Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Bzyl Ignacy Władysław (1898-1941)

Urodził się 22 VII 1898 r. w miejscowości Krobia (obecnie miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krobia). Jego rodzice Leon (29 III 1862 - 25 X 1913, syn Józefa i Weroniki z d. Kosicka) i Klara z d. Gembalska (8 VIII 1863 - 1 I 1904, córka Józefa i Marianny Anieli z d. Ziemlińska) pobrali się w 1885 r. Z tego związku urodzili się także Cecylia (1886), Stanisław (15 XI 1888), Józefa Helena (1891), Franciszek (2 X 1893, ranny jako żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej), NN - dziecko zmarło przy porodzie w 1896 r., Marianna Weronika (1897), Roman (1901-1902) i Jan (*+1903). Po śmierci I żony Klary ojciec Leon ożenił się powtórnie z Urszulą z d. Czerwińską z tego związku urodziło się sześcioro dzieci ale zmarły w niemowlęctwie.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jego nazwisko dwukrotnie występuje na pruskich listach strat z 7 VI 1918 r. Preußen 1157 - jako zaginiony i na liście Preußen 1205 z 2 VIII 1918 r. jako powracający.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wiemy natomiast, że został zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 1426, nr Ref. Hist. 9006 (plutonowy). W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 31 I 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.

12 XII 1919 r. zamieszkał w Poznaniu, na podstawie Kart meldunkowych wiemy, że został powołany do Wojska Polskiego 20 XII 1920 r., zwolniony 14 IX 1921 r.

27 VI 1925 r. w Poznaniu ożenił się z Zofią z d. Szymańska (5 VIII 1902 Berlin - 24 V 1995 Poznań). Do 1931 r. z tego związku urodziły się trzy córki Jadwiga Klara po mężu Budzyń (22 IX 1926), Klara Maria po mężu Glinkowska (21 III 1928) i Stefania po mężu Prętka (1 VIII 1932).

Podczas okupacji niemieckiej przebywał w obozie przesiedleńczym Poznań Główna od 28 II 1940 r., jego nazwisko znajduje się na liście transportowej 21 str 2 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań). Rodzina została wywieziona do Radomia, tam córka Jadwiga Klara pracowała przymusowo w Heeresstandortverwaltung do 1945 r. Prawdopodobnie po zakończonej II wojnie światowej żona z córkami wróciły do Poznania.

Wg informacji z drzew genealogicznych Ignacy zmarł w radomiu 26 IX 1941 r. Wyjaśnić należy czy po śmierci szczątki zostały przeniesione do Poznania i pochowane na cm. par. na Górczynie czy jest to miejsce symbolicznego pochówku. Zofia zmarła 25 V 1995 r., pochowana na w/w cm. kwatera IIIP rząd 4 miejsce 28 GPS: 52.386181, 16.876595. Tu także spoczywa jej brat Michał Szymański (1902-1937). W wyszukiwarce miejskiej grobów odnotowano jako tu spoczywającego Ignacego.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Ignacy-Bzyl.../34324973

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 425/2.1/69, skan 10 Krobia (USC) - akt małżeństwa, rok 1885, [Księga małżeństw - miasto]; Archiwum Państwowe w Lesznie 425/1.1/137, skan 257 Krobia (USC) - akt urodzenia, rok 1898, [Księga urodzeń] Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 24118: Bzyl Ignatz (Kräben, Gostyn); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 25405: Bzyl Ignatz (Kräben); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Spis zweryfikowanych 101 - 4621; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki, maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

 Szczepański Franciszek (1857 - ?)

Urodził się 25 IX 1857 r. w miejscowości Kokoszczyn (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Jego rodzice Jakub (ur. 1828, syn Józefa i Marianny) i Katarzyna z d. Pawłowska (ur. 1831, córka Piotra i Marianny) pobrali się w 1850 r.

