Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Olszewski Florian (1885-1967)

Urodził się w Trzemesznie 13 III 1885 r. w rodzinie Wojciecha i Nimfy z d. Borowska. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w zawodzie murarza.
W 1907 r. ożenił się po raz pierwszy, ale imienia pierwszej żony nie znamy. Jego drugą żoną została Józefa (17 III 1899 - 5 I 1987).

W 1914 r. powołany do armii pruskiej brał udział w walkach na froncie francuskim w I wojnie światowej. Po powrocie z frontu wstąpił do oddziału Straży Ludowej utworzonej w Trzemesznie przez Władysława Wleklińskiego (1886 Trzemeszno -1964 Poznań). Oddział 28 XII zajął Trzemeszno, następnie 30-31 XII 1918 r. przemaszerowali do Zdziechowej, a 1 I 1919 r. już z oddziałami Pawła Cymsa do Mogilna. Po zajęciu miasta kompania z Trzemeszna została włączona do oddziałów gnieźnieńsko - wrzesińskich. Brał udział w walkach o Strzelno, Kruszwicę, Inowrocław, Żnin, Łabiszyn, Olędry, Antoniewo, Rynarzewo, Florentynowo. Następnie wcielony do 9. Pułku strzelców Wielkopolskich (po reorganizacji 10 PSW). 16 VI 1920 r. skierowany do 57. pułku piechoty. Zwolniony z wojska 20 XI 1920 r. z 56. pułku piechoty. Udziału Olszewskiego w wojnie polsko - bolszewickiej nie potwierdzono, ale może to wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 28 II 1928 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/19637; 97915). 19 XII 1935 r. wstąpił do Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej (Koło w Trzemesznie). W 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Po demobilizacji rozpoczął pracę w urzędzie pocztowym w Trzemesznie jako listonosz, w 1935 r. skierowany do pracy w Poznaniu.

Zmarł 20 XII 1967 r. Nie jest znane miejsce pierwszego pochówku, po utworzeniu w latach 80. XX wieku kwater powstańczych pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2572861&name_surname=Olszewski%20Florian#OpenMap

To także miejsce pochówku jego II żony Józefy (+1987).

źródła: WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 353; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 459: Życiorysy powstańców wielkopolskich: O (Obsada Jan - Oźga Florian) ; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Książkowski Stanisław (1899-1995)

Urodził się w Poznaniu 23 XI 1899 r. w rodzinie Wojciecha Książka vel Książkowskiego (25 III 1872 - 1 VI 1950, syn Konstantego i Barbary z d. Kubalak) i Michaliny z d. Lechna (22 IX 1875 - 6 X 1932, córka Józefa i Agnieszki z d. Bińkowska), para pobrała się w Konarzewie w 1897 r. Z tego związku urodziło się co najmniej 9 dzieci, których znamy imiona, i tak oprócz Stanisława z tej rodziny pochodzi także Powstaniec Wielkopolski - Feliks (3 II 1901 - 23 II 1980, pochowany na poznańskim Junikowie), Ludwik (*+1898), Zofia po mężu Bździel (1903 - 1985, żona Powstańca Wielkopolskiego Nikodema 1895-1987), Magdalena po mężu Brojerska (1904-1965), Kazimierz (1 VI 1906 - 16 IX 1939 r. poległ w Kampanii Wrześniowej, pochówek - Jeziorki), Cecylia (1909), Joanna (1910) i Marian (1911).

Niewiele mamy niestety informacji o Stanisławie, wiedzę możemy czerpać na podstawie Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. i uzupełnić po ewentualnej kwerendzie w Wojskowym Biurze Historycznych, gdzie znajduje się odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 24/32173; 130378).

Książkowski Stanisław wstąpił jako ochotnik do oddziału powstańczego pod dowództwem Stanisława Nogaja (1897-1971), który to oddział 27 XII 1918 r. przejął gmach prezydium policji, gmach muzeum, opanował sztab 20. Brygady przy ul. skarbowej, aresztował w Komendzie Głównej V KA dowództwa oraz władz administracyjnych rejencji i prowincji. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walce o stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy. Następnie pełnił służbę wartowniczą. 15 II 1919 r. z powodu choroby przekazany został do szpitala wojskowego, skąd zwolniony został 15 I 1920 r. jako inwalida wojenny 50%. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Jego I żoną była Helena Neja (4 VI 1900-17 VII 1987), z którą miał trzy córki Helenę po mężu Jankowską - Kaczmarek (1924-2015) Reginę po mężu Ruszczyńską (1926-2021) i Cecylię po mężu Durkalec (1923-2008). Po rozwodzie z Heleną, Książkowski 17 XI 1981 r. ożenił się z Genowefą z d. Roszyk (12 X 1927 - 2 VI 2007).

