Genealogia Powstańców Wielkopolskich, Najnowsze wpisy, wpisy, strona 280

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31	01	02	03	04	05	06

Najnowsze wpisy, strona 280

Cierniak Wojciech i Wincenty
—-------------------------------------------
Bracia Cierniak Wojciech i Wincenty oraz Stanisław (1892), Wacława (1894-1985), Prakseda (1896) i Władysław (15.06.1899 - 16.10.1985), Antoni (17.01.1902), Pelagia (1905) urodzili się w rodzinie Walentego (ur.1865, syn Józefa i Marianny Kubasik) i Agnieszki z d. Cierniak (ur. 1871, córka Franciszka i Petroneli z d. Głogowska), rodzice za dyspensą pobrali się w roku 1892 r. w miejscowości Grodzisko, pow. pleszewski.

Urząd Stanu Cywilnego Rokutów, wpis 7 / 1892
Valentin Cierniak (27 lat) ojciec: Joseph Cierniak , matka: Marie Kubasik
Agnes Cierniak (21 lat) ojciec: Franz Cierniak , matka: Petronella Głogowska

Parafia katolicka Grodzisko (Pleszew), wpis 4 / 1892
Valentinus Cierniak (26 lat) i Agnes Cierniak (21 lat)
Dodatkowe informacje: dispensatio

—--------------------------------------
WOJCIECH CIERNIAK urodził się 07 kwietnia 1898 roku w miejscowości Grodzisko (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Pleszew).
28 stycznia 1934 r. w miejscowości Koryta poślubił Mariannę z d. Pauś (14.08.1907 Ligota - 8.07.1992 Pleszew, córka Stanisława i Marianny z d. Szlachta).
Nie ustalono dokładnie gdzie Wojciech brał udział w powstaniu, należy przypuszczać, że podobnie jak jego brat Wincenty dołączył do ochotników kopani koźmińskiej. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 od 18.04.1935 r. i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 9294, Nr Referatu Historycznego 16914 (koło Koźmin). Przy weryfikacji podano datę 24.10.1935 r. (mieszkał wówczas w miejscowości Polskie Olędry w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca).

Wg powyższych dat błędnie zostało przyjęte, że Wojciech zmarł w 1934 r. a w grobie na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej, kwatera:2 rząd:6 miejsce:25 prawdopodobnie spoczywa inny Wojciech
https://billiongraves.com/grave/Wojciech-Cierniak/23230282

------------------------
WINCENTY CIERNIAK urodził się 24 września 1891 roku w miejscowości Grodzisko (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Pleszew). 22.01.1927 r. ożenił się z Agnieszką z d. Cichoniak (16.12.1903 - 28.03.1983, córka Walentego i Józefy z d. Biadała).

Zmarł w Pleszewie 06 marca 1985 roku.

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim jako ochotnik w kompanii koźmińskiej, walczył na odcinku Roszkówko - Rawicz równocześnie funkcję sanitariusza. Zwolniony 31.12.1920 r. W czasie niemieckiej okupacji został we wrześniu 1940 r. aresztowany i osadzony w więzieniu w Pleszewie a później wywieziony do Fortu VII w Poznaniu i stąd do obozów koncentracyjnych Sachsenhausen, Buchenwald W czasie II wojny światowej osadzony w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie oraz Sachsenhausen i Langenstein - Zwieberge. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, mianowany podporucznikiem weteranem.

—-------------------------------
Archiwum Państwowe w Kaliszu 744/2/5, skan 16 Rokutów (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]
Walenty Cierniak (27 lat), rodzice: Joseph Cierniak, Marianna Kubasik,
Agnes Cierniak (21 lat), rodzice: Franz Cierniak , Petronella Głogowska,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 744/1/1, skan 98 Rokutów (USC) - akt urodzenia, rok 1891, [Księga urodzeń]
Wincenty , rodzice: Walentin Cierniak, Agnieszka Cierniak,

11 - Archiwum Państwowe w Kaliszu 670/2/303, skan 8Czermin (USC) - akt małżeństwa, rok 1927, Księga małżeństw
Wincenty Cierniak (36 lat) , rodzice: Walenty Cierniak, Agnieszka Cierniak,
Agnieszka Cichoniak (24 lat) , rodzice: Walenty Cichoniak, Józefa Biadała,

Archiwum Państwowe w Kaliszu 744/1/22, skan 23 Rokutów (USC) - akt urodzenia, rok 1898, [Księga urodzeń]

Wojciech , rodzice: Walenty Cierniak, Agnes Cierniak,

Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 370
Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 33 / Spis zweryfikowanych 9100 - 13620. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 11.

Bukolt Antoni (1885-1938)

Bukolt Antoni oraz Stanisław, Bolesław, Teodor, Anna, Augustyn, Katarzyna, Natalia, Leokadia i Michalina Franciszka urodzili się w rodzinie Józefa (ur.1844, syn Andrzeja i Marianny z d. Stachowicz) i Marcjanny z d. Kędziorska (ur. 1849, córka Jana i Marianny z d. Świetlik), rodzice pobrali się w parafii Wtelno w roku 1867.