W 1882 r. w Konojadzie poślubił Marię z d. Dominiczak (ur. 2 II 1858 r., córka Nepomucena i Weroniki Jarocińskiej). Z tego związku urodzili się Stanisława (14 IV 1883), Jan (25 III 1885 w miejscowości Jankowo, w WBH odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 21 VI 1938 r., zm. 7 XII 1974 r., spoczywa na cm. parafialnym w Wirach), Marta (4 VII 1889), Anna (16 VII 1890), Walentyna (1894-1897), Marian (23 I 1897 r. urodzony na poznańskiej Wildzie, w WBH dwie teczki 12639+5713, zginął w KL Auschwitz 27 X 1942 r., nr więźnia 21762) i Joanna Franciszka (13 VIII 1900, wyszła za Antoniego Beyma).

Na podstawie Kart meldunkowym miasta Poznania rodzice z żyjącymi już wówczas dziećmi zamieszkali w Poznaniu 1 X 1894 r.

Nie są znane szczegółowe informacje na temat udziału w powstaniu. Służbę wojskową zakończył w stopniu szeregowca. Widnieje w ewidencji członków Związku Weteranów Rzeczypospolitej Polskiej pod numerem 14989. Działał w Kole Górczyn, do którego wstąpił 28 II 1935 r. W tamtym czasie przy ul. Ogrodowej 5 w Poznaniu, pracował jako cieśla.

Data śmierci oraz miejsce pochówku pozostają nieznane.

źródła: Parafia katolicka Białcz Stary, wpis 3 / 1850; Urząd Stanu Cywilnego Konojad, wpis 26 / 1882; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Antoni (1901 - 1977)

Urodził się 18 V 1901 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stefan (25 VII 1894 - 1949) i Stanisław (8 X 1892 - 15 V 1968).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Niewiele wiemy o życiu Antoniego przed wybuchem powstania, w którym brał udział z bronią w 1. kompanii 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich pod dowództwem por. Wincentego Wierzejewskiego i Jana Tomaszewskiego w walkach o zdobycie fortu Grolmana, a pod dowództwem por. Stanisława Rybki o przejęcie Prezydium Policji. Dnia 5/6 stycznia jako drogista został wcielony do kolumny sanitarnej pod dowództwem por. Ireneusza Wierzejewskiego. Na polecenie por. dr. Leona Sturzyńskiego został przydzielony do Oddziału Bakteriologicznego szpitala wojskowego. Za udział w powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1971 r., a Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.

Ożenił się z Weronika z d. Cebulską (31 X 1903 - 20 II 1950), córką Jana (14 V 1877 - 1958) i Magdaleny z d. Sołtysiak (6 VII 1877 - 1933).

W czasie okupacji został przez gestapo zabrany do Domu Żołnierza, gdzie był bity i katowany za udział w powstaniu.

Zmarł 21 X 1977 r., pochowany na cmentarzu parafialnym na w Poznaniu na osiedlu Chrobrego, spoczywa kwatera P rząd 32 miejsce 27 GPS: 52.448366, 16.915422

https://billiongraves.com/grave/Antoni-Sobczak/26148369

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=15&id=1153343&surname=Sobczak&name=Antoni#OpenMap

To także miejsce spoczynku jego żony weroniki i jej rodziców Magdaleny i Jana Cebulskich oraz Katarzyny i Andrzeja Kasprzaków.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Jakub Niebój 19-5-2024 r.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Stefan (1894 - 1948)

Urodził się 25 VII 1894 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stanisław (8 X 1892 - 14 V 1968) i Antoni (18 V 1901 - 21 X 1977).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Stefan Sobczak 10 VI 1915 r. powołany do armii pruskiej, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 205 został ranny co potwierdza lisa strat Preußen 604 z 11 VIII 1916 r., zwolniony 21 XIII 1918 r.

Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, w zbiorze dokumentów Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koła w Poznaniu występuje w stopniu starszego sierżanta, biorąc pod uwagę, że jego bracia Stanisław i Antoni brali udział w walkach na terenie miasta Poznania to prawdopodobnie i Stefan walczył w mieście.

