Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Pieczyński Jan

urodził się 6 X 1897 r. w Kamieńcu. Jego pierwszą żoną była Weronika Mielach (ur. 8 I 1894, zm. 22 VI 1925), drugą została Melania z d. Dominiak (ur. 3 IX 1906), trzecią poślubił 21 III 1954 r. w Polskiej Wsi, ale jej danych nie znamy. Jan był zawodowym wojskowym, w dokumentach WBH występuje jako sierżant. Nie ustalono czy był powstańcem, niezbędna jest dodatkowa kwerenda.

Kaliszan Ludwik (1901-1939)

Urodził się w podpoznańskiej Ławicy 19 VIII 1901 r. w rodzinie Powstańca Wielkopolskiego Stanisława (26 IV 1869 Wysogotowie - 3 IX 1949 spoczywa na cm. parafialnym w Skórzewie, syn Nepomuka i Magdaleny z d. Zgoła) i Wiktorii z d. Szydłowska (1 IX 1873 - 2 III 1911, córka Jana i Katarzyny z d. Okupniak), para pobrała się w 1897 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej czworo dzieci - Waleria (1899, po mężu Chmielewska), Petronela (1903, po mężu Gryska), Antoni (1908-1909) i Stanisława (1911).
Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, należy jednak przypuszczać, że był jednym z ochotników - powstańców ze wsi Ławica, którzy brali udział w zajęciu przez powstańców Stacji Lotniczej na Ławicy. Wiemy na pewno, że 5 II 1919 r. wstąpił do Wojsk Wielkopolskich, do III Eskadry Wielkopolskiej, gdzie zajmował się obsługą maszyn, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1.12.1919 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Zweryfikowany dyplomem 9233, Nr Referatu Historycznego 16830. W WBH odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 28 III 1938 r.
Zginął 1 IX 1939 r. Nie jest znane miejsce jego pochówku, natomiast jest upamiętniony z innymi 38 żołnierzami, poległymi podczas bombardowania lotniska Ławica na Pomniku Poległych, który znajduje się na cmentarzu Bohaterów Polskich (poznańska Cytadela).
Stanisław Kaliszan (1869-1949)
Urodził się 26 IV 1869 w Wysogotowie, rodzice Nepomuk i Magdalena z d. Zgoła. W 1897 r. ożenił się z Wiktorią z d. Szydłowska (1 IX 1873 - 2 III 1911, córka Jana i Katarzyny z d. Okupniak. Z tego związku urodziło się co najmniej pięcioro dzieci - Powstaniec Wielkopolski, żołnierz Września 1939 Ludwik (1901-1939), Waleria (1899, po mężu Chmielewska), Petronela (1903, po mężu Gryska), Antoni (1908-1909) i Stanisława (1911).
Figuruje w spisie zweryfikowanych członków Związku Powstańców Wielkopolskich (nr 8078), należał do Koła w Ławicy. Znajduje się także w ewidencji członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej (nr 14630 ), do którego dołączył 17 III 1935 r. Służbę wojskową zakończył w stopniu szeregowego. Żadne szczegóły jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim nie są znane.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego pracował jako robotnik, mieszkał w Ławicy przy ul. Zielonej 19. W Wojskowym Biurze Historycznym wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucony 2 IX 1938 r.
Zmarł 3 IX 1949 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Skórzewie.
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania wielkopolskiego, baza on - line wymieniony dwa razy:
1/ urodzenie: 1869.04.26 Wysogotowo, pow. Poznań Zachód
data śmierci: 1949.09.03
miejsce pochówku: Skórzewo pow. Poznań
rodzice: Nepomucen, Magdalena Zgoła
status/stopień: szeregowiec
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]; Archiwum WTG Gniazdo;
2/ uwagi: I.487.15310
źródła: Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich https://wbh.wp.mil.pl/pdfviewer/?f=/c/scans/zasoby/I_487/I_487_15310.pdf
źródła: Parafia katolicka Skórzewo, wpis 1 / 1855; Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka (Poznań), wpis 15 / 1897; Parafia katolicka Skórzewo, wpis 10 / 1897; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 8 i 194; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 280 i 279, WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.15310 i I.487.15309 i WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line stan na 12 IX 2024; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach.
Parafia katolicka Skórzewo, wpis 1 / 1855
Nepomucenus Kaliszan (27 lat)
Dodatkowe informacje: viduus
Magdalena Zgoła (20 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka (Poznań), wpis 15 / 1897
Stanislaus Kaliszan (ur. 1869)
ojciec: Nepomuk , matka: Magdalena Zgoła
Viktoria Szydłowska (ur. 1873)
ojciec: Johann , matka: Catharine Okupniak
Parafia katolicka Skórzewo, wpis 10 / 1897
Stanislaus Kaliszan (28 lat)

Kortylewicz Damazy (1882-1925)

