Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Anioła Wojciech (1897 - 1940)

Urodził się 15 IV 1897 r. w Poznaniu rodzinie Wincentego i Petroneli z d. Bakoś.

Po maturze został powołany do wojska niemieckiego. Po wybuchu powstania wstępuje ochotniczo do oddziałów, walczy między innymi pod Żninem. Jego udział w powstaniu został opisany w pamiętnikach kpt. Jana Tomaszewskiego. Służył w 9. Dywizji Piechoty (podchorąży). Następnie jako ułan. Za zasługi oraz odniesione w Powstaniu Wielkopolskim rany 14 VII 1920 r. zostaje odznaczony Krzyżem Powstańczym (przedwojenne odznaczenie Krzyż Rady Ludowej Miasta Poznania Za zasługi).
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line wymieniony trzykrotnie:
1/ Wojciech Anioła
urodzenie: 1897
data śmierci: 1940.10.10
status/stopień: ksiądz
uwagi: Łubowo
źródła: Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
2/ Wojciech Anioła
jednostka: Front Północny, Oddział Jana Tomaszewskiego
źródła:Tomaszewski Jan, Walki o Noteć (Żnin-Łabiszyn-Szubin-Rynarzewo) Rok 1918/19. Rok 1918/1919. Poprzedzone przygotowaniem i wybuchem Powstania w Wielkopolsce, Poznań 1930
3/ Wojciech Anioła
jednostka: Kompania Żnińska, Grupa Wschodnia Oddział Ochotników ze Żnina
status/stopień: podchorąży
uwagi: dowódca oddziału ze Żnina, walki o Żnin
źródła:Wspomnienia Powstańców Wielkopolskich, wyboru dokonali i wstępem opatrzyli Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek, Poznań 1970
Czubiński Antoni, Grot Zdzisław, Miśkiewicz Benon, Powstanie wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, Warszawa – Poznań 1983
Wielkopolski Powstaniec, 2008, R. 14
Walki Powstania Wielkopolskiego 1918 – 1919, red. nauk. Bogusław Polak, Marek Rezler, Koszalin 2010
Wrzosek Mieczysław, Wojny o granice Polski Odrodzonej 1918-1921, Biblioteka Wiedzy Historycznej, Warszawa 1992
Bydgoszcz w dobie Powstania Wielkopolskiego, pod red. Zdzisława Grota, Bydgoszcz 1970
Polak Irmina, Polak Bogusław, Wielkopolska w dobie powstania 1918-1919 (Kronika wydarzeń), Koszalin 1989
Polak Bogusław, Powstanie Wielkopolskie 1919, Zwycięskie Bitwy Polaków, tom 43, Warszawa 2015

Odznaczony Krzyżem Niepodległości 9 XI 1932 r., w WBH akta o syg. I.481.A.1687 (podporucznik pospolitego ruszenia).

Po powrocie z wojska wstępuje w wieku 24 lat do Seminarium Duchownego w Poznaniu. 5 VII 1927 r. w kościele św. Wojciecha w Poznaniu odprawił mszę św. prymicyjną. Następnie trafia na Pałuki, do Żnina. Tu daje się rozpoznać jako uczestnik walk o miasto. Z wielkim zapałem pełni posługę kapłańską dla środowiska weteranów powstania, które zawiązało się w Żninie. Szczególnie bliskie były dla ks. Anioły obchody rocznic powstańczych, np. 1 I 1928 r. odbyły się obchody rocznicowe w Żninie, a nabożeństwo za poległych powstańców, które odprawił ks. wikariusz Wojciech Anioła. Kazanie zostało określone jako wzniosłe i stosowne do chwili. W następnym roku, 1929 r. ks. Wojciech udał się wraz z uczestnikami na cmentarz i po złożeniu wieńców nad grobem poległych w walkach o Żnin przemawiał ks. wikariusz Wojciech Anioła. Podczas nabożeństwa w kolejną rocznicę powstańczych walk o Żnin w 1931 r. okolicznościowe kazanie wygłosił także ks. wik. Wojciech Anioła. Podczas bytności historyków i byłych dowódców 18 III 1928 r. w Żninie celebrował mszę św. i wygłosił patriotyczne kazanie. „Ksiądz-powstaniec, oficer kawalerii, w ciepłych słowach przemówił od ołtarza do swoich dawniejszych towarzyszy broni, wskazując na to, jak miecz i różaniec w dziejach Polski się zawsze wspierały i pięknie uzupełniały”- zanotował korespondent „Dziennik Bydgoskiego”.
W początku lat 30. opuszcza Żnin i obejmuje probostwo w Pakości,
W październiku 1940 r. zostaje ciężko pobity przez Niemców i wezwany na przesłuchanie do siedziby policji w Poznaniu. Po aresztowaniu został zamordowany i pochowany na poznańskim Miłostowie. Rodzina otrzymuje akt zgonu z informacją o przyczynie - atak serca.

