Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Włodarczyk Walenty 

urodził się 17 stycznia 1896 roku w miejscowości Turostowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo, w rodzinie Feliksa i Franciszki z dom. Przybylska, rodzice pobrali się w roku 1890, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Sławno, wpis 2 / 1890

Felix Włódarczyk (53 lat, wdowiec)
ojciec: Thaddaeus Włódarczyk + , matka: Catharina Zaremba +
Francisca Przybylska (33 lat)
ojciec: Franciscus Przybylski + , matka: Catharina Kędzierska +

Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 3 / 1890

Felix Włodarczyk (ur. 1835)
ojciec: Thaddaeus + , matka: Catharine Zaremba +
Dodatkowe informacje: wdowiec
Franziska Przybylska (ur. 1857)
ojciec: Franz + , matka: Catharine Kędzierska +

Z tego związku urodzili się
– 1890 - 1943 - Wiktoria,
– 1893 - Cecylia,
– 1900-1979 - Antoni.

Z pierwszego związku Feliksa z Katarzyną z dom. Weiss (zmarła w 1891, ślub 1864) urodzili się:
– 1868 - 1943 - Marianna w roku 1890 wyszła za Józefa Włodarka,

– 1865 - Katarzyna poślubiła w roku 1891 Jana Rzepeckiego,

– 1876 - Stanisław, w roku 1902 ożenił się z Władysławą Woźniak,

– 18 grudnia 1882 Kazimierz POWSTANIEC WIELKOPOLSKI,
akt urodzenia skan 26 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1432207...
-
Ożenił się z Marianną Marciniak w roku 1905, akt ślubu https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1399344...

skan nr 104/105


status/stopień: szeregowiec

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Listy powstańców urodzonych i żyjących na Ziemi Pobiedziskiej (Niepełny wykaz uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 z terenu miasta i gminy Pobiedziska opracowany na podstawie dostępnej literatury; Lista członków Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. 1914-1919; Lista zweryfikowanych uczestników Powstania Wielkopolskiego Koło Pobiedziska)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Panowicz Tadeusz, Pamiętamy o naszych bohaterach! Powstanie wielkopolskie 1918–1919 – Pobiedziska, Gniezno 2009


—---------------------------------------------

Włodarczyk Walenty ożenił się z Walentyną 1897-1960.
Walenty zmarł w roku 1988, spoczywa na cmentarzu w Pobiedziskach, z małżonką.
W tym grobie spoczywają także Jan 1926-1997,
– Bolesława 1922-1976,
– Marian 1924-1987.
Ł/2/7, grób 1727
http://37.28.154.108/pobiedziska/

Włodarczyk Walenty w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Powstańcy Pobiedziscy, Oddział Powstańczy w Kłecku, 17 Pułk Ułanów
status/stopień: ułan, podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 2/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 03.23-0.275 z dnia 1973-03-23

Opis:
Kol. Włodarczyk Walenty brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim 1918/19r. Wstąpił jako ochotnik w dniu 28 grudnia 1918r. do Oddziału Powstańczego w Kłecku pod dowództwem Gawrońskiego. Brał udział w rozbrajaniu Niemców na tamtejszym terenie. Początkiem stycznia 1919 roku wyjechał na front północny pod Żnin, Szubin, Kcynię i pod Nakło. Dowódcą tego odcinka był ppłk. Grudzielski Kazimierz. Brał udział w walkach do 18 lutego 1919 roku. W końcu lutego 1919r. został wcielony do 17 Pułku Ułanów w Gnieźnie. Posiadał stopień ułana.

W zasobie WBH teczka dotycząca Krzyża i Medalu Niepodległości 103 30324.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Listy powstańców urodzonych i żyjących na Ziemi Pobiedziskiej (Niepełny wykaz uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 z terenu miasta i gminy Pobiedziska opracowany na podstawie dostępnej literatury; Lista członków Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. 1914-1919; Lista zweryfikowanych uczestników Powstania Wielkopolskiego Koło Pobiedziska)
Panowicz Tadeusz, Pamiętamy o naszych bohaterach! Powstanie wielkopolskie 1918–1919 – Pobiedziska, Gniezno 2009
Archiwum WTG Gniazdo
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72

Sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/#top

Zbączyniak Piotr

oraz jego rodzeństwo:
– 1895 - Marianna,

– 1898 - Wincenty,

– 1901 - 1939 - Józef, zginął w Kampanii Wrześniowej 39 roku, Źródło:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej. Żołnierze września
uczestnik walk
Kampania wrześniowa 1939
stopień wojskowy kpr.
przyczyny śmierci poległ
data śmierci 1939-09-07
miejsce śmierci w Mrozach
miejsce pochówku 36-KW Mrozy.