Książkowski zmarł 27 VI 1995 r. w Puszczykowie, został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 9 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120703&name_surname=Ksi%C4%85%C5%BCkowski%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku jego II żony Genowefy zm. w 2007 r.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/3/71, skan 62 Konarzewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 216 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniwa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 21 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024. Zdjecie Stanisława ze zbiorów prywatnych Genowefa Szulc

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/3/71, skan 62 Konarzewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw

Adalbert Książkiewicz alias Książek (25 lat), rodzice: Constantin Książek alias Książkiewicz , Barbara Kubalak ,
Michalina Lechna (22 lat) , rodzice: Joseph Lechna , Agnes Bińkowska ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 4852/1/4, skan 216 Poznań - Łazarz (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Adalbert Kasiążkowski, Michalina Lechna

Mejziński Jan (1903-1987)

Urodził się 21 VI 1903 r. w Kościanie w rodzinie Franciszka i Marianny Pawlak. Jego rodzeństwem byli Marianna (1901), Franciszek (1906-1909), Helena (1909), Stanisław (1911), Salomea (1915) i zenon (1913).

5 XI 1928 r. ożenił się z Moniką z d. Ruszczyńską (14 IV 1909 - 17 III 1987), z tego związku urodziło się co najmniej dwoje dzieci - córki Irena Maria (*+1930) i Wanda po mężu Węcławiak (1933-2016).
Jako harcerz wstąpił do Kompanii Rezerwy Skautowej w Kościanie, był to ochotniczy oddział utworzony 14 XII 1918 r. w Kościanie w oparciu o Drużynę Skautową im. Jana Sobieskiego, założoną w 1912 r. Brał czynny udział z bronią w ręku w powstaniu pod dowództwem Józefa Kamińskiego (1895-1962). Prawdopodobnie w nocy z 29 na 30 XII 1918 r. brał udział w akcji pod kryptonimem “Wolność”, w wyniku której z magazynów niemieckiego II batalionu zapasowego 37. pułku piechoty wykradziono broń m. in. 6 ciężkich i 12 lekkich karabinów maszynowych, ok. 800 karabinów i 107 pistoletów. Zdobyta broń została wykorzystana m.in. przez oddziały powstańcze z Bukówca Górnego, Kościana, Krzywiń i Śmigla. 4 I 1919 r. kompania ruszyła do Rakoniewic, później walczyła na poszczególnych odcinkach frontu południowo - zachodniego w ramach Grupy „Leszno”, wchodząc następnie w skład formowanego w tym rejonie 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Swoje życie zawodowe związał z wojskiem. Po powstaniu wstąpił do batalionu piechoty w Śremie, (późniejszy 66. pułk piechoty), w którym służył do XII 1920 r. Następnie służył w 57. pułku piechoty jako podoficer zawodowy do 1939 r.
Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej, po wojnie od 1945 do 1953 r. służył w Ludowym Wojsku Polskim, zwolniony w stopniu kapitana.
W Wojskowym Biurze Historycznym teczki o syg. akt 3176 (sierżant) i Krzyż Zasługi (sierżant, 5-73). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line stan na 22 II 2025 r. występuje
1/ Jan Mejziński
urodzenie: 1900.01.01
data śmierci: 1987.10.05
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
źródła: Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
2/ z błędem w nazwisku jako Jan Mejżyński
urodzenie: 1903.06.21 Kościan
ojciec: Franciszek
jednostka: Kompania Kościańska
status/stopień: szeregowiec
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, tu także z błędem w nazwisku Mejżyński, Jan, Rodzice: Franciszek, Ur.: 1903-06-21, Kościan
Mejziński Jan zmarł 1 X 1987 r., Został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 10 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119570&name_surname=Mejzi%C5%84ski%20Jan#

To także miejsce pochówku żony Moniki i córki Wandy.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu Kartoteka mieszkańców miasta Poznania;WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP, stan na 22 II 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Stefaniak Antoni (1899-1986)

Urodził się 22 VII 1899 r. w miejscowości Wysoka (obecnie w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim) w rodzinie Pawła (ur. 1864 r., syn Rozalii) i Katarzyny z d. Wnuk (ur. 1867, córka Jana i Justyny z d. Kurkowska), para pobrała się w 1891 r.