24 IV 1920 r. w Grodzisku Wielkopolskim ożenił się z Jadwigą z d. Kęsicka (ur. 4 X 1891 r. w Kąkolewie, zm. 5 IV 1988), z tego związku do 1931 r. urodzili się Henryk Stefan (*+1921), Zygmunt Marian (4 V 1923 - 22 XIII 2014) i Mirosława Maria po mężu Laskowska (1926-2018).

11 XII 1939 r. rodzina została wysiedlona z Poznania, co znajduje potwierdzenie na liście transportowej 8 str 34 w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.

Stefan zmarł w 1949 r., nie jest znane pierwotne miejsce pochówku. 9 IV 1988 r. jego szczątki spoczęły w grobie rodzinnym na cm. komunalnym na Junikowie, obecnie spoczywa pole 31 kwatera 3 rząd 5 miejsce 118 GPS: 52.391005, 16.82791.

Spoczywają tu także żona Jadwiga, córka Mirosława, jej mąż Zdzisław (1923-2010), oraz rodzice Zdzisława Józef i Józefa Laskowscy.

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1020020&name_surname=Sobczak%20Stefan#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Stefan-Sobczak.../33066078

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 13967: Sobczak Stefan (Siegersdorf, Adelnau); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja grobu Stefana - Tomek Konwicki maj 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Sobczak Stanisław (1892 - 1968)

Urodził się 8 X 1892 r. w miejscowości Szczurawice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków). Jego rodzice Franciszek (25 IX 1865 - 31 III 1927, syn Hilarego i Reginy z d. Ciesielska) i Marianna Bąk (9 III 1866, córka Jana i Petroneli z d. Grzęda) pobrali się w 1889 r. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (1896), Marianna (1905), Józef (15 IX 1899), Powstańcy Wielkopolscy Stefan (25 VII 1894 - 1949) i Antoni (18 V 1901 - 21 X 1977).

3 X 1912 r. rodzina Sobczaków zamieszkała w Poznaniu.

Ukończył szkołę powszechną a następnie podjął naukę w zawodzie rzeźnik.

15 VI 1915 r. powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej, zwolniony 22 XI 1918 r. powrócił do Poznania.

Od 28 XI 1918 r. należał do tajnej organizacji zbrojnej w mieście, prawdopodobnie Straż Ludowa, której odznaczenie posiadał (Krzyż Rady Ludowej), w powstaniu od 27 XIII 1918 r. w walkach ulicznych Poznania do 30 XII 1918 pod dowództwem por. Franciszka Laufera przy zdobywaniu obiektów wojskowych. Następnie pełnił służbę wartowniczą w Straży Ludowej Dzielnicy VI Poznań-Jeżyce do końca marca 1919 r. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zweryfikowany dyplomem nr 18445, nr Ref. Hist. 26819. Członek Związku Uczestników Powstania Wielkopolskiego od 1923 r., członek Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919 od 1932 r.

19 VI 1920 r. w Poznaniu poślubił Zofię z d. Paszkiewicz urodzoną 1 V 1893 r. w Czapurach, z tego związku urodziło się troje dzieci Czesław Stanisław (9 V 1921 - 24 VII 2010), Alojzy Antoni (12 VI 1923 - 19 XI 1997, na listach strat II wojny światowej figuruje na liście osób poszukiwanych przez Gestapo Posen z dnia 18 IX 1941 r.) i Irena Zofia (28 VIII 1923).

Po zwolnieniu z tej służby pracował w zawodzie do 1939 r.
Podczas okupacji przebywał w obozie koncentracyjnym Oranienburg.

Zmarł 15 V 1968 r., pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 18 rząd 3 miejsce 19 GPS: 52.388926, 16.820317

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1070609&name_surname=Sobczak%20Zofia#

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../25099793

To także miejsce pochówku żony Zofii zm. 1973, syna czesława zm. 2010 i synowej Stefanii zm.1993.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Topola Mała, wpis 15 / 1889; Archiwum Państwowe w Kaliszu 743/1/52, skan 168 Raszków (USC) - akt urodzenia, rok 1892, [Księga urodzeń]; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 476: Życiorysy powstańców wielkopolskich: S - tom IV (Sobański Michał - Sroczyński Jan); WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt PW I.487.4740.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Perz Stanisław (1900-1982)

Urodzony 14 IV 1900 r. w miejscowości Lusówko (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Rodzice Franciszek (10 XII 1869, syn Marcina i Wiktorii Kaczmarek) i Michalina Dolata (29 IX 1872, córka Wincentego i Franciszki z Szymańskich) pobrali się w 1895 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1896) i Stanisława (1898).