Urodził się 6 XII 1882 r. w Gnieźnie w rodzinie Franciszka (1849, syn Teofila i Teodory z d. Rosiecka) i Elżbiety z d. Staniszewska (1858-1922, córka Józefa i Marii z d. Jasińska), para pobrała się w 1877 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dwoje dzieci, znamy imiona dwóch sióstr - Marianny (1878) i Józefy (1880-1921, po mężu Müller).
Z zawodu był ślusarzem. Po raz pierwszy w Poznaniu zamieszkał 1 III 1906 r., podjął pracę jako ślusarz a następnie jako mechanik w stacji Lotniczej w Ławicy.
Nie ustalono czy był powołany do armii pruskiej i czy brał udział w I wojnie światowej, wiemy, że w 1914 r. wyjechał do Berlina i tam ukończył kurs instruktora pilotażu. Niejasne są też okoliczności w jakich Kortylewski w styczniu 1919 r. (przed 5 I 1919 r.) znalazł się na Ławicy, prawdopodobnie cały czas służył tam jako żołnierz armii pruskiej lub jako cywilny pracownik lotniska. Nie ustalono także jaki był jego udział w Powstaniu Wielkopolskim. Według przekazywanych legend po zdobyciu przez powstańców stacji lotniczej na Ławicy w nocy z 5 na 6 I 1919 r. powstańcy mieli przelecieć w zdobytych maszynach nad miastem Poznań, a w późniejszym terminie zbombardować Frankfurt nad Odrą, zarówno w pierwszym wydarzeniu jak i drugim miał brać udział Kortylewicz. O ile pierwsze mogło mieć miejsce o tyle, wg badań historyków, drugie nie miało w ogóle miejsca, ale wśród niezadowolonych badaczy pojawiła się także opinia, że samowolka pilotów polskich została skutecznie zatuszowana. Zwróćmy uwagę, że wg jedynej relacji we wspomnieniach Wiktora Pniewskiego z 1931 r., podano, że po zbombardowaniu Ławicy zatelegrafowano do Frankfurtu nad Odrą. W wiadomości przekazano, że jeśli nie ustaną bombardowania Ławicy i Poznania, powstańcy wyślą swoje samoloty na Frankfurt.
W pierwszej połowie 1919 r. Grupa Bojowa Lotnictwa Wielkopolskiego pod dowództwem Wiktora Pniewskiego wspierała działania oddziałów powstańczych. We wrześniu 1919 r. Kortylewicz należał do grupy organizatorów konkursu lotniczego jako cywilny instruktor. Niejasne jest także czy Kortylewicz w ogóle był w Wojskach wielkopolskich czy cały czas był pracownikiem cywilnym. Wiadomo natomiast, że w późniejszym czasie mieszkał w Poznaniu prowadząc składnicę części zamiennych do samochodów.
5 VII 1921 r. w Pleszewie ożenił się z Anną Ligezińską (ur. 2 VI 1901 r., córka Pawła i Franciszki z d. Jezierska). Z tego związku w Poznaniu urodziło się dwóch synów - Edward (25 XII 1921 - 13 III 1980 r. Brisbane, Queensland, Australia, Powstaniec Warszawski) i Olgierd Władysław (9 IV 1924 - 7 VIII 1924).
W akcie ślubu z Anną, jak i w późniejszych źródłach Kortylewicz występuje jako inżynier lotnik, ale niestety nigdzie nie ma potwierdzenia, że ukończył studia inżynieryjskie.
Damazy Kortylewicz zmarł 8 VIII 1925 r. w Poznaniu (samobójstwo). Prawdopodobnie został pochowany na którymś z nieistniejących już cmentarzy w Poznaniu, ale nekrologi, które ukazały się w prasie nie wspominają o miejscu pochówku. Wg Ewidencji grobów na cmentarzu przy ul. Samotnej w Poznaniu sporządzonej przez Janinę Król, szczątki Kordylewicza zostały złożone pod nazwiskiem Kordylewicz na polu 3, rzędzie 18, w grobie 31 (nr ewid. 448). Niestety po przeprowadzonej kilka lat temu reewidencji cmentarza na Samotnej przez GEOPOZ, Kortylewicz został wykreślony jako spoczywający na tym cmentarzu (niestety dotyczy to wielu tam pochowanych).
Anna z Ligezińskich Kortylewicz wyszła ponownie za mąż 16 I 1929 r. za Jana Łuczaka (ur.22 XII 1874), jej dalsze losy nie są znane.
W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line na 13 IX 2024 r.:
Damazy Kortylewicz
urodzenie: 1882.12.06 Gniezno
data śmierci: 1925.08.08
miejsce pochówku: Poznań
rodzice: Franciszek, Elżbieta Staniszewska
jednostka: Lotnisko Ławica
status/stopień: sierżant, pilot
uwagi: USC Gniezno 532/1882, lotnik, zastrzelił się we własnym mieszkaniu,
źródła: Wielkopolski Powstaniec 1998, R. 4; Czyn zbrojny Powstania Wielkopolskiego 1918-1919. Materiały z V Ogólnopolskiego Seminarium Historyków Powstania Wielkopolskiego 1918-1919. Kościan, 3 kwietnia 1984 r., red. nauk. Wojciech Polak, Koszalin 1984
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1853/3/13, skan 129, Gniezno (USC) - akt małżeństwa, rok 1877, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1853/1/26, skan 271 Gniezno (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; 11 - Archiwum Państwowe w Kaliszu 735/2/252, skan 37 Pleszew (USC) - akt małżeństwa, rok 1921, [Księga małżeństw]; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; forum.odkrywca; „LOTNIK” Organ Związku Lotników Polskich, 1924-02-15, R.1, nr 1, s. 4; Skrzydlata Polska. Januszewski S., Pionierzy. Polacy w siłach powietrznych wielkiej wojny 1914-1918, Wrocław, 2019 r., s. 236; Cmentarz przy ulicy Samotnej w Poznaniu. Opracowanie J. Król dostępne na stronie WTG Gniazdo; www.1944.pl; Kurier Poznański 1925.08.11 R.20 nr 184; Kurier Poznański 1925.08.12 R.20 nr 185; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; zdjęcia na cm. przy ul. Samotnej w Poznaniu - Agata BM.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1853/3/13, skan 129, Gniezno (USC) - akt małżeństwa, rok 1877, Księga małżeństw
Franz Kortylewicz (28 lat), rodzice: Theofil Kortylewicz , Theodora Rosieka ,
Elisabeth Staniszewska (19 lat) , rodzice: Joseph Staniszewski , Marianna Jasińska ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1853/1/26, skan 271 Gniezno (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń
Damazy , rodzice: Franciszek Kortylewicz, Elisabeth Staniszewska ,
11 - Archiwum Państwowe w Kaliszu 735/2/252, skan 37 Pleszew (USC) - akt małżeństwa, rok 1921, [Księga małżeństw]
Damazy Kortylewicz (39 lat) , rodzice: Franciszek Kortylewicz , Elżbieta Staniszewska ,
Anna Ligęzińska (20 lat), rodzice: Paweł Ligęziński , Franciszka Jezierska