2 I 1919 r. wstąpił do 60-osobowego oddziału Straży Ludowej, który został zorganizowany w Wysokiej. 4 I 1919 r. do Wysokiej wtargnął silnie uzbrojony oddział Grenzschutzu z Piły. Niemcy rozbroili wystawioną straż, a następnie opanowali główną kwaterę powstańców. Przebywający po domach członkowie Straży Ludowej zostali zaalarmowani sygnałem trąbki, ale wobec braków w uzbrojeniu ewentualne starcie uznano za z góry przegrane. W zaistniałej sytuacji po zapadnięciu zmroku około 150 ochotników opuściło miasto, w wsi Czajcze przegrupowano siły i ustalono plan szybkiej akcji, mającej na celu odzyskanie Wysokiej. Miało to polegać na okrążeniu miejscowości i jednoczesnym natarciu z kilku stron. Niestety, zamysł się nie powiódł, bo powstańcy nie mogli doczekać się wyznaczonego na godzinę 1 w nocy terminu akcji i rozpoczęli chaotyczny szturm na własną rękę. Niemcy szybko zorientowali się w sytuacji i ostrzałem z karabinów maszynowych skutecznie zablokowali wszystkie ulice prowadzące do rynku. Część powstańców powróciła więc do domów, a większość wycofała się do odległego o 12 km Wyrzyska i tam rozpoczęła przygotowania do kolejnego szturmu. 7 I 1919 r. dowodzący oddziałami z Wyrzyska Teodor Górski wydał rozkaz ponownego zajęcia Wysokiej, niestety siły pruskie były zbyt silne, a polskie oddziały zmuszone zostały do cofnięcia się do Wyrzyska. Po kolejnej nieudanej próbie odzyskania Wysokiej przez powstańców i zagrożeniu dla Wyrzyska oddziały wycofały się do Kcyni. Stefaniak dalej brał udział w walkach na froncie północnym o Szubin, Żnin i Nakło. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Z wojska został zwolniony 23 XI 1921 r. zatem niewykluczone jest, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej. 12 VI 1935 r. został odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, zawarte we wniosku informacje mogą potwierdzić lub zaprzeczyć udziałowi Stefaniaka w walkach na Wschodzie. Uchwałą W 2/72 został mianowany do stopnia podporucznika.

Stefaniak Antoni zmarł 10 V 1986 r., został pochowany 15 V 1986 r. w jednej z Kwater Powstańców Wielkopolskich na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 2
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120341&name_surname=Stefaniak%20Antoni#

To także miejsce pochówku Kazimiery (24 II 1907 - 10 XI 1990), Elżbiety (1956-1963) i Mieczysława (zmarł mając lat 21).

źródła: Parafia katolicka Gromadno (Wyrzysk), wpis 8 / 1891; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 20 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Gromadno (Wyrzysk), wpis 8 / 1891

Paulus Stefaniak (27 lat)
matka: Rosalia z d. Depta
Catharina Wnuk (24 lat)
ojciec: Joannes Wnuk , matka: Justina Kurkowska

Watschon Paweł Wilhelm (1885-1965)

