Genealogia Powstańców Wielkopolskich

WIŚNIEWSKI JAN

Ojczyzna to Ziemia i groby,
a narody tracące pamięć,
tracą życie
-C.K.Norwid

Czy po 103 latach - tyle bowiem minęło od zaginięcia - uda nam się ustalić gdzie spoczywa JAN WIŚNIEWSKI?

Jeszcze kilka dni temu o swoim dziadku wnuk wiedział tylko tyle, że ożenił się z Martą, mieli 5 dzieci, mieszkali w Czarnkowie, że dziadek po powrocie z I wojny światowej przystąpił w styczniu 1919 roku do Powstania Wielkopolskiego.

Przez te kilka dni udało mi się ustalić nieco więcej, bo teraz już wiemy konkretnie KOGO szukamy, ale wciąż nie wiemy kiedy i gdzie zmarł, zginął, zmarł z chorób - nie znamy miejsca pochówku, nie wiemy czy grób nadal istnieje.

—----------------------------------

Jan Wiśniewski urodził się 04 lipca 1884 roku w miejscowości Czarnków – miasto w zachodniej Polsce, w województwie wielkopolskim.
Akt urodzenia został sporządzony pod nr 82 08 lipca 1884 roku w USC Czarnków, skan nr 85
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../-/jednostka/2072310

Jego rodzicami byli Wawrzyniec i Marianna z dom. Gwardzik, para pobrała się w roku 1884, zapis ślubu w księgach brzmi:

Urząd Stanu Cywilnego Czarnków, wpis 5 / 1884

Lorenz Wiśniewski (ur. 1850)
ojciec: Johann Wiśniewski , matka: Magdalena Klimas
Marie Gwardzik (ur. 1852)
matka: Viktoria Gwardzik
akt ślubu skan nr 12/13
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../-/jednostka/2072311

Parafia katolicka Czarnków, wpis 5 / 1884

Laurentius Wiśniewski (33 lat)
Marianna Gwardzik (32 lat)

Jan miał siostrę Katarzynę urodzoną 01.01.1886 i zmarłą 23.07.1894 roku w Czarnkowie.
—------------------------------------

02 lutego 1906 roku Jan ożenił się z Franciszką Martą z dom. Maternik, ur.08.12.1877 roku w miejscowości Romanowo Górne, córką Stefana i Ewy Antoniny z dom. Otto.

Ze związku Jana i Marty (takiego imienia używała) urodziło się czworo dzieci - dwóch synów - Władysław i Leon i trzy córki Gertruda - Alina, Stanisława i Agnieszka.

Władysław urodził się z Czarnkowie 21.06.1907 roku, zginął w KL Mauthausen nr obozowy 19678, w tym samym obozie zginęła jego żona Krystyna. Leon ur. 11.04.1915 - oficer WP, w 1939 roku walczył na Oksywiu. Córka Gertruda - Alina w 1937 roku wstąpiła do zakonu, zmarła w Pleszewie.

—--------------------------------

Ochotników z Czarnkowa i okolic przystąpiło do Powstania około 200, liczba następnie wzrosła do około 600, brali oni udział w walkach pod Chodzieżą, Mirosławem, Nakłem, Międzychodem, Piłą i Romanowem oraz pod Roskiem.

Lista strat opublikowana w roku 1934 podaje informację o 13 Janach Wiśniewskich, ale niestety żadnego z nich nie możemy przypisać do terenu gdzie walczyli Powstańcy z Czarnkowa. Na listach sporządzonych przez Olszewskiego - Jastrzębia występuje tylko jeden Jan, ale dzięki Michałowi Krzyżaniakowi ustaliliśmy, że ten urodził się w roku 1900, zginął pod Chmielnikami w roku 1919.

Wśród nieznanego imienia i nazwiska umieszczonych na w/w liście jest 134 osób, z czego 4 zginęło pod Mirosławem gm. Ujście a 19 w walkach pod Nakłem nad Notecią.

Czy wśród nich jest Jan Wiśniewski? Wnuk Jerzy wciąż szuka …

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

SOŁTYSIAK Jan i Stanisław (Hallerczyk)

SOŁTYSIAK Jan i Stanisław
urodzili się w rodzinie Marcina (1868-1942) i Marianny z dom. Szpoper (1879-1963), para pobrała się w roku 1895, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Głuchowo, wpis 18 / 1895

Martinus Sołtysiak (27 lat)
Marianna Szpoper (17 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Głuchowo, wpis 20 / 1895

Martin Szołtysiak (ur. 1868)
ojciec: Konstantin, matka: Marie Chwalisz
Marie Szpoper (ur. 1879)
ojciec: Thomas, matka: Hedwig Nowak

Z tego związku urodzili się także:
– 1898 - 1917 - Franciszek,
– 1901 - 1930 - Antoni,
– Władysław 1910 - 1989,
– Kazimierz 1913-2000, żołnierz Kampanii Wrześniowej, dostał się do niewoli, zwolniony w październiku 1939,
– Leon 1914-2004,
– Michał 1915 - 1954,
– Józef 1917-1935,
– 1919-1975 - Helena.
Matka Marianna spoczywa po lewej stronie grobu syna Józefa, na cmentarzu parafialnym w Słupi.
—-----------------------

Sołtysiak Jan urodził się 07 grudnia 1896 roku w miejscowości Sapowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Stęszew.
Akt urodzenia
Sapowice (USC) - akt urodzenia, rok 1896, Księga urodzeń

Johann , rodzice: Martin Sołtysiak, Marianna Szpoper,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1942/1/61, skan 101

Dwukrotnie żonaty, pierwsza żoną była Helena z dom. Wawrzyniak (zmarła w 1931), z którą miał dwoje dzieci - Irenę ur.1924, zm. 2010 i syna Tadeusza ur.1925. Drugą żoną została Marta Maria z dom. Szulc vel Schulz.

