Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Koch Hieronim (1900 - 1986)

Urodził się 24 IV 1900 r. w miejscowości Duszniki (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim) w rodzinie Johanna Hermanna Augusta (ur. 25 VII 1868, syn Friedricha i Auguste Braemer) i Tekli z Nowaków (ur. 12 IX 1863, córka Jakuba i Marianny Róży z d. frankowska), para pobrała się w 1888 r. w Pniewach. Z tego związku urodzili się także Władysław (7 X 1889), Edward (25 VII 1891), Alfred (23 IX 1893), Franciszek (27 I 1897, zaginiony podczas I wojny światowej), Leon (9 IV 1904), Helena (1906) i Marianna (1907). Ożenił się 8 IX 1920 r. z Zofią z d. Chołdrych (ur. 13 V 1899 r. w Sękowie, córką Marianny Chołdrych).

Z zawodu był dekarzem.

Nie mamy prawie żadnych informacji o Hieronimie co do jego udziału w Powstaniu Wielkopolskim. Jednym ze źródeł jest w Imienny spis powstańców frontu zachodniego (Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 42 / Imienny spis powstańców frontu zachodniego. Opis jednostki: Imienne spisy powstańców (m. in. należących do kompanii przynależnych do 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich, oryginalne spisy żołnierzy różnych kompanii i batalionów przebywających w Poznaniu, dane osobowe Kompanii Wielichowskiej, „Wilkowo Polskie”, Kompanii Zapasowej „Górny”). Strona/karta: 5v). W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on - line (stan na 3 III 2025):
Hieronim Koch
urodzenie: 1900.04.24 lub 1900.04.27 (na podstawie aktu ślubu z 8 IX 1920 nr 33 sporządzonego w USC Duszniki urodził się 24 IV 1900)
data śmierci: 1986.11.21(błąd, to data pogrzebu), zmarł 17 XI 1986
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
jednostka: Front Zachodni
status/stopień: Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72 - podporucznik mianowany

Jego nazwisko nie figuruje wśród członków towarzystw i związków weteranów w okresie międzywojennym. Natomiast w Złotej księdze pamięci mieszkańców Ziemi Dusznickiej, red. i oprac. Mirona Wawrzyniak-Zdziebko, Duszniki 2009 figuruje jedynie pod imieniem i nazwiskiem.

Zmarł 17 XI 1986 r. Został pochowany w jednej z kwater powstańczych na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 3
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041843&name_surname=Koch%20Hieronim#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Pniewy, wpis 19 / 1888; Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 60 / 1888; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1850/3/134, skan 35 Duszniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1920, Księga małżeństw [Rejestr poboczny małżeństw]; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 3 III 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu - fot. Tomek Konwicki, październik 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Pniewy, wpis 19 / 1888

Augustinus Koch (20 lat)
ojciec: Fredericus , matka: Agnes
Thecla Nowak (24 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Marianna

Urząd Stanu Cywilnego Pniewy, wpis 60 / 1888

Johann Hermann August Koch (ur. 1868)
ojciec: Friedrich Koch , matka: Auguste Braemer
Thekla Nowak (ur. 1863) 100%
ojciec: Jacob Nowak , matka: Marie Rosalie Frankowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1850/3/134, skan 35 Duszniki (USC) - akt małżeństwa, rok 1920, Księga małżeństw [Rejestr poboczny małżeństw]

Hieronim Koch (20 lat) , rodzice: August Koch , Tekla Nowak,
Zofia Chołdrych (21 lat) , rodzice: Marianna Chołdrych

Klaczyński Feliks (1900-1987)

Urodził się 24 V 1900 r. w miejscowości Mikstat (miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim) w rodzinie Marcelego (ur. 19 VII 1873, syn Jana i Elżbiety z d. Kowalska) Marianny z d. Joks (12 II 1874 - 2 I 1967, córka Kacpra i Marianny Siarikiewicz), para pobrała się w 1898 r. Z tego związku urodzili się także Elzbieta, Jan, Bolesława, Zofia i Stefania.

