Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Stachowiak Antoni (1886-1955)
Urodził się w 1 I 1886 r. we wsi Linie (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Lwówek), jako syn Antoniego (ur.1858) i Marianny (ur.1861) z d. Appelt.
Para pobrała się w 1883 roku (USC Zębowo, wpis 13 / 1883).
Ze związku tego urodzili się: Helena (1884 - ? ), Walenty (1888 – ? ), Maria (1890 - ? ), Józef (1892 - ? ), Agnieszka (1894 - ? ), Jan (1896 - 1953 ), Anna (1897 - ? ).
Rolnik. Powstaniec Wielkopolski pozytywnie zweryfikowany w lutym 1937 roku dyplom nr. 13728, ABnHPW 21064 (koło Lwówek). Należał do Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914-1919 wstępując w jego szeregi w stopniu szeregowego dnia 2 III 1936 roku - Koło Lwówek .
Poślubił Annę z dom. Lisek (ur. 23 VI 1887 r. , zm. 18 VII 1967 r.), córkę Wiktora i Agnieszki z dom. Michalska.
Zmarł 25 I 1955 roku, pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Pniewach.: sektor: D, rząd: IX, miejsce: 9
Miejsce spoczynku weterana jest w słabym stanie. Wymaga renowacji i uporządkowania.
Dnia 06-11-2023 zostało zgłoszone do IPNu w celu wpisania do Ewidencji Weteranów Walk o Wolność i Niepodległość Polski.
sporządzono na podstawie:
http://www.basia.famula.pl/
https://poznan-project.psnc.pl/
http://powstancywielkopolscy.pl
https://www.myheritage.pl/
Opracowanie i zdjęcia grobu (06-11-2023) : Marcin Borkowski
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Bielawski Jan - szukamy informacji
urodził się 12 V 1895 roku w miejscowości Wielka Klonia – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Gostycyn, w rodzinie Szymona i Marii z dom. Borbe. Jan zamieszkał w Poznaniu w roku 1905, natomiast jego rodzice w roku 1908 (wspólna karta meldunkowa miasta Poznania).
19 IX 1914 roku Jan przeniósł się do Düsseldorfu, co zapewne związane jest z jego służbą wojskową w armii pruskiej.
Ukończył kurs obserwatora balonowego w Luftschiffer-Ersatz-Abteilung Nr. 1 stacjonującym w Berlin-Reinchendorf i w 2. kompanii Luftschiffer-Ersatz-Abteilung Nr. 3 w Düsseldorf. Ponadto ukończył kurs strzelania z karabinów maszynowych do samolotów zorganizowany w 2. Dywizji Piechoty. Z armii pruskiej wrócił do Poznania 17 XII 1918 roku.
Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w powstaniu, natomiast sprawę może wyjaśnić kwerenda w WBH, gdzie znajduje się odrzucony 25 X 1937 roku wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Na Listach zweryfikowanych zapisane zostało, że weryfikacja miała miejsce 27 VII 1933, nr Ref. Historycznego 7965, stopień wojskowy sierżant, zamieszkały Poznań, Wały Leszczyńskiego - Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 14.
W dniu 18 II 1919 roku został skierowany do I Eskadry Wielkopolskiej w stopniu plutonowego, gdzie objął etatowe stanowisko obserwatora lotniczego. Przypuszczalnie w pierwszej dekadzie marca otrzymał stopień sierżanta.
9 IX 1922 roku w Poznaniu poślubił Felicję z dom.Rosenthal urodzoną 25 VI 1897 córkę Juliusa i Aurelie z dom. Themal (rodzice byli wyznania mojżeszowego, dlatego nie spolszczam ich imion). Ze związku Jana i Felicji 25 VI 1923 roku urodził się syn Łucjan (Lucjan) Bernard.
Nie ustalono kiedy i gdzie zmarł Jan.
źródła: WTG Gniazdo - Uczestnicy PW. WBH - kartoteka personalno - odznaczeniowa. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. APP - Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Borak Władysław (1898 -?)

urodził się 14 IV 1898 roku na poznańskiej Wildzie w rodzinie Michała (1862-1904) i Konstancji z dom. Nowak (1864-1918), para pobrała się w roku 1889 w Steszewie. Z tego związku urodzili się także Marianna (*+1890), Stefan (27 VII 1891, żołnierz I wojny światowej, dwukrotnie ranny, trafił do niewoli z której został zwolniony dopiero 16 VIII 1919 roku), Wiktor (5 III 1897, żołnierz armii pruskiej od 15 XII 1918, nie ustalono czy brał udział w PW), Wiktoria (1896, po mężu Żytkowiak), Powstaniec Wielkopolski - Leon (12 XII 1900) i Bolesław (20 V 1904 - 1914).