Urodził się 28 XII 1885 r. w Poznaniu jako syn Karla Josepha Watschona (ur. 22 XI 1832, syn Franza i Jadwigi z d. Laszyńska) i jego II żony Katarzyny z d. Romanowska (ur. 8 X 1841, córka Tomasza i Marianny z d. Kędzierska), para pobrała się w 1880 r. Z tego związku urodziła się także córka Maria (30 VII 1881). Z pierwszego związku ojca z Friederike Johanną Raehlke urodzili się przyrodni bracia Pawła - Adolf (1859) i Karl (1863-1881). Nazwisko na polsko - brzmiące zostało zmienione w dokumentach w latach 50. XX wieku.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, służył m.in. w kompanii garnizonowej w Gnieźnie, Watszon odpowiadał za składnicę broni, dzięki czemu udało mu się ukryć około 300 karabinów z amunicją, które następnie przenieśli z Józefem Politowiczem (ur. 3 VIII 1878 r. w Pobiedziskach) do prywatnych domów lub zakopali w pobliżu fabryki obuwia. W wyniku donosu Niemki zostali aresztowani osadzeni w areszcie pułkowym. Powołany doraźnie sąd skazał obu na karę śmierci. Po interwencji B. Kasprowicza i Z. Karpińskiego sprawę skierowano do sądu w Szczecinie gdzie ją umorzono. Dzięki kontaktom ze swoim następcą w składnicy sierżantem Gotschlingiem udało mu się 27 XII uchylić okiennice, umożliwiając zajęcie obiektu przez powstańców (za Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, wydanie 2. Poznań 2021). Po wybuchu powstania brał udział w walkach w kompanii gnieźnieńskiej, następnie w wojnie polsko - bolszewickiej jako porucznik saperów. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości. W 1960 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

8 VI 1910 r. w Poznaniu ożenił się z Franciszką z d. Jakszewska (ur. 2 III 1888 r. w Pleszewie, córka Antoniego i Łucji z d. Stanisławska). Z tego związku urodzili się Maria Janina (10 III 1913 r. Gniezno) i Jan Janusz (13 VI 1920 r. Gniezno). Rodzina na stałe zamieszkała w Poznaniu, po przeprowadzce z Gniezna, w 1934 r.

Po wybuchu II wojny światowej przekroczył granicę z Rumunią, internowany przebywał do 1940 r. w Targu Jiu. Następnie w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie (WBH, II.56.12006, porucznik w st.spoczynku).

Zmarł 16 VI 1965 r. Na obecne miejsce pochówku szczątki zostały przeniesione 20 X 1997 r., spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie kwatera IILno1 rząd 3 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku małżonki Franciszki (+25 I 1985), córki Marii Janiny (+1950), syna Jana Janusza (13 VI 1920 - 24 I 2002; w czasie II wojny światowej żołnierz 1 Dywizja Pancerna, następnie w PSZ w Anglii, dokumenty WBH II.56.13567 ) oraz jego żony Aliny z d. Kulig (10 XI 1925 Bestwina - 30 VII 2000 Poznań, córka Stanisława i Anny. Powstaniec warszawski 1944 r. Pseudonimy "Lala", "Alina", "Hajduczek". II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żubr" - poczet dowódcy. Lekko ranna we wrześniu 1944 r. Osadzona po powstaniu w obozie przejściowym (Dulag-121) w Pruszkowie, następnie w Stalag Gross-Lübars (filia Stalagu XI A Altengrabow), Stalag VI C Oberlangen/Emsland).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1880; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 53 / 1880; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 26 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Rejonowe Komendy Uzupełnień- Watszon Paweł; Rejonowe Komendy Uzupełnień- Watszon Janusz; Wojskowe Biuro Badań Historycznych II_52_1 ewidencja imienna oficerów i szeregowych jeńców polskich w obozach dla oficerów w Dorsten VIE i Dossel pod Wartburgiem VIB; Muzeum Powstania Warszawskiego; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 26-01- 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia ewangelicka Poznań - par. św. Krzyża, wpis 33 / 1859

Carl Joseph Watschon (26 lat) 100%
Johanna Friederike Rühlicke (23 lat)

Parafia ewangelicka Poznań - par. św. Pawła, wpis 5a / 1859

Carl Joseph Watschon
Johanna Friederike Rulicke

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 287 / 1880

Carl Joseph Watschon (ur. 1832)
ojciec: Franz Watschon , matka: Hedwig Laschinska
Catharine Romanowska (ur. 1841)
ojciec: Thomas Romanowski , matka: Marie Kędzierska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 53 / 1880

Carolus Joseph Watschon (48 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Hedvigis Laschimke alias Zaschimke
Dodatkowe informacje: wdowiec
Catharina Romanowska (39 lat)
ojciec: Thomas , matka: Marianna Kędzierska

Antkowski Tadeusz (1891-1985)

Urodził się 28 X 1891 r. w miejscowości Pląskowo (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko). Rodzice Stanisław (ur. 9 II 1864, syn Wawrzyńca i Stefanii Chaust) i Marianna z d. Janiszewska (3 VIII 1867 - 21 III 1932, córka Marcina i Rozalii z d. Bojarska) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Zofia (*+1890), Elżbieta (1892), Anna (1896) i Marianna (*+1897).