Kołodziejewski Ignacy (1900-1957)

Urodził się 27 XII 1900 r. w miejscowości Zielnik (obecnie Zielniki – wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska). Jego rodzice Walenty (1853-1906, syn Marcina i Katarzyny z d. Książkiewicz) i Józefa z d. Maniak (ur. 1862, córka Stefana i Anastazji z d. Frąckowiak) pobrali się w 1896 r., z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej czworo dzieci Sylwester (17 XII 1898 w Dominowie, w okresie międzywojennym posterunkowy Policji Państwowej, w WBH odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 25 VI 1938 r., dalsze losy nieznane), Stanisława (197), Weronika (1900, siostra bliźniaczka Ignacego) i Angelika (1903).
Nie są znane losy Ignacego przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego, tu także nie ma pewności czy brał udział w insurekcji wielkopolskiej. Po raz pierwszy jego nazwisko związane z Poznaniem pojawia się w roku 1921 w Imiennym wykazie stanu personalnego 15. Eskadry Myśliwskiej najprawdopodobniej z czasu przybycia do Ostrowa Wielkopolskiego (ordynans). Na podstawie Kart meldunkowych miasta Poznania ustalono, że 8 I 1924 r. kapral Kołodziejewski przeniósł się z Ławicy do Poznania i zamieszkał przy ul. Polnej, a w grudniu w tymże roku ponownie przeniósł się do Ławicy. Ponownie w Poznaniu mieszkał już z rodziną 5 I 1930 r. przeprowadzając się z miejscowości Guławy. Służył w IV Eskadrze Wielkopolskiej. Na podstawie Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, ustalono, że w stopniu sierżanta 3. pułku lotnictwa brał udział w Kampanii Wrześniowej 1939 r. Wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony Stalag XI-B, nr. jeńca 10451. 3 VII 1940 r. zwolniony do Reimann, Dorfmark, gdzie pracował jako robotnik przymusowy do końca wojny.
Żoną Ignacego była Stefania z d. Majewska (1897-1971, spoczywa na cm. parafialnym na Górczynie), z tego związku urodzili się Henryka (1927), Kazimiera (1929-1976, po mężu Gołaska) i Rajmund (1935-1991, pochowany z matką).
Kołodziejewski zmarł 6 X 1957 r., został pochowany na zabytkowym obecnie cmentarzu par. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana, ul. Nowina 1 w Poznaniu, spoczywa kwatera L rząd 79 miejsce 8 GPS: 52.414085, 16.878047
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../Ignacy-Ko%C5.../8446044
To także miejsce pochówku Cecylii (1918-2002) i Stanisława (1920-2007) Ryniewiczów.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 42 / 1896; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/79, skan 461 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Geburts-Neben-Register; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 42 / 1896
Valentin Kołodziejski (ur. 1853)
ojciec: Martin Kołodziejski + , matka: Catharine Książkiewicz
Josephine Maniak (ur. 1862)
ojciec: Stephan Maniak + , matka: Anastasia Frąckowiak
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1965/1/79, skan 461 Środa (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Geburts-Neben-Register
Ignacy, rodzice: Walenty Kolodziejewski, Jozefa Maniak

Kosicki Zygfryd (1900-1975)

Urodził się 16 II 1900 r. w Poznaniu w rodzinie Franciszka Antoniego (1859, syn Antoniego i Wilhelminy z d. Heyne) i Józefy z d. Konieczna (1870, córka Marcjanny), para pobrała się w 1888 r. w Poznaniu. Z tego związku urodzili się także Jadwiga (*+1889), Kazimierz (*+1891), Helena (1898, po mężu Baranowska), Marta (1903-1907) i Bernard (1908) oraz :

Powstaniec Wielkopolski - Edmund Kosicki (3 X 1893 Poznań - 15 I 1970 Katowice, pochowany na cm. parafialnym Bonifratrów w Katowicach Bogucicach Sektor / Rząd / Numer A3 / 10 / 15.
Uczestnik I wojny światowej. Aktywnie działał w strukturach Polskiej Organizacji Wojskowej i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie dosłużył się stopnia podporucznika w 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. W międzywojniu mieszkał w Poznaniu, gdzie pracował w firmie ubezpieczeniowej (dyrektor Spółki Akcyjnej Towarzystwa Ubezpieczeniowego “Piast”. Po II wojnie światowej przeniósł się do Szczecina, a ostatnie lata życia spędził w Katowicach.Odznaczony Krzyżem Niepodległości 25 X 1932 r. (WBH 24/1346), Krzyżem Walecznych (podporucznik 55/K - 3007), w WBH także teczka o syg. akt 912; Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień 1945-1947 porucznik rezerwy, piechota II.56.9231; w projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego Baza on-line stan na 13 IX 2024 status/stopień: podporucznik uwagi: Katowice źródła: Archiwum Państwowe w Kaliszu, Zespół: Starostwo Powiatowe w Krotoszynie 1919-1939, sygn. 231: Towarzystwo Uczestników Powstania Wielkopolskiego. Zawodnik Warty Poznań w piłce nożnej);