Na dzień sporządzenia notatki nie ustalono czy Władysław brał udział w Powstaniu Wielkopolskim - tj. na listach weryfikacyjnych brak jego imienia, ale w Spis oficerów i żołnierzy I Grupy Lotniczej Wielkopolskiej, CAW figuruje jako pomocnik komorowego a w WBH znajduje się teczka o sygnaturze akt I.481.B.10495 w stopniu wachmistrza a także odrzucony wniosek 20 IX 1937 roku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (niezbędna kwerenda).

30 XI 1922 roku ożenił się z Anielą z dom. Rybczyńska ur. 1 VIII 1895 roku w Poznaniu córką Stanisława i Marianny z dom. Myk i siostrą Powstańca Wielkopolskiego Jana (16 V 1897 - 1 XII 1979).
Ze związku Władysława i Anieli urodzili się Leonard (21 IV 1926 - 1998) i Janusz 26 X 1927 - zamordowany w KL Auschwitz 13 III 1943).

Wg danych na nagrobku Władysław, Aniela, Leonard i jego żona Maria oraz ich córka Barbara spoczywają na cmentarzu parafialnym na poznańskim Górczynie, wg. wyszukiwarki miejskiej grobów:
kwatera IVP
rząd 26 miejsce 29
GPS: 52.386132, 16.875337
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Barbara-Fengler-Borak/17972369

Daty i miejsca śmierci Władysława i Anieli nie ustalono.

—-----------------------

Borak Leon (1900 - 1957)

urodził się 12 XII 1900 roku w Poznaniu w rodzinie Michała (1862-1904) i Konstancji z dom. Nowak (1864-1918), para pobrała się w roku 1889 w Steszewie. Z tego związku urodzili się także Marianna (*+1890), Stefan (27 VII 1891, żołnierz I wojny światowej, dwukrotnie ranny, trafił do niewoli z której został zwolniony dopiero 16 VIII 1919 roku), Wiktor (5 III 1897, żołnierz armii pruskiej od 15 XII 1918, nie ustalono czy brał udział w PW), Wiktoria (1896, po mężu Żytkowiak), Władysław ( 14 IV 1898) i Bolesław (20 V 1904 - 1914).

14 VI 1918 roku został powołany do armii pruskiej, z której został zwolniony 18 XII 1918 roku.
Jako powstaniec został zweryfikowany 28 II 1936 roku Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 209, z zawodu kupiec zbożowy, stopień wojskowy plutonowy. 8 XI 1937 roku odznaczony Medalem Niepodległości.

18 IV 1925 roku ożenił się z Franciszką z dom. Dybizbańska ur. w Poznaniu 24 XII 1901 roku córką Ignacego i Ludwiki z dom. Jędrzak. Ze związku Leona i Franciszki urodzili się Włodzimierz (14 III 1926), Jolenta (*+1928) i Maria (1929).

W czasie okupacji niemieckiej rodzina została wysiedlona z Wielkopolski, a Włodzimierz osadzony w Kl Auschwitz.

Leon zmarł 27 VIII 1957 roku, spoczywa na cmentarzu w Podkowie Leśnej E / 1 / 131
https://podkowalesna-cmentarz.aspello.pl/view/1/254