Bukolt Antoni urodził się 12 marca 1885 roku w miejscowości Gościeradz (wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo, parafia Wtelno). W dostępnych dokumentach podawana jest także błędna data urodzenia tj. 3 I 1887, 13 III 1885, 3 I 1881 i 12 III 1895 r. W akcie urodzenia sporządzonym pod nr 41 dnia 16 III 1885 r. podano 12 marca 1885 (Archiwum Państwowe w Bydgoszczy. Urząd Stanu Cywilnego Koronowo Wieś. Akta urodzeń 1885. Akta urodzeń - pierwopis nr 1-231).

Ukończył studia medyczne i rozpoczął praktykę w Kobylinie.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej. Jego nazwisko zostało odnotowane na pruskiej liście strat Preußen 1238 z 10 IX 1918 r. (lekko ranny). Po wybuchu rewolucji wrócił do Kobylina. 11 XI 1918 r. został wybrany na przewodniczącego Rady Żołnierzy i Obywateli, dzięki jego postawie został usunięty ze stanowiska dotychczasowy burmistrz. 3 XII ponownie stanął na czele tym razem Rady Ludowej. Po wybuchu powstania wielkopolskiego zorganizował pomoc sanitarną dla tworzącej się kompanii z Kobylina. Zwolniony z wojska w stopniu majora. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 21 VI 1938 r. W Wojskowym Biurze Historycznym teczka o syg. akt I.481.B.14637.

Po zakończonym powstaniu zasiadał we władzach miasta, udzielał się politycznie i społecznie, prowadząc praktykę lekarską. Od czerwca 1919 r. mieszkał także w Poznaniu.

Zmarł 17 stycznia 1938 roku w Kobylinie, pochowany pierwotnie na cmentarzu świętomarcińskim w Poznaniu przy ul. Bukowskiej, obecnie spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej kwatera: 12 rząd: 8 miejsce: 8 (nr ewidencyjny grobu 2270). Po przeprowadzonych zmianach przez GEOPOZ niestety obecnie przypisany do wspólnego miejsca dla pochowanych na cm. przy ul. Samotnej w Poznaniu.

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego został wymieniony:
jednostka: Szpital w Kobylinie, Komitet Obywatelski w Kobylinie, Rada Robotniczo- Żołnierska, Straż Ludowa, Rada Ludowa w Kobylinie, Szpital w Skoraszewicach
status/stopień: lekarz medycyny, porucznik
uwagi: lekarz chirurg w Szpitalu Głównym w Poznaniu, decyzja o nadaniu stopnia lekarzowi, szpital w Skoraszewicach

źródła:
Basi#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolske
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA
#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#Samotna
*********************************
ŹRÓDŁA
http\://powstancywielkopolscy.pl/
https\://www.myheritage.pl/
http\://www.basia.famula.pl/
https\://szukajwarchiwach.pl/
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://www.poznan.pl
http://www.ptg.gda.pl/
Jednodniówka Kobylinskiej, domena publiczna
Kurier Poznański 1938.01.20 R 33 nr 29
Kurier Poznański 1938.01.19 R.33 nr 27

zebrała Ewa A. Slomska przy współpracy z Łukaszem Cichym

Bracia Bilscy Kazimierz i Czesław oraz Antonina (po mężu Szymańska ur.1887), Stanisława (Wolniewicz po mężu ur. 1888-1962), Edward 1892-1976, Józef ur. i zm. 1896, Władysław ur. i zm. 1906, Zofia Helena (po mężu Karczewska ur.1910), Pelagia 1890-1900, Jan 1894-1962, kupiec z Inowrocławia, Marian 1904-1965, Antoni Bronisław 1908

urodzili się w rodzinie Rocha 1858-1936 i Marianny z Piaskowskich 1868-1942, rodzice pobrali się w roku 1886 w miejscowości Skalmierzyce:

Urząd Stanu Cywilnego Skalmierzyce, wpis 42 / 1886

Rochus Bilski (ur. 1858) ojciec: Andreas Bilski , matka: Apollonie Michalak

Marie Piaskowska (ur. 1868) ojciec: Vincenz Piaskowski , matka: Marie Nowakowska

KAZIMIERZ ADAM BILSKI urodził się 11 lutego 1899 w miejscowości Węgry, zmarł 05 czerwca 1941 roku w Poznaniu, spoczął na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej, kwatera:4 rząd:12 miejsce:28

UWAGA -na tabliczce podano Kazimierz Adam ur.6-02-1899 - 01-01-1941, w metryce urodzenia 11-02-1899-05-06-1941, w E-kartotece miasta Poznania także data urodzenia to 11-02-1899

W POWSTANIU

status/stopień: szeregowiec źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III

---------------------------------------------------------------------------------------------

CZESŁAW BILSKI urodził się 30 czerwca 1900 roku w miejscowości Gostyczyna, powiat Ostrów Wielkopolski, zmarł 25 lutego 972 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo, pole:15 kwatera:B rząd:2 miejsce:69

24 kwietnia 926 roku ożenił się z Joanną Kaczmarek, urodzona 16 maja 1906 roku w Poznaniu, para doczekała się potomstwa Jerzy, Teresa, Zbigniew Czesław i Aldona Maria.