14 XII 1918 r. wstąpił do oddziału Straży Ludowej w Lusówku pod dowództwem Zygmunta Plucińskiego. Pełnił służbę patrolową i odwachową, rekwirował broń od kolonistów niemieckich i ćwiczył wstępujących Straży Ludowej rekrutów. Dnia 1 I 1919 r. wraz z całym oddziałem z Lusówka, wszedł w skład oddziału powstańczego pod dowództwem Andrzeja Kopy w Dopiewie, skąd wyruszył na front zachodni. Uczestniczył w oswobadzaniu Rakoniewic i Wolsztyna. Przeniesiony do tworzącego się w Biedrusku 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 55. poznański pułk piechoty). Po powstaniu prawdopodobnie brał też w jego szeregach udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Pozostawał w służbie czynnej w Wojsku Polskim do 31 I 1935 r. 14 VI 1965 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W 1972 r. mianowany na stopień podporucznika. W WBH 2 teczki syg. akt 2800 - plutonowy, 24/3993 (zam. Oświęcim, plutonowy) - odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Figuruje w Imienny spis powstańców frontu zachodniego, str.50.

Ożenił się z Leokadią Toporską (4 X 1913 w miejscowości Murczyn, pow. Żnin - 1 IV 2004 Poznań), z którą miał syna Ireneusza (1938-2023).

10 II 1940 r. wysiedlony z Wielkopolski (lista transportowa 17 str 19 za Rutowska Maria;
Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008 Instytut Zachodni Poznań).

Zmarł 22 listopada 1982 roku i został pochowany na cmentarzu Poznań Junikowo pole 3 kwatera 1 rząd 7 miejsce 5 GPS: 52.384602, 16.835371
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1095875&name_surname=Perz%20Stanis%C5%82aw#

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../26325012

To także miejsce pochówku żony Leokadii i syna Ireneusza.

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/3/65, skan 34 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/110, skan 62 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1900, [Księga urodzeń]; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kartoteka personalno-odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Pielucha Kazimierz (1900 - 1954)

Urodził się 1 I 1900 r. w miejscowości Wargowo (wieś sołecka położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki). Rodzice Walenty (1 I 1857 - 30 IX 1937, syn Piotra i Michaliny z. d. Dyrda) i Maria Muszak (18 VII 1873 - 5 II 1948, córka Antoniego i Marcjanny Styszyńskiej). Para pobrała się w 1896 r. w Długiej Goślinie. Z tego związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski Władysław (18 VI 1897 - 11 XI 1979), Andrzej (1898), Marianna (1901), Gabriel (1903), Antoni (1904), Antonina (1905) Stanisław (1906-1909) i Jadwiga (1908-1909).

Ukończył 4 klasy szkoły powszechnej.

Powołany do armii pruskiej 2 VI 1917 r. brał udział w I wojnie światowej.

Po wybuchu powstania zgłosił się 5 I 1919 r. do polskich oddziałów w Poznaniu jako ochotnik. Brał udział w zdobywaniu lotniska w Ławicy 6 I 1919 r. oraz w późniejszych walkach przeciwko Niemcom do 15 I 1919 r. Przydzielony 16 I 1919 r. do służby na lotnisku w Ławicy. Od 14 III do 6 VI 1919 r. walczył na froncie lwowskim w szeregach 1. kompanii I Eskadry Wielkopolskiej, skąd powrócił wraz z Eskadrą w celu zabezpieczenia frontu wielkopolskiego do 14 IX. Podczas wojny polsko-bolszewickiej przebywał na froncie litewsko-białoruskim od 1 X 1919 do 15 VIII 1920 r. Walczył m.in. pod Bobrujskiem. Wymieniony jako żołnierz I Eskadry Wielkopolskiej w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51. Zdemobilizowany 22 XI 1921 r. w stopniu plutonowego z 1. pułku lotniczego. Działał w Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej 1914-1919 r. oraz od 1 I 1935 r. w Towarzystwie Powstańców Wielkopolskich 1918/19. Po scaleniu organizacji należał do Związku Powstańców Wielkopolskich, Koło Krzyżowniki, przez pewien czas pełniąc funkcję wiceprezesa Koła. Został odznaczony Odznaką Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich, Odznaką Pamiątkową „Orlęta”, Gwiazdą Przemyśla oraz Krzyżem Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 28 II 1938 r.