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Stęszew, wpis 11 / 1889. Parafia katolicka Stęszew, wpis 4 / 1889. WTG Gniazdo - Uczestnicy PW. WBH - kartoteka pesonalno - odznaczeniowa. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. APP - Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Verlustlisten 1. Weltkrieg. IPN Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945. Wyszukiwarka grobów podkowalesna-cmentarz. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Borkowski Stefan (1890 - 1969) - szukamy informacji
urodził się 21 VII 1890 roku w Poznaniu w rodzinie Franciszka (1856 - 1924) i Emilii z dom. Köning (1863 - 1929), para pobrała się w roku 1886, z tego związku urodzili się także Marianna (1886), Stanisław (5 V 1888), Kazimierz (14 III 1893), bliźnięta Walenty i Józef (*+ 1896), Wieńczysław (4 III 1898), Marta (1899), Aleksy (*+1902) i Helena (*+1905).
Niestety na dzień sporządzenia notatki nie ustalono czy Stefan brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, jego nazwisko widnieje w spisie żołnierzy Stacji Lotniczej na Ławicy z datą wstąpienia 20.03.1919 r. Natomiast w WBH jest odrzucony 2 IV 1936 roku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (niezbędna kwerenda).
Żenił się dwukrotnie, jego pierwszą żoną była od 11 VIII 1921 Emma Halm - Heinze (ur.17 III 1888 roku w Poznaniu), z którą miał syna Edmunda ur. 2 II 1920 i uznaną za swoją córkę Zofię ur. 3 III 1920 roku. Drugą żonę poślubił 8 V 1947, została nią Stanisława (28 III 1901 - 7 X 1994).
Stefan zmarł 25 X 1969 roku - nie jest znane jego pierwsze miejsca spoczynku, od 7 IV 1984 roku spoczywa na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie
pole 9 kwatera 1
rząd 15 miejsce 6
GPS: 52.389538, 16.830529
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2559742&name_surname=Borkowski%20Stefan#
To także miejsce spoczynku żony Stanisławy i Róży Pauliny Glaty (1953-2021).
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 18 / 1886. Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 15 / 1886. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/229, skan 64 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń t. IV WBH - kartoteka pesonalno - odznaczeniowa. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. APP - Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
—----------------------------------------------------------------
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 18 / 1886
Franz Borkowski (30 lat) ojciec: Adalbert Borkowski , matka: Josephine Sadowska
Emilie Xavera König (23 lat) ojciec: August König , matka: Pauline Hamann
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 15 / 1886
Franciscus Borkowski (30 lat)
Aemilia Xavera Koenig (23 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/229, skan 64 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń t. IV
Stefan, rodzice: Franz Borkowski , Emilie König

Bromberek Józef (1899 - ?) - szukamy informacji

urodził się 12 X 1899 roku w miejscowości Żarczyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia, w rodzinie Jana i Marianny z dom. Smolarek.
Od 1 II 1919 roku w II Kompanii Lotniczej na Ławicy, a od 20 VI 1919 roku w 13 Eskadrze Lotnictwa Myśliwskiego na froncie południowym i północnym. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zwolniony z wojska 23 XI 1921 roku. Członek Związku Powstańców i Wojaków od maja 1922 a od 1930 w Związku Weteranów Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, zweryfikowany dyplomem nr 3957, Nr Ref. Historycznego 11037. Stopień wojskowy - plutonowy. Jego wniosek 7 X 1935 roku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony (niezbędna kwerenda). Jak donosił Dziennik bydgoski nr 14 z 18 I 1939 roku Józef został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.
7 II 1929 roku ożenił się z Zofia z dom. Mniszewską, z tego związku urodziły się dwie córki Krystyna w roku 1930 i Helena w roku 1932.
Nie ustalono miejsca i daty śmierci oraz pochówku, na dzień 18 I 1939 roku był mieszkańcem Bydgoszczy.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621 WTG Gniazdo - Uczestnicy PW. WBH - kartoteka pesonalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.10374. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
—----------------------------------------------------------------
Informacja z indeksu osobowego
Osoba: Bromberek Józef
Data urodzenia: 12.10.1899
Archiwum: Archiwum Państwowe w Poznaniu
Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu
Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.
Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.
Strona/karta: 215