Drugą żoną była Teodora 1910-2005, z którą spoczywa na cmentarzu junikowskim:

W POWSTANIU

jednostka: Kompania Ostrowska; 7 Pułk Saperów status/stopień: saper, plutonowy,podporucznik mianowany odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.956 z dnia 1957-12-06

Opis:
Bilski Czesław brał czynny udział z bronią w Powstaniu Wielkopolskim w czasie od dnia 27.12.1918 do dnia 18 lutego 1919 pod dowództwem por. Kostrzewy w Kompanii Ostrowskiej (Ostrów Wlkp.). W walkach o Szklarkę, Czarnylas, Krotoszyn i Zduny - zastępca d-cy por. Zdziera. W dniu 12.02.1919 został przydzielony do 7 Pułku Saperów w Poznaniu. W dniu 17.10.1922 został zdemobilizowany w stopniu plutonowego.

źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III

Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH

#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE

#Samotna

*********************************

ŹRÓDŁA

http\://powstancywielkopolscy.pl/

https\://www.myheritage.pl/

http\://poznan-project.psnc.pl/

http\://www.basia.famula.pl/

https\://szukajwarchiwach.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/search

https://www.poznan.pl

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Stanisław Józef Tyrakowski wspomniany dość zdawkowo :

jednostka: Front Zachodni status/stopień: major uwagi: intendent, źródła:Trzeba było pójść… Powiat nowotomyski w powstaniu wielkopolskim 1918-1919, pod red. Zdzisława Kościańskiego i Bogumiła Wojcieszaka, Nowy Tomyśl 2010

Stanisław Józef Tyrakowski oraz Zofia ur.1874, wyszła za mąż za Adama Schmidta w roku 1896, Jadwiga Maria ur. 1876, wyszła za mąż za Stefana Nowaka, Jan Władysław ur. 1887 --- urodzili się w rodzinie Stanisława i Emilii z dom. Łukowskiej, rodzice pobrali się w roku 1872 w Borku:

Parafia katolicka Borek, wpis 30 / 1872

Stanislaus Tyrakowski (22 lat) i Aemilia Łukowska (23 lat)

Stanisław Józef Tyrakowski junior urodził się 19 marca 1879 roku w Michałowie, pow. gostyński, zmarł 20 stycznia 1941 roku w Poznaniu, został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej, spoczywa kwatera:4 rząd:11 miejsce:29.

Stanisław Tyrakowski ożenił się z Elsą Glanbig ur. 19.03.1882 w Ostrowie, para doczekała się trójki dzieci

Waldemar Wiktor urodził się 10.10.1910 w Tłokach, zmarł w wyniku odniesionych ran 22.09.1939 - Ukończywszy szkołę powszechną, wstąpił do Korpusu Kadetów Nr 3 w Rawiczu, gdzie w czerwcu 1932 roku uzyskał świadectwo maturalne. W latach 1932-1935 odbywał szkolenie w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. 15 października 1935 roku otrzymał promocję na stopień podporucznika służby stałej kawalerii z przydziałem na stanowisko dowódcy plutonu 6 pułku strzelców konnych w Żółkwi. 19 marca 1939 roku został awansowany na stopień porucznika. W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził I plutonem 2 szwadronu 6 psk w składzie Kresowej Brygady Kawalerii Armii "Łódź", następnie tym samym oddziałem w składzie Armii "Warszawa". Uczestniczył w walkach na szlaku bojowym 6 psk, od bojów granicznych nad Wartą po obronę Warszawy. Zmarł 22 września w Łomiankach, ciężko ranny w natarciu na na tę miejscowość. Maria Luiza ur. 10.09.1918 Urszula Stefania ur. 03.12.1920 w Poznaniu.

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH

#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE

#Samotna

*********************************

ŹRÓDŁA

http\://powstancywielkopolscy.pl/

https\://www.myheritage.pl/

http\://poznan-project.psnc.pl/

http\://www.basia.famula.pl/

https\://szukajwarchiwach.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/search

https://www.poznan.pl

http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,tyrakowski,waldemar,6396.html

https://pl.wikipedia.org

http://szczep462.pl/o-nas/kampania-bohater-hufca-ndm/lomianki-slady-kadetow-kk2-z-modlina/

http://zbrojownia.cbw.wp.mil.pl:8080/Content/3559/0020_oficerowie_korpusu_gospodarczego.pdf

https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/82911/edition/97011/content

http://www.straty.pl/pl/szukaj

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Michał Burek jest dla nas zagadką do wyjaśnienia, bo informacje o jego udziale w Powstaniu Wielkopolskim zamknięte są tylko w następujący sposób:

uwagi: Pobiedziska źródła:Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem

Po przeprowadzonej kwerendzie w źródłach odnaleźliśmy jednego jedynego Michała, ale podkreślamy nie mamy pewności czy był Powstańcem, dlatego apel do Państwa - udostępnijcie! Michał - o czym za chwilę - miał dość liczne potomstwo, być może żyją jeszcze dzieci - dzieci, które mogą nam rozjaśnić sytuację.

Co ustaliliśmy?

Burek Michał (1869 - 1938)

Urodził się 19 sierpnia 1869 roku w Wąsowie w rodzinie Rocha i Jadwigi z d. Nowak, rodzice pobrali się w roku 1851 w Grodzisku Wielkopolskim.
2 I 1888 r. z Wąsowa przeprowadził się do Poznania, pracował jako robotnik. Był związany z poznańskim Jeżycami.