Obecnie spoczywa na Cm. par. św. Andrzeja Apostoła (Spławie) w Poznaniu
pole 2 kwatera 5 rząd 2 miejsce 60 GPS: 52.34451, 17.030669

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców i członków rodziny, Wincentego +1944, Petronela +1960, Janina +1947, Edmund +2000, Irena +2010.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1891; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-5 / 1891; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna Katarzyna Krüger 9-10-2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 4 / 1891

Vincentius Anioła (ur. 1864)
ojciec: Matthias , matka: Elisabeth
Petronella Bakoś (ur. 1870)
ojciec: Andreas , matka: Catharina

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-5 / 1891

Vincenz Anioła (ur. 1864)
ojciec: Matthias Anioła , matka: Elisabeth Sobkowiak
Petronella Bakoś (ur. 1870)
ojciec: Andreas Bakoś , matka: Catharine Plote

Szałamacha Franciszek (1896 - 1977)

Urodził się 13 IX 1896 r. w miejscowości Mrowino (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Rokietnica). Jego rodzice Józef (1871-1950, syn Jana i Agnieszki z d. Urbaniak) i Katarzyna z d. Sołtysiak (1872-1951, córka Andrzeja i Agnieszki z d. Krystofiak) pobrali się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Władysław (1894-1981), Stanisława (1898-1976, po mężu Stanicka) i Czesław (1905-1978).

Franciszek ukończył szkołę powszechną. Z zawodu był robotnikiem.

Został powołany do armii pruskiej, dwukrotnie wymieniony na pruskich listach strat z 2 I 1917 r. Preußen 723 (wzięty do niewoli) i z 4 IX 1918 r. Preußen 1233 (powracający do służby).

Do powstania dołączył dość późno, 28 I 1919 r. w szeregach 10. pułku piechoty, brał udział w walkach na froncie północnym, biorąc udział w walkach o Kcynię, Paterek i Nakło (został raniony w nogę). Jak napisano w Uchwale z 1958 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego 17 V 1919 r. ranny w Wojsku Polskim w głowę, stracił lewe oko. Zwolniony do rezerwy 9 VII 1921 r. w stopniu starszego szeregowego z 57. pułku piechoty. Od 12 XII 1935 r. członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu od 1936 r., zweryfikowany dyplomem nr 11763, Nr Referatu Historycznego 19213.

1 VII 1923 r. ożenił się z Marianną (Marią) z d. Toja (ur. 4 VIII 1892 r. w Sobocie, córka Jana i Józefy z d. Nowaczyk). Z tego związku urodziło się troje dzieci - Tadeusz (1924-1998), Henryk (1925-1985) i Irena (1927-2014, po mężu Niciecka).

W czasie okupacji niemieckiej rodzina została wysiedlona z Wielkopolski, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań, lista transportowa 22 str 23.

Zmarł 12 V 1977 r. został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 2 rząd 21 miejsce 7 GPS: 52.362343, 16.936488

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Marianna (Marii) zmarłej 6 I 1958 r.