Jan Sołtysiak zmarł w roku 1940 - brak daty dziennej. Spoczywa na cmentarzu górczyńskim w Poznaniu - kwatera IIP
rząd 26 miejsce 10
GPS: 52.387119, 16.876982
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku córki Ireny.

Czy Jan był Powstańcem? Nie udało się ustalić na dzień sporządzenia notatki, ale jest wśród zweryfikowanych JAN bez danych szczegółowych - tylko imię i nazwisko oraz nr weryfikacyjny w zbiorze akt znajdujących się w WBH I.487.5110.

W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się 4 teczki i tu nie ma wątpliwości, że dotyczą one naszego Jana:
– 21-1510 - Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari,
– 4690 - starszy wachmistrz,
– 22-123 - Krzyż Zasługi - st. wachmistrz,
– 112/S - 2448 - Krzyż Walecznych, wachmistrz.
—-----------------------------------------------------------

Sołtysiak Stanisław urodził się 02 października 1889 roku w miejscowości Sapowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Stęszew.
Akt urodzenia
Sapowice (USC) - akt urodzenia, rok 1899, Księga urodzeń

Stanislaus, rodzice: Martin Sołtysiak, Marianna Spoper ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1942/1/70, skan 82

Ożenił się z Jadwigą z dom. Niemkiewicz 1906-1994, mieli córkę Janinę po mężu Stepkowską (1926-2010) i syna Kazimierza zmarłego w niemowlęctwie (1928), rodzina mieszkała w Hrubieszowie.

Stanisław w listopadzie 1918 roku został ranny służąc w armii pruskiej, dostał się do francuskiej niewoli, skąd wstąpił do Armii Hallera, z którą wrócił do Polski. Został w wojsku polskim, służył w 2 Pułk Strzelców Konnych (2 psk) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP w stopniu starszego wachmistrza. Brał udział w Kampani Wrześniowej, ranny zmarł w szpitalu w Piotrkowie Trybunalskim 01 lub 02 września 1939.

W Wojskowym Biurze Historycznym - odznaczony Medalem Niepodległości 31 maja 1932 roku.

Janina i jej mąż Mieczysław (1922-2007) Stepkowscy byli żołnierzami Armii Krajowej.

Rodzina Stanisława i on - Jadwiga, Janina, Kazimierz, Mieczysław spoczywają na cmentarzu parafialnym w Hrubieszowie
https://hrubieszow.grobonet.com/grobonet/start.php...
Smutna informacja jest taka, że skończyła się prolongata miejsca spoczynku

sporządzono na podstawie
– Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka,
– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów - Hrubieszów,
– Listy strat I i II Wojny Światowej,
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– wyszukiwarka grobów miasta Poznania,
– zdjęcia grobu Jana - p. Danuta Grygier

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Tuszyński Marian

urodził się 08 grudnia 1901 roku w miejscowości Góra (USC Śrem) w rodzinie Jana i Antoniny z dom. Fengler
akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1414075... skan nr 464

Jan i Antonina byli rodzicami także Antoniego ur. 1904 i Felicji ur. 1905

W spisie Powstańców sporządzonych przez WTG Gniazdo błędnie podano miejsce ur. jako Dzielnice i imię matki Jadwiga.

Zmarł 17 listopada 1966 roku w Toruniu (adnotacja na akcie urodzenia), 23 listopada 1966 roku spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa:
pole 17 kwatera 5
rząd 5 miejsce 182
GPS: 52.39005, 16.822146

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Miejsce spoczynku Powstańca nie jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji na miejscu nie ma tablicy z danymi, miejsce pochówku odnaleziono na podstawie danych GPS i osoby spoczywającej obok - dokumentacja fotograficzna lipiec 2021 p. Tomasz Konwicki, zostaje zgłoszone do IPN w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.

Tuszyński Marian w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Oddział Powstańczy w Śremie, 1 Baon 11 Pułku Strzelców Wlkp., Drużyna Skautowa
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 04.04-0.118 z dnia 1958-04-04

Opis:
Marian Tuszyński, jako uczeń gimnazjalny wstąpił dnia 31.12.1918 r. jako ochotnik do oddziału powstańczego w Śremie i nieprzerwanie służył w baonie śremskim, przekształconym na 1 baon 11 pułku strzelców Wlkp. a następnie na 1 baon 69 p.p. W oddziale powstańczym pod dow. Szuberta Hieronima oraz dow. Kozika brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na odcinku frontowym Rawicz - Kępno.
Na skutek odniesionych ran - głowa - został bezterminowo urlopowany w listopadzie 1920 r. Ponownie został powołany do służby wojskowej w marcu 1921 r. do 74 p.p., w którym służył do października 1921 r.
W roku 1927 otrzymał nominację na ppor. rezerwy - zaś w 1939 r. na por. rezerwy.
W 1931 r. uzyskał dyplom mgr. praw U.P., w 1936 r. złożył egzamin sędziowski, od 01.01.1938 r. aż do mobilizacji w 1939 r. był asesorem sądowym w Sądzie Okręgowym w Poznaniu.
W kampanii wrześniowej 1939 r. brał udział w 56 p.p. - przekroczył granicę Polsko - Węgierską i został osadzony w obozie dla internowanych.
Po ucieczce w 12.1944 r. z obozu wrócił w maju 1945 r. do Poznania.
Odbył nowe studia na U.M.K. w Toruniu i U.P. w Poznaniu i uzyskał w 1952 r. dyplom mgr. filozofii w zakresie archeologii.
Od 1948 r. systematycznie pracował jako archeolog (wykopaliskowy) w Kruszwicy, Gieczu, pow. Środa - następnie pracuje dla Zakładu Archeologii Polski w Poznaniu w ramach umowy o dzieło. (...)