Pierwszą żoną Michała została Rozalia z d. Jülke (ur.10.03.1866, zm. 29.08.1913 roku, spoczywa na cmentarzu przy ul. Samotnej kwatera:9 rząd:9 miejsce:21), z tego związku urodzili się:

– Franciszek Albert ur. 27.11.1894, zm. 06.09.1967, spoczywa na cmentarzu junikowskim w Poznaniu: pole:20 kwatera:A rząd:8 miejsce:23,
– Edmund vel Edward ur. 05.10.1896,

– Marianna ur. 08.09.1898,

– Edmund Leon ur. 10.05.1900 - 2000.04.14, spoczywa na cmentarzu junikowskim w Poznaniu pole:6 kwatera:3 rząd:3 miejsce:62,
– Wiktor ur. 08.10.1901,

– Anna Rozalia ur. 11.07.1903,

– Gertruda 19.07.1905 - 2000.04.14, spoczywa na cmentarzu junikowskim w Poznaniu pole:6 kwatera:3 rząd:3 miejsce:62,

– Józef ur. 09.03.1907,

– Helena Dorota ur. 06.04.1911,

– Jadwiga ur. 28.08.1913 - 2000.04.14, spoczywa na cmentarzu junikowskim w Poznaniu pole:6 kwatera:3 rząd:3 miejsce:62.

Po śmierci Rozalii Michał ożenił się z Franciszką z d. Stefankiewicz (ur. 18.09.1875, zm. 06.11.1938, spoczywa na cmentarzu przy ul. Samotnej: kwatera:12 rząd:4 miejsce:22), z tego związku 30.11.1914 urodziła się Stanisława.

Zmarł 08 lipca 1938 roku w Poznaniu, pierwotnie został pochowany na cmentarzu farnym, następnie przeniesiony na cmentarz parafialny przy ulicy Samotnej, gdzie w bliskiej odległości spoczywają także jego dwie żony - Rozalia i Franciszka. Spoczywa kwatera:12 rząd:14 miejsce:13
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=12&id=2062128&name_surname=Burek%20Micha%C5%82#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Micha%25C5%2582-Burek-Powstaniec-Wielkopolski/46206125

Co do udziału w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919 nie mamy prawie żadnych informacji. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego został umieszczony z adnotacją: Pobiedziska, źródła:
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem. Niestety w tym wypadku nie pomoże nam nawet nekrolog

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolske
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA
#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#Samotna
*********************************
ŹRÓDŁA
http\://powstancywielkopolscy.pl/
https\://www.myheritage.pl/
http\://poznan-project.psnc.pl/
http\://www.basia.famula.pl/
https\://szukajwarchiwach.pl/
https://billiongraves.pl/search
http://e-kartoteka.net
Kurier Poznański -- 1938.11.06 R 33 nr 508
Kurier Poznański -- 1938.07.10 R 33 nr 308

BRACIA IGNACY i KAROL PIĄTKOWSCY urodzili się w rodzinie Józefa /1855/ i Marianny z dom. Kozerskiej /1860/

Rodzice pobrali się w USC Gościeszyn (Babimost), wpis 2 / 1883

Joseph Piątkowski (ur. 1855)

ojciec: Alexander , matka: Franziska Melcer

Marie Michalina Kozerska (ur. 1860)

ojciec: Matthias , matka: Theophila Spinger

Rodzeństwo Karola i Ignacego - Stanisław Kostka, Jan, Józef Stefan, Leon Aleksander, Cecylia, Marianna, Jadwiga i Anna.

************

IGNACY #Piątkowskiurodził się 31 lipca 1885 roku w Nowym Kramsku, zmarł w Chodzieży, pochowany został 29 maja 1961 roku na poznańskim cmentarzu Junikowo.

pole:8 kwatera:5 rząd:2 miejsce:30

grób opłacony: tak

*miejsce spoczynku także dla:

Apolonia Piątkowska

Erazm Prinke

Krystyna Prinke

Danuta Prinke

Był dwukrotnie żonaty - Halina Pałkowska /1892-1946/ i Apolonia Krzyżagórska /1906-1992/ .

Dzieci Danuta, Józef, Krystyna.

W POWSTANIU:

----------------------

jednostka: Oddział Powstańczy w Pleszewie, Straż Ludowa

status/stopień: szeregowiec

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.17-0.1047 z dnia 1958-12-17

Opis:

Piątkowski Ignacy brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim 1918/19 od 8 grudnia do czerwca 1919 r. w jednostce powstańczej w Pleszewie. Przed 8.12.1918 r brał już czynny udział przy rozbrajaniu żołnierzy niemieckich i zwalnianiu jeńców rosyjskich na Litwie. Po przybyciu do Pleszewa był współorganizatorem Powiatowej Straży Ludowej i brał czynny udział przy oczyszczaniu Niemców w Pleszewie i licznych ośrodkach oporu niemieckiego w powiecie pleszewskim jako adiutant powiatowy.

Dodatkowe informacje:

Podstawa: Zaświadczenie CAW w Warszawie nr 125 z dnia 20.01.1958 r., oraz dyplom nr 9629 Związku Weteranów Powstań Narodowych 1918/19.

