Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kowalski Władysław (1896 - 1972)

Urodził się 30 V 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (ur. 1 IX 1871, syn Jana i Jadwigi z d. Wnuk) i Magdaleny z d. Ślamerska (ur. 4 IV 1870, córka Stanisława i Marianny z d. Nowak), para pobrała się w 1895 r. Z tego związku urodziło się jeszcze ośmioro dzieci Stanisław (28 X 1897 - 25 XI 1919), Florian (1900-1914), Aleksander (*+1902), Helena (1903-1908), Marianna (1905 - 1924), Marta (1907-1908), Jadwiga (1909) i Czesław (1911 - 1912).

Władysław ukończył szkołę powszechną w Poznaniu. Następnie wyjechał do Nadrenii, gdzie pracował jako górnik.

9 X 1915 r. został powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat: Preußen 638 z 20 IX 1916 r. żołnierz Reserve - Infanterie - Regiment 273 Preußen 1041 z 18 I 1918 r., Preußen 1174 z 27 VI 1918 r., Preußen 1313 z 10 XII 1918 r. jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 56.

Po wybuchu rewolucji w Niemczech wraca do Poznania, gdzie przyłącza się do powstania, walcząc w mieście Poznaniu, brał także udział w walkach o Stację Lotniczą na Ławicy. W styczniu 1919 r. wstąpił do 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich i został awansowany na stopień kaprala, następnie w szeregach 3. Pułku Strzelców Wielkopolskich od 10 III 1919 r. w stopniu chorążego, bierze udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Jako sierżant ze swoim oddziałem (57 pułk piechoty)w walkach nad Wołczanką wziął do niewoli 70 osób, zdobywając 2 kulomioty. Podczas wojny na Wschodzie wielokrotnie przeprowadzał samodzielne akcje wywiadowcze. Za te czyny został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari 5 klasy. Od 1927 r. służył w Korpusie Ochrony Pogranicza (27. Baon). Z wojska zwolniony w stan spoczynku 30 XI 1937 r.

Ożenił się z Martą Hermann (19 III 1903 - 20 II 1989), z którą miał dwoje dzieci Jana (18 XI 1923) i Urszulę (27 II 1919, po mężu Grajzer).
Zmarł 11 VIII 1972 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 4 rząd 18 miejsce

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego żony Marty (+1989).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Owińska, wpis 19 / 1895; Parafia katolicka Owińska, wpis 21 / 1895; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/29, skan 202 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. I; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28168: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24619: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 22490: Kowalski Wladislaus (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 14944: Kowalski Wladislaus (Posen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja odznaczonych I.482.35-2600, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.7189); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Owińska, wpis 19 / 1895

Johann Kowalski (ur. 1871)
ojciec: Johann Kowalski , matka: Hedwig Wnuk
Magdalena Slamerska (ur. 1870)
ojciec: Stanislaus Slamerski , matka: Marie Nowak

Parafia katolicka Owińska, wpis 21 / 1895

Joannes Kowalski (24 lat)
Magdalena Starszewska (25 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/29, skan 202 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń t. I

Władysław , rodzice: Jan Kowalski, Magdalena Plamerska

Augustyniak Walenty (1893-1986)

Urodził się 6 I 1893 r. w miejscowości Dymaczewo Nowe (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina) w rodzinie Franciszka (ur. 1855, syn Jana i Marcjanny z d. Degórska) i Wiktorii z d. Michalak (1857-1941, córka Mikołaja i Katarzyny z d. Urbaniak), para pobrała się w 1880 r. Z tego związku urodziły się także Józefa (1881), Marianna (1882), Stanisława (1884-1975), Antonina (1891), Franciszka (1895) i Anna (1897-1990).

Walenty z rodzinnej wsi przeprowadził się do Poznania w 1913 r.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych jako żołnierz Feldartillerie-Regiment 5 został ranny, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 194 z 9 IV 1915 r.