źródła: Parafia katolicka Cerekwica (Poznań), wpis 16 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Cerekwica (Poznań), wpis 22 / 1893; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 17028: Szalamacha Franz (Mrowino, Posen-W.); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 26049: Szalamacha Franz (Mrowino); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931;Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 148; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 77; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.5208); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Cerekwica (Poznań), wpis 16 / 1893
Joseph Szałamacha (22 lat) ojciec: Joannes Szałamacha , matka: Agnes Urban
Catharina Sołtysiak (21 lat) ojciec: Andreas Sołtysiak , matka: Agnes Krysztofiak
Urząd Stanu Cywilnego Cerekwica (Poznań), wpis 22 / 1893
Joseph Szałamacha (ur. 1871) ojciec: Johann + , matka: Agnes Urban
Catharine Sołtysiak (ur. 1872) ojciec: Andreas , matka: Agnes Krystofiak

Wiśniewski Ignacy Roman (1898-1981)

Urodził się 4 II 1898 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Jana (10 VI 1864 - 16 VIII 1918, syn Jakuba i Marcjanny z d. Wilk) i Marianny z d. Łabęcka (18 VI 1862, córka Stanisława i Agnieszki z d. Malinowska), para pobrała się w 1889 r. Miał brata Ludwika (ur. 20 VIII 1894) i siostrę Stanisławę (1889).

Ukończył szkołę powszechną, a następnie uczył się w szkole handlowej. Od IX 1914 r. zatrudniony w poczcie pruskiej jako listonosz. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół”.

10 III 1916 r. powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, walczył we Francji. Podczas walk został ranny.

Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do Poznania, a po wybuchu powstania dołączył do ochotników walczących w mieście. 27 I 1919 r. wstąpił do tworzącej się 1. kompanii saperów wielkopolskich na poznańskiej Wildzie (od 30 I 1920 r. XV Batalion Saperów (XV bsap)), pod rozkazami kapitana Witolda Butlera (8 I 1889 - 28 IX 1936) w szeregach, której następnie walczył dalej na froncie północnym powstania. Pierwszoplanowe znaczenie miało sparaliżowanie działalności niemieckich pociągów pancernych. Zadanie to saperzy realizowali poprzez zniszczenie lub zdobycie pociągu, niszczenie torów kolejowych w miejscach strategicznych oraz wysadzanie mostów. Przykładem tego typu działań było zdobycie 17 lutego 1919 pociągu pancernego pod Rynarzewem. Dowódcą dziewięcioosobowego patrolu minerskiego był plut. Józef Grzesiak (2 III 1891 - 18 II 1919), a członkami saperzy: Stanisław Banaszak, Władysław Filipiak, Jakub Floryszczak, Feliks Grzyl, Wojciech Leśniewski, Marian Murawski, Stefan Sroka i Ignacy Roman Wiśniewski. W czasie walki poległ plutonowy Grzesiak i saper Banaszak, a ranni zostali saperzy: Floryszczak, Grzyl, Murawski i Sroka. Plutonowy Grzesiak został pochowany na cmentarzu parafialnym w Cerekwicy. Uczestnicy boju, jako jedni z pierwszych powstańców wielkopolskich, zostali odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Głównodowodzący Sił Zbrojnych generał porucznik Józef Dowbor Muśnicki w rozkazie nr 65 z 9 marca 1919 napisał: „cała ta dziewiątka, po wysadzeniu toru kolejowego, nie zważając na znaczną przewagę załogi pociągu mężnie rzuciła się do ataku i walcząc aż do przybycia posiłków, nie dała wrogowi wycofać pociągu. W nierównej walce tylko trzech ocalało. Ten czyn bohaterski stawiam za wzór. Poległym niech ziemia rodzinna da wieczny pokój. Reszcie – szczycąc się, że dowodzę nimi – składam podziękowanie” (opis za Wikipedią). W szeregach już przemianowanej jednostki na XV Batalion Saperów Wiśniewski brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, przechodząc cały szlak bojowy. 21 VIII 1921 r. zwolniony z wojska w stopniu kaprala. W 1934 r. wstąpił do Związku Powstańców i Wojaków, w tym samym roku był także członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, przez który został zweryfikowany dyplomem nr 5905, Nr Referatu Historycznego 14212. Z członkostwa w organizacjach zrezygnował, bo nie było go stać na opłacenie składek członkowskich. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 V 1938 r. (brak pracy niepodległościowej). Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. otrzymał Wielkopolski Krzyża Powstańcz, Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

W okresie międzywojennym przez 7 lat przebywał za granicą w celach zarobkowych do 1927 r. Po powrocie podjął pracę w urzędzie miejskim w Poznaniu jako biurowy.