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]

Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

*********************************

KAROL PIĄTKOWSKI urodził się 24 listopada 1890 roku w Nowym Kramsku, zmarł 3 marca 1976 roku w Gdyni, pochowany na cmentarzu Witomino.

Żona Felicja 1897-1957.

W POWSTANIU:

---------------------

status/stopień: podporucznik mianowany

uwagi: Uchwała W 2/75

OPIEKUNEM grobu od jest 10-05-2020 Karol Drag, miejsce spoczynku PW zostało także zgłoszone do ewidencji grobów weteranów.

źródła:http://powstancywielkopolscy.pl

http://powstancy-wielkopolscy.pl

https://billiongraves.pl

https://www.myheritage.pl

http://e-kartoteka.net

https://www.poznan.pl

http://www.basia.famula.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

cmentarz Witomino Gdynia

Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/75

#Piątkowski #BABIMOST #NOWE_KRAMSKO #Powstańcy #Lub_Wielkopolskę #ZBĄSZYŃ #KOŚCIAN #Lub_Lubuskie #Poznań #powstańMY #genealogia_Powstańców_Wielkopolskich

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Rodzina Wyczyńskich cz. I zakończyliśmy na Marii i Stefanie Piechockich, tam także zaznaczyłam, że w kolejnej części opowiemy o Helena Szymańska 22.04.1854 - 14.02.1913 i Jej rodzinie, przypomnę tylko, że Helena była córką Jan Ludwik Jakub Wyczyński - powstaniec listopadowy (urodził się 25 lipca 1812 roku w Chełmnie, zmarł 13 lipca 1897 w Poznaniu) i Eulalia Behaim Schwarzbach (urodziła się 10 sierpnia 1822 roku w Poznaniu, gdzie zmarła 19 listopada 1911).

Helena Wyczyńska wyszła za mąż za ROMANA SZYMAŃSKIEGO 11 września 1883 roku.

ROMAN SZYMAŃSKI to postać, która powinna być znana każdemu poznaniakowi, my posiłkujemy się biogramem, który znajdziecie Państwo na Wikipedii - Roman Szymański (ur. 4 sierpnia 1840 w Kostrzynie koło Poznania, zm. 18 grudnia 1908 w Poznaniu) – działacz polityczny, publicysta, redaktor „Orędownika”.

Urodzony w rodzinie mieszczańskiej jako syn Józefa Szymańskiego i Marianny Szymańskiej z domu Koszczyńskiej. W Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu założył z kolegami kółko „Marianów”, którego celem było poznanie literatury polskiej. Współtworzył także przy gimnazjum konspiracyjne Towarzystwo Narodowe. Rozpoczął studia w seminarium duchownym w Poznaniu (1862), ale przerwał je w okresie powstania styczniowego. Walczył w szeregach powstańczych w Królestwie Polskim, brał udział w bitwie pod Nową Wsią i Brdowem. Nie trafił do niewoli i powrócił do Wielkopolski; podjął studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które następnie uzupełniał (także w kierunku ekonomii) w Berlinie i Lipsku. W 1867 w Lipsku obronił doktorat z filozofii.

Pierwszym przejawem działalności publicystycznej Szymańskiego była broszura ekonomiczna Zasady towarzystw przemysłowych (1868), wydana pod przybranym nazwiskiem Wacław Górecki. Rok później został redaktorem ilustrowanego tygodnika poznańskiego „Sobótka”, współpracował także z „Dziennikiem Poznańskim”, „Gazetą Toruńską” i „Przeglądem Polskim”. Propagował idee pozytywistyczne (m.in. publikacja O siłach moralnych w ustroju społecznym, 1870).

W 1871 objął stanowisko redaktora naczelnego nowego pisma „Orędownik”. Pismo, współfinansowane przez ziemian wielkopolskich, było skierowane przede wszystkim do mieszczan; pierwszy numer ukazał się 1 kwietnia 1871. Szymański odstąpił nieco od linii politycznej ziemiaństwa, dążąc do politycznej aktywizacji mieszczaństwa; doprowadziło to wkrótce do wycofania się ziemian z finansowania – od końca 1872 redaktor wydawał pismo samodzielnie. W okresie Kulturkampfu „Orędownik” głosił ostrą krytykę polityki pruskiej i bronił polskości Wielkopolski oraz pozycji Kościoła katolickiego. Redaktor Szymański inicjował wiece polityczne oraz akcje petycyjne; zgromadził wokół siebie aktywny ruch mieszczański, określany mianem „ludowego” (pozostający jednak bez związku z tradycyjnym chłopskim ruchem ludowym). Aktywności Szymańskiego nie osłabiły kilkakrotne kary więzienia. Efektem jego działań było m.in. zwiększenie udziału polskiego mieszczaństwa w wyborach powszechnych do władz lokalnych i parlamentu Rzeszy niemieckiej.

W kolejnych latach Szymański popadł w konflikt z wieloma środowiskami politycznymi. Występował przeciwko socjalistom, a w latach 90. XIX wieku zaostrzyły się także stosunki z ziemiaństwem. Naraził się duchowieństwu, kiedy w trakcie walki o mandat w sejmie pruskim w 1893 wystąpił przeciwko arcybiskupowi Stablewskiemu; ostatecznie nie został wybrany, przegrywając ze Stefanem Cegielskim. Na przełomie wieków Szymański i kierowany przez niego ruch ludowy zyskał poparcie narodowej demokracji, która wkrótce (1906) przejęła wydawanie „Orędownika”. Szymański wszedł w skład zarządu Towarzystwa Akcyjnego Nowa Drukarnia Polska, ale stan zdrowia nie pozwolił mu na większą aktywność. Zmarł w grudniu 1908.

