Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Laudowicz Henryk (1896-1950)

Urodził się 15 VII 1896 r. w Gnieźnie. Syn Lucjana (1871, syn Filipa i Emilii z d. Konieczyńska) i Heleny z Olszewskich (1868 - 14 VII 1917, I voto Rohde, córka Wincentego i Luizy Wirth). Z tego związku urodzili się także - Powstaniec Wielkopolski Władysław (ur. 14 VI 1900 r. w Gnieźnie, w niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako biuralista. Odznaczony Medalem Niepodległości. W WBH Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.17881, zweryfikowany członek związku Powstańców Wielkopolskich Koło w Gnieźnie, nr dyp. 890, nr ref. Hist. 8563. W czasie II wojny światowej wywieziony z Wielkopolski, co znajduje potwierdzenie w Wysiedleni z tzw. Kraju Warty w latach 1939-1945; dane w aktach centrali przesiedleńczej w Poznaniu, oddział w Łodzi. Jego dalszych losów nie udało się ustalić. UWAGA w projekcie WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line zapisany jako Landowicz Władysław), Karol (19 I 1909) i Paweł (1912).
Laudowicz Henryk został powołany do armii pruskiej w 1915 r., podczas walk ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat Preußen 859 z 15 VI 1917 r. Odznaczony pruskim Krzyżem Żelaznym II kategorii.
Na podstawie dokumentu CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 ustalony został jego udział w Powstaniu Wielkopolskim. Od 29 XII 1918 r.- walka pod Ździechową, 1 - 4 I 1919 r. - organizowanie oddziałów powstańczych, 6 I 1919 - zajęcie Nakła, 8 I 1919 r. - bitwa pod Ślesinem (zdobycie 2 haubic 150 mm), 11 I 1919 r. - zdobycie Szubina, 12 I 1919 - zdobycie Rynarzewa, 12 - 30 I 1919 r. - walki pod Rynarzewem, 17 II 1919 r. - zdobycie pociągu pancernego pod Rynarzewem. Od początku marca 1919 r. w 58. pułku piechoty.
Zweryfikowany jako porucznik piechoty z 1 II 1921 r., służył w 50. pp (1923, 1924). Następnie co najmniej od 1926 r. w KOP i 2. Pułku Piechoty Legionów (2 pp Leg., 1932). W czerwcu 1934 r. przeniesiony do baonu morskiego. Od 1935 do 10 VII 1939 r. był adiutantem Dowództwa Obrony Wybrzeża Morskiego. Awansowany 19 III 1938 r. na kpt. adm. Następnie służył w kadrze Floty. 21 VI 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości. Ponadto w WBH fiszki o syg. akt 13-640 - Krzyż Zasługi srebrny, 3898 (i dwie z przekreśloną syg. 679 i 826).
W 1930 r. w Gnieźnie ożenił się z Izabelą Józefą Dunajską (4 VI 1904, córką Teofila i Seweryny z d. Kucharska), miał córkę Halinę Aldonę zamężną Szymankiewicz.
Podczas kampanii 1939 r. uczestniczył w obronie Gdyni. Należał do ostatniej grupy obrońców Kępy Oksywskiej. Walczył m.in. obok płk. Stanisława Dąbka w Babim Dole (19 IX). Wzięty do niewoli, przebywał w Oflagu II - A; nr jeńca 1410.
Po wojnie wrócił do Gdyni, gdzie pracował w Państwowej Szkole Morskiej.
Zginął w wypadku 16 II 1950 r. w Gdyni. Pierwotnie pochowany na cm. komunalnym na gdyńskim Witominie, W latach 90. XX wieku szczątki przeniesione zostały na cm. parafialny na poznańskim Górczynie. Spoczywa kwatera IVL rząd 23 miejsce 42 GPS: 52.385236, 16.876389
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/grave/Henryk-Laudowicz/13041837
To także miejsce pochówku jego żony Izabeli zm. 4 II 1987 r. i jej Rodziców Teofila i Seweryny.
źródła: Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 53 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 111 / 1893; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 19100: Laudowicz Heinrich (Gnesen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Dziennik Bałtycki, 1950, nr 52; Dziennik Bałtycki, 1950, nr 50; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Monika Bijpost.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 53 / 1893
Lucianus Laudowicz (22 lat) ojciec: Philippus , matka: Aemilia Konieczeńska
Helena Olszewska (24 lat) ojciec: Vincentius , matka: Ludovica Wertów
Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 111 / 1893
Luzian Laudowicz (ur. 1871) ojciec: Philipp Laudowicz , matka: Emilie Emilie Konieczynska
Helene Olszewska (ur. 1868) ojciec: Vincenz Olszewski , matka: Louise Wirth

