Wiśniewski Ignacy Roman (1898-1981), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Wiśniewski Ignacy Roman (1898-1981)

Urodził się 4 II 1898 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Jana (10 VI 1864 - 16 VIII 1918, syn Jakuba i Marcjanny z d. Wilk) i Marianny z d. Łabęcka (18 VI 1862, córka Stanisława i Agnieszki z d. Malinowska), para pobrała się w 1889 r. Miał brata Ludwika (ur. 20 VIII 1894) i siostrę Stanisławę (1889).

Ukończył szkołę powszechną, a następnie uczył się w szkole handlowej. Od IX 1914 r. zatrudniony w poczcie pruskiej jako listonosz. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół”.

10 III 1916 r. powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, walczył we Francji. Podczas walk został ranny.

Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do Poznania, a po wybuchu powstania dołączył do ochotników walczących w mieście. 27 I 1919 r. wstąpił do tworzącej się 1. kompanii saperów wielkopolskich na poznańskiej Wildzie (od 30 I 1920 r. XV Batalion Saperów (XV bsap)), pod rozkazami kapitana Witolda Butlera (8 I 1889 - 28 IX 1936) w szeregach, której następnie walczył dalej na froncie północnym powstania. Pierwszoplanowe znaczenie miało sparaliżowanie działalności niemieckich pociągów pancernych. Zadanie to saperzy realizowali poprzez zniszczenie lub zdobycie pociągu, niszczenie torów kolejowych w miejscach strategicznych oraz wysadzanie mostów. Przykładem tego typu działań było zdobycie 17 lutego 1919 pociągu pancernego pod Rynarzewem. Dowódcą dziewięcioosobowego patrolu minerskiego był plut. Józef Grzesiak (2 III 1891 - 18 II 1919), a członkami saperzy: Stanisław Banaszak, Władysław Filipiak, Jakub Floryszczak, Feliks Grzyl, Wojciech Leśniewski, Marian Murawski, Stefan Sroka i Ignacy Roman Wiśniewski. W czasie walki poległ plutonowy Grzesiak i saper Banaszak, a ranni zostali saperzy: Floryszczak, Grzyl, Murawski i Sroka. Plutonowy Grzesiak został pochowany na cmentarzu parafialnym w Cerekwicy. Uczestnicy boju, jako jedni z pierwszych powstańców wielkopolskich, zostali odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Głównodowodzący Sił Zbrojnych generał porucznik Józef Dowbor Muśnicki w rozkazie nr 65 z 9 marca 1919 napisał: „cała ta dziewiątka, po wysadzeniu toru kolejowego, nie zważając na znaczną przewagę załogi pociągu mężnie rzuciła się do ataku i walcząc aż do przybycia posiłków, nie dała wrogowi wycofać pociągu. W nierównej walce tylko trzech ocalało. Ten czyn bohaterski stawiam za wzór. Poległym niech ziemia rodzinna da wieczny pokój. Reszcie – szczycąc się, że dowodzę nimi – składam podziękowanie” (opis za Wikipedią). W szeregach już przemianowanej jednostki na XV Batalion Saperów Wiśniewski brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, przechodząc cały szlak bojowy. 21 VIII 1921 r. zwolniony z wojska w stopniu kaprala. W 1934 r. wstąpił do Związku Powstańców i Wojaków, w tym samym roku był także członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, przez który został zweryfikowany dyplomem nr 5905, Nr Referatu Historycznego 14212. Z członkostwa w organizacjach zrezygnował, bo nie było go stać na opłacenie składek członkowskich. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 9 V 1938 r. (brak pracy niepodległościowej). Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. otrzymał Wielkopolski Krzyża Powstańcz, Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

W okresie międzywojennym przez 7 lat przebywał za granicą w celach zarobkowych do 1927 r. Po powrocie podjął pracę w urzędzie miejskim w Poznaniu jako biurowy.

19 VIII 1930 r. ożenił się z Wandą Ławniczak (8 IX 1909 - 26 V 1979, córką Marcina i Stanisławy z d. Nowak, siostrą Powstańca Wielkopolskiego Edmunda 28 IX 1901 - 28 V 1983), z tego związku urodził się Jan Zygmunt (26 I 1936) i Zbigniew (1944).

W czasie okupacji niemieckiej z żoną, matką i synem Janem zostali umieszczeni w obozie dla wysiedleńców Główna w Poznaniu, dzięki staraniom ze strony pracodawcy Ignacego zwolnieni. Okupacje spędzili w Poznaniu.

Zmarł 14 VI 1981 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Antoniego Padewskiego (Starołęka), spoczywa kwatera 6 rząd 8 miejsce 22 GPS: 52.362238, 16.934682

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Wandy, syna Jana (+30 V 2016) i jego żony Bożeny (+2024).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889; Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889 APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 74; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 146; WBH, Kolekcja odznaczonych VM I.482.39-3053, VM; Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.7189); Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym stan na 10 X 2024 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7.10.2024.

Urząd Stanu Cywilnego Międzychód (Śrem), wpis 1 / 1889

Johann Wiśniewski (ur. 1864)
ojciec: Jacob Wiśniewski , matka: Marzianna Wilk
Marie Łabędzka (ur. 1862)
ojciec: Stanislaus Łabędzki , matka: Agnes Malinowska

Parafia katolicka Śrem, wpis 9 / 1889

Joannes Wiśniewski (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Martianna Wilk
Marianna Łabędzka (25 lat)
ojciec: Stanislaus , matka: Agnes Malinowsk

Strony