Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Szafranek Wacław (1896 - 1965)

Urodził się 26 III 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Franciszka (27 III 1854-23 IX 1923, syn Ignacego i Konstancji z d. Hoffmańska) i Rozalii z d. Mądra )25 VIII 1857 - 13 IX 1927, córka Ambrożego i Marianny z d. Baszyńska), para pobrała się w 1878 r. w Śmiglu. Z tego związku urodzili się także Wojciech (13 IV 1879 - 18 I 1947), Apolonia (1881), Leon (1883-1884), Stefania (1884), Czesław (1886), Edward (1888), MArta (1890), Konstancja (1892), Tadeusz (1894-1896), Cecylia (1894-1896), Dobrochna Zofia (1901) i Powstaniec Wielkopolski - Karol (3 XII 1898 - 21 VI 1981, pochowany Zielona Góra, Stary Cmentarz Komunalny, Kwatera 5 Rząd 1 Grób 90).

Rodzina przeprowadziła się do Poznania w 1892 r.

Franciszek powołany do armii pruskiej 13 IV 1916 r., brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 21 XI 1918 r. powrócił do Poznania. Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania, m.in. przy zdobyciu Prezydium Policji j, koszar 6. pułku grenadierów, pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Następnie brał udział w walkach pod Opalenicą, Nowym Tomyślem i Zbąszyniem, Szubinem, Rynarzewem i Żninem. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zwolniony z wojska 22 III 1921 r.

Ożenił się z Felicją z d. Chojnacka (ur. 25 IV 1896 r. w Buku, zm. 18 VI 1934 r., spoczywa na cm. na Jeżycach). Z tego związku urodziły się Helena Maria (7 I 1923), Janina Józefa (11 VI 1924), Kazimiera Barbara (28 II 1926) i Stefania Danuta (7 VIII 1931).

Szafranek Wacław zmarł 26 II 1965 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 15 kwatera 4 rząd 3 miejsce 48

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=988680&name_surname=Szafranek%20Wac%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku Elżbiety (15 IX 1910 - 14 IV 1991).

źródła: Parafia katolicka Białcz Stary, wpis 4 / 1878; Urząd Stanu Cywilnego Śmigiel, wpis 22 / 1878; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 2 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Białcz Stary, wpis 4 / 1878

Franciscus Szafranek (24 lat)
Rosalia Mądra (21 lat)
ojciec: Ambrosius Mądry , matka: Barbara

Urząd Stanu Cywilnego Śmigiel, wpis 22 / 1878

Franz Szafranek
ojciec: Ignatz Szafranek , matka: Konstanze Hoffmannska
Rosalie Mądra
ojciec: Ambros Mądry , matka: Marie Basdzinska

Stachowiak Franciszek (1899-1977)

Urodził się 15 IX 1899 w miejscowości Sławienko(wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki) w rodzinie Marcina (ur. 29 I 1873, syn Jana i Józefy zd. Chudziak) i Wiktorii z d. Siejowska (ur. 14 XII 1873, zm. 8 III 1949, córka Jana i Rozalii z d. Wojewoda), para pobrała się w 1899 r.

Stachowiak wstąpił jako ochotnik 29 XII 1918 r. do tworzącej się kompanii obornickiej pod rozkazami Stefana Twardowskiego (1888-1956) i Józefa Grossmanna (ur.1893). Brał czynny udział z bronią w ręku w walkach o oswobodzenie Czarnkowa pod dowództwem Zygmunta Jerzego Stefanowicza (ur. 1897) w szeregach 2. kompanii obornickiej, pełnił w Czarnkowie służbę wartowniczą. Następnie przydzielony został jako wyszkolony artylerzysta do 1. pułku artylerii lekkiej w Poznaniu, z którym wysłany na front pod Szubin, brał udział w walkach pod Nakłem do dnia Od 21 V 1919 r. przydzielony został do 14. pułku artylerii lekkiej w Poznaniu. Nie ustalono czy brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej ale odpowiedzią może być kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się ficzka do Medalu Niepodległości, który otrzymał 20 IX 1937 r. Za udział w powstaniu w 1957 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

28 IX 1927 r. w Poznaniu ożenił się z Marianną z d. Szuba (Marią, 24 III 1905 Czeszewo - 21 XI 1990 Poznań, córką Józefa i Marianny z d. Narożna), z tego związku w Poznaniu urodzili się Henryk Tadeusz (9 VII 1928) i Urszula Maria po mężu Zielińska (21 X 1930) a w Powidzu urodził się Edward ( 6 IX 1932 - 24 III 1996).