Antkowiak Andrzej (1882 - 1931)

Urodził się 29 XI 1882 r. w miejscowości Owińska (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Czerwonak). Jego rodzice Jakub (1835 - 3 VIII 1907) i Anna z d. Szurpit (1838 - 25 IV 1903, córka Mateusza i Marianny z d.Okoniewska) pobrali się w 1860 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1861), Katarzyna (1862), Marcin (1863-1887), Stanisław (1865), Rozalia po mężu Rębalska (1868), Walenty (1869), Antoni (1873-1878), Michał (1876), Agnieszka (1878), Józef (*+1880) i Michalina (*+1882).
W Poznaniu zamieszkał w 1902 r. Był robotnikiem. 28 VII 1907 r. poślubił Mariannę Klockiewicz (24 V 1888, córkę Maksymiliana i Wiktorii Pilarek).Z tego związku urodziło się pięcioro dzieci, Kazimiera (1908), Leon (1910), Czesław (1913), Marianna (1913 - 1923) i Kazimierz (1916).
W armii pruskiej dwukrotnie od 27 X 1903 r. do 27 X 1905 r., następnie powołany w czasie I wojny światowej, służył od 3 VIII 1914 r. do 25 XI 1918 r., w tym czasie czterokrotnie ranny, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 46 na liście strat Preußen 241 z 5 VI 1915 r. i Preußen 354 z 15 X 1915 r., jako żołnierz Landwehr-Infanterie-Regiment 19 na liście Preußen 681 z 9 XI 1916 r. i Preußen 1378 z 1 III 1919 r.
W Powstaniu Wielkopolskim od 27 XII 1918 r. brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. Posiadał odznakę powstańca (?) i Odznakę pamiątkową 57 p.p. W okresie międzywojennym podoficer Wojskowego Więzienia Śledczego w Poznaniu. Stopień: starszy sierżant.
Zmarł w Poznaniu 13 V 1931 r. Miejsce pochówku nie jest znane. W Kurierze Poznańskim, jego zgon odnotowany został w Kurierze Poznańskim z 15 V 1931 r. w informacjach z Księgi Stanu Cywilnego.
źródła: Parafia katolicka Owińska, wpis 10 / 1860; Archiwum Państwowe w Poznaniu 5542/3/30, skan 83 Poznań - Główna (USC) - akt małżeństwa, rok 1907, Księga miejscowa małżeństw [Rejestr główny małżeństw]; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 29411: Antkowiak Andreas (Owinsk, Posen-Ost); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 9359: Antkowiak Andreas (Owinsk, Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 6743: Antkowiak Andreas (Owinsk, Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 16137: Antkowiak Andreas (Owinsk, Posen-O.); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Monika Bijpost.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Owińska, wpis 10 / 1860
Jacobus Antkowiak (25 lat)
Anna Szurpich (20 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 5542/3/30, skan 83 Poznań - Główna (USC) - akt małżeństwa, rok 1907, Księga miejscowa małżeństw [Rejestr główny małżeństw]
Andreas Antkowiak (25 lat) , rodzice: Jakob Antkowiak, Anna Szurpit ,
Marie Klockiewicz (19 lat) , rodzice: Maximilian Klockiewicz , Viktoria Pilarek ,

