Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Szczepankowski Lucjan Jan (1904-1999)

Urodził się 20 I 1904 r. w Warszawie w rodzinie Antoniego i Józefy z d. Murawska.
Nie ustalono na dzień sporządzenia notatki czy brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Szczepankowski został wymieniony w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego na podstawie dwóch źródeł: Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań i Wierni tradycji. Kronika obchodów 80. rocznicy Powstania Wielkopolskiego 1918 - 1919, Poznań 1999. Natomiast w Wojskowym Biurze Historycznym, w Kolekcji odznaczeniowo - personalnej znajdują się dwie fiszki o sygn. akt 26425 (porucznik) i wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, ten ostatni został mu nadany 7 II 1933 r. Ponadto w Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach uzupełnień odnajdujemy
1/ II.56.15335 - Szczepankowski Lucjan Jan, ur. w Warszawie 7 I 1906, syn Antoniego, kapitan /Br.Pancerna
2/ II.56.4635 - Szczepankowski Lucjan Jan, ur. w Warszawie 7 I 1906, syn Antoniego, kapitan /Br.Pancerna.
Niestety z uwagi na inna datę urodzenia nie ustalono czy to ta sama osoba.
Wg Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych 0524490 - żołnierz Kampanii Wrześniowej wzięty do niewoli 1 IX 1939 r. Natomiast wg Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu WEST-Of.IIA,l.42 wzięty do niewoli 29 IX 1939 r. i osadzony w obozie jenieckim Oflag II A (nr jeńca 1624). Zwolniony z niewoli 1945.
Zmarł 4 III 1999 r. w Poznaniu. Pochowany w jednej z kwater powstańczych (co także nie stanowi potwierdzenia jego udziału w insurekcji wielkopolskiej, bo już niejednokrotnie udowodniliśmy, że chowani tu byli także nie - powstańcy wielkopolscy) pole 6 kwatera 1 rząd 15 miejsce 10
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119776&name_surname=Szczepankowski%20Lucjan#OpenMap
To także miejsce pochówku Marii z d. Putz (15 III 1916 - 25 X 2010).
źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 16 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach uzupełnień; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Spitalniak Franciszek (1897 - 1995)

Urodził się 5 X 1897 r. w miejscowości Potarzyca (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin). Rodzice Franciszek sr (ur. 23 IX 1866, syn Michała i Marianny z d. Sobczyk) i Antonina z d. Marciniak (ur. 22 V 1871, córka Wawrzyńca i Franciszki z d. Matuszewska) pobrali się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Jan (1893-1894), Jadwiga (1894-1895), Katarzyna (1895), Zofia (1899), Andrzej (1900), Wojciech (1902), Marianna (1904), Apolonia (1906), Jan (1907), Magdalena (1909-1910), Jadwiga (1910) i Franciszka (1912-2012).

W 1916 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, podczas walk został ranny co potwierdzają pruski listy strat Preußen 1142 z 21 V 1918 r. 14 II 1919 r. wstąpił do 11. pułku artylerii ciężkiej, brał udział w końcowej fazie powstania na froncie północnym, a następnie w stabilizacji linii demarkacyjnej Rawicz - Miejska Górka 31 XII 1919 r. Od 1 I 1920 r. przydzielony do 3. pułku kolejowego, z którego przeszedł do rezerwy 4 VIII 1921 r., niewykluczone jest zatem, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co może potwierdzić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 31 I 1938 r.wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koło w Gostyniu (nr weryfikacyjny 1287, Nr Referatu Historycznego 8916). Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 27 XII 1995 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119952&name_surname=Spitalniak%20Franciszek#OpenMap

To także miejsce pochówku Heleny (22 I 1905 - 8 VII 1990).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jarocin, wpis 5 / 1892; Archiwum Państwowe w Kaliszu 689/2/82, skan 329 Jarocin (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 23696: Spitalniak Franz (Potarzyce, Jarotschin); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 17 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.5260; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 66. Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Jarocin, wpis 5 / 1892

Franz Spitalniak (ur. 1866)
ojciec: Michael Spitalniak , matka: Marie Sobczyk
Antonie Marciniak (ur. 1871)
ojciec: Lorenz Marciniak , matka: Franziska Matuszewska