Henryk Kosicki - Kossak (ur. 14 I 1896 w Poznaniu, zm. w 1967 r., pochowany na cm. parafialnym Cmentarz Parafialny w Toruniu im. Najświętszej Maryi Panny, brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz armii pruskiej dwukrotnie na pruskich listach strat 1. służąc w Garde - Grenadier - Regiment 3 - zaginiony lista strat Preußen 663 z 19 X 1916; 2. Preußen 720 z 20 X 1916 r. w niewoli. Major WP, saper, W czasie Kampanii Wrześniowej pełnił funkcję dowódcy 14. Batalionu Saperów wchodzącego w skład Armii Poznań.W WBH teczka o syg. akt 24/27939 oraz Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień 1945-1947 II.56.1886, żołnierz II wojny światowej, w niewoli niemieckiej Oflag X-A , nr jeńca 75038 ; dnia 31. 03. 1940 r. do Oflagu X-B; dnia 20. 04. 1942 r. przekazany do Oflagu II-C ; był też w oflagu X-C; na karcie jest stempel z data 25.01.1940 r. Żołnierz Armii Hallera. Zawodnik Warty Poznań w piłce nożnej).

Zygfryd Kosicki w czasie I wojny światowej działał w strukturach harcerskich i POW zaboru pruskiego. W 1915 roku był jednym z założycieli klubu sportowego Unia Poznań. W 1918 r.został powołany do armii pruskiej, służąc na Stacji Lotniczej Ławica i brał czynny udział w jego zajęciu przez powstańców 6 stycznia 1919 r.. Po zorganizowaniu powstańczych wojsk lotniczych wszedł w skład eskadry bojowej i jako strzelec pokładowy walczył na froncie, co znajduje potwierdzenie w Wykazie podoficerów i żołnierzy I Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1.12.1919 r., CAW I.301.12.51.
(mechanik wcześniej w FEA-4, POW) i w Januszewski S., Pionierzy. Polacy w siłach powietrznych wielkiej wojny 1914-1918, Wrocław, 2019 r., s. 238. Po zakończeniu powstania został wcielony do Wojska Polskiego i w 12. Eskadrze Wywiadowczej brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na froncie litewsko-białoruskim. Dosłużył się stopnia sierżanta. 7 III 1933 r. odznaczony Medalem Niepodległości (WBH 24/5287). Za udział w Powstaniu Wielkopolskim otrzymał w 1968 r, Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Uchwałą W 8/72 mianowany do stopnia podporucznika.

W latach 1921–26 w barwach Warty zagrał prawdopodobnie we wszystkich 38 meczach o mistrzostwo kraju (w latach 1922 i 1925 Warta została wicemistrzem Polski). W latach 1926-30 był zastępcą kierownika, a później kierownikiem sekcji piłki nożnej KS Warta Poznań. W 1929 r. świętował z Warciarzami zdobycie pierwszego tytułu Mistrza Polski. W latach 30. pełnił funkcję trenera Zielonych, prowadząc Wartę w 43 meczach I ligi.
16 II 1928 r. w Poznaniu poślubił Stefanię z d. Pańczak (ur. w Poznaniu 17 VII 1904 r., córkę Jana i Marianny z d. Marcinkowska). Z tego związku urodziło się do 1933 r. dwóch synów Bogdan Konrad (16 X 1930 - 7 III 2001) i Jarosław Stefan (25 VIII 1932 - 30 IX 2005).
Uczestni Kampani Wrześniowej 1939 r. Jego dalsze losy podczas II wojny nie zostały ustalone.

1 IX 1944 r. w Poznaniu ożenił się po raz drugi, jego żoną została Bronisława (21 IV 1914 - 4 IV 1989).

Zmarł 3 III 1975 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie spoczywa pole 27 kwatera 4
rząd 4 miejsce 15 GPS: 52.387932, 16.824862

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1089974&name_surname=Kosicki%20Zygfryd#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Zygfryd-Kosicki.../30599049

To także miejsce pochówku jego II żony Bronisławy.

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Małgorzaty, wpis 82 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 595 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 215 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/557, skan 312 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; cyryl.poznan.pl opracowanie Paweł Michalak; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; katowicebonifratrow.grobonet.com; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski; l.wikipedia.org zdjecie portretowe Zygfryda.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Parafia katolicka Poznań - par. św. Małgorzaty, wpis 82 / 1888

Franciscus Kosicki (29 lat)
ojciec: Antonius Kosicki , matka: Guilhelmina Heyne
Josepha Konieczna (18 lat)
matka: Martianna Konieczna

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 595 / 1888

Franz Anton Koszycki (29 lat)
ojciec: Anton Koszycki , matka: Wilhelmine Heyne
Josephine Konieczna (18 lat)
matka: Josephine Konieczna

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 215 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV

Edmund , rodzice: Franz Kosicki, Józefa Konieczna ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/557, skan 312 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Siegfried , rodzice: Franz Kosicki, Josefa Jarzembowska

Koszczyński Kazimierz (1901-?)