19 VIII 1930 r. ożenił się z Wandą Ławniczak (8 IX 1909 - 26 V 1979, córką Marcina i Stanisławy z d. Nowak, siostrą Powstańca Wielkopolskiego Edmunda 28 IX 1901 - 28 V 1983), z tego związku urodził się Jan Zygmunt (26 I 1936) i Zbigniew (1944).

W czasie okupacji niemieckiej z żoną, matką i synem Janem zostali umieszczeni w obozie dla wysiedleńców Główna w Poznaniu, dzięki staraniom ze strony pracodawcy Ignacego zwolnieni. Okupacje spędzili w Poznaniu.

Zmarł 14 VI 1981 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 6 rząd 8 miejsce 22 GPS: 52.362238, 16.934682

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Wandy, syna Jana (+30 V 2016) i jego żony Bożeny (+2024).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889; Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889 APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 74; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 146; WBH, Kolekcja odznaczonych VM I.482.39-3053, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.7189); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889

Johann Wiśniewski (ur. 1864)
ojciec: Jacob Wiśniewski , matka: Marzianna Wilk
Marie Łabędzka (ur. 1862)
ojciec: Stanislaus Łabędzki , matka: Agnes Malinowska

Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889

Joannes Wiśniewski (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Martianna Wilk
Marianna Łabędzka (25 lat)
ojciec: Stanislaus , matka: Agnes Malinowsk

Jabłoński Ignacy (1894-1970)

Urodził się 1 VII 1894 r. w miejscowości Mądre (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl), w rodzinie Mikołaja (1855 - 1913, syn Kacpra i Katarzyny z d. Staniszewska) i Franciszki z d. Kaczmarek (1864-1897, córka Marcina i Heleny z d. Staszak), para pobrała się w 1883 r. Z tego związku urodzili się także Apolonia (1884-1886), Franciszka (1886, po mężu Nowicka), Wiktoria (1887, po mężu Kujawa), Michalina (1889, po mężu Kołodziejczak), Antonina (1889, po mężu Mikulska), Michał (1892 - 1895) i Franciszek (*+1897).

Według Uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. brał czynny udział w powstaniu od dnia jego wybuchu do 20 II 1919 r. na terenie miasta Poznania o miasto, dworzec i w Starołęce. “Dowódca por. Mielewski” (po raz kolejny mamy do czynienia z przekręceniem nazwiska dowódcy, powinno być Jan Kanty Maria Milewski 20 X 1894 - 2 IV 1964, weteran bitwy pod Verdun i Powstania Wielkopolskiego). W wyżej cytowanej Uchwale pominięto także Jabłońskiego jako powstańca w szeregach 1. kompanii średzkiej. Od połowy stycznia 1919 r. do końca powstania walczył na froncie zachodnim pod Zbąszyniem. Po zakończonych działaniach wojennych zgłosił się ochotniczo do formującego się dyonu wielkopolskiej artylerii konnej (14. pułk art. Sołacz, przemianowany następnie po połączeniu 14. i 17. dywizjonów artylerii ciężkiej na 7. pułk artylerii ciężkiej (7 pac)). We wrześniu 1919 r. 14 dac skierowano na front północny, gdzie wziął udział w działaniach w okolicach Płocka. 19 X dywizjon wspierał piechotę w obronie Berezyny i przedmościa w Bobrujsku. Walczył tam do VII 1920 r. Od 9 VII wspierał działania opóźniające 14 DP. 16 VIII wspierał natarcie 14 DP w ramach bitwy warszawskiej. Jabłoński służył do 1927 r. jako podoficer zawodowy (sierżant).
Nie figuruje wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków czy towarzystw w okresie międzywojennym.

Przed 1921 r. ożenił się z Marianną z d. Łapatka (27 VIII 1893 Orkowo - 16 XI 1991 Poznań, córka Marcina i Marianny z d. Kaczmarek), z tego związku urodzili się Urszula (1921), Halina (1923), Tadeusz (1926) i Henryk (1932 - 2020).