Brylczak Kazimierz (1900 - ?) - szukamy informacji
urodził się 3 III 1900 roku w miejscowości Chełkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel, w rodzinie Franciszka i Anny z dom.Górskiej, para pobrała się w roku 1889 w miejscowości Wonieść. Z tego związku urodzili się także Jan (16 XII 1889 - 16 XI 1957), Weronika (1891), Walenty (31 I 1893 - 20 V 1970), Marianna (1894), Stanisława (1896), Franciszek (8 I 1898 - 3 III 1979), Anna (1902-1982). Po śmierci Anny Franciszek senior ożenił się powtórnie, jego żoną została siostra Anny - Julianna, którą poślubił w roku 1904, z tego związku urodziło się dwoje dzieci Józef (1905) i Teodor (1906).
Powołany do armii pruskiej 5 V 1917 roku, służył do 11 XI 1918 roku.
Nie ustalono na dzień sporządzenia notatki czy Kazimierz brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (kiedy i gdzie), występuje natomiast w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51. z datą wstąpienia do służby na Ławicy z datą 21 I 1919 roku jako kucharz. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony wniosek 25 VI 1938 roku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (niezbędna kwerenda). Po raz II w WBH Kazimierz pojawia się jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych powracający do Polski syg. akt II.53.4305, a to znajduje potwierdzenie na Liście Krzystka, gdzie Kazimierz występuje z nr służbowym RAF 784465, stopień PSP werkmistrz, specjalność majster samochodowy.
Nie ustalono daty i miejsca śmierci oraz pochówku.
źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 444/2.1/38, skan 7 Stare Bojanowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1889, [Księga małżeństw]. Archiwum Państwowe w Lesznie 444/1.1/73, skan 15 Stare Bojanowo (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]. WBH - kartoteka pesonalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt żołnierzy PSZ na Zachodzie powracających do Polski. Kulczyński Robert, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r. APP - Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Verlustlisten 1. Weltkrieg. Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka billiongraves.com
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
—----------------------------------------------------------------
Archiwum Państwowe w Lesznie 444/2.1/38, skan 7 Stare Bojanowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1889, [Księga małżeństw]
Franz Brylczak (28 lat), rodzice: Nepomuk Brylczak , Josepha Biedrzynska ,
Anna Górska (21 lat) , rodzice: Karl Górski , Josepha Ratajczak ,
Archiwum Państwowe w Lesznie 444/1.1/73, skan 15 Stare Bojanowo (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]
Kasimir , rodzice: Franz Brylczak, Anna Górska

Chmielewski Wacław (1895 - 1972) - szukamy informacji
---------------------------------------
urodził się na warszawskiej Pradze w rodzinie Wincentego (1868-1944, syn Antoniego i Konstancji z dom. Kowalewska) i Rozalii z dom. Kokoszka (1864-1904, córka Franciszka i Pauliny z dom. Chochołowska), z datą dzienną urodzenia jest problem - wg metryki sporządzonej pod nr 1713 w parafii praskiej MB Loretańskiej urodził się 24 IX (4 X) 1895 roku, natomiast wg karty meldunkowej miasta Poznania oraz zapisu w wyszukiwarce grobów dla miasta Poznania to 9 IX.
Jego rodzice pobrali się w roku 1893, z tego związku urodzili się także Konstancja (1894, po mężu Konrad), Michalina Maria (1897, po mężu Górecka), Władysław (1900), Mieczysław (1901-1903), Eugeniusz (1903). Po śmierci Rozalii Wincenty ożenił się z jej siostrą Józefą, z tego związku urodziło się czworo dzieci Zofia (1904 po mężu Markowska), Natalia (1905-1995, po mężu Kossakowska), Bogusław (1911), Wacława (21 V 1912 - 12 IX 1944 Rembertów, po mężu Zagoździńska).
Na podstawie Wykazu podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 ustalono, że od 15 I 1919 roku służył jako ślusarz, w II eskadrze. Zwolniony z wojska 5 V 1920 roku.
W projekcie WTG Gniazdo wymieniony został jakiś Wacław, ale bez danych szczegółowych na podstawie Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Starostwo Powiatowe w Obornikach, sygn. 8: Polen - Kriegebeschädigte und Eriegshinterbliebene - Stadt Rogasen (Rogoźno). Niestety z danych jakie posiadam nie jestem w stanie określić czy chodzi o tę samą osobę.
Pierwszą żoną została Stanisława Wiatr urodzona na podpoznańskich Winiarach 8 IX 1893. Z tego związku Mieczysław (18 IX 1922), Aniela (17 IV 1924) i Stefan (15 VIII 1925). Rodzina mieszkała w Poznaniu najpierw przy ul. Długiej 10, a następnie przy Winiarskiej 42.
II żoną została Pelagia ur. 20 IX 1906, zmarła 23 XI 1996 roku.
Wacław zmarł 27 X 1972 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie
kwatera IPb
rząd 12 miejsce 15
GPS: 52.387588, 16.877762