Archiwum Państwowe w Kaliszu 689/2/82, skan 329 Jarocin (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]

Franciscus , rodzice: Franciscus Spitalniak, Antonina Marciniak

Stróżniak Feliks (1898-1989)

Urodził się 20 XI 1896 r. w Szamotułach - Zamek (obecnie Szamotuły-Zamek – część miasta Szamotuły, położona na północ od szamotulskiej starówki, w rejonie Zamku w Szamotułach. Dawniej samodzielna miejscowość). Rodzice Bartłomiej (ur. 15 VIII 1866 r., syn Wawrzyńca i Katarzyny Misterskiej) i Stanisława Przewoźna (ur. 7 IV 1870 r., córka Jana i Anny z d. Pracharczyk) pobrali się w 1888 r. Z tego związku urodzili się także Tekla po mężu Błaszyk (1889-1974), Marianna po mężu Tomaszewska (1891-1968), Agnieszka (1893), Franciszek (28 VIII 1894), NN (1898), Jan (3 V 1901- 3 VIII 1963), Stanisław (6 V 1903) i Roman (21 XII 1904 - 17 V 1980) oraz domniemany powstaniec Władysław (28 V 1899 - 18 X 1971. Na listach zweryfikowanych powstańców i członków związków i towarzystw weteranów brak imienia Władysława, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie teczki - odznaczony Krzyżem Walecznych (bombardier, 116/S-3895) i odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (sygn. akt 107517, szofer, zam. Urbanowo w powiecie obornickim). Ponadto w WBH - Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948).

Feliks Stróżniak zgłosił się jako ochotnik do oddziału powstańczego w Szamotułach i brał udział w walkach na odcinku Czarnków i okolicy pod rozkazami Zygmunta Galińskiego (1888 - 1933). Następnie przydzielony do 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 57. pułk piechoty). Odznaczony Krzyżem Walecznych (sierżant, sygn. akt 116/S - 3893). Natomiast 20 IX 1937 r. nadano mu Medal Niepodległości. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 34/83, mianowany do stopnia podporucznika.
Uczestnik Kampanii Wrześniowej w szeregach 14. Dywizji Piechoty w Poznaniu w składzie Armii „Poznań”.

Ożenił się 15 VII 1922 r. z Marianną z d. Kandulska (ur. w Doktorowie 5 I 1899 r., córka MArcina i Józefy z d. Churot). Z tego związku do 1932 r. urodziły się dwie córki - Aleksandra (25 X 1927) i Irena (14 III 1932).

Zmarł 26 IV 1898 r. Pochowany na cm. komunalnym Poznań - Junikowo w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 16 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119949&name_surname=Str%C3%B3%C5%BCniak%20Feliks#OpenMap

To także miejsce pochówku żony zm. 30 VII 1989.

źródła: Parafia katolicka Bytyń, wpis 4 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Młodasko, wpis 8 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/122, skan 177 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Geburts-Haupt-Register; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/67, skan 387 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 18 IV 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kolekcja odznaczeniowo - personalna i Kolekcja akt żołnierzy polskich powracających z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1945-1948; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Bytyń, wpis 4 / 1888

Bartholomaeus Strożniak (22 lat)
ojciec: Laurentius Stróżniak , matka: Catharina Misterska
Stanislava Przewoźna (18 lat)
ojciec: Joannes Przewoźniak , matka: Anna Prachuczyk

Urząd Stanu Cywilnego Młodasko, wpis 8 / 1888

Bartholomaeus Stróżniak
ojciec: Lorenz Stróżniak , matka: Catharine Michalak
Stanislava Przewoźna
ojciec: Johann Przewoźny , matka: Anna Pracharczyk

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/122, skan 177 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Geburts-Haupt-Register

Wladislaus , rodzice: Bartholomeus Stróżniak, Stanislawa Przewoźna

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/67, skan 387 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Felix , rodzice: Bartholomeus Strużniak, Stanislawa Przewoźny

Jarecki Wincenty (1891-1966)