– 1903- ur. i zgon Józefa,

– 1904 - dziecko martwo urodzone,

– 1905 - Wiktoria,

– 1908 - 1989 - Pelagia po mężu Kaczor, spoczywa z rodzicami w Poznaniu na cm. miłostowskim,

– 1912-1913 - Józefa II,

– 1913 - Weronika,

– 1916 - 2003 - Teofil, spoczywa także na Miłostowie

urodzili się w rodzinie Stanisława i Konstancji z dom. Błażejewska, para pobrała się w roku 1892, zapis w księgach parafialnych brzmi:
Parafia katolicka Dąbrówka Kościelna, wpis 3 / 1892

Stanislaus Zbąszyniak (23 lat)
ojciec: Michael Zbąszyniak , matka: Catharina Nowak
Constantia Błażejewska (19 lat)
ojciec: Simon Błażejewski , matka: Anna Sommerfeld

Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 18 / 1892

Stanislaus Zbąszyński (ur. 1869)
ojciec: Michael + , matka: Catharine Gołemba
Konstanze Błarzejewska (ur. 1872)
ojciec: Simon + , matka: Anna Sommerfield

Stanisław ur. 27.04.1869 zm. 11.05.1954, Konstancja ur. 15.10.187? (wg aktu ślubu 1872, wg nagrobka 1874, w karcie meldunkowej 1873), zm. 20.12.1950, małżonkowie spoczywają na poznańskim Miłostowie: pole:7 kwatera:20 rząd:BL miejsce:15 .
https://billiongraves.pl/.../Konstancja-Zb%C4.../24441095

—-------------------

Piotr Zbączyniak urodził się 28 czerwca 1893 roku w miejscowości Turostowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

Zmarł w roku 1967 (19 czerwca - data do weryfikacji) w miejscowości Lubliniec na Śląsku.

Ożeniony z Ewą z dom. Zaręba 1908-1989, para miała trzech synów:
– 1924 - 2020 - Bronisław,
– 1923-1981 - Zenon,
– Zygmunt 1927-1986.

Piotr Zbączyniak w Powstaniu Wielkopolskim:

źródła: Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
jednostka: Kompania Garnizonowa Poznań Wschód
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.976 z dnia 1957-12-28

Opis:
Od 10.12.1918 r. w kompanii garnizonowej Poznań - Wschód pod dowództwem por. Małeckiego Edmunda bierze udział w walkach o oswobodzenie Poznania. Od dnia 27.12.1918 r. pod Miejską Górką i Rawiczem jako p.o. szefa kompanii. W kwietniu 1919 r. mianowany przez Naczelną Radę Ludową Poznania starszym sierżantem. Po zakończeniu powstania przeniesiony do 2 Baonu Obrony Krajowej Kaliska-Brama Poznań, z którego powstaje 159 p.p. a później 74Gpp.

W Wojskowym Biurze Historycznym teczki:
– 10617 - w stopniu chorążego,
– odrzucony dnia 12.06.1935 roku wniosek o Medal Niepodległości - miejsce zamieszkania Lubliniec - Śląsk,
– 141/Z 1099 - sierżant - Krzyż Walecznych,
– 1006 - chorąży.

SZUKAMY potwierdzenia daty zgonu oraz miejsca spoczynku.

sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/#top

https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://billiongraves.pl/.../Konstancja-Zb%C4.../24441095

https://www.straty.pl/szukaj-osoby.php

Lipczyński Antoni i Jan

oraz ich rodzeństwo:
– 1876 - Kacper Melchior Baltazar,
– 1878 - Michał ożeniony w 1907 z Anastazją z dom. Hoffmann, małżonkowie z dziećmi mieszkali w Poznaniu,
– 1877 - Elżbieta,
– 1880 - Pelagia,
– 1883 - Wincenty,
– 1884 - Zofia,
– 1885 - Marta

urodzili się w rodzinie Jana i Katarzyny z dom. Borowska, para pobrała się w roku 1875, zapis ślubu w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 9 / 1875

Johann Lipczynski (27 lat)
ojciec: Adam Lipinski , matka: Agnes Kasprzyk
Catharine Borowska (19 lat)
ojciec: Ludwig Borowski , matka: Anna Raczkiewicz

Parafia katolicka Dąbrówka Kościelna, wpis 2 / 1875

Joannes Lipczyński (27 lat)
Catharina Boroska (20 lat)
—-------------------------------

Lipczyński Antoni
urodził się 01 czerwca 1893 roku w miejscowości Turostówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

NIE JEST ZNANA DATA I MIEJSCE ZGONU ORAZ POCHÓWEK.