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wawrzyniak Jarosław, Śrem w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Śrem 2011
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań


sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– zdjęcia grobu Tomasz Konwicki,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Tuszewski Antoni

urodził się 27 maja 1899 w Poznaniu, w rodzinie Seweryna (1864-1910) i Marty z dom. Malińska (1871-1946), para pobrała się w roku 1891, zapis ślubu w księgach brzmi:

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 127 / 1891

Severinus Tuszewski (27 lat)
ojciec: Theodorus , matka: Theophila Nawrocka
Martha Malińska (20 lat)
ojciec: Marcellus , matka: Agnes Chrzenowska

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 375 / 1891

Severin Tuszewski (ur. 1864)
ojciec: Theodor Tuszewski , matka: Theophila Nawrocka
Marzianna Malinska (ur. 1871)
ojciec: Marcel Malinski , matka: Agnes Chrzanowska

Ze związku Seweryna i Marty urodzili się także:
– Czesław,
– Maria,
– Jadwiga,
– Aniela,
– Kazimierz,
– Bronisława.
—-------------
Antoni Tuszewski 21 czerwca 1926 roku w Poznaniu poślubił Wandę z dom. Matuszewska, córka Szczepana i Józefy z dom. Żurawska, urodzoną 11.05.1905 roku, zmarłą w 1972 roku.
Z tego związku urodziło się dwoje dzieci dzieci Waldemar Kazimierz (1928 - 1979) i Jan (1930 - 1983).

Zmarł 12 maja 1963 roku, spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie,
pole 17 kwatera 2
rząd 12 miejsce 463
GPS: 52.389111, 16.823699
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=994769&name_surname=Tuszewski%20Antoni#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Antoni-Tuszewski/32470230
To także miejsce spoczynku syna Jana i synowej Krystyny.

Miejsce spoczynku Powstańca jest opłacone, nagrobek nie wymaga renowacji.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.

— w Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: 3 Kompania Straży Ludowej, 1 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: starszy szeregowiec
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.17-0.1048 z dnia 1958-12-17
Opis:
Tuszewski Antoni jako ochotnik zgłasza się dnia 10.12.1918 r. do 3 kompanii Straży Ludowej w Poznaniu. Od 27 grudnia 1918 r. do 16.01.1919 r. pod dowództwem Józefa Wierzejewskiego bierze czynny udział z bronią w ręku przy zdobywaniu obiektów wojskowych, koszar i lotniska w Ławicy. Dnia 17 stycznia 1919 przechodzi do 1 p. strzelców Wlkp. z którym wyrusza na odsiecz Lwowa. Następnie bierze udział w walkach na froncie pod Lesznem oraz na froncie zachodnim.
Dodatkowe informacje:
Jako ciężko ranny i niezdolny do dalszej służby wojskowej zostaje z dniem 18.07.1921r z wojska zwolniony jako st. strzelec. Po zwolnieniu z wojska pracuje w sztabie DOK VII do 17.08.1922r.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
W WBH - 20.12.1937 roku odrzucony wniosek o Medal Niepodległości, zawód - asystent miejski


sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– wyszukiwarka grobów billiongraves.com
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

TURTOŃ Walenty i Stanisław

urodzili sie w rodzinie Stanisława i Katarzyny z dom. Janaszczak, para pobrała się w roku 1890, zapis ślubu w księgach brzmi:

Parafia katolicka Parkowo, wpis 6 / 1890

Stanislaus Turtoń (24 lat)
ojciec: Ignatius Turtoń , matka: Francisca Gołębowska
Catharina Janaszczak (23 lat)
ojciec: Michael Janaszczak , matka: Marianna Dachtera

Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis L-28 / 1890

Stanislaus Turton (ur. 1866)
ojciec: Ignatz Turton , matka: Franziska Golębowska
Catharine Janaszczak (ur. 1867)
ojciec: Michael Janaszczak , matka: Marie Dachtera

Ze związku Seweryna i Marty urodzili się także:
– 1903 - 1972 - Wacław,
– 1904 - Jan,
– 1907 - ur. i zg. Kazimierz i Pelagia,
– 1908 - Jadwiga.
—-------------

Walenty Tutoń urodził się 20 stycznia 1896 roku w miejscowości Parkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, powiecie obornickim i gminie Rogoźno, mieszkał z rodziną we wsi Słomowo.
Po przeprowadzce do Poznania ożenił się z Anastazją z dom. Sobocińska (11.01.1903 - 20.04.1982), para miała dwoje dzieci - Wandę i syna Bernarda 1940-2000.