Urodził się 7 II 1901 r. w Poznaniu w rodzinie Ignacego (19 I 1862 - 3 VI 1932, syn Jana i Marii Zygarłowskiej) i Zofia z d. Stürmer (36 IV 1872 - 26 II 1936, córka Józefa i Otylii z d. Gantzke), para pobrała się w Poznaniu w 1892 r. Z tego związku urodzili się także: Mieczysław (29 XII 1897), Jerzy (11 II 1899 - 25 VI 1962) oraz
– Tadeusz Władysław (25 IX 1893 - 17 XI 1941), od 12 XII 1914 do grudnia 1918 r. w armii pruskiej, od 13 I 1919 r. do 4 IV 1919 r. w 2. kompanii Eskadry Wielkopolskiej, rozkazem I GLW od 5 IV 1919 r. przydzielony do III Eskadry Wielkopolskiej, werkmistrz, mechanik dyplomowany, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA. Ponadto w Wojskowym Biurze Historycznym 2 teczki o syg. akt 30310 i 16327. Zmarł 17 XII 1941 r. w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej;
– Aleksander (15 X 1895 - 9 IX 1964), w Wojskowym Biurze Historycznym wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, syg. akt 93-27609 i teczka o nr 202389. Zmarł w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej.
Nie wiemy prawie nic o życiu Kazimierza. Z zawodu dentysta. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania wielkopolskiego, baza on - line na dzień 14 IX 2024 r. został wymieniony na podstawie Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 (Wydział Wywiadowczo-Wykonawczy POW). Natomiast w WBH znajduje się odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (115415). Od 30 V 1919 r. w III Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA (obsługa maszyn). Zwolniony z wojska 15 III 1923 r.
29 VII 1925 r. ożenił się w Poznaniu z Kazimierą Rymer ur. 13 I 1902 r. w Rogowie w powiecie żnińskim.
Jego dalsze losy nie zostały ustalone.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892
Ignatz Koszczynski (ur. 1862)
ojciec: Johann Koszczynski , matka: Marie Zygarlowska
Sophie Stürmer (ur. 1872)
ojciec: Joseph Stürmer , matka: Ottilie Gantzke
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892
Ignatius Koszczyński (30 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Zygarłowska
Sophia Sturmer (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Ottilia Gantz

Kokoszczyński Józef (1896-1975)

Urodził się 22 II 1896 r. w miejscowości Kokoszczyn (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne) w rodzinie Józefa (1866, syn Antoniego i Anny z d. Nejderek) i Stanisławy z d. Mocniejszy (1875, córka Stanisława i Marianny z d. Paluszak), para pobrała się w Wierzei w 1895 r. (parafia Buk). Z tego związku urodzili się także Kazimierz (1907), Aniela (1908), Antonina (1911) i Franciszek (18 XI 1897, dwukrotnie wymieniony jako żołnierz armii pruskiej na listach strat Preußen 1261 - zaginiony i gefangen - wzięty do niewoli).
Niewiele wiemy o życiu Józefa. 1 XI 1911 r. z Obornik przeprowadził się do Poznania. 14 II 1919 r. wstąpił do Wojsk Wielkopolskich (II Eskadra Wielkopolska - ślusarz, furier) co znajduje potwierdzenie w Wykazie podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 XII 1919 r. (CAW I.301.12.51). Kapral. Przeprowadzona kwerenda w ewidencjach związków powstańczych nie przyniosła żadnego poświadczenia, aby był zweryfikowanym powstańcem.
24 X 1931 r. ożenił się w Poznaniu z Barbarą z d. Ciesielska (2 IX 1909 - 18 II 1972), z którą miał co najmniej dwoje dzieci - Aleksandrę (20 XI 1932) i Andrzeja (22 XI 1945 - 8 X 2000).
Nie są znane jego losy podczas II wojny światowej.
Zmarł w Poznaniu 17 IV 1975 r., pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 15 kwatera B rząd 2 miejsce 68 GPS: 52.391308, 16.825503
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2571187&name_surname=Koszczy%C5%84ski%20J%C3%B3zef#
https://billiongraves.com/.../J%C3%B3zef-Koszczy.../32426071
To także miejsce pochówku jego żony Barbary i syna Aleksandra.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Wierzeja, wpis 9 / 1895; Parafia katolicka Buk, wpis 21(31) / 1895; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Wierzeja, wpis 9 / 1895
Joseph Koszczynski (ur. 1866)
ojciec: Anton Koszczynski , matka: Anna Nejderek
Stanislava Mocniejszy (ur. 1875)
ojciec: Stanislaus Mocniejszy , matka: Marie Paluszak
Parafia katolicka Buk, wpis 21(31) / 1895
Joseph Koszczyński (27 lat)
Stanislava Mocniejsza (19 lat)

Koszczyński Aleksander (1895 - 1964)

