / 1882
Joseph Gensler (28 lat)
ojciec: Andreas , matka: Catharina Bajerlein
Catharina Bajon (17 lat)
ojciec: Thomas , matka: Margaretha Paul

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-98 / 1882

Joseph Gensler (ur. 1854)
ojciec: Andreas Gensler , matka: Catharine Beierlein
Catharine Bajon (ur. 1865)
ojciec: Thomas Bajon , matka: Margarethe Paul

Kowalewski Jan (1896-1988)

Urodził się 12 X 1896 r. w miejscowości Drzązgowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn) w rodzinie Jakuba (ur. 11 VII 1872 r., syn Szymona i Marianny z d. Mielcarek) i Agnieszki z d. Kołecka (ur. 11 I 1878 r., córka Kacpra i Franciszki z d. Pałtyn), para pobrała się w 1895 r.

Powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 206 na Liście Preußen 677 z 4 XI 1916 i na liście Preußen 1166 z 18 VI 1918. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił w rodzinne strony, gdzie listopadzie 1918 r. ze zdemobilizowanych żołnierzy pochodzących z Wrześni i Miłosławia Władysław Wiewiórowski (1883-1919) utworzył oddziały Służby Straży i Bezpieczeństwa. Z tychże ochotników na polecenie ppłk. Kazimierza Grudzielskiego zorganizowano wrzesiński baon powstańczy. 28 XII 1918 r. kompania rozbroiła baon niemieckiego 46. pp. stacjonujący we Wrześni, zdobywając broń i amunicję – umożliwiło to uzbrojenie powstańców. Brał udział w przejęciu Witkowa, a 31 XII w zdobyciu Zdziechowy wraz ze składem broni i amunicji. Następnie w Żninie na Pałukach. 6 II 1919 r. z powodu odnowienia się rany z okresu I wojny światowej odesłany do szpitala w Bydgoszczy. Zwolniony z wojska w 1920 r. Za udział w powstaniu w 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r.

Jego żoną została Marianna z d. Sundryk (19 III 1902 - 22 VIII 1984).

Zmarł 26 XI 1988 r., pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa w jednej z Kwater Powstańców pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 1

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119389&name_surname=Kowalewski%20Jan#OpenMap

źródła: Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 16051: Kowalewski Johann (Drzonzgowo, Schroda); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24373: Kowalewski Johann (Dzraskowo, Schroda); Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/3/65, skan 38 Wysławice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/1/67, skan 99 Wysławice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/3/65, skan 38 Wysławice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw;
Jacob Kowalewski (23 lat), rodzice: Simon Kowalewski , Marianna Mielcarek ,
Agnes Kolecka (17 lat) , rodzice: Kasper Kolecki , Franziska Pałtyn,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1986/1/67, skan 99 Wysławice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Jan , rodzice: Jacob Kowalewski, Agnes Kolecka

Abramowicz Bronisław (1895 - 1972)

Urodził się 2 VI 1895 r. w Berlinie w rodzinie Wiktora i Michaliny z d. Stachecka.

Na podstawie Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a. ustalono, że Abramowicz brał udział w 2. Powstaniu Górnośląskim od 19/20 sierpnia do 25 sierpnia 1920 r. Natomiast w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line występuje pod imieniem Przemysław:
urodzenie: 1895.06.02 Berlin (Niemcy)
jednostka: 3 Powstanie Śląskie. Oddział Powstańców Poznań Wilda - błąd
uwagi: Zamieszkały Poznań, ul.Wierzbięcice 66
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 43: Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a
Należy tu wyjaśnić, że Abramowicz był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, który w swoich szeregach zrzeszał weteranów także innych walk narodowo - wyzwoleńczych, którzy nie mieli swoich związków i tym samym był członkiem w/w związku, Koło Wilda. W Poznaniu zamieszkał dopiero 2 XI 1921 r. W Wojskowym Biurze Historycznym - Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych odznaczony 21 IV 1937 r., Medalem Niepodległości i Referencja 2, OPWI.

18 IV 1922 r. w Kościanie ożenił się z Heleną z d. Dzięcielewska (ur. 26 I 1896 r. w Berlinie, córka Ignacego i Antoniny z d. Rutkowska), para miała córkę Irenę (ur.13 X 1923 r.).

Podczas II wojny światowej Abramowicz zmuszony był do ukrywania się, co zostało odnotowane w IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, „Sonderfahndungsbuch Polen”, Herausgegeben vom Reichskriminalpolizeiamt Berlin C2, Wederscher Mark ⅚, 1939, Berlin.

