Kluczyński Andrzej (1889-1973)

Kluczyński Andrzej (1889-1973)

Urodził się 23 XI 1889 r. w miejscowości Żerniki (osada w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik) w rodzinie Walentego (3 II 1849, syn Wojciecha i Jadwigi z d. Skrzypczak) i Michaliny z d. Woyczak (vel Wojczak, Wójciak, ur. 4 IX 1860, córka Stefana Woyczaka i Agnieszki Michalskiej), para pobrała się w 1878 r. w Wyskoci. Z tego związku urodzili się także Franciszek (1879), Władysława (1881), Antoni (1883-1970), Jadwiga po mężu Marcinkowska (1896-1970) i Leon (1902-1950).

W latach 1909 -1912 odbywał zasadniczą służbę wojskową w armii pruskiej w marynarce, dokąd też trafił po wybuchu I wojny światowej.

Przed wybuchem powstania wstąpił do kompanii marynarzy Adama Białoszyńskiego (vel Białaszyński, 1890-1949), który od listopada 1918 r. organizował IV Kompanię Marynarzy Powstańców Wielkopolskich, która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu. Przed wybuchem powstania działali w konspiracji pod nazwą „Oddział Marynarzy Powstańców dla walk o zjednoczenie ziem Polskich”. Jego utworzenie miało miejsce 5 XII 1918 r. w kawiarni „Zielona” przy ul. Wrocławskiej 18 w Poznaniu. Podczas powstania, kompania zdobyła koszary 47. pułku piechoty, ogniem zaporowym ostrzeliwała koszary 6. pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli także Fort VII oraz Dworzec Główny, a 6 I 1919 r. brali udział w zdobyciu lotniska Ławica. Kluczyński następnie brał udział w walkach na odcinku Frontu Północnego pod Szubinem, Łabiszynem, Żninem, Turami, Rynarzewem, Brońskiem i Samoklęskami. W poświadczeniu udziału z 10 XI 1919 r. w powstaniu podpisanym przez Tadeusza Stefana Lewalskiego (ur. 12 V 1884, kapitan i dowódca II dywizjonu Wielkopolskiego pułku artylerii ciężkiej) Kluczyński występuje jako żołnierz 5. baterii II dywizjonu 2. pułku artylerii ciężkiej stacjonującego pod Nakłem i Czarnkowem. W 1961 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r.

22 XI 1920 r. poślubił w Poznaniu Stanisławę z d. Zielazek (5 XI 1895 - 2 VII 1975, córkę Stanisława i Katarzyny z d. Malinowska).

Podczas II wojny światowej Kluczyński został aresztowany przez Gestapo w 1943 r. i kolejno przebywał w obozach koncentracyjnych Sachsenhausen, Buchenwald, Gross Rosen i Dachau.

Zmarł 19 XII 1973 r. Został pochowany na Cm. Sołackim (św. Jana Vianneya) w Poznaniu przy ul. Lutyckiej. Spoczywa kwatera św. Józefa rząd 8 miejsce 1
https://billiongraves.com/.../Andrzej-Kluczy%C5.../26817112

To także miejsce pochówku jego żony Stanisławy (+1975).

źródła: Parafia katolicka Wyskoć, wpis 19 / 1878; Urząd Stanu Cywilnego Racot, wpis 10 / 1878; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/49, skan 245 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom V /Kiełbasiewicz Antoni - Klupś Bronisław/; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 7 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Emilia Tabert Arndt

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Wyskoć, wpis 19 / 1878

Valentinus Kluczyński (28 lat)
Michalina Wojciek (18 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Racot, wpis 10 / 1878

Valentin Kluczynski (ur. 1849)
ojciec: Adalbert Kluczynski, matka: Hedwig Skrzypczak
Michalina Woyczak (ur. 1860)
ojciec: Stephan Woyczak, matka: Agnes Misiaczek

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/49, skan 245 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń

Andreas , rodzice: Valentin Kluczynski, Michalina Wojtczak