Zmarł 20 XI 1977 r. (dopisek na akcie urodzenia). 18 IV 1978 r. pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 4 kwatera 3 rząd 8 miejsce 216
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1175636&name_surname=Stachowiak%20Franciszek#OpenMap

To także miejsce pochówku jego syna Edwarda (+1996) i Macieja Zamiatała (*+11 I 1987) pochowanego 27 III 2019. Po lewej stronie pochowana została żona Maria.

źródła: Parafia katolicka Objezierze, wpis 2 / 1899; Urząd Stanu Cywilnego Oborniki, wpis 7 / 1899; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1916/1/76, skan 270 Oborniki (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 1 XII 2024 r.; WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Objezierze, wpis 2 / 1899

Martinus Stachowiak (26 lat)
ojciec: Joannes , matka: Josepha Chudziak
Victoria Siejakowska (25 lat)
ojciec: Joannes , matka: Rosalia Wojewoda

Urząd Stanu Cywilnego Oborniki, wpis 7 / 1899

Martin Stachowiak (ur. 1873)
ojciec: Johann Stachowiak , matka: Josephine Chudziak
Viktoria Siejakowska (ur. 1873)
ojciec: Johann Siejakowski , matka: Rosalie Wojewoda

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1916/1/76, skan 270 Oborniki (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Franz , rodzice: Martin Stachowiak, Wiktoria Siejakowska

Konieczny Jan (1892 - 1976)

Urodził się 1 V 1892 r. w podpoznańskim wówczas Żegrzu w rodzinie Franciszka (15 III 1864, syn Wawrzyńca i Józefy z d. Błachniarek) i Magdaleny z d. Słoma (ur. 31 IV 1864, córka Michała i Magdaleny z d. Kaczmarek), para pobrała się w 1886 r. Siostrą Jana była Józefa po mężu Korcz (ur. 1887).
Nie wiemy nic o udziale Jana w Powstaniu Wielkopolskim, jedynym źródłem jest zapis na nagrobku - Powstaniec Wielkopolski.
25 II 1919 r. poślubił Helenę Marlewską (ur. 13 VIII 1901 r. w Poznaniu, zm. 12 IV 1991 r. tamże, pochowana na cm. parafialnym na Górczynie (Par. Matki Boskiej Bolesnej)) córkę Antoniego i Katarzyny z d. Mucha. Siostra Heleny - Leokadia - poślubiła Powstańca Wielkopolskiego Alfonsa Maciejowskiego (23 I 1892 - 15 I 1959, miejsce pochówku Weterana walk o wolność i niepodległość Polski został wpisane do Ewidencji IPN pod nr 7433 (wpis otrzymałam 23-9-2024)).
Ze związku Jana i Heleny urodzili się Henryk (16 XI 1919 - 7 II 1965), NN (*+ 1920 dziecko zmarło bez nadania imienia), Janina (25 III 1922), Bronisław (4 III 1926) i Jerzy Jan (28 XII 1930 - 9 XI 2016).
Jan zmarł 7 II 1976 r., pochowany na cm. parafialnym na Górczynie (Par. Matki Boskiej Bolesnej), spoczywa kwatera IIL1 rząd 2 miejsce 1
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku syna Henryka (+1965).
źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 17 / 1886; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-83 / 1886; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 17 / 1886
Franciscus Konieczny (22 lat)
Magdalena Słoma (22 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-83 / 1886
Franz Konieczny (ur. 1864)
ojciec: Lorenz Konieczny , matka: Josephine Blachnirek
Magdalena Słoma (ur. 1864)
ojciec: Michael Słoma , matka: Magdalena Kaczmarek

Leśniewicz Nikodem Leon (1884-1969)

