Olejniczak Józef (1898-1972)
Olejniczak Józef (1898-1972)
Urodził się 19 III 1898 r. w Poznaniu w rodzinie Józefa (14 III 1856 - 25 V 1917) i Michaliny z d. Plucińska (24 IX 1856 - 1 VI 1918), para pobrała się w 1877 r. w Poznaniu. Z tego związku urodzili się także Powstańcy Wielkopolscy - Jan (17 VII 1880 - 17 X 1955) i Piotr (19 I 1890 - 27 IV 1949) oraz Bruno Ludwik (25 VIII 1878), Wiktoria (1876), Stefan (1882-1883), Eleonora (1884), Antoni (1886-1887), Edmund (30 X 1887), Helena (1892), Feliks (1 IV 1894) i Stanisław (24 III 1896).
Z zawodu kupiec.
8 I 1919 r. ożenił się w Poznaniu z Pelagią z d. Ratajczak (7 XII 1897 - 16 XII 1992), z tego związku urodzili się Leokadia Łucja (23 XI 1919), Henryk Zygmunt (22 III 1921), Hieronim Bogusław (22 III 1921), Jerzy Feliks (20 III 1925) i Genowefa po mężu Klawiter (23 XII 1929 - 3 VI 2011).
Zmarł 5 VI 1972 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu (cmentarz sołacki), u zbiegu ulic Lutyckiej oraz Szczawnickiej, spoczywa kwatera św. Józefa rząd 4 miejsce 4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#
https://billiongraves.com/.../Jozef-Olejniczak.../22294771
Tu spoczywa również żona Pelagia Olejniczak, córka Genowefa Klawiter oraz Ryszard Klawitter i Ewa Gabiela Klawitter.
—----------
Powołany do armii pruskiej 14 XII 1916 r. walczył na froncie zachodnim. Wg Kart meldunkowych miasta Poznania został zwolniony z wojska pruskiego 5 X 1917 r. Natomiast w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego czytamy, że w listopadzie 1918 r. uciekł, przybył do Poznania, gdzie wstąpił w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego. Od 26 XII 1918 r. brał w walkach ulicznych po przyjęciu Ignacego Paderewskiego a 27 XII 1918 r. brał udział w zdobywaniu Zbrojowni, Cytadeli, Policji i poligonu w Biedrusku pod dowództwem Minikowskiego oraz 5. i 6 I 1919 r. przy zdobywaniu lotniska Ławicy. Następnie wstąpił do 1. Pułku Artylerii Ciężkiej w Sołaczu i wysłany z baterią pod dowództwem Krausego na odcinek Zbąszyń, Babimost, Bojanowe Stare, Kąkolewo i Miejska Górką do końca maja 1919 r. W wyniku choroby zwolniony z wojska wstąpił do służby państwowej, następnie pracował w urzędzie celno - akcyzowym (rewident kontroli skarbowej) od 1922 do 1939 r. W sierpniu 1939 został zmobilizowany i brał udział w obronie Warszawy. 25 X 1932 r. został mu nadany Medal Niepodległości (WBH 24/1588). Uchwałą W38/74 mianowany do stopnia podporucznika.
Uwaga, W spisie zweryfikowanych powstańców oraz na fiszce dotyczącej Medalu Niepodległości zapisano rok urodzenia 1897, natomiast w Kartach meldunkowych i na nagrobku jest 1898 r., podobnie jak w spisie sporządzonym przez WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 69 / 1877; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 96; Wojskowe Biuro Historyczne, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkoposliego, baza on line stan na 28/08/2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fotograficzna grobu Emilia Tabert Arndt
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025