Do Powstania Wielkopolskiego dołączył jako ochotnik do 3. ochotniczej kompanii z Mikstatu, której dowódcą był Roman Mędlewski (ur. 15 VII 1893), oddział następnie został włączony do kompanii ostrzeszowskiej. Brał udział w walkach w okolicach Kępna, Grabowa, Ostrzeszowa. Następnie włączony w szeregi utworzonego w 12. Pułk Strzelców Wielkopolskich pod rozkazami Władysława Jana Wawrzyniaka (1890-1940). Zwolniony z wojska 25 XI 1921 r., niewykluczone jest zatem, że brał udział także w wojnie polsko - bolszewickiej, uzupełnieniem tej informacji może być kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajduje się odrzucony 2 III 1936 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (syg. akt 25996), tam też teczka o syg. 1977. W 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

27 XI 1922 r. razem z żona Genowefą z d. Klaczyńska (ur. 11 XI 1903 w Chrzanowie, córka Józefa i Katarzyny z d. Waliszewska. Zmarła 7 VIII 1972 r., od 11 II 2020 spoczywa na Junikowie) zamieszkał w Poznaniu. Tu urodził się ich syn Ireneusz Henryk (29 I 1928 - 2 II 2001).

Za Muzeum Młynarstwa i Wodnych Urządzeń Przemysłu Wiejskiego w Jaraczu ”z zawodu był molinologiem- znawca i pasjonat tematyki młynów wietrznych i konstruktor wielu ich modeli. Z zawodu był inżynierem budownictwa ogólnego. Wiatrakami zainteresował się już jako młody chłopak, kiedy to podczas I wojny światowej pracą w młynie zarabiał na utrzymanie. Pierwsze prace inżyniera Klaczyńskiego nad wiatrakami polegały na sporządzaniu szkiców, rysunków technicznych, pomiarów i notatek. Z czasem zaczął również fotografować wiatraki i kolekcjonować wszystko, co ich dotyczyło- książki, kartki i znaczki pocztowe, numizmaty itp.
Pierwsze modele wiatraków zaczął konstruować jeszcze przed II wojną światową. W ciągu wielu lat zbudował ich kilkadziesiąt. W modelach tych, z wielką precyzją i wiernością wobec znalezionych w terenie i szczegółowo opisanych oryginałów, uwiecznił wiele odchodzących w zapomnienie młynów. Dzięki swej pasji stał się wybitnym w skali europejskiej specjalistą w dziedzinie młynów wietrznych i nawiązał współpracę z wieloma muzeami i innymi specjalistami: Międzynarodowe Muzeum Młynarstwa w Suhlendorf w Niemczech, Muzeum Techniki w Brnie, muzeami w Szwajcarii i Austrii oraz Muzeum Rolnictwa im. Ks. Krzysztofa Kluka w Ciechanowcu, Muzeum Techniki w Warszawie i Muzeum Rolnictwa w Szreniawie.
Feliks Klaczyński podjął misje na rzecz zachowania ginących wiatraków- ich unikalnej architektury i myśli konstruktorskiej. Wraz z poznańskim oddziałem PTTK w oparciu o przygotowane przez siebie ankiety dokonał inwentaryzacji wiatraków na terenie Wielkopolski. Za swe zasługi otrzymał Złotą Odznakę za Opiekę nad Zabytkami nadaną przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.”

Klaczyński Feliks zmarł 22 II 1987 r. Został pochowany w jednej z kwater powstańczych na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041992&name_surname=Klaczy%C5%84ski%20Feliks#

To także miejsce pochówku żony Genowefy, syna Ireneusza, Bolesława Jeśko (1903-1963), Urszuli Władysławy Kalczyńskiej (1930-2019).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mikstat, wpis 18 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 5 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu Marianny Weroniki - fot. Tomek Konwicki, październik 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mikstat, wpis 18 / 1898

Marcel Klaczynski (ur. 1873)
ojciec: Johann Klaczynski , matka: Elisabeth Kowalska
Marie Joks (ur. 1874)
ojciec: Kaspar Joks , matka: Marie Siarikiewicz

Kaźmierczak z d. Bembenek Bronisława (1901-1990)

Urodziła się 3 IX 1901 r. w miejscowości Żuczka (Alt Zuczka). Jej rodzicami byli Powstaniec Wielkopolski Heliodor Józef (ur. 9 III 1866 w Barcinie w kujawsko - pomorskim, syn Stanisława i Marianny z d. Wieczorkiewicz) i Salomea z d. Drzewiecka (ur. 5 XI 1877 w miejscowości Radzewo, córka Tomasza i Magdaleny z d. Antkowiak). Para pobrała się 8 II 1895 r. w Środzie Wielkopolskiej. Z tego związku urodzili się także Salomea po mężu Kawecka (1899 r. w Inowrocławiu), Marianna (1897 - 1972, ur. w Kruszwicy), Władysława (ur. w Wysławicach, zm. 1948 w Mogilnie), Jan (1905 w Żuczce) i Jordan (1910 w miejscowości Chełmce).