Urodził się 22 V 1884 r. w Kłedzku w rodzinie Wawrzyńca (ur. 1858, syn Wincentego i Antoniny z d. Igińska) i Bronisławy z d. Rembowska (ur. 1862, córka Leona i Konstancji z d. Kurowska), para pobrała się w 1881 r. Z tego związku urodzili się Powstaniec Wielkopolski Wiktor (7 XII 1882 - inspektor szkolny w Chełmży pow. toruński, woj. pomorskie. Aresztowany przez policję niemiecką i uwięziony w Forcie VII w Toruniu. Zginął rozstrzelany w egzekucji w Barbarce k. Torunia 28 lub 30 IX 1939 r., podawany jest także miesiąc październik 1939 r.), NN (1888, dziecko martwo urodzone), Jadwiga po mężu Grzybowska (1889)i Helena (1891), Marianna (1892), Anna (1898).

Do powstania dołączył jako ochotnik 5. zastępu, 4. batalion Straży Ludowej pod rozkazami Edmunda Rogalskiego (ur. 22 X 1891 w Kłecku, zm. 3 VII 1961 w Jarocinie). Walczył na froncie północnym w bitwach pod Łopiszewem, Łopiennem, Nakłem, Szubinem, Rynarzewem.

Z zawodu był drogerzystą.

Zmarł 20 V 1969 r., pochowany na Cm. Górczyńskim w Poznaniu (Par. Matki Boskiej Bolesnej) spoczywa kwatera IIL rząd 12 miejsce 38
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku żony Agnieszki z d. Ślebioda (1881-1968) i Wojciecha Wawrzyniaka (1942 - 2014 - i to jego dane zajmują główne miejsce na nagrobku). Leśniewicz w wyszukiwarce miejskiej grobów występuje pod imieniem Leon, natomiast zgodnie z aktem urodzenia pierwszym imieniem było Nikodem, pod dwoma imionami został wspomniany w nekrologu zamieszczonym w prasie przez syna ks. Tadeusz Leśniewicz (1922 - 1996), który podpisał się w imieniu własnym i siostry.

źródła: Parafia katolicka Kłecko, wpis 23 / 1881; Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 5 / 1881; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1869/1/31, skan 39 Kłecko (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 3 XII 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024, dokumentacja Marcin Drzewiecki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Kłecko, wpis 23 / 1881

Laurentius Leśniewicz (24 lat)
Bronislava Rembowska (18 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 5 / 1881

Lorenz Lesniewicz (ur. 1858)
ojciec: Vincenz Lesniewicz , matka: Antonie Iginska
Bronislava Rembowska (ur. 1862)
ojciec: Leo Rembowski , matka: Konstanze Kurowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1869/1/31, skan 39 Kłecko (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń
Nicodem , rodzice: Nicodem ( Lorenz) Leśniewicz, Bronislawa Rembowska

Waliński Franciszek (1885 - 1964)

Urodził się 2 VI 1885 r. w miejscowości Parpary (dawniej: niem. Parpahren, wieś w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim) w rodzinie Jana i Antoniny z d. Dąbrowska.

Szkołę powszechną ukończył w miejscowości Annen w Westfalii, gdzie był członkiem i prezesem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, związku strzeleckiego i koła śpiewaczego. Ukończył także kurs handlowy, kurs żandarmerii krajowej, kurs przodowników policji, kurs instruktorów straży pożarnej.

Po wybuchu rewolucji w Niemczech przyjechał do Poznania i zgłosił się do Juliana Lange (1873-1954) i wstępując do Straży Ludowej i podjął współpracę z Franciszkiem Lauferem (1886 - 1966). Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie miasta Poznania, m.in. przy zdobywaniu Zamku, Poczty na ul. Zamkowej, Dworca Głównego. Został wyznaczony jako komendant warty i na Dworcu Głównym miał polecenie rewizji wszystkich powracających wojskowych i podejrzanych cywili. W marcu 1919 r. został wyznaczony jako komendant transportu celem przewożenia żywności dla okrążonego miasta Lwowa jak i również dostarczenie żywności dla 1. pułku piechoty, który walczył o oswobodzenie od Sądowej Wiśni przez Grodek Jagieloński do Lwowa. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala 1 X 1925 r. Przeniósł się jako przodownik policji do miejscowości Gliniany (ukr. Глиняни, obecnie miasto w rejonie złoczowskim obwodu lwowskiego Ukrainy). Odznaczony m.in. Odznaka Powstańca Broni Związku Towarzystw i Wojaków, Medal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r. (w Wojskowym Biurze Historycznym trzykrotne wnioski do KKiMN 115-34064, 128-38348 i 116-34716). W 1957 r. odznaczony za udział w powstaniu Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