Informacji o Tadeuszu mamy niewiele. Brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz armii pruskiej, następnie został przyjęty do armii polskiej, co potwierdza dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Wojsku Polskim, dekret o nadaniu oficerom starszeństwa w stopniach i na tej podstawie też został przez WTG Gniazdo umieszczony w projekcie Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego. Wiele wyjaśnić tu może kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznych, w Kolekcji akt personalno - odznaczeniowych akta o syg. I.481.A.1804, gdzie Antkowski występuje jako porucznik rezerwy. Nazwisko Tadeusza zostało także zapisane w Muzeum Martyrologii Wielkopolan - Fort VII Oddział Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości, Powstańcy w Forcie VII, oprac. Muzeum Martyrologii Wielkopolan - Fort VII.

Zmarł 19 VIII 1985 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 25 kwatera 3 rząd 17 miejsce 8

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1084190&name_surname=Antkowski%20Tadeusz#

Wg wyszukiwarki miejskiej grobów spoczywają tu także Anna Antkowska (25 III 1896 - pogrzeb 3 VIII 1973 i Maria Janik (19 IX 1905 - pogrzeb 28 IV 1984) i jest to jedno miejsce grzebalne. Wg dokumentacji fotograficznej grobu sporządzonej 25 I 2024 r. przez Tomasza Konwickiego są to dwa nagrobki jeden, na którym wymieniono Annę, i drugi poświęcony Tadeuszowi. Oba groby przeznaczone są do likwidacji.

źródła: Parafia katolicka Kłecko, wpis 12 / 1889; Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 3 / 1889; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/49, skan 142 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 27 I 2025 r.; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2025,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Kłecko, wpis 12 / 1889

Stanislaus Antkowski (25 lat)
Marianna Janiszewska (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis 3 / 1889

Stanislaus Antkowski (ur. 1864)
ojciec: Lorenz Antkowski , matka: Stephanie Chaust
Marie Janiczewska (ur. 1867)
ojciec: Martin Janiczewski , matka: Rosalie Bojarska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1882/1/49, skan 142 Kuszewo (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń

Thaddaeus , rodzice: Stanislaus Antkowski, Marie Janiszewska ,

Michalak Jan (1889-1973)

Urodził się 24 V 1889 r. w miejscowości Łagiewniki (nieistniejąca wieś w gminie Suchy Las, w powiecie poznańskim, w województwie wielkopolskim. Obecnie leży na poligonie wojskowym Biedrusko) w rodzinie Walentego (ur. 1859, syn Wojciecha i Zofii z d. Mrowińska) i Marianny Stróżyk (ur. 1866, córka Franciszka i Anny z d. Mrowińska), para pobrała się w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Agnieszka (ur.1886, po mężu Jahns), Józefa (1887), Helena (1892), Franciszka (1895), Eleonora (Leonora, 1897), Władysław (1903) oraz Powstańcy Wielkopolscy Andrzej (14 XI 1901 - 16 X 1994, pochowany na poznańskim Junikowie) i Stanisław (5 I 1900 - po 3 VI 1963 Bluszczów - Rogów na Górnym Śląsku).

Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim, wstąpił pod rozkazy Kazimierza Nieżychowskiego (1892 - 1987) do tworzącego się pułku artylerii polowej (następnie był to 15. pułk artylerii polowej). Brał udział w walkach o Stację Lotniczą w Ławicy pod Poznaniem. Od 10 I 1919 r. w walkach na froncie północnym, walczył o Rynarzewo, Szubin, Nakło i Paterek. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej (jako jeden z niewielu o tym fakcie napisał w życiorysie z lat 60. XX wieku i co znajduje poświadczenie w dokumentach wystawionych w 1947 r. przez CAW). Następnie służył w 7. batalionie sanitarnym. Za udział w powstaniu odznaczony w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W WBH fiszka syg. akt 3244, podoficer. Jan Michalak brał także udział w wojnie obronnej w 1939 r. Służył jako sanitariusz w szpitalu wojskowym nr 701 w Chełmnie Lubelskim. Po wojnie członek ZBoWiD. Uchwałą W 8/72 mianowany na podporucznika.