BRODNIEWICZ STANISŁAW, JAN I JÓZEF - SZUKAMY INFORMACJI!
-------------------------------------------------------------------------

Brodniewicz Stanisław (1895 - 1975)
urodził się 5 XI 1895 roku w miejscowości Niemczynek - wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec, w rodzinie Kazimierza (1863) i Angeliki z dom. Budnikowskiej (1868) para pobrała się w miejscowości Łękno w roku 1890. Z tego związku urodzili się także - Powstaniec Wielkopolski Jan, Władysław (22 V 1893 - 1966), Józef (3 II 1900), Franciszek (25 IX 1904) i Marianna po mężu Szmyt.
Na dzień sporządzenia notatki nie potwierdzono udziału Stanisława w Powstaniu Wielkopolskim, naszą wiedzę opieramy jedynie na nekrologu, który ukazał się w prasie polonijnej, a w treści napisane zostało - “nadkomisarz policji województwa śląskiego, powstaniec wielkopolski i śląski, lat 79, zm. 22 V 1975”.
Idąc tym śladem w prasie odnaleziony został materiał dotyczący morderstw dokonanych przez Maruszeczkę - “(...)śląskiej służby kryminalnej nadkomisarz Stanisław Brodniewicz, który zabrał go do Katowic w asyście śledczych Czyloka i Wiśniowskiego (...)”. Kolejnym śladem po Stanisławie a odnoszącym się do jego funkcji w policji śląskiej jest Kalendarzyk policyjny woj. śląskiego za 1937 rok, gdzie jego żona Wiktoria występuje jako przewodnicząca Śląskich Rodzin Policyjnych, a Stanisław wymieniony został “Wydział Śledczy kom. Stanisław Brodniewicz”. Na stanie osobowym policji śląskiej występuje także w roku 1939. Jego dalsze losy - w czasie okupacji nie są znane.
W dokumentach Wojskowego Biura Historycznego znajduje się wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, Stanisław został odznaczony 9 XI 1931 roku Krzyżem Niepodległości (konieczna kwerenda w WBH).
Zmarł 22 V 1975 roku, spoczął na cmentarzu Elmers End w Londynie.
—-------------------------
Brodniewicz Jan (1901 - 1982)
urodził się 25 X 1901 roku w miejscowości Werkowo - wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec.
W Uchwale z 1966 o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego napisano
“Jako 17 -to letni młodzieniec należał do drużyny harcerskiej i Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. W dniu 27.12.1919 r. z chwilą przybycia Ignacego Paderewskiego do Poznania był uczestnikiem manifestacji patriotycznej. W Gnieźnie brał udział z bronią w ręku przy wyzwalaniu miasta i przy rozbrajaniu Niemców i zajęciu koszar. Następnie wstępuje do tworzącego się Wojska Wielkopolskiego gdzie służył od 1919 do 1922 roku w sztabie 2 Dywizji Strzelców Pieszych a później w ekspozyturze Oddziału II na placówce w Zbąszyniu i brał udział w objęciu Pomorza w 1920 roku.”
W Wojskowym Biurze Historycznym trzy teczki - odrzucony wniosek 12 VI 1935 roku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, Kolekcja akt żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie powracających do Polski IV.501.2.577 k. 112 - plutonowy podchorąży rezerwy, Kolekcja akt żołnierzy RKU II.56.3556.
Ożenił się z Anitą z dom. Serini, córką Karola i Wandy z dom. Haessner, urodzoną w Zgierzu 17 II 1921 roku. Anita była Powstańcem Warszawskim - pielęgniarka "Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Polowy nr 2 w Hotelu "Terminus" ul. Chmielna 28 - instrumentariuszka (pseudonim Zosia, Ewa), przed Powstaniem uczennica Prywatnego Żeńskiego Gimnazjum im. Królewny Anny Wazówny oraz Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa. W latach okupacji pracowała na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Dzieciątka Jezus. Do 1946 r. była instrumentariuszką w Polskim Szpitalu Wojennym w Trani, we Włoszech, następnie w Korpusie Sióstr Służby Zdrowia oraz w Szpitalu Wojskowym nr 6 w Wielkiej Brytanii. W 1947 r. powróciła do Polski. Zamieszkała w Katowicach gdzie pracowała jako higienistka szkolna i organizator oświaty zdrowotnej w Przychodni nr 6. W 1978 r. przeszła na emeryturę. Odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Medal Za Warszawę 1939-1945, Medal Zwycięstwa i Wolności, Brytyjski Medal Wojny, Odznaka Pamiątkowa 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych.
Jan zmarł 27 V 1982 roku w Katowicach, spoczywa z małżonką zmarłą 12 XI 190 roku na ewangelickim cmentarzu parafialnym w Katowicach przy ul. Francuskiej
Sektor
10
Rząd
A
Nr grobu
3
https://katowiceewangelicki.grobonet.com/gro.../start.php...
—-------------------------
Brodniewicz Józef (1900-?)
urodził się 3 II 1900 roku w miejscowości Werkowo - wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec.
Nie potwierdzono jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim. W WBH odrzucony 25 VI 1938 roku wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.
—-----------------
źródła: WTG Gniazdo - Uczestnicy PW i Lista odznaczonych WKP. WBH - kartoteka personalna - odznaczeniowa. Wyszukiwarka grobów cm. ewangelickiego w Katowicach. Muzeum Powstania Warszawskiego - strona internetowa, stan na 18 XI 2023.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