2 III 1924 r. ożenił się z Zofią z d. Kłodnicka (17 X 1899 - 7 XII 1978), z tego związku urodzili się Tadeusz (6 II 1925 - 7 VII 1957), Romuald (7 II 1926), Antoni (3 VI 1929), Stanisław (7 V 1928 - 21 X 1996), Franciszek (7 VII 1930 - 23 II 2002), Teresa (3 X 1933 - 4 XI 2022) i Józef (13 V 1935 - 3 V 1984) i Mieczysław.

Po II wojnie światowej osiedlił się z rodziną w Słupsku.

Zmarł 27 I 1964 r., pochowany na starym cmentarzu w Słupsku, spoczywa Sektor 7B Rząd 6 Nr grobu 7
[https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...](https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...)

To także miejsce pochówku jego syna Franciszka jr.

źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 3 XII 2024 r.; WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.6850; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Słupska.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Rybarczyk Józef (1876 - 1954)

Urodził się 14 II 1876 r. w miejscowości Pęckowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko - trzcianeckim, w gminie Drawsko) w rodzinie Antoniego (1851-1907, syn Walentego i Anny z d. Spychała) i Marianny z d. Linke (Linka, ur. 1872, córka Kazimierza i Marianny z d. Dymek). Para pobrała się w 1874 r. Z tego związku urodzili się także Marcjanna (1878, po mężu Niedźwiedź), Wawrzyn (1882-1886), Magdalena (1883), Marcjanna (*+1884), Michał (1885-1886) i Franciszka (1890, po mężu Olech).

6 II 1902 r. w Sierakowie poślubił Mariannę z d. Nowak (15 III 1877 - 23 IX 1956, córkę Stefana i Weroniki z d. Damke). Z tego związku urodzili się Brunon (Bronisław 16 I 1902 Sieraków - 6 IX 1920 Poznań, zmarł w wyniku choroby, Powstaniec Wielkopolski, żołnierz kompanii wartowniczej Garnizonu Poznań), Leopold (1903), Anna (1905), Franciszek (1906), Hieronim (1908) i Feliks (1911).

Od stycznia 1919 r. jako ochotnik w oddziale z Sierakowie, brał udział w walkach o Międzychód i okoliczne miejscowości. Od 2 II 1936 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej (Ewidencja nr 16967 - 23302), zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 12050, Nr Referatu Historycznego 19478 (Spis zweryfikowanych 9100 - 13620). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line stan na 4 XII 2024 r. wymieniony dwukrotnie
1/ urodzenie: 1876.02.14 Pęckowo
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: Sieraków, robotnik, Ziemia Międzychodzka
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]; Chalasz Roman, Wielki Almanach Powstańczy Powiatu Międzychodzkiego (maszyn.).

2/ uwagi: I.487.3712
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich

Zmarł w Sierakowie w dniu swoich urodzin - 14 II 1954 r.

źródła: Parafia katolicka Piłka, wpis 23 / 1874; Urząd Stanu Cywilnego Wieleń, wpis L-6 / 1874; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1945/3/165, skan 45 Sieraków (USC) - akt małżeństwa, rok 1901, Heiraths-Haupt-Register; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 4 XII 2024 r.; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.3712; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 164; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 179.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Piłka, wpis 23 / 1874

Antonius Rybarczyk (23 lat)
Marianna Linka (23 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Wieleń, wpis L-6 / 1874

Anton Rybarczyk (23 lat)
ojciec: Valentin , matka: Anna Spychała
Marie Linka (24 lat)
ojciec: Casimir , matka: Marie Dymek

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1945/3/165, skan 45 Sieraków (USC) - akt małżeństwa, rok 1901, Heiraths-Haupt-Register