Zmarł 8 VIII 1970 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 1 rząd 14 miejsce 3

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Parafia katolicka Kórnik, wpis 36 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 70 / 1883; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 11 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Kórnik, wpis 36 / 1883

Nicolaus Jabłoński (27 lat)
Francisca Kaczmarek (19 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 70 / 1883

Nikolaus Jabłonski (ur. 1855)
ojciec: Kaspar Jabłonski + , matka: Catharine Staniszewska
Franziska Kaczmarek (ur. 1864)
ojciec: Martin Kaczmarek , matka: Helene Stasza

Mikulski Sylwester (1900 - 1983)

Urodził się 31 XII 1900 r. w miejscowości Wylatowo (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno) w rodzinie Andrzeja (ur.1861, syn Wojciecha i Doroty Dudek) i Wiktorii z d. Kaszyńska (ur.1867, córka Jana i Katarzyny z d. Staszewska), para pobrała się w 1887 r. Bratem Sylwestra był Powstaniec Wielkopolski - Ignacy (1894-1977).

Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 1 I 1919 r. jako ochotnik kompanii mogileńskiej pod rozkazami Apolinarego Rachuja (25 V 1887 - 18 XII 1965) i brał udział w walkach o Inowrocław, Szubin, Jaksice i Brzozę. Następnie wcielony 10 II 1919 r. w szeregi 3. Pułku Ułanów Wielkopolskich. (17. Pułk Ułanów Wielkopolskich). Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920. Za udział w Powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1969 r. Plutonowy Mikulski Sylwester brał udział w wojnie obronnej 1939 r. W Wojskowym Biurze Historycznym akta o syg. 538, 2808, Krzyż Zasługi 31-230 podoficer. Nie figuruje wśród zweryfikowanych powstańców i członków związków czy towarzystw w okresie międzywojennym.

3 II 1925 r. w Trzemesznie ożenił się z Walerią z d. Walczak (27 V 1905 - 12 VIII 1987), z tego związku urodzili się Florian (28 III 1927 - 28 III 2018) i Eugenia (27 I 1931).

Podczas II wojny światowej mieszkał w Poznaniu, pracował w składnicy sanitarnej w Poznaniu jako robotnik. Po wyzwoleniu w 1945 r. pracował w Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” w Poznaniu. Od września 1946 r. do grudnia 1966 pracował w Zakładach Elektrotechnicznych "Alco" w Poznaniu. Przeszedł na emeryturę w styczniu 1967 r.

Zmarł 28 VII 1983 r. został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 8 rząd 3 miejsce 2 GPS: 52.362138, 16.934475

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Walerii (+1987), syna Floriana (+ 2018) i jego małżonki Teresy (+2018).

źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 11 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Wiemann Andrzej (1901 - 1984)

Urodził się 17 VIII 1901 r. w miejscowości Brzeźno Polskie (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim) w rodzinie Andrzeja (ur. 22 VIII 1856) i Marcjanny z d. Sobczak (ur. 12 II 1863), para pobrała się w 1885 r. Z tego związku urodzili się Franciszek (5 X 1887) i Powstańcy wielkopolscy Józef (20 I 1890, zmarł w Częstochowie, grób zlikwidowany), Michał (24 VIII 1898 - 13 I 1964, po zmianie nazwiska Sobczak) i Antoni (10 I 1893, zmarł w Gubinie. Ekshumowany do Żywca).

5 I 1919 r. do Budzynia weszły oddziały powstańcze z Rogoźna. Do godzin południowych Polacy opanowali niemieckie urzędy: pocztę, magistrat, komisariat policji oraz dworzec kolejowy. Zorganizowano Straż Ludową, która wieczorem liczyła już 56 osób. 6 I do Budzynia przybył z Wągrowca podporucznik Włodzimierz Kowalski z 34 żołnierzami. Z oddziałów budzyńskiego, rogozińskiego i wągrowieckiego zaczęto tworzyć kompanię budzyńską pod dowództwem Czesława Hamlinga, do której wstąpił Andrzej Wiemann. Jako powstaniec tej kompanii brał udział 8 I 1919 r. w walkach o zdobycie Chodzieży. Następnie od połowy stycznia 1919 r. w Budzyniu rozpoczęto formowanie batalionu budzyńskiego wchodzącego w skład 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich, w jego składzie Wiemann brał udział 2 II 1919 r. w walkach pod Radwankami, następnie na Froncie Północnym powstania walczył o Kcynię i Szubin. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze zwolniony do cywila jako nieletni. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany 4 VI 1936 r. dyplomem nr 11006, Nr Referatu Historycznego 18551. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

29 I 1925 r. poślubił Annę Korcz (20 VII 1898 - 10 X 1981), z tego związku urodziły się dwie córki Stanisława (1928) i Władysława (1929).