Nasze informacje są bardzo skąpe i możemy opierać się tylko na Uchwale z 1974 r. o nadaniu Wielkopolskiego Krzyża Wielkopolskiego. Wiemy, że jej ojciec był organizatorem razem z Walentym Mielcarkiem (1884-1947) i Stanisławem Kurnatowskim (ur. 27 IV 1873 r.) oddziału powstańczego w miejscowosci Chełmce (wieś w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Kruszwica). W powyższej Uchwale odnotowano, że Bronisława była łączniczką tajnej organizacji przygotowującej powstanie a także magazynierką gromadzonej broni. Więcej informacji o sytuacji w Chełmcach mamy z Uchwały z 1958 r. o nadaniu WKP Stanisławowi Kurnatowskiemu: “W 28 XII 1918 r. zorganizował wiec w Chełmce pow. Inowrocław w celu przygotowania powstania. W 29 XII 1918 r. na 1 I 1919 r. stanął z bronią w ręku na czele placówki powstańczej, rozbrajając Straż Graniczną i oddział wojska niemieckiego stacjonującego w Chełmcach. W czasie trwającej nocy podpalono stogi, co było sygnałem do powstania i wywabiło Niemców z ich kwatery. W tym czasie rozbrojono wartownika i zdobyto broń i amunicję. W dalszych walkach brał udział w oczyszczaniu byłej granicy niemiecko - rosyjskiej, gdzie rozwiązała się ostra potyczka w wyniku której zginęło 3-ch Niemców a jeden z powstańców był ciężko ranny.” Kaźmierczak z d. Bembenek Bronisława po II wojnie światowej była członkiem ZBoWiD. Uchwałą W 15/72 została mianowana do stopnia podporucznika.

28 III 1919 r. zamieszkała w Poznaniu, pracowała jako pracownik umysłowy w Firmie Braci Hepuer i Ska w Poznaniu.

12 VI 1930 r. wyszła za mąż za Bronisława Kaźmierczaka (ur. 8 VIII 1895 r. w miejscowości Bobulczyn, USC Ostroróg, syna Stanisława i Domicelli z d. Schulz. Zginął w KL Auschwitz 3 X 1941 r.). Bronisław i Bronisława mieli conajmniej jedno dziecko syna Wiesława (25 IV 1932 - 30 VIII 2010).

Zmarła 10 XII 1990 r., pochowana na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2590168&name_surname=Ka%C5%BAmierczak%20Bronis%C5%82awa#OpenMap

To także miejsce pochówku jej syna Wiesława oraz symbolicznie wymieniony został mąż Bronisław.

źródła: Parafia katolicka Środa Wielkopolska, wpis 13 / 1895; Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 20 / 1895; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa (odrzucony wniosek Heliodora); Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 4 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fot. Tomek Konwicki, październik 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Środa Wielkopolska, wpis 13 / 1895

Heliodorus Bembenek (28 lat)
ojciec: Stanislaus , matka: Marianna Wieczorkiewicz
Salomea Drzewiecka (17 lat)
ojciec: Thomas , matka: Magdalena Antkowiak

Urząd Stanu Cywilnego Środa Wielkopolska, wpis 20 / 1895

Heliodor Joseph Bembenek (ur. 1866)
ojciec: Stanislaus Bembenek + , matka: Marie Wieczorkiewicz
Salomea Drzewiecka (ur. 1877)
ojciec: Thomas Drzewiecki , matka: Magdalena Antkowiak

Schmidt vel Szmyt Jan Paweł (1899 - 1987)

UWAGI co o pisowni nazwiska: Nazwisko rodowe było zmieniane co najmniej dwa razy, z aktu ślubu Pawła i Marcjanny wynika, że ojciec posługiwał się obiema formami, w aktach urodzenia dzieci jest zarówno Szmyt jak i Schmidt, ostatecznie w 1953 r. (na podstawie Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów) nazwisko zmieniono na Szmyt.