Josef Rybarczyk (25 lat), rodzice: Anton Rybarczyk , Marianna Linke ,
Marianna Nowak (24 lat) , rodzice: Stephan Nowak , Veronika Damke ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1945/1/167, skan 15. Sieraków (USC) - akt urodzenia, rok 1902, [Księga urodzeń]

Bruno , rodzice: Josef Rybarczyk, Marianna Nowak

Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934, strona 784, pozycja 33904

Mroczkowski Aleksander Jan (1893 - 1933)

Urodził się 18 VI 1893 w miejscowości Nowa Wieś Królewska (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września) w rodzinie Władysława (ur. 16 IV 1863, zm. 15 VIII 1943, syn Teofila i Konstancji z d. Wawiórowska) i Marty z Paszkiewiczów (ur. 17 VII 1865, zm. 19 VI 1943, córka Leopolda i Katarzyny z d. Bykowska). Para pobrała się w Opocznie w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Maria Katarzyna (1890, po mężu Szczepaniak), Bolesław Teofil (1889), Waleria Anna (1890-1893), Janina Barbara (1891), Łucja Maria (1894), Wacław (*+1899), Piotr Antoni (1900), Wanda Elżbieta (1901), Anna Marta (21 VII 1903 - 23 II 1994, po mężu Błońska), Stanisław Ignacy (1905) i Powstaniec Wielkopolski Tadeusz Stefan (ur. 22 IX 1887 Pogorzelica osada w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków, zm. 16 V 1958 Wyszanów gm. Wieruszów).

Absolwent seminarium nauczycielskiego w Rawiczu.

Jako żołnierz armii pruskiej Infanterie-Regiment 333 podczas I wojny światowej został dwukrotnie ranny co potwierdza lista strat Preußen 694 z 25 XII 1916 r. i lista Preußen 1351 z 29 I 1919 r.

Od grudnia 1918 służył w 2. Pułku Poznańskim im. Dąbrowskiego (dowództwo piechoty twierdzy m. Poznań), a następnie 1. Pułku Rezerwowym Strzelców Wielkopolskich (DG nr 70 został przemianowany na 10. Pułk Strzelców Wielkopolskich). 7 II 1919 r. Komisariat Naczelnej Rady Ludowej, na wniosek głównodowodzącego Siłami Zbrojnymi Polskimi w byłym zaborze pruskim, awansował go z sierżanta na podporucznika w piechocie ze starszeństwem z 21 I 1919 r. Brał udział w walkach o Lwów.

Od 25 XI 1920 r. został zatwierdzony porucznik.

Uczestnik powstania śląskiego w 1921 r. 3 V 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 VI 1919 r. jego oddziałem macierzystym był 68. pułk piechoty. 10 VII 1922 r. został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 55. pułku piechoty w Lesznie. W następnym roku pełnił w tym pułku służbę na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego. Następnie przydzielony do 14. Dywizji Piechoty w Poznaniu na stanowisko I oficera sztabu. 18 II 1928 r. został mianowany majorem. W kwietniu 1928 r. został przeniesiony 85. pułku piechoty w Nowej Wilejce na stanowisko oficera sztabowego pułku. Od lipca 1929 r. jako dowódca batalionu. W marcu 1931 r. został przeniesiony do 1. Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu na stanowisko dowódcy batalionu. W październiku tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza. 30 IX 1932 r. został przeniesiony w stan spoczynku. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości (6 XII 1932), Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi.

16 III 1925 r. ożenił się z Anną z d. Jezierska (ur. 18 VII 1900 r. we Wronkach, córka Stanisława i Antoniny z d. Kreżyńska).

Zmarł 11 marca 1933 w Obornikach. Pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu , spoczywa kwatera IIL rząd 4 miejsce 19
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego siostry Anny Marty Błońskiej (+1994,) i żony Anny z Jezierskich (+1976, na nowym nagrobku zapisano imię Aneta).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Opatów, wpis 10 / 1885; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1915/1/59, skan 68 Obłaczkowo (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 16497: Mroczkowski Alexander (Kgl. Neudorf, Wreschen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28933: Mroczkowski Alexander (Neudorf, Wreschen); Wiadomości Kościelne Parafii Matki Boskiej Bolesnej na św. Łazarzu w Poznaniu -- 1933.04.02 R 18 nr 14 ; Wiadomości Kościelne Parafii Matki Boskiej Bolesnej na św. Łazarzu w Poznaniu 1933.04.02 R.18 nr 14; Kurier Poznański 1933.03.12 R.28 nr 117; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 4 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Opatów, wpis 10 / 1885