Broekere (Bröckere) Władysław (1898 - 1975)
urodził się 23 VII 1898 roku w Kcyni w rodzinie Janusza (Joannes Adalbertus Stephanus Von Broekere, syn Władysława i Rembowskiej, ur. 24 IV 1870 r., zmarły 20 IX 1925 r.) i Stanisławy Majewskiej, (ur. 11 IV 1877 r., zmarłej 24 I 1912 r., córka Wincentego i Angeli z dom. Derdzikowska).
Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski - Marian Bernard (24 VII 1899 - 3 I 1977), Aleksander (*+1901), Mieczysław (27 II 1904 - 20 IV 1993 Poznań Junikowo), Lucjan Adam (Łucjan 18 I 1907 - 1999 Poznań Junikowo) Marek Kazimierz (24 I 1912), Bolesław (1919 - 1939), Janina (*+1900), Celina (1902), Maria Magdalena ( 20 VII 1905 - 2001, po mężu Tomaszewska), Aleksandra Eleonora (18 II 1909 -1992, po mężach Watson - Forrest) i Marcelina (1912- 2008, po mężu Wiśniewska).
Na dzień sporządzenia notatki nie potwierdzono udziału Władysława w Powstaniu Wielkopolskim, naszą wiedzę opieramy jedynie na nekrologu, który ukazał się w prasie polonijnej, a w treści napisane zostało
“ (...) powstaniec wielkopolski 1918-1919, wieżień sowiecki, hon. kapitan armii brytyjskiej”.
W dokumentach Wojskowego Biura Historycznego znajduje się wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, odrzucony 2 III 1936 - ppor. rezerwy oraz teczka o sygnaturze I.481.B.12484 (konieczna kwerenda w WBH).
Zmarł 7 X 1975 roku, spoczął na cmentarzu Dunston, Co. Durham.
—-----------------------------------
Broekere (Bröckere) Marian Bernard (1899 - 1977)
urodził się 24 VII 1899 roku w Kcyni w rodzinie Janusza (Joannes Adalbertus Stephanus Von Broekere, syn Władysława i Rembowskiej, ur. 24 IV 1870 r., zmarły 20 IX 1925 r.) i Stanisławy Majewskiej, (ur. 11 IV 1877 r., zmarłej 24 I 1912 r., córka Wincentego i Angeli z dom. Derdzikowska).
Powstaniec Wielkopolski wymieniony w projekcie WTG Gniazdo na podstawie źródła - Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu.
Ożenił się ze Stanisławą z dom. Sikorska (5 XI 1900 w Bydgoszczy).
Zmarł 3 I 1977 roku w Poznaniu. Miejsce spoczynku nie jest znane.
źródła: Parafia katolicka Bydgoszcz, wpis 100 / 1897. Urząd Stanu Cywilnego Bydgoszcz, wpis 247 / 1897. Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Kcynia Miasto, Akta stanu cywilnego - wtóropisy, Akta urodzeń Sygnatura
12, Akta urodzeń - wtóropis [odtworzone] 1896 nr 1-116, 1897 nr 1-110, 1898 nr 1-133, 1899 nr 1-125. WTG Gniazdo - Uczestnicy PW. WBH - kartoteka personalna - odznaczeniowa.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
—------------------------------------------
Parafia katolicka Bydgoszcz, wpis 100 / 1897
Joannes Broekere (27 lat)
ojciec: Ladislaus , matka: Valeria Rembowska
Stanislava Majewska (20 lat)
ojciec: Vincentius , matka: Angela Derdzikowska
Urząd Stanu Cywilnego Bydgoszcz, wpis 247 / 1897
Johann Adalbert Stephan Broekere (ur. 1870)
ojciec: Ladislaus von Broekere + , matka: Valerie von Rembowska
Stanislava Majewska (ur. 1877)
ojciec: Vincenz Majewski , matka: Angela Derdzikowska
Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Kcynia Miasto, Akta stanu cywilnego - wtóropisy, Akta urodzeń Sygnatura
12, Akta urodzeń - wtóropis [odtworzone] 1896 nr 1-116, 1897 nr 1-110, 1898 nr 1-133, 1899 nr 1-125