Wiemy, że od 1914 do 1924 roku mieszkał w Poznaniu, 08 listopada 1924 roku przeprowadza się do Torunia. W WBH są dwie teczki personalne - 24/15857 - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości datowany na 31.01.1938 roku - miejsce zamieszkania Bydgoszcz, i drugi o numerze 159-47340 - bez miejsca zamieszkania.

Antoni został wymieniony w spisie sporządzonym przez WTG Gniazdo jako Powstaniec Wielkopolski z następującymi danymi:
jednostka: Straż Ludowa powiatu Gniezno
status/stopień: kanonier, szeregowiec
uwagi: I.487.18134
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy — UWAGA w spisie odznaczonych nie ma Antoniego, jest brat JAN.
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099

—----------------------

Jan Lipczyński urodził się 29 maja 1891 roku w miejscowości Turostówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

NIE JEST ZNANA DATA I MIEJSCE ZGONU ORAZ POCHÓWEK.

W latach 1908-1910 mieszkał w Poznaniu, w 1910 wyjechał do Berlina, 1915-1917 - wojsko. w 1920 do Kempna (pisownia miejsca za kartą ewidencyjną miasta Poznania). Co dalej działo się z Janem - nie wiemy.

Jan nie został wymieniony w spisie sporządzonym przez WTG GNIAZDO, ale odnajdujemy go wśród odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym:
Uchwała Rady Państwa nr: 12.18-0.1055 z dnia 1958-12-18

Opis:
01.01.1919 wstąpił ochotniczo w szeregi powstańcze Straży Ludowej w powiecie gnieźnieńskim. Brał czynny udział z bronią w ręku w oswobodzeniu Gniezna i innych miejscowości pow. gnieźnieńskiego, szczególnie przy zdobywaniu obiektów wojskowych i państwowych. Po rozwiązaniu Straży Ludowej, powołany został do Urzędu Bezpieczeństwa w Poznaniu w dniu 15.11.1919, skąd wysłano go na granicę do Kępna, gdzie przeważnie w porach nocnych pełnił służbę wywiadowczą, ofensywną i defensywną na ówczesnej linii demarkacyjnej. Służbę tę pełnił wspólnie z wywiadem wojskowym. W czasie takiej służby wziął razem z kolegami wojsk. patrol niemiecki składający się z podoficera i 4 żołnierzy do niewoli. Wspólnie z wywiadem wojskowym zdemaskował szpiega niemieckiego o nazwisku Bock, który został przez Sąd Doraźny w Poznaniu skazany na karę śmierci i krótko potem rozstrzelany.
Posiada leg. z 22.01.1920 z Oddziału Kierownictwa Transportów Wojskowych w Poznaniu, że jest urzędnikiem Urzędu Bezpieczeństwa i ma prawo urządzać rewizje we wszystkich pociągach i na wszystkich dworcach w obrębie był. zaboru pruskiego, oraz że ma każdego czasu wolny dostęp na dworce i na terytoria kolejowe.
Od 1945 pracował jako pracownik umysłowy w Chojnicach, obecnie pracuje jako epidemiolog sanitarny w Pow. Stacji San.-Epid. w Chojnicach.

sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/#top

https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

Krakowski Stefan

oraz jego rodzeństwo
– EDWARD - POWSTANIEC WIELKOPOLSKI
– 1888 - Michał
– 1892 - Jan,
– 1894 - Walentyna,
– 1896 - Antoni

urodzili się w rodzinie Władysława i Praksedy z dom. Górna, para pobrała się w roku 1884, zapis w księgach brzmi:
Parafia katolicka Strzyżewo Kościelne, wpis 17 / 1884

Ladislaus Krakowski (30 lat)
ojciec: Joannes Krakowski , matka: Catharina Ruszczyk
Praxedis Górna (20 lat)
ojciec: Joseph Górny , matka: Victoria Wasilewska

Urząd Stanu Cywilnego Jastrzębowo, wpis 30 / 1884

Ladislaus Krokowski (ur. 1854)
ojciec: Johann , matka: Rosalie Ruszczyk
Praxede Górna (ur. 1864)
ojciec: Joseph , matka: Viktoria Wasielewska
—----------------------------

Krakowski Stefan
urodził się 06 sierpnia 1890 roku w miejscowości Ujazd – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

NIE JEST ZNANA DATA I MIEJSCE POCHÓWKU.