Urodził się 8 III 1899 r. w miejscowości Podrzewie (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki) w rodzinie Pawła (ur. 1861 jako Szmyt, syn Józefa i Józefy z d. Kaczmarek) i Marcjanny z d. Klimka (ur. 1856, I voto Chermuła, córka Wawrzyńca i Marianny z d. Liszek), para pobrała się w 1889 r. Z tego związku urodziło się dwóch Powstańców Wielkopolskich - Bronisław (14 V 1893, podczas I wojny światowej ranny) i Józef (7 II 1898 - 5 I 1980) oraz Władysława (1891), Wincenty (16 VII 1895), Władysław (13 IX 1896, żołnierz armii pruskiej podczas I wojny światowej, odniósł rany, Kazimierz (22 II 1901) i Weronika (1890).
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Stanisława Boguszewska, z którą miał dwoje dzieci - Jana i Barbarę. Jego II żoną została 4 III 1967 r. Janina Pawlak.
Nie ustalono czy jak jego starsi bracia został powołany do armii pruskiej podczas I wojny światowej. W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1958 r. napisano, że brał udział w powstaniu od 4 I 1919 r. i wymieniono walki pod Kamionną, Kolnem i Zbąszyniem. Kolejność powinna być odwrotna, bowiem najpierw były walki o Zbąszyń (5 I 1919 r.), następnie oddziały z Pniew i Dusznik (od 7 I 1919 r.), w których najprawdopodobniej walczył Szmyt, zostały skierowane przez Konstantego Chłapowskiego w rejon Międzychodu i brały udział w walkach na linii Kamionna - Kolno - Gralewo. Po insurekcji wielkopolskiej Szmyt brał także udział w III Powstaniu Śląskim. Zwolniony z wojska 15 IX 1922 r. w stopniu plutonowego. Uchwałą W 15/72 mianowany do stopnia podporucznika. W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 30 V 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (mieszkał wówczas w rodzinnym Podrzewiu, pracował jako pomocnik leśny).
Zmarł 26 VII 1987 r. Pochowany 30 VII 1897 r. na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 11
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041826&name_surname=Szmyt%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mikstat, wpis 18 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/66, skan 199 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń, Bronislaus, rodzice: Paul Schmidt / Szmyt, Marianna Klymka; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/81, skan 68 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń, Józef , rodzice: Paul Schmidt / Szmyt, Marianna Klimka; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 125 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń, Johann Paul , rodzice: Paul Schmidt, Marcianna Klemka,; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 23897: Szmyt Josef (Podrzewie, Samter); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 17434: Schmidt Wladislaus (Podrzewie, Samter); WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 5 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu Marianny Weroniki - fot. Tomek Konwicki, październik 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mikstat, wpis 18 / 1898

Marcel Klaczynski (ur. 1873)
ojciec: Johann Klaczynski , matka: Elisabeth Kowalska
Marie Joks (ur. 1874)
ojciec: Kaspar Joks , matka: Marie Siarikiewicz

Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 23897: Szmyt Josef (Podrzewie, Samter)
Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 17434: Schmidt Wladislaus (Podrzewie, Samter)

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/66, skan 199 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń, Bronislaus, rodzice: Paul Schmidt / Szmyt, Marianna Klymka,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/81, skan 68 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń, Józef , rodzice: Paul Schmidt / Szmyt, Marianna Klimka,

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1923/1/84, skan 125 Pniewy (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń, Johann Paul , rodzice: Paul Schmidt, Marcianna Klemka,

Ludkowski Tadeusz Mieczysław (1901 - 1973)

Urodził się w Poznaniu 30 IX 1901 r. w rodzinie Leona Teofila (ur. 4 IV 1872, syn Jana i Marianny z d. Strużycka) i Marty z d. Thomas (ur. 27 IV 1873 r., córka Jakuba i Julianny z d. Białkowska), para pobrała się 1 VII 1898 r. Tadeusz był dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną została 24 II 1938 r Olga Ander (ur. 6 XI 1893 r., córka Pawła i Józefy z d. Melantowska), z którą miał syna Leszka (ur. 25 V 1930). Jego II żoną była Krystyna (27 IV 1915 - 6 II 2001).
Bratem Tadeusza był Edmund Thomas - Ludkowski (ur. 27 X 1897 r. urodzony jako syn Marty, a po ślubie Leon Teofil uznał swoje ojcostwo. W Kartach meldunkowych miasta Poznania Edmund występuje pod nazwiskami Thomas i Ludkowski. Zmarł 21 XII 1952 r. i został pochowany na cm. komunalnym “Lipowy” w Gliwicach. Nie stwierdzono udziału Edmunda w Powstaniu wielkopolskim, ale w Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 25 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.
Ze związku małżeńskiego Leona i Marty urodzili się także Maria Władysława (28 V 1899 - 24 XI 1969), Ewa (*+1910) i Zbigniew Adam (5 XII 1912 - 1 XII 1963) oraz troje dzieci zmarłych bez nadania imienia w 1903, 1905 i w 1906 r.
Przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego Tadeusz Mieczysław należał do skautingu. Jako członek skautów wielkopolskich brał udział w powstaniu w oddziałach zorganizowanych przez Wincentego Wierzejewskiego, brał udział przejęciu Fortu VIII (Grolman, obecnie Kazimierza Grudzielskiego). W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o stację Lotniczą na Ławicy. Od 21 I 1919 r. w 1. Pułku strzelców Wielkopolskich, a od 2 II w 7. kompanii telegraficznej na poznańskiej Cytadeli. Od 17 II skierowany na odcinek Leszno - Wolsztyn. 23 IV 1923 r. zwolniony z wojska.Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. W sierpniu 1939 r. ponownie powołany do wojska, brał udział w Kampanii Wrześniowej do 29 IX 1939 r. Wysiedlony przez Niemców 24 XI 1939 r. do Ostrowca Świętokrzyskiego, gdzie przebywał do marca 1945 r. Członek ZBoWiD.