W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1958 r. napisano:”brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w walkach: Rynarzewo, Nakło, Paterek w II Baterii 15 Pułku Artylerii Polnej pod dow. kpt. Skupskiego“. Biorąc powyższe należy tu wyjaśnić, że mowa w Uchwale o 15. Wielkopolskim pułku artylerii lekkiej (15 pal), który swoimi początkami sięga 30 XII 1918 r. (utworzony w Białych Koszarach przy ul. Magazynowej w Poznaniu. Stąd oddziały wyruszyły na front, gdzie łączono je w baterie i dywizjony. 19 I 1919 r. Dowództwo Główne Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim poleciło podpułkownikowi Anatolowi Kędzierskiemu przystąpić do organizacji 1. pułku artylerii lekkiej Wielkopolskiej. 6 II 1919 r. właśnie te pododdziały artylerii utworzyły pułk. Już po powstaniu, 21 IX 1919 r. jednostka została przemianowana na 1 pułk artylerii polowej Wielkopolskiej). Natomiast wśród powstańców, a także dowódców nie odnajdujemy nazwiska kapitana Skupskiego, prawdopodobnie jest to omyłka pisarska, o czym już niejednokrotnie mogliśmy się przekonać, co do treści Uchwał o nadanie WKP. Należy także przyjąć, że najbardziej wiarygodną datą walk, w których brał udział Augustyniak i dla wymienionych miejscowości Rynarzewo, Nakło i Paterek jest 28 I 1919 r. kiedy to Prusacy podjęli ofensywę na froncie północnym, w rejonie Bydgoszczy i Nakła. W dniach następnych ciężkie walki toczyły się pod Rynarzewem (walki na tym odcinku toczyły się aż do czerwca 1919 r., mimo podpisanego rozejmu w Trewirze 16 II 1919 r.). Jak dalej napisano w Uchwale z 1958 r. Augustyniak został zwolniony z wojska 18 XII 1920 r., czyli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że brał także w przejmowaniu Pomorza a dalej w wojnie polsko - bolszewickiej, o czym w cytowanej uchwale z oczywistych przyczyn się nie wspomina. (patrz: Zarys historji wojennej 15-go pułku artylerii polowej wielkopolskiej; Panufnik Ładysław).

30 IV 1923 r. ożenił się z Agnieszką z d. Kwocz urodzoną 11 IV 1900 r. w podpoznańskich Krzesinkach, córką Franciszka i Cecylii z d. Nowak. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci Edward (1924 - 2008) i Regina (1930-2011, po mężu Gielniak).

Walenty Augustyniak zmarł 9 V 1986 r., został pochowany na cm. parafialnym św. Andrzeja Apostoła (Spławie) w Poznaniu, spoczywa: pole 2 kwatera 1 rząd 7 miejsce 91 GPS: 52.344102, 17.029838

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Agnieszki zm. 9 VIII 1979, córki Reginy (+2011) i zięcia Bernarda Gielniaka (1925-2007).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1852/3/11, skan 20 Głuchowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1880, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/60, skan 8 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 5785: Augustyniak Valent. (Neusee, Posen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 16 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1852/3/11, skan 20 Głuchowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1880, Księga małżeństw

Franz Augustyniak (25 lat), rodzice: Johann Augustyniak+ , Marcyanna Degórska ,
Victoria Michalak (23 lat) , rodzice: Nicolaus Michalak , Catharina Urbaniak ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1951/1/60, skan 8 Stęszew (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń

Valentin , rodzice: Franz Augustyniak, Victoria Michalak

Mycielski Stanisław (1891-1965)

Urodził się 19 V 1891 r. w majątku Wydawy (w gminie Poniec w powiecie gostyńskim), który należał do jego ojca Józefa (25 III 1855 - 10 IV 1918, syn Stanisława i Marii z d. Turno) i Zofii z d. Taczanowska (3 II 1863 - 5 V 1945, córka Władysława i Bogusławy z d. Chłapowska). Rodzice pobrali się w 1883 r., z tego związku urodzili się także Maciej (1 II 1885 - 2 X 1902), Wojciech (4 IX 1892 - 1942 Uchta ZSRR, Powstaniec Wielkopolski, uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 r., był właścicielem dóbr Wydawy), Władysław (28 IV 1894 - 1941 w łagrze nr 47 w Siewuralłag, Powstaniec Wielkopolski, uczestnik wojny polsko - bolszewickiej i Kampanii Wrześniowej, właściciel Spławia) i Katarzyna (1888 - 1955, poślubiła Jerzego Śląskiego 1881-1939, ziemianina, działacza społecznego i gospodarczego na Pomorzu).