W Powstaniu Wielkopolskim:


źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 433: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom X (Kozik Alfons - Kręglewski Edmund)
urodzenie: 1890.08.06 Ujazd, pow. Gniezno
rodzice: Władysław, Prakseda
jednostka: 1 Kompania Straży i Bezpieczeństwa Poznań - Prittwitz, 1 Kompania 1 Pułku Strzelców Wielkopolskich
status/stopień: szeregowiec
uwagi: I.487.16985, ochotnik
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.04-0.898 z dnia 1958-11-04

Opis:
Wymieniony brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. 1918/19. Dnia 09.12.1918 wstąpił do POW Poznań. POW Poznań przydzielił go do pierwszej kom. Straży i Bezpieczeństwa, w której brał udział w oswobodzeniu miasta Poznania od 09.12.1918 r. do 30.12.1918 r. Od 01.01.1919 do 06.01.1919 r. pod Grodziskiem przy poszukiwaniu broni i rekwirowaniu takowej. Od 09.01.1919 do 30.01.1919 r. walki pod Wolsztynem. Po oczyszczeniu Wolsztyna nastąpił powrót do Poznania, gdzie pełnił służbę wartowniczą do 18.02.1919 r. pod dow. Ratajczaka. Walki w Poznaniu pod dow. Manysia Pr. Pod Grodziskiem i Wolsztynem pod dow. Ratajczaka Antoniego. Po wymienionym terminie pozostał nadal przy wojsku do 30.03.1919 r.

W WBH teczki do wniosku o Medal lub Krzyż Niepodległości 24/3025, 132009, 24/4407 - wniosek odrzucony 25 czerwca 1938 roku, miejsce zamieszkania Radlin koło Jarocina, w życiorysie sporządzonym w roku 1963 także jako miejsce zamieszkania Stefan poddaje Radlin.

Frysiak Michał (1899 - 1945)

urodził się 25 VII 1899 roku w miejscowości Węgorzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo, w rodzinie Michała i Anastazji z dom. Rempa, para pobrała się w roku 1880 we Wronczynie.

Jego rodzeństwem byli Mikołaj (1887), Jan (1881), Stanisław (1890), Stanisława (1892), Józefa (1895).

Brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Garde-Füsilier-Regiment był dwukrotnie ranny, co potwierdzają pruskie listy strat z dnia  21 VIII 1918 r. (Prusy 1221) i z dnia 13 XII 1918 (Prusy 1316).

W Powstaniu Wielkopolskim od 27 XII 1918 roku, walczył na ulicach Poznania, następnie w 1 Pułk Strzelców Wielkopolskich. Walczył na froncie przeciwukraińskim w okolicach Lwowa, a w czasie wojny polsko-bolszewickiej początkowo na froncie litewsko-białoruskim, a w okresie bitwy warszawskiej uderzał znad Wieprza.

Jego wnioski o Medal Niepodległości dwukrotnie odrzucono. W Wojskowym Biurze Historycznym wniosek o Medal Niepodległości odrzucony 20 XII 1937 roku (24/13297) i Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości (109-31963).

Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski nr legitymacji 1463, Nr Referatu Historycznego O.K. VII 9043.

Odznaczony Krzyżem Walecznym (30/F - 737).

Ożenił się z Marianną (Marią) z dom. Pruszyńska ur. 30 VI 1898, zm. 4 II 1977, z miał czworo dzieci Joanna 1923, Henryk 1925 - 1976 - spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie, NN 1927, Czesława 1931.

Zginął w Poznaniu 29 I 1945 roku  w wyniku działań wojennych od wybuchu pocisku artylerskiego, spoczywa na cmentarzu Minikowo (cmentarz parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Poznaniu):

kwatera 4

rząd 9 miejsce 9

 GPS: 52.362104, 16.93558

1 VI 2022 grób Powstańca Wielkopolskiego został wpisany do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski prowadzonej przez IPN.

źródła: Parafia katolicka Wronczyn, wpis 13 / 1880, Urząd Stanu Cywilnego Jerzykowo, wpis 22 / 1880, Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 25745: Frysiak Michael (Wengorzewo, Gnesen), Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 28241: Frysiak Michael (Wybranowo, Gnesen), Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 76. WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich, Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931 miasta Poznania, IPN - Lista strat II wojny światowej. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com, wyszukiwarka grobów Miasta Poznania.