Zmarł 15 III 1973 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 22 kwatera 1 rząd 12 miejsce 441
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1002538&name_surname=Ludkowski%20Tadeusz#

To także miejsce pochówku jego II żony Krystyny.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 305 / 1898; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 103 / 1898; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 441: Życiorysy powstańców wielkopolskich: L - tom lll /Litwin Wincenty - Lwowski Antoni/.; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 7 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu Marianny Weroniki - fot. Tomek Konwicki, sierpień 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 305 / 1898

Leo Theophil Ludkowski (ur. 1872)
ojciec: Johann Ludkowski , matka: Marie Strozycka
Martha Thomas (ur. 1873)
ojciec: Julius Thomas , matka: Julianne Bialkowska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 103 / 1898

Leo Theophilus Ludkowski (ur. 1872)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Stróżycka
Martha Thomas (ur. 1873)
ojciec: Julius , matka: Julianna Białkowska

Kokociński Edmund (1899-1988)

Urodził się 26 III 1899 r. w miejscowości Röhlinghausen (środkowej części Zagłębia Ruhry w Niemczech) w rodzinie Antoniego (ur. 5 VI 1873 r. w Komorzycach, syn Andrzeja i Katarzyny z d. Szczęsna) i Rozalii z d. Nowaczyk (ur. 29 VIII 1878 r. w Wielkim rogaczewie, córka Szymona i Marii z d. Szal), para pobrała się w Braubauerschaft, North Rhine-Westphalia 26 VIII 1895 r.
20 VI 1927 r. w Warszawie Edmund ożenił się ze Stanisławą z d. Kałek (ur. 14 X 1893 r. w Łagwach w gm. Buk, córka Andrzeja i Antoniny z d. Harla). Z tego związku urodziło się co najmniej troje dzieci Remigiusz (21 VII 1929 - 29 III 1990) i Eugeniusz (19 V 1931) oraz córka Eugenia po mężu Ryster (19 V 1931 - 29 XII 2023).

Jako ochotnik wstąpił do IV Kompanii Marynarzy Powstańców Wielkopolskich pod dowództwem Adama Białoszyńskiego (Białaszyszński 1890-1949), która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu. 27 XII 1918 r. IV Kompania zdobyła koszary 47. pułku piechoty, ogniem zaporowym ostrzeliwała koszary 6. pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli także Fort VII oraz Dworzec Główny, a 6 I 1919 r. brali udział w zdobyciu lotniska Ławica. Kokociński jeszcze w trakcie powstania wyjeżdżał do Westfalii w celu werbunku ochotników - członków Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Od 21 I 1919 r. przydzielony do 1. pułku artylerii lekkiej. Zwolniony z wojska w grudniu 1920 r. co może sugerować, że brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej, a może to potwierdzić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznych, gdzie znajduje się odrzucony 25 X 1937 r. (syg. akt 24/10470) wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika. Uczestnik Kampanii Wrześniowej, osadzony w Stalagu XI-A, nr jeńca 35845, 19 X 1940 r. zwolniony do pracy w Quedlinburgu, co znajduje potwierdzenia w IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945.

5 VII 1927 r. z żoną zamieszkał w Poznaniu, gdzie pracował jako sekretarz w kuratorium oświaty a po II wojnie jako nauczyciel.