Stanisław podobnie jak jego bracia, Władysław i Wojciech, ukończył gimnazjum w Berlinie, gdzie wówczas mieszkała rodzina, a co było związane z mandatem poselskim w sejmie pruskim przez ojca Józefa. Pod koniec I wojny światowej został zmobilizowany do armii pruskiej. Walczył na froncie francuskim. Zwolniony z armii po śmierci ojca wrócił do rodzinnego majątku w Kobylympolu. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego przyłączył się do walk, ale niestety nie ustalono kiedy i gdzie walczył. Wiadomo natomiast, że brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, za swoje męstwo został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari (Wojskowe Biuro Historyczne I.482.97-9757, VM, podporucznik rezerwy i Kolekcja Akt Personalno i Odznaczeniowych).

Stanisław Mycielski (podobnie jak jego brat Wojciech) nie założył rodziny, mieszkał z owdowiałą matką Zofią z Taczanowskich.

We wrześniu 1939 roku, Mycielski jako ochotnik wziął udział w wojnie obronnej. Dotarł do Warszawy. Podczas walk został ranny, a po kapitulacji trafił do niewoli. Okupację spędził w oflagu Woldenberg (XVIII C, 514).

Po wojnie zamieszkał w Poznaniu (majątek został kompletnie zniszczony, a majątek brata Wojciecha w Wydawach został upaństwowiony). Pracował w Bibliotece Uniwersyteckiej.

Zmarł w 1965 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Andrzeja Apostoła (Spławie), spoczywa pole 2 kwatera 1 rząd 3 miejsce 22 GPS: 52.344, 17.030156

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku jego rodziców Józefa (+1918) i Zofii (+1945) oraz symboliczne upamiętnienie braci Wojciecha i Władysława zmarłych na Wschodzie.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 390 / 1883; Parafia katolicka Nowe Miasto, wpis 11 / 1883; WBH, Kolekcja odznaczonych VM; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 17 X 2024 r.; wielkopolskahistorycznie.pl; naprzekordniom.wordpress.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 390 / 1883

Joseph Mycielski (ur. 1855)
ojciec: Stanislaus Mycielski , matka: Marie Turno
Sophie Taczanowska (ur. 1863)
ojciec: Ladislaus Taczanowski , matka: Boguslava Chłapowska

Parafia katolicka Nowe Miasto, wpis 11 / 1883

Joseph Mycielski
ojciec: Stanislaus , matka: Marianna
Sophia Taczanowska
ojciec: Ladislaus , matka: Boguslava

Kaczmarek Stefan (1895 - 1956)

Urodził się 16 VIII 1895 r. w miejscowości Kocanowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska). Rodzice Stanisław (ur. 1869, syn Michała i Józefy z d. Dębińska) i Katarzyna z d. Białożyńska (ur. 1862, córka Bartłomieja i Teofilii z d. Stankowska) pobrali się w 1891 r. Z tego związku urodzili się także Leokadia (1905 - 1985), Zofia (1897-1948), Michalina (1892-1968), Jadwiga (1899), Józefa (1902-1907), Jan (1903-1904) i Marianna (*+1898).

Stefan z zawodu był fryzjerem.

Nie ustalono czy został powołany do armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej.

Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego. Do Powstania Wielkopolskiego dołączył na terenie Pobiedzisk, brał udział w walkach na terenie miasta Poznania. Dalej brał udział w oddziałach pod dowództwem Stanisława Czerwińskiego (24 III 1894 - 20 XII 1972) w walkach w okolicach Inowrocławia. Miał być zwolniony z wojska 30 VII 1919 r. w stopniu szeregowego. Jego wniosek o Wielkopolski Krzyż Powstańczy został odrzucony.

Uwaga: w Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie fiszki dot. Stefana Kaczmarka, pod syg. akt 4031 jako podoficer, ur. 16 VIII 1895 r., syn Stanisława, i dwukrotnie odrzucony 12 VI 1935 i 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medali Niepodległości, figuruje jako Stefan Kaczmarek starszy sierżant, służący w 68. p.p., stacjonującym we Wrześni (niezbędna kwerenda w WBH aby potwierdzić lub zaprzeczyć, że to jedna lub dwie osoby, wg aktów urodzenia drugim Stefanem może być ADAM Stefan, ur. w Komornikach 16 VIII 1895 r., syn Stanisława i Konstancji z d. Kasztelan).