—----------------------------------------------------

Parafia katolicka Wronczyn, wpis 13 / 1880

Michael Frysiak (29 lat)

Anastasia Rempa (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Jerzykowo, wpis 22 / 1880

Michael Fryszka alias Fritz (ur. 1850) ojciec: Johann Fryszka alias Fryc , matka: Agnes Luczak

Anastasia Rempa (ur. 1859) ojciec: Jacob Rempa , matka: Marie Przybilska 

Michał Frysiak znajduje się na Listach strat II Wojny światowej :

zawód kolejarz

data śmierci 1945-01-29

Informacje o prześladowaniach

Źródło:  księga zgonów Urzędu Stanu Cywilnego w Poznaniu, rok 1945 644/1945 I.Z.Dok.V-355

Archiwum II Wojny Światowej Instytutu Zachodniego w Poznaniu

cywilna ofiara wojny śmierć w wyniku działań wojennych

miejsce śmierci Poznań

data śmierci 1945-01-29

okoliczności śmierci od pocisku artyleryjskiego

Miejsce pochówku

https://billiongraves.pl/grave/Michal-Frysiak/26354919?referrer=myheritage

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=22&id=626008&surname=Frysiak&name=Micha%C5%82#OpenMap

Henzel Wojciech (1886 - 1976)

urodził się 27 marca 1886 roku w miejscowości Węgorzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo, w rodzinie Wojciecha i Karoliny z dom. Kurzawa (Kurzawska), para pobrała się w roku 1867. Z tego związku urodzili się także Józef (1875, w roku 1902 ożenił się z Katarzyną z dom. Mikołajczak), Stefan (1876), Katarzyna (1877), Teofil (1882), Helena (1884, w roku 1906 poślubiła Stanisława Małeckiego), Anastazja (wyszła za  Stanisława Dujsa) i  Apolonia (wyszła za Stanisława Kasprzaka ze Sławna).

Ukończył szkołę powszechną, kształcił się w zawodzie rzeźnika.

Do Powstania przystąpił 15 I 1919 roku w składzie 1 szwadrony 1 pułku Ułanów Wielkopolskich. Następnie służył w 15 Pułku Ułanów Wielkopolskich, pełnił służbę wartowniczą i patrolową w Poznaniu i okolicy oraz patrole wywiadowcze na froncie pod Lesznem.

Brał udział w wojnie polsko -bolszewickiej, szkoląc rekruta.

Zwolniony z wojska w stopniu kaprala.

Odznaczony Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918/1921.

Zweryfikowany 30 VIII 1934 roku, nr dyplomu 4012 Nr Ref. Historycznego 11091. Od 23 V 1935 roku członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919.

27 I 1920 roku w Dziekanowicach ożenił się ze Stanisławą Piasecką. Z tego związku urodziło się sześciu synów Tadeusz, Henryk, Bolesław Antoni, Bernard, Sylwester i Kazimierz.

Henzel Wojciech zmarł 17.04.1976.

źródła: Parafia katolicka Sławno, wpis 9 / 1867, WBH - Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich, Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 218, Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 34

—--------------------

zapis ślubu rodziców w księgach brzmi:

Parafia katolicka Sławno, wpis 9 / 1867

Adalbertus Hentzel (35 lat, wdowiec)

Carolina Kurzawa (19 lat)

Lisiecki Bronisław i Franciszek

urodzili sie w rodzinie Jana i Wiktorii z dom. Kielma, para pobrała się w roku 1896, zapis w księgach brzmi:
Parafia katolicka Sławno, wpis 12 / 1896

Joannes Lisiecki (23 lat)
ojciec: Michael , matka: Josepha Mikołajczak
Victoria Kielma (17 lat)
ojciec: Nicolaus , matka: Catharina Ratajczak

Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 24 / 1896

Johann Lisiecki (ur. 1873)
ojciec: Michael , matka: Josephine Mikołajczak
Viktoria Kelma (ur. 1875)
ojciec: Nikolaus , matka: Catharine Ratajczak

—------------------------------

Lisiecki Bronisław urodził się 03 listopada 1901 roku w miejscowości Węgorzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

Wiemy, że w czasie okupacji niemieckiej był przetrzymywany w więzieniach, na Listach strat II Wojny Światowej odnajdujemy :
Źródło:
Państwowe Muzeum na Majdanku L-0676
dane z ankiet stowarzyszenia pod zegarem - uwięzienie
miejsce osadzenia Biała Podlaska
miejsce osadzenia Lublin Zamek

NIE JEST ZNANA DATA ZGONU I MIEJSCE ORAZ POCHÓWEK.