Guderczyk Franciszek (1891-1956)

Urodził się 2 II 1891 r. w Rumianku (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne) w rodzinie Antoniego (30 I 1855) i Anny z d. Potrawiak (5 VI 1858 - 14 I 1933), para pobrała się w Złotnikach w roku 1882.
Z tego związku urodzili się także Jan (*+1883), Katarzyna (1884, po mężu Baum), Marianna (1886, po mężu Boruszak), Maksymilian (1892-1893), Stanisław (1893-1912), Adam (30 XI 1894 w miejscowości Witkowice pow. szamotulski), Józefa (1898) i Stanisława (*+1900).
Po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej. Walczył w stopniu ułana w szeregach 2. szwadronu Ulanen-Regiment Nr 10. Na pruskiej liście strat (Preußen 111) z 28 XII 1914 r. został wspomniany jako lekko ranny podczas walk prowadzonych na froncie wschodnim od listopada do grudnia 1914 r. w okolicach Dobrej, Konina, Szadka, Turku, Dziadkowic, Kolnicy i Uniejowa.
Nie są znane szczegóły udziału Franciszka Guderczyka w Powstaniu Wielkopolskim. Jest wspominany jako powstaniec związany z gminą Kaźmierz, WTG Gniazdo w projekcie Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line powołuje się na źródło Szczepaniak Marek, Losy powstańców wielkopolskich według nowych źródeł z zasobów gnieźnieńskiego oddziału Archiwum Państwowego w Poznaniu, "Museion Poloniae Maioris" t. 4: W 100 rocznicę Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, s. 141-160, wymieniony także bez danych szczegółowych jako powstaniec związany z ziemią kaźmierską w Obserwator kaźmierski nr 5 (158) - wydanie specjalne z okazji 100 rocznicy wybuchu powstania.
Z zawodu kowal.
Ożenił się ze Stanisławą (13 XI 1893 - 14 V 1956), z tego związku urodziło się co najmniej dwoje dzieci, których znamy imiona Helena i Alfons.
Zmarł 16 XI 1956 r., obecnie spoczywa (od 13 IV 2005) w grobie rodzinnym na cm. kom. na poznańskim Junikowie pole 30 kwatera 1 rząd 13 miejsce 18 GPS: 52.390252, 16.826952
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2592197&name_surname=Guderczyk%20Franciszek#
To także miejsce spoczynku żony Stanisławy, syna Alfonsa (1924-1967), synowej Zofii (1924-2020).
Miejsce spoczynku jest opłacone, nagrobek nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/26, skan 36 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu PM 034/11 Ceradz Kościelny (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1891 , wpis nr 1; WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego - baza on-line; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki marzec 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
=======================================================
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1991/3/26, skan 36 Złotniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw
Anton Guderczyk (27 lat), rodzice: Joseph Guderczyk , Marianna Kowalska ,
Anna Potrawiak (24 lat) , rodzice: Mathias Potrawiak , Marianna Nowak ,
Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu PM 034/11 Ceradz Kościelny (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1891 , wpis nr 17,
Franciscus , rodzice: Antonius Guderczyk, Anna Potrawiak ,