Urodził się 18 XII 1891 r. w miejscowości Borek (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim). Rodzice Marcin (ur. 1849, syn Michała i Elżbiety z d. Stangierska) i Józefa z d. Jankowiak (ur. 1849, córka Wojciecha i Marianny z d. Wichłacz) pobrali się w 1876 r. w Dolsku. Z tego związku urodzili się także Wawrzyniec (1879), Marianna po mężu Przybyła (1882-1952), Michalina po mężu Mikołajewska (1884-1973), Stanisław (*+1886), Józef (*+1888), Stanisława (1889-1890), Jan (1890), Stanisława (1893-1894), Pelagia (1894-1895), Pelagia (1896), Jadwiga po mężu Lange (1897), Józefa (*+1899), Władysława po mężu Siekierska (1902) i Helena (1904 - 1988).

Wincenty Jarecki ukończył szkołę powszechną w rodzinnym Borku. Po ukończeniu szkoły rozpoczął praktykę i naukę w szkole handlowej we Wrześni.
Powołany do armii pruskiej w 1912 r. Brał udział w I wojnie światowej. Po wybuchu rewolucji w Niemczech wrócił do rodzinnej miejscowości gdzie w styczniu 1919 r. przystąpił do Straży Ludowej i brał udział w walkach oraz przy przejęciu stacji kolejowej, poczty i magistratu. Następnie w walkach o Rawicz, Sarnowę, Łaszczyn, Miejską Górkę. Wh życiorysu napisanego w latach 60. XX po powstaniu został przydzielony w marcu 1919 r. do 11. pułku piechoty w Jarocinie, natomiast w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1958 r. podano, że służył w 69. p.p. w Gnieźnie i stamtąd bezterminowo urlopowany. Członek ZBoWiD od 1947 r.

Ożenił się 9 I 1923 r. z Wandą Franciszką z d. Czywczyńska (ur. 3 X 1902 r. w Borku, córką Stanisława i Rozalii z d. Urbańska). Z tego związku urodziło się co najmniej dwoje dzieci - Henryk (23 XI 1923 - 27 II 1984) i Bożena po mężu Płończyk (23 X 1925 - 29 IV 2014). W okresie międzywojennym rodzina zamieszkała w Poznaniu.
Podczas okupacji pracował zarobkowo w Poznaniu. Po wojnie pracował w swoim zawodzie. W latach 1951-1956 pracował w Urzędzie Miejskim w Poznaniu.
Zmarł 6 II 1966 r., pochowany w Poznaniu na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 1 miejsce 40
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1077391&name_surname=Jarecki%20Wincenty#OpenMap
UWAGA na nagrobku błędnie podano dzień urodzenia Wincentego - jest 16, a wg aktu urodzenia i małżeństwa ur. sie 18.
To także miejsce pochówku jego żony Wandy (+1972), syna Henryka (+1984), córki Bożeny (+2014) oraz teściów Stanisława (1870-1935) i Rozalii (1874-1953) Czywczyńskich.

źródła: Parafia katolicka Dolsk, wpis 8 / 1876; Urząd Stanu Cywilnego Dolsk, wpis 11 / 1876; Archiwum Państwowe w Lesznie 407/1.1/61, skan 218 Borek (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 421: Życiorysy powstańców wielkopolskich: J - tom III (Jankowski Wacław - Jarząbek Wincenty); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 23 III 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania, dokumentacja fot. grobu Elżbieta Koch marzec 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Haska Jan (1879-1965)

Urodził się 6 X 1879 r. w miejscowości Tereszewo (wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik) w rodzinie Jana i Anny z d. Reschke. Od 9 XI 1904 r. mieszkaniec Poznania.

Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił jako ochotnik w dniu jego wybuchu, walczył na terenie miasta Poznania. Następnie przydzielony do 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich, zwolniony z wojska 14 V 1919 r. z 2. kompanii baonu zapasowego 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany dyplomem nr 19080. W wojskowym Biurze Historycznym znajduje się fiszka dotycząca Krzyża Walecznych (38/H - 256 - plutonowy, niestety brak danych odnośnie urodzenia uniemożliwia zidentyfikowanie czy to opisywany Jan), oraz w Kolekcji akt Powstańców Wielkopolskich - I.487.13888 dokumenty Haski.
Z zawodu siodlarz.
22 X 1922 r. ożenił się w Poznaniu z Elżbietą z d. Jahn (ur. 15 X 1892, zm. 11 II 1963, córka Antoniego i Idy z d. Weiss). Po ślubie przysposobił syna Elżbiety Zygfryda Jana (występuje też jako Kazimierz) ur. 20 I 1912, ze związku małżeńskiego urodziły się Eleonora Marta (*+1925) i Krystyna po mężu Gendera (24 I 1927 - 24 XII 2023).
Jan Haska zmarł 5 XII 1965 r. pochowany w Poznaniu na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 15 kwatera A miejsce 25
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1059774&name_surname=Haska%20Jan#

To także miejsce pochówku żony Elżbiety (+1963), córki Krystyny (+2023) i zięcia Jana (1924-1990).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 23 III 2025 r.; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania, dokumentacja fot. grobu Elżbieta Koch marzec 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Stelmachowski Metody Włodzimierz (1885-1927)

Urodził się 13 V 1885 r. we Wrześni w rodzinie Franciszka Ksawerego (ur. 15 VI 1836 w Strzelnie, zm. 10 X 1909 w Poznaniu) i Ludwiki z d. Hundt (ur. 12 IV 1852 w Wągrowcu, zm. 20 XII 1928 r. w Poznaniu). Z tego związku urodzili się także Felicja Tekla (1872-1886), Zofia po mężu Mąkowska (22 XI 1873), Stefania po mężu Malek (1875), Ksawera Ludwika (5 VI 1878), Olech Piotr (1 VII 1880; w WBH teczka o syg. akt 18806), Bożena Felicja (5 XII 1889 - 21 XI 1889) i Powstaniec Wielkopolski - Bronisław Antoni (17 V 1883 we Wrześni, uznany za zmarłego 9 V 1947 r., WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 23 III 2025 r. podaje datę zgonu 23 III 1940).

Ukończył gimnazjum w Poznaniu, a po zdanej maturze rozpoczął studia rolnicze we Wrocławiu. Po studiach praktykował w różnych majątkach, by objąć posiadłość Brzozowice. Od 1912 r. z przerwami mieszkał w Poznaniu, dość często się przenosił, co doskonale widać po wpisach w Kartach meldunkowych miasta Poznania, zamieszkiwał w Wymysłowie, Laszożynie (?), Jabłonowie, Jurkowie, Krzywiniu.
W 1914 r. powołany został podczas I wojny światowej do armii pruskiej, niestety nie mamy informacji gdzie służył, ale wiemy, że służba trwała 7 miesięcy. W tymże czasie pomiędzy 1914-1918 był członkiem POW zaboru pruskiego, gdzie zajmował się pracą szkoleniową. Od połowy listopada 1918 r. szkolił ochotników z Krzywinia. Jako mieszkaniec Jurkowa był organizatorem oddziału powstańczego, a następnie kompanii krzywińskiej, która brała udział m.in. w walkach o Wolsztyn 5 I a 11 I pod Osieczną 1919 r. Po powstaniu skierowany do pracy administracyjnej, 1 IV 1919 r. objął stanowisko starosty powiatu Poznań - Wschód, a później pracował w Rawiczu.

21 X 1920 r. ożenił się z pochodzącą z Kórnika Marią Heleną z d. Tetzlaff (13 VII 1893 - 27 VI 1972 Leszno, córka Wincentego i Heleny z d. Tulewicz). Para miała jedną córkę.

Metody zmarł 15 IV 1927 r. Pierwotnie został pochowany w Poznaniu na cm. staromarcińskim przy ul. Bukowskiej, następnie jego szczątki zostały przeniesione na cm. parafii Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Samotnej, spoczywa pole 12, rząd 5 grób 8, niestety w wyszukiwarce miejskiej grobów przypisany jest do wspólnego miejsca pochówku osób, które zostały pochowane na tym cmentarzu ale ze wspólnym miejscem w centrum cm. tj., kwatera: 0; rząd: 0; miejsce: 0.