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line, wymieniony dwukrotnie urodzenie:
1/ 1900.01.01 Wargowo pow. Oborniki
ojciec: Walenty
status/stopień: plutonowy
uwagi: I.487.2140
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

2/ Krzyżowniki pow. Poznań, źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem

W okresie międzywojennym mieszkał w Baranowie w domu pod nr 2 i pracował jako rolnik. 26 VI 1929 r. ożenił się z Marią Jankowiak (17 III 1905 - 27 VII 1959). Urodziły im się cztery córki – Janina (ur. 22 V 1930), Jadwiga (ur. 17 VIII 1931), Czesława (ur. 7 VI 1933) i Maria (ur. 10 III 1935).

Według dostępnych informacji miał również walczyć podczas II wojny światowej.

Jego dalsze losy pozostają nieznane.

Zmarł 8 II 1954 r. i został pochowany na cmentarzu Poznań Smochowice. Spoczywa kwatera II miejsce 12 GPS: 52.438248, 16.820745
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=3&id=2021235&name_surname=Pielucha%20Kazimierz#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Kazimierz-Pielucha/8166358

To także miejsce pochówku jego rodziców Walentego i Marii i żony Marii z Jankowiaków.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Długa Goślina, wpis 23 / 1896; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1891/1/121, skan 5 Maniewo (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Geburts-Haupt-Register; 53 - Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/2/236, skan 37 Jankowice (USC) - akt małżeństwa, rok 1929, [Rejestr główny małżeństw]; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH, Kartoteka personalno-odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.2140; Kulczyński Robert ks.SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego - baza on-line; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

SZUKAMY INFORMACJI O MIEJSCU POCHÓWKU

Gawroniak Szczepan (Stefan) (1892-1969)

Urodził się 11 XII 1892 r. w miejscowości Krzyżanowo (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem). Jego rodzice Bartłomiej ( ur. 16 VIII 1863, syn Pawła i Marianny Maruszak) i Marianna Stelmaszyk (ur. 28 VII 1866, córka Walentego i Antoniny Witkowskiej) pobrali się w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław - Powstaniec Wielkopolski (ur. 28 X 1894 Krzyżanowo, zm.8 IV 1936 Poznań), Marianna (1888), Józef (12 III 1897, żołnierz I wojny światowej, ciężko ranny podczas walk na froncie zachodnim), Franciszek (24 IX 1899) i Antonina (1902).
Gawroniak brał udział w I wojnie światowej, walcząc w armii pruskiej został ciężko ranny co potwierdza lista strat Preußen 1272 z 19 X 1918 r.
15 I 1919 r. wstąpił jako ochotnik do 1 batalionu artylerii ciężkiej wielkopolskiej (następnie przemianowany na 14 pułku artylerii ciężkiej (14 pac)). W pierwszych dniach Powstania brał czynny udział w formowaniu nowych baterii z dział pozostawionych przez Niemców w Poznaniu oraz szkolił obsługę do tych dział, które spiesznie wysyłano przeciw wojskom niemieckim na zachodni front. Od 1 II 1919 r. przydzielony do Oddziału Rekrutów 14 pac Poznań - Sołacz jako instruktor, gdzie w dalszym ciągu szkolił obsługę przy działach niemieckich. Brał udział w walkach o Kcynie, Leszno, Nowy Tomyśl, Zbąszyń, Bojanowo Stare, Międzychód, Rawicz i Kolno. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, co z oczywistych przyczyn zostało pominięte w 1958 r. kiedy to otrzymał Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Członek Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem 5131, nr Ref. Historycznego 12202 (starszy ogniomistrz, zam. Wejherowo, ul. Gdańska.
W czasie II wojny światowej jako żołnierz Ochrony Pogranicza w stopniu starszego wachmistrza został wzięty do niewoli i osadzony w Stalagu XX-A , nr jeńca 11870 (Źródło: Polski Czerwony Krzyż 20398 - oryginalna kartoteka jeniecka).
Jego dalsze losy nie są znane.
Zmarł w Słupsku 23 VII 1969 r. Niestety, nie ustalono miejsca pochówku, sprawdzono księgi cmentarne starego cm., nikt o takim nazwisku wówczas nie został pochowany, kwerenda w prasie (nekrologi) także nie przyniosła pozytywnego wyniku.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1992/3/41, skan 7 Żabno (USC) - akt małżeństwa, rok 1887, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1963/1/71, skan 170 Śrem (USC) - akt urodzenia, rok 1892, Księga urodzeń t. II; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 27068: Gawroniak Stephan (Krzyzanowo, Schrimm); APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
================================