Ladislaus Mroczkowski (ur. 1863)
ojciec: Theophil + , matka: Konstanze Wawiorowska
Martha Paszkiewicz (ur. 1865)
ojciec: Leopold , matka: Catharine Bykowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1915/1/59, skan 68 Obłaczkowo (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń

Springer Stefan (1891 - 1953)

Urodził się 30 lipca 1891 r. w Pleszewie w rodzinie Józefa ( ur. 28 VIII 1847, syn Stanisława i Katarzyny z d. Safian) i Heleny z d. Kosiak (ur. 25 II 1860, córka Józefa i Marianny z d. Czapla), para pobrała się w Gnieźnie w 1882 r.

Od 29 I 1916 r. do 13 XII 1918 r. w armii pruskiej. Zwolniony z wojska wrócił do Poznania. Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, w WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 6 XII 2024 r., występuje jako porucznik w artylerii na podstawie Dekretu mianującego byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Polskich Siłach Zbrojnych, ale dekret Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej datowany jest dopiero na 20 III 1919 r. Zatwierdzony 9 IX 1920 r. w stopniu kapitana w artylerii, w „grupie byłej armii niemieckiej”. 1 VI 1921 r. pełnił służbę w dowództwie artylerii 23. Dywizji Piechoty, pozostając w ewidencji 17. dywizjonu artylerii ciężkiej. 3 V 1922 r. został zweryfikowany w stopniu kapitana w korpusie oficerów artylerii. W 1923 r. pełnił służbę w 7. pułku artylerii ciężkiej w Poznaniu na Sołaczu. W latach 1923 – 1925 był słuchaczem V Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 7. pułku artylerii ciężkiej. Od 1 X 1925 r., po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko asystenta. 3 V 1926 r. awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 VII 1925 r. W latach 1928–1931 był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1932 r. pełnił służbę w 9. pułku artylerii ciężkiej w Siedlcach. W kwietniu 1933 r. został przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. We wrześniu 1935 r. został przeniesiony do Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa wydziału. Do 31 VIII 1939 r. dowodził 17. pułkiem artylerii lekkiej w Gnieźnie. W Wojskowym Biurze Historyczny akta o sygnaturze 16157 (przekreślona), 9119 i 21749; podporucznik 28308; kapitan 27304 i Krzyż Walecznych (111/S - 1943); podpułkownik 27964 i 30218. Odznaczony Krzyżem Niepodległości 28 VI 1932 r. (major dyplomowany).

W Kampanii Wrześniowej był dowódcą artylerii Grupy Operacyjnej generała brygady Jana Kruszewskiego. 10 IX 1939 r. znalazł się w folwarku Dzierżawka (8 km na południowy wschód od Krasnegostawu), gdzie przystąpił do organizowania zapory policyjnej na linii Biskupice – Krasnystaw – Izbica – Zamość. dostał się do niemieckiej niewoli, gdzie przebywał w oflagu II C Woldenberg (niemiecki obóz jeniecki w miejscowości Woldenberg, przeznaczony dla oficerów Wojska Polskiego i ich ordynansów).

17 X 1924 r. ożenił się z Zofią z d. Płotkowiak (17 I 1893 - 12 VII 1981, córką Stanisława i Rozalii z d. Leitgeber).

Zmarł w Gnieźnie 8 IV 1953 r. (pierwotne miejsce pochówku nie jest znane). 23 X 1981 r. szczątki zostały przeniesione na cm. junikowski w Poznaniu, spoczywa pole 37 kwatera 1 rząd A1 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2584760&name_surname=Springer%20Stefan%20eks#