źródła: Parafia katolicka Łopienno, wpis 4 / 1870; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1984/1/35, skan 44 Września (USC) - akt urodzenia, rok 1885, Księga urodzeń; Kurier Poznański 1927.04.16 R.22 nr 176; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 23 III 2025 r.; Ewidencja grobów cmentarza przy ul. samotnej w Poznaniu Janina Król; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania, dokumentacja fot. grobu Tadeusz Krawczyk marzec 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Łopienno, wpis 4 / 1870

Franciscus Xaverius Stelmachowski (34 lat)
Ludovica Hundt (18 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1984/1/35, skan 44 Września (USC) - akt urodzenia, rok 1885, Księga urodzeń

Metody Włodzimierz , rodzice: Xaver Stelmachowski, Ludwika Hundt

Augustyniak Andrzej (1892-1987)

Urodził się 1 XI 1892 r. w miejscowości Dębe (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko - trzcianeckim, w gminie Lubasz). Syn Wojciecha (ur.1850, syn Jana i Rozalii) i Agnieszki z Kitlów (ur. 1856, córka Tomasza i Reginy z d. Buchholz), para pobrała się w 1874 r. Z tego związku urodzili się także Józefa po mężu Geremek (1878), Stanisław (*+1880), Marianna po mężu Grochowska (1884),Agnieszka (1888-1889), Antoni (1890), Rozalia (1895) i Wacław (1899-1900) oraz Powstaniec Wielkopolski Franciszek (11 IX 1881 - 22 X 1975).
Andrzej ukończył siedmioklasową szkołę powszechną. Następnie podjął naukę w zawodzie dekarza.
Członek Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. W czasie I wojny światowej od 1914 r. w armii pruskiej. Służył w niej do 1918 r. Jako dowódca oddziału uczestniczył w przygotowaniach do powstania na terenie powiatu czarnkowskiego i samego miasta. Jako zastępca dowódcy 2. kompanii porucznika Króla (imienia nie ustalono) wyruszył na front w okolicach wsi Romanowo i Walkowice. Podczas walk został ranny, przewieziony do poznańskiego szpitala, w którym przebywał so 3 VIII 1919 r. Odznaczony Medalem Niepodległości 8 XI 1937 r. Za udział w powstaniu w 1858 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Od lipca 1921 r. członek Związku Powstańców i Wojaków, od kwietnia 1933 r. członek związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919. Zweryfikowany 9 III 1934 r.przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 1859, Nr Referatu Historycznego 9420. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (był prezesem koła w Czarnkowie). Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.
Po 1921 r. mieszkał w Czarnkowie. Działał w Przysposobieniu Wojskowym. Jego losy podczas II wojny światowej nie są znane. Po II wojnie światowej pracował w Spółdzielni Pracy Remontowo - Budowlanej w Czarnkowie.
Żonaty od 13 IX 1920 r. z Agnieszką Broniewską (1 IV 1895 - 22 XI 1948), z tego związku urodzili się Edmund (9 VI 1921 - 25 XII 1941), Felicja (ur. 17 VIII 1925), Gizela (ur. 16 III 1929), Irena (21 V 1930 - 16 VII 2002) oraz Maria (20 I 1934 - 12 III 2009).
Zmarł 29 IX 1987 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 13 miejsce 4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119600&name_surname=Augustyniak%20Andrzej#OpenMap
To także miejsce pochówku żony Agnieszki z d. Broniewska (1895 - 1948), syn Edmund (1921 - 1941), córki Irena (1930 - 2002) oraz Maria (1934 - 2009).
źródła: Parafia katolicka Ostroróg, wpis 22 / 1874; Urząd Stanu Cywilnego Ostroróg, wpis 4 / 1874; Archiwum Państwowe w Poznaniu Oddział w Pile 540/1/55, skan 93 Czarnków (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 98; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 i Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 24 III 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania, dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki październik 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 202

Jankowski Bolesław Kazimierz (1901–1942)

Urodził się 6 IX 1901 r. w Inowrocławiu. Syn Władysława i Marianny z Murlewskich.