Walenty zmarł 23 marca 1981 roku, spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie,
pole 39 kwatera 3
rząd 21 miejsce 10
GPS: 52.395425, 16.82017
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1111776&name_surname=Turto%C5%84%20Walenty#

https://billiongraves.com/grave/Walenty-Turto%C5%84/30733385

To także miejsce spoczynku żony Anastazji, syna Bernarda i wnuka Krzysztofa.

Miejsce spoczynku Powstańca jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.
—----------------------------------

— w Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Kompania Tarnowska, 1 Kompania Wojsk Lotniczych - Ławica
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 07.19-0.149 z dnia 1960-07-19
Opis: Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku od 01.01.1919 przy zdobywaniu Tarnowa, Rogoźna, Obornik i okolic. Następnie przeniesiony został na front czarnkowski pod dow. Wiktora Skotarzewskiego. 23.01.1919 przydzielony do 1 Kompanii Wojsk Lotniczych na Ławicy. 08.07.1921 został zwolniony z wojska i od 01.08.1921 pracował w Zakładach H. Cegielski w Poznaniu. Podstawa: książeczka wojskowa wydana przez PKU Poznań - Miasta nr ks. ewid. 770.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72
W WBH - 25.06.1938 roku odrzucony wniosek o Medal Niepodległości, zawód - kowal.
Działacz Polskiej Partii Socjalistycznej – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym, założona w listopadzie 1892.
—------------------------------------------------
Stanisław Turtoń
urodził się 30 marca 1894 roku w miejscowości Parkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, powiecie obornickim i gminie Rogoźno, mieszkał z rodziną we wsi Słomowo.
Po przeprowadzce do Poznania ożenił się z Marianą Najderek (1898-1975).
Nie ustalono czy para miała potomstwo.

Stanisław podczas II WŚ kwietniu 1940 r. został aresztowany przez Niemców i uwięziony w poznańskim Forcie VII, a następnie został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Stamtąd został przeniesiony do obozu w Sachsenhausen (nr obozowy 31829), gdzie w grudniu tego samego roku został przez Niemców zamordowany, a jego ciało spalono w krematorium. Na prośbę jego żony, komendantura obozu przesłała jego prochy. Straty.pl podają jako datę śmierci 24 grudnia 1940 roku.

Spoczywa z małżonką Marianną (Marią) na cmentarzu parafialnym na poznańskim Górczynie

kwatera IIIL
rząd 17 miejsce 11
GPS: 52.385948, 16.877464
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw-Turton/32177538

To także miejsce pochówku rodziców Marianny - Stefana i Stanisławy Najderków.
W Wyszukiwarce miejskiej grobów błędnie zapisano daty życia Stanisława, podano datę urodzenia i śmierci roku 1900. Grób nie jest oznaczony jako miejsce spoczynku weterana PW, zostanie zgłoszone do UM Poznań w celu poprawy i uzupełnienia danych.

Brak danych czy miejsce spoczynku Powstańca jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.
—-------------------------------------
Za Wikipedią: Stanisław był działaczem socjalistycznym i związkowym, radnym miasta Poznania w latach 1922–1929 z ramienia PPS.

W czasie I wojny światowej był marynarzem Kaiserliche Marine. W roku 1918 jako ranny przebywał w szpitalu w Hamburgu (na Listach strat IWŚ data 1917-08-31), z którego uciekł by wziąć udział w niemieckiej rewolucji listopadowej.

W tym czasie był członkiem SPD i Związku Spartakusa. Po powrocie do Wielkopolski, wziął udział w powstaniu wielkopolskim, jako podkomendny poznańskiej Rady robotniczo- żołnierskiej. Z powstania wyszedł w stopniu plutonowego. W bazie Uczestników PW - on line czytamy, że w Powstaniu był w Straży Ludowej Poznań i 4 Kompanii Marynarzy - co znajduje potwierdzenie w projekcie Odznaczonych WKP (nadano pośmiertnie) Uchwała Rady Państwa nr: 06.14-0.216 z dnia 1961-06-14
Opis:
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku. Od początku grudnia 1918 jako niemiecki marynarz w Straży Ludowej w Poznaniu, później w 4 Kompanii Marynarzy Powstańców Wlkp. na froncie pod Rynarzewem, Kcynią, Szubinem i Turami pod dow. por. Tomczaka Władysława. Pozostaje w W.P. do 01.05.1920 w Baonie Kolejowym jako plutonowy. Podstawa: odpis dokumentu śmierci nr 4204/1940; odpis zaśw. porucznika Tomczaka Władysława odpis zaśw. Jeleniewskiego Antoniego; odpis zaśw. Kozłowskiego Władysława.
Adam Białoszyński w 1918 r. zorganizował IV Kompanię Marynarzy Powstańców Wielkopolskich, która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu.
5 grudnia 1918 r. w kawiarni Zielona przy ul. Wrocławskiej powołano oddział Marynarzy-Powstańców dla walk o zjednoczenie Ziem Polskich, na którego czele stanął Białoszyński. Marynarze w granatowych mundurach byli elitą sił powstańczych, m.in.: stanowili osobistą ochronę Ignacego Jana Paderewskiego podczas jego pobytu w Poznaniu.
Zorganizowana przez Białoszyńskiego kompania zdobyła koszary 47 pułku piechoty niemieckiej, ogniem zaporowym ostrzelała koszary 6 pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyła też Fort VII z zaopatrzeniem wojskowym oraz Dworzec Główny, a 6 stycznia 1919 r. brała udział w zwycięskim szturmie na lotnisko Ławica.
W styczniu 1919 r. Białoszyński wyruszył na czele kompanii marynarzy na odcinek frontu północnego pod Szubin, Łabiszyn, Żnin, Tury, Rynarzewo. W walkach pod Rynarzewem, gdzie kompania zdobyła pociąg pancerny, zginęło kilkunastu marynarzy, a Białoszyński został ciężko ranny.
Według biogramu zamieszczonego na Wikipedii czytamy dalej:

Po powstaniu Turtoń pracował w poznańskich zakładach kolejowych jako ślusarz. Tam też związał się z Związkiem Zawodowym Kolejarzy i Polską Partią Socjalistyczną. W 1920 r. był jednym z przywódców strajku kolejarzy przed zamkiem cesarskim w Poznaniu. Był członkiem Rady Naczelnej PPS oraz Zarządu Głównego ZZK. W latach 1922–1929 zasiadał w radzie miasta Poznania z ramienia PPS. Był działaczem Kolejowego Przysposobienia Wojskowego.

We wspomnieniach Jana Kaczmarka, robotnika zakładów kolejowych, Stanisław Turtoń był przedstawiany jako odważny i błyskotliwy orator, co wielokrotnie wykorzystywał. W 1930 r. podczas wiecu pierwszomajowego w Gnieźnie, ostro skrytykował w przemowie działalność KPP i Związek Radziecki, za co został pobity przez tłum zwolenników konkurencyjnej PPS-Lewicy. W lipcu 1939 r. w Obornikach wygłosił referat nt. „Wojna czy pokój”, zakończony oświadczeniem:

Deklarujemy stuprocentowe poświęcenie wszystkiego, nawet życia dla Niepodległości Rzeczypospolitej, nie żądając żadnej nagrody, gdyż jest to zresztą naszym obowiązkiem, lecz mamy prawo żądać by nie traktowano nas jak pariasów, lecz jak pełnoprawnych obywateli.

W Wojskowym Biurze Historycznym - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 25.06.1938 roku.
—-------------------------------



sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– wyszukiwarka grobów billiongraves.com
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– Ewidencja ludności miasta Poznania,
– Projekt BASIA,
– Listy strat I i II Wojny Światowej,
– Wikipedia

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Turostowski Stanisław

oraz jego rodzeństwo:
-- 1899 - 1910 - Tomasz,
-- 1901 - Katarzyna,
-- 1903 - Klemens,
-- 1905 - Antonina,
-- 1907 - Franciszka,
-- 1909 - Pelagia,
-- 1911 - Marianna,
-- 1913 - Jadwiga

urodzili się w rodzinie Jana i Marianny z dom. Pawlak, para pobrała się w roku 1896 w miejscowości Maniewo: Urząd Stanu Cywilnego Maniewo, wpis 13 / 1896
Johann Turostowski (ur. 1873)
matka: Josephine Turostowska
Marie Pawlak (ur. 1875)
ojciec: Stephan Pawlak matka: Sophie Lembitsch
akt ślubu https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1403850...
-------------------
Turostowski Stanisław urodził się 20 sierpnia 1897 roku w miejscowości Wargowo – średniej wielkości wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1403788...
Zmarł w Poznaniu, 03 grudnia 1966 roku spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 3 kwatera 6
rząd 7 miejsce 269
GPS: 52.384967, 16.833526
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1017400&name_surname=Turostowski%20Stanis%C5%82aw#OpenMap
https://billiongraves.pl/.../Stanis%C5%82aw.../28331984
To miejsce spoczynku także Franciszki zmarłej w 1987 i Cecylii 1933-1951.

Miejsce spoczynku Powstańca NIE jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.

15 października 1921 roku poślubił Salomeę z dom. Duszyńska ur. 10.02.1901, para miała trzech synów:
-- Stefan 1922,
-- Henryk 1925,
-- Bogdan 1927.

-------------------

Turostowski Stanisław w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Kompania Obornicka, Oddział Artylerii Polowej
uwagi: Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim w czasie od 8-01 do 18-02-1919 r. w kompanii obornickiej, skąd w styczniu 1919 r. przydzielony został do oddziału artylerii polnej na ul. Solnej w Poznaniu skąd wyruszył na odcinek frontu pod Zbąszyń pod dowództwem ppor. Czarneckiego, gdzie walczył na odcinku Leśniczówka -Nowina i nad jeziorem zbąszyńskim. Dalszą służbę pełnił w 14 p.a.p w Poznaniu. Zdemobilizowany w lipcu 1921 roku w stopniu bombardiera. Podstawa: zaświadczenie DOK VII Referat Historyczny l. dz. 276/I/10199/38 z dnia 2 lipca 1938 r. (...)

W zasobie WBH odrzucony dnia 26.06.1938 roku wniosek o Medal Niepodległości.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
------------
sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– wyszukiwarka grobów billiongraves.com
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– Projekt BASIA,

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

MASTALSKI PIOTR - Powstaniec czy nie?

w projekcie WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line występuje z następującymi danymi:
Piotr Mastalski
urodzenie: 1894.09.04 Szczawnica Zdrój
status/stopień: sierżant
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]

I tylko tyle.