Przybylski Stanisław (1895 - 1972)

Urodzony 22 kwietnia 1895 roku w Tarnowie Podgórnym w rodzinie Tomasza (ur. 15 XII 1870, syn Marcina i Franciszki Kruk) i Katarzyny z d. Leszczyńska (29 X 1874, córka Stanisława i Magdaleny z Mańkowskich), rodzice pobrali się w 1893 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1893), Jan (1897 - 1899), Franciszka (po mężu Białas 1899 - 1968), Józefa (1901), Joanna (po mężu Kilanowska 1903-1975), Władysława (po mężu Urbańska 1905-1980), Leon (1907-1957), Czesław (1915 - 1993 - Powstaniec Warszawski), Stanisława (po mężu Młodzikowska 1912-1998) i Władysław (1921 - 2008).

Po ukończeniu szkoły powszechnej pomagał rodzicom w gospodarstwie rolnym.

3 V 1915 r. powołany do armii pruskiej, walczył na froncie zachodnim.

We własnoręcznie napisanym życiorysie z dn. 9 VII 1963 r. zapisał, że do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 28 I 1919 r. Natomiast w Uchwale o nadanie WKP z 6 XII 1958 r. podano, że brał udział w powstaniu z bronią w ręku od 28 XII 1918 r. Od 5 I 1919 r. walczył w składzie 1. kompanii karabinów maszynowych jako dowódca plutonu m.in. o zdobycie Wolsztyna, następnie pod Zbąszyniem, Margoninem i Rynarzewem. W walkach pod Rynarzewem unieszkodliwił kilka nieprzyjacielskich gniazd karabinów maszynowych, za co został w drodze wyjątku mianowany z kaprala na sierżanta. Po zakończeniu powstania służył w 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 68. pułk piechoty). Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, podczas walk został ranny 16 VIII 1920 r.

Po wojnie polsko-bolszewickiej pozostał jako żołnierz zawodowy w Wojsku Polskim.
W 1928 r. przeniesiony na własną prośbę do 21. Warszawskiego Pułku Piechoty. W szeregach tego pułku walczył w Kampanii Wrześniowej w 1939 r. w obronie Warszawy (szef kompanii 6. c.k.m.). Po kapitulacji stolicy 18 IX 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Po zwolnieniu z niewoli pracował w Warszawie na lotnisku Bielany w firmie Körner.

Brał również udział w Powstaniu Warszawskim (jak wspomina w swoim życiorysie do powstania poszedł ze swoim kolegą Feliksem Stammem), walcząc na Żoliborzu i w rejonie Cytadeli . W Ewidencji Żołnierzy Zgrupowania AK "Żaglowiec" Przybylski ps. "Przybór" widnieje przypisany do Dowództwa Zgrupowania (str.14, poz.18) więc mógł być przydzielony do każdego z plutonów Zgrupowania Żaglowiec. Wspomniany "Topór" czyli Władysław Jasiński był zastępcą dowódcy plutonu 206. Po upadku Powstania Warszawskiego ponownie w niewoli niemieckiej.