Urodził się 15 X 1895 r. w Poznaniu w rodzinie Ignacego (19 I 1862 - 3 VI 1932, syn Jana i Marii Zygarłowskiej) i Zofia z d. Stürmer (36 IV 1872 - 26 II 1936, córka Józefa i Otylii z d. Gantzke), para pobrała się w Poznaniu w 1892 r. Z tego związku urodzili się także: Mieczysław (29 XII 1897), Jerzy (11 II 1899 - 25 VI 1962) oraz
– Tadeusz Władysław urodził się 25 IX 1893 r. w Poznaniu. od 12 XII 1914 do grudnia 1918 r. w armii pruskiej, od 13 I 1919 r. do 4 IV 1919 r. w 2. kompanii Eskadry Wielkopolskiej, rozkazem I GLW od 5 IV 1919 r. przydzielony do III Eskadry Wielkopolskiej, werkmistrz, mechanik dyplomowany, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA. Ponadto w Wojskowym Biurze Historycznym 2 teczki o syg. akt 30310 i 16327. 30 IV 1930 r. ożenił się z Władysławą z d. Szczepaniak (ur. 16 VI 1905). Zmarł 17 XII 1941 r. w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera III-E rząd 30 miejsce 13 GPS: 52.374581, 16.916239;
– Kazimierz (1901-?) Urodził się 7 II 1901 r. w Poznaniu. Z zawodu dentysta. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line na dzień 14 IX 2024 r. został wymieniony na podstawie Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 (Wydział Wywiadowczo-Wykonawczy POW). Natomiast w WBH znajduje się odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (115415). Od 30 V 1919 r. w III Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA (obsługa maszyn). Zwolniony z wojska 15 III 1923 r. 29 VII 1925 r. ożenił się w Poznaniu z Kazimierą Rymer ur. 13 I 1902 r. w Rogowie w powiecie żnińskim. Zmarł prawdopodobnie (w trakcie ustalania) 20 II 1989 r. i pochowany na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach, spoczywa kwatera L rząd 16 miejsce 35 GPS: 52.415316, 16.879814
O Aleksandrze wiemy tylko tyle, że w Wojskowym Biurze Historycznym jest wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, syg. akt 93-27609 i teczka o nr 202389.
Zmarł w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej. Spoczywa kwatera I-BD miejsce 1 GPS: 52.375578, 16.911549
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892
Ignatz Koszczynski (ur. 1862)
ojciec: Johann Koszczynski , matka: Marie Zygarlowska
Sophie Stürmer (ur. 1872)
ojciec: Joseph Stürmer , matka: Ottilie Gantzke
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892
Ignatius Koszczyński (30 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Zygarłowska
Sophia Sturmer (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Ottilia Gantz

Koszczyński Tadeusz Władysław (1893 - 1941)

Urodził się 25 IX 1893 r. w Poznaniu w rodzinie Ignacego (19 I 1862 - 3 VI 1932, syn Jana i Marii Zygarłowskiej) i Zofia z d. Stürmer (36 IV 1872 - 26 II 1936, córka Józefa i Otylii z d. Gantzke), para pobrała się w Poznaniu w 1892 r. Z tego związku urodzili się także: Mieczysław (29 XII 1897), Jerzy (11 II 1899 - 25 VI 1962) oraz
– Kazimierz (1901-?) Urodził się 7 II 1901 r. w Poznaniu. Z zawodu dentysta. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line na dzień 14 IX 2024 r. został wymieniony na podstawie Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 (Wydział Wywiadowczo-Wykonawczy POW). Natomiast w WBH znajduje się odrzucony 28 II 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (115415). Od 30 V 1919 r. w III Eskadrze Wielkopolskiej, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA (obsługa maszyn). Zwolniony z wojska 15 III 1923 r. 29 VII 1925 r. ożenił się w Poznaniu z Kazimierą Rymer ur. 13 I 1902 r. w Rogowie w powiecie żnińskim. Zmarł prawdopodobnie (w trakcie ustalania) 20 II 1989 r. i pochowany na cm. parafialnym na poznańskich Jeżycach, spoczywa kwatera L rząd 16 miejsce 35 GPS: 52.415316, 16.879814
– Aleksander (15 X 1895 - 9 IX 1964), w Wojskowym Biurze Historycznym wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, syg. akt 93-27609 i teczka o nr 202389. Zmarł w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej.
Tadeusz Władysław Kaszczyński od 12 XII 1914 do grudnia 1918 r. w armii pruskiej, od 13 I 1919 r. do 4 IV 1919 r. w 2. kompanii Eskadry Wielkopolskiej, rozkazem I GLW od 5 IV 1919 r. przydzielony do III Eskadry Wielkopolskiej, werkmistrz, mechanik dyplomowany, co znajduje potwierdzenie w Wykazie imiennym podoficerów i żołnierzy III Eskadry Wielkopolskiej z dn. 1 XII 1919 r. CWA. Ponadto w Wojskowym Biurze Historycznym 2 teczki o syg. akt 30310 i 16327.
30 IV 1930 r. ożenił się z Władysławą z d. Szczepaniak (ur. 16 VI 1905).
Zmarł 17 XII 1941 r. w Poznaniu, pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera III-E rząd 30 miejsce 13 GPS: 52.374581, 16.916239
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../Tadeusz-Koszczy%C5.../20210327
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 168 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Ks. Robert Kulczyński SDB, Wielkopolski personel wojsk lotniczych (jednostki bojowe, IWL i SLŁ) w 1919 r.; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 489 / 1892
Ignatz Koszczynski (ur. 1862)
ojciec: Johann Koszczynski , matka: Marie Zygarlowska
Sophie Stürmer (ur. 1872)
ojciec: Joseph Stürmer , matka: Ottilie Gantzke
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 128 / 1892
Ignatius Koszczyński (30 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Zygarłowska
Sophia Sturmer (20 lat)
ojciec: Joseph , matka: Ottilia Gantz
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/279, skan 168 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. IV
Tadeusz Władysław , rodzice: Ifn Koszczyński, Sofia Stürmer

Kotecki Marian (1896-1996)

Urodził się 2 VII 1896 r. w miejscowości Czerniejewo (miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim), jego rodzice Wincenty (1869, syn Wojciecha i Franciszki z d. Włodarczak) i Helena z d. Cyraniak (1873, córka Marcina i Zuzanny z d. Pałczyńska) pobrali się w 1895 r. Z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej 4 dzieci, których znamy imiona Bolesław (1903), Edmund (1906), Aniela (1911) i Stanisław (1915).