Majewski Michał (1895 - 1948)
Urodził się 16 IX 1895 r. w miejscowości Bułaków (obecnie wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Pogorzela). Rodzice Józef (9 III 1859, syn Tomasza i Marianny z Szymańskich) i Jadwiga z d. Grzesińska (27 IX 1863, córka Mikołaja i Józefiny) pobrali się w 1885 r. w miejscowości Borzęciczki. Z tego związku urodzili się także Michał (*+1886), Katarzyna (1887), Apolonia (1890), Jadwiga (1892), Konstancja (1893-1894) i bliźnięta Wiktoria i Andrzej (1903).
Powołany do armii pruskiej 3 V 1915 r., jako żołnierz Sturm - Abteilung (jetzt - Bataillon) został ranny, co znajduje potwierdzenie na liście strat Preußen 492 z 29 III 1916 r. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Od 20 XII 1918 r. do 30 I 1919 r. w oddziale powstańczym z Miejskiej Górki, Skoków i Sarnowa. Brał udział w zajęciu Sarnowa, Skoków i Rawicza. Od 25 III 1919 r. do 15 V 1919 r. pod Jutrosinem na froncie Jeziory, Janowo i Izibiki, później na froncie Czarnków nad Notecią i Krzuszewo od 15 V 1919 do X 1919 r. Odznaczony Krzyżem Walecznych. W okresie międzywojennym żołnierz 7. Pułku Saperów Wielkopolskich (stopień: sierżant). Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 2 IV 1936 r.
7 VII 1924 r. z żoną Marianną z d. Niziołek ( 21 XI 1900 - 8 VII 1989, pochowana na Miłostowie pole:45 kwatera:1 rząd:9 miejsce:15 ) przeprowadził się z Konar do Poznania, tu urodziła się trójka ich dzieci Zdzisław Kazimierz (24 I 1925), Aleksandra (2 XII 1926) i Jan Tadeusz (14 I 1929).
Zmarł 23 X 1948 r. Pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera NK rząd 1 miejsce 9 GPS:
52.37496, 16.911241
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../Micha%C5%82-Majewski/19287585
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Borzęciczki, wpis 9 / 1885; Archiwum Państwowe w Lesznie 408/1.1/67, skan 114 Borzęciczki (USC) - akt urodzenia, rok 1895, [Księga urodzeń]; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 11798: Majewski Michael (Bulakow, Koschmin); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Hanna Lisiak-Góźdź
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Borzęciczki, wpis 9 / 1885
Joseph Majewski (ur. 1859)
ojciec: Thomas Majewski , matka: Marie Szymanska
Hedwig Grzesinska (ur. 1863)
ojciec: Nikolaus Grzesinski , matka: Josephine Misiak
Parafia katolicka Cerekwica (Jarocin), wpis 9 / 1885
Joseph Mejewski (26 lat)
Hedvigis Grzesinska (22 lat)
Archiwum Państwowe w Lesznie 408/1.1/67, skan 114 Borzęciczki (USC) - akt urodzenia, rok 1895, [Księga urodzeń]
Michael , rodzice: Josephus Majewski, Hedvigis Grzesińska ,
Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 11798: Majewski Michael (Bulakow, Koschmin)

Antoniewski Antoni (1881-1965)

Urodził się 9 V 1881 r. w miejscowości Kunowo (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz). Jego rodzice Walenty Józef (1832, syn Mateusza i Józefy) i Paulina z d. Szulc (1840, córka Mateusza i Józefy z d. Piotrowska) pobrali się w miejscowości Wilczyna w 1861 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej pięcioro dzieci - Marcin (1863), Stanisław (1864), Jan (1870) i Aleksander (1873).

Z zawodu był leśnikiem.

20 V 1907 r. w Cerekwicy poślubił Stanisławę z d. Cieślak ( 24 IX 1884 - 28 VII 1974, córka Józefa i Małgorzaty z d. Karpik). Z tego związku urodziło się co najmniej troje dzieci - Wacław (9 IX 1911), Jadwiga (14 IX 1917) i Helena (14 I 1919).

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Grenadier-Regiment 110 został ranny, co znajduje potwierdzenie na liście strat Preußen 191 z 6 IV 1915 r.

Do powstania przyłączył się w Bytyniu 27 XII 1918 r. jako ochotnik Straży Obywatelskiej, walczył podczas wyzwalania Gaju Wielkiego, Podrzewia i Bytynia. Służył do września 1919 r. W Uchwale Rady Państwa nr: 01.24-0.26 z 24 I 1958 napisano, że brał udział w rozbrajaniu Niemców na odcinku Bytyń pod dowództwem ppłk. Kopy Andrzeja. 1 III 1919 r. został zwolniony, co mija się z opisem z deklaracji z 6 III 1938 r. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 IX 1938 r. Od 21 VI 1936 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 13767, nr Ref. Historycznego 21100.