Ożenił się z Anastazją z d. Flisikowska (15 IV 1896 - 27 VI 1975, córka Teodora i Katarzyny z d. Josska). Z tego związku urodzili się Jan (6 X 1919 r. w miejscowości Gorzędziej), Alfreda Genowefa (1920-1923 w Poznaniu) i Brunon Andrzej (14 IX 1926 Poznań - 23 X 2022 tamże).

Zmarł 8 IV 1973 r. Pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 25 kwatera 3 rząd 13 miejsce 2

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2548695&name_surname=Michalak%20Jan#

To także miejsce pochówku małżonki Anastazji i syna Brunona Andrzeja oraz jego żony Anny Marii (1934-2020).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1885; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1885; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/46, skan 110 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 449: Życiorysy powstańców wielkopolskich: M - tom VI (Miałkas Wawrzyn - Mielcarek Władysław); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 27 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2025-01-26.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1885

Valentinus Michalak (25 lat)
Marianna Stróżak (18 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-27 / 1885

Valentin Michalak (ur. 1859)
ojciec: Adalbert Michalak , matka: Sophie Mrowinska
Marie Strózak (ur. 1866)
ojciec: Franz Strózak , matka: Anna Matuszewska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/46, skan 110 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1889, Księga urodzeń

Johann , rodzice: Valentin Michalak, Marianna Strużyk

Słomczyński Stanisław (1890-1974)

Urodził się 11 XI 1890 r. w miejscowości Witowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Krzykosy) w rodzinie Jana (ur. 1854, syn Feliksa i Karoliny z d. Gojna) i Marianny z d. Mizerka (1859-1919, córka Wawrzyńca i Marianny z d. Grela), para pobrała się w 1881 r. Z tego związku urodzili się także Franciszek (1881), Agnieszka (1884), Katarzyna po mężu Antkowiak (1885), Antoni (1900-1910) i Marianna po mężu Hupki (1888-1925) oraz Powstaniec Wielkopolski - Jan (7 X 1887 - 20 III 1962).

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej. Na Doniesienie komendy 1. Dolno Alzackiego Pułku Piechoty Nr 132 z dn. 26 III 1915 r. został uznany za poległego w czasie II bitwy pod Ypres, jednakże 15 II 1916 r. unieważniono wpis na mocy rozporządzenia Królewskiego Sądu Ziemskiego w Środzie. Do powstania dołączył w rodzinnej Środzie, wstąpił do na początku stycznia 1919 r. formującej się 2. kompanii batalionu średzkiego. Pierwszym jej dowódcą mianowano Antoniego Pospieszalskiego (1885-1953), a później Leona Kasprowiaka (1896-1932). Kompania walczyła m.in. 11 I 1919 r. w bitwie o Szubin, następnie obsadziła Rynarzewo gdzie stacjonowałą do 23 I 1919 r. Po uzupełnieniu strat powstańców skierowano 31 I pod Szubin, a 1 II 1919 r. pod Kcynię, 3 II wzięła udział w przeciwnatarciu na linii Szczepice – Suchoręcz – Elizewo. Skierowana w kierunku Nakła nad Notecią i wzięła udział w natarciu na wsie Studzienki i Sipory. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

6 VII 1920 r. zamieszkał w Poznaniu. 3 IX 1928 r. ożenił się z Rozalią z d. Kochanowska (28 VIII 1904 - 11 I 1988), para miała syna Henryka (20 V 1928 - 15 VII 1949).

Słomczyński zmarł 14 XII 1974 r., pochowany na cm. komunalnym na Junikowie w Poznaniu, spoczywa pole 26 kwatera A rząd 10 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1086618&name_surname=S%C5%82omczy%C5%84ski%20Stanis%C5%82aw#OpenMap

To także miejsce pochówku żony i syna.