Marian Kotecki brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim, ale trzeba tu naprostować to, co błędnie zostało zapisane w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1966 r., gdzie napisano:
(...) od 27 XII 1918 r. w 2 komp.średzkiej pod dowódz.por dr. Rządkowskiego na odcinku północnym pod Szubinem Rynarzewem i Paterkiem do końca stycznia 1919 r. - nie mógł wstąpić do czegoś co jeszcze nie istniało, bowiem dnia następnego 28 XII 1918 r. zorganizowano dopiero 1. kompanię średzką, która jeszcze tego samego dnia, pojechała do Poznania na pomoc walczącym powstańcom. Następnie doszło do formowania Batalionu Średzkiego (baon średzki). W jego skład weszły 4 kompanie. Były formowane od początku miesiąca stycznia 1919 roku, prawie do końca powstania (rozejmu w Trewirze), pod dowództwem Janusza Witolda Milewskiego (1887-1953). Natomiast Ludwik Rządkowski (1885 - 1939) został komendantem wojskowym na powiat średzki i Wojskowej Komendy Uzupełnień w Środzie dopiero po jego udziale 8 I 1919 r., w przegranej bitwie o Szubin. A 2. kompanię batalionu średzką uformowano na początku stycznia 1919 r. pierwszym jej dowódcą mianowano Antoniego Pospieszlskiego (1885-1953), a później Leona Kasprowiaka (1896-1932). I to właśnie ta kompania walczyła 11 I 1919 r.na froncie północnym, w zwycięskiej bitwie o Szubin. Stanowiąc lewe skrzydło natarcia polskiego zdobyła najpierw Szubińską Wieś, a następnie wraz z kompanią nakielsko-wrzesińską dworzec kolejowy w Szubinie. Prawdopodobnie Kotecki brał także w dalszych walkach w szeregach 2. kompanii średzkiej, która na początku lutego ruszyła w kierunku Nakła nad Notecią i wzięła udział w natarciu na wsie Studzienki i Sipory.
29 III 1919 r. wstąpił do 3. pułku lotniczego w Ławicy i służył w tej jednostce do września 1939 r. (tu znowu błędnie w Uchwale podano, że do końca września 1939 r. ponieważ już po pierwszych bombardowaniach jednostki na Ławicy przestały istnieć a 10 IX 1939 r. oddziały niemieckie wkroczyły do Poznania).
Na podstawie Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945 ustalono, że w styczniu 1940 r. Kotecki dostał się do niewoli i został osadzony w Stalagu XVII A w Moosburgu (Moosburg an der Isar, Moosburg a.d. Isar – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Monachium), z którego został zwolniony w styczniu 1945 r. W Uchwale o nadanie WKP napisano natomiast, że “W okresie okupacji przebywał w niewoli niemieckiej a później na robotach przymusowych w Poznaniu”. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 21 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (24 - 23938). W okresie międzywojennym nie należał do żadnego związku weteranów czy powstańców, nie został też zweryfikowany, dopiero po II wojnie światowej członek ZBoWiD. Uchwałą W 2/72 mianowany do stopnia podporucznika.

4 XI 1926 r. w Poznaniu ożenił się z pochodzącą z Czerniejewa Stanisławą z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba). Z tego związku urodzili się Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018).

Kotecki zmarł 31 III 1996 r., pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#

To także miejsce pochówku żony Stanisławy z d. Szalbierz (1 IV 1901 - 13 VI 1983) oraz dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018), jego małżonka Maria Magdalena (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny), Maria (Marianna, 1898-1965 z d. Szalbierz) i Feliks (1898-1973) Eltmannowie (Powstaniec Wielkopolski).

źródła: Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; Stowarzyszenie Rodzin Powstańców Wielkopolskich w Środzie Wlkp. - strona internetowa stan na 14 IX 2024; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.

Parafia katolicka Czerniejewo, wpis 12 / 1895

Vincentius Kotecki (26 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Francisca Włodarczak
Helena Cyraniak (22 lat)
ojciec: Martinus , matka: Susanna Pałczyńska

Urząd Stanu Cywilnego Czerniejewo, wpis 46 / 1895

Vincenz Kotecki (ur. 1869)
ojciec: Adalbert Kotecki , matka: Franziska Włodarczak
Helene Cyraniak (ur. 1873)
ojciec: Martin Cyraniak , matka: Susanne Palczynska
—-------------------------------------------------------------------

Eltmann Feliks (1898-1973)

Urodził się 18 IV 1898 r. w Kurniku (obecnie Kórnik), rodzice Piotr (1857 - 1906, syn Jana i Marianny z Michałowskich) i Filomena z d. Jeżewska (1860-1936, córka Marcelego i Marianny Raczkiewicz) pobrali się w 1882 r. z tego związku urodzili się także Władysław (3 VI 1882), Stanisława (*+1883), Waleria (1884-1965, I voto Królikowska, II voto Leśna), Jan (*+1887), Franciszek (1888-1891), Stanisław (22 X 1892 - 13 V 1977, żołnierz armii pruskiej, trzykrotnie wymieniony na pruskich listach strat), Leon (7 IV 1895 - 11 XII 1962) i Wincenta (*+1896).