W okresie międzywojennym mieszkał w Chlewiska - leśniczówka, pełnił obowiązki nadleśniczego. Nie ustalono jego losów podczas II wojny światowej.

Zmarł 13 V 1965 r. i został pochowany na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej, spoczywa kwatera II miejsce 97 GPS: 52.438292, 16.82028

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2018299&name_surname=Antoniewski%20Antoni#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Antoni-Antoniewski.../26410366

To także miejsce pochówku jego żony Stanisławy, córki Jadwigi zm. 2000 i Joanny i Henryka Nawrocików.

Źródła: Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu PM 317/24 Wilczyna (par. rzymskokatolicka) - akt małżeństwa, rok 1861 , wpis nr 29; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1836/3/136, skan 15 Cerekwica (USC) - akt małżeństwa, rok 1907, [Księga małżeństw]; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 5692: Antoniewski Anton (Kimowo, Samter); Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 325a; Wojskowe Biuro Historyczne, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.9312; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista Odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Julia Rackowiak maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu PM 317/24 Wilczyna (par. rzymskokatolicka) - akt małżeństwa, rok 1861 , wpis nr 29,

Valentinus Josephus Antoniewski (29 lat), rodzice: Mathaus Antoniewski , Josepha Brylewska ,
Paulina Szulc (21 lat) , rodzice: Mathaus Szulc , Josepha Piotrowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1836/3/136, skan 15 Cerekwica (USC) - akt małżeństwa, rok 1907, [Księga małżeństw]

Anton Antoniewski (26 lat) , rodzice: Valentinus Antoniewski, Pauline Schulz ,
Stanislawa Cieślak (23 lat) , rodzice: Josephus Cieslak + , Margaretha Karpik

Kaczmarek Stanisław (1901-1967)

Urodził się 1 III 1901 r. w miejscowości Lulinek (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki). Jego rodzice Wawrzyniec (1854, syn Andrzeja i Marianny Wawrzyniak) i Marianna z d. Kołodziej (1859, córka Stanisława i Katarzyny z d. Juścik) pobrali się w 1877 r. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski Wincenty (23 I 1896 - 27 XII 1961), Józef (1879), Jakub (1880), Antonina (1882), Marcin (1883), Stanisława (1886), Franciszek (28 I 1889), Helena (1891), Franciszka (1893), Marianna (1897), bliźnięta Antoni i Stanisław (*+24 IV 1900).

W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 9 I 1960 r. napisano, iż wstąpił jako ochotnik 29 XII 1918 r. do kompanii nowotomyskiej, z którą brał udział z bronią w ręku na froncie zbąszyńskim pod dowództwem Edmunda Klemczaka i Kazimierza Kazimierz Zenktellera, tu trzeba wyjaśnić, że pierwszy był dowódcą kompanii opalenickiej, a drugi bukowskiej, a kompanii nowotomyskiej nie było, ochotnicy przyłączali się do dwóch w/w. 20 III 1919 r. przydzielony do dowództwa okręgu, a następnie zwolniony jako małoletni. Ponownie powołany 4 V 1920 r. i wcielony do 5. Pułku Strzelców Granicznych, w którym pełni służbę wojskową do 11 VII 1921 r. WTG Gniazdo w swoim projekcie powołuje się na Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu, owszem występuje tam Stanisław ale z datą urodzenia 31 I 1901 r. W WBH - brak.

Nie ustalono jego dalszych losów.

Zmarł 21 XI 1967 r. Został pochowany na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej, spoczywa kwatera V miejsce 100 GPS: 52.438254, 16.819416

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2019386&name_surname=Kaczmarek%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

W Wyszukiwarce miejskiej grobów podobnie jak w projekcie WTG podano błędna datę zgonu, na akcie urodzenia dopisek o śmierci jest tożsamy z zapisem na nagrobku.