W Grupa Potomków i Sympatyków Powstańców Wlkp Gm. Krzywiń pan Tadeusz Krawczyk opublikował wspomnienia z Powstania Jana Okopińskiego, a my trochę uzupełniliśmy - p. Tadeuszu - dziękuję
Okopiński Jan (1865 - 1943)
urodził się w Nakle 4 VI 1865 roku w rodzinie Augusta i Reginy z dom. Kowalska, jego rodzeństwem byli Apolinary (1858), Marianna(1856) i Franciszek (1861).
2 V 1904 roku w USC Samostrzel poślubił Apolonię z dom. Żmidzińska ur. 15 XII 1880 roku, córkę Jana i Anny Wegner. Para miała córkę Barbarę ur 12 lub 17 IV 1910 w Bydgoszczy. Apolonia zmarła 24 V 1965 roku. Jan zmarł 5 I 1943, małżonkowie spoczywają na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu
kwatera I-A miejsce 22/23
GPS: 52.375293, 16.912258
https://billiongraves.com/.../Jan-Okopi%C5%84ski/20651140...
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
“W kamienicy rogu Gimnazjalnej i Dąbrowskiego pod nr 8 w Nakle członek nakielskiej Rady Ludowej, Jan Okopiński w sylwestra 1918 r. zwołał zebranie Rady oraz wszystkich zaangażowanych patriotycznie polskich mieszkańców Nakła i ogłosił wybuch powstania wielkopolskiego w mieście i okolicy.” - https://expressbydgoski.pl/nieznane-dzieje.../ar/c3-11262250 .
Z życiorysu Susały Kazimierza
Susała Kazimierz (1895-1920), s. Stanisława, rolnika, i Bronisławy z domu Żmudzińskiej. Ur. 19.02.1895 r. w Sadkach. Rodzice posiadali znaczne gospodarstwo rolne o powierzchni 40 ha. W 1905 r. ukończył w Nakle katolicką szkołę powszechną i podjął naukę w nakielskim gimnazjum męskim. Przez jakiś czas mieszkał w Nakle u wujostwa Okopińskich, właścicieli kamienicy i sklepu z materiałami pasmanteryjnymi przy dzisiejszej ul. Podgórnej (dawniej ul. Polizeistrasse) w Nakle. W kwietniu 1913 r. wraz z kolegą Kazimierzem Rybką, późniejszym lekarzem i powstańcem, założył 1. Drużynę Skautową im. Tadeusza Kościuszki. Jego kolegami szkolnymi byli m.in. późniejsi zasłużeni powstańcy wielkopolscy: Jan Sławiński, Edmund Bartkowski czy Józef Codrow. Gdy wybuchła I wojna światowa, mając wielkie nadzieje na pozytywne dla niepodległości Polski jej zakończenie, Susała znalazł się wśród grona uczniów, którzy zgłosili się na ochotnika do armii niemieckiej. W przyspieszonym trybie złożył egzamin dojrzałości, tzw. maturę wojenną, i po letnich wakacjach stawił się w 4. Regimencie Ułanów w Toruniu. W szeregach niemieckiej 1. Dyw. Kawal. walczył na froncie wschodnim, na Wileńszczyźnie, w okolicach Rygi, na Wołyniu, później w Rumunii, a następnie na froncie zachodnim w okolicach Strasburga, w Wogezach oraz w Belgii. Gdy zbrakło koni, przeszedł szkolenie artyleryjskie oraz służył w pierwszej linii. Był kilkakrotnie ranny. Z końcem 1918 r., po opuszczeniu