Zmarł 4 II 1988 r. Został pochowany w jednej z kwater powstańczych na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 11 miejsce 12
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2621465&name_surname=Kokoci%C5%84ski%20Edmund#OpenMap

źródła: Niemcy, Nadrenia Północna-Westfalia Śluby, 1874-1899; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; Parafia św. Aleksandra w Warszawie, akt ślubu 1927/232; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 6 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu - fot. Tomek Konwicki, październik 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Pabiszczak Bronisław (1884-1973)

Urodził się 1 VIII 1884 r. w miejscowości Karmin (obecnie wieś (dawniej miasto) w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca). Rodzice Kacper (3 I 1846 Pawłówko - 12 XI 1909 Poznań) i Kunegunda z d. Bilińska (17 III 1846 Pleszew - 18 II 1929 Poznań) pobrali się w 1874 r. w Pleszewie. Z tego Związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski - Antoni (10 XII 1876 Pleszew - 31 III 1942 Poznań), Marianna (Maria) po mężu Mendel (18 VI 1878) i Tomasz (18 XII 1882). 1 IV 1896 r. z Kostrzyna rodzina przeprowadziła się do Poznania.
13 V 1910 r. Pabiszczak ożenił się z Józefą z d. Langer (27 II 1889 Borówiec w gm. Kórnik - 7 IX 1958 Poznań, pochowana na cm. par. Bożego Ciała (Bluszczowa), córka Henryka i Józefy z d. Wróblewska). Z tego związku urodzili się Kazimierz (26 II 1911-4 I 1971), Bronisław jr (12 VII 1913, wywieziony z Wielkopolski podczas IIWŚ, jego losy są dalsze nieznane) i Wacław (15 IX 1919).
Bronisław został powołany do armii pruskiej, w której służył od 3 VIII 1914 do 14 XI 1918 r. Jako ochotnik wstąpił do IV Kompanii Marynarzy Powstańców Wielkopolskich pod dowództwem Adama Białoszyńskiego (Białaszyszński 1890-1949), która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu. 27 XII 1918 r. IV Kompania zdobyła koszary 47. pułku piechoty, ogniem zaporowym ostrzeliwała koszary 6. pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli także Fort VII oraz Dworzec Główny, a 6 I 1919 r. brali udział w zdobyciu lotniska Ławica. Od 7 I 1919 r. do 15 V 1919 r. pracował w Straży Ludowej w Poznaniu. Zwolniony w stopniu starszego marynarza (starszy szeregowy). Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej od 18 VI 1924 r. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich 19 IX 1934 r. dyplomem nr 4490, Nr Referatu Historycznego 11862 (Koło Wilda).
Jego losy nie są znane.
Zmarł 18 III 1973 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 22 kwatera 1 rząd 12 miejsce 442
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1002540&name_surname=Pabiszczak%20Bronis%C5%82aw#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Pleszew, wpis 16 / 1874; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.1627; Archiwum: Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.. Strona/karta: 244; Archiwum: Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 72; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 7 III 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja grobu - fot. Tomek Konwicki, sierpień 2024 r.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Pleszew, wpis 16 / 1874

Casparus Pabiszczak (28 lat)
Cunegundis Bilińska (27 lat)

Pabiszczak Antoni (1876-1942)

Urodził się 10 XII 1876 r. w Pleszewie. Rodzice Kacper (3 I 1846 Pawłówko - 12 XI 1909 Poznań) i Kunegunda z d. Bilińska (17 III 1846 Pleszew - 18 II 1929 Poznań) pobrali się w 1874 r. w Pleszewie. Z tego Związku urodzili się także Powstaniec Wielkopolski - Pabiszczak Bronisław (1884-1973), Marianna (Maria) po mężu Mendel (18 VI 1878) i Tomasz (18 XII 1882). 1 IV 1896 r. z Kostrzyna rodzina przeprowadziła się do Poznania.
W 1901 r. w Inowrocławiu poślubił swoją I żonę Walentynę z d. Winnicka (26 I 1875 - 21 VI 1905), z tego związku urodzili się Alfons Stefan (1903-1904) i Ewa (*+1905). Jego II żoną została 26 XI 1905 r. Salomea z d. Paczkowska (21 I 1883 - 17 I 1973, spoczywa na poznańskim Miłostowie), z tego związku urodziło się co najmniej troje dzieci, których znamy imiona - Mieczysław (*+1907), Antonina Teodora (*+1908) i Krystyna (11 VI 1921 - 18 VII 1951 - pochowana z matką).
Antoni z zawodu był piekarzem.
Powołany do armii pruskiej 5 VIII 1914 r. służył do 10 IV 1918 r. Jako ochotnik przystąpił do powstania, niestety nie ustalono w jakich oddziałach służył, wiadomo natomiast, że brał udział w walkach na terenie miasta Poznania a w nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy. Następnie skierowany do Piekarni Wojskowej w Poznaniu. Odznaczony Brązowym Krzyżem za Zasługi, Medalem za Wojnę 1918/1921, Odznaką Wojsk Wielkopolskich, Odznaką Orląt Lwowskich. Zwolniony z wojska w stopniu kaprala. Członek Związku Powstańców i Weteranów od 1 XII 1922, od 10 XI 1932 Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich 4 IX 1933 r. nr dyplomu 438, Nr Referatu Historycznego 8119. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 20 XII 1937 r.
Zmarł 31 III 1942 r. Pochowany na cm. par. Bożego Ciała (Bluszczowa), spoczywa kwatera II-E rząd 1 miejsce 16
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Parafia katolicka Pleszew, wpis 16 / 1874; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.1626; Archiwum: Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.Strona/karta: 19; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 97 / Spis członków różnych kół Związku Powstańców Wielkopolskich.Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja.Strona/karta: 54; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 7 III 2025 r.; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves (stan w 2015).
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Miklaszewski Leon (1895-1976)