—---------
Piotr Mastalski urodził się 04 września 1894 roku w miejscowości Szczawnica Wyżna, obecnie Szczawnica, akt urodzenia nr 62 sporządzony w parafii szczawnickiej. Jego rodzicami byli Tomasz ur. w 1832 (syn Jana i Reginy z dom. Węglarz) i Anna z dom. Ciesielka I voto Koza ur. 1839 (córka Michała i Reginy z dom. Zawieja,Anna była wdową po Macieju Kozie, którego poślubiła w roku 1868).
Tomasz i Anna pobrali się 28 lutego 1881 roku w Szczawnicy, z tego związku urodzili się także:
– 1881 - 1883 - Maria,
– 1883 - Józef,
– 1885 - Katarzyna,
– 1886 - Stanisław,
– 1888 - Maria,
– 15.02.1891 - Maciej - odznaczony 15.03.1937 roku Krzyżem Niepodległości,
– 1893 - córka martwo urodzona,
– 1901 - Magdalena.
—---------------------------------------

Kiedy Piotr Mastalski przybył do Wielkopolski? Nie wiemy. Natomiast na dzień 14 kwietnia 1931 roku mieszkał w Murowanej Goślinie przy ul. Rogozińskiej 117 (obrońca prywatny). Data o tyle pewno, bo pochodzi z przyznania Piotrowi Krzyża Niepodległości (akta WBH). Druga teczka znajdująca się w Wojskowym Biurze Historycznym to nadanie Pamiątkowej Odznaki Więźnia Ideowego (tu zapisane zostało sierżant, obrońca prywatny) - za Wikipedią: Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych – odznaka ustanowiona w II Rzeczypospolitej; była zwana również „Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych z lat 1914–1921” lub „Odznaką Pamiątkową byłych Więźniów Ideowych". Odznakę nadawała Kapituła Odznaki Więźniów Ideowych z lat 1914–1921.

W czasie IIWŚ Piotr najpierw został osadzony w więzieniu we wronkach, a następnie skierowany 14.06.1943 do KL Mauthausen.

—-------------------------------------------

Piotr Mastalski zmarł 06 października 1972 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 34 kwatera 1
rząd 7 miejsce 14
GPS: 52.419958, 17.003378
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=937290&name_surname=Mastalski%20Piotr#

To także miejsce spoczynku Emilii Śliwińskiej 1900-1979.
Dokumentacja Fotograficzna p. AgaDar październik 2022.

Miejsce nie jest opłacone. Nagrobek w bardzo złym stanie, obrośnięty mchem, nie wiadomo jak wygląda kamień nagrobny pod roślinnością. Zgłoszę wniosek do IPN o przeprowadzenie kwerendy w WBH i ewentualny wpis do Ewidencji grobów Weteranów po uzyskaniu dokumentacji.

Sporządzono na podstawie:
– geneteka.genealodzy.pl/
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931
– Wyszukiwarka cmentarna miasta Poznania,
– IPN Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką 1939-1945,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line
– WBH wyszukiwarka

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Ślatała Piotr i Michał

oraz ich rodzeństwo:
– 1904 - 1982 - Marcin,
– 1906 - Marianna,
– Jadwiga 1911 - 1932,
– Teodor,
– Józef, zm.1943.05.06

urodzili się w rodzinie Franciszka i Petroneli z dom. Dudzińka, para pobrała się w roku 1897 w Poznaniu, zapis ślubu w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis L-49 / 1897

Franz Slatała (ur. 1873)
ojciec: Stanislaus Slatała , matka: Franziska Machowiak
Petronella Dudzinska (ur. 1876)
ojciec: Casimir Dudzinski , matka: Antonie Pietruszak

Parafia katolicka Poznań - par. św. Jana Jerozolimskiego, wpis 27 / 1897

Franciscus Ślotała (ur. 1873)
ojciec: Stanislaus , matka: Francisca
Petronella Dudzińska (ur. 1876)
ojciec: Casimirus , matka: Antonina
—----------------------------------------

ŚLATAŁA Piotr
urodził się w Poznaniu 14 lipca 1900 roku.
Pierwszą żoną Piotra była Marianna z dom. Janikowska, z którą miał troje dzieci Franciszka, Elżbietę i Katarzynę. Drugą żoną została Helena (1918-1987).

Piotr zmarł w Poznaniu 25 października 1982 roku, spoczywa z małżonką Heleną na cmentarzu junikowskim w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich:
pole 3 kwatera 1
rząd 5 miejsce 8
GPS: 52.384609, 16.835201
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1095698&name_surname=%C5%9Alata%C5%82a%20Piotr#

Miejsce spoczynku Powstańca jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji - płyta pozioma jest już nieczytelna, grób otoczony kamiennym obramowaniem, w środku ziemia, zarośnięty.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów.
—-------------------

ŚLATAŁA Piotr w Powstaniu Wielkopolskim:
W projekcie WTG Gniazdo występuje dwukrotnie
1/ Piotr Ślatała lub Ślotała
urodzenie: 1900.07.14 Poznań
data śmierci: 1982.10.28
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Franciszek, Petronela
jednostka: POW w Poznaniu; Straż Ludowa; Front Zachodni, 3 Kompania Straży i Bezpieczeństwa w Poznaniu
status/stopień: ochotnik, podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 34/83, KMP. BŁĄD W ŹRÓDLE 025 JEST FRANCISZEK SYN PIOTRA, POWINNO BYĆ PIOTR SYN FRANCISZKA!
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła:
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 475: Życiorysy powstańców wielkopolskich: S - tom III (Skóra Jan - Sobański Franciszek)
Wspomnienia, relacje i zeznania Powstańców Wielkopolskich, "Szkice Zbąszyńskie" 2008, nr 1 (styczeń)
Wspomnienia Powstańców Wielkopolskich, wyboru dokonali i wstępem opatrzyli Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek, Poznań 1970
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum WTG Gniazdo
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 34/72