W czasie okupacji niemieckiej od 1940 do 1945 r. robotnik przymusowy w Continental Gummiwerke AG w Poznaniu (Oddziałowe Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu Akta śledcze IPN Po 76/346).

Zmarł 4 III 1984 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 7 rząd 7 miejsce 7 GPS: 52.362043, 16.934371

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Anny zm. w 1981 r.

źródła:Parafia katolicka Potulice (Wągrowiec), wpis 15 / 1885; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 106; WBH, Kolekcja odznaczonych VM I.482.39-3053, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.6982); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 12 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Potulice (Wągrowiec), wpis 15 / 1885

Andreas Wieman (28 lat)
Martianna Sobozak (22 lat)

Soboczyński Edmund (1900 - 1963)

Urodził się 14 IX 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Hipolita (13 VIII 1878, syn Andrzeja i Marii z d. Horst) i Antoniny z d. Górska (29 XII 1877 - 22 V 1959, córka Jana i Agnieszki z d. Heltmanowicz). Z tego związku urodzili się także Klemens (21 XI 1905), Zygmunt (21 XI 1910 - 13 II 1971) i Władysław (24 V 1913 - 14 VII 1974) oraz Powstańcy Wielkopolscy - Leon (29 IV 1902 - 1 V 1973) i Marian (6 IV 1904).

Sobczyński Edmund w Powstaniu Wielkopolskim brał udział od dnia jego wybuchu, w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. o Prezydium Policji, Zamek, Fort Grolmana. Brał także udział w nocy z 5 na 6 I 1919 r. w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. Następnie w walkach Leszno i Stare Bojanowo. Brał również udział w Powstaniu Śląskim od 15 IX 1921 r. do 20 X 1921 r. na Górze Św. Anny. Zwolniony do rezerwy 30 X 1921 r. Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu (Koło w Kościanie), zweryfikowany dyplomem nr 308, Nr Referatu Historycznego 7906. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Ożenił się z Zofią (28 IV 1900 - 4 VI 1974) z którą miał co najmniej trzy córki - Teresę (1926-2006), Krystynę (1927 - 2006) i Jadwigę (1932).

Zmarł 3 V 1963 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 3 miejsce 12 GPS: 52.361897, 16.934706

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Zofii i córki Krystyny.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 236 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 12; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.4982) WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 13 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/561, skan 236 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń
Edmund , rodzice: Hipolit Soboczyński, Antonina Górska ,

—-------------------------------
Co do Hipolita Sobczyńskiego i jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim - występuje w dokumentach przedwojennych tylko raz, w zbiorze akt Związku Powstańców Wielkopolskich, koło w Kościanie (Kościan - akta koła tom I). W piśmie z dnia 3 IV 1933 r. do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, w treści “nowo przyjęty do związku”. Hipolit zamieszkał w Poznaniu (przeniósł się z Inowrocławia) 9 XII 1899 r., 9 IV 1900 r. poślubił Antoninę, a w roku 1922 rodzina z Poznania przeprowadziła się do Kościana (na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania). Jego grób symboliczny znajduje się w Poznaniu, na cmentarzu komunalnym na Junikowie w Kwaterze Poznańskiego Czerwca 1956 r., pole 42 rząd 0 miejsce 7B gdzie miejsce pochówku zarezerwowali sobie jeszcze za życia Mirosław (ur. 5 VI 1944 - 31 VII 2023, ) i Alicja (ur. 28 V 1947), w formie zdjęć na tym nagrobku zostali wymienieni rodzice Mirosława - Zygmunt (21 XI 1910 - 13 II 1971, syn Hipolita) i Anna (3 VII 1912 - 3 IX 1974), którzy faktycznie spoczywają na cm. junikowskim pole 9 kwatera 2 rząd 6 miejsce 2 GPS: 52.388683, 16.831633 (to także miejsce pochówku żony Hipolita, matki Zygmunta - Antoniny z d. Górska (29 XII 1877 - 22 V 1959). Na owym symbolicznym grobie jako powstaniec został także wymieniony Klemens (ur.21 XI 1905), co do którego brak jakichkolwiek dokumentów potwierdzających udział w insurekcji wielkopolskiej. Tu także wymieniony został Leon Marian (29 IV 1902 - 1 V 1973) ale nie jako Powstaniec Wielkopolski a jako żołnierz AK i żołnierz Armii Andersa (walczący o Monte Cassino). Leon faktycznie spoczywa ze swoją żoną Anną z d. Pilińska (26 VII 1904 - 25 VIII 1974) także na cm. junikowskim: pole 22 kwatera A rząd 2 miejsce 39 GPS: 52.389007, 16.821924, a miejsce ich spoczynku zrównane jest z ziemią.