To także miejsce pochówku jego żony Zofii (+1981) i Stanisławy Kossowskiej (1903 - 1981), w wyszukiwarce miejskiej grobów dla miasta Poznania jako pochowanych wskazano tu także Springer Ewa Maria (8 VIII 1932 - 26 XI 2011) i Jagodziński Tadeusz Wojciech (16 V 1940 - 16 V 2011) - oboje nie zostali wymienieni na nagrobku.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 67 / 1882; Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 48 / 1882; Archiwum Państwowe w Kaliszu 735/1/52, skan 118 Pleszew (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 6 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 67 / 1882

Joseph Springer alias Szprynger (ur. 1847)
ojciec: Stanislaus Springer , matka: Catharine Safian
Helene Kosiak (ur. 1860)
ojciec: Joseph Kosiak , matka: Marie Czapla

Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 48 / 1882

Joseph Springer
Dodatkowe informacje: viduus
Helena Kosiak

Archiwum Państwowe w Kaliszu 735/1/52, skan 118 Pleszew (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]

Stefan , rodzice: Joseph Springer, Helene Kosiak

Zenkteler Michał (1890 - 1936)

Urodził się 15 IX 1890 r. w Buku, w rodzinie Walentego (12 II 1838 – 1892, syn Konstantego i Marianny z d. Hortkowska) i jego II żony Franciszki z Siuchnińskich (11 III 1859 – 11 I 1936, córki Macieja i Marianny z d. Żakowskiej). Para pobrała się w Szubinie w 1884 r. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Jagodzińska (1885) i Apolonia (1888 - 1918) oraz Powstańcy Wielkopolscy Edmund (7 XI 1886 w Buku - 26 II 1956, pochowany w Poznaniu Cmentarz parafialny zabytkowy Jeżycki kwatera L rząd 4 miejsce 49) i Roman (9 VIII 1889 w Buku - 19 VII 1975 pochowany w Poznaniu, Cmentarz parafialny Lutycka kwatera św. Michała rząd 7 miejsce 1).
Uczęszczał do szkół w Poznaniu i w Śremie. Ukończył gimnazjum w Śremie. Powołany do armii pruskiej odbył zasadniczą służbę wojskową w Armii Cesarstwa Niemieckiego. W latach 1911–1914 studiował rolnictwo w Lipsku i w Berlinie. Przed I wojną światową działał w tajnych grupach narodowych oraz stowarzyszeniach polskich na emigracji. 1 VIII 1914 r. powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej. Zwolniony 1 XI 1918 r. powrócił do Wielkopolski. Warto tu zaznaczyć, że w Kartach meldunkowe miasta Poznania odnotowano, że “od wojska niemieckiego” powrócił 1 VIII 1919 r., zamieszkał przy ul. Krętej 22 u Plucińskiego.