źródła: Parafia katolicka Solec (Środa), wpis 3 / 1881; Urząd Stanu Cywilnego Bronisław (Środa), wpis 5 / 1881; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1832/4/238, skan 65 Bronisław (USC) - akt zgonu, rok 1915, Sterbe-Haupt-Register; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 27 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2025-01-26.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Solec (Środa), wpis 3 / 1881

Joannes Słomczyński (25 lat)
ojciec: Felix , matka: Carolina Gojna
Marianna Mizerka (22 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Marianna Grala

Urząd Stanu Cywilnego Bronisław (Środa), wpis 5 / 1881

Johann Słomczyński (ur. 1854)
ojciec: Felix Słomczyński , matka: Caroline Gayniak
Marie Mizerka (ur. 1859)
ojciec: Lorenz Mizerka , matka: Marie Grala

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1832/4/238, skan 65 Bronisław (USC) - akt zgonu, rok 1915, Sterbe-Haupt-Register

Stanislaus Slomczynski (24 lat) , rodzice: Johann Slomczynski, Marianna Mizerka

Przybylski Jan (1890-1977)

Urodził się 19 V 1890 r. w miejscowości Pokrzywnica (wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk). Rodzice Szczepan (ur. 1859, syn Wawrzyńca i Zofii Baczkiewicz) i Elżbieta z d. Kaczmarek (ur. 1866, córka Franciszka i Marianny z d. Rosińska vel Ruszczyńska) pobrali się w 1887 r. w Dolsku.

Przed 1918 r. ożenił się z pochodzącą ze Swarzędza Franciszką z d. Frąckowiak (26 IX 1898 - 26 XI 1974), z tego związku urodzili się Helena (23 I 1918), Bogdan (20 IX 1919), Jan (10 IX 1923) i Janusz (7 IX 1925).

Nie ustalono czy Jan służył w armii pruskiej. Do powstania dołączył w dzielnicy Poznań - Główna gdzie mieszkał z rodziną. Wstąpił do kompanii Straży Ludowej Dzielnicy VII Poznań Główna pod dowództwem Leonarda Kowalskiego (1880-1950). i Michała Cofty (1871-1947), gdzie pełnił służbę patrolową i odwachu na terenie dzielnicy, brał udział w przejęciu poznańskich fortów III i IV, pełnił służbę przy placu amunicyjnym i obiektach kolejowych. Po powstaniu przeniesiony został do baonu zapasowego w VI 1919 r., skąd 9 IX 1920 r. zwolniony z wojska w stopniu kaprala. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. W 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 4 IV 1977 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Miłostowie, spoczywa pole 34 kwatera 3 rząd 2 miejsce 15
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=940211&name_surname=Przybylski%20Jan#

To także miejsce pochówku małżonki Franciszki z d. Frąckowiak (26 IX 1898 - 26 XI 1974).

źródła: Parafia katolicka Dolsk, wpis 25a / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Dolsk, wpis 44 / 1887; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 28 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 2025-01-26.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Dolsk, wpis 25a / 1887

Stephanus Przybylski (27 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Sophia Bączkiewicz
Elisabeth Kaczmarek (20 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Marianna Rosińska

Urząd Stanu Cywilnego Dolsk, wpis 44 / 1887

Stephan Przybylski (ur. 1859)
ojciec: Lorenz , matka: Sophie Bączkiewicz
Elisabeth Kaczmarek (ur. 1866)
ojciec: Franz , matka: Marie Ruszczynska

Kowalski Leonard (1880-1950)

Urodził się 28 X 1880 r. w miejscowości Wylatowo (wieś w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno) w rodzinie Władysława (ur. 1855, syn Karola i Józefy z d. Nowicka) i Marceliny z d. Eckert (1858-1893, córka Michała i Eleonory z d. Markowska). Para pobrała się w 1876 r. Leonard 6 VIII 1900 r. zamieszkał w Poznaniu. 18 IV 1910 r. w Sierakowie poślubił Mariannę z d. Lange (20 VII 1881 - 22 IV 1971 r., córka Józefa i Teodozji z d. Krzyżańska). Z tego związku urodzili się Zbigniew (27 III 1911), Stefan (1 VII 1912), Wacław (8 VII 1916) i Władysław (1920-1929). Od 1911 rodzina mieszkała w dzielnicy Poznań Główna.