Zmarł 27 II 1972 r., został pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 9 kwatera 5 rząd 15 miejsce 594

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1046949&name_surname=Abramowicz%20Bronis%C5%82aw#OpenMap

źródła: 34 - Archiwum Państwowe w Lesznie 424/2.1/308, skan 33 Kościan (USC) - akt małżeństwa, rok 1922, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 43 / Spis członków Związku Weteranów Powstań Narodowych od 2311 - 3540a. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 163; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 20 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

34 - Archiwum Państwowe w Lesznie 424/2.1/308, skan 33 Kościan (USC) - akt małżeństwa, rok 1922, [Księga małżeństw]

Bronisław Aleksy Abramowicz (27 lat) , rodzice: Wiktor Abramowicz, Michalina Stachecka ,
Helena Dzięcielewska (26 lat) , rodzice: Ignacy Dzięcielewski , Antonina Rutkowska

Kaczmarek Michał (1900-1995)

Urodził się 14 IX 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Antoniego (7 V 1890 - 8 VIII 1906, syn Piotra i Katarzyny Stencel) i Franciszki z d. Ratajczak (I voto Tatka, III voto Szafrańska, ur. 30 III 1860, córka Ignacego i Marianny Gawron). Z tego związku urodzili się także Julianna (1885, po mężu Andrzejczak), Rozalia (1887), Marcin (1888), Stanisław (24 IV 1890), Piotr (25 XI 1891), Ignacy (9 II 1894 - 4 VII 1918), Józef (1898-1904), Magdalena (*+1899), Władysław (1903) i Leon (1914) oraz Powstaniec Wielkopolski Antoni (28 IV 1896 - 2 III 1992, pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 2 miejsce 1).

Po ukończeniu 18 roku życia powołany do armii pruskiej, służył w Forcie Grolman w Poznaniu, zwolniony 28 XI 1918 r., po czym wstąpił do Straży Ludowej dzielnicy Grunwald, po wybuchu Powstania Wielkopolskiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. w zdobyciu Fortu VIII (dawna nazwa Grolman, obecnie Kazimierza Grudzielskiego) pod dowództwem sierżanta Kazimierza Kapturskiego (14 II 1891, zmarł po 1946 r. repatriowany z ZSRR). W połowie stycznia 1919 r. zgłosił się do służby w 1. Batalionie Saperów w Poznaniu i brał udział w walkach na odcinku Rynarzewo, Szubin i Czarnków pod dowództwem porucznika Ignacego Dworeckiego (25 I 1897 - 21 III 1971). Po powstaniu został w Batalionie Saperów (7. Batalion) do czerwca 1921 r., skąd został zwolniony w stopniu kaprala, istnieje zatem przypuszczenie, że mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej o czym Uchwała o nadanie WKP z oczywistych względów nie wspomina. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 r. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożeniony ze Stanisławą z d. Kosmalska (24 X 1899 - 2 IX 1995), mieli córkę Janinę ur.20 VI 1929 r.

Michał Kaczmarek zmarł 21 IX 1995 r., pierwotne miejsce pochówku nie jest znane, 20 V 2014 r. powtórnie pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2573634&name_surname=Kaczmarek%20Micha%C5%82#OpenMap

To także miejsce spoczynku jego żony Stanisławy.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883; Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 200 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883

Anton Kaczmarek (ur. 1860)
ojciec: Peter Kaczmarek , matka: Catharine Sternal
Franziska Tatka z domu Ratajczak (ur. 1860)
ojciec: Ignatz Ratajczak + , matka: Marie Gawron +

Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883

Antonius Kaczmarek (23 lat)
ojciec: Petrus , matka: Catharina +
Francisca Tatka z domu Ratajszczak (23 lat, wdowa)
Dodatkowe informacje: vidua post Franciscum Tatka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 200 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Michał , rodzice: Anton Kaczmarek, Franciszka Ratajczak ,

Komentarz indeksującego:
zmarł 21.09.1995

Potrawiak Wawrzyniec (1893-1984)

Urodził się 13 VIII 1893 r. w miejscowości Komorniki (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim) w rodzinie Stanisława (ur. 17 IV 1865, syn Jana i Nepomuceny z d. Waleńska) i Katarzyny z d. Sobkowiak (ur. 19 XI 1865 r., córka Marcina i Reginy z d. Anioła), para pobrała się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1890), Nepomucena (1891), Jadwiga (1899-1908) i bliźnięta Helena (1904-1972) i Stefan (1904-1935).

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych dwukrotnie ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 1198 z 25 VII 1918 r. i Preußen 1308 z 4 XII 1918 r.

W Powstaniu Wielkopolskim od chwili wybuchy brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. 3 I 1919 r. wstąpił do I Baonu Wartowniczego przy Garnizonie Poznań. W wojsku pozostał jako sierżant do września 1925 r. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. W 1971 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 od 26 IX 1936 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 3340, Nr Referatu Historycznego 10743. Uchwałą W 8/72 mianowany na podporucznika.

14 IX 1921 r. w Poznaniu poślubił Joannę z d. Litke (ur. 11 VII 1897, zm. 14 VII 1985). Z tego związku urodzili się Henryk (31 XII 1922 - 24 III 2001 - żołnierz AK), Edward (13 X 1925 - 12 X 2008- żołnierz AK), Brunon (15 V 1927-18 VI 1981) i Teresa Jadwiga po mężu Okoniewska (10 VIII 1935 - 27 III 2003).