Roman i Helena doczekali się sześcioro w tym dwóch Powstańców Wielkopolskich

Józef Jan Michał Maria Eulalia Kazimiera Kazimiera Helena Eulalia Jan Józef Wacław Helena Romana Antoni Czesław Tadeusz

Józef Jan Michał urodził się w Poznaniu 11 maja 1885 roku, zamęczony przez Niemców w Forcie VII w roku 1939 lub 1940. 22 lipca 1921 roku poślubił w Poznaniu Jadwigę Kałużniacką, ur.22.02.1899, córkę Juliusza i Eugenii z dom. Schreiber.

Józef i Jadwiga mieli dwoje dzieci - Helenę Kamilę ur. 09.05.1922 i Romana ur.27.12.1923 - zamęczonego w Auschwitz, Józef i Roman mają mogiły symboliczne na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan - miejsce spoczynku Romana i Heleny, czyli rodziców i dziadków.

Józef w Powstaniu Wielkopolskim:

status/stopień: plutonowy uwagi: I.487.5950, Poznań, urzędnik; rozstrzelany na Forcie 7 w Poznaniu odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 01.26-012 z dnia 1959-01-26

Opis:
Szymanski Józef Jan - brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku od dnia 27.12.1918r do 20.02.1919r. w walkach ulicznych o oswobodzenie m. Poznania na Prezydium Policji, zdobyciu koszar saperów na Wildzie pod d-ctwem por. Palucha Mieczysława. 1 marca 1919r. zdemobilizowany .

źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Archiwum Państwowe w Kaliszu, Zespół: Starostwo Powiatowe w Krotoszynie 1919-1939, sygn. 231: Towarzystwo Uczestników Powstania Wielkopolskiego

Antoni Czesław Tadeusz SZYMAŃSKI ur. 30 lipca 1894 w Poznaniu, zm. 11 grudnia 1973 w Londynie – podoficer Armii Cesarstwa Niemieckiego, powstaniec wielkopolski, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, w 1964 mianowany przez Prezydenta RP na uchodźstwie generałem brygady.

Zmarł 11 grudnia 1973 w Londynie. Został pochowany na cmentarzu Gunnersbury.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 13 kwietnia 1921

Krzyż Niepodległości – 20 lipca 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1936 roku „za zasługi w służbie wojskowej”

Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami

Medal Wojska

Srebrny Krzyż Zasługi

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii – 7 września 1923

Medal Wojenny (Grecja) – 11 listopada 1936 roku (notka biograficzna tu )

Antoni w Powstaniu:

jednostka: Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego, 1 Pułk Strzelców Wielkopolskich, dowódca rejonu Stary Rynek w Poznaniu; generał brygady Wojska Polskiego status/stopień: podporucznik źródła:

Karwat Janusz, Rezler Marek, Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018

Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, red. nauk. Antoni Czubiński, Polak Bogusław, Poznań 2002

Wielkopolski Powstaniec 2009, R. 15

Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007

Uczestnicy powstania wielkopolskiego 1918-1919. Ku pamięci. Ogrody Wspomnień

*************************

W opracowaniu I i II części oprócz wymienionych wcześniej źródeł wykorzystano materiały z:

Kurier poznański, Wikipedia, http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search https://poznan.wikia.org/wiki/Roman_Szyma%C5%84ski https://sites.google.com/site/szumscyikrewni/rodzina/foto/gimnazyasci http://www.sejm-wielki.pl http://e-kartoteka.net/pl/search#show http://www.basia.famula.pl/pl/ http://powstancy-wielkopolscy.pl/search http://www.straty.pl/pl/szukaj https://www.myheritage.pl/ https://billiongraves.pl/search

Rodzina Wyczyńskich

Jan Ludwik Jakub Wyczyński - powstaniec listopadowy (urodził się 25 lipca 1812 roku w Chełmnie, zmarł 13 lipca 1897 w Poznaniu) i Eulalia Behaim Schwarzbach (urodziła się 10 sierpnia 1822 roku w Poznaniu, gdzie zmarła 19 listopada 1911) pobrali się w Poznaniu:

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marii Magdaleny, wpis 21 / 1846

Joannes Wyczyński (33 lat) i Eulalia Schwatzbach (24 lat)

Z małżeństwa Wyczyńskich rodzą się:

Kazimiera 1850-1930 zakonnica w zgromadzeniu Karmelitanek Bosych Wacław Teodor 04.03.1853 - 18.06.1935 Helena Szymańska 22.04.1854 - 14.02.1913 - opowiemy przy następnej okazji Józef 1857 -1902 Lwów, żona Czesława Szydłowska Michał 02.09.1855 - 24.03.1917 - ksiądz katolicki

Wacław Teodor WYCZYŃSKI 04.03.1853 w Trzemesznie - 18.06.1935 w Poznaniu, Powstaniec Wielkopolski - pierwszy Starosta Krajowy Poznański, adwokat i notariusz w Brodnicy, członek Naczelnej Rady Ludowej powołanej 03 grudnia 1918 roku, kierownik Wydziału IV Administracji i Sądownictwa, w roku 1919 powołany na urząd starosty.