Był organizatorem kompanii Straży Ludowej Dzielnicy VII Poznań Główna z Michałem Coftą (1871-1947), który w Deklaracji do zarządu Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich z roku 1918 - 1919, określa Kowalskiego jako organizatora straży Ludowej w Głównej (WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.11135). Natomiast w WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 28 I 2025 r. występuje czterokrotnie:

1/ L. Kowalski
jednostka: Straż Ludowa Dzielnica VII
uwagi: dowódca Straży Ludowej Dzielnicy VII
źródła: Czubiński Antoni, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Geneza – charakter – znaczenie, Poznań 2002; Czubiński Antoni, Grot Zdzisław, Miśkiewicz Benon, Powstanie wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, Warszawa – Poznań 1983; Powstaniec Wielkopolski. Czasopismo poświęcone historji Powstania Wielkopolskiego 1918-19 r. w świetle osobistych wspomnień powstańców, Zeszyt wstępny, Poznań 1933

2/ prawdopodobnie L. Kowalski
źródła: (co stanowi powtórzenie z w/w źródła, tj. Czubiński Antoni, Grot Zdzisław, Miśkiewicz Benon, Powstanie wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, Warszawa – Poznań 1983) w Grot Leszek, Pawłowski Ignacy, Pirko Michał, Wielkopolska w walce o niepodległość 1918-1919. Wojskowe i polityczne aspekty Powstania Wielkopolskiego, Seria Wielkopolska w walce o niepodległość 1918-1919, pod. red. Ignacego Pawłowskiego, Warszawa 1968

3/ L. Kowalski
źródła: Polak Bogusław, Wojsko Wielkopolskie 1918-1920, [Koszalin] 1990 - wymagane potwierdzenie

4/ Leonard Kowalski
jednostka: Straż Ludowa Poznań
źródła: Wspomnienia, relacje i zeznania Powstańców Wielkopolskich, "Szkice Zbąszyńskie" 2008, nr 1 (styczeń); Wspomnienia Powstańców Wielkopolskich, wyboru dokonali i wstępem opatrzyli Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek, Poznań 1970

Warto tu także zaznaczyć, że w Uchwale z 6 XII 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego napisano, że Czesław Cyrankowski (1887-1973) “brał udział w akcji przedpowstańczej w okresie od 30.10.1918 do 27.12.1918. W dniu 27.12.1918 jako organizator i komendant oddziałów Straży Ludowej na Poznań Dzielnicę VII w Głównej brał czynny udział z bronią w ręku przy zdobywaniu i rozbrajaniu posterunku niemieckiego przy fabryce naboi w Głównej i składnicy prochu - Fort IV, obsadzaniu dworca, rewizji pociągów, rozbrajaniu Niemców uciekających z Biedruska”. Co dziwne w Deklaracji z 10 XII 1938 r. do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich Cyrankowski nie wspomniał o tym, że był w Straży Ludowej, że był organizatorem oddziałów, za to napisał, że w okresie przed powstaniem był członkiem SOKOŁA i Towarzystwa Śpiewaczego w Głównej, a swój udział w powstaniu rozpoczął w dniu jego wybuchu i brał udział w walkach w Głównej i Poznaniu. (WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.11175).

Wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, który złożył Kowalski został odrzucony 2 III 1936 r.

Leonard Kowalski zmarł w Poznaniu 3 II 1950 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym na Miłostowie, spoczywa pole 15 rząd 7 miejsce 268
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=900298&name_surname=Kowalski%20Leonard#

To także miejsce pochówku jego małżonki Marianny (Marii) z d. Lange (20 VII 1881 - 22 IV 1971). Miejsce pochówku nie jest oznaczone w wyszukiwarce miejskiej grobów jako grób Weterana Powstania Wielkopolskiego, co zostanie zgłoszone do UM Wydział Kultury w Poznaniu. Grób nie jest opłacony i jest zaniedbany, zostanie złożony także wniosek do Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Centrali IPN o wpis do Ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mogilno, wpis L-42 / 1876; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 28 I 2025 r.; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mogilno, wpis L-42 / 1876

Ladislaus Kowalski (ur. 1855)
ojciec: Carl , matka: Josephine Nowicka
Marzellina Eckert (ur. 1858)
ojciec: Michael , matka: Eleonore Markowska