2/ Piotr Slatała

uwagi: Zaborowo, pow. Leszno
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem

W projekcie odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym podano imię FRANCISZEK zamiast PIOTR:
Rodzice: Piotr,

Ur.: 1900-07-14, Poznań Uchwała Rady Państwa nr: 08.01-0.715 z dnia 1958-08-01

Opis:
Slatała Franciszek brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku. Od 15.12.1918 do 26.12.1918 brał czynny udział w organizacji tajnej Straży Ludowej w Poznaniu, w przygotowaniu do Powstania Wlkp. Dowódca Leitgeber. Od 27.12.1918 do 18.02.1919 jako ochotnik brał czynny udział w walkach o Poznań przy zdobyciu Prezydium Policji Niemieckiej, Zamku, Koszar VI Pułku Grenadierów. W dalszym ciągu jako dowódca warty i patrolu w Poznaniu. Dowódca Talarczyk. Od 19.02.1919 do 07.1919 przeniesiony na odcinek zachodni miasta Kopanica pow. Wolsztyn i brał udział w walkach pod Wolsztynem w stopniu sierżanta. Dowódca Leitgeber. W lipcu 1919 został zwolniony z wojska do rezerwy do prac w Internacie Technikum Budowlanego w Poznaniu. Od 1939 do 1940 osadzony w obozie koncentracyjnym za udział w Powstaniu Wlkp. Podstawa: Wojsko Polskie - Centralne Archiwum nr 1493 Gdańsk Oliwa, z 09.04.1948. Powstaniec od 11.1918 w POW Poznań.
W Wojskowym Biurze Historycznym - Odznaczony Medalem Niepodległości 25.10.1932 roku.
—------------------------------------------------
ŚLATAŁA Michał
urodził się w Poznaniu 27 września 1902 roku.
Ożenił się z Agnieszką z dom. Wargin (1906-1996), mieli syna Jerzego.
Michał zmarł w Poznaniu 24 czerwca 1994 roku, spoczywa z Agnieszką na cmentarzu junikowskim w Poznaniu, w Kwaterze PW:
pole 6 kwatera 1
rząd 15 miejsce 9
GPS: 52.385279, 16.83612
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119934&name_surname=%C5%9Alata%C5%82a%20Micha%C5%82#
Miejsce spoczynku Powstańca nie jest opłacone, nagrobek wymaga renowacji - płyta imienna jest już nieczytelna, grób otoczony kamiennym obramowaniem, w środku ziemia.
Na dzień sporządzenia notatki nie widnieje w Ewidencji IPN, zostaje zgłoszone w celu wpisu do Ewidencji grobów Weteranów. ŚLATAŁA Michał w Powstaniu Wielkopolskim: jednostka: POW
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 34/83
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.11.-0.1072 z dnia 1971-11-11
Opis: W czasie Wojny Światowej należał do harcerstwa,a w 1918 do tajnej organizacji wojskowej POW***. Dnia 27-12-1918 zgłosił się na Powstanie Wielkopolskie w walkach o wyzwolenie miasta Poznania. W styczniu 1919 został wysłany na front północny i walczył z bronią w ręku pod Szubinem, Paterkiem, Rynarzewem. Po zakończeniu walk powstańczych został przydzielony do Straży Ludowej, a następnie zgłosił się do Wojska Polskiego 1 Pułk Strzelców Wielkopolskich, w którym służył do marca 1920. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował w Poznaniu, jako stróż nocny. Po wyzwoleniu miasta Poznania w 1945 zgłosił się do pracy i pracował jako nauczyciel w szkolnictwie. Pracował społecznie jako I-szy sekretarz komórki PPR nauczycielskiej przy komitecie wojewódzkim, był członkiem egzekutywy.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 34/72
***Polska Organizacja Wojskowa (POW) była tajną organizacją zbrojną tworzoną w Królestwie Polskim od sierpnia 1914 r. z inicjatywy Józefa Piłsudskiego w oparciu o członków Związku Walki Czynnej i Polskich Drużyn Strzeleckich.
W Wojskowym Biurze Historycznym - Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości, 25.06.1938 - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości.
—------------------------------------------------
sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– WBH wyszukiwarka odznaczeniowa,
– zdjęcia grobów Genealogia Powstańców Wielkopolskich, dokumentacja sporządzona w październiku 2022.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Urbaniak Antoni

urodził się 16 stycznia 1889 roku w miejscowości Dąbrówka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo, w rodzinie Michała i Katarzyny z dom. Kardasz, para pobrała się w Dąbrówce w roku 1886, zapis w księgach:
Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka (Poznań), wpis 14 / 1886
Michael Urbaniak (ur. 1858)
ojciec: Stephan + matka: Marie Dudziak
Catharine Kardasz (ur. 1864)
ojciec: Lorenz matka: Julianne Grabia

Urbaniak Antoni 06 czerwca 1918 poślubił w Poznaniu Michalinę z dom. Janasik (1893.09.12 - pogrzeb 1981.05.08).