Przybylski Bernard (1892-1959)

Urodził się 15 IX 1892 r. w Gnieźnie w rodzinie Józefa (1859, syn Melchiora i Marianny z d. Florecka) i Antoniny z d. Janicka (1854, córka Stanisława i Teofili z d. Marchwicka) para pobrała się w 1886 r. w Lesznie. Z tego związku urodzili się także Władysław (21 III 1887) i Bolesław (4 IX 1890). Rodzina bardzo często się przeprowadzała, mieszkali w okolicach Leszna, w Szamotułach, Gnieźnie, Nowym Tomyślu. Bernard w 1912 r. przeprowadził się do Poznania, skąd okazjonalnie wyjeżdżał do Gniezna i Berlina.

10 VII 1917 r. Bernard został powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Gniezna, gdzie przyłączył się do Straży Ludowej, brał udział w walkach pod dowództwem Stanisława Józefa Szalińskiego (23 IV 1896 - 27 IX 1951) w szeregach utworzonej 1. kompanii gnieźnieńskiej. Zwolniony z wojska 19 X 1920 r., zatem istnieje prawdopodobieństwo, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co może potwierdzić kwerenda w WBH, gdzie znajduje się odrzucony 12 VI 1936 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. W 1957 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W okresie międzywojennym nie należał do związków czy towarzystw powstańczych czy weteranów (brak nazwiska na listach weryfikacyjnych i członkowskich).

30 X 1920 r. ożenił się z Teresą Chojnacką (ur. 24 IX 1893, córką Szczepana i Rozali z d. Kosmowska). Z tego związku urodzili się Zbigniew (10 IX 1925), Cecylia (23 XI 1918), Eligiusz (18 XI 1923 - 17 VI 1992), Jan (31 VIII 1925) i Sylwester (30 XII 1929 - 10 XI 1986).

Zmarł 12 VI 1959 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 5 miejsce 7 GPS: 52.361928, 16.934798

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego syna Eligiusza (+1992) i jego żony Łucji (+2018).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Leszno, wpis 126 / 1886; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 14 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Leszno, wpis 126 / 1886

Joseph Przybylski (ur. 1859)
ojciec: Melchior , matka: Marie Florecka
Antonie Janicka (ur. 1854)
ojciec: Stanislaus , matka: Theophila Marchwick

Siwczak Władysław (1900 - 1959)

Urodził się 27 V 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Józefa (ur. 1866, syn Walentego i Marianny z d. Pudliszak) i Katarzyny z d. Bandurska (ur. 1870, córka Wincentego i Małgorzaty z d. Cichocka), para pobrała się w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Jan (3 XII 1894), Antoni (8 VI 1897) i Stefan (27 XII 1905).

W czasie Powstania Wielkopolskiego od 27 do 29 XII 1918 r. brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu w oddziałach przybyłych do Poznania z Kórnika, w kolejnych dniach brał udział w walkach o Śrem, walkach pod Zbąszyniem, Strzyżewem, Łomnicą, Rawiczem (ranny w piersi i w rękę). Jako żołnierz 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich brał udział w obronie odcinka Jutrosin – Krotoszyn – Odolanów pod rozkazami Stanisława Jana Celichowskiego (25 IV 1885 - 29 III 1947). W wojsku do 20 VIII 1922 r. istnieje więc prawdopodobieństwo, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, niestety Uchwała z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z wiadomych przyczyn to pomija. Nazwisko władysława nie występuje wśród członków związków i towarzystw weteranów i powstańców w okresie międzywojennym. w WBH brak.