Ożenił się z Marianną (Maria) z d. Wiśniewska (13 VIII 1897 - 15 III 1989, córka Piotra i Anny z d. Godeska). Z tego związku urodzili się Aniela (1920), Stefan (1921), Irena (1923-2016), Eugeniusz (1927 - 2006) i Czesław (1932).

Stefan Kaczmarek zmarł 21 V 1956 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka, Minikowo), kwatera 2 rząd 21 miejsce 27 GPS: 52.362376, 16.936149

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891; Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 17 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Urząd Stanu Cywilnego Pobiedziska, wpis 29 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (ur. 1869)
ojciec: Michael Kaczmarek + , matka: Josephine Dębinska
Catharine Białożynska (ur. 1862)
ojciec: Bartholomaeus Białożynski , matka: Theophila Stankowska

Parafia katolicka Węglewo (Środa), wpis 6 / 1891

Stanislaus Kaczmarek (24 lat)
Catharina Białożyńska (28 lat)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/64, skan 150 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Stephan , rodzice: Stanislaus Kaczmarek, Catharina Bialozynska

Pielucha vel Pieniawski Kazimierz (1895 - 1999)

Uwagi co do zmiany nazwiska - w dokumentach sprzed II wojny światowej Kazimierz zapisany jest pod nazwiskiem rodowym Pielucha. Na mocy decyzji Wojewody Wielkopolskiego z 13 III 1947 Nr AC VI.1/23/47 nazwisko zostało zmienione na Pieniawski.

Urodził się 21 II 1895 r. w miejscowości Głuchowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki) w rodzinie Stanisława (ur. 1859, syn Wojciecha i Katarzyny z d. Szober) i Franciszki z d. Kopa (ur . 1858, córka Szymona i Marianny z d. Śron), para pobrała się w 1879 r. Z tego związku urodzili się także Agnieszka (*+1881), Marianna (1883, po mężu Frąckowiak), Michalina (1885), Józefa (*+1887), Franciszka (1888, po mężu Kirchner), Ignacy (27 VIII 1892) i Powstaniec Wielkopolski Andrzej Pielucha (26 X 1890 Głuchowo - 25 VI 1975 r. Poznań, spoczywa na cm. parafialnym na poznańskim Spławiu).

W armii pruskiej od 1 VII 1915 r. do 11 X 1918 r. brał udział w I wojnie światowej.

Do Powstania Wielkopolskiego dołączył z dniem jego wybuchu, brał udział rozbrajaniu Prusaków, przejęciu koszar przy ul. Bukowskiej i koszar grenadierów. Brał udział w walkach o stację Lotniczą na Ławicy w nocy z 5 na 6 I 1919 r. W Uchwale z 1957 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego dodatkowo podano: “od 17.11.1918 do 26.12.1918 - 3 komp. Straży Bezp., organizacja powstania, jako d-ca komp. Talarczak. Od 27.12 do 31.12.1919 w walkach o zdobycie Urzędu Umundurowania, Poczty, o obsadzenie Więzienia Wojskowego Grollman (Fort Grolman, od nazwiska Karla von Grolmana, a więzieniem był dopiero w okresie II wojny światowej) d-ca kompanii Talarczak Józef (błąd, powinno być Talarczyk Józef 7 III 1881 - 1959 Wieszczyczyn). Od 01.01.1919 do 12.02.1919 - 13 Oddział CKM, organizacja kompanii, d-ca Zielinski Feliks. Od 12.02 do 21.03.1919 r. walki uliczne w Poznaniu i warty w 6 pułku grenadierów (ani w lutym ani w marcu 1919 r. nie toczyły się już w Poznaniu żadne walki, a pruski pułk nie stacjonował już w Poznaniu)” – (podano za Lista odznaczonych WKP, projekt WTG Gniazdo). Niestety po raz kolejny przekonujemy się, że w Uchwałach jest cała masa błędów, mieszane są daty i wydarzenia, w tym przypadku jednak dużo może wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się 3 teczki, odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (chorąży zawodowy, zamieszkały Bydgoszcz), Krzyż Walecznych (sierżant 94/P-1317, prawdopodobnie za wojnę polsko bolszewicką, o której z oczywistych względów nie wspomniano w Uchwale o nadanie WP) i teczka 15630 (chorąży). W okresie międzywojennym w Dowództwie Oddziału Służby Lotnictwa.

