#PUFAHL ROMAN, urodził się 25 stycznia 1894, LWÓWEK
zginął pomiędzy 20 - 22 kwietnia 1940 KATYŃ
ROMAN i Leon i Maksymilian urodzili się w rodzinie Michała *1852-1895 i Katarzyny Wiese *1857, rodzice pobrali się w Budzyniu w roku 1883.
Dziadkowie Andrzej i Marianna Luk oraz Kazimierz i Katarzyna Tomaszewska.
Żona Józefa z Jankowskich, którą poślubił 2 maja 1932 roku, urodzona 19-03-198 zm. 17-01-1990, córka Kazimierza i Emilii z Kamińskich
NOTKA BIOGRAFICZNA ZA WIKIPEDIĄ
Po ukończeniu szkoły powszechnej w Budzyniu i szkoły przygotowawczej rozpoczął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Rogoźnie. Uczestnik strajku szkolnego. W 1911 wstąpił do szkoły podoficerskiej. W 1914 żołnierz 49 pułku piechoty (6 pomorski) armii Cesarstwa Niemieckiego. Uczestnik bitwy pod Verdun. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. W lipcu 1918 powrócił wraz z 49 pp do Gniezna. Wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 28 grudnia 1918 walczył w powstaniu wielkopolskim. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Gnieźnie i w walkach pod Zdziechowem. 4 stycznia 1919 skierowany na kurs oficerów łączności w Zgierzu. W lutym 1919 Naczelna Rada Ludowa mianowała go podporucznikiem. W marcu tego roku został przydzielony jako oficer łączności do Grupy gen. Daniela Konarzewskiego w Biedrusku. W 1923 w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 41 lokatą w korpusie oficerów zawodowych łączności służył w 3 pułku łączności. W 1924 jako oficer nadetatowy 1 pułku łączności pełnił funkcję szefa służby łączności DOK VIII w Toruniu. 16 lutego 1925 zdawał egzamin sprawdzający dla oficerów. W 1928 był oficerem Dowództwa Wybrzeża Morskiego. Następnie w Komendzie Portu Wojennego Gdynia. W 1933 przeniesiony do Referatu Łączności Kierownictwa Marynarki Wojennej na stanowisko referenta. W 1934 został przeniesiony z korpusu oficerów łączności do korpusu oficerów marynarki wojennej (korpus rzeczno-brzegowy) był w stopniu kapitana marynarki ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 2 lokatą w korpusie rzeczno-brzegowym. Został awansowany do stopnia komandora podporucznika ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939. W marcu 1939 był kierownikiem referatu łączności lądowej i samochodowej Kierownictwa Marynarki Wojennej.
We wrześniu 1939 oficer Szefostwa Łączności KMW. 5 września 1939 wraz z KMW został ewakuowany na wschód. Przed Dereźnem odłączył się od pociągu ewakuacyjnego i dostał się do niewoli sowieckiej. Według stanu z 3 kwietnia 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[2] – lista wywózkowa 036/1 poz 46, nr akt 359[14] z 16.04.1940[2]. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[2]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, wpis w księdze czynności pod datą 01.06.1943. Figuruje liście AM-262-3708 i liście PCK GARF-134-03708. Przy szczątkach w mundurze znaleziono prawo jazdy, trzy listy, kartę pocztową, scyzoryk, zaświadczenie o służbie wojskowej w języku niemieckim
W Archiwum Robla znajduje się: opis dokumentów i przedmiotów znalezionych przy szczątkach Pufahla (pakiet 03708).
Znajduje się na liście ofiar opublikowanej w 1943 w Gońcu Krakowskim nr 185, Nowym Kurierze Warszawskim nr 174, Gazecie Ilustrowanej nr 31, Wieściach Polskich nr 37
Upamiętnienie
Minister obrony narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez prezydenta RP na uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i Odznaczenia
Krzyż Walecznych - czterokrotnie
Srebrny Krzyż Zasługi - za zasługi w służbie wojskowej
Medal Niepodległości
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Żelazny II klasy
*********************************
ŹRÓDŁA