Urodził się 28 VI 1895 r. w miejscowości Kostrzyn (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim) jako syn Heleny z d. Miklaszewska (córka Tomasza i Marianny z d. Kwiatkowska). W późniejszych dokumentach podawał, że jego ojcem był Maciej Zapałko, jednak w akcie urodzenia podana jest tylko matka.
12 XI 1921 r. poślubił Teodozję z d. Konarską (ur. w Ostrzeszowie 5 IV 1897 r., zm. w Poznaniu 6 XI 1966 r.). Z tego związku urodziły się dwie córki Zofia (9 IV 1925 - 26 II 2012) po mężu Jankowska i Sabina (15 XI 1928 - 24 XII 1992).
W 1906-1907 brał udział w strajku szkolnym dzieci. Członek Towarzystwa Młodzieży Polskiej i Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ.
Z zawodu był nauczycielem zawodu.
Powołany do armii pruskiej 15 V 1915 r., brał udział w I wojnie światowej.
Do powstania przystąpił jako ochotnik, walczył na terenie miasta Poznania w szeregach 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich (2. kompania), następnie brał udział w przejęciu Stacji Lotniczej w pod poznańskiej Ławicy pod rozkazami Andrzeja Kopy, brał także udział w walkach o na froncie północnym (Szubin, Władysławowo, Samoklęski, Szosa Nakielska) i na froncie południowym (Zbąszyń, Strzyżewo, Łomnica). Wstąpił do 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (3. kompania). Od 2 II do 25 VII 1920 r. brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie litewsko - białoruskim. Zwolniony z wojska 12 XI 1920 r. Odznaczony 25 X 1932 r. Medalem Niepodległości (syg. akt 24/1565) i Medalem Za Wojnę 1918/1921 oraz Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 od 20 I 1934 r. i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 1223, Nr Referatu Historycznego 8852. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 8 III 2025 r. wymieniony
1/ Leon Miklaszewski
urodzenie: 1895
ojciec: Michał
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W38/74
2/ Leon Miklaszewski
urodzenie: 1895.06.28 Kostrzyn, pow. Środa
data śmierci: 1976.12.23
miejsce pochówku: Poznań Miłostowo
rodzice: Maciej, Helena Miklaszewska
jednostka: 2 Kompania Poznańska, 10 Pułk Strzelców Wlkp., Front Północny, Wojsko Polskie do 11.1920
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: USC Kostrzyn 156/1895, 1.487.19749, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
3/ Leon Miklaszewski
jednostka: Kompania A. Kopy
Zmarł 23 XII 1932 r. Pierwotnie pochowany na cm. komunalnym na Miłostowie, od 14 III 2013 r. spoczywa także na cm. miłostowskim pole 29 rząd 6 miejsce 101
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=908677&name_surname=Miklaszewski%20Leon#OpenMap

To także miejsce pochówku żony Teodozji z d. Konarska (ur. 1897 - 6 XI 1966) i córek Zofii Jankowskiej (1925 - 2012) i Sabiny (1928 - 1992) oraz męża Zofii - Władysława (1927-2021) i jego matki Franciszki (1899-1939).

źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/64, skan 159 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 63; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.19749 i Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 450: Życiorysy powstańców wielkopolskich: M - tom VII (Mielcarski Jan - Misz Jan); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 8 III 2025 r.; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves (stan w 2018).