W Powstaniu Wielkopolskim:

status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W38/74
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.22-0.2004 z dnia 1969-12-22

Opis:
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. od dnia 27.12.1918 r. z bronią w ręku pod dowództwem por. Skotarczaka o oswobodzenie Gniezna i Zdziechowy. Następnie wyjechał na front północny i walczył pod Rynarzewem, Kcynią i Szubinem. Po zakończeniu powstania służył w wojsku do 1939 r. W okresie okupacji, wysiedlony do GG brał udział w konspiracji AK, za co został aresztowany w Majdanku i Lublinie do 1944 r. Dowody: zweryfikowany powstaniec wlkp.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72
W WBH następujące teczki:
24/4774 - Medal Niepodległości - wniosek odrzucony 12.06.1935
14/392 - Krzyż Zasługi.


—---------------------------

Lisiecki Franciszek
10 listopada 1899 roku w miejscowości Węgorzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo.

26 grudnia 1926 ożenił się w Poznaniu z Franciszką z dom. Czajka, małżonkowie mieli troje dzieci:
– Jerzy 1929,
– Melania 1929-1990,
– Zefiryna 1933.

Zmarł w Pile 14 października 1986, miejsce pochówku cmentarz komunalny, spoczywa z żoną.

W Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: 1 Kompania Gnieźnieńska
status/stopień: sierżant, podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 8/72; I.487.18183; matka z domu Kielmy
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.962 z dnia 1957-12-06

Opis:
Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku od 28.12.1918 w Gnieźnie przy rozbrajaniu Niemców, potem pod Zdziechową, Szubinem, Rynarzewem, Turami, Brzozkami, Potulicami, Pińskiem Wlkp., Zalesiem, Słonawami. Dowódcą był zastępca oficera Szaliński - potem major W.P. Na powyższe przedłożył dowód - odpis Archiwum Wojskowego Gdańsk-Oliwa.

Frnaciszek oznał odznaczony Medalem Niepodległości - 24/1535.

źródła:
https://powstanie.szubin.net/biografie/s/316
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. IX, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2012
Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. XIV, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2017
Powstańcze biografie. Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego Koło Szubin
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Powstanie Wielkopolskie na Pałukach i w Krajnie – ludzie, miejsca, wydarzenia
Chwaliszewski Roman., Kicman Wojciech, Kiedy Ojczyzna wezwała: Powstanie Wielkopolskie na ziemi pilskiej, Piła 2013
Kicman Wojciech, Powstańcy wielkopolscy 1918/1919 mieszkańcami Piły, [Piła] 2017
Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
Karwat Janusz, Polak Bogusław, Rezler Marek, Kiełbowski Waldemar, Cześć pamięci powstańców wielkopolskich 1918-1919 z Czerniejewa i okolic. W 100. rocznicę zrywu Wielkopolan, pod red. Waldemara Kiełbowskiego, Gniezno 2018


sporządzono na podstawie:
https://powstanie.szubin.net/biografie/s/316

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

http://poznan-project.psnc.pl/
https://www.straty.pl/szukaj-osoby.php

https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

Domański Antoni (1881-1939)

oraz jego bracia Stanisław (ur.1877, w roku 1901 poślubił Katarzynę Kozak) i Piotr (ur.1884) w rodzinie Wincentego i Marianny z dom. Adamska, para pobrała się w roku 1873.

Domański urodził się 6 IV 1881 roku w miejscowości Witakowice (Skrzetuszewo) w rodzinie Wincentego i Marianny z dom. Adamska.

21 X 1903 roku w Komorowie ożenił się z Antoniną z dom. Wyderską, ur. 4 XII 1876 roku w Łuszkowie (pow. kościański), córką Andrzeja i Franciszki Michalak.

Z zawodu był kołodziejem.

Był uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego, członek Straży Ludowej w Kostrzynie.

Rozstrzelany przez Niemców 20 X 1939 roku w Kostrzynie podczas egzekucji - operacja Tannenberg. Spoczywa wraz z innymi ofiarami tego mordu na cmentarzu parafialnym w Kostrzynie.

źródła: Parafia katolicka Wierzenica, wpis 9 / 1873, Archiwum Państwowe w Poznaniu 1872/3/178, Komorowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1903, Heiraths-Hauptregister , Wojcięgowska Danuta, Jarosz Bogdan, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 z ówczesnych granic powiatu średzkiego, Dominowo 2017, Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018.