Pochowano tu także żonę Katarzynę (7 XI 1904 - 28 V 1994) i syna Jana (30 V 1937 - 4 VII 1988).

Źródła: Urząd Stanu Cywilnego Popówko, wpis 25 / 1877; Archiwum Państwowe w Poznaniu 2026/1/123, skan 78 Popówko (USC) - akt urodzenia, rok 1901, Geburts-Haupt-Register; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista Odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Julia Rackowiak maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Objezierze, wpis 2-Lulin / 1877

Laurentius Kaczmarek (23 lat)
Marianna Kołodziej (18 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Popówko, wpis 25 / 1877

Lorenz Kaczmarek (ur. 1854)
ojciec: Andreas , matka: Marie Wawrzyniak
Marie Kołodzi (ur. 1859)
ojciec: Stanislaus , matka: Catharine Juscik

Archiwum Państwowe w Poznaniu 2026/1/123, skan 78 Popówko (USC) - akt urodzenia, rok 1901, Geburts-Haupt-Register

Stanisław, rodzice: Wawrzyn Kaczmarek , Marianna Kołodziej,

Komentarz indeksującego:
ur. 1.3.1901, Lulinek; zm. 21.11.1967, Poznań

Dużewski Kazimierz (1897-1966)

Urodził się 31 XII 1897 r. w Poznaniu. Jego rodzice Stanisław (1 XI 1872 - 10 IV 1951, syn Wojciecha i Marianny Borowskiej) i Władysława z d. Kahl (3 IV 1874 - 11 X 1941, córka Konrada i Józefy Olejniczak) pobrali się w Bydgoszczy w 1896 r. Z tego związku urodzili się także Roman (26 VII 1900 -1 VIII 1967) i Helena (18 X 1901, po mężu Busch).

Ojciec Stanisław był uczestnikiem I wojny światowej, powołany do armii pruskiej 19 XI 1914 r., wrócił do rodziny 8 VII 1918 r., natomiast brat Roman służył w Wojskach Wielkopolskich od 27 I 1919 r. do 1 X 1921 r. ale nie potwierdzono ich udziału w Powstaniu Wielkopolskim.

Kazimierz powołany do armii pruskiej 30 III 1916 r. podobnie jak ojciec walczył w I wojnie światowej. Zwolniony z wojska wrócił do rodziny. Brał udział w powstaniu z bronią w ręku od 18 XII 1918 do 20 I 1919 r. Od 28 XII 1918 r. walczył przy zdobywaniu VIIIa (Rohr) fortu na Górczynie, przy którym pełnił straż, następnie straż pełnił również przy Bazarze do 31 XII 1918 r. 1 I 1919 r. wyruszył z kompanią pod Szubin, gdzie 17 I 1919 r. został ranny i wzięty do niewoli. Wcześniej walczył pod Rynarzewem, Paterkiem i Kcynią. Po ponownym odbiciu Szubina został przewieziony do Poznania do szpitala przy ul. Różanej. Po wyzdrowieniu pozostał w służbie czynnej w WP do 16 VII 1921 r. Tego dnia został zwolniony jako inwalida. Nie należał do związków weteranów czy uczestników PW, nie został też zweryfikowany. W 1957 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

1 VI 1923 r. ożenił się z Józefą z d. Jankowiak (15 III 1898 - 13 IX 1998, córką Marcina i Marianny Ratajczak), z tego związku urodziło się do 1931 r. troje dzieci Stanisław (13 IV 1921 - 9 IV 1987), Zenon (23 VIII 1927 - 14 III 1992) i Irena (20 X 1929-27 XI 2020, po mężu Nieszporek).

Kazimierz zmarł 16 VI 1966 r., został pochowany na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej, spoczywa kwatera II miejsce 26 GPS: 52.438241, 16.82037

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2019008&name_surname=Du%C5%BCewski%20Kazimierz#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Kazimierz-Du%C5.../26408202

To także miejsce pochówku żony Józefy, syna Zenona i synowej Teresy.

Źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Bydgoszcz Miasto, Akta małżeństw - pierwopis tom II nr 196 - 363; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista Odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Julia Rackowiak maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobkowiak Stanisław (1897-1963)

Urodził się 16 X 1897 r. na poznańskich Jeżycach. Jego rodzice Józef (12 III 1867 - 14 VIII 1912, syn Franciszka i Domicelli Tesie) i Aniela (Angela) z d. Gralka (3 VIII 1862 - 10 IV 1904, córka Walentego i Jadwigi Stefańskiej) pobrali się w 1894 r. Z tego związku urodzili się także Ludwik (16 VIII 1895), Edward (10 X 1896), Teodor (1898-1899), Walentyna (1900), Zofia (*+1902). Po śmierci Anieli, ojciec ożenił się drugi raz, jego żoną została Pelagia z d. Smolarek. Z tego związku urodzili się Tadeusz (1905), Józefa (*+1907), Aniela (1908) i Mieczysław (1911-1912).
Na dzień spisania notatki biograficznej nie ustalono jego losów, natomiast zaskakująca informacja znajduje się w Kartach meldunkowych miasta Poznania, jakoby miał umrzeć w 1904 r. Nie ustalono także, czy brał udział w Powstaniu Wielkopolskim chociaż po 2010 r. Muzeum Powstania Wielkopolskiego sfinansowało tabliczkę pamiątkową umieszczona przy grobie, na podstawie takiej informacji został dopisany do wyszukiwarki miejskiej grobów i listy prowadzonej przez Wydział Kultury miasta Poznania (Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919). Jedyny ślad, który może wyjaśnić losy Stanisława to wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucony 2 III 1936 r. Nie występuje na listach zweryfikowanych PW oraz w ewidencjach związków powstańczych.
5 IX 1923 r. w Poznaniu poślubił Mariannę Wolską (24 X 1900 - 27 IX 1990), z tego związku do 1931 r. urodził się syn Henryk (18 I 1928 r.).
Zmarł 2 I 1963 r., został pochowany na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej, spoczywa kwatera V miejsce 81 GPS: 52.438268, 16.81986
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2022346&name_surname=Sobkowiak%20Stanis%C5%82aw#OpenMap
https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../8144684

Przybyszewski Andrzej (1888-1964)

Urodził się 27 XI 1888 r. w Gnieźnie w rodzinie Wawrzyńca (1850) i Apolonii z d. Rybacka (1852), para pobrała się w miejscowości Żydowo w 1874 r. Z tego związku urodzili się także Wiktoria (1874), Katarzyna (1878), Antonina (1877-1879) i Stanisława (1883).

Jako żołnierz armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, zwolniony w stopniu plutonowego. Wstąpił ochotniczo 28 XII 1918 r. w szeregi powstańcze i z bronią brał udział w walkach lub przejęciu miejscowości Zdziechowa, Nakło, Szubin, w składzie późniejszego 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich. W bitwie pod Rynarzewem 1 II 1919 r. został ranny w obie nogi i przebywał w szpitalu w Gnieźnie do 1 X 1919 r. Następnie wstąpił do tworzącego się w Lesznie 5. Pułku Strzelców Granicznych, a po rozwiązaniu tej formacji został wcielony do 55. pułku piechoty w Krotoszynie. Z powodu niezdolności do dalszej służby wojskowej został zwolniony w 1921 r. do rezerwy. Po powstaniu był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu (koło Pamiątkowo) i Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 r. W 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

26 V 1903 r. w Swarzędzu poślubił Martę z d. Fietz (ur. 12 II 1874, córka Karola i Michaliny z d. Kaczor), z tego związku urodzili się Zofia (1904), Antoni (1905), Tadeusz (1908), Henryk (1909) i Joanna (1906).