W Powstaniu Wielkopolskim pod rozkazami ppłk Kazimierza Grudzielskiego, przez którego został mianowany dowódcą VII odcinka czarnkowskiego frontu północnego pomiędzy Kcynią i Łabiszynem na przełomie stycznia a lutego 1919 r. Za bohaterstwo wykazane na swoim odcinku Zenkteler został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4736 razem z kapitanem Wiktorem Rossą (27 X 1889 - 18 IV 1942). Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, walczył w szeregach 15. pułku artylerii polowej wielkopolskiej. Pełnił także funkcję adiutanta XV Brygady Artylerii Wielkopolskiej. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 VI 1919 r. w korpusie oficerów rezerwy artylerii. W latach 20. XX wieku był oficerem rezerwy 17. pułku artylerii polowej w Gnieźnie. W 1934 r. pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Odznaczony ponadto Krzyżem Niepodległości (28 VI 1932), Krzyżem Walecznych (trzykrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi (dwukrotnie 1928 i 1932), w Wojskowym Biurze Historycznym akta o sygnaturze 3544 i 8279, Krzyż Walecznych - kapitan, 141/Z - 1256, wniosek do Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari 54-4595.
3 VI 1924 r. ożenił się w Poznaniu z Haliną Marią Glabisz (ur. 27 II 1904 r. w Poznaniu, córką Albina i Jadwigi z d. Jachimowicz. Zmarła 13 V 1957 r. w Poznaniu, pochowana na cm. par. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana). Z tego związku urodziło się troje dzieci Aleksandra Jadwiga po mężu Trzebny (31 VII 1925 w Poznaniu - 14 I 2009 tamże, spoczywa z matką), Wojciech Konstanty ( 13 I 1928 w Poznaniu - 30 XII 2009 Australia) i Maciej Andrzej (1 X 1931 w Poznaniu - 6 VII 2017 tamże, pochowana na cm. par. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana).
Po przeniesieniu do rezerwy został dzierżawcą domeny państwowej w Pałczynie, pod zarządem Michała Zenktelera majątek miał 470 ha obszaru, w tym 400 ha ziemi ornej, 58 ha łąk i pastwisk oraz 12 ha nieużytków. Gospodarstwo specjalizowało się w uprawach zbóż i reprodukcji nasion. Był prezesem powiatowym Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych na powiat wrzesiński. Był też członkiem wydziału powiatowego i rady powiatowej. W 1931 r. zastąpił Leona Plucińskiego na funkcji prezesa Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych. Od 1934 r. był jednocześnie wiceprezesem Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Poznaniu.
W 1935 r. został posłem IV kadencji (1935–1938) wybranym z okręgu wyborczego nr 98.
Zmarł 21 I 1936 roku w Krakowie. Pochowany 26 I 1936 r. na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, spoczywa kwatera IVP rząd 26 miejsce 49
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
Miejsce pochówku zostało wpisane do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski prowadzoną przez Instytut Pamięci Narodowej.
źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Szubin Miasto. Akta małżeństw - pierwopis nr 1-19 / 1884; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2021; Kurier Poznański 1936.01.25 R.31 nr 39; Kurier Poznański 1936.01.24 R.31 nr 37; Rezler Marek, Walki na Froncie Północnym między Kcynią a Łabiszynem 21 stycznia–17 lutego 1919 r.; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 7 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki listopad 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Wiśniewski Maksymilian (1900-1974)

Urodził się 18 IX 1900 r. w miejscowości Ryczywół (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Ryczywół) jako syn Marii Wiśniewskiej, na wniosek Maksymiliana w 1959 r. dopisano imię ojca Karol, na fiszce do wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości imię ojca Henryk, natomiast w innych dokumentach z okresu międzywojennego jak i na Liście strat II wojny światowej figuruje poprawnie tylko imię matki.

Wiśniewski Maksymilian brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27 XII 1918 r. na terenie miasta Poznania i zdobywaniu Stacji Lotniczej Ławica, pod dowództwem Zygmunta Manysa (Manyś, 1883-1963). Następnie na froncie północnym powstania na linii Szubin - Rynarzewo, Samoklęski do 18 II 1919 r. Przydzielony został do 1. kompanii 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Jako żołnierz 68 p.p. brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 23 XI 1921 r. z 15. pułku ułanów. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 11833, Nr Referatu Historycznego 19280. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 28II 1938 r. Za udział w powstaniu w 1958 R. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

W 1928 r. ożenił się z Bronisławą z d. Leśniarek (ur. 30 VIII 1904 r. w miejscowości Czachorowo w powiecie gostyńskim, córka Macieja i Katarzyny z d. Karolewicz. Bronisława została pochowana na cm. komunalnym na Miłostowie 8 II 1996 r.).

Podczas II wojny światowej Maksymilian w 1942 r. osadzony w Forcie Radziwiłł, gdzie spędził 8 tygodni.

Zmarł 19 VII 1974 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 24 kwatera 1 rząd 3 miejsce 108
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1007318&name_surname=Wi%C5%9Bniewski%20Maksymilian#OpenMap

W 2021 r. miejsce zostało objęte akcją społeczną Sprzątamy groby Powstańców Wielkopolskich, wówczas zmieniono obudowę i krzyż oraz zainstalowano tabliczkę pamiątkową. Niestety na dzień dzisiejszy miejsce jest znowu zaniedbane. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, a po wpisie wnioskować będziemy o przeniesienie Szczątków do Kolumbarium znajdującego się w jednej z kwater powstańczych na tymże cmentarzu.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu Oddział w Pile, Urząd Stanu Cywilnego Ryczywół, Księga urodzeń 1900; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7213; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 152; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 239; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 8 XII 2024 r.; APP, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Agnieszka Grądzielewska (2020 i 2021) Tomek Konwicki (listopad 2024).

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024