1 IX 1920 r. z żoną Marią z d. Szaj (ur. 3 VII 1896 r. w Złotnikach, córka Antoniego i Antoniny z d. Antoszkiewicz, zm. 4 V 1970 w Poznaniu) zamieszkał w Poznaniu. Tu urodziło się do 1933 r. dwoje dzieci - Irena (1 X 1921 r.) i Henryk (7 I 1926). 29 IX 1926 r. rodzina przeniosła się do Leszna, a 31 X 1932 r. do Bydgoszczy.

Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej.

Po śmierci I żony Marii w 1970 r., Kazimierz poślubił 19 XII 1972 r. Poznaniu jej siostrę Teresę (23 X 1903 - 1 III 1985).

Zmarł 27 I 1999 r., został pochowany na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa w jednej z kwater Powstańców wielkopolskich pole 6 kwatera 1 rząd 3 miejsce 5 GPS: 52.38489, 16.83579

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku obu żon Marii zm. w 1970 i Teresy zm. w 1985 r.

źródła: Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 20 / 1879; Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 24 / 1879; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/64, skan 27 Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line i Lista odznaczonych WKP, stan na 23 IX 2024; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - kwerenda Tomasz Poniewierka; pomoc Monika Bijpost; dokumentacja fotograficzna grobu A. Grądzielewska

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/64, skan 27 Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń
Casimir , rodzice: Stanislaus Pielucha, Franciska Kopa ,

Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 20 / 1879

Stanislaus Pielucha (21 lat)
Francisca Kopa (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 24 / 1879

Stanislaus Pielucha (ur. 1859)
ojciec: Adalbert Pielucha , matka: Catharine Szober
Franziska Kopa (ur. 1858)
ojciec: Simon Kopa , matka: Marie Sron

Pielucha Andrzej (1890 - 1975)

Urodził się 26 X 1890 r. w miejscowości Głuchowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki) w rodzinie Stanisława (ur. 1859, syn Wojciecha i Katarzyny z d. Szober) i Franciszki z d. Kopa (ur. 1858, córka Szymona i Marianny z d. Śron), para pobrała się w 1879 r. Z tego związku urodzili się także Agnieszka (*+1881), Marianna (1883, po mężu Frąckowiak), Michalina (1885), Józefa (*+1887), Franciszka (1888, po mężu Kirchner), Ignacy (27 VIII 1892) i Powstaniec Wielkopolski Pielucha vel Pieniawski Kazimierz (1895 - 1999).

Uczestnik I wojny światowej, na pruskich listach strat wymieniony dwukrotnie, na liście Preußen 721 z 28 XII 1916 r. jako zaginiony, na liście Preußen 794 z 27 III 1917 r. jako ranny.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, ale w Wojskowym Biurze Historycznym występuje znajduje się odrzucony wniosek 4 V 1936 r. (68631) do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Natomiast w zbiorze Archiwum Państwowego w Poznaniu jako członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 (robotnik, bombardier, nr ewidencyjny 14609, wstąpił do związku 16 XI 1936 r.). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego wpisany na podstawie Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu i wspomnianego powyżej spisu - Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966].

Żonaty z Józefą Skrzypczak (ur. 9 III 1893 Komorniki, zm. 30 VIII 1964 Poznań), z tego związku do 1933 r. urodziły się dwie córki Agnieszka (17 I 1923 - 31 I 2013, po mężu Lutomska) i Adela (20 XI 1926).

25 VI 1975 r. Poznań, pochowany na cm. parafialnym na poznańskim Spławiu (Cmentarz parafii św. Andrzeja Apostoła), spoczywa pole:2 kwatera:1 rząd:4 miejsce:34.

To także miejsce pochówku żony Józefy zm. w 1964, córki Agnieszki 1923 - 2013 i jej męża Jana 1907-1990 Lutomskich.

źródła: Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 20 / 1879; Urząd Stanu Cywilnego Konarzewo, wpis 24 / 1879; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/49, skan 134 Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 16996: Pielucha Andreas (Glochowo); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 18018: Pielucha Andreas (Glochowo); Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 278
Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 24 IX 2024; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/49, skan 134 Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń
Andreas , rodzice: Stanislaus Pielucha, Francisca Kopa

Łabacki Stanisław (1898-1966)