Powołany do armii pruskiej w 1916 r. brał udział w I wojnie światowej. Po powrocie z frontu zgłosił się jako ochotnik do kompanii kórnickiej. 27 XII 1918 r., po otrzymaniu sygnału przekazanego przez członków rady robotniczej i żołnierskiej z Kórnika Sylwestra Gawrych i Mariana Trawińskiego 120 wyszkolonych i uzbrojonych powstańców wyruszyło wozami konnymi do Poznania. Dotarli tam jako pierwszy oddział z prowincji i podjęli służbę w ochronie Bazaru, gdzie przebywał Ignacy Jan Paderewski. W kolejnych dniach kompania została uzupełniona przybyłym do Poznania plutonem rezerwowym (tzw. bnińskim). W dniach od 27 do 29 XII 1918 r. w Poznaniu mniejsze części kompanii kórnickiej poza ochroną hotelu obsadzały i zabezpieczały pocztę i arsenał oraz uczestniczyły w potyczkach z prusakami w obrębie Starego Rynku, Wielkich Garbar i pod Zamkiem. Ponadto kórniczanie brali udział w zajęciu koszar taborów na Łazarzu i wsławili się przejęciem na Dworcu Głównym i rozbrojeniem przyjeżdżającego z Gniezna pociągu z 600-osobowym batalionem niemieckiej piechoty zdobywając 37 karabinów maszynowych i batalionową kasę w kwocie 180 tys. marek. W dniu 29 XII 1918 r. powróciła do Kórnika. Następnie 4. kompania batalionu śremskiego, w szeregach której służył Eltmann, dowodzona przez sierż. Stanisława Celichowskiego, 6 I 1919 r. ruszyła na front zachodni i walczyła m. in. pod Strzyżewem, Zbąszyniem i Łomnicą. Przeniesiony z jednostką na front południowy powstania pod Rawicz. 10 II 1919 r. bierze udział w walkach o Zieloną Wieś. W dniu 23 II 1919 roku batalion śremski a wraz z nim 4. kompania (kórnicka), wchodzą w skład nowej jednostki tj. 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Prawdopodobnie w szeregach tej jednostki brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, co zostało z wiadomych względów pominięte w Uchwale o nadanie WKP. Zwolniony z wojska w lipcu 1921 do rezerwy jako kapral. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. W Kolekcji akt personalnych i odznaczeniowych figuruje jako starszy saper (I.481.E.499). Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika, i jak wspomniano powyżej w 1958 r. odznaczony WKP. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line, stan na 14 IX 2024 r. wymieniony dwukrotnie:
1/ miejsce pochówku: Poznań
jednostka: 4 Kompania Kórnicka
uwagi: mieszkał w Kórniku
źródła: Uczestnicy walk [z Kórnika];
2/ urodzenie: 1898.04.18 Kórnik pow. Śrem
data śmierci: 1973.04.10
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Piotr, Filomena Jeżewska
jednostka: Kompania Kórnicka; 11 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: szeregowiec karabinowy, podporucznik mianowany
uwagi: USC Kórnik 102/1898, krawiec, Kórnik, Uchwała W 4/72, Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 366: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego na terenie Kórnika - Bnina, powiat Śrem, województwo poznańskie; Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72.

1 VIII 1924 r. w Poznaniu poślubił Mariannę z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965, rodzice Andrzej i Józefa z d. Szuba, siostra Stanisławy po mężu Kotecka).

Żołnierz Kampanii Wrześniowej, pod koniec sierpnia 1939 r. dostał powołanie do 5. Batalionu Saperów na Dąbiu w Krakowie, brał udział w walkach na linii Lwów - Tarnów. Pod Lwowem dostał się do niewoli niemieckiej, osadzony w Stalagu 11a w Magdeburgu. Z powodu choroby w 1940 r. został zwolniony do Poznania i pracował w browarze Huggera jako pracownik fizyczny.

Zmarł 7 IV 1973 r. pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie, spoczywa pole 20 rząd 2A miejsce 6 GPS: 52.38891, 16.823526

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1155835&name_surname=Kotecki%20Marian#

To także miejsce pochówku żony Marii (Marianny, z d. Szalbierz (2 VIII 1898 - 12 VIII 1965), jej siostry Stanisławy z d. Szalbierz (1901 - 1983) i szwagra Powstańca Wielkopolskiego - Mariana (1896-1996) Koteckich oraz ich dzieci Barbara Helena (22 V 1932 - 28 I 1998) i Rajmund (1 I 1934 - 30 XII 2018) z żoną Marią Magdaleną (1936-2018), Helena Szalbierz (1894 - 1965, siostra Stanisławy i Marii - Marianny).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka billiongraves.com; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Odznaczeni WKP, stan na 14 IX 2024 r.

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/3/29, skan 2, Kórnik (USC) - akt małżeństwa, rok 1882, Księga małżeństw

Peter Eltmann (25 lat), rodzice: Johann Eltmann , Marianna Michałowska ,
Philomena Jeżewska (23 lat) , rodzice: Marcell Jeżewski , Marianna Raczkiewicz ,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1876/1/77, skan 105 Kórnik (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Felix , rodzice: Peter Eltmann, Philomena Jeżewska ,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024