Ożenił się z Marianną z d. Nowicka (12 I 1895 - 14 IV 1978), z tego związku urodzili się Kazimiera (4 III 1924), Franciszek (5 III 1925 - 19 XI 1989) i Leokadia (22 III 1929).

Zmarł 15 IV 1959 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 5 rząd 5 miejsce 6 GPS: 52.361926, 16.934818

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Marianny (+1978) i syna Franciszka (+1989).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 3 / 1891; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 117 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 14 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 3 / 1891

Joseph Siwczak (ur. 1866)
ojciec: Valentin Siwczak , matka: Marie Pudliszak
Catharine Bandurska (ur. 1870)
ojciec: Vincenz Bandurski , matka: Margarethe Cichocka

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/559, skan 117 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Władysław , rodzice: Josef Siwczak, Katharina Bandurska

Mielcarek Stanisław (1899-1972)

Urodził się 16 XI 1899 r. w miejscowości Włościejewki (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski) w rodzinie Michała (ur. 1862, syn Jakuba i Marianny z d. Makulawska) i Katarzyny z d. Gorlas (ur. 1864, córka Wawrzyńca i Agnieszki z d. Marciniak), para pobrała się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Tomasz (9 XII 1887 - 1929), Franciszek (5 IV 1889), Jan (19 XII 1890 - 7 XI 1957), Antonina (1890-1977, po mężu Sikorska), Stefan (7 XII 1894), Marcin (12 XI 1895), Michalina (1897-1983, po mężu Drop), Stanisława (*+1898), Feliks (14 XI 1901 - 8 VII 1949), Jadwiga (1903-1976, po mężu Łączna) i Michał (6 X 1905 - 14 VII 1980).

28 XII 1918 r. wstąpił w szeregi powstańcze w Poznaniu i walczył na terenie miasta Poznania oraz brał udział w przejęciu Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy (szwadron konnych strzelców pod dowództwem ppor. Kazimierza Ciążyńskiego (2 III 1894 - 11 IX 1951)). Następnie w szeregach 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich od 16 I 1919 r. na froncie pod Zbąszyniem pod rozkazami Aleksandra Pajewskiego (5 I 1879 - 1 IX 1926). Walczył także na froncie północnym, m.in. o Szubin. Po podpisaniu rozejmu w Trewirze wrócił do Poznania i służył w 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich do 1921 r. (od stycznia 1920 r. pod nazwą 15. Pułk Ułanów Wielkopolskich, od sierpnia tego roku pod nazwą 15. Pułk Ułanów Poznańskich). W 1921 r. został zdemobilizowany, zatem mógł brać udział także w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym Uchwała o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1957 r. z oczywistych przyczyn nie wspomina, ale potwierdzenie może znajdować się w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 30 V 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24/21222). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej 1914/1918. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożeniony z Franciszką (5 I 1906 - 2 XI 1986), para miała pięcioro dzieci: Czesława (1927-1966 po mężu Mikołajewska), Antoni (1930-1993), Bronisława (1935-2016), Klara (1941-2017, po mężu Sicińska) i Maria (po mężu Skrzypalik).

Mielcarek zmarł 24 IX 1972 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 3 miejsce 2 GPS: 52.362057, 16.935092.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Franciszki, córki Klary i jej męża MArianna Sicińskich.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887; Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1879/1/79, skan 298 Książ Wielkopolski (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 671; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.19699); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 18 / 1887

Michael Mielcarek (ur. 1862)
ojciec: Jacob Mielcarek , matka: Marie Makulawska
Catharine Gorlas (ur. 1864)
ojciec: Lorenz Gorlas , matka: Agnes Marciniak

Parafia katolicka Mchy, wpis 7 / 1887

Michael Mielcarek (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Marianna Makałowska
Catharina Gorlas (23 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Agnes Marciniak
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1879/1/79, skan 298 Książ Wielkopolski (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanislaus , rodzice: Michael Mielcarek, Katharina Gorlas