Parafia katolicka Wierzenica, wpis 9 / 1873

Vincentius Domański (24 lat)

Catharina Wyderska (23 lat)

—--------------------------------

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1872/3/178, Komorowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1903, Heiraths-Hauptregister 

Anton Domanski (22 lat) , rodzice: Vinzent Domanski , Antonia Wyderska ,

Maryanna Adamska (27 lat) , rodzice: Andreas Adamski , Franciska Michalak ,

Akt ślubu / skan nr 17/18

 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/1400815#scan17 

Gronowski Kazimierz (1899 - 1971)

urodził się 4 III 1899 r. w miejscowość Ujazd – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo, w rodzinie Franciszka i Rozalii  z dom. Skibińska, para pobrała się w  roku 1895. Z tego związku urodzili się także Kazimiera (po mężu Kołodziejczak), Ewa (*+1897), Izabela, Marianna, Zofia, Marian, Leon, Ignacy i Władysława.

Po ukończeniu 18 roku życia został wcielony do armii pruskiej.

Od 30 XII 1918 r. jako ochotnik walczył w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919 r. w okolicach Gniezna. W walkach powstańczych został ranny w nogę. Przebywał w szpitalu we Wrocławiu. Został zweryfikowany jako Powstaniec Wielkopolski przed 1939 r. i ujęty w ewidencji Biura Historycznego DGR-VII w Poznaniu pod nr 8961. Za udział w walkach odznaczony w roku 1969 Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Po wyleczeniu ran wrócił do rodzinnego Ujazdu i podjął pracę listonosza. 

3 II 1919 r. powołany do czynnej służby wojskowej w 68 Pułku Piechoty. 28 VII 1922 r. przeniesiony do rezerwy w stopniu kaprala. W 1929 r. zamieszkał w Kaźmierzu. 

19 VIII  1933 r. zawarł związek małżeński z Joanną Przybylską.

 W kwietniu 1934 r. został przeniesiony do Bukownicy k. Ostrzeszowa. 

24 VIII 1939 r. zmobilizowany i wcielony do Okręgowej Składnicy Mundurowej VII w Poznaniu. W pierwszych dniach agresji niemieckiej na ziemie polskie w 1939 r. jednostka, w której Kazimierz Gronowski był żołnierzem, została przeniesiona do Dęblina k. Warszawy. Tam stoczyła krwawy bój z wojskami niemieckimi, w którym został ranny w rękę.

 21 IX 1939 r. wzięty do niewoli radzieckiej. Kilka miesięcy spędził w Sasowie k. Lwowa, później w Olesku. Najdłużej przebywał w obozie w Podhorcach w pobliżu Lwowa. 

W tym czasie żona Joanna Gronowska czyniła starania o powrót do Kaźmierza. 

Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej w 1941 r. przetransportowano wszystkich polskich jeńców, w tym także Kazimierza Gronowskiego w głąb Związku Radzieckiego. 

30 IX 1941 r. zgłosił się jako ochotnik do Armii Polskiej tworzonej przez gen. Władysława Andersa na terenie Związku Radzieckiego. Z przyczyn politycznych armia opuściła terytorium ZSRR i udała się na bliski Wschód. Po okresie kwarantanny i przeszkoleniu w Palestynie oddziały polskie zostały podporządkowane dowódcy brytyjskiej 8 Armii. 

Kazimierz Gronowski w szeregach 17 Kompanii Transportowej 2 Korpusu Polskiego walczył o zdobycie wzgórza Monte Cassino i stojącego tam klasztoru, gdzie Niemcy zorganizowali silny punkt oporu. 18 V 1944 r. po krwawych walkach żołnierze Polscy pod dowództwem gen. Władysława Andersa zdobyli Monte Cassino. 

Dalszy szlak bojowy Kazimierza Gronowskiego to udział w wyzwoleniu Ankony i walki w Apeninach. W kwietniu 1945 r. wyzwalał Bolonię. Wyparcie Niemców z Bolonii 21 IV 1945 r. to ostateczna ich klęska na froncie włoskim. Po wyzwoleniu Bolonii przez Kanał La Manche udali się do Anglii na wypoczynek. Anglicy przewieźli ich do Szkocji. 

6 XI 1946 r. został zdemobilizowany na podstawie rozkazu Min. Obr. Nar. nr 0181 z dnia 18 X 1945r. 

7 XII 1946 r. przypłynął do Gdańska 11 XI 1946 r., powrócił do Kaźmierza. 

Pracował na poczcie w Poznaniu, aż do emerytury, do 1964 r. 