Należał do IV Drużyny Skautowej im. Władysława Jagiełły. W czasie I wojny światowej od 1918 r. należał do POW zaboru pruskiego (wydział wywiadowczo - wykonawczy) ps. „Bej”. Od 1 X brał udział w przygotowaniach do powstania. Od 27 XII 1918 r. brał udział w walkach w Poznaniu. W składzie 1. kompanii V. baonu poznańskiego uczestniczył w zajęciu lotniska w Ławicy. Następnie walczył w okolicach Kcyni. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej. Pod Kijowem został ciężko ranny w lewą rękę. Jako inwalida w stopniu st. sierż. 7 VII 1921 r. został zwolniony z wojska. Odznaczony Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Należał do Związku Inwalidów Wojskowych. Podczas II wojny światowej 14 XII 1939 r. wysiedlony z synem do Częstochowy. Od lutego 1940 r. brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach Polskiego Związku Wolność w Częstochowie. Aresztowany przez Niemców 29 XII 1941 r., do 18 III 1942 r. był osadzony w tamtejszym więzieniu, zaś od 19 III osadzony w obozie koncentracyjnym w Gross Rosen.
Tam zmarł 18 maja 1942 r.

Żonaty (od 21 XI 1927) z Cecylią Anną Urszulą Latanowicz, miał syna Ryszarda Stanisława Henryka (ur. 29 XI 1929) i córkę Mirosławę Annę Urszulę (28 XII 1933–30 X 1988).

Urna z prochami przekazanymi rodzinie została złożona 2 VIII 1985 r. na poznańskim Junikowie w kwaterze powstańczej pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041986&name_surname=Jankowski%20Boles%C5%82aw#OpenMap

źródła: IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; „Monitor Polski” nr 167/1932; B. Tomkowiak, Jankowski Bolesław Kazimierz,www. pw. ipn. gov.pl /pwi/ form /r7927239775 ,JANKOWSKI -Boleslaw - Kazimierz .html [dostęp 10 IV 2021]; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 i Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 24 III 2025 r.; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania, dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki październik 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Jakubek Ignacy (1898 - 1986)

Urodził się 7 I 1898 r. w miejscowości Porażyn (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Opalenica) w rodzinie Szczepana (Stefan, ur. 16 XII 1869, syn Mateusza i Józefy z d. Piecz) i Agnieszki zd. Deckert (13 X 1868 - 3 X 1946, córka Wojciecha i Franciszki z d. Kaczmarek), para pobrała się w 1897 r. Z tego związku urodzili się także Władysław (*+1899), Marianna (1900), Ludwik (1901), Stefan (1903), Adam (*+1905), Stanisława (1907), Stanisław (1908), Pelagia (1909-1984) i Zofia (1911 - 2002).
Ożenił się z Marią z d. Dziamska, para wychowywała czworo dzieci Mieczysława (ur. 19 IX 1924), Cecylię po mężu Hojan (13 VIII 1926 - 16 XI 2017), Józefa (10 II 1929) dzieci z pierwszego związku Ignacego z Jadwigą zd. Podżerek i Stefanię (27 VIII 1934), ich córkę.

1 I 1919 r. jako ochotnik wstąpił do kompanii opalenickiej i brał udział w walkach m.in. o Zbąszyń Porażyn, Nowy Tomyśl, Zbąszyń, Strzyżewo, Nowy Dwór, Łomnice, Nową Wieś Zbąską. Następnie wstąpił do 2. Pułku Strzelców Wielkopolskich, w szeregach którego brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie litewsko - białoruskim, ranny podczas walk i skierowany na leczenie. 9 VIII 1921 r. zwolniony z wojska w stopniu starszego szeregowego. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Od 1938 r. członek związku Powstańców Wielkopolskich, zweryfikowany dyplomem nr 18023. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Podczas okupacji został oskarżony 18 VIII 1940 r. o przemoc wobec Volksdeutschów (Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Oberlandesgericht Posen (Wyższy Sąd Krajowy w Poznaniu, IPN GK 74/22 s. 95-99. Zbiór kopii aktów oskarżenia, sporządzonych przez Prokuraturę przy Sądzie Specjalnym w Poznaniu w sprawach kierowanych do rozpoznania przez Sąd Specjalny w Poznaniu, lipiec - wrzesień 1940 r.).