szeregów armii niemieckiej, powrócił do Sadek. Za namową wuja Jana Okopińskiego zaangażował się w działalność niepodległościową, tworząc struktury przyszłych władz administracyjnych i wojskowych Nakła i okolic, a w szczególności w Sadkach. Między innymi ze swoimi braćmi Janem, Stanisławem i Marianem, ponadto Pawłem Płaczkiem, Janem Rohloffem, Janem Szulcem, Leonem Czyżakiem, Wojciechem Bembnistą, braćmi Brukwickimi i innymi, stworzył tajne biuro werbunkowe w Sadkach, dając tym samym początek struktur przyszłego sadkowskiego oddziału powstańczego. W początkach stycznia 1919 r. wyjechał do Poznania, gdzie uzyskał przydział do formującego się 1. Płk. Strzel. Wlkp. w randze ppor. i objął dowództwo 9. kompanii 3. baonu. W marcu 1919 r. znalazł się w tzw. Grupie Wielkopolskiej płk. Daniela Konarzewskiego, która wysłana została w okolice Lwowa jako wsparcie sił polskich. Z końcem lipca 1919 r. Susała ze swoim pułkiem znalazł się pod Lesznem, na granicy z Niemcami. W październiku pułk, wchodząc w skład 14. Dyw. Piech., trafił na wschód, do Bobrujska, w okolicach którego przebiegała linia frontu polsko-bolszewickiego. Z końcem kwietnia 1920 r. ruszyła ofensywa kijowska Polaków, natomiast na froncie białoruskim do ofensywy przeszli Rosjanie. Ich atak spotkał się z kontratakiem Polaków, w tym 14. DP. Zmagania na całej linii frontu wschodniego wkrótce przerodziły się w odwrót wojsk polskich, który na przełomie lipca i sierpnia 1920 r. przeniósł zmagania wojenne nad Wisłę. W trakcie odwrotu oddział Susały spełniał zadania osłonowe. Po przegrupowaniu 14. DP znalazła się w okolicach Dęblina, wchodząc w skład tzw. grupy uderzeniowej, która znad rzeki Wieprz 15/16.08.1920 r. rozpoczęła kontrofensywę. Przyczyniła się ona do odrzucenia Rosjan spod Warszawy. Następnie Susała ze swoją jednostką trafił pod Brześć Litewski, by wziąć udział w kolejnym etapie wielkiej kontrofensywy – w bitwie niemeńskiej. W połowie września Susała znalazł się w okolicach Prużan, gdzie rozgorzały ciężkie boje. 17.09.1920 r., podczas zdobywania wsi Sławno, ppor. Kazimierz Susała został śmiertelnie raniony. Jego zwłoki na kolejowej platformie w asyście towarzyszy broni z kompanii, którą dowodził, przewiezione zostały do Samostrzela, a następnie na lawecie armatniej w kondukcie żałobnym przetransportowane do Sadek. Na sadkowskim cmentarzu odbyła się msza polowa i wielka społeczna manifestacja patriotyczna. Po latach jedna z ulic Sadek otrzymała imię swojego bohatera – Kazimierza Susały. Za swoje oddanie ojczyźnie i zasługi wojenne został awansowany do stopnia por. autor publikacji : Sławomir Łaniecki
czytaj także tu: https://kurier-nakielski.pl/w-102-rocznice-wybuchu.../