Kazimierz Gronowski zmarł 11 II 1971 r. Spoczywa na kaźmierskim cmentarzu (obecnie powiat szamotulski),  na nagrobku umieszczono Order Wojenny Virtuti Militari – najwyższe polskie odznaczenie wojenne, nadawane za wybitne zasługi bojowe  - niestety jest to błąd, Kazimierz nie otrzymał VM. Z wyjaśnień jakie uzyskaliśmy od wnuczki Marleny Grendy gdy zmarła żona naszego PW, córka zdecydowała o zmianie nagrobka, a że stary nagrobek miał kształt krzyża, to na nowym nagrobku wyryto VM.

Gronowski został odznaczony: Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolski 27.12.1918 - 21.08.1919 nr leg.Q556\ Poznań 16.12.1912 r., Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, nr leg. 5050 z dn. 12.03.1945 r., Pamiątkowa Odznaka 3 Dywizji Strzelców Karpackich, nr leg. 4-663 z dnia 19.12.1945 r., Odznaczenia brytyjskie: „Gwiazda za Wojnę 1939-1945 i Gwiazda Italii” - Zaświadczenie nr 1899/100/III-rozkaz 17 K.Z. nr 12, z dn. 15.03.1946 r. - Legitymacja - Rozk. 2 Korp. 3470/404/AGI 46 , Odznaka Grunwaldzka, nr leg. 33044, z dn. 09.05.1969 r., Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 r., nr leg.1387-69-54, z dn. 22.12.1969 r., Wielkopolski Krzyż Powstańczy, nr leg. 1383-69-113, z dn. 22.12.1969 r., Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nr leg. 154-71,37, z dn. 08.10. 1971 r.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 28 / 1895, Parafia katolicka Sławno, wpis 21 / 1895, Ewidencja Biura Historycznego DGR-VII w Poznaniu pod nr 8961, Kazimierz Gronowski 1899 - 1971, Jerzy Oses, Obserwator Kaźmierski nr 4 (84) z czerwca 2007 r., Wspomnienia córki i wnuczek, zdjęcia rodzinne archiwum wnuczki - Marlena Grenda. 

—------------------------------------

zapis ślubu w księgach brzmi:

Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 28 / 1895

Franz Gronowski (ur. 1867, zm.1941)

ojciec: Michael + , matka: Anna Grzeczka

Rosalie Skibińska (ur. 1870, zm.1949)

ojciec: Michael , matka: Catharine Stęplewicz

Parafia katolicka Sławno, wpis 21 / 1895

Franciscus Gronowski (29 lat)

ojciec: Michael + , matka: Anna Grzeczka

Rosalia Skibińska (25 lat)

ojciec: Michael , matka: Catharina Stęplewicz 

Andrzej Widziński

oraz jego rodzeństwo:
– 1854 - Stanisława I voto Popielska, w roku 1877 poślubiła Józefa Lisieckiego,

– 1856-1865 - Andrzej,

– 1864 - Józef,

– 1859 - Apolonia w roku 1878 poślubiła Józefa Kosmowskiego

urodzili się w rodzinie Stanisława i Marianny z dom. Kabulak (Kabulska).

Andrzej Widziński urodził się 24 października 1873 roku w miejscowości Pawłowo Skockie – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Skoki.

W roku 1898 poślubił Franciszkę z dom. Mikulską 01.04.1877 - 07.12.1957, zapis ślubu w księgach brzmi:

Urząd Stanu Cywilnego Kiszkowo, wpis 22 / 1898

Andreas Widziński (ur. 1873)
ojciec: Stanislaus + , matka: Marie Kubulak
Franziska Mikulska (ur. 1877)
ojciec: Anton + , matka: Rosalie Świątek

Parafia katolicka Sławno, wpis 7 / 1898

Andreas Widziński (25 lat)
ojciec: Stanislaus + , matka: Marianna Kabulska
Francisca Mikulska (21 lat)
ojciec: Antonius + , matka: Rosalia Świątek

Ze związku Andrzeja i Franciszki urodzili się:

– Pelagia 1907 - 2006,
– Salomea 1909 - 1957,
– Roman 1912-1980,
– Regina 1914-1995,
– Adam 1903-1983
– Stefan,
– Stanisław.
Andrzej Widziński zmarł 31 stycznia 1965 roku, spoczywa z małżonką na cmentarzu w Sławnie (Kiszkowo).

Andrzej w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: 4 Batalion Straży Ludowej, 1 Kompania
status/stopień: szeregowiec
uwagi: z Gorzuchowa
źródła:
Rogalski Edmund, Kompania kłeckowska, wstęp i oprac. D. Jung, B. Borowiak, Kłecko 2012

sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.myheritage.pl - zdjęcie portretowe,

http://poznan-project.psnc.pl/