28 V 1932 r. został odznaczony Medalem Niepodległości. Za udział w powstaniu odznaczony WKP w 1958 r.

W okresie międzywojennym ożenił się z Marianną Dybizbańską (18 III 1899 - 30 VI 1984, córka Jana (1861-1919) i Katarzyny z d. Budna (1865-1935). Stanisław i Marianna mieli córkę Irenę (5 XII 1921 - 14 VI 1991, po mężu Zalisz).

Zmarł 12 VII 1972 r. i został pochowany na cmentarzu Poznań Junikowo, spoczywa pole 27 kwatera A rząd 2 miejsce 16 GPS: 52.388226, 16.824475
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2544574&name_surname=Przybylski%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku żony Marianny, a po prawej stronie pochowana została Irena, po jej śmierci nagrobek rodziców został zmieniony.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 4 / 1893; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1861/1/64, skan 54 Jankowice (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka billiongraves.com; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 469: Życiorysy powstańców wielkopolskich: P - tom VII (Przeniczny Franciszek - Pyszkowski Feliks); Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

Materiał stanowi uzupełnienie notatki z 2019r.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Przybylak Piotr (1900 - 1981)

Urodzony 29 VI 1900 r. w osadzie Nowiec (część wsi Nowieczek, pow. śremski). Rodzice Jakub (2 VII 1866 - 1 VII 1941, syn Dominika i Katarzyny Oleszak) i Marianna z d. Piotrowska (27 I 1874 - 5 XI 1957, córka Marcina i Agnieszki Małeckiej) pobrali się w 1894 r.

Po wybuchu powstania brał udział w walkach. Od 24 I 1919 r. służył jako działonowy w baterii dowodzonej przez por. Plucińskiego. Walczył m.in. pod Jutrosinem, Piaskami, Jarocinem, Krotoszynem, Kobylinem i Zdunami. W szeregach pozostawał do końca IV 1919 r. Pod koniec III 1921 r. przedostał się do Lublińca, a następnie wziął udział w III Powstaniu Śląskim. Skierowany został do załogi pociągu pancernego „Piast”, w którym jako dowódca artylerii walczył na trasie Bytom-Tarnowskie Góry. W czasie służby wojskowej doszedł do stopnia plutonowego. Do Wielkopolski wrócił w końcu czerwca 1921 r. Działał w Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej 1914-1919 r. od 1 II 1935 r. (Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 235) oraz w Związku Powstańców Wielkopolskich, Koło Poznań - Śródmieście. Zweryfikowany jako powstaniec (nr dyplomu 7607, nr Ref. Hist. 12454). Działał w tarnowskim kole ZBoWiD-u, w latach ’70. pełniąc funkcję jego prezesa. W 1972 r. został mianowany na stopień podporucznika, a w 1974 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

W okresie międzywojennym pracował jako stolarz, mieszkał w nieistniejącej dziś wsi Glinienko w gminie Suchy Las. W późniejszym czasie osiadł w Tarnowie Podgórnym.

Zmarł 23 XI 1981 r. i został pochowany na cmentarzu Poznań Miłostowo. Spoczywa pole 31 kwatera A rząd 1 miejsce 4 GPS: 52.419857, 16.998772

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=935818&name_surname=Przybylak%20Piotr#

https://billiongraves.com/grave/Piotr-Przybylak/33410216

To także miejsce pochówku małżonki Katarzyny z d. Wójcik (3 VII 1894 - 30 IV 1975, po ekshumacji z cm. w Tarnowie Podgórnym powtórny pogrzeb na Miłostowie 27 X 1977), syna Władysława (1925-2004) i synowej Bożeny (1929-2003).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Śrem, wpis 14 / 1894; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 168; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966] Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 235; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka billiongraves.com; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.

Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki 28-04-2024

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024