W akcie małżeństwa z 1903 r. napisano, że wykonywał zawód maszynisty, w okresie międzywojennym był zwrotniczym, z koleją związany do 1956 r., tj. do czasu przejścia na emeryturę.

Nie są znane jego losy w czasie II wojny światowej.

Zmarł 14 I 1964 r., został pochowany na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej, spoczywa kwatera V miejsce 135 GPS: 52.438285, 16.819693

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2021874&name_surname=Przybyszewski%20Andrzej#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Andrzej-Przybyszewski/64465305

To także miejsce pochówku Magdaleny Przybyszewskiej (16 VII 1897 - 16 V 1974), Janiny (17 VI 1926-11 IX 2010) i Tadeusza (1926-2015) Łopatów.

Źródła: Parafia katolicka Żydowo (Witkowo), wpis 3 / 1874; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 247; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966], Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 285; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista Odznaczonych WKP; WBH, Kolekcja akt PW I.487.2906 i Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Julia Rackowiak maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Nitschke Stanisław (1901-1943)
Urodził się 12 IV 1901 r. w miejscowości Żarnowiec (osada położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo) w rodzinie Antoniego i Agnieszki z d. Tatarska. Z tego związku urodzili się także Kazimierz (1908), dwoje dzieci zmarłych przy porodzie w 1909 i 1910, Feliks (1911-1960), Władysław (1913-1988), Joanna po mężu Flak (1918-1995), Franciszek (1919 - 1941 w obozie w Żabikowie), Cecylia (1923), Aleksandra (1928) i Marian (1930).
Nie ustalono na dzień sporządzenia notatki czy i gdzie Stanisław brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, brak jego nazwiska wśród członków różnych związków powstańczych, brak na listach weryfikacyjnych. Jedynym śladem jego rzekomego udziału w powstaniu jest upamiętnienie przez rodzinę na dwóch nagrobkach na poznańskich cmentarzach - na grobie żony Marty i jej brata Stefana Hoffmanna na cm. parafialnym na Smochowicach pod wezwaniem Imienia Maryi położony przy ulicy Braniewskiej/Lubowskiej i syna antoniego na cm. komunalnym na Miłostowie.
Wiemy także, że do Poznania przeprowadził się 15 I 1918 r. z miejscowości Wyszakowo, zatem teoretycznie mógł brać udział w walkach w Poznaniu. Następny ślad za Kartami meldunkowymi miasta Poznania to z miejscowości Kołaczkowo w powiecie wrzesińskim ponownie do Poznania. 15 II 1927 r. ożenił się z Martą Antoniną Hoffmann (ur. 20 V 1907 r. w Dortmundzie, 15 II 1989 w Poznaniu, córka Szczepana i Antoniny z d. Szałek), z tego związku urodziło się co najmniej dwoje dzieci, których znamy imiona - Aleksandra (15 I 1928) i Antoni (6 XII 1934 - 2 IX 2010).
Na Listach strat II wojny światowej Stanisław figuruje dwukrotnie, z błędnym miejscem urodzenia raz ur. w miejscowości Tarnowiec, raz w Zarnowice [inne wersje: Żarnowiec; Zarnewice; Żarnowiec, pow. Poznań]. 29 IX 1941 r. aresztowany i osadzony w Poznaniu w więzieniu przy ul. Młyńskiej i skazany na na karę 7 lat ciężkiego więzienia. Osadzony w więzieniu w Rawiczu. 12 XII 1942 r. osadzony w KL Mauthausen nr więźnia 18415. Zamordowany 2 IV 1943 r. w KL Mauthausen.
Upamiętnienie - na nagrobku żony Marty, wspomniany powyżej cm. parafialny na Smochowicach kwatera:V miejsce:80 - “Pamięci Powstańca Wielkopolskiego i więźnia politycznego Stanisława Nitschke. Zginął w Mauthausen Gusen. 1901-1943. Na nagrobku syna Antoniego pole:44 kwatera:2 rząd:B1 miejsce:8 - w takim samym brzmieniu.