Ruszkiewicz Wacław
Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.
pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Priebe Henryk (1884-1966)
oraz jego rodzeństwo Helena (*+1879), Marian (1883), Zofia (1880) i Helena (1888) urodzili się w rodzinie Sylwestra (ur. 1854) i Marii z dom. Szesznowska (ur. 1854), para pobrała się w roku 1879 w Poznaniu.
Priebe Henryk urodził się 22 XII 1884 roku w Poznaniu.
W czasie I wojny światowej służył w armii pruskiej. Walczył we Francji od 1914 do 1918, a po powrocie do Polski wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim pod dowództwem kpt. Adama Białoszyńskiego (Białaszyński).
Adam Białoszyński (Białaszyński) od listopada 1918 r. organizował IV Kompanię Marynarzy Powstańców Wielkopolskich, która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu. Rekrutowali się oni z pruskiej formacji Kriegsmarine. Przed wybuchem powstania działali w konspiracji pod nazwą Oddział Marynarzy Powstańców dla walk o zjednoczenie ziem polskich. Marynarze w granatowych mundurach byli elitą sił powstańczych, m.in.: stanowili osobistą ochronę I.J. Paderewskiego podczas jego pobytu w Poznaniu.
27 grudnia 1918 r.IV Kompania Białoszyńskiego (tak w skrócie ich nazywano) zdobyła koszary 47 pułku piechoty niemieckiej, ogniem zaporowym ostrzeliwała kolejne koszary tym razem 6 pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli Fort VII z zaopatrzeniem wojskowym oraz Dworzec Główny i 6 stycznia 1919 r. lotnisko Ławica w Poznaniu z mnóstwem cennego sprzętu lotniczego.
Następnie wstąpił do 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej.
Za udział w Powstaniu Wielkopolskim został odznaczony w roku 1958 Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 20 IX 1937 roku (na fiszce błąd w roku urodzenia - podano 1894, powinno być 1884).
Studiował malarstwo w Krakowie, na Uniwersytecie Jagiellońskim, pod kierunkiem prof. Stefana Filipkiewicza. Od 1933 do 1966, czyli do śmierci, mieszkał w Obrzycku (wyjątkiem był czas okupacji niemieckiej). W mieście tym tworzył swoje obrazy oraz prowadził zakład fotograficzny przy ul. Dworcowej. Specjalizował się w malarstwie pejzażowym (m.in. okolice Obrzycka) i portretowym. Przedmiotem jego twórczości był również folklor Ziemi Szamotulskiej.
Był współzałożycielem Towarzystwa Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich (15. Pułku Ułanów Poznańskich). Członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koło w Obrzycku.
Ożeniony z Wacławą (1900-2004), mieli syna Karola Antoniego (1934-2022).
Zmarł 20 VI 1966 roku w Obrzycku i tam został pochowany na cm. parafialnym św. Apostołów Piotra i Pawła.
22 II 1999 roku jego szczątki zostały przeniesione z Obrzycka do Poznania i złożone w grobie rodzinnym na cmentarzu junikowskim, obecnie spoczywa:
pole 3 kwatera 5 miejsce 32
GPS: 52.385321, 16.834179
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1095743&name_surname=Priebe%20Henryk#
https://billiongraves.com/grave/Henryk-Priebe/27536576
To także miejsce spoczynku jego żony Wacławy zm. 2004, syna Karola zm.2022 i synowej Barbary zm. 2020.
Miejsce spoczynku jest opłacone, nagrobek nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Na dzień sporządzenia notatki brak w/w ewidencji. Powiadomiony zostanie także UM Poznań, Wydział Kultury w celu oznaczenia grobu w wyszukiwarce miejskiej jako miejsce spoczynku Weterana PW.
źródła Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 35 / 1879 - księga małżeństw, Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/136, skan 143 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń t. V, WBH - kartoteka odznaczeniowo - personalna szufladka PRIB - PRUS, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich, wyszukiwarka grobów billiongraves.com, wyszukiwarka grobów miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931 miasta Poznania, Projekt Poznań, Wikipedia.
Za zwrócenie uwagi na napis na nagrobku dziękuję Hieronimowi Pawelcowi.