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/1/64, skan 159 Kostrzyn (USC) - akt urodzenia, rok 1895, Księga urodzeń

Leon , rodzice: Helena Miklaszewska

Dziadkowiak Stanisław (1897-1995)

Co do pisowni nazwiska, w zdecydowanej większości akt metrykalnych - w akcie ślubu z 1896 r. jak i aktach urodzenia dzieci ze związku Ignacego seniora i Katarzyny jak i na nagrobku rodziny w Lubiniu zapis nazwiska brzmi Dziatkowiak. W dokumentach weryfikacyjnych Ignacy występuje dwojako w Spisie zweryfikowanych 9100 - 13620 jest Dziadkowiak, a w Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966] - Dziatkowiak. Podobnie ma się sprawa ze Stanisławem, który w akcie urodzenia z 16 X 1897 r. nr 168 zapisany został jako jedyny z rodzeństwa jako Dziadkowiak, natomiast w Kartach meldunkowych miasta Poznania występuje jako Dziatkowiak, natomiast w Kolekcji akt Powstańców Wielkopolskich nazwisko zapisano Dziadkowiak podobnie jak na nagrobku i tą pisownię nazwiska przyjęliśmy dalej.

Stanisław Dziadkowiak urodził się 13 X 1897 r. w miejscowości Gierłachowo (wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń) w rodzinie Powstańca Wielkopolskiego Ignacego Dziadkowiak vel Dziatkowiak sr (25 VII 1872 - 24 V 1943, syn Bartłomieja i Konstancji Maćkowiak) i Katarzyna z d. Nadolna (3 IV 1875 - 5 II 1951, córka Michała i Katarzyny z d. Pachura), para pobrała się 15 XI 1896 r. w miejscowości Lubiń. Z tego związku urodzili się także Jadwiga po mężu Kołodziej (16 X 1898 - 10 I 1973), Franciszek (27 VIII 1900), Ignacy (14 IV 1903 - 16 I 1945) i Władysława po mężu Lemańska (17 V 1906 - 7 I 1974) oraz w 1913 r. dziecko zmarłe przy porodzie.

Stanisław z zawodu był ślusarzem.

Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej.

Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego 4 I 1919 r. wstąpił do kompanii krzywińskiej pod rozkazy Antoniego Ciesielskiego (1877-1938), walczył pod Wolsztynem, Osieczną i Klonowcem (Klónowiec). Następnie przydzielony do 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich pod rozkazami Stanisława Bernarda Śliwińskiego (1883-1941), walcząc w Grupie Leszno. Następnie przy zajmowaniu Bydgoszczy i na Pomorzu. Brał także udział w wojnie polsko - bolszewickiej na froncie ukraińskim, walczył o Kijów i Berezynę, ranny 18 VI 1921 r. Uczestnik Powstań Śląskich. 4 VII 1921 r. zwolniony do rezerwy z 60 pułku piechoty w stopniu kaprala. Od 8 VII 1928 r. w Związku Powstańców i Wojaków, od 23 X 1937 r. w Towarzystwie Powstańców Wielkopolskich 1918/1919. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu 20 XII 1938 r. (Koło Śródmieście) dyplomem nr 18250. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918/1921. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

6 VIII 1923 r. poślubił Mariannę z d. Kubacka (22 I 1907 - 19 IV 1991), para miała córkę Irenę (ur. 18 VI 1924).
Podczas II wojny światowej rodzina została osadzona w obozie przesiedleńczym Poznań Główna, co znajduje potwierdzenie w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań - lista transportowa 5 str 4.

Stanisław Dziadkowiak zmarł 30 VI 1995 r., pochowany na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 5 miejsce 11
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120338&name_surname=Dziadkowiak%20Stanis%C5%82aw#

To także miejsce pochówku małżonki Marianny z d. Kubacka (22 I 1907 - 19 IV 1991).

źródła: Parafia katolicka Lubiń, wpis 42 / 1896; Urząd Stanu Cywilnego Lubiń, wpis 40 / 1896; Archiwum Państwowe w Lesznie 429/1.1/76, skan 172 Lubiń (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.12110; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, i Lista odznaczonych WKP stan na 3 II 2025 r.; APP, Akta miasta Poznania Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów billiongraves; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania. Dokumentacja fotograficzna grobu Tomek Konwicki 25 I 2025.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Lubiń, wpis 42 / 1896

Ignatius Dziadkowiak (24 lat)
ojciec: Bartholomaeus , matka: Constantia Maćkowiak
Catharina Nadolna (21 lat)
ojciec: Michael , matka: Catharina Pachura

Urząd Stanu Cywilnego Lubiń, wpis 40 / 1896

Ignatz Dziatkowiak (ur. 1872)
ojciec: Bartholomaeus Dziatkowiak , matka: Konstanze Maćkowiak
Catharine Nadolna (ur. 1875)
ojciec: Michael Nadolny , matka: Catharine Pachura

Archiwum Państwowe w Lesznie 429/1.1/76, skan 172 Lubiń (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]

Stanisław , rodzice: Ignacy Dziadkowiak, Katarzyna Nadolna