Wacław Wyczyński we wspomnieniach Władysłwa Czarneckiego

Naczelna Rada Ludowa

Wacław Teodor WYCZYŃSKI 04.03.1853 w Trzemesznie - 18.06.1935 w Poznaniu

W roku 1882 w Rogoźnie poślubił Katarzynę Jadwigę z domu Wize (ur. 22.09.1889, zm. 1948), z tego małżeństwa urodziły się:

Irena 1887-1987, wyszła za mąż za Wacława Dykiera, odznaczonego w 1923 Krzyżem Oficerskim, dyrektor Pomorskiej i Poznańskiej Izby Rolniczej, prezes Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Grudziądzu, zmarł w roku 1935

Janina 1886-1981 wyszła za mąż za MARIANA CYBULSKIEGO, POWSTAŃCA WIELKOPOLSKIEGO, kapitana Wojska Polskiego, sędziego Sądu Okręgowego w Poznaniu, urodzonego 27 grudnia 1885 roku w Zalesiu, zmarł 18 czerwca 1935 roku w Poznaniu, pochowany jednego dnia z teściem Wacławem, w wyszukiwarce grobów błędnie zapisano imię i nazwisko jako Cebulski Helicjan, miejsce spoczynku zgodne z pochówkiem Wacława.

Para miała dwóch synów zmarłego w niemowlęctwie Jerzego (1920) i Bogdana 30.05. 1921 - 15.10.1970, roku 1948 ukończył Wydział Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, a w 1956 taki sam wydział na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1949–1960 pracował w Miastoprojekcie w Poznaniu, a od 1966 w zespole urbanistycznym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. Piastował też funkcję architekta dzielnicy Nowe Miasto w Poznaniu. Został pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera IIIP-18-12)

MARIAN WOJCIECH CYBULSKI jako Powstaniec Wielkopolski wymieniony w Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

**********************

Maria Wyczyńska 28 sierpnia 1889 w Poznaniu - 03 marca 1988 - POWSTANIEC WIELKOPOLSKI wymieniona w Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007, Hulewicz Bohdan, Wielkie wczoraj w małym kręgu, Warszawa 1973

11 kwietnia 1919 roku w Poznaniu wyszła za mąż za STEFANA PIECHOCKIEGO, POWSTAŃCA WIELKOPOLSKIEGO, urodził się 02 sierpnia 1883 w miejscowości Czekanów, rodzice Jan Nepomucen i Konstancja Jezierska pobrali się

Parafia katolicka Leszno, wpis 7 / 1868

Joannes Nepomucenus Piechocki (30 lat) i Constantia Jezierska (18 lat), a ich dzieci to:

ksiądz Tadeusz 1869-1895, Bronisława 1878-1901, Wacław 1876 - 1883 i Władysław 1880.

STEFAN PIECHOCKI, urodził się 02 sierpnia 1883 w miejscowości Czekanów, rodzice Jan Nepomucen i Konstancja Jezierska

Stefan PIECHOCKI ukończył gimnazjum w Trzemesznie, a następnie studiował na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. Uzyskał tytuł naukowy doktora nauk prawnych. Zamieszkał w Wągrowcu i tam pracował jako adwokat. W latach 1919–1933 prowadził w Poznaniu kancelarię adwokacką, a następnie notarialną. W Poznaniu był radnym miejskim.

W Powstaniu Wielkopolskim jako członek Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, zastępca komisarza Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, sekretarz generalny naczelnej rady Ludowej.

W latach 1919–1922 pracował w Ministerstwie b. dzielnicy pruskiej. Na początku lat 20. był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Od 20 listopada 1925 do 14 maja 1926 był ministrem sprawiedliwości w rządach Aleksandra Skrzyńskiego i Wincentego Witosa.

W latach 1922–1927 był posłem na Sejm II RP. Był członkiem klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy. Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

W 1949 został oskarżony o przestępstwo finansowe i skazany na więzienie; po rewizji sprawa została umorzona.

Maria i Stefan mieli potomstwo - Krystyna ur. 19.12.120, Konstanty Roman ur. 12.11.1922 i Irena Zofia ur. 24.03.1924

Maria i Stefan spoczywają na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera ILb1-1-4)

Czeszak Tomasz urodził się 26 lutego 1871 roku, niestety nieznane są dane rodziców,

zmarł 28 lipca 1949 roku, pochowany w Poznaniu na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej - kwatera:NK rząd:13 miejsce:9

Miejsce urodzenia PW należy wyjaśnić, w bazie PW podano Rakoniewice, natomiast w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), Instytut Zachodni Poznań, 2008 widnieje Rawicz.

W czasie II Wojny Światowej Czeszak Tomasz wraz z żoną Franciszką z dom. Górna (ur. 1883.11.21 w Dakowy Suche) i córką Franciszką (1904 -1969) został deportowany do Generalnej Guberni.