Urodził się 29 X 1898 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (10 VII 1866, syn Juliana i Ewy z d. Galińska) i Marianny z d. Frankowska (15 X 1859, córka Józefa i Michaliny z d. Hojnacka), para pobrała się w 1892 r. w Poznaniu. Z tego związku urodziło się jeszcze siedmioro dzieci - Marian, Kazimierz i Zofia zmarli w niemowlęctwie, Adam (Łabacki, 20 XI 1903 - 17 VIII 1994), Stefan (Labacki, 29 VII 1908 - 14 V 2019) i Powstaniec Wielkopolski Ludwik (Labacki, 22 VIII 1896 - 16 III 1975).
Stanisław powołany do armii pruskiej służył od 14 II 1917 r. do 18 VIII 1918 r.
Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, wiadomym jest, że 18 I 1919 r. wstąpił do tworzących się oddziałów lotniczych na stacji Lotniczej Ławica, służył w I Eskadrze Lotniczej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51.
Jego dalsze losy nie zostały ustalone.
Zmarł 26 XII 1966 r., pochowany na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu, spoczywa pole:7 kwatera:2 rząd:1 miejsce:9
To także miejsce pochówku Leokadii (23 XII 1900 - 27 I 1984).
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 96 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 103 / 1892; Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WBH, Wykaz podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51.; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 96 / 1892
Johann Labacki (ur. 1866)
ojciec: Julian Labacki , matka: Eva Galinska
Marie Frankowska (ur. 1870)
ojciec: Joseph Frankowski , matka: Michalina Hojnacka
Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 103 / 1892
Joannes Labecki (26 lat)
matka: Eva Labacka
Marianna Frankowska (22 lat)
ojciec: Joseph , matka: Michalina

Łabacki Ludwik (1896-1975)

Urodził się 22 VII 1896 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (10 VII 1866, syn Juliana i Ewy z d. Galińska) i Marianny z d. Frankowska (15 X 1859, córka Józefa i Michaliny z d. Hojnacka), para pobrała się w 1892 r. w Poznaniu. Z tego związku urodziło się jeszcze siedmioro dzieci - Marian, Kazimierz i Zofia zmarli w niemowlęctwie, Adam (Łabacki, 20 XI 1903 - 17 VIII 1994), Stefan (Labacki, 29 VII 1908 - 14 V 2019) i Powstaniec Wielkopolski Stanisław (Łabacki 1898-1966).
Powołany do armii pruskiej służył podczas I wojny światowej, na pruskich listach strat wymieniony dwukrotnie, na liście Preußen 1104 z 4 IV 1818 r jako zaginiony, i na liście z 2 VII 1918 r. Preußen 1178 w niewoli.
Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, wiadomym jest, że w zbiorze Archiwum Państwowego w Poznaniu występuje jako członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 (bankowiec, plutonowy). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego wpisany na podstawie Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu i Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966].
28 VIII 1920 r. zamieszkał ponownie w Poznaniu z żoną Genowefą z d. Bągard (12 XII 1896 Warszawa - 18 V 1982 Poznań). Z tego związku urodziło się do 1933 r. troje dzieci Janina (26 XII 1920 - 1958), Mieczysław (24 III 1926 - 23 XI 1970) i Zofia (30 IV 1929).
Jego dalsze losy nie zostały ustalone.
Zmarł 16 III 1975 r., pochowany na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu, spoczywa pole:27 kwatera:D rząd:3 miejsce:23
To także miejsce pochówku żony Genowefy zm. 1982, córki Janina zm. 1958 i teściowej Marianny z Kucińskich Bągard (1864-1952).
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 96 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 103 / 1892; Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24740: Labacki Ludwig (Posen); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 23058: Labacki Ludwig (Posen); Archiwum Państwowe w Poznaniu . Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 47
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 96 / 1892
Johann Labacki (ur. 1866)
ojciec: Julian Labacki , matka: Eva Galinska
Marie Frankowska (ur. 1870)
ojciec: Joseph Frankowski , matka: Michalina Hojnacka
Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 103 / 1892
Joannes Labecki (26 lat)
matka: Eva Labacka
Marianna Frankowska (22 lat)
ojciec: Joseph , matka: Michalina

Łagoda Leon (1898 - 1975)

Urodził się 20 I 1898 r. w Poznaniu w rodzinie Marcina (ur. 20 X 1865, syn Jana i Małgorzaty) i Katarzyny z d. Dziurkiewicz (ur. 23 X 1872, córka Szymona i Jadwigi), para pobrała się w 1892 r. w Poznaniu. Z tego związku urodzili się także Stanisław (14 IV 1893), Stefan (1895-1906), Pelagia (*+1897), Bronisława (1899), Tadeusz (25 I 1901), Janina (1903), Władysława (1904), Helena (1906), Marian (1909) i Władysław (1910).