—-----------------------------------------------------------
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 35 / 1879
Silvester Priebe (ur. 1854)
ojciec: Peter Priebe , matka: Hedwig Lukomska
Valerie Marie Szczesnowska (ur. 1854)
ojciec: Johann Szczesnowski , matka: Antonie Wisniewska
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/136, skan 143 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1884, Księga urodzeń t. V
Heinrich, rodzice: Sylvester Priebe, Marie Szesznowska
Krukowski Kazimierz
oraz jego rodzeństwo Marta (1896-1898), Jadwiga (1899), Władysława (1902), Adam (1904), Józefa (1904), Józefa (1907-1909), Kazimiera (1911-1978), Władysław (1913-1983) i Stefan (*+1913) urodzili się w rodzinie Józefa (1865-1941) i Heleny z dom. Nowak (1870), para pobrała się w roku 1889 w Barcinie.
Krukowski Kazimierz urodził się 27 II 1891 roku w miejscowości Barcin – miasto w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barcin.
22 X 1918 roku poślubił Scholastykę z dom. Dobrzyniewicz ur. 14 V 1890 roku, z tego związku urodziło się dwoje dzieci Jacek (7 VIII 1919 - 8 VI 1990 spoczywa w Gdyni na cm. przy ul. Spokojnej) i Mieczysława Franciszka (11 XII 1923, po mężu Raczkiewicz, zm. 24 X 1998, spoczywa z rodzicami).
4 I 1919 roku przystąpił do powstania w szeregach Kompani Barcińskiej, w której walczył w Barcinie i okolicach, w powstaniu do kwietnia 1919 roku. Następnie od 1 VIII 1920 roku w 59 Pułku Piechoty do 28 IX 1920. Zdemobilizowany 14 III 1923. W kwestionariuszu osobowym z roku 1938 nie wspomina o udziale w wojnie polsko - bolszewickiej. Odznaczony Odznaką pamiątkową i Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w roku 1958.
Jego wniosek o Medal Niepodległości został dwukrotnie odrzucony - 31 I 1938 i 4 IV 1938 roku (mieszkał wówczas w Poznaniu).
Kazimierz Krukowski od 13 X 1938 roku był zweryfikowanym członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.
Zmarł w wieku 89 lat w Gdyni 31 V 1980 roku, spoczął na cmentarzu komunalnym na Witominie:
Sektor / Rząd / Numer
56 / 1 / 6
https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
To także miejsce spoczynku żony Scholastyki zm. 3 VII 1974 i córki Mieczysławy zm. 24 X 1998.
Miejsce spoczynku NIE jest opłacone, nagrobek nie wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Na dzień sporządzenia notatki brak w/w ewidencji. Powiadomiony zostanie także UMGdynia, Wydział Ochrony Dziedzictwa w celu oznaczenia grobu w wyszukiwarce miejskiej jako miejsce spoczynku Weterana PW i zabezpieczenie przed likwidacją.
źródła:Parafia katolicka Barcin, wpis 19 / 1889, Urząd Stanu Cywilnego Barcin, wpis 48 / 1889, Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Barcin, Akta urodzeń 1891- wtóropis nr 1-285, Wyszukiwarka grobów na cmentarzach komunalnych w Gdyni, WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa, szufladka KRÓL - KRUP i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich, WTG Gniazdo - Lista odznaczonych WKP.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
Parafia katolicka Barcin, wpis 19 / 1889
Joseph Krukowski (24 lat)
ojciec: Hippolytus, matka: Lucia Kościańska
Helena Nowak (19 1/2 lat)
ojciec: Jacobus, matka: Anna Cholewczyńska
Urząd Stanu Cywilnego Barcin, wpis 48 / 1889
Joseph Krukowski (ur. 1865)
ojciec: Hippolyt Krukowski, matka: Luzia Koscianska
Helene Nowak (ur. 1870)
ojciec: Jacob Nowak, matka: Anna Holewczynska
Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Stanu Cywilnego Barcin, Akta urodzeń 1891 - wtóropis nr 1-285
Kminikowski Walerian (1902-1970)
oraz jego rodzeństwo Marcin (1903), Franciszek (1906), Klara (1908) i Anna (1910) urodzili się w rodzinie chłopa małorolnego Marcina i Weroniki z dom. Gorczyńska.