Zmarł 19 I 1986 r. Pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041839&name_surname=Jakubek%20Ignacy#
To także miejsce pochówku jego córki Cecylii (1926-2017) i jej męża Szczepana (1916-1992) Hojanów.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1918/3/71, skan 8 Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1883/1/73, skan 8 Kuślin (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 26 III 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych i Kolekcja akt PW - I.487.14305; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców Poznania; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Frankowski Walenty (1901-1987)

Urodził się 26 I 1901 r. we wsi Mylin (w powiecie międzychodzkim) w rodzinie Antoniego (ur. 16 V 1870, syn Wojciecha i Agnieszki z d. Dzadziń) i Anny z d. Sottek (vel Sołek, ur.1877, córka Antoniego i Marianny z d. Cadon). Para pobrała się we wronkach w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1899-1900), bliźnięta Andrzej i Jan (1902-1903), Anastazja (1904), Maria Magdalena (1905), Stanisław (1906) i Zofia Agnieszka (1908).
Ukończył cztero klasową szkołę powszechną. Następnie pod okiem ojca uczył się zawodu rybaka.
6 I 1919 r. w Chrzypsku Wielkim przystąpił do powstania jako ochotnik, walczył pod dowództwem ppłk. Konstantego Chłapowskiego i kpt. Leona Napierały na froncie zachodnim w okolicach Sierakowa i pod Kolnem oraz na froncie południowym pod Odolanowem i Zdunami. Po zakończeniu walk powstańczych w składzie 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich wziął udział w wojnie polsko - bolszewickiej. W 1921 r. wziął udział w III Powstaniu Śląskim. Służbę wojskową pełnił w garnizonie Poznań do 12 XI 1922 r. Wstąpił do ZBoWiD. Uchwałą Rady Państwa w 1973 r. za udział w Powstaniu Wielkopolskim został mianowany na stopień podporucznika, a w 1974 r. otrzymał Wielkopolski Krzyż Powstańczy.
Około 1928 r. ożenił się z Anielą d. Wdowczyk (córka Ignacego i Elżbiety z d. Marzyńskiej, ur.18 VI 1907 na statku płynącym do Ameryki, zm. 8 IX 1997 w Poznaniu). Para miała syna Henryka Antoniego (ur. 19 V 1929, wyjechał do Kanady i zamieszkał w Montréalu) oraz córkę Marię Helenę po mężu Pawlaczyk (27 II 1930 - 29 III 2024).
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do 7. Batalionu Saperów, podoficer, walczył w Kampanii Wrześniowej. Pod Wyszogrodem trafił do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Stalagu I-A, nr. jeńca 8044. Następnie według Archiv des Landschaftsverbandes Rheinland zatrzymany w miejscowości Surth, obecnej dzielnicy Kolonii, 29 VII 1944 r. został osadzony w więzieniu Gestapo Köln Abteilung IV D 2 Sonderkommando Bethke w miejscowości Brauweiler. Stamtąd dnia 3 VIII 1944 r. przewieziony do M-Stammlager VI G w Bonn nad Renem, nr. jeńca 76580. Tam przebywał do wyzwolenia. Po wyzwoleniu Stalagu VI G Walenty Frankowski wrócił do Polski w maju 1945 r.
Zmarł 20 X 1987 r. w Poznaniu. Spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 13 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119745&name_surname=Frankowski%20Walenty#
To także miejsce pochówku żony Anieli (+1997), córki Marii Heleny (+2024) i zięcia Czesława Pawlaczyka (1925-2008).

źródła: Parafia katolicka Wronki, wpis 3 / 1898; Urząd Stanu Cywilnego Wronki, wpis 12 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1837/1/82, skan 52 Chrzypsko Wielkie (USC) - akt urodzenia, rok 1901, Geburts-Haupt-Register; Archiv des Landschaftsverbandes Rheinland; Polski Czerwony Krzyż 20398 - oryginalna kartoteka jeniecka; Polski Czerwony Krzyż kartoteka jeniecka II; Polski Czerwony Krzyż księga jeniecka Stalag I A; Wielki Almanach powstańców wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921, pod red. Romana Chalasza, tom I A- F, uzupełniony przez Witolda Borowskiego; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 26 III 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; WBH, APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców Poznania; Wyszukiwarka grobów /billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki październik 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025