Urbaniak Antoni zmarł w Poznaniu, 23 czerwca 1969 roku został pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa z małżonką:
pole 15 kwatera D
rząd 0 miejsce 35
GPS: 52.391325, 16.824136

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

Grób Weterana Powstania Wielkopolskiego nie jest opłacony, zaniedbany, zarośnięty, częściowo jest to nagrobek częściowo z obudową kamienną, dane nie są do odczytania. Dokumentacja fotograficzna p. Tomasz Konwicki, lipiec 2021.

Nie figuruje w ewidencji IPN. Miejsce spoczynku weterana zostało zgłoszone do IPN w celu wpisania do Ewidencji grobów Weteranów 07.10.2022.

Urbaniak Antoni w Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Straż Ludowa Dzielnica I Stare Miasto

status/stopień: starszy szeregowiec
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 01.25-0.11 z dnia 1968-01-25

Opis:
Ob. Antoni Urbaniak wstąpił dnia 27 grudnia 1918 r. do oddziału powstańczego Straży Ludowej Dzielnica I Stare Miasto w Poznaniu pod dowództwem Franciszka Maciejewskiego. Wymieniony brał czynny udział przy zdobywaniu i obsadzaniu obiektów wojskowych i urzędów państwowych na terenie Starego miasta. Również pełnił służbę wartowniczą i patrolową do dnia 30 marca 1919 r. w Dzielnicy I-szej w Poznaniu.
Na skutek schorzenia ogólnego z powodu wieku zwolniony został z szeregów Straży Ludowej w stopniu st. szeregowca. Podstawa: zaświadczenie Centralnego Archiwum Wojskowego nr 282 Ch I. z dnia 21 stycznia 1966 r. (...)

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

W Wojskowym Biurze Historycznym
– odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 25.06.1938 roku.

sporządzono na podstawie:
sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– Projekt BASIA,
– WBH wyszukiwarka
dokumentacja fotograficzna grobu - Tomasz Konwicki 2021

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Skrzypczak Józef

urodził się 07 marca 1897 roku w miejscowości Czeluścin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Pępowo, w rodzinie Marcina i Marianny z dom. Marianna Hądzelek, para pobrała się w Wyganowie w roku 1891,
zapis w księgach ślubu:
Parafia katolicka Wyganów, wpis 4 / 1891

Martinus Skrzypczak (24 lat)
ojciec: Casparus , matka: Agatha
Marianna Henzelek (18 lat)
ojciec: Franciscus , matka: Agnes

Urząd Stanu Cywilnego Wyganów, wpis 11 / 1891

Martin Skrzypczak (ur. 1867)
ojciec: Kaspar Skrzypczak , matka: Agatha Adamek
Marie Hundzelek (ur. 1873)
ojciec: Franz Hundzelek , matka: Agnes Gruszeczka

Ze związku Marcina i Marianny urodzili się także Jan w roku 1892 i Walenty w roku 1899.

Akt urodzenia Józefa: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2756682...

Zmarł w Poznaniu, 16 listopada 1968 roku spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie spoczywa:
pole 22 kwatera 6
rząd 4 miejsce 144
GPS: 52.388985, 16.821232

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Grób Powstańca Wielkopolskiego jest w katastrofalnym stanie, zarośnięty, nie wiadomo co znajduje się pod roślinnością, wyrasta klon - widoczna część poziomej płyty, dokumentacja fotograficzna p. Tomasz Konwicki sierpień 2021. Stan grobu od 2021 nie zmienił się.

Miejsce spoczynku zostanie zgłoszone w do IPN w celu dokonania wpisu do ewidencji grobów Weteranów i zostało już wpisane do projektu IPN.

--------------
24 marca 1923 roku Skrzypczak Józef ożenił się ze Stanisławą z dom. Biniarz, para miała dwoje dzieci
-- Krystyna ur. w 1924 i Zbigniew Józef ur. 1929.

Skrzypczak Józef w Powstaniu Wielkopolskim:
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621
Hejducki Henryk, Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r: Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017
jednostka: POW; Kompania w Sielcach
status/stopień: kapral
uwagi: Pępowo
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.975 z dnia 1957-12-28
Opis:
Skrzypczak Józef wstąpił do POW 20.11.1918 r. Komendantem był Andrzejewski (sekcja Janasik). 04.01.1919 r. brał czynny udział przy zdobywaniu koszar 7 Grenadierów. 07.01.1919 r. wstąpił ochotniczo do kompanii w Sielcach pod dowództwem Kartowskiego i brał czynny udział w walkach pod Rawiczem i okolicy. W kwietniu 1919 r. wcielony został do 11 pułku Strz. Wlkp. Zwolniony do rezerwy 13.07.1921 r jako kapral.

Dodatkowe informacje:
Podstawa: Zaświadczenie wystawione przez CAW nr KZ/BP/1775/57.
Wojskowe Biuro Historyczne - odznaczony Medalem Niepodległości 20.09.1937.

sporządzono na podstawie

– Projekt - Poznań,
– wyszukiwarka grobów Miasta Poznania,
– Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line,
– Odznaczeni WKP,
– Projekt BASIA,
– Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka odznaczonych, dokumentacja własna GPW

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2021/2022
uzupełniono 21.11.2022