Kminikowski Walerian urodził się 14 IV 1902 roku w miejscowości Wielki Komorsk – sołecka wieś kociewska w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie.
Po zwolnieniu w roku 1918 wrócił w rodzinne strony, aby w listopadzie 1918 r. wstąpić do szeregów Organizacji Wojskowej Pomorza, do organizacji tej wstępowali przede wszystkim młodzi, którzy pod nadzorem starych wiarusów - także tych powracających z frontu uczyli się podstawowych umiejętności żołnierskich. Oddziałami dowodził chorąży Majewski, nad całością czuwał kap. Łosiński, który był w stałym kontakcie z innymi organizacjami o podobnym charakterze w Grudziądzu i Gdańsku.
Pierwszą akcją oddziału Kminikowskiego było zlikwidowanie żandarma pruskiego z Warlubia na trasie letniej pomiędzy Warlubiem a Borowym Młynem, który nie zaprzestał rekwirowania zboża czy mąki z furmanek chłopskich. Po tej akcji około 25 listopada 1918 roku nastąpiła regresja ze strony Grenzschutzu z Grudziądza. Oddział Grenzschutzu w sile 2-ch szwadronów kawalerii oddział karabinów maszynowych i baterii polowej -
otoczył jednocześnie wsie Komórek, Płochocin i Warlubie aresztując około 80 osób, członków OWP zabierając znalezioną broń.Część członków organizacji zdążyła ukryć u gospodarzy na dalekich wybudowaniach czy też na terenie Borów Tucholskich. Kminikowski z kolegą z oddziału Wódkowskim zbiegł do wsi Osie za Laskowica.
Po przedostaniu się do Strzelna dołączył z Wódkowskim i swoim kuzynem Janem (nazwiska nie ustalono) do tamtejszych oddziałów powstańczych, następnie po wkroczeniu odziałów pod dowództwem Pawła Cymsa wstąpił jako ochotnik do Oddziału Owczarczyka, biorąc udział w bitwie o Inowrocław na odcinku tamtejszego węzła kolejowego. Brał udział we wszystkich potyczkach i starciach z Gremtzschutzen na linii frontu Złotniki Kujawskie, Szubin, Kcynia. Ostatnie jako łącznik między Oddziałem i Sztabem dowodzenia.
Po ustaleniu linii demarkacyjnej został przydzielony jako pochodzący z Pomorza z dniem 17 V 1919 r. do 6 Kompanii Toruńskiego Pułku Strzelców w Mątwach, pod dowództwem ppor. Wandtkego, a nieco później do 10 Kompanii pod dowództwem por. Kamrowskiego w Kruszwicy a stąd do Gniezna.
17 I 1920 roku brał udział w zajęciu przez oddziały polskie Gniewkowa. A następnie z batalionem w Toruniu, skąd też wyruszyli przez Lipusz na wojnę polsko - bolszewicką, gdzie otrzymał awans na st. strzelca a następnie na kaprala podchorążego. Ranny pod Żukowem, powrócił do Torunia, skąd zwolnił się na własną prośbę w dniu 23 XII 1920 r.
W okresie międzywojennym od 1921 - do 1939 r. pracował na kolei. W okresie okupacji hitlerowskiej, poszukiwany listem gończym przez Niemców z uwagi na działalność w Związku Zawodowym, w Związku Zachodnim i w Kolejowym Przysposobieniu Wojskowym, gdzie w Zarządzie Okręgu zajmował stanowisko sekretarza - przebywał na terenie Warszawy. Od 1941 r. należał do Armii Ludowej w Oddziale Kpt. Roberta Bonisławskiego a podczas powstania warszawskiego, przyłączył do walczącej grupy Armii Krajowej na Ochocie, gdzie został ranny. Wyleczony pe ewakuacji szpitala Dzieciątka Jezus do Milanówka przez Dr. Wagnera, otrzymał polecenie udania się do Bydgoszczy, gdzie w porozumieniu z Komendą Radziecką Miasta, przystąpił do organizacji kolejnictwa okręgu Kolei Państwowych Gdańsk w Bydgoszcz.