W POWSTANIU:

status/stopień: starszy szeregowiec

uwagi: I.487.11302

źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

WNIOSKIEM Z DNIA 28-02-2020 MIEJSCE SPOCZYNKU ZGŁOSZONE DO EWIDENCJI GROBÓW WETERANÓW

Grób PW został objęty akcją SPRZĄTAMY GROBY POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH, tablica nagrobna wymagała natychmiastowego remontu, grób był porośnięty bluszczem, grób Powstańca Wielkopolskiego ma już opiekuna społecznego: Ania Krzykawiak - serdecznie dziękuję.

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH

#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE

sporządzono na podstawie:

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://www.straty.pl/pl/szukaj

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

foto:

https://billiongraves.pl/search

Dagmara Makowska i Ania Krzykawiak

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Metody Włodzimierz Stelmachowski oraz

Zofia 1873,

Stefania 1875,

Ludwika Xawera 1878,

Piotr Olech (1880-1929 dyrektor Towarzystwa Robót Inżynieryjnych),

Antoni Bronisław (1883 - 1939 dr praw, profesor tytularny procesu cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego, członek Komisji Kodyfikacyjnej RP, sędzia Sądu Najwyższego, polski sędzia rozjemczy przy polsko-niemieckim trybunale dla Górnego Śląska w Bytomiu, prezes Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Poznaniu. Zginął w czasie działań wojennych we wrześniu 1939 r. uczestnicząc w ewakuacji Sądu Apelacyjnego, inne źródła podają, że zginął w 1940 w Katyniu),

Bożena Maria Felicja ur. 05.12.1889 - zm. 21 listopada 1956 w Toruniu, dr, asystentka na wydziale etnografii Uniwersytetu Poznańskiego, etnografka, działaczka społeczna, badaczka tradycyjnej kultury Słowińców i Kaszub (biogram: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bo%C5%BCena_Stelmachowska)

Cmentarze Poznania https://www.facebook.com/CmentarzePoznania/photos/a.184478672059390/919244868582763/?type=3&theater

Felicja Tekla ur.1872 zm.1886

i Stanisława 1874-1905 po mężu Mąkowska

urodzili się w rodzinie Xawerego (architekt, powstaniec styczniowy) i Ludwiki z dom. Hundt (pochodziła z rodziny emigrantów szkockich osiadłych na Pałukach, w miejscowości Ośno), para pobrała się w roku 1870 w miejscowości Łopienno:

Franciscus Xaverius Stelmachowski (1838-1909) i Ludovica Hundt (1852-1928)

Metody Włodzimierz Stelmachowski urodził się 14 maja 1885 r. we Wrześni.

Metody Włodzimierz Stelmachowski akt urodzenia

Po ukończeniu szkoły wybrał zawód agronoma i studiował w Wrocławiu, a następnie odbywał praktykę gospodarczą częściowo w majątku rodziców, a później również w Nieżychowie, Łaszczynie i Jurkowie.

Podczas I wojny światowej służył w armii pruskiej.

Gorący Polak i patriota, gdy tylko wybiła godzina czynu, z całym zapałem rzucił się do pracy organicznej (...) - Dziennik Poznański, nr 91 (R. 69), wydanie 21.04.1927 r. Z żałobnej karty. Śp. Metody Stelmachowski. s. 4. - zaznaczono kursywą

Wybuch Powstania Wielkopolskiego to czas administrowania przez Metodego Stelmachowskiego w Jurkowie. Na początku stycznia 1919 r. „(...)rozgorzały walki z Niemcami o Rakoniewice, Wolsztyn i Zbąszyń. Na pomoc walczącym tam powstańcom ruszały także oddziały z powiatu kościańskiego. Z inicjatywy komendanta M. Stelmachowskiego pod Wolsztyn wyruszyła m.in. kompania krzywińska.” Metody Stelmachowski „(...) uczestniczył potem w walkach o Wolsztyn i Osiecznę, zasłużywszy sobie na Krzyż Walecznych.”Przyszły starosta powiatu rawickiego „(...) porzuca zawód agronoma i rozpoczyna praktykę służby administracyjnej na Starostwie Poznań - Wschód.

W czerwcu r. 1919 obejmuje starostwo rawickie z tymczasową siedzibą w Jutrosinie. Młody starosta, z całym nakładem energii, pomysłowości i nadzwyczajnych trudów organizuje sobie swój powiat, którego część znaczna znajduje się jeszcze w rękach Niemców. W styczniu r. 1920 odbiera stolicę powiatu: Rawicz, zdoławszy, przy nadludzkich wprost wysiłkach przygotować sobie zespół dobrze funkcjonujących urzędników starostwa. “

21 października 1920 roku w Poznaniu poślubił Marię Helenę Tetzlaff urodzoną 13.07.1895 roku w Poznaniu, para miała córkę.

Metody Stelmachowski zmarł 15 kwietnia 1927 roku w poznańskim Szpitalu Przemienienia Pańskiego (obecnie - Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu).

Pogrzeb starosty odbył się 19 kwietnia w Poznaniu na cmentarzu świętomarcińskim (cmentarz został zlikwidowany przez Niemców w czasie II wojny światowej, a groby przeniesiono na poznańską nekropolię przy ul. Samotnej) - kwatera: 12 rząd: 5 miejsce: 8.

30 kwietnia 2017 roku w Rawiczu władze powiatowe postanowiły upamiętnić tę zasłużoną postać odsłaniając tablicę pamiątkową na ścianie w budynku starostwa.