Z zawodu blacharz.

W armii pruskiej od 22 V 1917 r. do 11 XI 1918 r.
Od 25 XI 1918 r. w Straży Ludowej w Poznaniu.
Do Powstania Wielkopolskiego dołączył jako ochotnik do 2. kompanii wartowniczej w forcie Rocha pod dow. sierżanta Edmunda Krausego (27 IX 1879 Poznań - 15 II 1919 Nowa Wieś Zbąska, syn Teodora i Anastazji z d. Pomorska). Łagoda pełnił służbę wartowniczą na dworcu oraz nad szkutami na Warcie przy przeładowni. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walce o lotnisko Ławica pod dow. Michała Krauzego (5 VIII 1899 r. Góra w powiecie żnińskim - 2 VII 1919 r. pod Inowrocławiem, w wyniku wypadku lotniczego, syn Jana i Agnieszki z d. Zabłocka). Po zdobyciu lotniska dołączył do tworzących się oddziałów wojsk lotniczych, przydzielony do I Eskadry Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykaz podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51. Brał udział w akcjach bojowych do 1921 r. w tym walkach pod Lwowem i w wojnie polsko - bolszewickiej pod dow. porucznika Wiktora Pniewskiego (fakty te zostały pominięte z oczywistych przyczyn w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego nadanego Łagodzie w 1971 r.). W lipcu 1921 został zwolniony ze służby wojskowej. Jak wspomniano powyżej odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Od 1925 r. pracował w zakładach Gazownictwa w Poznaniu w charakterze blacharza a od 1934 r. w charakterze legalizatora.

Jego losy podczas II wojny światowej nie zostały ustalone.

Zmarł 21 IX 1975 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole:4 kwatera:2 rząd:1 miejsce:2

To także miejsce pochówku MAcieja (4 II 1945 - 14 XII 2004).

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 9 / 1892; Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, i Lista odznaczonych WKP, stan na 24 IX 2024; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 45; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72 ; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 9 / 1892

Martinus Łagoda (26 lat)
ojciec: Joannes , matka: Margaretha
Catharina Dziarkiewicz (19 lat)
ojciec: Simon , matka: Hedvigis

Łączkowski Franciszek (1898 -1942)

Urodził się 4 III 1898 r. w miejscowości Młynkowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki) w rodzinie Józefa (1849 - 1909) i Marianny z d. Kubiak (1855), para pobrała się w 1874 r. Z tego związku urodzili się także Antonina (1876-1882), Ignacy (1877), Jan (1879-1917), Walentyna (1881), Wojciech (1883), Marianna (1885-1967), Józef (1887), Franciszka (1889), Stanisława (1891-1894), Szczepan (Stefan 1892-1895), Katarzyna (1896), Stanisław (1895-1915) i Wawrzyniec (*+1900).
11 X 1916 r. z Konarzewa przeprowadził się do Poznania i podjął pracę w zawodzie ślusarza.
Nie ustalono czy służył w armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej. Nie ustalono także w jakich oddziałach brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, wiadomo natomiast, że w nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w zdobywaniu Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy, a następnie wstąpił w szeregi tworzących się oddziałów.
Był ślusarzem, pracował na kolei w Poznaniu.
6 IX 1921 r. przeprowadził się z Ławicy do Poznania. 16 I 1921 r. ożenił się z Katarzyną Burzyńską (9 XI 1903 - 31 I 1983). Z tego związku urodzili się Marian (27 VII 1922 - 9 VIII 1923), Seweryn (ur. 15 XII 1923 - 10 V 1996), Hieronim (ur. 22 IX 1925 - 1970), Roman (ur. 8 V 1927 - 2000), Konrad (ur. 23 VIII 1929), Werena (ur. 20 II 1931), Eufrazja (ur. 7 IX 1932), Erazm (ur. 24 VII 1934 - 17 XI 2012).
Franciszek został zmobilizowany w końcu sierpnia 1939 r., brał udział w Kampanii Wrześniowej.
Zmarł 17 VII 1942 r. w szpitalu na ulicy Szkolnej w Poznaniu, pochowany na cmentarzu górczyńskim w Poznaniu (grobu nie zlokalizowano).