Przeprowadził się do Gdańska w marcu 1945 roku.
Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski, Aktywny działacz ZBOWiDU.
Odznaczenia Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Odznakę Tysiąclecia,Odznakę za zasługi dla miasta Gdańska, Wielkopolski Krzyż Powstańczy (1970) i Krzyżem Partyzanckim.
Ożenił się z Zofia z dom. Siuchnińska ur. 23 I 1908 roku, córką Józefa i Apolonii z dom. Czepiec. Walerian i Zofia mieli dwoje dzieci.
Zmarł 30 III 1970 roku spoczywa na cm. w Gdańsku Oliwie (Opacka 8 ). To także miejsce spoczynku małżonki zmarłej 21 V 2001 i jej rodziców.
https://billiongraves.com/.../Walerian.../11626264...
źródła: Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Zespół Urząd Stanu Cywilnego Wielki Komorsk. Seria. Akta stanu cywilnego - pierwopisy. Podseria Akta urodzeń 6/1716/0/2.1/160. Miejscowość Wielki Komorsk, Gmina Warlubie, Wyszukiwarka grobów billiongraves.com, Pomorskie Towarzystwo Genealogiczne - metrykalne rodzeństwa, Genealogia w archiwach. Dziennik Bałtycki marzec 1970. Odznaczeni WKP. WBH - Wyszukiwarka personalno-odznaczeniowa szufladka KŁOS - KNUZ. Wspomnienia z pracy niepodległościowej 1918-1968 - Walerian Kminikowski ps. Ostoja
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
Pani Katarzynie Gmerek i Panu Marcinowi Ryszardowi Wojciechowskiemu - pięknie dziękuję za pomoc.
Wiśniewski Józef (1897 - 1971)
oraz jego rodzeństwo Jan (9 XII 1898), Władysława (*+1900), Władysław (*+1901), Leon (30 III 1903), Roman (1907-1930), Janina (1913) urodzili się w rodzinie Walentego (ur.25 I 1870) i Marianny z dom. Jarzynowska (ur. 29 VI 1876), para pobrała się w Poznaniu w roku 1895.
Powołany do armii pruskiej 10 IX 1915 roku, zwolniony 12 XI 1918 roku.
Po powrocie z wojny wstępuje do Straży Ludowej. W Powstaniu Wielkopolskim brał udział jako ochotnik walcząc z bronią w ręku na terenie miasta Poznania, za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w roku 1957.
Od 19 II 1919 do 2 I 1921 w Wojsku Wielkopolskim.
Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 20 IX 1937 roku.
24 VII 1924 roku w Poznaniu ożenił się z Beginą Wojciechowską urodzoną 17 VIII 1900 roku w miejscowości Eisenach (DE). Z tego związku urodziły się dwie córki Leonarda (1925-1979) i Bogumiła (1929).
Nie jest znana data przeprowadzki rodziny do Gdyni. Tam Józef pracował jako biegły sądowy, rzeczoznawca do spraw samochodowych.
Zmarł 8 VII 1971 roku, 12 VII spoczął na cmentarzu komunalnym na Witominie:
Sektor / Rząd / Numer
10 / 11 / 8
https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
To także miejsce spoczynku jego żony Beginy zmarłej 8 V 1975 roku.
*uwaga w wyszukiwarce miejskiej grobów przy Józefie zapisana została błędna data urodzenia ur. 1894-03-17, co nie znajduje potwierdzenia w dokumentach źródłowych.
Powiadomiony zostanie UMGdynia, Wydział Ochrony Dziedzictwa w celu oznaczenia grobu w wyszukiwarce miejskiej jako miejsce spoczynku Weterana PW i dokonanie korekty błędnej daty urodzenia w wyszukiwarce miejskiej.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Wilda, wpis 18 / 1895, Wyszukiwarka grobów na cmentarzach komunalnych w Gdyni, WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa, szufladka WIŚN-WITE, WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931 miasta Poznania.