W czasie okupacji niemieckiej osadzony 13 II 1940 r. w obozie Poznań Glowna, co znajduje potwierdzenie na liście transportowej 19 str 19 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008 Instytut Zachodni Poznań), wywieziony do Częstochowy (Oddziałowe Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach 40-145 Katowice, ul. Józefowska 102 32 207 05 00 Akta Prokuratury Sądu Okręgowego w Częstochowie IPN Ka 574/149 OA IPN w Katowicach).

Zmarł 1 IX 1984 r., pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 3
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119398&name_surname=Potrawiak%20Wawrzyniec#

To także miejsce spoczynku jego żony Joanny.

źródła: Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 4 / 1889; Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 7 / 1889; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 25234: Potrawiak Lorenz (Plewisk, Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28074: Potrawiak Lorenz (Plewisk, Posen-W.);; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych i Kolekcja Powstańców Wielkopolskich I.487.2677; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 180; Archiwum Państwowe w Poznaniu; Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 84; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 4 / 1889

Stanislaus Potrowiak (24 lat)
ojciec: + , matka: Nepomucena z domu Falencka
Catharina Sobkowiak (23 lat)
ojciec: Martinus + , matka: Regina +

Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 7 / 1889

Stanislaus Potrowiak (ur. 1865)
ojciec: Johann Potrowiak , matka: Nepomuzena Walenska
Catharine Sobkowiak (ur. 1865)
ojciec: Martin Sobkowiak , matka: Regina Anioła

Kaczmarek Antoni (1896-1992)

Urodził się 28 IV 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Antoniego (7 V 1890 - 8 VIII 1906, syn Piotra i Katarzyny Stencel) i Franciszki z d. Ratajczak (I voto Tatka, III voto Szafrańska, ur. 30 III 1860, córka Ignacego i Marianny Gawron). Z tego związku urodzili się także Julianna (1885, po mężu Andrzejczak), Rozalia (1887), Marcin (1888), Stanisław (24 IV 1890), Piotr (25 XI 1891), Ignacy (9 II 1894 - 4 VII 1918), Józef (1898-1904), Magdalena (*+1899), Władysław (1903) i Leon (1914) oraz Powstaniec Wielkopolski Michał (ur. 14 IX 1900, zmarł 21 IX 1995 r., pierwotne miejsce pochówku nie jest znane, 20 V 2014 r. powtórnie pochowany w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 1 miejsce 2).

Członek Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Powołany do armii pruskiej 21 IX 1915 r. brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 21 XI 1918 r. Wstąpił do Straży Ludowej Poznań - Łazarz, w szeregach której brał udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania, m.in. w rozbrajaniu Niemców i w walkach o zdobycie fortu VII oraz zajęciu magazynu sanitarnego na Łazarzu ul. Niegolewskich. Od 17 I 1919 r. w 1. baterii 1. pułku artylerii ciężkiej wielkopolskiej ppor. Jana Chylewskiego i brał udział w walkach o Szubin, a następnie w rejonie Nakła. 3 II 1919 r. 1. bateria zniszczyła pociąg pancerny, a następnie wspierała piechotę podczas odpierania ofensywy pruskiej na Kcynię. W kolejnych dniach ponownie działa pod Nakłem, a potem w rejonie Kołaczkowa, Gołańczy, Rybowa, Połajewa, Gerabic, Przybychowa, Bukowca i Ryczywołu. Bateria 24 VI została przewieziona do Małopolski Wschodniej na front ukraiński. Tu wzięła udział w ofensywie polskiej walcząc pod Biłką, Janczynem i Husiatynem. Od stycznia 1920 r. po reorganizacji w 17. pułku artylerii ciężkiej brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 11 VII 1921 r. jako plutonowy. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 od 1 XI 1936 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 12727, Nr Referatu Historycznego 20165. Za udział w powstaniu 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

28 IV 1919 r. ożenił się w Poznaniu z Antoniną z d. Mikołajczak (21 IX 1897 - 10 XI 1984), z tego związku urodziło się dwoje dzieci Tadeusz (18 I 1920) i Kazimiera (8 XII 1921).

Zmarł 2 III 1992 r., w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 2 miejsce 1

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120119&name_surname=Kaczmarek%20Antoni#

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883; Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883; WBH, Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.15096; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 20 / 1883

Anton Kaczmarek (ur. 1860)
ojciec: Peter Kaczmarek , matka: Catharine Sternal
Franziska Tatka z domu Ratajczak (ur. 1860)
ojciec: Ignatz Ratajczak + , matka: Marie Gawron +

Parafia katolicka Stęszew, wpis 9 / 1883

Antonius Kaczmarek (23 lat)
ojciec: Petrus , matka: Catharina +
Francisca Tatka z domu Ratajszczak (23 lat, wdowa)
Dodatkowe informacje: vidua post Franciscum Tatka